మాణ్డూక్యోపనిషద్భాష్యమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (మాణ్డూక్య)
 
నివృత్తేః సర్వదుఃఖానామీశానః ప్రభురవ్యయః ।
అద్వైతః సర్వభావానాం దేవస్తుర్యో విభుః స్మృతః ॥ ౧౦ ॥
అత్రైతే శ్లోకా భవన్తి । ప్రాజ్ఞతైజసవిశ్వలక్షణానాం సర్వదుఃఖానాం నివృత్తేః ఈశానః తురీయ ఆత్మా । ఈశాన ఇత్యస్య పదస్య వ్యాఖ్యానం ప్రభురితి ; దుఃఖనివృత్తిం ప్రతి ప్రభుర్భవతీత్యర్థః, తద్విజ్ఞాననిమిత్తత్వాద్దుఃఖనివృత్తేః । అవ్యయః న వ్యేతి, స్వరూపాన్న వ్యభిచరతి న చ్యవత ఇత్యేతత్ । కుతః ? యస్మాత్ అద్వైతః, సర్వభావానామ్ — సర్పాదీనాం రజ్జురద్వయా సత్యా చ ; ఎవం తురీయః, ‘న హి ద్రష్టుర్దృష్టేర్విపరిలోపో విద్యతే’ (బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౨౩) ఇతి శ్రుతేః — అతో రజ్జుసర్పవన్మృషాత్వాత్ । స ఎష దేవః ద్యోతనాత్ తుర్యః చతుర్థః విభుః వ్యాపీ స్మృతః ॥

నాన్తఃప్రజ్ఞమిత్యాదిశ్రుత్యుక్తేఽర్థే తద్వివరణరూపాఞ్శ్లోకానవతారయతి –

అత్రేతి ।

వివిధం స్థానత్రయమస్మాద్భవతీతి వ్యుప్తత్త్యా తురీయో విభురుచ్యతే । న హి తురీయాతిరేకేణ స్థానత్రయమాత్మానం ధారయతి । సర్వదుఃఖానామాధ్యాత్మికాదిభేదభిన్నానాం తద్ధేతూనాం తదాధారాణామితి యావత్ ।

ఈశానపదం ప్రయుజ్య ప్రభుపదం ప్రయుఞ్జానస్య పౌనరుక్త్యమిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

ఈశాన ఇతి ।

తురీయస్య దుఃఖనివృత్తిం ప్రతి సామర్థ్యస్య నిత్యత్వాన్న కదాచిదపి దుఃఖం స్యాదిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

తద్విజ్ఞానేతి ।

సంసృష్టరూపేణ వ్యయోఽస్తీత్యాశఙ్క్య విశినష్టి –

స్వరూపాదితి ।

తత్ర ప్రశ్నపూర్వకమద్వితీయత్వం హేతుమాహ –

ఎతత్ కుత ఇతి ।

అతో ద్వితీయస్య వ్యయహేతోరభావాదితి శేషః ।

విశ్వాదీనాం దృశ్యమానత్వాత్ తురీయస్యాద్వితీయత్వాసిద్ధిరిత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

సర్వభావానామితి ।

అవస్థాత్రయాతీతస్య తురీయస్యోక్తలక్షణత్వం విద్వదనుభవసిద్ధమితి సూచయతి –

స్మృత ఇతి ॥౧౦॥