ಪೂರ್ವಶ್ಲೋಕೇನ ಸಂಗತಿಂ ದರ್ಶಯನ್ ಉತ್ತರಶ್ಲೋಕಮುತ್ಥಾಪಯತಿ -

ತ್ಯಕ್ತೇತಿ ।

ಅನ್ನಾದೇರಿತ್ಯಾದಿಶಬ್ದೇನ ಪಾದುಕಾಚ್ಛಾದನಾದಿ ಗೃಹ್ಯತೇ । ಯಾಚನಾದಿನೇತ್ಯಾದಿಪದೇನ ಸೇವಾಕೃಷ್ಯಾದ್ಯುಪಾದೀಯತೇ । ಭಿಕ್ಷಾಟನಾರ್ಥಮುದ್ಯೋಗಾತ್ ಪ್ರಾಕ್ಕಾಲೇ ಕೇನಾಪಿ ಯೋಗ್ಯೇನ ನಿವೇದಿತಂ ಭೈಕ್ಷ್ಯಮಯಾಚಿತಮ್ । ಅಭಿಶಸ್ತಂ ಪತಿತಂ ಚ ವರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಸಂಕಲ್ಪಮಂತರೇಣ ಪಂಚಭ್ಯಃ ಸಪ್ತಭ್ಯೋ ವಾ ಗೃಹೇಭ್ಯಃ ಸಮಾನೀತಂ ಭೈಕ್ಷ್ಯಮ್ ಅಸಂಕ್ಲೃಪ್ತಮ್ । ಸಿದ್ಧಮನ್ನಂ ಭಕ್ತಜನೈಃ ಸ್ವಸಮೀಪಮುಪಾನೀತಮುಪಪನ್ನಮ್ । ಯದೃಚ್ಛಯಾ - ಸ್ವಕೀಯಪ್ರಯತ್ನವ್ಯತಿರೇಕೇಣೇತಿ ಯಾವತ್ । ಆದಿಶಬ್ದೇನ ‘ಮಾಧೂಕರಮಸಂಕ್ಲೃಪ್ತಂ ಪ್ರಾಕ್ಪ್ರಣೀತಮಯಾಚಿತಮ್ ।
ತತ್ತತ್ಕಾಲೋಪಪನ್ನಂ ಚ ಭೈಕ್ಷ್ಯಂ ಪಂಚವಿಧಂ ಸ್ಮೃತಮ್ ॥ ‘ (ಸಂ. ಉ. ೬೫)
ಇತ್ಯಾದಿ ಗೃೃಹ್ಯತೇ । ಆವಿಷ್ಕುರ್ವನ್ನಿದಂ ವಾಕ್ಯಮಾಹೇತಿ ಯೋಜನೀಯಮ್ ।