ಶ್ರೀಮದ್ಭಗವದ್ಗೀತಾಭಾಷ್ಯಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ)
 
ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇದಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮ ಯಃ
ಬುದ್ಧಿಮಾನ್ಮನುಷ್ಯೇಷು ಯುಕ್ತಃ ಕೃತ್ಸ್ನಕರ್ಮಕೃತ್ ॥ ೧೮ ॥
ನೈತತ್ ಯುಕ್ತಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ಏವಂ ಜ್ಞಾನಾತ್ ಅಶುಭಾತ್ ಮೋಕ್ಷಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಯಜ್ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಮೋಕ್ಷ್ಯಸೇಽಶುಭಾತ್’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೧೬) ಇತಿ ಭಗವತಾ ಉಕ್ತಂ ವಚನಂ ಬಾಧ್ಯೇತಕಥಮ್ ? ನಿತ್ಯಾನಾಮನುಷ್ಠಾನಾತ್ ಅಶುಭಾತ್ ಸ್ಯಾತ್ ನಾಮ ಮೋಕ್ಷಣಮ್ , ತು ತೇಷಾಂ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಾತ್ ಹಿ ನಿತ್ಯಾನಾಂ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಮ್ ಅಶುಭಮುಕ್ತಿಫಲತ್ವೇನ ಚೋದಿತಮ್ , ನಿತ್ಯಕರ್ಮಜ್ಞಾನಂ ವಾ ಭಗವತೈವೇಹೋಕ್ತಮ್ಏತೇನ ಅಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮದರ್ಶನಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಮ್ ಹಿ ಅಕರ್ಮಣಿಕರ್ಮಇತಿ ದರ್ಶನಂ ಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಇಹ ಚೋದ್ಯತೇ, ನಿತ್ಯಸ್ಯ ತು ಕರ್ತವ್ಯತಾಮಾತ್ರಮ್ ಅಕರಣಾತ್ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯವಾಯೋ ಭವತಿಇತಿ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ ಕಿಂಚಿತ್ ಫಲಂ ಸ್ಯಾತ್ನಾಪಿ ನಿತ್ಯಾಕರಣಂ ಜ್ಞೇಯತ್ವೇನ ಚೋದಿತಮ್ನಾಪಿಕರ್ಮ ಅಕರ್ಮಇತಿ ಮಿಥ್ಯಾದರ್ಶನಾತ್ ಅಶುಭಾತ್ ಮೋಕ್ಷಣಂ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತ್ವಂ ಯುಕ್ತತಾ ಕೃತ್ಸ್ನಕರ್ಮಕೃತ್ತ್ವಾದಿ ಫಲಮ್ ಉಪಪದ್ಯತೇ, ಸ್ತುತಿರ್ವಾಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮೇವ ಹಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಅಶುಭರೂಪಮ್ಕುತಃ ಅನ್ಯಸ್ಮಾದಶುಭಾತ್ ಮೋಕ್ಷಣಮ್ ? ಹಿ ತಮಃ ತಮಸೋ ನಿವರ್ತಕಂ ಭವತಿ
ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇದಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮ ಯಃ
ಬುದ್ಧಿಮಾನ್ಮನುಷ್ಯೇಷು ಯುಕ್ತಃ ಕೃತ್ಸ್ನಕರ್ಮಕೃತ್ ॥ ೧೮ ॥
ನೈತತ್ ಯುಕ್ತಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ಏವಂ ಜ್ಞಾನಾತ್ ಅಶುಭಾತ್ ಮೋಕ್ಷಾನುಪಪತ್ತೇಃ ಯಜ್ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಮೋಕ್ಷ್ಯಸೇಽಶುಭಾತ್’ (ಭ. ಗೀ. ೪ । ೧೬) ಇತಿ ಭಗವತಾ ಉಕ್ತಂ ವಚನಂ ಬಾಧ್ಯೇತಕಥಮ್ ? ನಿತ್ಯಾನಾಮನುಷ್ಠಾನಾತ್ ಅಶುಭಾತ್ ಸ್ಯಾತ್ ನಾಮ ಮೋಕ್ಷಣಮ್ , ತು ತೇಷಾಂ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಾತ್ ಹಿ ನಿತ್ಯಾನಾಂ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಮ್ ಅಶುಭಮುಕ್ತಿಫಲತ್ವೇನ ಚೋದಿತಮ್ , ನಿತ್ಯಕರ್ಮಜ್ಞಾನಂ ವಾ ಭಗವತೈವೇಹೋಕ್ತಮ್ಏತೇನ ಅಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮದರ್ಶನಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಮ್ ಹಿ ಅಕರ್ಮಣಿಕರ್ಮಇತಿ ದರ್ಶನಂ ಕರ್ತವ್ಯತಯಾ ಇಹ ಚೋದ್ಯತೇ, ನಿತ್ಯಸ್ಯ ತು ಕರ್ತವ್ಯತಾಮಾತ್ರಮ್ ಅಕರಣಾತ್ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯವಾಯೋ ಭವತಿಇತಿ ವಿಜ್ಞಾನಾತ್ ಕಿಂಚಿತ್ ಫಲಂ ಸ್ಯಾತ್ನಾಪಿ ನಿತ್ಯಾಕರಣಂ ಜ್ಞೇಯತ್ವೇನ ಚೋದಿತಮ್ನಾಪಿಕರ್ಮ ಅಕರ್ಮಇತಿ ಮಿಥ್ಯಾದರ್ಶನಾತ್ ಅಶುಭಾತ್ ಮೋಕ್ಷಣಂ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತ್ವಂ ಯುಕ್ತತಾ ಕೃತ್ಸ್ನಕರ್ಮಕೃತ್ತ್ವಾದಿ ಫಲಮ್ ಉಪಪದ್ಯತೇ, ಸ್ತುತಿರ್ವಾಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮೇವ ಹಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಅಶುಭರೂಪಮ್ಕುತಃ ಅನ್ಯಸ್ಮಾದಶುಭಾತ್ ಮೋಕ್ಷಣಮ್ ? ಹಿ ತಮಃ ತಮಸೋ ನಿವರ್ತಕಂ ಭವತಿ

ಪರಕೀಯಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಂ ವ್ಯುದಸ್ಯತಿ -

ನೈತದಿತಿ ।

ನಿತ್ಯಂ ಕರ್ಮಾಕರ್ಮ, ನಿತ್ಯಾಕರಣಂ ಕರ್ಮೇತಿ ಜ್ಞಾನಾದ್ ದುರಿತನಿವೃತ್ತ್ಯನುಪಪತ್ತೇರ್ಭಗವದ್ವಚನಂ ವೃತ್ತಿಕಾರಮತೇ ಬಾಧಿತಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

‘ಧರ್ಮೇಣ ಪಾಪಮಪನುದತಿ’ (ಮ. ನಾ. ಉ. ೨-೧) ಇತಿ ಶ್ರೂತೇರ್ನಿತ್ಯಾನುಷ್ಠಾನಾದ್ ದುರಿತನಿಬರ್ಹಣಪ್ರಸಿದ್ಧೇಸ್ತದನುಷ್ಠಾನಸ್ಯ ಫಲಾಂತರಾಭಾವಾತ್ ತದಕರ್ಮೇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಅನುಷ್ಠಾನೇ ಕ್ರಿಯಮಾಣೇ ಕಥಮಶುಭಕ್ಷಯೋ ನೇತಿ ಶಂಕತೇ -

ಕಥಮಿತಿ ।

‘ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಸ್ಯೇಶ್ವರಜ್ಞಾನಾದ್ವಿಶುದ್ಧಿಃ ಪರಮಾ ಮತಾ’ (ಯಾ. ಸ್ಮೃ. ೩-೩೪) ಇತಿ ಸ್ಮರಣಾತ್ ಕರ್ಮಣಾತ್ಯಂತಿಕಾಶುಭಕ್ಷಯಾಭಾವೇಽಪ್ಯಂಗೀಕೃತ್ಯ ಪರಿಹರತಿ -

ನಿತ್ಯಾನಾಮಿತಿ ।

ನಿತ್ಯಾನುಷ್ಠಾನಾದಶುಭಕ್ಷಯೇಽಪಿ ನಾಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಕರಣೇ ತದ್ವಿವಕ್ಷಿತಂ ; ‘ಯಜ್ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಮೋಕ್ಷ್ಯಸೇಽಶುಭಾತ್ ‘ (ಭ. ಗೀ. ೪-೧೬) ಇತಿ ಜ್ಞಾನಾದಶುಭಕ್ಷಯಸ್ಯ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತತ್ವಾತ್ , ನಚ ತಜ್ಜ್ಞಾನಂ ಫಲಾಭಾವವಿಷಯಮೇಷಿತವ್ಯಮಿತ್ಯಾಹ -

ನತ್ವಿತಿ ।

ಅಶುಭಸ್ಯ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಕಾರ್ಯತ್ವಾಭಾವಾನ್ನ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಾತ್ ಕ್ಷಯಃ ಸಿಧ್ಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಕಿಂಚಾತೀಂದ್ರಿಯೋಽರ್ಥಃ ಶಾಸ್ತ್ರಾನ್ನಿಶ್ಚೀಯತೇ ।

ನಚ ನಿತ್ಯಕರ್ಮಣಾಂ ಫಲಾಭಾವಜ್ಞಾನಾದಶುಭನಿವೃತ್ತಿರಿತ್ಯತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರಮಸ್ತೀತ್ಯಾಹ -

ನಹೀತಿ ।

ನಿತ್ಯಾಕರಣಂ ಕರ್ಮೇತಿ ಜ್ಞಾನಮಪಿ, ನಾಶುಭನಿವೃತ್ತಿಫಲತ್ವೇನ ಚೋದಿತಮಸ್ತೀತ್ಯಾಹ -

ನಿತ್ಯಕರ್ಮೇತಿ ।

ಭಗವದ್ವಚನಮೇವಾತ್ರ ಪ್ರಮಾಣಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -

ನಚೇತಿ ।

ಸಾಧಾರಣಮೇವ ‘ಯಜ್ಜ್ಞಾತ್ವಾ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಭಗವತೋ ವಚನಂ, ನತು ನಿತ್ಯಾನಾಂ ಫಲಾಭಾವಂ ಜ್ಞಾತ್ವೇತಿ ವಿಶೇಷವಿಷಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಅಶುಭಮೋಕ್ಷಣಾಸಂಭವಪ್ರದರ್ಶನೇನ ಕರ್ಮಣ್ಯಕರ್ಮದರ್ಶನನಿರಾಕರಣನ್ಯಾಯೇನ ಅಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮದರ್ಶನಂ ನಿರಾಕರೋತಿ -

ಏತೇನೇತಿ ।

ನಾಮಾದಿಷು ಫಲಾಯ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿವತ್ ಅಕರ್ಮಣ್ಯಪಿ ಫಲಾರ್ಥಂ ಕರ್ಮದೃಷ್ಟಿವಿಧಾನಾನ್ನಾಶುಭಮೋಕ್ಷಣಾನುಪಪತ್ತಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -

ನಹೀತಿ ।

ಅತ್ರ ಹಿ ಶ್ಲೋಕೇ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯತಾಮಾತ್ರಂ ಪರಮತೇ ವಿವಕ್ಷಿತಮ್ । ಅತಶ್ಚಾಕರ್ಮಣಿ ಕರ್ಮದರ್ಶನಂ ವಿಧೀಯತೇ ತತ್ತ್ಫಲಾಯೇತಿ ಕಲ್ಪನಾ ಪರಸ್ಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವಿರುದ್ಧೇತ್ಯಾಹ -

ನಿತ್ಯಸ್ಯ ತ್ವಿತಿ ।

ಪರಮತೇಽಪಿ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯತಾಮಾತ್ರಮತ್ರ ಶ್ಲೋಕೇ ನ ವಿವಕ್ಷಿತಂ, ಕಿಂತು ನಿತ್ಯಾನುಷ್ಠಾನೇ ಪ್ರವೃತ್ತಿಸಿದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ ನಿತ್ಯಾಕರಣಾತ್ ಪ್ರತ್ಯವಾಯೋ ಭವತೀತಿ ಜ್ಞಾನಮಪಿ ಕರ್ತವ್ಯತ್ವೇನಾತ್ರ ವಿವಕ್ಷಿತಮೇವೇತ್ಯಾಶಙ್ಯ ಅಹ -

ನಚೇತಿ ।

ನ ತಾವತ್ ಪ್ರವೃತ್ತಿರಸ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಫಲ, ನಿಯೋಗಾದೇವ ತದುಪಪತ್ತೇಃ । ನಾಪಿ ಫಲಾಂತರಮ್ ಅನುಪಲಂಭಾತ್ ; ಅತೋಽಫಲತ್ವಾದಕರಣಾತ್ ಪ್ರತ್ಯವಾಯೋ ಭವತೀತಿ ಜ್ಞಾನಂ ನಾತ್ರ ಕರ್ತವ್ಯತ್ವೇನ ವಿವಕ್ಷಿತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಕಿಂಚಾಕರಣೇ ಕರ್ಮದೃಷ್ಟಿವಿಧಾವಕರಣಸ್ಯಾಲಂಬನತ್ವೇನ ಪ್ರಧಾನತ್ವಾತ್ ಜ್ಞೇಯತ್ವಂ ವಕ್ತವ್ಯಂ, ತಚ್ಚ ತುಚ್ಛತ್ವಾದನುಪಪನ್ನಮಿತ್ಯಾಹ-

ನಾಪೀತಿ ।

ಅಕರಣಸ್ಯಾಸತೋ ನಾಮಾದಿವದಾಶ್ರಯತ್ವೇನ ದರ್ಶನಾಸಂಭವೇಽಪಿ, ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯೇನ ಇದಂ ರಜತಮಿತಿವದ್ ದರ್ಶನಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ -

ನಾಪಿ ಕರ್ಮೇತಿ ।

ಆದಿಶಬ್ದೇನ ಸರ್ವೋತ್ಕರ್ಷಾದಿ ಗೃಹ್ಯತೇ । ಫಲವತ್ತ್ವಂ ಸ್ತುತಿರ್ವಾ ಸಮ್ಯಗ್ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಯುಕ್ತಂ, ನ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಸ್ಯ, ಅನುಪಪತ್ತೇರಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸ್ವಪ್ನೇ ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮಪಿ ಫಲವದುಪಲಬ್ಧಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಸ್ಯಾಶುಭಾವಿರೋಧಿತ್ವಾನ್ನ ತಸ್ಮಾತ್ ತನ್ನಿವೃತ್ತಿರಿತ್ಯಾಹ -

ಮಿಥ್ಯಾಜ್ಞಾನಮೇವೇತಿ ।

ಅಶುಭಾದೇವಾಶುಭಾನಿವೃತ್ತೌ ದೃಷ್ಟಾಂತಮಾಹ -

ನಹೀತಿ ।