మాణ్డూక్యోపనిషద్భాష్యమ్
ఆనన్దగిరిటీకా (మాణ్డూక్య)
 
ఓఙ్కారం పాదశో విద్యాత్పాదా మాత్రా న సంశయః ।
ఓఙ్కారం పాదశో జ్ఞాత్వా న కిఞ్చిదపి చిన్తయేత్ ॥ ౨౪ ॥
పూర్వవదత్రైతే శ్లోకా భవన్తి । యథోక్తైః సామాన్యైః పాదా ఎవ మాత్రాః, మాత్రాశ్చ పాదాః ; తస్మాత్ ఓఙ్కారం పాదశః విద్యాత్ ఇత్యర్థః । ఎవమోఙ్కారే జ్ఞాతే దృష్టార్థమదృష్టార్థం వా న కిఞ్చిదపి ప్రయోజనం చిన్తయేత్ , కృతార్థత్వాదిత్యర్థః ॥

యథా పూర్వమాచార్యేణ శ్రుత్యర్థప్రకాశకాః శ్లోకాః ప్రణీతాస్తథోత్తరేఽపి శ్లోకాః శ్రుత్యుక్తేఽర్థ ఎవ సమ్భవన్తీత్యాహ –

పూర్వవదితి ।

ఓఙ్కారస్య పాదశో విద్యా కీదృశీత్యాశఙ్క్యాఽఽహ –

పాదా ఇతి ।

పాదానాం మాత్రాణాం చాన్యోన్యమేకత్వం కృత్వా తద్విభాగవిధురమోఙ్కారం బ్రహ్మబుద్ధ్యా ధ్యాయతో భవతి కృతార్థేతేతి దర్శయతి –

ఓఙ్కారమితి ।

తస్మాత్ పాదానాం మాత్రాణాం చాన్యోన్యమేకత్వాదిత్యర్థః ।

తదేకత్వం పురస్కృత్యోఙ్కారముభయవిభాగశూన్యం బ్రహ్మబుద్ధ్యా జానీయాదిత్యాహ –

ఓఙ్కారమితి ।

ఉత్తరార్ధస్య తాత్పర్యమాహ –

ఎవమితి ॥౨౪॥