ಅಭ್ಯಾಸಂ ವಿಭಜತೇ -
ಮಯೀತಿ ।
ನ ಹಿ ಚಿತ್ತಸಮರ್ಪಣಸ್ಯ ವಿಷಯಭೂತಂ ಭಗವತೋಽರ್ಥಾಂತರಂ ವಸ್ತುಸದಸ್ತಿ, ಇತಿ ಮನ್ವಾನೋ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ -
ಚಿತ್ತೇತಿ ।
ಅಂತರಾळಕಾಲೇಽಪಿ ವಿಜಾತೀಯಪ್ರತ್ಯಯೇಷು ವಿಚ್ಛಿದ್ಯ ವಿಚ್ಛದ್ಯ ಜಾಯಮಾನೇಷ್ವಪಿ ಸಜಾತೀಯಪ್ರತ್ಯಯಾವೃತ್ತಿಃ ಅಯೋಗಿನೋಽಪಿ ಸ್ಯಾತ್ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -
ವಿಲಕ್ಷಣೇತಿ ।
ಅಭ್ಯಾಸಾಖ್ಯೇನ ಯೋಗೇನ ಯುಕ್ತತ್ವಂ ಚೇತಸೋ ವಿವೃಣೋತಿ -
ತತ್ರೈವೇತಿ ।
ತೃತೀಯಯಾ ಪರಾಮೃಷ್ಟೋಽಭ್ಯಾಸಯೋಗಃ ಸಪ್ತಮ್ಯಾಪಿ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇ ।
ನನು - ಪ್ರಾಕೃತಾನಾಂ ಚೇತಸ್ತಥಾ, ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ವಿಶಿನಷ್ಟಿ -
ಯೋಗಿನ ಇತಿ ।
ತಚ್ಚೇತ್ ಚೇತಃ ವಿಷಯಾಂತರಂ ಪರಾಮೃಶೇತ್ , ನ ತರ್ಹಿ ಪರಮಪುರುಷಾರ್ಥ ಪ್ರಪ್ತಿಹೇತುಃ ಸ್ಯಾತ್ , ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ, ಆಹ -
ನಾನ್ಯಗಾಮಿನೇತಿ ।
ಪ್ರಾಮಾದಿಕಂ ವಿಷಯಾಂತರಪಾರವಶ್ಯಮ್ ಅಭ್ಯನುಜ್ಞಾತುಂತಾಚ್ಛೀಲ್ಯಪ್ರತ್ಯಯಃ । ತೇನ ತಾತ್ಪರ್ಯಾತ್ ಅಪರಾಮೃಷ್ಟಾರ್ಥಾಂತರೇಣ ಪರಮಪುರುಷನಿಷ್ಠೇನ, ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ತದೇವ ಪುರುಷಸ್ಯ ನಿರತಿಶಯತ್ವಮ್ , ಯತ್ ಅಪರಾಮೃಷ್ಟಾಖಿಲಾನರ್ಥತ್ವಮ್ ಅನತಿಶಯಾನಂದತ್ವಂ ಚ । ತಚ್ಚ ಪ್ರಾಗೇವ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ , ನೇಹ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷತೇ ।
‘ಯಶ್ಚಾಸಾವಾದಿತ್ಯೇ’ (ತೈ. ಉ. ೨-೮-೫) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಮ್ ಅನುಸೃತ್ಯ, ಆಹ -
ದಿವೀತಿ ।
ತತ್ರ ವಿಶೇಷತೋಽಭಿವ್ಯಕ್ತಿರೇವ ಭವನಮ್ । ಪೂರ್ವೋಕ್ತೇನ ಚೇತಸಾ ಯಥೋಕ್ತಂ ಪುರುಷಮ್ ಅನುಚಿಂತಯನ್ ಯಾತಿ ತಮೇವ, ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।
ಅನುಚಿಂತಯನ್ ಇತ್ಯತ್ರ ಅನುಶಬ್ದಾರ್ಥಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಠೇ -
ಶಾಸ್ತ್ರೇತಿ ।
ಚಿಂತಯನ್ ಇತಿ ವ್ಯಾಕರೋತಿ -
ಧ್ಯಾಯನ್ನಿತಿ
॥ ೮ ॥