ಯಥೋಕ್ತೇ ಅವ್ಯಕ್ತೇ ಭಾವೇ ಶ್ರುತಿಸಂಮತಿಮ್ ಆಹ -

ಅವ್ಯಕ್ತ ಇತಿ ।

ತಸ್ಯ ಪರಮಗತಿತ್ವಂ ಸಾಧಯತಿ-

ಯಂ ಪ್ರಪ್ಯೇತಿ ।

ಯೋಽಸೌ ಅವ್ಯಕ್ತೋ ಭಾವೋಽತ್ರ ದರ್ಶಿತಃ, ಸಃ ‘ಯೇನಾಕ್ಷರಂ ಪುರುಷಂ ವೇದ ಸತ್ಯಮ್ ‘ (ಮು.ಉ. ೧-೨-೧೩) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೌ ಅಕ್ಷರ ಇತ್ಯುಕ್ತಃ । ತಂ ಚಾಕ್ಷರಂ ಭಾವಮ್ , ಪರಮಾಂ ಗತಿಮ್ , ‘ಪುರುಷಾನ್ನ ಪರಂ ಕಿಂಚಿತ್ ಸಾ ಕಾಷ್ಠಾ ಸಾ ಪರಾ ಗತಿಃ’ (ಕ. ಉ. ೧-೩-೧೧) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಶ್ರುತಯೋ ವದಂತಿ, ಇತ್ಯಾಹ -

ಯೋಽಸಾವಿತಿ ।

ಪರಮಪುರುಷಸ್ಯ ಪರಮಗತಿತ್ವಮ್ ಉಕ್ತಂ ವ್ಯನಕ್ತಿ -

ಯಂ ಭಾವಮಿತಿ ।

‘ತದ್ವಿಷ್ಣೋಃ ಪರಮಂ ಪದಮ್’ (ಕ. ಉ. ೧-೩-೯) ಇತಿ ಶ್ರುತಿಮ್ ಅತ್ರ ಸಂವಾದಯತಿ -

ತದ್ಧಾಮೇತಿ

॥ ೨೧ ॥