‘మయి సర్వమిదం ప్రోతమ్ ’ [భ.గీ.౭ - ౭] ఇత్యస్యైవ పరిమాణార్థం ప్రకారాన్తరమ్ ఆహ -
పుణ్య ఇతి ।
పృథివ్యాం పుణ్యశబ్దితో యః సురభిగన్ధః, సోఽహమస్మి, ఇత్యత్ర వాక్యార్థం కథయతి
తస్మిన్నితి ।
కథం పృథివ్యాం గన్ధస్య పుణ్యత్వమ్? తత్ర ఆహ-
పుణ్యత్వమితి ।
యత్తు పృథివ్యాం గన్ధస్య స్వాభావికం పుణ్యత్వం దర్శితం, తత్ అబాదిషు రసాదేరపి స్వాభావికపుణ్యత్వస్య ఉపలక్షణార్థం, ఇత్యాహ -
పృథివ్యామితి ।
ప్రథమోత్పన్నాః పఞ్చాపి గుణాః పుణ్యా ఎవ, సిద్ధాదిభిరేవ భోగ్యత్వాత్ , ఇతి భావః ।
కథం తర్హి గన్ధాదీనామ్ అపుణ్యత్వప్రతిభానమ్? తత్ర ఆహ -
అపుణ్యత్వం త్వితి ।
తదేవ స్ఫుటయతి -
సంసారిణామితి ।
గన్ధాదయః స్వకార్యైః భూతైః సహ పరిణమమానాః ప్రాణినాం పాపాదివశాత్ అపుణ్యాః సమ్పద్యన్తే, ఇత్యర్థః ।
యచ్చ అగ్నేః తేజః, తద్భూతే మయి ప్రోతః అగ్నిః, ఇత్యాహ -
తేజ ఇతి ।
జీవనభూతే చ మయి సర్వాణి భూతాని ప్రోతాని ఇత్యాహ -
తథేతి ।
జీవనశబ్దార్థం ఆహ -
యేనేతి ।
అన్నరసేన అమృతాఖ్యేన, ఇత్యర్థః ।
‘తపశ్చాస్మి’ ఇత్యాదేః తాత్పర్యార్థమ్ ఆహ -
తస్మిన్నితి ।
చిత్తైకాగ్ర్యమ్ అనాశకాది వా తపః, తదాత్మని ఈశ్వరే ప్రోతాః తపస్వినః, విశేషణాభావే విశిష్టస్య వస్తునః అభావాత్ , ఇత్యర్థః
॥ ౯ ॥