భక్తియోగేన గుణాత్యయే దర్శితే, నాశిత్వే తేషాం,వినా జ్ఞానేన అనత్యయాత్ అనాశిత్వేన,తేనాపి తదయోగ్యత్వాత్ న జ్ఞానం గుణాత్యయహేతుః ఇతి ఆశఙ్కాం నిరస్య, సాక్షాదేవ శ్రవణాదిహేతుం సంన్యాసం విధిత్సుః బ్రహ్మత్వస్య పరమపురుషార్థతాం వివక్షుః అధ్యాయాన్తరమారభతే -
యస్మాదితి ।
కర్మిణో జ్ఞానినశ్చ శాస్త్రే అధికృతాః । తత్ర కర్మిణాం కర్మానుకూలం ఫలం ఈశ్వరాయత్తమ్ , “ఫలమత ఉపపత్తేః“ (బ్ర. సూ. ౩ - ౨ - ౩౭) ఇతి న్యాయాత్ । జ్ఞానినామపి తత్ ఫలమ్ ఈశ్వరాయత్తమేవ, “తతో హ్యస్య బన్ధవిపర్యయౌ “ (బ్ర. సూ.౩ - ౨ - ౫) ఇత్యుక్తత్వాత్ । యస్మాత్ ఎవం, తస్మాత్ , యే భక్త్యాఖ్యేన యోగేన మామేవ సేవంతే, తే మత్ప్రసాదద్వారా జ్ఞానం ప్రాప్య తేన గుణాతీతాః ముక్తాః భవన్తీతి స్థితమ్ , ఇత్యర్థః ।
యే తు ఆత్మనః తత్త్వమేవ సన్దేహాద్యపోహేన జానన్తి తే తేన జ్ఞానేన గుణాతీతాః సన్తః ముక్తిం గచ్ఛన్తీతి కిము వక్తవ్యమ్ , ఇతి అర్థసిద్ధమర్థమ్ ఆహ -
కిమువక్తవ్యమితి ।
ఆత్మతత్త్వాజ్ఞానం యతః సంసారహేతుః, జ్ఞానం మోక్షానుుకూలమ్ , అతః అర్జునేన కిం తత్ ? ఇతి అపృష్టమపి తత్త్వం భగవాన్ ఉక్తవాన్ , ప్రశ్నాభావేఽపి తస్య తద్వ్యుత్పాదనాభిమానాత్ ఇత్యాహ -
అత ఇతి ।
తత్త్వే వివక్షితే కిమితి సంసారో వర్ణ్యతే ? తత్ర ఆహ -
తత్రేతి ।
అధ్యాయాదిః సప్తమ్యర్థః ।
వైరాగ్యమపి కిమితి మృగ్యతే? తత్ర ఆహ -
విరక్తస్యేతి ।
ఇతి వైరాగ్యాయ సంసారవర్ణనమ్ , ఇతి శేషః ।