ತೈತ್ತಿರೀಯೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ವನಮಾಲಾವ್ಯಾಖ್ಯಾ
 
ಬ್ರಹ್ಮವಿದಾಪ್ನೋತಿ ಪರಮ್ । ತದೇಷಾಭ್ಯುಕ್ತಾ । ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಯೋ ವೇದ ನಿಹಿತಂ ಗುಹಾಯಾಂ ಪರಮೇ ವ್ಯೋಮನ್ । ಸೋಽಶ್ನುತೇ ಸರ್ವಾನ್ ಕಾಮಾನ್ ಸಹ । ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ವಿಪಶ್ಚಿತೇತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ವಾ ಏತಸ್ಮಾದಾತ್ಮನ ಆಕಾಶಃ ಸಂಭೂತಃ । ಆಕಾಶಾದ್ವಾಯುಃ । ವಾಯೋರಗ್ನಿಃ । ಅಗ್ನೇರಾಪಃ । ಅದ್ಭ್ಯಃ ಪೃಥಿವೀ । ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಓಷಧಯಃ । ಓಷಧೀಭ್ಯೋಽನ್ನಮ್ । ಅನ್ನಾತ್ಪುರುಷಃ । ಸ ವಾ ಏಷ ಪುರುಷೋಽನ್ನರಸಮಯಃ । ತಸ್ಯೇದಮೇವ ಶಿರಃ । ಅಯಂ ದಕ್ಷಿಣಃ ಪಕ್ಷಃ । ಅಯಮುತ್ತರಃ ಪಕ್ಷಃ । ಅಯಮಾತ್ಮಾ । ಇದಂ ಪುಚ್ಛಂ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾ । ತದಪ್ಯೇಷ ಶ್ಲೋಕೋ ಭವತಿ ॥ ೧ ॥
ತಸ್ಮಾತ್ ಇತಿ ಮೂಲವಾಕ್ಯಸೂತ್ರಿತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇ ; ಏತಸ್ಮಾತ್ ಇತಿ ಮಂತ್ರವಾಕ್ಯೇನ ಅನಂತರಂ ಯಥಾಲಕ್ಷಿತಮ್ । ಯದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಆದೌ ಬ್ರಾಹ್ಮಣವಾಕ್ಯೇನ ಸೂತ್ರಿತಮ್ , ಯಚ್ಚ ‘ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ’ ಇತ್ಯನಂತರಮೇವ ಲಕ್ಷಿತಮ್ , ತಸ್ಮಾದೇತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆತ್ಮನಃ ಆತ್ಮಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾತ್ ; ಆತ್ಮಾ ಹಿ ತತ್ ಸರ್ವಸ್ಯ, ‘ತತ್ಸತ್ಯಂ ಸ ಆತ್ಮಾ’ (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧೬) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಾತ್ ; ಅತೋ ಬ್ರಹ್ಮ ಆತ್ಮಾ ; ತಸ್ಮಾದೇತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಾತ್ ಆಕಾಶಃ ಸಂಭೂತಃ ಸಮುತ್ಪನ್ನಃ । ಆಕಾಶೋ ನಾಮ ಶಬ್ದಗುಣಃ ಅವಕಾಶಕರೋ ಮೂರ್ತದ್ರವ್ಯಾಣಾಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಆಕಾಶಾತ್ ಸ್ವೇನ ಸ್ಪರ್ಶಗುಣೇನ ಪೂರ್ವೇಣ ಚ ಆಕಾಶಗುಣೇನ ಶಬ್ದೇನ ದ್ವಿಗುಣಃ ವಾಯುಃ, ಸಂಭೂತ ಇತ್ಯನುವರ್ತತೇ । ವಾಯೋಶ್ಚ ಸ್ವೇನ ರೂಪಗುಣೇನ ಪೂರ್ವಾಭ್ಯಾಂ ಚ ತ್ರಿಗುಣಃ ಅಗ್ನಿಃ ಸಂಭೂತಃ । ಅಗ್ನೇಶ್ಚ ಸ್ವೇನ ರಸಗುಣೇನ ಪೂರ್ವೈಶ್ಚ ತ್ರಿಭಿಃ ಚತುರ್ಗುಣಾ ಆಪಃ ಸಂಭೂತಾಃ । ಅದ್ಭ್ಯಃ ಸ್ವೇನ ಗಂಧಗುಣೇನ ಪೂರ್ವೈಶ್ಚ ಚತುರ್ಭಿಃ ಪಂಚಗುಣಾ ಪೃಥಿವೀ ಸಂಭೂತಾ । ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಓಷಧಯಃ । ಓಷಧೀಭ್ಯಃ ಅನ್ನಮ್ । ಅನ್ನಾತ್ ರೇತೋರೂಪೇಣ ಪರಿಣತಾತ್ ಪುರುಷಃ ಶಿರಃ - ಪಾಣ್ಯಾದ್ಯಾಕೃತಿಮಾನ್ । ಸ ವೈ ಏಷ ಪುರುಷಃ ಅನ್ನರಸಮಯಃ ಅನ್ನರಸವಿಕಾರಃ ಪುರುಷಾಕೃತಿಭಾವಿತಂ ಹಿ ಸರ್ವೇಭ್ಯೋಽಂಗೇಭ್ಯಸ್ತೇಜಃಸಂಭೂತಂ ರೇತೋ ಬೀಜಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಯೋ ಜಾಯತೇ, ಸೋಽಪಿ ತಥಾ ಪುರುಷಾಕೃತಿರೇವ ಸ್ಯಾತ್ ; ಸರ್ವಜಾತಿಷು ಜಾಯಮಾನಾನಾಂ ಜನಕಾಕೃತಿನಿಯಮದರ್ಶನಾತ್ । ಸರ್ವೇಷಾಮಪ್ಯನ್ನರಸವಿಕಾರತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮವಂಶ್ಯತ್ವೇ ಚ ಅವಿಶಿಷ್ಟೇ, ಕಸ್ಮಾತ್ಪುರುಷ ಏವ ಗೃಹ್ಯತೇ ? ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಾತ್ । ಕಿಂ ಪುನಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮ್ ? ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಾಧಿಕಾರಃ । ಪುರುಷ ಏವ ಹಿ ಶಕ್ತತ್ವಾದರ್ಥಿತ್ವಾದಪರ್ಯುದಸ್ತತ್ವಾಚ್ಚ ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಯೋರಧಿಕ್ರಿಯತೇ, ‘ಪುರುಷೇ ತ್ವೇವಾವಿಸ್ತರಾಮಾತ್ಮಾ ಸ ಹಿ ಪ್ರಜ್ಞಾನೇನ ಸಂಪನ್ನತಮೋ ವಿಜ್ಞಾತಂ ವದತಿ ವಿಜ್ಞಾತಂ ಪಶ್ಯತಿ ವೇದ ಶ್ವಸ್ತನಂ ವೇದ ಲೋಕಾಲೋಕೌ ಮರ್ತ್ಯೇನಾಮತಮೀಕ್ಷತೀತ್ಯೇವಂ ಸಂಪನ್ನಃ ; ಅಥೇತರೇಷಾಂ ಪಶೂನಾಮಶನಾಯಾಪಿಪಾಸೇ ಏವಾಭಿವಿಜ್ಞಾನಮ್’ ಇತ್ಯಾದಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರದರ್ಶನಾತ್ ॥

ಇತ್ಥಂ ಸೃಷ್ಟಿವಾಕ್ಯತಾತ್ಪರ್ಯಾರ್ಥಮಾನಂತ್ಯಂ ನಿರೂಪ್ಯಾಕ್ಷರಾಣಿ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ತಸ್ಮಾದಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಯಥಾಲಕ್ಷಿತಮಿತಿ ।

ಪರಾಮೃಶ್ಯತ ಇತ್ಯನುಷಂಗಃ ।

ಉಕ್ತಂ ಸರ್ವನಾಮದ್ವಯಾರ್ಥಮನುವದನ್ನೇವ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ –

ಯದಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ನನು ಪ್ರತೀಚ ಏವಾತ್ಮಶಬ್ದವಾಚ್ಯತ್ವಾತ್ಕಥಂ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಆತ್ಮಶಬ್ದವಾಚ್ಯತ್ವಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಆತ್ಮಾ ಹೀತಿ ।

ತತ್ ಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಸ್ಯ ಭೋಕ್ತೃವರ್ಗಸ್ಯ ಆತ್ಮಾ ವಾಸ್ತವಂ ಸ್ವರೂಪಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ತತ್ರ ಹಿ-ಶಬ್ದಸೂಚಿತಂ ಮಾನಮಾಹ –

ತತ್ಸತ್ಯಮಿತಿ ।

ಆತ್ಮೇತಿ ।

ಆತ್ಮಶಬ್ದವಾಚ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಆಕಾಶಸ್ಯ ಲಕ್ಷಣಂ ಸ್ವರೂಪಂ ಚಾಹ –

ಆಕಾಶೋ ನಾಮೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ತಸ್ಮಾಚ್ಚೇತಿ ।

ಚಕಾರ ಆತ್ಮಸಮುಚ್ಚಯಾರ್ಥಃ । ತಥಾ ಚ ಆಕಾಶತಾದಾತ್ಮ್ಯಾಪನ್ನಾದಾತ್ಮನಃ ಸಕಾಶಾದೇವ ವಾಯುಃ ಸಂಭೂತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಏವಮುತ್ತರತ್ರಾಪಿ ಪೂರ್ವಪೂರ್ವಭೂತತಾದಾತ್ಮ್ಯಾಪನ್ನಾದುತ್ತರೋತ್ತರಭೂತಸ್ಯೋತ್ಪತ್ತಿರವಗಂತವ್ಯಾ ‘ತದಭಿಧ್ಯಾನಾದೇವ ತು’ ಇತ್ಯಾದೌ ತಥಾ ವ್ಯಸ್ಥಾಪಿತತ್ವಾದಿತಿ ಮಂತವ್ಯಮ್ । ಅಗ್ನಿಶಬ್ದಸ್ತೇಜಃಸಾಮಾನ್ಯಪರಃ ।

ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಇತಿ ।

ಅತ್ರ ಪಂಚಮ್ಯಾಃ ಪ್ರಕೃತ್ಯರ್ಥತ್ವಾತ್ಪೂರ್ವತ್ರಾಪಿ ಪಂಚಮ್ಯಃ ಪ್ರಕೃತ್ಯರ್ಥಾ ಏವೇತಿ ಮಂತವ್ಯಮ್ । ಓಷಧಯಃ ಸಂಭೂತಾಃ, ಅನ್ನಂ ಸಂಭೂತಮ್ , ಪುರುಷಃ ಸಂಭೂತ ಇತಿ ಸರ್ವತ್ರ ಕ್ರಿಯಾಪದಂ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ । ‘ಅನ್ನಾತ್ಪುರುಷಃ’ ಇತಿ ವಾಕ್ಯೋಕ್ತಂ ಪುರುಷಸ್ಯಾನ್ನವಿಕಾರತ್ವಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತುಮ್ ‘ಸ ವಾ ಏಷಃ’ ಇತ್ಯುತ್ತರವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರವೃತ್ತಮ್ ಅತೋ ನ ಪೌನರುಕ್ತ್ಯಮಿತಿ ಮಂತವ್ಯಮ್ ।

ರಸಶಬ್ದಿತಸ್ಯ ರೇತಸಃ ಪುರುಷಾಕೃತಿನಿಯಾಮಕತ್ವಮಾಹ –

ಪುರುಷಾಕೃತೀತಿ ।

ಪಿತುಃ ಪುರುಷಾಕೃತ್ಯಾ ಭಾವಿತಂ ಸಂಸ್ಕೃತಂ ಸತ್ ಪಿತುರಂಗೇಭ್ಯಃ ಸಕಾಶಾತ್ಸಂಭೂತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ತೇಜ ಇತಿ ।

ಸರ್ವೇಷಾಮಂಗಾನಾಂ ಸಾರಭೂತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥಾ ಚ ಶ್ರುತಿಃ – 'ಯದೇತದ್ರೇತಸ್ತದೇತತ್ಸರ್ವೇಭ್ಯೋಽಂಗೇಭ್ಯಸ್ತೇಜಃ ಸಂಭೂತಮ್’ ಇತಿ ।

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಪುರುಷಾಕೃತಿಭಾವಿತಾದ್ರೇತೋರೂಪಾದ್ಬೀಜಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಪುರುಷಗ್ರಹಣಸ್ಯ ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ವಕ್ತುಮಾಕ್ಷೇಪಮವತಾರಯತಿ –

ಸರ್ವೇಷಾಮಪೀತಿ ।

ಪಶ್ವಾದೀನಾಮಪರೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಕ್ರಮೇಣ ಬ್ರಹ್ಮವಿಕಾರತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮವಂಶ್ಯತ್ವಮ್ ।

ಸಮಾಧತ್ತೇ –

ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಾದಿತಿ ।

ಯದಿ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ಭಕ್ಷಣಾದಿವಿಷಯೇ ತದಾ ಪಶ್ವಾದೀನಾಮೇವ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಾಶಯೇನ ಶಂಕತೇ –

ಕಿಂ ಪುನರಿತಿ ।

ಕರ್ಮಜ್ಞಾನಾಧಿಕಾರಿತ್ವಮತ್ರ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮ್ , ತಚ್ಚ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯೈವ ನ ಪಶ್ವಾದೀನಾಮಿತ್ಯಾಹ –

ಕರ್ಮೇತಿ ।

ತದುಕ್ತಂ ಸೂತ್ರಕಾರೇಣ - ‘ಮನುಷ್ಯಾಧಿಕಾರತ್ವಾದ್ ‘ ಇತಿ ।

ಅಧಿಕಾರಮೇವ ಸಾಧಯತಿ –

ಪುರುಷ ಏವ ಹೀತಿ ।

ಹಿ-ಶಬ್ದಸೂಚಿತಾನ್ಹೇತೂನಾಹ –

ಶಕ್ತತ್ವಾದರ್ಥಿತ್ವಾಚ್ಚೇತಿ ।

ವಿಧಿನಿಷೇಧವಿವೇಕಸಾಮರ್ಥ್ಯೋಪೇತತ್ವಾಚ್ಛಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತಸ್ವರ್ಗಾದಿಫಲಾರ್ಥಿತ್ವಸಂಭವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಪರ್ಯುದಸ್ತತ್ವಾದಿಹೇತ್ವಂತರಸಂಗ್ರಹಾರ್ಥಶ್ಚಕಾರಃ ।

ಪುರುಷಸ್ಯ ಯಥೋಕ್ತಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದ್ಯುಪೇತತ್ವೇ ಶ್ರುತಿಮಾಹ –

ಪುರುಷೇ ತ್ವೇವೇತಿ ।

ಬ್ರಾಹ್ಮಣ್ಯಾದಿಜಾತಿಮತಿ ಮನುಷ್ಯದೇಹ ಏವಾವಿಸ್ತರಾಮತಿಶಯೇನ ಪ್ರಕಟ ಆತ್ಮಾ ಜ್ಞಾನಾದ್ಯತಿಶಯವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಏತದೇವಾನುಭವೇನ ಸಾಧಯತಿ –

ಸ ಹೀತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಶ್ವಸ್ತನಂ ಪರೇದ್ಯುರ್ಭಾವಿನಮ್ । ಲೋಕೋ ಭೋಗ್ಯಃ, ತತ್ಸಾಧನಮಲೋಕಃ । ಮರ್ತ್ಯೇನ ವಿನಾಶಾರ್ಹೇಣ ಜ್ಞಾನಕರ್ಮಾದಿಸಾಧನೇನಾಕ್ಷಯಂ ಫಲಮಾಪ್ತುಮಿಚ್ಛತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸಾಧಿತಂ ಜ್ಞಾನಾತಿಶಯಮುಪಸಂಹರತಿ –

ಏವಂ ಸಂಪನ್ನ ಇತಿ ।

ಯೇನ ಜ್ಞಾನಾದ್ಯತಿಶಯೇನ ಪುರುಷಸ್ಯ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಂ ವಿವಕ್ಷಿತಂ ತತ್ಪಶ್ವಾದೀನಾಂ ನಾಸ್ತೀತ್ಯಾಹ –

ಅಥೇತರೇಷಾಮಿತಿ ।

ತೇಷಾಂ ಬುಭುಕ್ಷಾದಿವಿಷಯಕಜ್ಞಾನಮೇವಾಸ್ತಿ ನ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।