మాణ్డూక్యోపనిషద్భాష్యమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (మాణ్డూక్య)
 
ప్రభవః సర్వభావానాం సతామితి వినిశ్చయః ।
సర్వం జనయతి ప్రాణశ్చేతోంశూన్పురుషః పృథక్ ॥ ౬ ॥
సతాం విద్యమానానాం స్వేన అవిద్యాకృతనామరూపమాయాస్వరూపేణ సర్వభావానాం విశ్వతైజసప్రాజ్ఞభేదానాం ప్రభవః ఉత్పత్తిః । వక్ష్యతి చ — ‘వన్ధ్యాపుత్రో న తత్త్వేన మాయయా వాపి జాయతే’ (మా. కా. ౩ । ౨౮) ఇతి । యది హ్యసతామేవ జన్మ స్యాత్ , బ్రహ్మణోఽవ్యవహార్యస్య గ్రహణద్వారాభావాదసత్త్వప్రసఙ్గః । దృష్టం చ రజ్జుసర్పాదీనామవిద్యాకృతమాయాబీజోత్పన్నానాం రజ్జ్వాద్యాత్మనా సత్త్వమ్ । న హి నిరాస్పదా రజ్జుసర్పమృగతృష్ణికాదయః క్వచిదుపలభ్యన్తే కేనచిత్ । యథా రజ్జ్వాం ప్రాక్సర్పోత్పత్తేః రజ్జ్వాత్మనా సర్పః సన్నేవాసీత్ , ఎవం సర్వభావానాముత్పత్తేః ప్రాక్ప్రాణబీజాత్మనైవ సత్త్వమితి । శ్రుతిరపి వక్తి ‘బ్రహ్మైవేదమ్’ (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౨) ‘ఆత్మైవేదమగ్ర ఆసీత్’ (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧) ఇతి । అతః సర్వం జనయతి ప్రాణః చేతోంశూన్ అంశవ ఇవ రవేశ్చిదాత్మకస్య పురుషస్య చేతోరూపా జలార్కసమాః ప్రాజ్ఞతైజసవిశ్వభేదేన దేవమనుష్యతిర్యగాదిదేహభేదేషు విభావ్యమానాశ్చేతోంశవో యే, తాన్ పురుషః పృథక్ సృజతి విషయభావవిలక్షణానగ్నివిస్ఫులిఙ్గవత్సలక్షణాన్ జలార్కవచ్చ జీవలక్షణాంస్త్వితరాన్సర్వభావాన్ ప్రాణో బీజాత్మా జనయతి, ‘యథోర్ణనాభిః. . . యథాగ్నేః క్షుద్రా విస్ఫులిఙ్గాః’ (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౨౦) ఇత్యాదిశ్రుతేః ॥

ఎష యోనిరిత్యత్ర ప్రాజ్ఞస్య ప్రపఞ్చకారణత్వం ప్రతిజ్ఞాతమ్; తత్ర సత్కార్యమసత్కార్యం ప్రతి వా కారణత్వమితి సన్దేహే నిర్ధారయితుమారభతే –

ప్రభవ ఇతి ।

తత్రావాన్తరభేదమాహ –

సర్వమితి ।

పురుషో హి సర్వమచేతనం జగదుపాధిభూతం తమః ప్రధానం గృహీత్వా జనయతి । అత ఎవ పురుషే కారణవాచి ప్రాణపదం ప్రయుజ్యతే । ఎవం స చ చైతన్యప్రధానశ్చేతసశ్చైతన్యస్యాంశువదవస్థితాన్ ప్రతిబిమ్బకల్పాఞ్జీవానాభాసభూతానుత్పాదయతి । ఎవం చేతనాచేతనాత్మకమశేషం జగదసఙ్కీర్ణం సమ్పాదయతీత్యర్థః ।

నను సతాం భావానాం సత్త్వాదేవ ప్రభవో న సమ్భవత్యతిప్రసఙ్గాదిత్యాశఙ్క్య పూర్వార్ధం వ్యాచష్టే–

సతామితి ।

స్వేనాధిష్ఠానాత్మనా విద్యమానానామేవావిద్యాకృతం మాయామయమారోపితస్వరూపం తేన ప్రభవః సమ్భవతీత్యర్థః ।

అసజ్జన్మనిరసనమన్తరేణ కథం సజ్జన్మ నిర్ధారయితుం శక్యమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

వక్ష్యతీతి ।

జన్మనః పూర్వం సర్వస్య సత్త్వే చ కారణవ్యాపారసాధ్యత్వాసిద్ధేర్మిథ్యాత్వే చ కథం సతామేవ ప్రభవో భావానామిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

యదీతి ।

కార్యప్రపఞ్చస్యాసత్త్వే కారణస్య బ్రహ్మణః స్వారస్యేన వ్యవహార్యత్వాభావాత్ తస్య గ్రహణే ద్వారభూతస్య లిఙ్గస్యాభావాదసత్త్వమేవ సిధ్యేత్ । కార్యేణ హి లిఙ్గేన కారణం బ్రహ్మాదృష్టమపి సదిత్యవగమ్యతే । తచ్చేదసద్భవేన్న తస్య కారణేన సమ్బన్ధధీరిత్యసదేవ కారణమపి స్యాదిత్యర్థః ।

కార్యకారణయోరుభయోరపి భవత్వసత్త్వమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

దృష్టం చేతి ।

అవిద్యయాఽనాద్యనిర్వాచ్యయా కృతాశ్చ తే మాయాబీజాదుత్పన్నాశ్చ తేషామవిద్యైవ మాయేత్యఙ్గీకారాత్, తేషాం రజ్జ్వాదౌ కల్పితసర్పాదీనామధిష్ఠానభూతరజ్జ్వాదిరూపేణ సత్త్వం దృష్టమితి యోజనా । విమతం సదుపాదానం కల్పితత్వాద్రజ్జుసర్పవదిత్యర్థః ।

దృష్టాన్తస్య సాధ్యవికలత్వం శఙ్కిత్వా పరిహరతి –

న హీతి ।

వివక్షితం దృష్టాన్తమనూద్య దార్ష్టాన్తికమాహ –

యథేత్యాదినా ।

ప్రాణశబ్దితం బీజమజ్ఞాతం బ్రహ్మ సల్లక్షణం తదాత్మనేతి యావత్ ।

తదేవమచేతనం సర్వం జగత్ ప్రాగుప్తత్తేర్బీజాత్మనా స్థితం ప్రాణో బీజాత్మా వ్యవహారయోగ్యతయా జనయతీత్యుపసంహరతి –

ఇత్యత ఇతి ।

చతుర్థం పాదం ప్రతీకమాదాయ వ్యాకరోతి –

చేతోంశూనిత్యాదినా ।

రవేరంశవో యథా వర్తన్తే తథా పురుషస్య స్వయంచైతన్యాత్మకస్య చేతోరూపాశ్చైతన్యాభాసా జీవాశ్చేతోంశవో నిర్దిశ్యన్తే । తాన్ పురుషో జనయతీత్యుత్తరత్ర సమ్బన్ధః ।

తేషాం చిదాత్మకాత్పురుషాత్ తత్త్వతో భేదాభావం వివక్షిత్వా విశినష్టి –

జలార్కేతి ।

భేదధీస్తు తేషాముపాధిభేదాదిత్యాహ –

ప్రాజ్ఞేతి ।

పృథగితి సూచితం పురుషస్య జీవసర్జనే హేతుం కథయతి –

విషయేతి ।

యథాఽగ్నినా సమానరూపా విస్ఫులిఙ్గా జన్యన్తే, తథా చిదాత్మనా సమానస్వభావా జీవాస్తేనోత్పాద్యన్తే । విషయవిలక్షణత్వాత్ । న ప్రాణేన బీజాత్మనా తేషాముత్పాదనమ్ । న చోత్పాద్యానాం జీవానాముత్పాదకాచ్చిదాత్మనస్తత్త్వతో భిన్నత్వమ్ । జలపాత్రప్రతిబిమ్బితాదిత్యాదీనాం బిమ్బభూతాన్ తతస్తత్త్వతో భేదాభావాత్ । తాన్విశ్వాదీన్ పురుషశ్చిత్ప్రధానో జనయతీత్యర్థః ।

విషయభావేన వ్యవస్థితాన్ పునర్భావాన్ ప్రాణో జనయతీతి తృతీయపాదార్థముపసంహరతి –

ఇతరానితి ॥౬॥