శ్రీమద్భగవద్గీతాభాష్యమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (గీతాభాష్య)
 
జ్ఞేయం యత్తత్ప్రవక్ష్యామి యజ్జ్ఞాత్వామృతమశ్నుతే
అనాదిమత్పరం బ్రహ్మ సత్తన్నాసదుచ్యతే ॥ ౧౨ ॥
యత్తు ఉక్తమ్విరుద్ధముచ్యతే, ‘జ్ఞేయం తత్’ ‘ సత్తన్నాసదుచ్యతేఇతి విరుద్ధమ్ , అన్యదేవ తద్విదితాదథో అవిదితాదధి’ (కే. ఉ. ౧ । ౪) ఇతి శ్రుతేఃశ్రుతిరపి విరుద్ధార్థా ఇతి చేత్యథా యజ్ఞాయ శాలామారభ్య యద్యముష్మింల్లోకేఽస్తి వా వేతి’ (తై. సం. ౬ । ౧ । ౧ । ౧) ఇత్యేవమితి చేత్ , ; విదితావిదితాభ్యామన్యత్వశ్రుతేః అవశ్యవిజ్ఞేయార్థప్రతిపాదనపరత్వాత్యద్యముష్మిన్ఇత్యాది తు విధిశేషః అర్థవాదఃఉపపత్తేశ్చ సదసదాదిశబ్దైః బ్రహ్మ నోచ్యతే ఇతిసర్వో హి శబ్దః అర్థప్రకాశనాయ ప్రయుక్తః, శ్రూయమాణశ్చ శ్రోతృభిః, జాతిక్రియాగుణసమ్బన్ధద్వారేణ సఙ్కేతగ్రహణసవ్యపేక్షః అర్థం ప్రత్యాయయతి ; అన్యథా, అదృష్టత్వాత్తత్ యథా — ‘గౌః’ ‘అశ్వఃఇతి వా జాతితః, ‘పచతి’ ‘పఠతిఇతి వా క్రియాతః, ‘శుక్లః’ ‘కృష్ణఃఇతి వా గుణతః, ‘ధనీ’ ‘గోమాన్ఇతి వా సమ్బన్ధతః తు బ్రహ్మ జాతిమత్ , అతః సదాదిశబ్దవాచ్యమ్నాపి గుణవత్ , యేన గుణశబ్దేన ఉచ్యేత, నిర్గుణత్వాత్నాపి క్రియాశబ్దవాచ్యం నిష్క్రియత్వాత్ నిష్కలం నిష్క్రియం శాన్తమ్’ (శ్వే. ఉ. ౬ । ౧౯) ఇతి శ్రుతేః సమ్బన్ధీ, ఎకత్వాత్అద్వయత్వాత్ అవిషయత్వాత్ ఆత్మత్వాచ్చ కేనచిత్ శబ్దేన ఉచ్యతే ఇతి యుక్తమ్ ; యతో వాచో నివర్తన్తే’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభిశ్చ ॥ ౧౨ ॥
జ్ఞేయం యత్తత్ప్రవక్ష్యామి యజ్జ్ఞాత్వామృతమశ్నుతే
అనాదిమత్పరం బ్రహ్మ సత్తన్నాసదుచ్యతే ॥ ౧౨ ॥
యత్తు ఉక్తమ్విరుద్ధముచ్యతే, ‘జ్ఞేయం తత్’ ‘ సత్తన్నాసదుచ్యతేఇతి విరుద్ధమ్ , అన్యదేవ తద్విదితాదథో అవిదితాదధి’ (కే. ఉ. ౧ । ౪) ఇతి శ్రుతేఃశ్రుతిరపి విరుద్ధార్థా ఇతి చేత్యథా యజ్ఞాయ శాలామారభ్య యద్యముష్మింల్లోకేఽస్తి వా వేతి’ (తై. సం. ౬ । ౧ । ౧ । ౧) ఇత్యేవమితి చేత్ , ; విదితావిదితాభ్యామన్యత్వశ్రుతేః అవశ్యవిజ్ఞేయార్థప్రతిపాదనపరత్వాత్యద్యముష్మిన్ఇత్యాది తు విధిశేషః అర్థవాదఃఉపపత్తేశ్చ సదసదాదిశబ్దైః బ్రహ్మ నోచ్యతే ఇతిసర్వో హి శబ్దః అర్థప్రకాశనాయ ప్రయుక్తః, శ్రూయమాణశ్చ శ్రోతృభిః, జాతిక్రియాగుణసమ్బన్ధద్వారేణ సఙ్కేతగ్రహణసవ్యపేక్షః అర్థం ప్రత్యాయయతి ; అన్యథా, అదృష్టత్వాత్తత్ యథా — ‘గౌః’ ‘అశ్వఃఇతి వా జాతితః, ‘పచతి’ ‘పఠతిఇతి వా క్రియాతః, ‘శుక్లః’ ‘కృష్ణఃఇతి వా గుణతః, ‘ధనీ’ ‘గోమాన్ఇతి వా సమ్బన్ధతః తు బ్రహ్మ జాతిమత్ , అతః సదాదిశబ్దవాచ్యమ్నాపి గుణవత్ , యేన గుణశబ్దేన ఉచ్యేత, నిర్గుణత్వాత్నాపి క్రియాశబ్దవాచ్యం నిష్క్రియత్వాత్ నిష్కలం నిష్క్రియం శాన్తమ్’ (శ్వే. ఉ. ౬ । ౧౯) ఇతి శ్రుతేః సమ్బన్ధీ, ఎకత్వాత్అద్వయత్వాత్ అవిషయత్వాత్ ఆత్మత్వాచ్చ కేనచిత్ శబ్దేన ఉచ్యతే ఇతి యుక్తమ్ ; యతో వాచో నివర్తన్తే’ (తై. ఉ. ౨ । ౯ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభిశ్చ ॥ ౧౨ ॥

పరీక్తం విరోధమ్ అనువదతి -

యత్త్వితి ।

శ్రుత్యవష్టమ్భేన నిరాచష్టే -

న విరుద్ధమితి ।

సాపి విరుద్ధార్థత్వాత్ న మానమ్ , బోధకస్య అవిరోధాపేక్షత్వాత్ , ఇతి శఙ్కతే -

శ్రుతిరితి ।

తస్యా విరుద్ధార్థత్వేన అప్రామాణ్యే దృష్టాన్తమాహ -

యథేతి ।

ప్రాచీనవంశం కరోతి, ఇతి పారలౌకికఫలయజ్ఞానుష్ఠానార్థం శాలానిర్మాణం ప్రస్తుత్య, ‘కో హి తద్వేద’ ఇత్యాద్యా పరలోకసత్వే సన్దిహానా యథా వి్రుద్ధార్థా శ్రుతిరప్రమాణమ్ , ఎవం విదితావిదితాన్యత్వశ్రుతిరపి ఇత్యర్థః ।

నేయం శ్రుతిః విరుద్ధత్వేన అమానతయా హాతవ్యా, బ్రహ్మణి అద్వితీయే ప్రత్యక్తాప్రతిపాదనేన మానత్వాత్ , ఇతి ఉత్తరమాహ -

న విదితేతి ।

యత్తు విరుద్ధార్థత్వే ‘కో హి’ ఇతి ిఉదాహృతమ్ ; తదసత్ , అర్థవాదస్య విధిశేషస్య స్వార్తే అతాత్పర్యాత్ , ఇత్యాహ -

యదీతి ।

యత్ర జాత్యాదిమత్వం తత్ర వాచ్యత్వం యథా గవాదౌ, న బ్రహ్మణి జతిమత్వమ్ , అతః తస్యావాచ్యత్వాత్ నిషేధేనైవ బోధ్యత్వమ్ , ఇత్యాహ-

ఉపపత్తేశ్చేతి ।

నీచ్యత ఇతి నిషేధేనైవ తస్య ఉపదేశ ఇతి శేషః ।

జాత్యాదిమతోఽర్థస్యైవ వాచ్యత్వమ్ తత్రైవ సఙ్గతిగ్రహాత్ ఇతి ప్రపఞ్చయతి -

సర్వో హీతి ।

అశ్రుతస్య, జాత్యాదిద్వారేణ అజ్ఞాతసఙ్గతేర్వా శబ్దస్య న బోధకత్వమ్ , అదృష్టేః, ఇత్యాహ -

నాన్యథేతి ।

జాత్యాదేః సచ్ఛబ్దవిషయత్వమ్ ఉదాహరతి -

తద్యథేత్యాదినా ।

బ్రహ్మణస్తు ‘అగోత్రమవర్ణమ్ ‘ ఇత్యాదిశ్రుతేః జాత్యాదిమత్వామ్భావాత్ న శబ్దవాచ్యతా, ఇత్యాహ-

నత్వితి ।

‘కేవలో నిర్గుణశ్చ’ (శ్వే. ఉ. ౬-౧౧) ఇతి శ్రుతేః గుణద్వారా బ్రహ్మణో న వాచ్యతా, ఇత్యాహ -

నాపీతి ।

నిష్క్రియత్వే మానమాహ -

నిష్కలమితి ।

బ్రహ్మణః అద్వితీయత్వస్య అశేషోపనిషత్సు సిద్ధత్వాత్ ద్వినిష్ఠస్య సమ్బన్ధస్య తస్మిన్నసిద్ధేః న తద్ - ద్వారాపి తస్య వాచ్యతా, ఇత్యాహ-

న చేతి ।

బ్రహ్మణి అభిధావృత్యా శబ్దాప్రవృత్తౌ హేత్వన్తరాణ్యాహ -

అద్వయత్వాదితి ।

బ్రహ్మణోఽవాచ్యత్వే శ్రుతిమపి సంవాదయతి-

యత ఇతి

॥ ౧౨ ॥