ತೈತ್ತಿರೀಯೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ವನಮಾಲಾವ್ಯಾಖ್ಯಾ
 
ಸ ಯ ಏವಂವಿತ್ । ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾತ್ಪ್ರೇತ್ಯ । ಏತಮನ್ನಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ । ಏತಂ ಪ್ರಾಣಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ । ಏತಂ ಮನೋಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ । ಏತಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ । ಏತಮಾನಂದಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ । ಇಮಾಂಲ್ಲೋಕಾನ್ಕಾಮಾನ್ನೀ ಕಾಮರೂಪ್ಯನುಸಂಚರನ್ । ಏತತ್ಸಾಮ ಗಾಯನ್ನಾಸ್ತೇ । ಹಾ೩ವು ಹಾ೩ವು ಹಾ೩ವು ॥ ೫ ॥
ಅನ್ನಮಯಾದಿಕ್ರಮೇಣ ಆನಂದಮಯಮಾತ್ಮಾನಮುಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ ಏತತ್ಸಾಮ ಗಾಯನ್ನಾಸ್ತೇ । ‘ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮ್’ ಇತ್ಯಸ್ಯಾ ಋಚಃ ಅರ್ಥಃ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಃ ವಿಸ್ತರೇಣ ತದ್ವಿವರಣಭೂತಯಾ ಆನಂದವಲ್ಲ್ಯಾ । ‘ಸೋಽಶ್ನುತೇ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ಸಹ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ವಿಪಶ್ಚಿತಾ’ (ತೈ. ಉ. ೨ । ೧ । ೧) ಇತಿ ತಸ್ಯ ಫಲವಚನಸ್ಯ ಅರ್ಥವಿಸ್ತಾರೋ ನೋಕ್ತಃ । ಕೇ ತೇ ? ಕಿಂವಿಷಯಾ ವಾ ಸರ್ವೇ ಕಾಮಾಃ ? ಕಥಂ ವಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಸಹ ಸಮಶ್ನುತೇ ? - ಇತ್ಯೇತದ್ವಕ್ತವ್ಯಮಿತೀದಮಿದಾನೀಮಾರಭ್ಯತೇ । ತತ್ರ ಪಿತಾಪುತ್ರಾಖ್ಯಾಯಿಕಾಯಾಂ ಪೂರ್ವವಿದ್ಯಾಶೇಷಭೂತಾಯಾಂ ತಪಃ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸಾಧನಮುಕ್ತಮ್ । ಪ್ರಾಣಾದೇರಾಕಾಶಾಂತಸ್ಯ ಚ ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ಅನ್ನಾನ್ನಾದತ್ವೇನ ವಿನಿಯೋಗಶ್ಚ ಉಕ್ತಃ ; ಬ್ರಹ್ಮವಿಷಯೋಪಾಸನಾನಿ ಚ । ಯೇ ಚ ಸರ್ವೇ ಕಾಮಾಃ ಪ್ರತಿನಿಯತಾನೇಕಸಾಧನಸಾಧ್ಯಾ ಆಕಾಶಾದಿಕಾರ್ಯಭೇದವಿಷಯಾಃ, ಏತೇ ದರ್ಶಿತಾಃ । ಏಕತ್ವೇ ಪುನಃ ಕಾಮಕಾಮಿತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿಃ, ಭೇದಜಾತಸ್ಯ ಸರ್ವಸ್ಯ ಆತ್ಮಭೂತತ್ವಾತ್ । ತತ್ರ ಕಥಂ ಯುಗಪದ್ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪೇಣ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ ಏವಂವಿತ್ಸಮಶ್ನುತ ಇತಿ, ಉಚ್ಯತೇ - ಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವೋಪಪತ್ತೇಃ । ಕಥಂ ಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವೋಪಪತ್ತಿರಿತಿ, ಆಹ - ಪುರುಷಾದಿತ್ಯಸ್ಥಾತ್ಮೈಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನೇನಾಪೋಹ್ಯೋತ್ಕರ್ಷಾಪಕರ್ಷಾವನ್ನಮಯಾದೀನ್ಆತ್ಮನೋಽವಿದ್ಯಾಕಲ್ಪಿತಾನ್ ಕ್ರಮೇಣ ಸಂಕ್ರಮ್ಯ ಆನಂದಮಯಾಂತಾನ್ ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಅದೃಶ್ಯಾದಿಧರ್ಮಕಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮಾನಂದಮಜಮಮೃತಮಭಯಮದ್ವೈತಂ ಫಲಭೂತಮಾಪನ್ನಃ ಇಮಁಲ್ಲೋಕಾನ್ಭೂರಾದೀನನುಸಂಚರನ್ನಿತಿ ವ್ಯವಹಿತೇನ ಸಂಬಂಧಃ । ಕಥಮನುಸಂಚರನ್ ? ಕಾಮಾನ್ನೀ ಕಾಮತೋಽನ್ನಮಸ್ಯೇತಿ ಕಾಮಾನ್ನೀ ; ತಥಾ ಕಾಮತೋ ರೂಪಾಣ್ಯಸ್ಯೇತಿ ಕಾಮರೂಪೀ ; ಅನುಸಂಚರನ್ ಸರ್ವಾತ್ಮನಾ ಇಮಾನ್ ಲೋಕಾನಾತ್ಮತ್ವೇನ ಅನುಭವನ್ । ಕಿಮ್ ? ಏತತ್ಸಾಮ ಗಾಯನ್ನಾಸ್ತೇ । ಸಮತ್ವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸಾಮ ಸರ್ವಾನನ್ಯರೂಪಂ ಗಾಯನ್ ಶಬ್ದಯನ್ ಆತ್ಮೈಕತ್ವಂ ಪ್ರಖ್ಯಾಪಯನ್ ಲೋಕಾನುಗ್ರಹಾರ್ಥಂ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನಫಲಂ ಚ ಅತೀವ ಕೃತಾರ್ಥತ್ವಂ ಗಾಯನ್ ಆಸ್ತೇ ತಿಷ್ಠತಿ । ಕಥಮ್ ? ಹಾ೩ವು ಹಾ೩ವು ಹಾ೩ವು । ಅಹೋ ಇತ್ಯೇತಸ್ಮಿನ್ನರ್ಥೇಽತ್ಯಂತವಿಸ್ಮಯಖ್ಯಾಪನಾರ್ಥಮ್ ॥

ಉಪಸಂಕ್ರಮ್ಯೇತಿ ।

ವಿದ್ಯಯಾ ಕೋಶೇಷ್ವಾತ್ಮತ್ವಭ್ರಮಮಪೋಹ್ಯೇತಿ ಯಾವತ್ ।

ಉಪಸಂಕ್ರಮ್ಯೇತ್ಯಸ್ಯ ವ್ಯವಹಿತೇನ ಸಂಬಂಧಮಾಹ –

ಏತತ್ಸಾಮೇತಿ ।

'ಇಮಾಁಲ್ಲೋಕಾನ್’ ಇತ್ಯಾದೇಃ ಸಂಗತಿಕಥನಾಯ ವ್ಯವಹಿತಮನುವದತಿ –

ಸತ್ಯಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

'ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮ್ - - ‘ ಇತಿ ಮಂತ್ರಸ್ಯ ಪೂರ್ವಾರ್ಧಾರ್ಥೋ ವಿಸ್ತರೇಣ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

'ಸ ಯ ಏವಂ ವಿತ್’ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ವಿದುಷೋ ವಾಗಾದ್ಯಗೋಚರಬ್ರಹ್ಮಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತೇರುಕ್ತತ್ವಾದರ್ಥಾದ್ಬ್ರಹ್ಮವಲ್ಲ್ಯಾಮಪಿ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಬ್ರಹ್ಮಭಾವಾಪತ್ತಿಪ್ರಯುಕ್ತಾ ಸರ್ವಕಾಮಾಪ್ತಿಃ ಸಂಗ್ರಹೇಣೋಕ್ತೈವೇತಿ ಮತ್ವಾಹ –

ವಿಸ್ತರೇಣೇತಿ ।

ಇತ್ಥಂ ವೃತ್ತಮನೂದ್ಯಾಕಾಂಕ್ಷಾಪೂರ್ವಕಮ್ ‘ಇಮಾಁಲ್ಲೋಕಾನ್’ ಇತ್ಯಾದಿಕಮವತಾರಯತಿ –

ಕೇ ತ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ತತ್ರ ಕಾಮಾನಾಂ ಸ್ವರೂಪೇ ಆಕಾಂಕ್ಷಾಂ ದರ್ಶಯತಿ –

ಕೇ ತ ಇತಿ ।

ಕಾಮಾನಾಂ ಕಾರಣೇ ತಾಂ ದರ್ಶಯತಿ –

ಕಿಂವಿಷಯಾ ಇತಿ ।

ಸಾಹಿತ್ಯೇ ಕಾಮಾನಾಮಶನೇ ಚ ತಾಂ ದರ್ಶಯತಿ –

ಕಥಂ ವೇತಿ ।

ಇತ್ಯಾಕಾಂಕ್ಷಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮೇತದ್ವಿದ್ಯಾಫಲಂ ವಿಸ್ತರೇಣ ವಕ್ತವ್ಯಮಿತ್ಯಾಶಯೇನೋತ್ತರಂ ವಾಕ್ಯಜಾತಂ ಪಠ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಏವಮುತ್ತರಗ್ರಂಥಸ್ಯ ವ್ಯವಹಿತಯಾ ಆನಂದವಲ್ಲ್ಯಾ ಸಂಗತಿಮುಕ್ತ್ವಾ ಅವ್ಯವಹಿತಭೃಗುವಲ್ಲ್ಯಾಪಿ ಸಂಗತಿಂ ವಕ್ತುಮ್ ‘ಭೃಗುರ್ವೈ ವಾರುಣಿಃ’ ಇತ್ಯಾದೌ ವೃತ್ತಂ ಕೀರ್ತಯತಿ –

ತತ್ರೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಅನ್ನಾನ್ನಾದತ್ವೇನೇತಿ ।

ಅನ್ನಾನ್ನಾದಭಾವೇನೋಪಾಸನೇ ಉಪಯೋಗಶ್ಚೋಕ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

'ಕ್ಷೇಮ ಇತಿ ವಾಚಿ’ ಇತ್ಯಾದಾವುಕ್ತಮನುವದತಿ –

ಬ್ರಹ್ಮವಿಷಯೇತಿ ।

ತೇಷೂಪಾಸನೇಷು ವಿವಕ್ಷಿತಾನ್ಫಲವಿಶೇಷಾನಪಿ ಕಾಮಶಬ್ದೇನಾನುವದತಿ –

ಯೇ ಚೇತಿ ।

ಪ್ರತಿನಿಯತಾ ಇತಿ ।

ತತ್ತದುಪಾಸನಭೇದೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ತೇಷಾಂ ಮುಕ್ತಿವೈಲಕ್ಷಣ್ಯಂ ಸೂಚಯತಿ –

ಅನೇಕೇತಿ ।

ನಾನಾವಿಧೋಪಾಯಸಾಧ್ಯಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಅತ ಏವ ತೇಷಾಮವಿದ್ಯಾಕಾಲಿಕತ್ವಮಾಹ –

ಆಕಾಶಾದೀತಿ ।

ಆಕಾಶಾದಯೋ ಯೇ ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಕರ್ಯಭೇದಾಸ್ತದ್ವಿಷಯಾಸ್ತತ್ಸಾಧ್ಯಾ ಏವ ತೇ ಅವಿದ್ಯಾವಸ್ಥಾಯಾಂ ದರ್ಶಿತಾಃ, ನ ತು ವಿದ್ಯಾವಸ್ಥಾಯಾಮ್ , ವಿದ್ಯಾವಸ್ಥಾಯಾಂ ತ್ವತ್ರಾಪಿ ವಲ್ಲ್ಯಾಮ್ ‘ಸ ಏಕಃ, ಸ ಯ ಏವಂವಿತ್ ‘ ಇತ್ಯಾದೌ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಮೇವ ‘ಸೋಽಶ್ನುತೇ ಸರ್ವಾನ್ಕಾಮಾನ್ಸಹ’ ಇತಿ ಫಲಂ ತಾತ್ಪರ್ಯತೋ ದರ್ಶಿತಮಿತಿ ಭಾವಃ ।

ಇತ್ಥಮಸ್ಯಾಮಪಿ ವಲ್ಲ್ಯಾಂ ವೃತ್ತಾನುವಾದೇನ ಫಲವಚನಾನುವೃತ್ತಿಂ ಸೂಚಯಿತ್ವಾ ತತ್ರಾನುಪಪತ್ತಿಮುದ್ಭಾವಯತಿ –

ಏಕತ್ವೇ ಪುನರಿತಿ ।

ಸ್ವಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಏಕತ್ವೇ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕೃತೇ ಸತಿ ಕಾಮಯಿತವ್ಯಸ್ಯಾಕಾಶಾದಿಭೇದಜಾತಸ್ಯ ತತ್ಸಾಧ್ಯಕಾಮಜಾತಸ್ಯ ಚ ಸರ್ವಸ್ಯಾತ್ಮವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಭಾವಾತ್ಪೂರ್ವಾವಸ್ಥಾಯಾಮಿವ ಪುನಃ ಕಾಮಾನ್ಪ್ರತಿ ಕಾಮಿತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇರಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಏವಮೇಕತ್ವೇ ಕಾಮಿತ್ವಾನುಪಪತ್ತೌ ಸತ್ಯಾಂ ಫಲಿತಮಾಹ –

ತತ್ರ ಕಥಮಿತಿ ।

ಏಕತ್ವಂ ಕಾಮಿತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿರ್ವಿದ್ಯಾವಸ್ಥಾ ವಾ ತತ್ರ-ಶಬ್ದಾರ್ಥಃ । ಅವಿದ್ಯಾಲೇಶವಶೇನ ಪ್ರಪಂಚಾಭಾಸಮನುಭವನ್ವಿದ್ವಾನ್ ‘ಸರ್ವಸ್ಯಾತ್ಮಾಹಮ್’ ಇತಿ ಮನ್ಯಮಾನೋಽಣಿಮಾದ್ಯೈಶ್ವರ್ಯಭುಜಾಂ ಯೋಗಿನಾಂ ಯತ್ಕಾಮಾನ್ನಿತ್ವಂ ಕಾಮರೂಪಿತ್ವಂ ಚಾಸ್ತಿ ತನ್ಮಮೈವೇತಿ ಪಶ್ಯನ್ಯುಗಪತ್ಸರ್ವಾನ್ವಿಷಯಾನಂದಾನಶ್ನುತ ಇತ್ಯುಪಚರ್ಯತೇ । ವಿವಕ್ಷಿತಂ ತು ವಿದ್ಯಾಫಲಂ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಬ್ರಹ್ಮಭಾವಮಾತ್ರಮ್ । ಅತ ಏವ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಮ್ - ‘ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಭವತಿ’ ಇತಿ ।

ಅತೋ ನ ಫಲವಚನೇ ತ್ವದುಕ್ತಾನುಪಪತ್ತಿರ್ದೋಷ ಇತ್ಯುತ್ತರಗ್ರಂಥತಾತ್ಪರ್ಯೇಣ ಸಮಾಧತ್ತೇ –

ಉಚ್ಯತ ಇತಿ ।

ತತ್ರಾಹೇತಿ ।

ಶ್ರುತಿರಿತಿ ಶೇಷಃ ।

ಪೂರ್ವಗ್ರಂಥೇಽಪಿ ವಿದುಷಃ ಸಾರ್ವಾತ್ಮ್ಯಮರ್ಥಸಿದ್ಧಮಿತಿ ದರ್ಶಯನ್ ‘ಸ ಯಶ್ಚಾಯಮ್’ ಇತ್ಯಾದೌ ವೃತ್ತಂ ಕೀರ್ತಯತಿ –

ಪುರುಷೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಪುರುಷಸ್ಥಸ್ಯ ಜೀವಾತ್ಮನ ಆದಿತ್ಯಸ್ಥಸ್ಯ ಪರಮಾತ್ಮನಶ್ಚೋತ್ಕರ್ಷಾಪಕರ್ಷೌ ತತ್ಪ್ರಯೋಜಕೋಪಾಧೀ ಚ ನಿರಸ್ಯೈಕತ್ವವಿಜ್ಞಾನೇನಾವಿದ್ಯಾಕಲ್ಪಿತಾನನ್ನಮಯಾದೀನಾನಂದಮಯಾಂತಾನನಾತ್ಮನಃ ಕ್ರಮೇಣೋಪಸಂಕ್ರಮ್ಯ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನಾದಿಲಕ್ಷಣಂ ಫಲಭೂತಮದ್ವೈತಮಾಪನ್ನಃ ಸರ್ವಾತ್ಮಾ ಸನ್ನಿತಿ ಯೋಜನಾ ।

ಅದ್ವೈತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಫಲಭೂತತ್ವಸಿದ್ಧಯೇ ಸುಖರೂಪತ್ವಮಾಹ –

ಆನಂದಮಿತಿ ।

ತಸ್ಯ ತದರ್ಥಮೇವಾನರ್ಥಾಸ್ಪೃಷ್ಟತ್ವಮಾಹ –

ಅಜಮಮೃತಮಭಯಮಿತಿ ।

ತಸ್ಯ ಪರಮಾರ್ಥತ್ವಮಾಹ –

ಸ್ವಾಭಾವಿಕಮಿತಿ ।

ತದರ್ಥಂ ನಿರ್ವಿಶೇಷತ್ವಮಾಹ –

ಅದೃಶ್ಯಾದೀತಿ ।

ಸವಿಶೇಷಸ್ಯ ದೃಶ್ಯತ್ವನಿಯಮೇನ ಮಿಥ್ಯಾತ್ವಾದಿತಿ ಭಾವಃ ।

ತಸ್ಯ ವಿಕಾರತ್ವಜಡತ್ವಪರಿಚ್ಛೇದಾನ್ವ್ಯಾವರ್ತಯತಿ –

ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಮನಂತಮಿತಿ ।

ನನು ವಿದುಷಃ ಸರ್ವಲೋಕಸಂಚಾರೋ ನ ನಿಯತ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಆತ್ಮತ್ವೇನಾನುಭವನ್ನಿತಿ ।

ಏತತ್ಪ್ರಕೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಮತ್ವಾತ್ಸಾಮ ।

ಸಮತ್ವಮೇವಾಹ –

ಸರ್ವಾನನ್ಯತ್ವರೂಪಮಿತಿ ।

ಸರ್ವ್ಯಾಪಿಸ್ವರೂಪಭೂತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಸ್ವನುಭವಸಿದ್ಧಸ್ಯಾತ್ಮೈಕತ್ವಸ್ಯ ತಜ್ಜ್ಞಾನಫಲಸ್ಯ ಕೃತಾರ್ಥತ್ವಸ್ಯ ಚ ಖ್ಯಾಪನಂ ನಿಷ್ಫಲಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಲೋಕಾನುಗ್ರಹಾರ್ಥಮಿತಿ ।

ಆತ್ಮೈಕತ್ವಜ್ಞಾನಂ ವಿನಾ ನ ಸಂಸಾರದಾವಾನಲಶಾಂತಿಃ, ಅತೋ ಯತ್ನತಸ್ತತ್ಸಂಪಾದನೀಯಂ ಸರ್ವೈರಿತಿ ಜ್ಞಾಪನಂ ಲೋಕಾನುಗ್ರಹಃ ।

ಗಾನಪ್ರಕಾರಮೇವ ಪ್ರಶ್ನಪೂರ್ವಕಮಾಹ –

ಕಥಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಹಾವುಶಬ್ದೋ ವಿಸ್ಮಯಾರ್ಥಃ ಅಭ್ಯಾಸಸ್ತು ತತ್ರಾತಿಶಯಾರ್ಥ ಇತಿ ಮತ್ವಾಹ –

ಅತ್ಯಂತೇತಿ ॥