ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇದಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮ ಯಃ
ಬುದ್ಧಿಮಾನ್ಮನುಷ್ಯೇಷು ಯುಕ್ತಃ ಕೃತ್ಸ್ನಕರ್ಮಕೃತ್ ॥ ೧೮ ॥
ತದೇತತ್ ಉಕ್ತಪ್ರತಿವಚನಮಪಿ ಅಸಕೃತ್ ಅತ್ಯಂತವಿಪರೀತದರ್ಶನಭಾವಿತತಯಾ ಮೋಮುಹ್ಯಮಾನೋ ಲೋಕಃ ಶ್ರುತಮಪಿ ಅಸಕೃತ್ ತತ್ತ್ವಂ ವಿಸ್ಮೃತ್ಯ ವಿಸ್ಮೃತ್ಯ ಮಿಥ್ಯಾಪ್ರಸಂಗಮ್ ಅವತಾರ್ಯಾವತಾರ್ಯ ಚೋದಯತಿ ಇತಿ ಪುನಃ ಪುನಃ ಉತ್ತರಮಾಹ ಭಗವಾನ್ , ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವಂ ಆಲಕ್ಷ್ಯ ವಸ್ತುನಃಅವ್ಯಕ್ತೋಽಯಮಚಿಂತ್ಯೋಽಯಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೨ । ೨೫) ಜಾಯತೇ ಮ್ರಿಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೨ । ೨೦) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಆತ್ಮನಿ ಕರ್ಮಾಭಾವಃ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿನ್ಯಾಯಪ್ರಸಿದ್ಧಃ ಉಕ್ತಃ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಶ್ಚತಸ್ಮಿನ್ ಆತ್ಮನಿ ಕರ್ಮಾಭಾವೇ ಅಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮವಿಪರೀತದರ್ಶನಮ್ ಅತ್ಯಂತನಿರೂಢಮ್ ; ಯತಃ, ಕಿಂ ಕರ್ಮ ಕಿಮಕರ್ಮೇತಿ ಕವಯೋಽಪ್ಯತ್ರ ಮೋಹಿತಾಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೧೬)ದೇಹಾದ್ಯಾಶ್ರಯಂ ಕರ್ಮ ಆತ್ಮನ್ಯಧ್ಯಾರೋಪ್ಯಅಹಂ ಕರ್ತಾ, ಮಮ ಏತತ್ ಕರ್ಮ, ಮಯಾ ಅಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಂ ಭೋಕ್ತವ್ಯಮ್ಇತಿ , ತಥಾಅಹಂ ತೂಷ್ಣೀಂ ಭವಾಮಿ, ಯೇನ ಅಹಂ ನಿರಾಯಾಸಃ ಅಕರ್ಮಾ ಸುಖೀ ಸ್ಯಾಮ್ಇತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾಶ್ರಯಂ ವ್ಯಾಪಾರೋಪರಮಂ ತತ್ಕೃತಂ ಸುಖಿತ್ವಮ್ ಆತ್ಮನಿ ಅಧ್ಯಾರೋಪ್ಯ ಕರೋಮಿ ಕಿಂಚಿತ್ , ತೂಷ್ಣೀಂ ಸುಖಮಾಸೇಇತಿ ಅಭಿಮನ್ಯತೇ ಲೋಕಃತತ್ರೇದಂ ಲೋಕಸ್ಯ ವಿಪರರೀತದರ್ಶನಾಪನಯಾಯ ಆಹ ಭಗವಾನ್ — ‘ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇತ್ಇತ್ಯಾದಿ
ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇದಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮ ಯಃ
ಬುದ್ಧಿಮಾನ್ಮನುಷ್ಯೇಷು ಯುಕ್ತಃ ಕೃತ್ಸ್ನಕರ್ಮಕೃತ್ ॥ ೧೮ ॥
ತದೇತತ್ ಉಕ್ತಪ್ರತಿವಚನಮಪಿ ಅಸಕೃತ್ ಅತ್ಯಂತವಿಪರೀತದರ್ಶನಭಾವಿತತಯಾ ಮೋಮುಹ್ಯಮಾನೋ ಲೋಕಃ ಶ್ರುತಮಪಿ ಅಸಕೃತ್ ತತ್ತ್ವಂ ವಿಸ್ಮೃತ್ಯ ವಿಸ್ಮೃತ್ಯ ಮಿಥ್ಯಾಪ್ರಸಂಗಮ್ ಅವತಾರ್ಯಾವತಾರ್ಯ ಚೋದಯತಿ ಇತಿ ಪುನಃ ಪುನಃ ಉತ್ತರಮಾಹ ಭಗವಾನ್ , ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವಂ ಆಲಕ್ಷ್ಯ ವಸ್ತುನಃಅವ್ಯಕ್ತೋಽಯಮಚಿಂತ್ಯೋಽಯಮ್’ (ಭ. ಗೀ. ೨ । ೨೫) ಜಾಯತೇ ಮ್ರಿಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೨ । ೨೦) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಆತ್ಮನಿ ಕರ್ಮಾಭಾವಃ ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿನ್ಯಾಯಪ್ರಸಿದ್ಧಃ ಉಕ್ತಃ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಶ್ಚತಸ್ಮಿನ್ ಆತ್ಮನಿ ಕರ್ಮಾಭಾವೇ ಅಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮವಿಪರೀತದರ್ಶನಮ್ ಅತ್ಯಂತನಿರೂಢಮ್ ; ಯತಃ, ಕಿಂ ಕರ್ಮ ಕಿಮಕರ್ಮೇತಿ ಕವಯೋಽಪ್ಯತ್ರ ಮೋಹಿತಾಃ’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೧೬)ದೇಹಾದ್ಯಾಶ್ರಯಂ ಕರ್ಮ ಆತ್ಮನ್ಯಧ್ಯಾರೋಪ್ಯಅಹಂ ಕರ್ತಾ, ಮಮ ಏತತ್ ಕರ್ಮ, ಮಯಾ ಅಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಫಲಂ ಭೋಕ್ತವ್ಯಮ್ಇತಿ , ತಥಾಅಹಂ ತೂಷ್ಣೀಂ ಭವಾಮಿ, ಯೇನ ಅಹಂ ನಿರಾಯಾಸಃ ಅಕರ್ಮಾ ಸುಖೀ ಸ್ಯಾಮ್ಇತಿ ಕಾರ್ಯಕರಣಾಶ್ರಯಂ ವ್ಯಾಪಾರೋಪರಮಂ ತತ್ಕೃತಂ ಸುಖಿತ್ವಮ್ ಆತ್ಮನಿ ಅಧ್ಯಾರೋಪ್ಯ ಕರೋಮಿ ಕಿಂಚಿತ್ , ತೂಷ್ಣೀಂ ಸುಖಮಾಸೇಇತಿ ಅಭಿಮನ್ಯತೇ ಲೋಕಃತತ್ರೇದಂ ಲೋಕಸ್ಯ ವಿಪರರೀತದರ್ಶನಾಪನಯಾಯ ಆಹ ಭಗವಾನ್ — ‘ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇತ್ಇತ್ಯಾದಿ

ನನು ಕರ್ಮತದಭಾವಯೋರಾರೋಪಿತತ್ವಾತ್ ಅವಿಕ್ರಿಯಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಜ್ಞಾನಮತ್ರಾಭಿಪ್ರೇತಂ ಚೇತ್ ‘ಅವ್ಯಕ್ತೋಽಯಮಚಿಂತ್ಯೋಽಯಂ’(ಭ. ಗೀ. ೨-೨೫) ‘ನ ಜಾಯತೇ ಮ್ರಿಯತೇ’ (ಭ. ಗೀ. ೨ -೧೮) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಪೌನರುಕ್ತ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ, ತತ್ರೈವ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮನೋ ನಿರ್ವಿಕಾರತ್ವಸ್ಯೋಕ್ತತ್ವಾದಿತಿ, ತತ್ರಾಹ -

ತದೇತದಿತಿ ।

ತದೇತತ್ -ಆತ್ಮನಿ ಶಂಕಿತಂ ಸಕ್ರಿಯತ್ವಮ್ ಅಸಕೃದುಕ್ತಪ್ರತಿವಚನಮಪಿ ನಿರ್ವಿಕಾರಾತ್ಮವಸ್ತ್ವಪೇಕ್ಷಯಾ ಅತ್ಯಂತವಿಪರೀತದರ್ಶನಂ - ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಂ, ತೇನ ಭಾವಿತತ್ವಂ -ತತ್ಸಂಸ್ಕಾರಪ್ರಚಯವತ್ತ್ವಂ, ತತೋಽತಿಶಯೇನ ಮೋಹಮಾಪದ್ಯಮಾನೋ ಲೋಕಃ ಶ್ರುತಮಪಿ ತತ್ತ್ವಂ ವಿಸ್ಮೃತ್ಯ ಪುನರ್ಯತ್ಕಿಂಚಿತ್ಪ್ರಸಂಗಮಾಪಾದ್ಯ, ಸಕ್ರಿಯತ್ವಮೇವ ಆತ್ಮನ ಶ್ಚೋದಯತೀತಿ, ಪುನಃ ಪುನಸ್ತತ್ತ್ವಭೂತಮುತ್ತರಂ ಭಗವಾನಭಿಧತ್ತೇ । ವಸ್ತುನಶ್ಚ ದುರ್ವಿಜ್ಞೇಯತ್ವಾತ್ ಪುನಃಪುನಃ ಪ್ರತಿಪಾದನಂ ತತ್ತದ್ಭ್ರಮನಿರಾಕರಣಾರ್ಥಮುಪಯುಜ್ಯತೇ । ತಥಾಚ ನಾಸ್ತಿ ಪುನರುಕ್ತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಅಸಕೃದುಕ್ತಪ್ರತಿವಚನಮೇವಾನುವದತಿ -

ಅವ್ಯಕ್ತೋಽಯಮಿತಿ ।

ಕರ್ಮಾಭಾವ ಉಕ್ತ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಉಕ್ತಸ್ಯ ‘ನ ಜಾಯತೇ ಮ್ರಿಯತೇ ವಾ ವಿಪಶ್ಚಿತ್ ‘ (ಕ. ೧.೨. ೧೮) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೌ ಪ್ರಕೃತಸ್ಮೃತಾವಸಂಗತ್ವಾದಿನ್ಯಾಯೇನ ಚ ಪ್ರಸಿದ್ಧತ್ವಮಸ್ತಿ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಶ್ರುತೀತಿ ।

ನ ಕೇವಲಮುಕ್ತಃ ಕರ್ಮಾಭಾವಃ, ಕಿಂತು, ‘ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ಮನಸಾ ಸಂನ್ಯಸ್ಯ’ (ಭ. ಗೀ. ೫-೧೩) ಇತ್ಯಾದೌ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಶ್ಚೇತ್ಯಾಹ -

ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಶ್ಚೇತಿ ।

ನನು ಕರ್ಮಣೋ ದೇಹಾದಿನಿರ್ವರ್ತ್ಯತ್ವೇನ ತ್ರೈವಿಧ್ಯಾತ್ ಕೂಟಸ್ಥಸ್ವಭಾವಸ್ಯಾತ್ಮನೋಽಸಂಗತ್ವಾತ್ ತದ್ವ್ಯಾಪಾರರೂಪಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋಽಪ್ರಸಿದ್ಧತ್ವಾನ್ನ ತಸ್ಮಿನ್ನಕರ್ಮಣಿ ವಿಪರೀತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣೋ ದರ್ಶನಂ ಸಿಧ್ಯತಿ, ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -

ತಸ್ಮಿನ್ನಿತಿ ।

ಕರ್ಮೈವ ವಿಪರೀತಂ, ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಮಿತಿ ಯಾವತ್ । ಅಹಂ ಕರ್ತೇತ್ಯಾತ್ಮಸಮಾನಾಧಿಕರಣಸ್ಯ ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಯಾನುಭವಾತ್ ಕರ್ಮಭ್ರಮಸ್ತಾವತ್ ಆತ್ಮನ್ಯತ್ಯಂತರೂಢೋಽಸ್ತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಆತ್ಮನಿ ಕರ್ಮವಿಭ್ರಮೋಽಸ್ತೀತ್ಯತ್ರ ಹೇತುಮಾಹ -

ಯತ ಇತಿ ।

ಆತ್ಮನೋ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯತ್ವೇ ಕುತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಯಥೋಕ್ತೋ ವಿಭ್ರಮಃ ಸಂಭವೇತ ? ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -

ದೇಹೇತಿ ।

ಇದಾನೀಮಾತ್ಮನಿ ಅಕರ್ಮಭ್ರಮಮುದಾಹರತಿ -

ತಥೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಯಥಾ ಶುಕ್ತೌ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮರೂಪ್ಯತ್ವಂ, ರೂಪ್ಯತ್ವಮಾರೋಪಿತಂ, ತದಭಾವೋಽಪ್ಯಾರೋಪ್ಯಾಭಾವತ್ವಾತ್ ಆರೋಪಪಕ್ಷಪಾತೀ । ತಥಾ ಆತ್ಮನೋಽಪಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮವಿಕ್ರಿಯತ್ವಂ, ಸಕ್ರಿಯತ್ವಂ ಪುನರಧ್ಯಸ್ತಂ, ತದಭಾವತ್ವಾತ್ , ಕರ್ಮಭಾವೋಽಪ್ಯಧ್ಯಸ್ತ ಏವೇತಿ ಮನ್ವಾನಃ ಸನ್ನುಪಸಂಹರತಿ -

ತತ್ರೇದಮಿತಿ ।

ಆತ್ಮನಿ ಕರ್ಮಾದಿವಿಭ್ರಮೇ ಲೌಕಿಕೇ ಸಿದ್ಧೇ ಸತಿ ಇದಂ - ‘ಕರ್ಮಾಣಿ’ ಇತ್ಯಾದಿವಚನಂಂ, ತತ್ಪರಿಹಾರಾರ್ಥಂ ಭಗವಾನುಕ್ತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ ।