ಪುನರಪಿ ಕರ್ಮಸ್ತುತಿಮೇವಾಹ — ತ್ರಿಣಾಚಿಕೇತಃ ತ್ರಿಃ ಕೃತ್ವಾ ನಾಚಿಕೇತೋಽಗ್ನಿಶ್ಚಿತೋ ಯೇನ ಸಃ ತ್ರಿಣಾಚಿಕೇತಃ ; ತದ್ವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ವಾ । ತ್ರಿಭಿಃ ಮಾತೃಪಿತ್ರಾಚಾರ್ಯೈಃ ಏತ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸಂಧಿಂ ಸಂಧಾನಂ ಸಂಬಂಧಮ್ , ಮಾತ್ರಾದ್ಯನುಶಾಸನಂ ಯಥಾವತ್ಪ್ರಾಪ್ಯೇತ್ಯೇತತ್ । ತದ್ಧಿ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಕಾರಣಂ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾದವಗಮ್ಯತೇ ‘ಯಥಾ ಮಾತೃಮಾನ್ಪಿತೃಮಾನ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೧ । ೨) ಇತ್ಯಾದೇಃ । ವೇದಸ್ಮೃತಿಶಿಷ್ಟೈರ್ವಾ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಾಗಮೈರ್ವಾ । ತೇಭ್ಯೋ ಹಿ ವಿಶುದ್ಧಿಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾ । ತ್ರಿಕರ್ಮಕೃತ್ ಇಜ್ಯಾಧ್ಯಯನದಾನಾನಾಂ ಕರ್ತಾ ತರತಿ ಅತಿಕ್ರಾಮತಿ ಜನ್ಮಮೃತ್ಯೂ । ಕಿಂಚ, ಬ್ರಹ್ಮಜಜ್ಞಮ್ , ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾಜ್ಜಾತೋ ಬ್ರಹ್ಮಜಃ ಬ್ರಹ್ಮಜಶ್ಚಾಸೌ ಜ್ಞಶ್ಚೇತಿ ಬ್ರಹ್ಮಜಜ್ಞಃ । ಸರ್ವಜ್ಞೋ ಹ್ಯಸೌ । ತಂ ದೇವಂ ದ್ಯೋತನಾಜ್ಜ್ಞಾನಾದಿಗುಣವಂತಮ್ , ಈಡ್ಯಂ ಸ್ತುತ್ಯಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಶಾಸ್ತ್ರತಃ, ನಿಚಾಯ್ಯ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚಾತ್ಮಭಾವೇನ ಇಮಾಂ ಸ್ವಬುದ್ಧಿಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾಂ ಶಾಂತಿಮ್ ಉಪರತಿಮ್ ಅತ್ಯಂತಮ್ ಏತಿ ಅತಿಶಯೇನೈತಿ । ವೈರಾಜಂ ಪದಂ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಸಮುಚ್ಚಯಾನುಷ್ಠಾನೇನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತೀತ್ಯರ್ಥಃ ॥