తస్య చ వక్ష్యమాణేన క్రమేణ సన్దిగ్ధత్వాత్ ప్రయోజనవత్వాచ్చ యుక్తా జిజ్ఞాసా, ఇత్యాశయవాన్సూత్రకారః తజ్జిజ్ఞాసామసూత్రయత్ -
అథాతో బ్రహ్మజిజ్ఞాసేతి ।
జిజ్ఞాసయా సన్దేహప్రయోజనే సూచయతి । తత్ర సాక్షాదిచ్ఛావ్యాప్యత్వాద్బ్రహ్మజ్ఞానం కణ్ఠోక్తం ప్రయోజనమ్ । న చ కర్మజ్ఞానాత్పరాచీనమనుష్ఠానమివ బ్రహ్మజ్ఞానాత్పరాచీనం కిఞ్చిదస్తి, యేనైతదవాన్తరప్రయోజనం భవేత్ । కిన్తు బ్రహ్మమీమాంసాఖ్యతర్కేతికర్తవ్యతానుజ్ఞాతవిషయైర్వేదాన్తైరాహితం నిర్విచికిత్సం బ్రహ్మజ్ఞానమేవ సమస్తదుఃఖోపశమరూపమానన్దైకరసం పరమం నః ప్రయోజనమ్ । తమర్థమధికృత్య హి ప్రేక్షావన్తః ప్రవర్తన్తేతరామ్ । తచ్చ ప్రాప్తమప్యనాద్యవిద్యావశాదప్రాప్తమివేతి ప్రేప్సితం భవతి । యథా స్వగ్రీవాగతమపి గ్రైవేయకం కుతశ్చిద్భ్రమాన్నాస్తీతి మన్యమానః పరేణ ప్రతిపాదితమప్రాప్తమివ ప్రాప్నోతి । జిజ్ఞాసా తు సంశయస్య కార్యమితి స్వకారణం సంశయం సూచయతి । సంశయశ్చ మీమాంసారమ్భం ప్రయోజయతి ।
తథా చ శాస్త్రే ప్రేక్షావత్ప్రవృత్తిహేతుసంశయప్రయోజనసూచనాత్, యుక్తమస్య సూత్రస్య శాస్త్రాదిత్వమిత్యాహ భగవాన్భాష్యకారః -
వేదాన్తమీమాంసాశాస్త్రస్య వ్యాచిఖ్యాసితస్య
అస్మాభిః,
ఇదమాదిమం సూత్రమ్ ।
పూజితవిచారవచనో మీమాంసాశబ్దః । పరమపురుషార్థహేతుభూతసూక్ష్మతమార్థనిర్ణయఫలతా విచారస్య పూజితతా । తస్యా మీమాంసాయాః శాస్త్రమ్ , సా హ్యనేన శిష్యతే శిష్యేభ్యో యథావత్ప్రతిపాద్యత ఇతి । సూత్రం చ బహ్వర్థసూచనాత్ భవతి । యథాహుః - “లఘూని సూచితార్థాని స్వల్పాక్షరపదాని చ । సర్వతః సారభూతాని సూత్రాణ్యాహుర్మనీషిణః” ॥ ఇతి ।
తదేవం సూత్రతాత్పర్యం వ్యాఖ్యాయ తస్య ప్రథమపదమథేతి వ్యాచష్టే -
తత్రాథశబ్ద ఆనన్తర్యార్థః పరిగృహ్యతే ।
తేషు సూత్రపదేషు మధ్యే యోఽయమథశబ్దః స ఆనన్తర్యార్థ ఇతి యోజనా ।
నన్వాధికారార్థోఽప్యథశబ్దో దృశ్యతే, యథా ‘అథైష జ్యోతిః’ ఇతి వేదే । యథా వా లోకే ‘అథ శబ్దానుశాసనమ్’ , ‘అథ యోగానుశాసనమ్’ ఇతి । తత్కిమత్రాధికారార్థో న గృహ్యత ఇత్యత ఆహ -
నాధికారార్థః ।
కుతః,
బ్రహ్మజిజ్ఞాసాయా అనధికార్యత్వాత్ ।
జిజ్ఞాసా తావదిహ సూత్రే బ్రహ్మణశ్చ తత్ప్రజ్జ్ఞానాచ్చ శబ్దతః ప్రధానం ప్రతీయతే । న చ యథా ‘దణ్డీ ప్రైషానన్వాహ’ ఇత్యత్రాప్రధానమపి దణ్డశబ్దార్థో వివక్ష్యతే, ఎవమిహాపి బ్రహ్మతజ్జ్ఞానే ఇతి యుక్తమ్; బ్రహ్మమీమాంసాశాస్త్రప్రవృత్త్యఙ్గసంశయప్రయోజనసూచనార్థత్వేన జిజ్ఞాసాయా ఎవ వివక్షితత్వాత్ । తదవివక్షాయాం తదసూచనేన కాకదన్తపరీక్షాయామివ బ్రహ్మమీమాంసాయాం, న ప్రేక్షావన్తః ప్రవర్తేరన్ । న హి తదానీం బ్రహ్మ వా తజ్జ్ఞానం వాభిధేయప్రయోజనే భవితుమర్హతః, అనధ్యస్తాహంప్రత్యయవిరోధేన వేదాన్తానామేవంవిధేఽర్థే ప్రామాణ్యానుపపత్తేః । కర్మప్రవృత్త్యుపయోగితయోపచరితార్థానాం వా జపోపయోగినాం వా ‘హుం ఫడ్’ ఇత్యేవమాదీనామివావివక్షితార్థానామపి స్వాధ్యాయాధ్యయనవిధ్యధీనగ్రహణత్వస్య సమ్భవాత్ । తస్మాత్సన్దేహప్రయోజనసూచనీ జిజ్ఞాసా ఇహ పదతో వాక్యతశ్చ ప్రధానం వివక్షితవ్యా । న చ తస్యా అధికార్యత్వమ్ , అప్రస్తూయమానత్వాత్ , యేన తత్సమభివ్యాహృతోఽథశబ్దోఽధికారార్థః స్యాత్ । జిజ్ఞాసావిశేషణం తు బ్రహ్మతజ్జ్ఞానమధికార్యం భవేత్ । న చ తదప్యథశబ్దేన సమ్బధ్యతే, ప్రాధాన్యాభావాత్ । న చ జిజ్ఞాసా మీమాంసా, యేన యోగానుశాసనవదధిక్రియేత, నాన్తత్వం నిపాత్య ‘మాఙ్మానే’ ఇత్యస్మాద్వా ‘మానపూజాయామ్’ ఇత్యస్మాద్వా ధాతోః ‘మాన్బధ’ ఇత్యాదినానిచ్ఛార్థే సని వ్యుత్పాదితస్య మీమాంసాశబ్దస్య పూజితవిచారవచనత్వాత్ । జ్ఞానేచ్ఛావాచకత్వాత్తు జిజ్ఞాసాపదస్య, ప్రవర్తికా హి మీమాంసాయాం జిజ్ఞాసా స్యాత్ । న చ ప్రవర్త్యప్రవర్తకయోరైక్యమ్ , ఎకత్వే తద్భావానుపపత్తేః । న చ స్వార్థపరత్వస్యోపపత్తౌ సత్యామన్యార్థపరత్వకల్పనా యుక్తా, అతిప్రసఙ్గాత్ । తస్మాత్సుష్ఠూక్తమ్ “జిజ్ఞాసాయా అనధికార్యత్వాత్” ఇతి ।
అథ మఙ్గలార్థోఽథశబ్దః కస్మాన్న భవతి । తథా చ మఙ్గలహేతుత్వాత్ప్రత్యహం బ్రహ్మజిజ్ఞాసా కర్తవ్యేతి సూత్రార్థః సమ్పద్యత ఇత్యత ఆహ -
మఙ్గలస్య చ వాక్యార్థే సమన్వయాభావాత్ ।
పదార్థ ఎవ హి వాక్యార్థే సమన్వీయతే, స చ వాచ్యో వా లక్ష్యో వా । న చేహ మఙ్గలమథశబ్దస్య వాచ్యం వా లక్ష్యం వా, కిం తు మృదఙ్గశఙ్ఖధ్వనివదథశబ్దశ్రవణమాత్రకార్యమ్ । న చ కార్యజ్ఞాప్యయోర్వాక్యార్థే సమన్వయః శబ్దవ్యవహారే దృష్ట ఇత్యర్థః ।
తత్కిమిదానీం మఙ్గలార్థోఽథశబ్దః తేషు తేషు న ప్రయోక్తవ్యః । తథా చ “ఓఙ్కారశ్చాథశబ్దశ్చ ద్వావేతౌ బ్రహ్మణః పురా । కణ్ఠం భిత్త్వా వినిర్యాతౌ తస్మాన్మాఙ్గలికావుభౌ” ॥ ఇతి స్మృతివ్యాకోప ఇత్యత ఆహ -
అర్థాన్తరప్రయుక్త ఎవ హ్యథశబ్దః శ్రుత్యా మఙ్గలప్రయోజనో భవతి ।
అర్థాన్తరేష్వానన్తర్యాదిషు ప్రయుక్తోఽథశబ్దః శ్రుత్యా శ్రవణమాత్రేణ వేణువీణాధ్వనివన్మఙ్గలం కుర్వన్ , మఙ్గలప్రయోజనో భవతి, అన్యార్థమానీయమానోదకుమ్భదర్శనవత్ । తేన న స్మృతివ్యాకోపః । న చేహానన్తర్యార్థస్య సతో న శ్రవణమాత్రేణ మఙ్గలార్థతేత్యర్థః ।
స్యాదేతత్ । పూర్వప్రకృతాపేక్షోఽథశబ్దో భవిష్యతి వినైవానన్తర్యార్థత్వమ్ । తద్యథేమమేవాథశబ్దం ప్రకృత్య విమృశ్యతే కిమయమథశబ్ద ఆనన్తర్యే అథాధికార ఇతి । అత్ర విమర్శవాక్యేఽథశబ్దః పూర్వప్రకృతమథశబ్దమపేక్ష్య ప్రథమపక్షోపన్యాసపూర్వకం పక్షాన్తరోపన్యాసే । న చాస్యానన్తర్యమర్థః, పూర్వప్రకృతస్య ప్రథమపక్షోపన్యాసేన వ్యవాయాత్ । న చ ప్రకృతానపేక్షా, తదనపేక్షస్య తద్విషయత్వాభావేనాసమానవిషయతయా వికల్పానుపపత్తేః । న హి జాతు భవతి కిం నిత్య ఆత్మా, అథ అనిత్యా బుద్ధిరితి । తస్మాదానన్తర్యం వినా పూర్వప్రకృతాపేక్ష ఇహాథశబ్దః కస్మాన్న భవతీత్యత ఆహ -
పూర్వప్రకృతాపేక్షాయాశ్చ ఫలత ఆనన్తర్యావ్యతిరేకాత్ ।
అస్యార్థః - న వయమానన్తర్యార్థతాం వ్యసనితయా రోచయామహే, కిం తు బ్రహ్మజిజ్ఞాసాహేతుభూతపూర్వప్రకృతసిద్ధయే, సా చ పూర్వప్రకృతార్థాపేక్షత్వేఽప్యథశబ్దస్య సిధ్యతీతి వ్యర్థమానన్తర్యార్థత్వావధారణాగ్రహోఽస్మాకమితి । తదిదముక్తమ్ ‘ఫలతః’ ఇతి । పరమార్థతస్తు కల్పాన్తరోపన్యాసే పూర్వప్రకృతాపేక్షా । న చేహ కల్పాన్తరోపన్యాస ఇతి పారిశేష్యాదానన్తర్యార్థ ఎవేతి యుక్తమ్ ।
భవత్వానన్తర్యార్థః, కిమేవం సతీత్యత ఆహ -
సతి చానన్తర్యార్థత్వ ఇతి ।
న తావద్యస్య కస్యచిదత్రానన్తర్యమితి వక్తవ్యమ్ , తస్యాభిధానమన్తరేణాపి ప్రాప్తత్వాత్ । అవశ్యం హి పురుషః కిఞ్చిత్కృత్వా కిఞ్చిత్కరోతి । న చానన్తర్యమాత్రస్య దృష్టమదృష్టం వా ప్రయోజనం పశ్యామః । తస్మాత్తస్యాత్రానన్తర్యం వక్తవ్యం యద్వినా బ్రహ్మజిజ్ఞాసా న భవతి, యస్మిన్సతి తు భవన్తీ భవత్యేవ ।
తదిదముక్తమ్ -
యత్పూర్వవృత్తం నియమేనాపేక్షత ఇతి ।
స్యాదేతత్ । ధర్మజిజ్ఞాసాయా ఇవ బ్రహ్మజిజ్ఞాసాయా అపి యోగ్యత్వాత్స్వాధ్యాయాధ్యయనానన్తర్యమ్ , ధర్మవద్బ్రహ్మణోఽప్యామ్నాయైకప్రమాణగమ్యత్వాత్ । తస్య చాగృహీతస్య స్వవిషయే విజ్ఞానాజననాత్ , గ్రహణస్య చ స్వాధ్యాయోఽధ్యేతవ్య ఇత్యధ్యయనేనైవ నియతత్వాత్ ।
తస్మాద్వేదాధ్యయనానన్తర్యమేవ బ్రహ్మజిజ్ఞాసాయా అప్యథశబ్దార్థ ఇత్యత ఆహ -
స్వాధ్యాయానన్తర్యం తు సమానం,
ధర్మబ్రహ్మజిజ్ఞాసయోః । అత్ర చ స్వాధ్యాయేన విషయేణ తద్విషయమధ్యయనం లక్షయతి । తథా చ “అథాతో ధర్మజిజ్ఞాసా”(జై.సూ. ౧-౧-౧) ఇత్యనేనైవ గతమితి నేదం సూత్రమారబ్ధవ్యమ్ । ధర్మశబ్దస్య వేదార్థమాత్రోపలక్షణతయా ధర్మవద్బ్రహ్మణోఽపి వేదార్థత్వావిశేషేణ వేదాధ్యయనానన్తర్యోపదేశసామ్యాదిత్యర్థః ।
చోదయతి -
నన్విహ కర్మావబోధానన్తర్యం విశేషః,
ధర్మజిజ్ఞాసాతో బ్రహ్మజిజ్ఞాసాయాః । అస్యార్థః - “వివిదిషన్తి యజ్ఞేన” (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇతి తృతీయాశ్రుత్యా యజ్ఞాదీనామఙ్గత్వేన బ్రహ్మజ్ఞానే వినియోగాత్ , జ్ఞానస్యైవ కర్మతయేచ్ఛాం ప్రతి ప్రాధాన్యాత్ , ప్రధానసమ్బన్ధాచ్చాప్రధానానాం పదార్థాన్తరాణామ్ । తత్రాపి చ న వాక్యార్థజ్ఞానోత్పత్తావఙ్గభావో యజ్ఞాదీనామ్ , వాక్యార్థజ్ఞానస్య వాక్యాదేవోత్పత్తేః । న చ వాక్యం సహకారితయా కర్మాణ్యపేక్షత ఇతి యుక్తమ్ , అకృతకర్మణామపి విదితపదపదార్థసమ్బన్ధానాం సమధిగతశాబ్దన్యాయతత్త్వానాం గుణప్రధానభూతపూర్వాపరపదార్థాకాఙ్క్షాసంనిధియోగ్యతానుసన్ధానవతామప్రత్యూహం వాక్యార్థప్రత్యయోత్పత్తేః । అనుత్పత్తౌ వా విధినిషేధవాక్యార్థప్రత్యయాభావేన తదర్థానుష్ఠానపరివర్జనాభావప్రసఙ్గః । తద్బోధతస్తు తదర్థానుష్ఠానపరివర్జనే పరస్పరాశ్రయః, తస్మిన్ సతి తదర్థానుష్ఠానపరివర్జనం తతశ్చ తద్బోధ ఇతి । న చ వేదాన్తవాక్యానామేవ స్వార్థప్రత్యాయనే కర్మాపేక్షా, న వాక్యాన్తరాణామితి సామ్ప్రతమ్ , విశేషహేతోరభావాత్ । నను “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇతి వాక్యాత్, త్వమ్పదార్థస్య, కర్తృభోక్తృరూపస్య జీవాత్మనో నిత్యశుద్ధబుద్ధోదాసీనస్వభావేన తత్పదార్థేన పరమాత్మనైక్యమశక్యం ద్రాగిత్యేవ ప్రతిపత్తుమ్ ఆపాతతోఽశుద్ధసత్త్వైర్యోగ్యతావిరహవినిశ్చయాత్ । యజ్ఞదానతపోఽనాశకతనూకృతాన్తర్మలాస్తు విశుద్ధసత్త్వాః శ్రద్దధానాయోగ్యతావగమపురఃసరం తాదాత్మ్యమవగమిష్యన్తీతి చేత్ , తత్కిమిదానీం ప్రమాణకారణం యోగ్యతావధారణమప్రమాణాత్కర్మణో వక్తుమధ్యవసితోఽసి, ప్రత్యక్షాద్యతిరిక్తం వా కర్మాపి ప్రమాణమ్ । వేదాన్తావిరుద్ధతన్మూలన్యాయబలేన తు యోగ్యతావధారణే కృతం కర్మభిః । తస్మాత్ “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యాదేః శ్రుతమయేన జ్ఞానేన జీవాత్మనః పరమాత్మభావం గృహీత్వా, తన్మూలయా చోపపత్త్యా వ్యవస్థాప్య, తదుపాసనాయాం భావనాపరాభిధానాయాం దీర్ఘకాలనైరన్తర్యవత్యాం బ్రహ్మసాక్షాత్కారఫలాయాం యజ్ఞాదీనాముపయోగః । యథాహుః - “స తు దీర్ధకాలనైరన్తర్యసత్కారాసేవితో దృఢభూమిః”(యో.సూ.౧-౧౪) ఇతి బ్రహ్మచర్యతపఃశ్రద్ధాయజ్ఞాదయశ్చ సత్కారాః । అత ఎవ శ్రుతిః - “తమేవ ధీరో విజ్ఞాయ ప్రజ్ఞాం కుర్వీత బ్రాహ్మణః”(బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౧) । ఇతి । విజ్ఞాయ తర్కోపకరణేన శబ్దేన ప్రజ్ఞాం భావనాం కుర్వీతేత్యర్థః । అత్ర చ యజ్ఞాదీనాం శ్రేయఃపరిపన్థికల్మషనిబర్హణద్వారేణోపయోగ ఇతి కేచిత్ । పురుషసంస్కారద్వారేణేత్యన్యే । యజ్ఞాదిసంస్కృతో హి పురుషః ఆదరనైరన్తర్యదీర్ఘకాలైరాసేవమానో బ్రహ్మభావనామనాద్యవిద్యావాసనాం సమూలకాషం కషతి, తతోఽస్య ప్రత్యగాత్మా సుప్రసన్నః కేవలో విశదీభవతి । అత ఎవ స్మృతిః - “మహాయజ్ఞైశ్చ యజ్ఞైశ్చ బ్రాహ్మీయం క్రియతే తనుః” । (మను. ౨ । ౨౮) “యస్యైతేఽష్టాచత్వారింశత్సంస్కారాః”(దత్తపురాణ) ఇతి చ । అపరే తు ఋణత్రయాపాకరణే బ్రహ్మజ్ఞానోపయోగం కర్మణామాహుః । అస్తి హి స్మృతిః - “ఋణాని త్రీణ్యపాకృత్య మనో మోక్షే నివేశయేత్” (మను. ౬। ౩౫) ఇతి । అన్యే తు “తమేతం వేదానువచనేన బ్రాహ్మణా వివిదిషన్తి యజ్ఞేన”(బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇత్యాదిశ్రుతిభ్యస్తత్తత్ఫలాయ చోదితానామపి కర్మణాం సంయోగపృథక్త్వేన బ్రహ్మభావనాం ప్రత్యఙ్గభావమాచక్షతే, క్రత్వర్థస్యేవ ఖాదిరత్వస్య వీర్యార్థతామ్ , ‘ఎకస్య తూభయార్థత్వే సంయోగపృథక్త్వమ్’ ఇతి న్యాయాత్ । అత్ర చ పారమర్షం సూత్రమ్ - “సర్వాపేక్షా చ యజ్ఞాదిశ్రుతేరశ్వవత్” (బ్ర . అ. ౩. పా. ౪ సూ. ౨౬) ఇతి । యజ్ఞతపోదానాది సర్వమ్ , తదపేక్షా బ్రహ్మభావనేత్యర్థః । తస్మాద్యది శ్రుత్యాదయః ప్రమాణం యది వా పారమర్షం సూత్రం సర్వథా యజ్ఞాదికర్మసముచ్చితా బ్రహ్మోపాసనా విశేషణత్రయవతీ అనాద్యవిద్యాతద్వాసనాసముచ్ఛేదక్రమేణ బ్రహ్మసాక్షాత్కారాయ మోక్షాపరనామ్నే కల్పత ఇతి తదర్థం కర్మాణ్యనుష్ఠేయాని । న చైతాని దృష్టాదృష్టసామవాయికారాదుపకారహేతుభూతౌపదేశికాతిదేశికక్రమపర్యన్తాఙ్గగ్రామసహితపరస్పరవిభిన్నకర్మస్వరూపతదధికారిభేదపరిజ్ఞానం వినా శక్యాన్యనుష్ఠాతుమ్ । న చ ధర్మమీమాంసాపరిశీలనం వినా తత్పరిజ్ఞానమ్ । తస్మాత్సాధూక్తమ్ ‘కర్మావబోధానన్తర్యం విశేషః’ ఇతి కర్మావబోధేన హి కర్మానుష్ఠానసాహిత్యం భవతి బ్రహ్మోపాసనాయా ఇత్యర్థః ।
తదేతన్నిరాకరోతి -
న ।
కుతః, కర్మావబోధాత్
ప్రాగప్యధీతవేదాన్తస్య బ్రహ్మజిజ్ఞాసోపపత్తేః ।
ఇదమత్రాకూతమ్ - బ్రహ్మోపాసనయా భావనాపరాభిధానయా కర్మాణ్యపేక్ష్యన్త ఇత్యుక్తమ్ , తత్ర బ్రూమః - క్వ పునరస్యాః కర్మాపేక్షా, కిం కార్యే, యథాగ్నేయాదీనాం పరమాపూర్వే చిరభావిఫలానుకూలే జనయితవ్యే సమిదాద్యపేక్షా । స్వరూపే వా, యథా తేషామేవ ద్విరవత్తపురోడాశాదిద్రవ్యాగ్నిదేవతాద్యపేక్షా । న తావత్కార్యే, తస్య వికల్పాసహత్వాత్ । తథా హి - బ్రహ్మోపాసనాయా బ్రహ్మస్వరూపసాక్షాత్కారః కార్యమభ్యుపేయః, స చోత్పాద్యో వా స్యాత్ , యథా సంయవనస్య పిణ్డః । వికార్యో వా, యథావఘాతస్య వ్రీహయః । సంస్కార్యో వా, యథా ప్రోక్షణస్యోలూఖలాదయః । ప్రాప్యో వా, యథా దోహనస్య పయః । న తావదుత్పాద్యః । న ఖలు ఘటాదిసాక్షాత్కార ఇవ జడస్వభావేభ్యో ఘటాదిభ్యో భిన్న ఇన్ద్రియాద్యాధేయో బ్రహ్మసాక్షాత్కారో భావనాధేయః సమ్భవతి, బ్రహ్మణోఽపరాధీనప్రకాశతయా తత్సాక్షాత్కారస్య తత్స్వాభావ్యేన నిత్యతయోత్పాద్యత్వానుపపత్తేః, తతో భిన్నస్య వా భావనాధేయస్య సాక్షాత్కారస్య ప్రతిభాప్రత్యయవత్సంశయాక్రాన్తతయా ప్రామాణ్యాయోగాత్ , తద్విధస్య తత్సామగ్రీకస్యైవ బహులం వ్యభిచారోపలబ్ధేః । న ఖల్వనుమానవిబుద్ధం వహ్నిం భావయతః శీతాతురస్య శిశిరభరమన్థరతరకాయకాణ్డస్య స్ఫురజ్జ్వాలాజటిలానలసాక్షాత్కారః ప్రమాణాన్తరేణ సంవాద్యతే, విసంవాదస్య బహులముపలమ్భాత్ , తస్మాత్ప్రామాణికసాక్షాత్కారలక్షణకార్యాభావాన్నోపాసనాయా ఉత్పాద్యే కర్మాపేక్షా । న చ కూటస్థనిత్యస్య సర్వవ్యాపినో బ్రహ్మణ ఉపాసనాతో వికారసంస్కారప్రాప్తయః సమ్భవన్తి । స్యాదేతత్ । మా భూద్బ్రహ్మసాక్షాత్కార ఉత్పాద్యాదిరూప ఉపాసనాయాః, సంస్కార్యస్తు అనిర్వచనీయా నాద్యవిద్యాద్వయపిధానాపనయనేన భవిష్యతి, ప్రతిసీరాపిహితా నర్తకీవ ప్రతిసీరాపనయద్వారా రఙ్గవ్యాపృతేన । తత్ర చ కర్మణాముపయోగః । ఎతావాంస్తు విశేషః - ప్రతిసీరాపనయే పారిషదానాం నర్తకీవిషయః సాక్షాత్కారో భవతి । ఇహ తు అవిద్యాపిధానాపనయమాత్రమేవ నాపరముత్పాద్యమస్తి, బ్రహ్మసాక్షాత్కారస్య బ్రహ్మస్వభావస్య నిత్యత్వేన అనుత్పాద్యత్వాత్ । అత్రోచ్యతే - కా పునరియం బ్రహ్మోపాసనా । కిం శాబ్దజ్ఞానమాత్రసన్తతిః, ఆహో నిర్విచికిత్సశాబ్దజ్ఞానసన్తతిః । యది శాబ్దజ్ఞానమాత్రసన్తతిః, కిమియమభ్యస్యమానాప్యవిద్యాం సముచ్ఛేత్తుమర్హతి । తత్త్వవినిశ్చయస్తదభ్యాసో వా సవాసనం విపర్యాసమున్మూలయేత్ , న సంశయాభ్యాసః, సామాన్యమాత్రదర్శనాభ్యాసో వా । న హి స్థాణుర్వా పురుషో వేతి వా, ఆరోహపరిణాహవత్ ద్రవ్యమితి వా శతశోఽపి జ్ఞానమభ్యస్యమానం పురుష ఎవేతి నిశ్చయాయ పర్యాప్తమ్ , ఋతే విశేషదర్శనాత్ । ననూక్తం శ్రుతమయేన జ్ఞానేన జీవాత్మనః పరమాత్మభావం గృహీత్వా యుక్తిమయేన చ వ్యవస్థాప్యత ఇతి । తస్మాన్నిర్విచికత్సశాబ్దజ్ఞానసన్తతిరూపోపాసనా కర్మసహకారిణ్యవిద్యాద్వయోచ్ఛేదహేతుః । న చాసావనుత్పాదితబ్రహ్మానుభవా తదుచ్ఛేదాయ పర్యాప్తా । సాక్షాత్కారరూపో హి విపర్యాసః సాక్షాత్కారరూపేణైవ తత్త్వజ్ఞానేనోచ్ఛిద్యతే, న తు పరోక్షావభాసేన, దిఙ్మోహాలాతచక్రచలద్వృక్షమరుమరీచిసలిలాదివిభ్రమేష్వపరోక్షావభాసిషు అపరోక్షావభాసిభిరేవ దిగాదితత్త్వప్రత్యయైర్నివృత్తిదర్శనాత్ । నో ఖల్వాప్తవచనలిఙ్గాదినిశ్చితదిగాదితత్త్వానాం దిఙ్మోహాదయో నివర్తన్తే । తస్మాత్త్వమ్పదార్థస్య తత్పదార్థత్వేన సాక్షాత్కార ఎషితవ్యః । ఎతావతా హి త్వమ్పదార్థస్య దుఃఖిశోకిత్వాదిసాక్షాత్కారనివృత్తిః, నాన్యథా । న చైష సాక్షాత్కారో మీమాంసాసహితస్యాపి శబ్దప్రమాణస్య ఫలమ్ , అపి తు ప్రత్యక్షస్య, తస్యైవ తత్ఫలత్వనియమాత్ । అన్యథా కుటజబీజాదపి వటాఙ్కురోత్పత్తిప్రసఙ్గాత్ । తస్మాన్నిర్విచికిత్సావాక్యార్థభావనాపరిపాకసహితమన్తఃకరణం త్వమ్పదార్థస్యాపరోక్షస్య తత్తదుపాధ్యాకారనిషేధేన తత్పదార్థతామనుభావయతీతి యుక్తమ్ । న చాయమనుభవో బ్రహ్మస్వభావో యేన న జన్యేత, అపి తు అన్తఃకరణస్యైవ వృత్తిభేదో బ్రహ్మవిషయః । న చైతావతా బ్రహ్మణో నాపరాధీనప్రకాశతా । న హి శాబ్దజ్ఞానప్రకాశ్యం బ్రహ్మ స్వయం ప్రకాశం న భవతి । సర్వోపాధిరహితం హి స్వయఞ్జ్యోతిరితి గీయతే, న తూపహితమపి । యథాహ స్మ భగవాన్ భాష్యకారః - “నాయమేకాన్తేనావిషయః” ఇతి । న చాన్తఃకరణవృత్తావప్యస్య సాక్షాత్కారే సర్వోపాధివినిర్మోకః, తస్యైవ తదుపాధేర్వినశ్యదవస్థస్య స్వపరరూపోపాధివిరోధినో విద్యమానత్వాత్ । అన్యథా చైతన్యచ్ఛాయాపత్తిం వినాన్తఃకరణవృత్తేః స్వయమచేతనాయాః స్వప్రకాశత్వానుపపత్తౌ సాక్షాత్కారత్వాయోగాత్ । న చానుమితభావితవహ్నిసాక్షాత్కారవత్ ప్రతిభాత్వేనాస్యాప్రామాణ్యమ్ , తత్ర వహ్నిస్వలక్షణస్య పరోక్షత్వాత్ । ఇహ తు బ్రహ్మస్వరూపస్యోపాధికలుషితస్య జీవస్య ప్రాగప్యపరోక్షతేతి । నహి శుద్ధబుద్ధత్వాదయో వస్తుతస్తతోఽతిరిచ్యన్తే । జీవ ఎవ తు తత్తదుపాధిరహితః శుద్ధబుద్ధత్వాదిస్వభావో బ్రహ్మేతి గీయతే । న చ తత్తదుపాధివిరహోఽపి తతోఽతిరిచ్యతే । తస్మాత్యథా గాన్ధర్వశాస్త్రార్థజ్ఞానాభ్యాసాహితసంస్కారసచివశ్రోత్రేన్ద్రియేణ షడ్జాదిస్వరగ్రామమూర్ఛనాభేదమధ్యక్షమనుభవతి, ఎవం వేదాన్తార్థజ్ఞానాభ్యాసాహితసంస్కారో జీవః స్వస్య బ్రహ్మభావమన్తఃకరణేనేతి । అన్తఃకరణవృత్తౌ బ్రహ్మసాక్షాత్కారే జనయితవ్యే అస్తి తదుపాసనాయాః కర్మాపేక్షేతి చేత్ న, తస్యాః కర్మానుష్ఠానసహభావాభావేన తత్సహకారిత్వానుపపత్తేః । న ఖలు “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యాదేర్వాక్యాన్నిర్విచికిత్సం శుద్ధబుద్ధోదాసీనస్వభావమకర్తృత్వాద్యుపేతమపేతబ్రాహ్మణత్వాదిజాతిం దేహాద్యతిరిక్తమేకమాత్మానం ప్రతిపద్యమానః కర్మస్వధికారమవబోద్ధుమర్హతి । అనర్హశ్చ కథం కర్తా వాధికృతో వా । యద్యుచ్యేత నిశ్చితేఽపి తత్త్వే విపర్యాసనిబన్ధనో వ్యవహారోఽనువర్తమానో దృశ్యతే, యథా గుడస్య మాధుర్యవినిశ్చయే అపి పిత్తోపహతేన్ద్రియాణాం తిక్తతావభాసానువృత్తిః, ఆస్వాద్య థూత్కృత్య త్యాగాత్ । తస్మాదవిద్యాసంస్కారానువృత్త్యా కర్మానుష్ఠానమ్ , తేన చ విద్యాసహకారిణా తత్సముచ్ఛేద ఉపపత్స్యతే । న చ కర్మావిద్యాత్మకం కథమవిద్యాముచ్ఛినత్తి, కర్మణో వా తదుచ్ఛేదకస్య కుత ఉచ్ఛేదః ఇతి వాచ్యమ్ , సజాతీయస్వపరవిరోధినాం భావానాం బహులముపలబ్ధేః । యథా పయః పయోఽన్తరం జరయతి, స్వయం చ జీర్యతి, యథా విషం విషాన్తరం శమయతి, స్వయం చ శామ్యతి, యథా వా కతకరజో రజోఽన్తరావిలే పాథసి ప్రక్షిప్తం రజోఽన్తరాణి భిన్దత్స్వయమపి భిద్యమానమనావిలం పాథః కరోతి । ఎవం కర్మావిద్యాత్మకమపి అవిద్యాన్తరాణ్యపగమయత్స్వయమప్యపగచ్ఛతీతి । అత్రోచ్యతే - సత్యమ్ , “సదేవ సోమ్యేదమగ్ర ఆసీత్” (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ఇత్యుపక్రమాత్ “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యన్తాచ్ఛబ్దాత్ బ్రహ్మమీమాంసోపకరణాదసకృదభ్యస్తాత్ , నిర్విచికిత్సేఽనాద్యవిద్యోపాదానదేహాద్యతిరిక్తప్రత్యగాత్మతత్త్వావబోధే జాతేఽపి అవిద్యాసంస్కారానువృత్తానువర్తన్తే సాంసారికాః ప్రత్యయాస్తద్వ్యవహారాశ్చ, తథావిధానాప్యయం వ్యవహారప్రత్యయాన్మిథ్యేతి మన్యమానో విద్వాన్న శ్రద్ధత్తే, పిత్తోపహతేన్ద్రియ ఇవ గుడం థూత్కృత్య త్యజన్నపి తస్య తిక్తతామ్ । తథా చాయం క్రియాకర్తృకరణేతికర్తవ్యతాఫలాప్రపఞ్చమతాత్త్వికం వినిశ్చిన్వన్ కథమధికృతో నామ, విదుషో హ్యధికారః, అన్యథా పశుశూద్రాదీనామప్యధికారో దుర్వారః స్యాత్ । క్రియాకర్త్రాదిస్వరూపవిభాగం చ విద్వస్యమాన ఇహ విద్వానభిమతః కర్మకాణ్డే । అత ఎవ భగవాన్ విద్వద్విషయత్వం శాస్త్రస్య వర్ణయామ్బభూవ భాష్యకారః । తస్మాద్యథా రాజజాతీయాభిమానకర్తృకే రాజసూయే న విప్రవైశ్యజాతీయాభిమానినోరధికారః । ఎవం ద్విజాతికర్తృక్రియాకరణాదివిభాగాభిమానికర్తృకే కర్మణి న తదనభిమానినోఽధికారః । న చానధికృతేన సమర్థేనాపి కృతం వైదికం కర్మ ఫలాయ కల్పతే, వైశ్యస్తోమ ఇవ బ్రాహ్మణరాజన్యాభ్యామ్ । తేన దృష్టార్థేషు కర్మసు శక్తః ప్రవర్తమానః ప్రాప్నోతు ఫలమ్ , దృష్టత్వాత్ । అదృష్టార్థేషు తు శాస్త్రైకసమధిగమ్యం ఫలమనధికారిణి న యుజ్యత ఇతి నోపాసనాయాః కార్యే కర్మాపేక్షా । స్యాదేతత్ । మనుష్యాభిమానవదధికారికే కర్మణి విహితే యథా తదభిమానరహితస్యానధికారః, ఎవం నిషేధవిధయోఽపి మనుష్యాధికారా ఇతి తదభిమానరహితస్తేష్వపి నాధిక్రియేత, పశ్వాదివత్ । తథా చాయం నిషిద్ధమనుతిష్ఠన్న ప్రత్యవేయాత్ , తిర్యగాదివదితి భిన్నకర్మతాపాతః । మైవమ్ । న ఖల్వయం సర్వథా మనుష్యాభిమానరహితః, కిం త్వవిద్యాసంస్కారానువృత్త్యాస్య మాత్రయా తదభిమానోఽనువర్తతే । అనువర్తమానం చ మిథ్యేతి మన్యమానో న శ్రద్ధత్త ఇత్యుక్తమ్ । కిమతో యద్యేవమ్ , ఎతదతో భవతివిధిషు శ్రాద్ధోఽధికారీ నాశ్రాద్ధః । తతశ్చ మనుష్యాద్యభిమానం నశ్రద్ధధానో న విధిశాస్త్రేష్వధిక్రియతే । తథా చ స్మృతిః - “అశ్రద్ధయా హుతం దత్తమ్”(భ.గీ.౧౭-౨౮) ఇత్యాదికా । నిషేధశాస్త్రం తు న శ్రద్ధామపేక్షతే । అపి తు నిషిధ్యమానక్రియోన్ముఖో నర ఇత్యేవ ప్రవర్తతే । తథా చ సాంసారిక ఇవ శబ్దావగతబ్రహ్మతత్త్వోఽపి నిషేధమతిక్రమ్య ప్రవర్తమానః ప్రత్యవైతీతి న భిన్నకర్మదర్శనాభ్యుపగమః । తస్మాన్నోపాసనాయాః కార్యే కర్మాపేక్షా । అత ఎవ నోపాసనోత్పత్తావపి, నిర్విచికిత్సశాబ్దజ్ఞానోత్పత్త్యుత్తరకాలమనధికారః కర్మణీత్యుక్తమ్ । తథా చ శ్రుతిః - “నకర్మణా న ప్రజయా ధనేన త్యాగేనైకే అమృతత్వమానశుః ।”(కైవల్యోపనిషత్) తత్కిమిదానీమనుపయోగ ఎవ సర్వథేహ కర్మణామ్ , తథా చ “వివిదిషన్తి యజ్ఞేన”(బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇత్యాద్యాః శ్రుతయో విరుధ్యేరన్ । న విరుధ్యన్తే । ఆరాదుపకారకత్వాత్కర్మణాం యజ్ఞాదీనామ్ । తథా హి - తమేతమాత్మానం వేదానువచనేన-నిత్యస్వాధ్యాయేన, బ్రాహ్మణా వివిదిషన్తి-వేదితుమిచ్ఛన్తి, న తు విదన్తి । వస్తుతః ప్రధానస్యాపి వేదనస్య ప్రకృత్యర్థతయా శబ్దతో గుణత్వాత్ , ఇచ్ఛాయాశ్చ ప్రత్యయార్థతయా ప్రాధాన్యాత్ , ప్రధానేన చ కార్యసంప్రత్యయాత్ । నహి రాజపురుషమానయేత్యుక్తే వస్తుతః ప్రధానమపి రాజా పురుషవిశేషణతయా శబ్దత ఉపసర్జన ఆనీయతేఽపి తు పురుష ఎవ, శబ్దతస్తస్య ప్రాధాన్యాత్ । ఎవం వేదానువచనస్యేవ యజ్ఞస్యాపీచ్ఛాసాధనతయా విధానమ్ । ఎవం తపసోఽనాశకస్య । కామానశనమేవ తపః, హితమితమేధ్యాశినో హి బ్రహ్మణి వివిదిషా భవతి, న తు సర్వథానశ్నతో మరణాత్ । నాపి చాన్ద్రాయణాది తపఃశీలస్య, ధాతువైషమ్యాపత్తేః । ఎతాని చ నిత్యాన్యుపాత్తదురితనిబర్హణేన పురుషం సంస్కుర్వన్తి । తథా చ శ్రుతిః - “స హ వా ఆత్మయాజీ యో వేద ఇదం మేఽనేనాఙ్గం సంస్క్రియత ఇదం మేఽనేనాఙ్గముపధీయతే” (శత. బ్రా. ౧౧ । ౨ । ౬ । ౧౩) ఇతి । అనేనేతి హి ప్రకృతం యజ్ఞాది పరామృశతి । స్మృతిశ్చ - “యస్యైతేఽష్టాచత్వారింశత్సంస్కారాః”(దత్తపురాణ) ఇతి । నిత్యనైమిత్తికానుష్ఠానప్రక్షీణకల్మషస్య చ విశుద్ధసత్త్వస్యావిదుష ఎవ ఉత్పన్నవివిదిషస్య జ్ఞానోత్త్పత్తిం దర్శయత్యాథర్వణీ శ్రుతిః - “విశుద్ధసత్త్వస్తతస్తు తం పశ్యతి నిష్కలం ధ్యాయమానః”(ము. ఉ. ౩ । ౧ । ౮) ఇతి । స్మృతిశ్చ - “జ్ఞానముత్పద్యతే పుంసాం క్షయాత్పాపస్య కర్మణః”(మ. భా. శాం. ౨౦౪ । ౮) ఇత్యాదికా । కౢప్తేనైవ చ నిత్యానాం కర్మణాం నిత్యేహితేనోపాత్తదురితనిబర్హణద్వారేణ పురుషసంస్కారేణ జ్ఞానోత్పత్తావఙ్గభావోపపత్తౌ న సంయోగ పృథక్త్వేన సాక్షాదఙ్గభావో యుక్తః, కల్పనాగౌరవాపత్తేః । తథా హి - నిత్యకర్మణామనుష్ఠానాద్ధర్మోత్పాదః, తతః పాప్మా నివర్తతే, స హి అనిత్యాశుచిదుఃఖరూపే సంసారే నిత్యశుచిసుఖఖ్యాతిలక్షణేన విపర్యాసేన చిత్తసత్త్వం మలినయతి, తతః పాపనివృత్తౌ ప్రత్యక్షోపపత్తిప్రవృత్తిద్వారాపావరణే సతి ప్రత్యక్షోపపత్తిభ్యాం సంసారస్య అనిత్యాశుచిదుఃఖరూపతామప్రత్యూహమవబుధ్యతే, తతోఽస్య అస్మిన్ననభిరతిసంజ్ఞం వైరాగ్యముపజాయతే, తతస్తజ్జిహాసోపావర్తతే, తతో హానోపాయం పర్యేషతే, పర్యేషమాణశ్చాత్మతత్త్వజ్ఞానమస్యోపాయ ఇత్యుపశ్రుత్య తజ్జిజ్ఞాసతే, తతః శ్రవణాదిక్రమేణ తజ్జ్ఞానాతీత్యారాదుపకారకత్వం తత్త్వజ్ఞానోత్పాదం ప్రతి చిత్తసత్త్వశుద్ధ్యా కర్మణాం యుక్తమ్ । ఇమమేవార్థమనువదతి భగవద్గీతా - “ఆరురుక్షోర్మునేర్యోగం కర్మ కారణముచ్యతే । యోగారూఢస్య తస్యైవ శమః కారణముచ్యతే”(భ. గీ. ౬ । ౩) ॥ ఎవం చాననుష్ఠితకర్మాపి ప్రాగ్భవీయకర్మవశాద్యో విశుద్ధసత్త్వః సంసారాసారతాదర్శనేన నిష్పన్నవైరాగ్యః, కృతం తస్య కర్మానుష్ఠానేన వైరాగ్యోత్పాదోపయోగినా, ప్రాగ్భవీయకర్మానుష్ఠానాదేవ తత్సిద్ధేః, ఇమమేవ చ పురుషధౌరేయభేదమధికృత్య ప్రవవృతే శ్రుతిః - “యది వేతరథా బ్రహ్మచర్యాదేవ ప్రవ్రజేత్”(జా. ఉ. ౪) ఇతి ।
తదిదముక్తమ్ - కర్మావబోధాత్ -
ప్రాగప్యధీతవేదాన్తస్య బ్రహ్మజిజ్ఞాసోపపత్తేరితి ।
అత ఎవ న బ్రహ్మచారిణ ఋణాని సన్తి, యేన తదపాకరణార్థం కర్మానుతిష్ఠేత్ । ఎతదనురోధాచ్చ “జాయమానో వై బ్రాహ్మణస్త్రిభిరృణవా జాయతే” ఇతి గృహస్థః సమ్పద్యమాన ఇతి వ్యాఖ్యేయమ్ । అన్యథా “యది వేతరథా బ్రహ్మచర్యాదేవ ”(జా. ఉ. ౪) ఇతి శ్రుతిర్విరుధ్యేత । గృహస్థస్యాపి చ ఋణాపాకరణం సత్త్వశుద్ధ్యర్థమేవ । జరామర్యవాదో భస్మాన్తతావాదోఽన్త్యేష్టయశ్చ కర్మజడానవిదుషః ప్రతి, న త్వాత్మతత్త్వపణ్డితాన్ । తస్మాత్తస్యానన్తర్యమథశబ్దార్థః, యద్వినా బ్రహ్మజిజ్ఞాసా న భవతి యస్మింస్తు సతి భవన్తీ భవత్యేవ । న చేత్థం కర్మావబోధః తస్మాన్న కర్మావబోధానన్తర్యమథశబ్దార్థ ఇతి సర్వమవదాతమ్ ।
స్యాదేతత్ । మా భూదగ్నిహోత్రయవాగూపాకవదార్థః క్రమః, శ్రౌతస్తు భవిష్యతి, “గృహీ భూత్వా వనీ భవేత్వనీ భూత్వా ప్రవ్రజేత్”(జా. ఉ. ౪) ఇతి జాబాలశ్రుతిర్గార్హస్థ్యేన హి యజ్ఞాద్యనుష్ఠానం సూచయతి । స్మరన్తి చ “అధీత్య విధివద్వేదాన్పుత్రాంశ్చోత్పాద్య ధర్మతః । ఇష్ట్వా చ శక్తితో యజ్ఞైర్మనో మోక్షే నివేశయేత్ ॥”(మను. ౬। ౩౬) నిన్దన్తి చ - “అనధీత్య ద్విజో వేదాననుత్పాద్య తథాత్మజాన్ । అనిష్ట్వా చైవ యజ్ఞైశ్చ మోక్షమిచ్ఛన్వ్రజత్యధః ॥”(మను. ౬। ౩౭) ఇత్యత ఆహ -
యథా చ హృదయాద్యవదానానామానన్తర్యనియమః ।
కుతః, “హృదయస్యాగ్రేఽవద్యతి అథ జిహ్వాయా అథ వక్షసః”(ఆ.శ్రౌ.సూ. ౭-౨౪) ఇత్యథాగ్రశబ్దాభ్యాం క్రమస్య వివక్షితత్వాత్ । న తథేహ క్రమ నియమో వివక్షితః, శ్రుత్యా తయైవానియమప్రదర్శనాత్ , “యది వేతరథా బ్రహ్మచర్యాదేవ ప్రవ్రజేద్గృహాద్వా వనాద్వా”(జా. ఉ. ౪) ఇతి । ఎతావతా హి వైరాగ్యముపలక్షయతి । అత ఎవ “యదహరేవ విరజేత్తదహరేవ ప్రవ్రజేత్”(జా. ఉ. ౪) ఇతి శ్రుతిః । నిన్దావచనం చ అవిశుద్ధసత్త్వపురుషాభిప్రాయమ్ । అవిశుద్ధసత్త్వో హి మోక్షమిచ్ఛన్నాలస్యాత్తదుపాయేఽప్రవర్తమానో గృహస్థధర్మమపి నిత్యనైమిత్తికమనాచరన్ప్రతిక్షణముపచీయమానపాప్మాధో గచ్ఛతీత్యర్థః ।
స్యాదేతత్ । మా భూచ్ఛ్రౌత ఆర్థో వా క్రమః, పాఠస్థానముఖ్యప్రవృత్తిప్రమాణకస్తు కస్మాన్న భవతీత్యత ఆహ -
శేషశేషిత్వే ప్రమాణాభావాత్ ।
శేషాణాం సమిదాదీనాం శేషిణాం చాగ్నేయాదీనామేకఫలవదుపకారోపనిబద్ధానామేకఫలావచ్ఛిన్నానామేకప్రయోగవచనోపగృహీతానామ్ ఎకాధికారికర్తృకాణామేకపౌర్ణమాస్యమావాస్యాకాలసమ్బద్ధానాం యుగపదనుష్ఠానాశక్తేః, సామర్థ్యాత్క్రమప్రాప్తౌ, తద్విశేషాపేక్షాయాం పాఠాదయస్తద్భేదనియమాయ ప్రభవన్తి । యత్ర తు న శేషశేషిభావః నాప్యేకాధికారావచ్ఛేదః యథా సౌర్యార్యమ్ణప్రాజాపత్యాదీనామ్ , తత్ర క్రమభేదాపేక్షాభావాన్న పాఠాదిః క్రమవిశేషనియమే ప్రమాణమ్ , అవర్జనీయతయా తస్య తత్రావగతత్వాత్ । న చేహ ధర్మబ్రహ్మజిజ్ఞాసయోః శేషశేషిభావే శ్రుత్యాదీనామన్యతమం ప్రమాణమస్తీతి ।
స్యాదేతత్ । శేషశేషిభావాభావేఽపి క్రమనియమో దృష్టః, యథా గోదోహనస్య పురుషార్థస్య దర్శపౌర్ణమాసికైరఙ్గైః సహ, యథా వా “దర్శపూర్ణమాసాభ్యామిష్ట్వా సోమేన యజేత”దర్శపూర్ణమాసాభ్యామిష్ట్వా సోమేన యజేత। (తై.సం. ౨.౫.౬.౧) ఇతి దర్శపౌర్ణమాససోమయోరశేషశేషిణోరిత్యత ఆహ -
అధికృతాధికారే వా ప్రమాణాభావాత్ ।
ఇతి యోజనా । స్వర్గకామస్య హి దర్శపౌర్ణమాసాధికృతస్య పశుకామస్య సతో దర్శపౌర్ణమాసక్రత్వర్థాప్ప్రణయనాశ్రితే గోదోహనే అధికారః । నో ఖలు గోదోహనద్రవ్యమవ్యాప్రియమాణం సాక్షాత్పశూన్ భావయితుమర్హతి । న చ వ్యాపారాన్తరావిష్టం శ్రూయతే, యతస్తదఙ్గక్రమమతిపతేత్ అప్ప్రణయనాశ్రితం తు ప్రతీయతే, ‘చమసేనాపః ప్రణయేద్గోదోహనేనపశుకామస్య’ ఇతి సమభివ్యాహారాత్ , యోగ్యత్వాచ్చాస్యాపాం ప్రణయనం ప్రతి । తస్మాత్క్రత్వర్థాప్ప్రణయనాశ్రితత్వాద్గోదోహనస్య తత్క్రమేణ పురుషార్థమపి గోదోహనం క్రమవదితి సిద్ధమ్ । శ్రుతినిరాకరణేనైవ ఇష్టిసోమక్రమవదపి క్రమోఽపాస్తో వేదితవ్యః ।
శేషశేషిత్వాధికృతాధికారాభావేఽపి క్రమో వివక్ష్యేత యద్యేకఫలావచ్ఛేదో భవేత్ । యథాగ్నేయాదీనాం, షణ్ణామేకస్వర్గఫలావచ్ఛిన్నానామ్ యది వా జిజ్ఞాస్యబ్రహ్మణోఽశో ధర్మః స్యాత్ , యథా చతుర్లక్షణీవ్యుత్పాద్యం బ్రహ్మ కేనచిత్కేనచిదంశేనైకైకేన లక్షణేన వ్యుత్పాద్యతే, తత్ర చతుర్ణాం లక్షణానాం జిజ్ఞాస్యాభేదేన పరస్పరసమ్బన్ధే సతి క్రమో వివక్షితః, తథేహాప్యేకజిజ్ఞాస్యతయా ధర్మబ్రహ్మజిజ్ఞాసయోః క్రమో వివక్ష్యేత న చైతదుభయమప్యస్తీత్యాహ -
ఫలజిజ్ఞాస్యభేదాచ్చ ।
ఫలభేదం విభజతే -
అభ్యుదయఫలం ధర్మజ్ఞానమితి ।
జిజ్ఞాసాయా వస్తుతో జ్ఞానతన్త్రత్వాజ్జ్ఞానఫలం జిజ్ఞాసాఫలమితి భావః ।
న కేవలం స్వరూపతః ఫలభేదః, తదుత్పాదనప్రకారభేదాదపి తద్భేద ఇత్యాహ -
తచ్చానుష్ఠానాపేక్షమ్ ।
బ్రహ్మజ్ఞానం చ నానుష్ఠానాన్తరాపేక్షమ్ ।
శాబ్దజ్ఞానాభ్యాసాన్నానుష్ఠానాన్తరమపేక్షతే, నిత్యనైమిత్తికకర్మానుష్ఠానసహభావస్యాపాస్తత్వాదితి భావః ।
జిజ్ఞాస్యభేదమాత్యన్తికమాహ -
భవ్యశ్చ ధర్మ ఇతి ।
భవితా భవ్యః, కర్తరి కృత్యః । భవితా చ భావకవ్యాపారనిర్వర్త్యతయా తత్తన్త్ర ఇతి తతః ప్రాగ్జ్ఞానకాలే నాస్తీత్యర్థః । భూతం సత్యమ్ । సదేకాన్తతః న కదాచిదసదిత్యర్థః ।
న కేవలం స్వరూపతో జిజ్ఞాస్యయోర్భేదః, జ్ఞాపకప్రమాణప్రవృత్తిభేదాదపి భేద ఇత్యాహ -
చోదనాప్రవృత్తిభేదాచ్చ ।
చోదనేతి వైదికం శబ్దమాహ, విశేషేణ సామాన్యస్య లక్షణాత్ ।
ప్రవృత్తిభేదం విభజతే -
యా హి చోదనా ధర్మస్యేతి ।
ఆజ్ఞాదీనాం పురుషాభిప్రాయభేదానామసమ్భవాత్ అపౌరుషేయే వేదే చోదనోపదేశః । అత ఎవోక్తమ్ - “తస్య జ్ఞానముపదేశః” (జై. సూ. ౧ । ౧ । ౫) ఇతి । సా చ స్వసాధ్యే పురుషవ్యాపారే భావనాయాం, తద్విషయే చ యాగాదౌ, స హి భావనావిషయః, తదధీననిరూపణత్వాత్ విషయాధీనప్రయత్నస్య భావనాయాః । ‘షిఞ్ బన్ధనే’ ఇత్యస్య ధాతోర్విషయపదవ్యుత్పత్తేః । భావనాయాస్తద్ద్వారేణ చ యాగాదేరపేక్షితోపాయతామవగమయన్తీ తత్రేచ్ఛోపహారముఖేన పురుషం నియుఞ్జానైవ యాగాదిధర్మమవబోధయతి నాన్యథా । బ్రహ్మచోదనా తు పురుషమవబోధయత్యేవ కేవలం న తు ప్రవర్తయన్త్యవబోధయతి । కుతః, అవబోధస్య ప్రవృత్తిరహితస్య చోదనాజన్యత్వాత్ ।
నను ‘ఆత్మా జ్ఞాతవ్యః’ ఇత్యేతద్విధిపరైర్వేదాన్తైః తదేకవాక్యతయావబోధే ప్రవర్తయద్భిరేవ పురుషో బ్రహ్మావబోధ్యత ఇతి సమానత్వం ధర్మచోదనాభిర్బ్రహ్మచోదనానామిత్యత ఆహ -
న పురుషోఽవబోధే నియుజ్యతే ।
అయమభిసన్ధిః - న తావద్బ్రహ్మసాక్షాత్కారే పురుషో నియోక్తవ్యః, తస్య బ్రహ్మస్వాభావ్యేన నిత్యత్వాత్ , అకార్యత్వాత్ । నాప్యుపాసనాయామ్ , తస్యా అపి జ్ఞానప్రకర్షే హేతుభావస్యాన్వయవ్యతిరేకసిద్ధతయా ప్రాప్తత్వేనావిధేయత్వాత్ । నాపి శాబ్దబోధే, తస్యాప్యధీతవేదస్య పురుషస్య విదితపదతదర్థస్య సమధిగతశాబ్దన్యాయతత్త్వస్యాప్రత్యూహముత్పత్తేః ।
అత్రైవ దృష్టాన్తమాహ -
యథాక్షార్థేతి ।
దార్ష్టాన్తికే యోజయతి -
తద్వదితి ।
అపి చాత్మజ్ఞానవిధిపరేషు వేదాన్తేషు నాత్మతత్త్వవినిశ్చయః శాబ్దః స్యాత్ । న హి తదాత్మతత్త్వపరాస్తే, కిన్తు తజ్జ్ఞానవిధిపరాః, యత్పరాశ్చ తే త ఎవ తేషామర్థాః । న చ బోధస్య బోధ్యనిష్ఠత్వాదపేక్షితత్వాత్ , అన్యపరేభ్యోఽపి బోధ్యతత్త్వవినిశ్చయః, సమారోపేణాపి తదుపపత్తేః । తస్మాన్న బోధవిధిపరా వేదాన్తా ఇతి సిద్ధమ్ ।
ప్రకృతముపసంహరతి -
తస్మాత్కిమపి వక్తవ్యమితి ।
యస్మిన్నసతి బ్రహ్మజిజ్ఞాసా న భవతి సతి తు భవన్తీ భవత్యేవేత్యర్థః ।
తదాహ -
ఉచ్యతే - నిత్యానిత్యవస్తువివేక ఇత్యాది ।
నిత్యః ప్రత్యగాత్మా, అనిత్యా దేహేన్ద్రియవిషయాదయః । తద్విషయశ్చేద్వివేకో నిశ్చయః, కృతమస్య బ్రహ్మజిజ్ఞాసయా, జ్ఞాతత్వాద్బ్రహ్మణః । అథ వివేకో జ్ఞానమాత్రమ్ , న నిశ్చయః, తథా సతి ఎష విపర్యాసాదన్యః సంశయః స్యాత్ , తథా చ న వైరాగ్యం భావయేత్ , అభావయన్కథం బ్రహ్మజిజ్ఞాసాహేతుః, తస్మాదేవం వ్యాఖ్యేయమ్ । నిత్యానిత్యయోర్వసతీతి నిత్యానిత్యవస్తు తద్ధర్మః, నిత్యానిత్యయోర్ధర్మిణోస్తద్ధర్మాణాం చ వివేకో నిత్యానిత్యవస్తువివేకః । ఎతదుక్తం భవతి - మా భూదిదమ్ తదృతం నిత్యమ్ , ఇదం తదనృతమనిత్యమితి ధర్మివిశేషయోర్వివేకః, ధర్మిమాత్రయోర్నిత్యానిత్యయోస్తద్ధర్మయోశ్చ వివేకం నిశ్చినోత్యేవ । నిత్యత్వం సత్యత్వం తద్యస్యాస్తి తన్నిత్యం సత్యమ్ , తథా చాస్థాగోచరః । అనిత్యత్వమసత్యత్వం తద్యస్యాస్తి తదనిత్యమనృతమ్ , తథా చానాస్థాగోచరః । తదేతేష్వనుభూయమానేషు యుష్మదస్మత్ప్రత్యయగోచరేషు విషయవిషయిషు యదృతం నిత్యం సుఖం వ్యవస్థాస్యతే తదాస్థాగోచరో భవిష్యతి, యత్త్వనిత్యమనృతం భవిష్యతి తాపత్రయపరీతం తత్త్యక్ష్యత ఇతి । సోఽయం నిత్యానిత్యవస్తువివేకః ప్రాగ్భవీయాదైహికాద్వా వైదికాత్కర్మణో విశుద్ధసత్త్వస్య భవత్యనుభవోపపత్తిభ్యామ్ । న ఖలు సత్యం నామ న కిఞ్చిదస్తీతి వాచ్యమ్ । తదభావే తదధిష్ఠానస్యానృతస్యాప్యనుపపత్తేః, శూన్యవాదినామపి శూన్యతాయా ఎవ సత్యత్వాత్ ।
అథాస్య పురుషధౌరేయస్యానుభవోపపత్తిభ్యామేవం సునిపుణం నిరూపయతః ఆ చ సత్యలోకాత్ ఆచావీచేః “జాయస్వ మ్రియస్వ” (ఛా. ఉ. ౫ । ౧౦ । ౮) ఇతి విపరివర్తమానం, క్షణముహూర్తయామాహోరాత్రార్ధమాసమాసర్త్వయనవత్సరయుగచతుర్యుగమన్వన్తరప్రలయమహాప్రలయమహాసర్గావాన్తరసర్గసంసారసాగరోర్మిభిరనిశమ్ ఉహ్యమానం, తాపత్రయపరీతమాత్మానం చ జీవలోకం చావలోక్య అస్మిన్సంసారమణ్డలే అనిత్యాశుచిదుఃఖాత్మకం ప్రసఙ్ఖ్యానముపావర్తతే; తతోఽస్యైతాదృశాన్నిత్యానిత్యవస్తువివేకలక్షణాత్ప్రసఙ్ఖ్యానాత్ -
ఇహాముత్రార్థభోగవిరాగః ।
భవతి । అర్థ్యతే ప్రార్థ్యత ఇత్యర్థః । ఫలమితి యావత్ । తస్మిన్విరాగోఽనామానాభోగాత్మికోపేక్షాబుద్ధిః ।
తతః శమదమాదిసాధనసమ్పత్ ।
రాగాదికషాయమదిరామత్తం హి మనస్తేషు తేషు విషయేషూచ్చావచమిన్ద్రియాణి ప్రవర్తయత్ , వివిధాశ్చ ప్రవృత్తీః పుణ్యాపుణ్యఫలా భావయత్ , పురుషమతిఘోరే వివిధదుఃఖజ్వాలాజటిలే సంసారహుతభుజి జుహోతి । ప్రసఙ్ఖ్యానాభ్యాసలబ్ధవైరాగ్యపరిపాకభగ్నరాగాదికషాయమదిరామదం తు మనః పురుషేణావజీయతే వశీక్రియతే, సోఽయమస్య వైరాగ్యహేతుకో మనోవిజయః శమ ఇతి వశీకారసంజ్ఞ ఇతి చాఖ్యాయతే । విజితం చ మనస్తత్త్వవిషయవినియోగయోగ్యతాం నీయతే, సేయమస్య యోగ్యతా దమః । యథా దాన్తోఽయం వృషభయువా హలశకటాదివహనయోగ్యః కృత ఇతి గమ్యతే । ఆదిగ్రహణేన చ విషయతితిక్షాతదుపరమతత్త్వశ్రద్ధాః సఙ్గృహ్యన్తే । అత ఎవ శ్రుతిః - “తస్మాచ్ఛాన్తో దాన్త ఉపరతస్తితిక్షుః శ్రద్ధావిత్తో భూత్వాత్మన్యేవాత్మానం పశ్యన్ , సర్వమాత్మని పశ్యతి” (బృ. ఉ. ౪-౪-౨౩) ఇతి । తదేతస్య శమదమాదిరూపస్య సాధనస్య సమ్పత్ , ప్రకర్షః, శమదమాదిసాధనసమ్పత్ ।
తతోఽస్య సంసారబన్ధనాన్ముముక్షా భవతీత్యాహ -
ముముక్షుత్వం చ ।
తస్య చ నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తసత్యస్వభావబ్రహ్మజ్ఞానం మోక్షస్య కారణమిత్యుపశ్రుత్య తజ్జిజ్ఞాసా భవతి ధర్మజిజ్ఞాసాయాః ప్రాగూర్ధ్వం చ, తస్మాత్తేషామేవానన్తర్యం న ధర్మజిజ్ఞాసాయా ఇత్యాహ -
తేషు హీతి ।
న కేవలం జిజ్ఞాసామాత్రమ్ , అపి తు జ్ఞానమపీత్యాహ -
జ్ఞాతుం చ ।
ఉపసంహరతి -
తస్మాదితి ।
క్రమప్రాప్తమతఃశబ్దం వ్యాచష్టే -
అతఃశబ్దో హేత్వర్థః ।
తమేవాతఃశబ్దస్య హేతురూపమర్థమాహ -
యస్మాద్వేద ఎవేతి ।
అత్రైవం పరిచోద్యతే - సత్యం యథోక్తసాధనసమ్పత్త్యనన్తరం బ్రహ్మజిజ్ఞాసా భవతి । సైవ త్వనుపపన్నా, ఇహాముత్రఫలభోగవిరాగస్యానుపపత్తేః । అనుకూలవేదనీయం హి ఫలమ్ , ఇష్టలక్షణత్వాత్ఫలస్య । న చానురాగహేతావస్య వైరాగ్యం భవితుమర్హతి । దుఃఖానుషఙ్గదర్శనాత్సుఖేఽపి వైరాగ్యమితి చేత్ , హన్త భోః సుఖానుషఙ్గాద్దుఃఖేఽప్యనురాగో న కస్మాద్భవతి । తస్మాత్సుఖ ఉపాదీయమానే దుఃఖపరిహారే ప్రయతితవ్యమ్ । అవర్జనీయతయా దుఃఖమాగతమపి పరిహృత్య సుఖమాత్రం భోక్ష్యతే । తద్యథామత్స్యార్థీ సశల్కాన్సకణ్టకాన్మత్స్యానుపాదత్తే, స యావదాదేయం తావదాదాయ వినివర్తతే । యథా వా ధాన్యార్థీ సపలాలాని ధాన్యాన్యాహరతి, స యావదాదేయం తావదుపాదాయ నివర్తతే, తస్మాద్దుఃఖభయాన్నానుకూలవేదనీయమైహికం వాముష్మికం వా సుఖం పరిత్యక్తుముచితమ్ । న హి మృగాః సన్తీతి శాలయో నోప్యన్తే, భిక్షుకాః సన్తీతి స్థాల్యో నాధిశ్రీయన్తే । అపి చ దృష్టం సుఖం చన్దనవనితాదిసఙ్గజన్మ క్షయితాలక్షణేన దుఃఖేనాఘ్రాతత్వాదతిభీరుణా త్యజ్యేతాపి, న త్వాముష్మికం స్వర్గాది, తస్యావినాశిత్వాత్ । శ్రూయతే హి - “అపామ సోమమమృతా అభూమ” (ఋక్ సంం. ౬ - ౪ - ౧౧) ఇతి । తథా చ “అక్షయ్యం హ వై చాతుర్మాస్యయాజినః సుకృతం భవతి”(శ.బ్రా.౨.౬.౩.౧) । న చ కృతకత్వహేతుకం వినాశిత్వానుమానమత్ర సమ్భవతి, నరశిరఃకపాలశౌచానుమానవత్ ఆగమబాధితవిషయత్వాత్ । తస్మాద్యథోక్తసాధనసమ్పత్త్యభావాన్న బ్రహ్మజిజ్ఞాసేతి ప్రాప్తమ్ ।
ఎవం ప్రాప్తే ఆహ భగవాన్సూత్రకారః -
అత ఇతి ।
తస్యార్థం వ్యాచష్టే భాష్యకారః -
యస్మాద్వేద ఎవేతి ।
అయమభిసన్ధిః - సత్యం మృగభిక్షుకాదయః శక్యాః పరిహర్తుం పాచకకృషీవలాదిభిః, దుఃఖం త్వనేకవిధానేకకారణసమ్పాతజమశక్యపరిహారమ్ , అన్తతః సాధనాపారతన్త్ర్యక్షయితలక్షణయోర్దుఃఖయోః సమస్తకృతకసుఖావినాభావనియమాత్ । న హి మధువిషసమ్పృక్తమన్నం విషం పరిత్యజ్య సమధు శక్యం శిల్పివరేణాపి భోక్తుమ్ । క్షయితానుమానోపోద్బలితం చ “తద్యథేహ కర్మజితః”(ఛా.ఉ. ౮.౧.౬) ఇత్యాది వచనం క్షయితాప్రతిపాదకమ్ “అపామ సోమమ్”(ఋక్ సంం. ౬ - ౪ - ౧౧) ఇత్యాదికం వచనం ముఖ్యాసమ్భవే జఘన్యవృత్తితామాపాదయతి । యథాహుః - పౌరాణికాః “ఆభూతసమ్ప్లవం స్థానమమృతత్వం హి భాష్యతే”(వి. పు. ౨ । ౮ । ౯౭) ఇతి । అత్ర చ బ్రహ్మపదేన తత్ప్రమాణం వేద ఉపస్థాపితః । స చ యోగ్యత్వాత్ “తద్యథేహ కర్మచితః”(ఛా.ఉ. ౮.౧.౬) ఇత్యాదిరతః ఇతి సర్వనామ్నా పరామృశ్య, హేతుపఞ్చమ్యా నిర్దిశ్యతే ।
స్యాదేతత్ । యథా స్వర్గాదేః కృతకస్య సుఖస్య దుఃఖానుషఙ్గస్తథా బ్రహ్మణోఽపీత్యత ఆహ -
తథా బ్రహ్మవిజ్ఞానాదపీతి ।
తేనాయమర్థః - అతః స్వర్గాదీనాం క్షయితాప్రతిపాదకాత్ , బ్రహ్మజ్ఞానస్య చ పరమపురుషార్థతాప్రతిపాదకాత్ ఆగమాత్ , యథోక్తసాధనసమ్పత్ తతశ్చ బ్రహ్మ జిజ్ఞాసేతి సిద్ధమ్ ।
బ్రహ్మజిజ్ఞాసాపదవ్యాఖ్యానమాహ -
బ్రహ్మణ ఇతి ।
షష్ఠీసమాసప్రదర్శనేన ప్రాచాం వృత్తికృతాం బ్రహ్మణే జిజ్ఞాసా బ్రహ్మజిజ్ఞాసేతి చతుర్థీసమాసః పరాస్తో వేదితవ్యః । “తాదర్థ్యసమాసే ప్రకృతివికృతిగ్రహణం కర్తవ్యమ్” ఇతి కాత్యాయనీయవచనేన యూపదార్వాదిష్వేవ ప్రకృతివికారభావే చతుర్థీసమాసనియమాత్ , అప్రకృతివికారభూతే ఇత్యేవమాదౌ తన్నిషేధాత్ , “అశ్వఘాసాదయః షష్ఠీసమాసా భవిష్యన్తి” ఇత్యశ్వఘాసాదిషు షష్ఠీసమాసప్రతివిధానాత్ । షష్ఠీసమాసేఽపి చ బ్రహ్మణో వాస్తవప్రాధాన్యోపపత్తేరితి ।
స్యాదేతత్ । బ్రహ్మణో జిజ్ఞాసేత్యుక్తే తత్రానేకార్థత్వాద్బ్రహ్మశబ్దస్య సంశయః, కస్య బ్రహ్మణో జిజ్ఞాసేతి । అస్తి బ్రహ్మశబ్దో విప్రత్వజాతౌ, యథాబ్రహ్మహత్యేతి । అస్తి చ వేదే, యథాబ్రహ్మోజ్ఝమితి । అస్తి చ పరమాత్మని, యథా “బ్రహ్మ వేద బ్రహ్మైవ భవతి” (ము. ఉ. ౩ । ౨ । ౯) ఇతి, తమిమం సంశయమపాకరోతి -
బ్రహ్మ చ వక్ష్యమాణలక్షణమితి ।
యతో బ్రహ్మజిజ్ఞాసాం ప్రతిజ్ఞాయ తజ్జ్ఞాపనాయ పరమాత్మలక్షణం ప్రణయతి తతోఽవగచ్ఛామః పరమాత్మజిజ్ఞాసైవేయం న విప్రత్వజాత్యాదిజిజ్ఞాసేత్యర్థః । షష్ఠీసమాసపరిగ్రహేఽపి నేయం కర్మషష్ఠీ, కిం తు శేషలక్షణా, సమ్బన్ధమాత్రం చ శేష ఇతి బ్రహ్మణో జిజ్ఞాసేత్యుక్తే బ్రహ్మసమ్బన్ధినీ జిజ్ఞాసేత్యుక్తం భవతి । తథా చ బ్రహ్మస్వరూపప్రమాణయుక్తిసాధనప్రయోజనజిజ్ఞాసాః సర్వా బ్రహ్మజిజ్ఞాసార్థా బ్రహ్మజిజ్ఞాసయావరుద్ధా భవన్తి । సాక్షాత్పారమ్పర్యేణ చ బ్రహ్మసమ్బన్ధాత్ ।
కర్మషష్ఠ్యాం తు బ్రహ్మశబ్దార్థః కర్మ, స చ స్వరూపమేవేతి తత్ప్రమాణాదయో నావరుధ్యేరన్ , తథా చాప్రతిజ్ఞాతార్థచిన్తా ప్రమాణాదిషు భవేదితి యే మన్యన్తే తాన్ప్రత్యాహ -
బ్రహ్మణ ఇతి । కర్మణి ఇతి ।
అత్ర హేతుమాహ -
జిజ్ఞాస్యేతి ।
ఇచ్ఛాయాః ప్రతిపత్త్యనుబన్ధో జ్ఞానమ్ , జ్ఞానస్య చ జ్ఞేయం బ్రహ్మ । న ఖలు జ్ఞానం జ్ఞేయం వినా నిరూప్యతే, న చ జిజ్ఞాసా జ్ఞానం వినేతి ప్రతిపత్త్యనుబన్ధత్వాత్ప్రథమం జిజ్ఞాసా కర్మైవాపేక్షతే, న తు సమ్బన్ధిమాత్రమ్; తదన్తరేణాపి సతి కర్మణి తన్నిరూపణాత్ । న హి చన్ద్రమసమాదిత్యం చోపలభ్య కస్యాయమితి సమ్బన్ధ్యన్వేషణా భవతి । భవతి తు జ్ఞానమిత్యుక్తే విషయాన్వేషణా కింవిషయమితి । తస్మాత్ప్రథమమపేక్షితత్వాత్కర్మతయైవ బ్రహ్మ సమ్బధ్యతే, న సమ్బన్ధితామాత్రేణ, తస్య జఘన్యత్వాత్ । తథా చ కర్మణి షష్ఠీత్యర్థః ।
నను సత్యం న జిజ్ఞాస్యమన్తరేణ జిజ్ఞాసా నిరూప్యతే, జిజ్ఞాస్యాన్తరం త్వస్యా భవిష్యతి, బ్రహ్మ తు శేషతయా సమ్భన్త్స్యత ఇత్యత ఆహ -
జిజ్ఞాస్యాన్తరేతి ।
నిగూఢాభిప్రాయశ్చోదయతి -
నను శేషషష్ఠీపరిగ్రహేఽపీతి ।
సామాన్యసమ్బన్ధస్య విశేషసమ్బన్ధావిరోధకత్వేన కర్మతాయా అవిఘాతేన జిజ్ఞాసానిరూపణోపపత్తేరిత్యర్థః ।
నిగూఢాభిప్రాయ ఎవ దూషయతి -
ఎవమపి ప్రత్యక్షం బ్రహ్మణ ఇతి ।
వాచ్యస్య కర్మత్వస్య జిజ్ఞాసయా ప్రథమమపేక్షితస్య ప్రథమసమ్బన్ధార్హస్య చాన్వయపరిత్యాగేన పశ్చాత్కథఞ్చిదపేక్షితస్య సమ్బన్ధిమాత్రస్య సమ్బన్ధో, జఘన్యః ప్రథమః, ప్రథమశ్చ జఘన్య ఇతి సువ్యాహృతం న్యాయతత్త్వమ్ । ప్రత్యక్షపరోక్షాతాభిధానం చ ప్రాథమ్యాప్రాథమ్యస్ఫుటత్వాభిప్రాయమ్ ।
చోదకః స్వాభిప్రాయముద్ఘాటయతి -
న వ్యర్థః, బ్రహ్మాశ్రితాశేషేతి ।
వ్యాఖ్యాతమేతదధస్తాత్ ।
సమాధాతా స్వాభిసన్ధిముద్ఘాటయతి -
న ప్రధానపరిగ్రహ ఇతి ।
వాస్తవం ప్రాధాన్యమ్ బ్రహ్మణః । శేషం సనిదర్శనమతిరోహితార్థమ్ , శ్రుత్యనుగమశ్చాతిరోహితః ।
తదేవమభిమతం సమాసం వ్యవస్థాప్య జిజ్ఞాసాపదార్థమాహ -
జ్ఞాతుమితి ।
స్యాదేతత్ । న జ్ఞానమిచ్ఛావిషయః । సుఖదుఃఖావాప్తిపరిహారౌ వా తదుపాయో వా తద్ద్వారేణేచ్ఛాగోచరః । న చైవం బ్రహ్మవిజ్ఞానమ్ । న ఖల్వేతదనుకూలమితి వా ప్రతికూలనివృత్తిరితి వానుభూయతే । నాపి తయోరుపాయః, తస్మిన్సత్యపి సుఖభేదస్యాదర్శనాత్ । అనువర్తమానస్య చ దుఃఖస్యానివృత్తేః । తస్మాన్న సూత్రకారవచనమాత్రాదిషికర్మతా జ్ఞానస్యేత్యత ఆహ -
అవగతిపర్యన్తమితి ।
న కేవలం జ్ఞానమిష్యతే కిన్త్వవగతిం సాక్షాత్కారం కుర్వదవగతిపర్యన్తం సన్వాచ్యాయా ఇచ్ఛాయాః కర్మ । కస్మాత్ । ఫలవిషయత్వాదిచ్ఛాయాః, తదుపాయం ఫలపర్యన్తం గోచరయతీచ్ఛేతి శేషః ।
నను భవత్వవగతిపర్యన్తం జ్ఞానమ్ , కిమేతావతాపీష్టం భవతి । నహ్యనపేక్షణీయవిషయమవగతిపర్యన్తమపి జ్ఞానమిష్యత ఇత్యత ఆహ -
జ్ఞానేన హి ప్రమాణేనావగన్తుమిష్టం బ్రహ్మ ।
భవతు బ్రహ్మవిషయావగతిః, ఎవమపి కథమిష్టేత్యత ఆహ -
బ్రహ్మావగతిర్హి పురుషార్థః ।
కిమభ్యుదయః, న, కిం తు నిఃశ్రేయసం విగలితనిఖిలదుఃఖానుషఙ్గపరమానన్దఘనబ్రహ్మావగతిర్బ్రహ్మణః స్వభావ ఇతి సైవ నిఃశ్రేయసం పురుషార్థ ఇతి ।
స్యాదేతత్ । న బ్రహ్మావగతిః పురుషార్థః । పురుషవ్యాపారవ్యాప్యో హి పురుషార్థః । న చాస్యా బ్రహ్మస్వభావభూతాయా ఉత్పత్తివికారసంస్కారప్రాప్తయః సమ్భవన్తి, తథా సత్యనిత్యత్వేన తత్స్వాభావ్యానుపపత్తేః । న చోత్పత్త్యాద్యభావే వ్యాపారవ్యాప్యతా । తస్మాన్న బ్రహ్మావగతిః పురుషార్థ ఇత్యత ఆహ -
నిఃశేషసంసారబీజావిద్యాద్యనర్థనిబర్హణాత్ ।
సత్యమ్ , బ్రహ్మావగతౌ బ్రహ్మస్వభావే నోత్పత్త్యాదయః సమ్భవన్తి, తథాప్యనిర్వచనీయానాద్యవిద్యావశాద్బ్రహ్మస్వభావోఽపరాధీనప్రకాశోఽపి ప్రతిభానపి న ప్రతిభాతీవ పరాధీనప్రకాశ ఇవ దేహేన్ద్రియాదిభ్యో భిన్నోఽప్యభిన్న ఇవ భాసత ఇతి సంసారబీజావిద్యాద్యనర్థనిబర్హణాత్ప్రాగప్రాప్త ఇవ తస్మిన్సతి ప్రాప్త ఇవ భవతీతి పురుషేణార్థ్యమానత్వాత్పురుషార్థ ఇతి యుక్తమ్ । అవిద్యాదీత్యాదిగ్రహణేన తత్సంస్కారోఽవరుధ్యతే । అవిద్యాదినివృత్తిస్తూపాసనాకార్యాదన్తఃకరణవృత్తిభేదాత్సాక్షాత్కారాదితి ద్రష్టవ్యమ్ ।
ఉపసంహరతి -
తస్మాద్బ్రహ్మ జిజ్ఞాసితవ్యమ్ ।
ఉక్తలక్షణేన ముముక్షుణా । న ఖలు తజ్జ్ఞానం వినా సవాసనవివిధదుఃఖనిదానమవిద్యోచ్ఛిద్యతే । న చ తదుచ్ఛేదమన్తరేణ విగలితనిఖిలదుఃఖానుషఙ్గానన్దఘనబ్రహ్మాత్మతాసాక్షాత్కారావిర్భావో జీవస్య । తస్మాదానన్దఘనబ్రహ్మాత్మతామిచ్ఛతా తదుపాయో జ్ఞానమేషితవ్యమ్ । తచ్చ న కేవలేభ్యో వేదాన్తేభ్యోఽపి తు బ్రహ్మమీమాంసోపకరణేభ్య ఇతి ఇచ్ఛాముఖేన బ్రహ్మమీమాంసాయాం ప్రవర్త్యతే, న తు వేదాన్తేషు తదర్థవివక్షాయాం వా । తత్ర ఫలవదర్థావబోధపరతాం స్వాధ్యాయాధ్యయనవిధేః సూత్రయతా “అథాతో ధర్మజిజ్ఞాసా”(జై. సూ. ౧ । ౧ । ౧) ఇత్యనేనైవ ప్రవర్తితత్వాత్ , ధర్మగ్రహణస్య చ వేదార్థోపలక్షణత్వేనాధర్మవద్బ్రహ్మణోఽప్యుపలక్షణత్వాత్ । యద్యపి చ ధర్మమీమాంసావత్ వేదార్థమీమాంసయా బ్రహ్మమీమాంసాప్యాక్షేప్తుం శక్యా, తథాపి ప్రాచ్యా మీమాంసయా న తద్వ్యుత్పాద్యతే, నాపి బ్రహ్మమీమాంసాయా అధ్యయనమాత్రానన్తర్యమితి బ్రహ్మమీమాంసారమ్భాయ నిత్యానిత్యవివేకాద్యానన్తర్యప్రదర్శనాయ చేదం సూత్రమారమ్భణీయమిత్యపౌనరుక్త్యమ్ ।
స్యాదేతత్ । ఎతేన సూత్రేణ బ్రహ్మజ్ఞానం ప్రత్యుపాయతా మీమాంసాయాః ప్రతిపాద్యత ఇత్యుక్తం తదయుక్తమ్ , వికల్పాసహత్వాత్ , ఇతి చోదయతి -
తత్పునర్బ్రహ్మేతి ।
వేదాన్తేభ్యోఽపౌరుషేయతయా స్వతఃసిద్ధప్రమాణభావేభ్యః ప్రసిద్ధమప్రసిద్ధం వా స్యాత్ । యది ప్రసిద్ధమ్ , వేదాన్తవాక్యసముత్థేన నిశ్చయజ్ఞానేన విషయీకృతమ్ , తతో న జిజ్ఞాసితవ్యమ్ , నిష్పాదితక్రియే కర్మణి అవిశేషాధాయినః । సాధనస్య సాధనన్యాయాతిపాతాత్ । అథాప్రసిద్ధం వేదాన్తేభ్యస్తర్హి న తద్వేదాన్తాః ప్రతిపాదయన్తీతి సర్వథాఽప్రసిద్ధం నైవ శక్యం జిజ్ఞాసితుమ్ । అనుభూతే హి ప్రియే భవతీచ్ఛా న తు సర్వథాననుభూతపూర్వే । న చేష్యమాణమపి శక్యం జ్ఞాతుం, ప్రమాణాభావాత్ । శబ్దో హి తస్య ప్రమాణం వక్తవ్యః । యథా వక్ష్యతి - “శాస్త్రయోనిత్వాత్”(బ్ర.సూ. ౧-౧-౩) ఇతి । స చేత్తన్నావబోధయతి, కుతస్తస్య తత్ర ప్రామాణ్యమ్ । న చ ప్రమాణాన్తరం బ్రహ్మణి ప్రక్రమతే । తస్మాత్ప్రసిద్ధస్య జ్ఞాతుం శక్యస్యాప్యజిజ్ఞాసనాత్ , అప్రసిద్ధస్యేచ్ఛాయా అవిషయత్వాత్ , అశక్యజ్ఞానత్వాచ్చ న బ్రహ్మ జిజ్ఞాస్యమిత్యాక్షేపః ।
పరిహరతి -
ఉచ్యతే - అస్తి తావద్బ్రహ్మ నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తస్వభావమ్ ।
అయమర్థః - ప్రాగపి బ్రహ్మమీమాంసాయా పూర్వమధీతవేదస్య నిగమనిరుక్తవ్యాకరణాదిపరిశీలనవిదితపదతదర్థసమ్బన్ధస్య “సదేవ సోమ్యేదమగ్ర ఆసీత్” (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ఇత్యుపక్రమాత్ , “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇత్యన్తాత్సన్దర్భాత్ నిత్యత్వాద్యుపేతబ్రహ్మస్వరూపావగమస్తావదాపాతతో విచారాద్వినాప్యస్తి । అత్ర చ బ్రహ్మేత్యాదినావగమ్యేన తద్విషయమవగమం లక్షయతి, తదస్తిత్వస్య సతి విమర్శే విచారాత్ప్రాగనిశ్చయాత్ । నిత్యేతి క్షయితాలక్షణం దుఃఖముపక్షిపతి । శుద్ధేతి దేహాద్యుపాధికమపి దుఃఖమపాకరోతి । బుద్ధేత్యపరాధీనప్రకాశమానన్దాత్మానం దర్శయతి, ఆనన్దప్రకాశయోరభేదాత్ ।
స్యాదేతత్ । ముక్తౌ సత్యామస్యైతే శుద్ధత్వాదయః ప్రథన్తే, తతస్తు ప్రాక్ దేహాద్యభేదేన తద్ధర్మజన్మజరామరణాదిదుఃఖయోగాదిత్యత ఉక్తమ్ -
ముక్తేతి ।
సదైవ ముక్తః సదైవ కేవలోఽనాద్యవిద్యావశాత్ భ్రాన్త్యా తథావభాసత ఇత్యర్థః ।
తదేవమనౌపాధికం బ్రహ్మణో రూపం దర్శయిత్వావిద్యోపాధికం రూపమాహ -
సర్వజ్ఞం సర్వశక్తిసమన్వితమ్ ।
తదనేన జగత్కారణత్వమస్య దర్శితమ్ , శక్తిజ్ఞానభావాభావానువిధానాత్కారణత్వభావాభావయోః ।
కుతః పునరేవంభూతబ్రహ్మస్వరూపావగతిరిత్యత ఆహ -
బ్రహ్మశబ్దస్య హీతి ।
న కేవలం “సదేవ సోమ్యేదమ్” (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ఇత్యాదీనాం వాక్యానాం పౌర్వాపర్యాలోచనయా ఇత్థమ్భూతబ్రహ్మావగతిః । అపి తు బ్రహ్మపదమపి నిర్వచనసామర్థ్యాదిమమేవార్థం స్వహస్తయతి ।
నిర్వచనమాహ -
బృహతేర్ధాతోరర్థానుగమాత్ ।
వృద్ధికర్మా హి బృహతిరతిశాయనే వర్తతే । తచ్చేదమతిశాయనమనవచ్ఛిన్నం పదాన్తరావగమితం నిత్యశుద్ధబుద్ధత్వాద్యస్యాభ్యనుజానాతీత్యర్థః ।
తదేవం తత్పదార్థస్య శుద్ధత్వాదేః ప్రసిద్ధిమభిధాయ త్వమ్పదార్థస్యాప్యాహ -
సర్వస్యాత్మత్వాచ్చ బ్రహ్మాస్తిత్వప్రసిద్ధిః ।
సర్వస్యపాంసులపాదకస్య హాలికస్యాపి బ్రహ్మాస్తిత్వప్రసిద్ధిః, కుతః, ఆత్మత్వాత్ ।
ఎతదేవ స్ఫుటయతి -
సర్వో హీతి ।
ప్రతీతిమేవ అప్రతీతినిరాకరణేన ద్రఢయతి -
న నేతి ।
న న ప్రత్యేత్యహమస్మీతి, కిన్తు ప్రత్యేత్యేవేతి యోజనా ।
నన్వహమస్మీతి చ జ్ఞాస్యతి మా చ జ్ఞాసీదాత్మానమిత్యత ఆహ -
యదీతి ।
అహమస్మీతి న ప్రతీయాత్ ।
అహఙ్కారాస్పదం హి జీవాత్మానం చేన్న ప్రతీయాత్ , అహమితి న ప్రతీయాదిత్యర్థః ।
నను ప్రత్యేతు సర్వో జన ఆత్మానమహఙ్కారాస్పదమ్ , బ్రహ్మణి తు కిమాయాతమిత్యత ఆహ -
ఆత్మా చ బ్రహ్మ ।
తదస్త్వమా సామానాధికరణ్యాత్ । తస్మాత్తత్పదార్థస్య శుద్ధబుద్ధత్వాదేః శబ్దతః, త్వమ్పదార్థస్య చ జీవాత్మనః ప్రత్యక్షతః ప్రసిద్ధేః, పదార్థజ్ఞానపూర్వకత్వాచ్చ వాక్యార్థజ్ఞానస్య, త్వమ్పదార్థస్య బ్రహ్మభావావగమః “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇతి వాక్యాదుపపద్యత ఇతి భావః ।
ఆక్షేప్తా ప్రథమకల్పాశ్రయం దోషమాహ -
యది తర్హి లోక ఇతి ।
అధ్యాపకాధ్యేతృపరమ్పరా లోకః । తత్ర “తత్త్వమసి”(ఛా. ఉ. ౬ । ౮ । ౭) ఇతి వాక్యాద్యది బ్రహ్మాత్మత్వేన ప్రసిద్ధమస్తి । ఆత్మా బ్రహ్మత్వేనేతి వక్తవ్యే బ్రహ్మాత్మత్వేనేత్యభేదవివక్షయా గమయితవ్యమ్ ।
పరిహరతి -
న ।
కుతః,
తద్విశేషం ప్రతి విప్రతిపత్తేః ।
తదనేన విప్రతిపత్తిః సాధకబాధకప్రమాణాభావే సతి సంశయబీజముక్తమ్ । తతశ్చ సంశయాజ్జిజ్ఞాసోపపద్యత ఇతి భావః । వివాదాధికరణం ధర్మీ సర్వతన్త్రసిద్ధాన్తసిద్ధోఽభ్యుపేయః । అన్యథా అనాశ్రయా భిన్నాశ్రయా వా విప్రతిపత్తయో న స్యుః । విరుద్ధా హి ప్రతిపత్తయో విప్రతిపత్తయః । న చానాశ్రయాః ప్రతిపత్తయో భవన్తి, అనాలమ్బనత్వాపత్తేః । న చ భిన్నాశ్రయా విరుద్ధాః । నహ్యనిత్యా బుద్ధిః, నిత్య ఆత్మేతి ప్రతిపత్తివిప్రతిపత్తీ । తస్మాత్తత్పదార్థస్య శుద్ధబుద్ధత్వాదేర్వేదాన్తేభ్యః ప్రతీతిః, త్వమ్పదార్థస్య చ జీవాత్మనో లోకతః సిద్ధిః సర్వతన్త్రసిద్ధాన్తః । తదాభాసత్వానాభాసత్వతత్తద్విశేషేషు పరమత్ర విప్రతిపత్తయః । తస్మాత్సామాన్యతః ప్రసిద్ధే ధర్మిణి విశేషతో విప్రతిపత్తౌ యుక్తస్తద్విశేషేషు సంశయః ।
తత్ర త్వమ్పదార్థే తావద్విప్రతిపత్తీర్దర్శయతి -
దేహమాత్రమిత్యాదినా, భోక్తైవ కేవలం న కర్త్తా ఇత్యన్తేన ।
అత్ర దేహేన్ద్రియమనఃక్షణికవిజ్ఞానచైతన్యపక్షే న తత్పదార్థనిత్యత్వాదయః త్వమ్పదార్థేన సమ్బధ్యన్తే, యోగ్యతావిరహాత్ । శూన్యపక్షేఽపి సర్వోపాఖ్యానరహితమపదార్థః కథం తత్త్వమోర్గోచరః । కర్తృభోక్తృస్వభావస్యాపి పరిణామితయా తత్పదార్థనిత్యత్వాద్యసఙ్గతిరేవ । అకర్తృత్వేఽపి భోక్తృత్వపక్షే పరిణామితయా నిత్యత్వాద్యసఙ్గతిః । అభోక్తృత్వేఽపి నానాత్వేనావచ్ఛిన్నత్వాదనిత్యత్వాదిప్రసక్తావద్వైతహానాచ్చ తత్పదార్థాసఙ్గతిస్తదవస్థైవ । త్వమ్పదార్థవిప్రతిపత్త్యా చ తత్పదార్థేఽపి విప్రతిపత్తిర్దర్శితా । వేదాప్రామాణ్యవాదినో హి లౌకాయతికాదయస్తత్పదార్థప్రత్యయం మిథ్యేతి మన్యన్తే । వేదప్రామాణ్యవాదినోఽప్యౌపచారికం తత్పదార్థమవివక్షితం వా మన్యన్త ఇతి ।
తదేవం త్వమ్పదార్థవిప్రతిపత్తిద్వారా తత్పదార్థే విప్రతిపత్తిం సూచయిత్వా సాక్షాత్తత్పదార్థే విప్రతిపత్తిమాహ -
అస్తి తద్వ్యతిరిక్త ఈశ్వరః సర్వజ్ఞః సర్వశక్తిరితి కేచిత్ ।
తదితి జీవాత్మానం పరామృశతి । న కేవలం శరీరాదిభ్యః, జీవాత్మభ్యోఽపి వ్యతిరిక్తః । స చ సర్వస్యైవ జగత ఈష్టే ।
ఐశ్వర్యసిద్ధ్యర్థం స్వాభావికమస్య రూపద్వయముక్తమ్ -
సర్వజ్ఞః సర్వశక్తిరితి ।
తస్యాపి జీవాత్మభ్యోఽపి వ్యతిరేకాత్ , న త్వమ్పదార్థేన సామానాధికరణ్యమితి స్వమతమాహ -
అత్మా స భోక్తురిత్యపరే ।
భోక్తుర్జీవాత్మనోఽవిద్యోపాధికస్య స ఈశ్వరస్తత్పదార్థ ఆత్మా, తత ఈశ్వరాదభిన్నో జీవాత్మా । పరమాకాశాదివ ఘటాకాశాదయ ఇత్యర్థః ।
విప్రతిపత్తీరుపసంహరన్ విప్రతిపత్తిబీజమాహ -
ఎవం బహవ ఇతి ।
యుక్తియుక్త్యాభాసవాక్యవాక్యాభాససమాశ్రయాః సన్త ఇతి యోజనా ।
నను సన్తు విప్రతిపత్తయః, తన్నిమిత్తశ్చ సంశయః తథాపి కిమర్థం బ్రహ్మమీమాంసారభ్యత ఇత్యత ఆహ -
తత్రావిచార్యేతి ।
తత్త్వజ్ఞానాచ్చ నిఃశ్రేయసాధిగమో నాతత్త్వజ్ఞానాద్భవితుమర్హతి । అపి చ అతత్త్వజ్ఞానాన్నాస్తిక్యే సత్యనర్థప్రాప్తిరిత్యర్థః ।
సూత్రతాత్పర్యముపసంహరతి -
తస్మాదితి ।
వేదాన్తమీమాంసా తావత్తర్క ఎవ, తదవిరోధినశ్చ యేఽన్యేఽపి తర్కా అధ్వరమీమాంసాయాం న్యాయే చ వేదప్రత్యక్షాదిప్రామాణ్యపరిశోధనాదిషూక్తాస్త ఉపకరణం యస్యాః సా తథోక్తా । తస్మాదియం పరమనిఃశ్రేయససాధనబ్రహ్మజ్ఞానప్రయోజనా బ్రహ్మమీమాంసారబ్ధవ్యేతి సిద్ధమ్ ॥ ౧ ॥
అథాతో బ్రహ్మజిజ్ఞాసా ॥౧॥ వృత్తివ్యక్తస్వరూపజ్ఞానమభిప్రేత్యాహ —
తత్ర సాక్షాదితి ।
ఇష్యమాణత్వేన జ్ఞానస్య ప్రయోజనసూచనముపపాద్య సంశయసూచనముపపాదయతి —
జిజ్ఞాసాత్వితి ।
సా హీతి ।
సా న్యాయాత్మికా మీమాంసా అనేన గ్రన్థేన శిష్యత ఇత్యర్థః । విషయప్రయోజనబ్రహ్మస్వరూపప్రమాణయుక్తిసాధనఫలవిచారాణాం చ ప్రతిజ్ఞానాత్ బహ్వర్థసూచనతా । లఘూని అసందిగ్ధార్థాని । సాంశయికం హి నానార్థస్ఫోరకత్వేన గురు । సూచితార్థత్వే హి ముఖ్యార్థస్యాపి అవశ్యంభావిత్వాత్ బహ్వర్థసిద్ధిః ।
బహూనామప్రకృతత్వాత్తత్రేతి నిర్ధారణాయోగమాశఙ్క్యాహ —
తేష్వితి ।
అథైష జ్యోతిరిత్యత్రాపూర్వసంజ్ఞాయోగివిధాస్యమానకర్మప్రారంభార్థోఽథశబ్దః । అధికరణం తు (జై. అ.౨ పా.౨ సూ. ౨౨) గుణోపసంహారేఽనుక్రమిష్యతే ।
ప్రధానస్య జిజ్ఞాసాయాః శాస్త్రేణాప్రతిపాద్యమానత్వాత్ తత్ప్రతిపాదనప్రారంభార్థో మా భూత్, బ్రహ్మతజ్జ్ఞానప్రారంభార్థో భవత్విత్యాశఙ్క్యాహ —
న చేతి ।
'దణ్డీ ప్రైషాని"త్యత్ర హి 'మైత్రావరుణః ప్రేష్యతి చాన్వాహేతి' మైత్రావరుణస్య ప్రైషానువచనే ప్రాప్తత్వాదవివక్షా, ఇహ తు జిజ్ఞాసాయా నావివక్షా కారణమ్, ప్రత్యుత తదవివక్షాయాం విషయప్రయోజనసూచనం న స్యాదిత్యర్థః । ।
నను కిం సంశయసూచనేన? నిర్దిష్టే బ్రహ్మతజ్జ్ఞానే ఎవ విషయప్రయోజనే సిద్ధ్యతస్తత్రాహ —
న హీతి ।
అప్రస్తూయమానత్వాత్ ప్రత్యధికరణమప్రతిపాద్యమానత్వాత్ । 'మాన్బధదాన్శాన్భ్యో దీర్ఘశ్చాభ్యాసస్యే'తి సూత్రే 'మాఙ్మానే' ఇత్యస్య ఙానుబన్ధస్య ధాతోర్నాన్తత్వం నిపాతితమ్ । అస్య చ పూజితవిచారార్థత్వం ప్రసిద్ధిబలాత్వాత్ స్వతో, నాన్తస్య తు తదర్థత్వమ్ స్మృతిసిద్ధమితి । మానిత్యాదిధాతుభ్యః సన్ భవత్యభ్యాసస్య చ దీర్ఘ ఇత్యర్థః । ధాతోః కర్మణ ఇత్యుత్తరసూత్రే ఇచ్ఛార్థే సవిధానాదయమనిచ్ఛార్థ ఇతి గమ్యతే ।
లక్షితవిచారనారంభార్థోఽథశబ్దోఽస్తు నేత్యాహ —
న చ స్వార్థపరస్యేతి ।
వాచ్యాయా జిజ్ఞాసాయాః సంశయసూచనేన వాక్యార్థాన్వయోపపత్తౌ న లక్షణా, అధిగతవిషయప్రయోజనస్తు స్వత ఎవ విచారే ప్రవర్త్యతీత్యర్థః ।
అథాధికారార్థ ఇత్యత్ర అథశబ్దస్యానన్తర్యార్థత్వం వదన్ ప్రష్టవ్యః, కిం పూర్వప్రకృతాదథశబ్దాత్ ఆనన్తర్యమ్ ఉత నిరన్తరాదానన్తర్యపక్షాత్, నాద్య ఇత్యాహ —
పూర్వప్రకృతస్యేతి ।
ద్వితీయే, పూర్వప్రకృతమథశబ్దమపేక్ష్య కిం నిరన్తరానన్తర్యార్థత్వపక్షాత్ ఆనన్తర్యం బ్రూయాద్, ద్వితీయోఽథశబ్దోఽధికారార్థత్వపక్షస్య, ఉత అనపేక్ష్యైవ । నాద్యః, అవశ్యాపేక్షణీయత్వాత్ పూర్వప్రకృతాపేక్షాయా అథశబ్దస్య తాదర్థే సతి అర్థాన్తరకల్పనానవకాశాత్ ।
న ద్వితీయః ఇత్యాహ —
న చ ప్రకృతానపేక్షేతి ।
ఎకధర్మ్యపేక్షణే హి తన్నిరూపకయోః పక్షయోః తుల్యార్థత్వేన వికల్పః కల్ప్యత ఇత్యర్థః ।
నానేన భాష్యేణ పూర్వప్రకృతాపేక్షాయా ఆనన్తర్యరూపత్వముచ్యతే, ఆనన్తర్యరూపత్వపక్షే వికల్పాప్రతిభానాత్, కింతూభయత్రాపి బ్రహ్మజిజ్ఞాసాహేతుభూతప్రకృతసిద్ధిరస్తి ప్రయోజనమ్ అతః ఫలద్వారేణావ్యతిరేక ఇత్యుచ్యతే, ఇత్యాహ —
అస్యాయమర్థ ఇతి ।
నను ఉభయథా ఫలాభేదే కిమిత్యానన్తర్యాగ్రహః, తత్రాహ —
పరమార్థతస్త్వితి ।
అన్యదప్యదృష్టాదికమపేక్ష్య భవన్తీ జిజ్ఞాసా యస్మిన్ సతి భవత్యేవ ఇత్యర్థః ।
బ్రహ్మేతి ।
స్వాధ్యాయాధ్యయనానన్తరం బ్రహ్మజిజ్ఞాసాయా భవితుం యోగ్యత్వాత్ తదానన్తర్యమథశబ్దేన వక్తుం యుక్తమిత్యర్థః ।
యోగ్యత్వే కారణమాహ —
బ్రహ్మణోఽపీతి ।
అత్ర చేతి ।
స్వాధ్యాయస్య నిత్యత్వాత్ తదానన్తర్యమయుక్తమితి తద్విషయమధ్యయనం లక్షయతీత్యర్థః ।
నను ధర్మజిజ్ఞాసాసూత్రే బ్రహ్మానుపాదానాత్ కథం తేన గతార్థతా, తత్రాహ —
ధర్మశబ్దస్యేతి ।
నను ఇచ్ఛాయాం వినియోగో న జ్ఞానే ఇతి, తత్రాహ —
జ్ఞానస్యైవేతి ।
అర్థతః ప్రాధాన్యాద్ జ్ఞానస్య తత్రైవ వినియోగ ఇత్యర్థః ।
సాక్షాత్కారోపయోగ యజ్ఞాదీనామాహ —
తత్రాపీత్యాదినా ।
విశేషహేత్వభావోఽసిద్ధ ఇత్యాహ —
తత్త్వమసీతి ।
యోగ్యతావధారణే కర్మ కిమప్రమాణతయోపయుజ్యతే, ఉత ప్రమాణతయా ।
నాద్యః, అప్రమాణాత్ ప్రమాణకార్యోత్పాదవ్యాఘాతాదిత్యాహ —
తత్కిమితి ।
ప్రమాణం కారణం యస్య తత్తథా ।
న ద్వితీయః, కర్మణః ప్రమాణత్వప్రసిద్ధ్యభావాదిత్యాహ —
ప్రత్యక్షాదీతి ।
పాతజలసూత్రే స ఇతి చిత్తవృత్తినిరోధ ఉక్తః । దృఢభూమిః తత్త్వప్రతిపత్తౌ దృఢ ఉపాయః ఇత్యర్థః ।
నిత్యానామేవ సంస్కారద్వారా భావనాఙ్గత్వముక్త్వా సర్వకర్మణాముత్పత్తివిధివిహితరూపముపాదాయ భావనాఙ్గతాం వినియోగవచన — వశేనాహ —
అన్యే త్వితి ।
సంయోగః శేషత్వబోధనం చతుర్థే చిన్తితమ్ ।
ఎకస్య త్వితి ।
'ఖాదిరే పశుం బధ్నాతి', 'ఖాదిరం వీర్యకామస్య యూపం కుర్వీతేతి చ శ్రూయతే । తత్ర సంశయః, కిం కామ్యే ఇవ ఖాదిరతా నిత్యేపి స్యాదుత నేతి, తత్ర ఫలార్థత్వేన అనిత్యాయాః నిత్యప్రయోగాఙ్గతా న యుక్తా । యత్తు నిత్యేఽపి ఖాదిరత్వశ్రవణం, తత్కామ్యస్యైవ పశుబన్ధనయుక్తయూపరూపాశ్రయదానార్థం, తతో న నిత్యే ఖాదిరతేతి ప్రాప్తే — రాద్ధాన్తః, ఎకస్య ఖాదిరత్వస్య ఉభయత్వే క్రత్వర్థ — పురుషార్థలరూపోభయాత్మకత్వే వచనద్వయేన క్రతుశేషత్వఫలశేషవత్వక్షణసంయోగభేదావగమాత్ న నిత్యానిత్యసంయోగవిధివిరోధః । న చాశ్రయదానాయ నిత్యవాక్యమ్, సన్నిధానాదేవాశ్రయలాభాత్ । తత ఉభయార్థా ఖాదిరతేతి (జై. అ. ౪ పా. ౩ సూ. ౫)
విశేషణత్రయవతీతి ।
ఆదరనైరన్తర్యదీర్ఘకాలత్వవతీత్యర్థః ।
కర్మాపేక్షత్వేన బ్రహ్మభావనాయాః తదవబోధాపేక్షామ్ ఉపపాదయన్ కర్మావబోధానన్తర్యమితి భాష్యం ఘటయతి —
న చేతి ।
దృష్ట ఉపకారః తుషవిమోకాదిః, అదృష్టః ప్రోక్షణాదిజః ప్రయాజాదిజశ్చ । స చాసౌ యథాయోగం సామవాయికః క్రతుస్వరూపసమవాయీ, ఆరాద్ దూరే ఫలాపూర్వసిద్ధౌ ఉపకారశ్చ, తస్య హేతుభూతాని ఔపదేశికాని ప్రత్యక్షవిహితాని ఆతిదేశికాని ప్రకృతేః వికృతావతిదేశప్రాప్తాని క్రమపర్యన్తాని క్రమేణాపి అవచ్ఛిన్నాన్యఙ్గాని తేషాం గ్రామః సమూహః, తత్సహితం పరస్పరవిభిన్నం కర్మస్వరూపం, తదపేక్షితాధికారివిశేషశ్చ, తయోః పరిజ్ఞానం వినా కర్మాణి న శక్యాని అనుష్ఠాతుమిత్యన్వయః । ఔపదేశికాతిదేశికేతి శేషలక్షణాదారభ్య ఉపరితనతన్త్రస్య అపేక్షోక్తా । క్రమపర్యన్తేతి పఞ్చమనయస్య । అఙ్గగ్రామేతి తార్తీయస్య । సహితేతి చాతుర్థికస్య ప్రయోజ్యప్రయోజకవిచారస్య । పరస్పరవిభిన్నస్యేతి ద్వితీయలక్షణార్థస్య । తదధికారీతి షష్ఠాధ్యాయార్థస్య । దృష్టాదృష్టేతి సంస్కారకర్మవగుణకర్మ స్వప్నధానకర్మత్వాదిచిన్తాయాశ్చ ద్వితీయాధ్యాయగతాయా అపేక్షేత్యుక్తమ్ ।
ద్విరవత్తేతి ।
దఆగ్నేయయాగః స్వోత్పత్తయే 'ద్వ్యవదానం జుహోతీతి వచనాద్ ద్విర్హవిషోఽవద్యతీతి విహితం ద్విరవత్తపురోడాశమపేక్షత ఇతి । భావనాసాధ్యే సాక్షాత్కారే యది కమాపేక్షా, తర్హి స బ్రహ్మస్వరూపమ్, అన్యో వా ।
స్వరూపత్వే న కర్మాపేక్షేత్యాహ —
స చేత్యాదినా ।
పిష్టం సంయౌతీతి విహితమిశ్రణస్య పిణ్డ ఉత్పాద్యః, గాం దోగ్ధీతి విహితదోహనేన ప్రాప్యం పయః ।
సాక్షాత్కారస్య బ్రహ్మస్వరూపాద్భేదే బ్రహ్మ జడం స్యాత్, తచ్చేన్ద్రియాద్యగోచరః శబ్దశ్చ పరోక్షప్రమాహేతురితి కేవలభావనాభూః సాక్షాత్కారః అప్రమా స్యాదిత్యాహ —
తతో భిన్నస్య చేతి ।
మన్థరః స్తిమితః । స్ఫురన్త్యో జ్వాలా జటాకారా అస్య సన్తీతి జటిలః ।
న చ కూటస్థేతి ।
కూటస్థనిత్యతయా పూర్వరూపాపాయలక్షణో వికారః అభినవగుణోదయరూపసంస్కారశ్చ న స్తః, సర్వవ్యాపితయా న ప్రాప్తిః ।
కూటస్థనిత్యత్వావిరుద్ధం దోషవిఘాతసంస్కారమాహ —
అనిర్వచనీయేతి ।
ప్రతిసీరా తిరస్కరిణీ । రఙ్గవ్యావృతో నటః । ఆరోహ ఉచ్ఛ్రయః । విస్తారపరిమాణం పరిణాహః । ఉపాసనా కిమాపాతజ్ఞానాభ్యాసః, నిశ్చయాభ్యాసో వా ।
ఆద్యం భఙ్క్త్వా ద్వితీయం శఙ్కతే —
నన్వితి ।
నను ఉపాసనైవ అవిద్యాం నివర్తయతు, కిం సాక్షాత్కారేణ, యత్ర కర్మోపయోగస్తత్రాహ —
న చేతి ।
నను రజ్జుసర్పాదిభ్రమా అపరోక్షా అపి ఆప్తవచనాదిజనితపరోక్షజ్ఞానైః నివర్తన్తే — సత్యం, తే నిరుపాధికాః, కర్తృవాదిస్తు సోపాధిక ఇత్యభిప్రేత్య తథావిధముదాహరతి —
దిఙ్మోహేతి ।
నౌస్థస్య తటగతతరుషు చలద్వృక్షభ్రమః ।
అపరోక్షే బ్రహ్మణి శబ్ద ఎవ అపరోక్షజ్ఞానహేతుః, అన్యథా తు తత్ర పరోక్షజ్ఞానస్య భ్రమత్వాపాతాదితి, తత్రాహ —
న చైష ఇతి ।
అయమభిసన్ధిః — స్వతోఽపరోక్షస్యాపి బ్రహ్మణః పారోక్ష్యం భ్రమగృహీతమ్ । తత్రాపరోక్షప్రమాకరణాదేవ తత్సాక్షాత్కారః । అన్తఃకరణం చ సోపాధికే ఆత్మని జనయత్యహంవృత్తిమ్ ఇతి సిద్ధమ్ అస్య ఆత్మని అపరోక్షధీహేతుత్వమ్ । తత్తు శబ్దజనితబ్రహ్మాత్మైక్యధీసన్తతివాసితం తత్పదలక్ష్యబ్రహ్మాత్మతాం జీవస్య సాక్షాత్కారయతి, అక్షమివ పూర్వానుభవసంస్కారవాసితం తత్తేదన్తోపలక్షితైక్యవిషయప్రత్యభిజ్ఞాహేతుః, శబ్దస్తు నాపరోక్షప్రమాహేతుః క్లృప్తః, ప్రమేయాపరోక్ష్యయోగ్యత్వేన ప్రమాయాః సాక్షాత్కారత్వే దేహాత్మభేదవిషయానుమితేరపి తదాపత్తిః, దశమస్వమసీత్యత్రాపి తత్సచివాదక్షాదేవ సాక్షాత్కారః, అన్ధాదేస్తు పరోక్షధీరేవ । అపిచ — వేదాన్తవాక్యజజ్ఞానభావనాజాఽపరోక్షధీః । మూలప్ర మాణదాయన న భ్రమత్వం ప్రపద్యతే । 'న చ ప్రామాణ్యపరతస్వాపాతః అపవాదనిరాసాయ మూలశుద్ధ్యనురోధాత్ । దృశ్యతే త్వగ్రయా బుద్ధ్యత్యాదేర్నయబృంహితవచనాదిత్థమురరీకారః ।
సాక్షాదపరోక్షాదిత్యేవమాకారైవ ధీః శబ్దాదుదేతి, నతు పరోక్షం బ్రహ్మతి, సా తు కరణ స్వభావాత్పరోక్షాఽవతిష్ఠతే న భ్రమ ఇతి సర్వమవదాతమ్ ॥స్వరూపప్రకాశస్యాభివ్యక్తిసంస్కారముపపాద్య వ్యఞ్జకాన్తఃకరణవృత్తేరుత్పాద్య తామాహ —
నచేతి ।
వృత్తివిషయత్వే బ్రహ్మణోఽస్వప్రకాశత్వమాశఙ్క్యాసముచ్చయమతేన కర్మోపయోగాయ సామ్యమాహ —
న చైతావతేతి ।
స్వప్రకాశస్యైవ శాబ్దజ్ఞానవిషయత్వం త్వయాఽపీష్టమిత్యర్థః ।
పరిహారసామ్యమాహ —
సర్వేతి ।
నను నిరుపాధిబ్రహ్మసాక్షాత్కారగోచరే కథముపహితతేతి, తత్రాహ —
నచాన్తఃకరణేతి ।
నిరుపాధి బ్రహ్మేతి విషయీకుర్వాణా వృత్తిః స్వస్వేతరోపాధినివృత్తిహేతురుదయతే; స్వస్యా అప్యుపాధేర్నివర్తకాన్తరాపేక్షేతి భావః । నను — వృత్తివిశిష్టస్య శబలతయా న తత్త్వసాక్షాత్కారగోచరతా; వృత్త్యవచ్ఛిన్నాత్మవిషయత్వే చ వృత్తేః స్వవిషయత్వాపాతః, విశేషణాగ్రహే విశిష్టాగ్రహాత్, ఉపలక్షితస్య తు న వృత్త్యుపాధికతా — ఇతి । ఉచ్యతే; వృత్త్యుపరాగోఽత్ర సత్తయోపయుజ్యతే న ప్రతిభాస్యతయాఽతో వృత్తిసంసర్గే సత్యాత్మా విషయో భవతి, న తు స్వత ఇతి న దోషః ।
ననూపాధిసంబన్ధాద్విషయత్వం, విషయత్వే చోపాధిసంబన్ధో విషయవిషయిత్వలక్షణ ఇతీతరేతరాశ్రయమత ఆహ —
అన్యథేతి ।
న బ్రహ్మసాక్షాత్కారస్య బ్రహ్మవిషయత్వప్రయుక్తం చైతన్యప్రతిబిమ్బితత్వం, కిం తు స్వతః, ఘటాదివృత్తిష్వపి సామ్యాత్ । చైతన్యం చ బ్రహ్మేతి స్వభావికో వృత్తేస్తత్సంబన్ధ ఇత్యర్థః ।
యచ్చ స్వరూపవ్యతిరిక్తసాక్షాత్కారస్య భ్రమత్వమితి తత్రాహ —
నచేతి ।
విషయవిసంవాదాభావాత్ ప్రమాత్వమిత్యర్థః ।
జీవచైతన్యమాత్రాపరోక్షేపి శుద్ధానన్దాత్మత్వాదేః పారోక్ష్యాన్న తదాకారసాక్షాత్కారో యథార్థ ఇత్యాశఙ్క్యాహ —
న హీతి ।
శుద్ధాదీనాం స్వభావత్వేఽప్యుపాధితిరోధానాదవిభావనమ్ ।
వేదాన్తజజ్ఞానేన తత్తదుపాధ్యపగమే యథావదభివ్యక్తో జీవో బ్రహ్మేతి గీయతే, స చేదుపాధ్యభావస్తర్హి తదతిరిక్తః పరోక్షః కథం సాక్షాత్కారే భాయాదత ఆహ —
నచేతి ।
యథా పరైరన్యోన్యాభావో న భవతి ఘట ఇతి వ్యపదిశ్యమానోపి ఘటతదన్యోన్యాభావవ్యతిరిక్తో నాభావ ఉపేయతే, న చ ఘటతదన్యోన్యాభావయోరేకతా, ఎవమస్మాకం నిరుపాధికం బ్రహ్మ, న చోపధ్యభావస్తతోఽన్య ఇత్యర్థః ।
నను చైతన్యాభిన్నాశ్చేదానన్దాదయస్తద్వదవిద్యాదశాయాం విభావ్యేరన్, ఉపాధిరుద్ధాశ్చేచ్చైతన్యేఽపి నిరోధస్తుల్యస్తదభేదాదితి శఙ్కాముపసంహారవ్యాజేన పరిహరతి —
తస్మాదితి ।
యథా షడజాదయో గన్ధర్వశాస్త్రాభ్యాసాత్ ప్రాగపి స్ఫురన్తస్తద్రూపేణానుల్లిఖితా న శ్రోత్రేణ వ్యజ్యన్తే, వ్యజ్యన్తే తు శాస్త్రవాసితేన తేన; ఎవం వేదాన్తవాక్యజన్యబ్రహ్మాత్మైకతాకారజ్ఞానవాసితాన్తఃకరణేన తద్భావాభివ్యక్తిర్న ప్రాగితి । నిషాదర్షభగాన్ధారషడ్జమధ్యమధైవతపఞ్చమాః స్వరాః । ఎషాం సముదాయో గ్రామః । మూర్చ్ఛనా తు తేషామారోహావరోహౌ ।˳
సముచ్చయపక్షమిదానీం నిరాకరోతి —
నేతి ।
తత్ర కిమిహ వా జన్మాన్తరే వాఽనుష్ఠితం కర్మ సంస్కారద్వారా జ్ఞానోత్పత్తావుపయుజ్యతే, ఉతేహైవావగతే బ్రహ్మణి కృతకర్మణాం భావనయా సముచ్చయ ఇతి । ద్వితీయే కిం భావనాఫలసాక్షాత్కారే కర్మోపయోగః, ఉత భావనాస్వరూపే ఇతి ।
న తావత్కార్య ఇత్యాహ —
తస్యా ఇత్యాదినా ।
తదుచ్ఛేదకస్య కర్మణ ఇతి సమానాధికరణే షష్ఠ్యౌ ।
సజాతీయేతి ।
సజాతీయాశ్చ తే స్వయం చ పరే చ తేషాం విరోధినస్తథోక్తాః ।
అవగతే తత్త్వే విపర్యాసదర్శనేన కర్మానుష్ఠానసంభవాత్ సముచ్చయ ఇతి ప్రత్యవస్థానం దూషయతి —
అత్రోచ్యత ఇతి ।
విదుష ఇతి ।
క్రియాకర్త్రాదిర్వాస్తవ ఇతి నిశ్చయవత ఇత్యర్థః ।
నను విదుషశ్చేదధికారస్తర్హి క్రియాకర్త్రాదేర్వాస్తవత్వమిత్యాశఙ్క్యాహ —
క్రియాకర్త్రాదీతి ।
విద్వస్యమానః అవిద్వానేవ విద్వాన్భవన్విద్వదాభాస ఇత్యర్థః । లోహితాదిడాజ్భ్యః క్యషితి క్యషన్తస్య రూపమ్ । అతఎవావిద్వాన్కర్మకాణ్డేఽధికార్యభిమత ఇతి । అవిద్వద్విషయత్వం శాస్త్రస్య వర్ణయాంబభూవేతి । ప్రాక్ చేత్యాదిభాష్యేణేత్యర్థః ।
యది ప్రతీయమానాధికారనిమిత్తస్య బ్రాహ్మణ్యాదేః శాస్త్రనిమిత్తమిథ్యాత్వప్రత్యయాదశ్రద్దధానో విధ్యనధికారీ, తర్హ్యతిప్రసఙ్గ ఇతి శఙ్కతే —
స్యాదేతదితి ।
భిన్నముల్లఙ్గితం శాస్త్రనిషిద్ధం కర్మ యేన స తథా తస్య భావస్తతా అతిక్రాన్తనిషేధతేత్యర్థః । అవగతమిథ్యాభావస్యాప్యధికారనిమిత్తస్య ప్రతీయమానత్వాన్నిషేధాధికారహేతుతా । న చ శ్రద్ధధానతా; ఇహాధికారహేతురతత్త్వవిదోఽపి నాస్తికత్వేనాశ్రద్ధధతో నిషేధాధికారాత్, ఇతరథా నిషేధలఙ్గినస్తస్య ప్రత్యవాయాభావాపాతాద్విధిషు తు శ్రద్ధాప్యధికారహేతురితి ।
బ్రహ్మవిదో నాధికార ఇత్యాహ —
మైవమిత్యాదినా ।
యద్యపి యదేవ విద్యయా కరోతి శ్రద్ధయోపనిషదా తదేవ వీర్యవత్తరం భవతీతి శ్రద్ధారహితమపి కర్మ వీర్యవదితి స్థాస్యతి; తథాపి సా శ్రద్ధా భక్తిరూపా, ఇయం తు ప్రమాణద్వారా విశ్వాసాత్మికైవ తదభావేఽనధికార ఎవేతి । న శ్రద్ధధాన ఇతి । నకారోఽయం ప్రతిషేధవాచీ । యత ఎవావగతబ్రహ్మభావో విధిషు నాధికార్యత ఎవ ।
జ్ఞానానన్తరం కర్మానుష్ఠానాసంభవాన్నోపాసనోత్పత్తౌ కర్మాపేక్షేతి ద్వితీయకల్పానవకాశ ఇత్యాహ —
అతఎవేతి ।
ఎతద్విభజతే —
నిర్విచికిత్సేతి ।
పితృమనుష్యదేవలోకాప్తిహేతుభిః కర్మప్రజాధనశబ్దవాచ్యాపరవిద్యాభిర్నామృతత్వమాప్తవన్తః, కింతు త్యాగసాధ్యజ్ఞానేనేత్యర్థః । తథా హి శ్రుత్యన్తరమ్ – ‘పుత్రేణైవాయం లోకో జయ్యో విద్యయా దేవలోకః కర్మణా పితృలోక’ ఇతి ।
ఇహ భవాన్తరే వాఽనుష్ఠితం కర్మ సత్త్వశుద్ధిద్వారేణ జ్ఞానోత్పత్తిహేతురితి పక్షమఙ్గీకర్తుం శఙ్కతే —
తత్కిమితి ।
ఆరాత్ దూరే ।
ఇమం పక్షముపపాదయతి —
తథా హీతి । ప్రధానేన ప్రత్యయార్థేనేచ్ఛయాఽఽఖ్యాతోపాత్తభావనాయాః కార్యస్య సంప్రత్యయాత్సమన్వయాదితి ।
అనేన కర్మణా ఇదం మమాఙ్గమన్తఃకరణం సంస్క్రియతే పుణ్యేన చోపధీయత ఉపచీయత ఇతి యో విదిత్వా చరతి కర్మ, స ఆత్మశుద్ధ్యర్థం యజన్నాత్మయాజీ, స చ దేవయాజినః కామ్యకర్తుః శ్రేయానితి శాతపథశ్రుత్యర్థః । స యదేవ యజేతేత్యత్ర ప్రకృతం యజ్ఞాది ।
శ్రుత్యన్తరమాహ —
నిత్యేతి ।
నిత్యానాం సంస్కారద్వారా జ్ఞానోత్పాదకతోక్తా, ఇదానీం యదుక్తం సముచ్చయవాదినా సర్వేషాం కర్మణాం జ్ఞానకార్యే మోక్షే సముచ్చయ ఇతి తత్రాహ —
క్లృప్తేనైవేతి ।
నిత్యానాం ఫలం పాపక్షయం జ్ఞానమాకాఙ్క్షతే, న స్వర్గాది । తత్ర యథా ప్రకృతౌ క్లృప్తోపకారాణామ్ అఙ్గానామతిదేశేన న ప్రాకృతోపకారాతిరిక్తోపకారకల్పనమేవం జ్ఞానే వినియుక్తయజ్ఞాదీనాం క్లృప్తనిత్యఫలపాపక్షయాతిరేకేణ న నిత్యకామ్యకర్మసాధారణమోక్షోపయోగ్యుపకారః కల్ప్యః । పాపక్షయస్య చ జ్ఞానోత్పత్తిద్వారత్వం తతస్తు తమిత్యాదిశాస్త్రసిద్ధమ్ । న చ వాచ్యం — నిత్యేభ్యః పాపక్షయస్య తస్మాచ్చ జ్ఞానోత్పత్తేరన్యతః సిద్ధౌ కిం యజ్ఞేనేత్యాదినా — ఇతి; నిత్యానాం జ్ఞానోత్పత్తిప్రతిబన్ధకదురితనిబర్హకత్వస్య విశేషతః శాస్త్రాన్తరాదసిద్ధేః । అస్మింశ్చ వినియోగే సతి జ్ఞానోద్దేశేన నిత్యాన్యనుతిష్ఠతోఽవశ్యం జ్ఞానం భవతి, ఇతరథా శుద్ధిమాత్రమనియతా చ జ్ఞానోత్పత్తిరితి వినియోగోపయోగః । ‘జ్ఞానముత్పద్యతే పుంసాం క్షయాత్పాపస్య కర్మణ’ ఇత్యాదిస్మృతేరియం శ్రుతిర్మూలమ్ । శ్రుతిస్త్వేతాదృశీ తుల్యత్వే నైతామనువాదయతి । న సంయోగపృథక్త్వేన సాక్షాదఙ్గభావ ఇత్యనేన సాక్షాదఙ్గభావో నిషిధ్యతే, న సంయోగపృథక్త్వమ్; సర్వాపేక్షాధికరణే (బ్ర.అ.౩.పా.౪.సూ.౨౬.) సంయోగభేదస్యాశ్రయిష్యమాణత్వాత్ । తస్మాదయమర్థః — సంయోగపృథక్త్వమస్తీత్యేతావతా న సాక్షాదఙ్గభావసిద్ధిరారాదఙ్గభావేఽపి తదుపపత్తేరితి । నిత్యానాం దురితక్షయఫలత్వే నిత్యకామ్యవైషమ్యాయోగమాశఙ్క్య — నిత్యేహితేనేయుక్తమ్ । చిత్తసత్త్వం చిత్తగతః సత్త్వగుణః ।
ప్రత్యక్షోపపత్తీతి ।
సంసారస్యాసారత్వం దృష్టివిషయే ప్రత్యక్షగ్రాహ్యమదృష్టే తూపపత్త్యా । ప్రత్యక్షోపపత్త్యోశ్చ ప్రవృత్తిద్వారం చిత్తగతసత్త్వం, తస్య పాపకపాటనివృత్త్యపావరణే ఉద్ధాటనే సతీత్యర్థః ।
ధర్మబ్రహ్మావబోధయోర్హేతుమద్భావాభావేఽపి క్త్వాశ్రుత్యా పౌర్వాపర్యమాశఙ్కతే —
స్యాదేతదితి ।
అగ్నిహోత్రయవాగూపాకవదితి ।
పఞ్చమే స్థితమ్ – ‘అర్థాచ్చ’ (జై.అ.౫.పా.౧. సూ.౨) అగ్నిహోత్రం జుహోతి యవాగూం పచతీత్యత్ర కిం హోమపాకయోర్యథాపాఠం క్రమః, ఉత పాక ఎవ ప్రథమ ఇతి సంశయే, నియామకశ్రుత్యభావాద్ధోమనిర్వృతేశ్చ ద్రవ్యాన్తరేణ సంభవాద్యవాగూపాకస్య చారాదుపకారకత్వాద్ధోమప్రాథమ్యే ప్రాప్తే — రాద్ధాన్తః; పదార్థః ప్రయోజనాపేక్షోఽనుష్ఠానవిధిరేవ ప్రయోజనోపయోగినం క్రమవిశేషం నియచ్ఛతీతి పక్త్వైవ హోతవ్యమ్ । న చ ద్రవ్యాన్తరానయనం; శ్రుతద్రవ్యవైయర్థ్యప్రసఙ్గాత్ । న చ దృష్టార్థత్వే సత్యారాదుపకారకత్వం పాకస్యేతి ।
పాఠస్థానేతి ।
క్రమేణ వా నియమ్యేత క్రత్వేకత్వే తద్గుణత్వాత్ (జై.అ.౫.పా.౧.సూ.౪) సమిధో యజతీత్యాదిషు క్రమపఠితప్రయాజేషు చిన్తా — కిం యథాపాఠమనుష్ఠానక్రమః, ఉత న । తత్ర వాక్యానాం స్వార్థమాత్రావసితత్వాన్న క్రమపరతేత్యనియమప్రాప్తౌ సిద్ధాన్తః; యథైతాని వాక్యాని స్వార్థవిధాయీని, తథానుష్ఠానాపేక్షితస్మృత్యుపయోగీన్యపి । తాని చ క్రమవన్తి స్వాధ్యాయవిధ్యధ్యాపితాని క్రమవన్త్యేవ స్మరణాని జనయన్తి, స్మృతస్య చానుష్ఠానమితి స్మరణక్రమేణానుష్ఠానం నియమ్యతే, ఎవం క్రమపాఠోఽపి దృష్టార్థో భవిష్యతి । తస్మాత్ పాఠక్రమేణ నియమ ఇతి । సూత్రార్థస్తు ఎకస్మిన్ క్రతౌ శ్రూయమాణానాం ప్రయాజాదీనాం పాఠక్రమేణ ప్రయోగక్రమో నియమ్యేత; తస్య పాఠక్రమస్యానుష్ఠానే లోకే గుణత్వావగమాత్, తద్యథా స్నాయాదనులిమ్పేత భుఞ్జీతేతి॥
‘స్థానాచ్చోత్పత్తిసంయోగాత్’ (జై.అ.౫.పా౧.సూ.౧౩) । జ్యోతిష్టోమవికారే సాద్యస్కసంజ్ఞేఽతిదేశప్రాప్తేష్వగ్నిషోమీయాదిపశుషు సహత్వగుణవిధానార్థం వచనం శ్రూయతే ‘సహ పశూనాలభత’ ఇతి । తద్విధానాచ్చ ప్రాకృతః ప్రథమమగ్నీషోమీయస్తతః సవనీయః తతోఽనుబన్ధ్య ఇత్యేవంరూపః క్రమో నివర్తతే । సహత్వం చేదం సవనీయస్థానే; తథా సతి హీతరయోస్తుల్యవత్ స్థాన చలనం భవతి । సవనీయశ్చాశ్వినగ్రహగ్రహణానన్తరకాలః ప్రకృతావామ్నాయతే; ఆశ్వినం గ్రహం గృహీత్వా త్రివృతా యూపం పరివీయాగ్నేయం సవనీయం పశుముపాకరోతీతి । తత్రైక కాలత్వలక్షణసహత్వాసంభవాదవశ్యంభావిని క్రమే కః ప్రథమం ప్రయుజ్యతామిత్యపేక్షాయా కిమనియమేనైషాం ప్రాథమ్యముత సవనీయస్యేతి సంశయః । తత్ర నియామకశ్రుత్యాద్యభావాదనియమే ప్రాప్తే — రాద్ధాన్తః; స్థానాత్సవనీయప్రాథమ్యం నియమ్యేత, కుతః? ఉత్పత్తిసంయోగాత్, ప్రకృతౌ సవనీయస్యాశ్వినగ్రహణానన్తర్యముత్పత్తావవగతం వికృతౌ చ తేనైవ కాలేన స ఉపస్థాపితః, అగ్నీషోమీయస్తు సహత్వవచనేన స్వస్థానాచ్చాలితస్తతః ప్రథమం సవనీయస్యైవోపాకరణాదిప్రయోగః । ఇతరయోస్తు తత్సాహిత్యవచనాత్ తదానన్తర్యం, మిథస్త్వనియమః । అథవా ప్రకృతిదృష్టపౌర్వాపర్యస్యాసతి బాధకే త్యాగాయోగాత్ ప్రథమమగ్నీషోమీయముపాకృత్యానుబన్ధ్య ఉపాకర్తవ్య ఇతి॥ ముఖ్యక్రమేణ చాఙ్గానాం తదర్థత్వాత్’ (జై.అ.౫.పా.౧.సూ.౧౪) ‘సారస్వతౌ భవత ఎతద్వై దైవ్యం మిథునం యత్సరస్వతీ సరస్వాంశ్చేతి’ సరస్వతీదైవతం సరస్వద్దైవతం చ యుగపత్కర్మద్వయం శ్రూయతే । తత్ర చ సరస్వతీదైవతస్య యాజ్యానువాక్యాయుగలం ప్రథమమామ్నాయతే, తదనన్తరం పుందైవతస్య । తత్ర మన్త్రాణాం ప్రయోగశేషత్వాద్యాజ్యానువాక్యాపాఠక్రమేణ ప్రధానక్రమోఽవగతః । అఙ్గవిశేషే నిర్వాపాదౌ సంశయః, కిమనియతోఽస్య క్రమ; ఉత ప్రధానక్రమేణ నియత ఇతి । తత్ర యాజ్యానువాక్యాపాఠక్రమస్య ప్రధానమాత్రగోచరత్వాదఙ్గానామనుష్ఠానక్రమే శ్రుత్యాద్యభావాన్ముఖ్యక్రమస్య చ ప్రమేయత్వేన ప్రమాణత్వానుపపత్తేరనియమే ప్రాప్తే — సిద్ధాన్తః; ముఖ్యక్రమేణాఙ్గానాం క్రమో నియమ్యేత, తదర్థత్వాత్, ప్రధానార్థత్వాదఙ్గానామ్ । యద్యపి ముఖ్యక్రమస్య యాజ్యానువాక్యాపాఠక్రమాపేక్షయా ప్రమేయత్వం; తథాపి ప్రమితస్యాస్య ధూమాదేరివాన్యత్ర ప్రమాణత్వమవిరుద్ధమ్ । ప్రధానస్య హి ప్రయోగవిధినా సాఙ్గస్యైవ ప్రయోగశ్చోదితః, స చావర్జనీయాద్వ్యవధానాదధికవ్యవధిమఙ్గానాం న సహతే । యది తు ప్రధానాన్తరసన్నిధా వన్యాఙ్గానుష్ఠానం, తదా తేనైవ స్వప్రధానాదఙ్గాని విప్రకృష్యేరన్ ; అతో ముఖ్యక్రమాదఙ్గక్రమనియమ ఇతి॥
‘ప్రవృత్యా తుల్యకాలానాం గుణానాం తదుపక్రమాత్’ (జై.అ.౫.పా.౧.సూ.౮) వాజపేయే – ‘సప్తదశ ప్రాజాపత్యాన్పశూనాలభత’ ఇతి సప్తదశ యాగా అఙ్గత్వేన శ్రూయన్తే ; తేషాం చ వైశ్వదేవీం కృత్వా సహ ప్రచరన్తీతి ప్రయోగసాహిత్యశ్రవణాదేకోపక్రమోపసంహార ఎక ఎవావాన్తరప్రయోగః । తేనైషామతిదేశప్రాప్తాః ప్రోక్షణాదిధర్మా న ఎకైకత్ర సమాపనీయాః , కిం తర్హి , పశుష్వేక ఎవ పదార్థః పరిసమాపనీయస్తతోఽన్యస్తతోఽన్యః; ఇతరథా హ్యేకస్మిన్పశౌ సర్వాఙ్గానుష్ఠానే ప్రధానస్యాఙ్గైర్విప్రకర్షః స్యాత్ । తత్ర ప్రథమమేకపదార్థానుష్ఠానే విశేషతో వేదాభ్యనుజ్ఞాభావాదిచ్ఛైవ నియామికా । తదేవం స్థితే ద్వితీయాదిపదార్థప్రయోగే సంశయః; కిం ప్రథమ ఎవ ద్వితీయాదావపీచ్ఛైవ కారణముత ప్రథమప్రవృత్త్యైవ నియమ ఇతి । తత్ర పూర్వపక్షః — న తావత్ శ్రుత్యాద్యస్తి నియామకమ్; ప్రథమాఙ్గప్రవృత్తిశ్చ పౌరుషేయీ వేదేన నాభ్యనుజ్ఞాయత ఇతి న తద్వశాదుక్తరనియమః । తేన ప్రథమతరాఙ్గాశ్రితపురుషేచ్ఛైవ చరమతరాఙ్గనియామికా । ప్రయోగసౌకర్యం చైవం లభ్యతే; ఇతరథా హి ప్రథమం ప్రయోగానుసంధానవ్యగ్రమనస ఉపరితనం చ ప్రయోగం తద్వశేన తన్వానస్య మతిక్లేశః స్యాత్ ।
తస్మాదనియమ ఇతి ప్రాప్తే — రాద్ధాన్తః; ఎకప్రయోగతయా తుల్యకాలానాం ప్రోక్షణాద్యఙ్గానాం ప్రవృత్త్యా క్రమనియమః ; కుతః? తదుపక్రమాత్ తేన ప్రధానేనాఙ్గానాముపక్రమాత్, తదేకప్రయోగత్వాదిత్యర్థః । సప్తదశ యాగాఙ్గాని సహ ప్రయోజ్యాని ప్రథమాఙ్గానుష్ఠానే సతి ద్వితీయాదౌ షోడశభిర్వ్యవధానమభ్యనుజానన్తి న తతోఽధికమ్; ప్రావృత్తికక్రమాశ్రయణే చ సప్తదశసు ప్రథమాఙ్గానుష్ఠానే ద్వితీయో ధర్మః ప్రథమాదిపశుషు క్రియమాణః షోడశభిరేవ వ్యవధీయతే, క్రమానన్తరాశ్రయణేఽధికైరపి వ్యవధానం స్యాత్; అతః ప్రయోగవచనకోపపరిహారాయ ప్రవృత్త్యా నియమ ఇతి । శేషాణాం శేషిణాం చ క్రమాపేక్షాయాం హేతుమాహ —
యుగపదితి ।
యుగపదనుష్ఠానప్రాప్తౌ క్రమః స్యాత్తదేవ కుతస్తత్రాహ —
ఎకపౌర్ణమాసీతి ।
షణ్ణాం మధ్యే త్రయః పూర్ణమాస్యా సంబద్ధాస్త్రయోఽమావాస్యయా ।
కాలైక్యేఽపి యది కర్తృభేదః స్యాత్, తదా న క్రమోఽపేక్ష్యేత తన్మాభూదిత్యాహ —
ఎకాధికారీతి ।
స్వామిత్వేనాధికారిత్వం తస్యైవానుష్ఠాతృత్వేన కర్తృత్వమ్ ।
ఎకాధికారికర్తృకత్వే హేతుమాహ —
ఎకప్రయోగవచనేతి ।
యజేతేత్యాఖ్యాతే కర్త్రైక్యస్య వివక్షితత్వాత్ప్రయోగవచనే కర్త్రైక్యం సిద్ధమ్ ।
ఎకప్రయోగవచనపరిగ్రహే హేతుమాహ —
ఎకఫలవదితి ।
ఎకశ్చాసౌ ఫలవతః ప్రధానస్య ఉపకారశ్చ తస్మిన్ సముచ్చిత్య సాధనత్వేన ఉపనిబద్ధాః శేషాః; ఎకేన ఫలేనావచ్ఛిన్నాః శేషిణోఽత ఎకప్రయోగవచనోపగృహీతా ఇతి ।
సౌర్యార్యమణేతి ।
ఎకాదశే స్థితమ్ – ‘అఙ్గవత్క్రతూనామానుపూర్వ్యమ్’ (జై.అ.౫.పా.౩.సూ.౩౨) సౌర్యం చరుం నిర్వపేద్ బ్రహ్మవర్చసకామః’ ‘ఆర్యమణం చరుం నిర్వపేత్స్వర్గకామః’ ‘ప్రాజాపత్యం చరుం నిర్వపేచ్ఛతకృష్ణాలమాయుష్కామః’ ఇత్యాదిషు క్రమపఠితక్రతుషు చిన్తా । కిం పాఠక్రమేణ ప్రయోజ్యా, ఉతానియమేనేతి । తత్ర యథాఙ్గానాం సమిదాదీనామేకేన యుగపత్కరణాశక్తేః క్రమాకాఙ్క్షాయాం పాఠాత్ క్రమనియమః, ఎవం క్రతూనామపీతి ప్రాప్తే — రాద్ధాన్తః; ‘న వాఽసంబన్ధాత్’(జై.అ.౫.పా.౩ సూ.౩౩) అఙ్గేష్వేకప్రయోగవచనపరిగ్రహాదస్తి క్రమాకాఙ్క్షా, క్రతుషు నానాఫలేషు నైకః ప్రయోగవచనోఽస్తి, న చ సర్వే మిలిత్వా ప్రయోజయన్తి, తేనైషామేకప్రయోగవచనసంబన్ధాభావాన్నాస్తి క్రమాకాఙ్క్షా, కితు పురుషస్య । న చ తదాకాఙ్క్షితం విధిప్రతిపాద్యమితి తదిచ్ఛయైవ క్రమః, పాఠక్రమస్త్వధ్యయనార్థ ఇతి । యుగపత్పాఠాసంభవేనావర్జనీయతయా పాఠక్రమస్యాగతత్వాత్తన్నియమస్య చాధ్యయనార్థత్వాదిత్యర్థః । గోదోహనస్య పురుషార్థత్వం చతుర్థే చిన్తితమ్ — యస్మిన్ప్రీతిః పురుషస్య తస్య లిప్సాఽర్థలక్షణాఽవిభక్తత్వాత్ (జై.అ.౪.పా.౧.సూ.౨) దర్శపూర్ణమాసయోర్గోదోహనేన పశుకామస్య ప్రణయేదితి శ్రూయతే । తత్ర గోదోహనే క్రత్వర్థత్వపురుషార్థత్వసందేహే పశుకామస్యేతి సమభివ్యాహారాద్వాక్యేన క్రతూపకారకత్వేన చోభయార్థమితి ప్రాప్తే — సిద్ధాన్తః; నోపకారకత్వం శేషత్వం, కింతు తాదర్థ్యమ్; తథాచ గోదోహనస్య పశుశేషత్వాన్న క్రత్వఙ్గత్వమ్, అఙ్గాపేక్షా చ క్రతోరుపకారాయ; అన్యార్థస్యాపి క్రతూపకారకత్వమవిరుద్ధమ్, తేన వాక్యాత్పురుషార్థమేవేతి । యస్మిన్నిర్వృత్తే పుంసః ప్రీతిః ఫలం భవతి, తస్య లిప్సా ఫలప్రయుక్తా, న విధితః; కుతః? తస్య ఫలసాధనస్య ప్రీత్యా విభాగాభావాదితి సూత్రార్థః ।
అస్య చాప్ప్రణయనాశ్రితత్వాత్తత్క్రమ ఎవ క్రమ ఇతి గోదోహనస్య ప్రణయనాశ్రితత్వముపపాదయతి —
నో ఖల్వితి ।
కల్ప్యతాం తర్హి వ్యాపారాన్తరావేశస్తత్రాహ —
అప్ప్రణయనాశ్రితమితి ।
ప్రణయనాన్తరవిశిష్టవిధిమాశఙ్క్య ప్రతీయత ఇత్యుక్తమ్ । సన్నిహితలాభేన విశిష్టవిధిరిత్యర్థః ।
సామర్థ్యరూపాద్ లిఙ్గాచ్చాప్ప్రణయనాశ్రితత్వమాహ —
యోగ్యత్వాచ్చేతి ।
యథా వా దర్శపూర్ణమాసాభ్యామితి ।
చతుర్థే చిన్తితమ్ — ఉత్పత్తికాలాఙ్గవిశయే కాలః స్యాద్వాక్యస్య తత్ప్రధానత్వాత్ (జై.అ.౪.పా.౩.సూ.౩౭) దర్శపూర్ణమాసాభ్యామిష్ట్వా సోమేన యజేతేతి శ్రూయతే । తత్ర సందేహ, కిమిదమఙ్గస్య విధాయకముత కాలస్యేతి । తత్ర క్త్వాశ్రుతేరఙ్గస్య, తచ్చాఙ్గత్వం యజేతేతి విధిప్రత్యాసత్తేః సోమస్యైవ । నను ద్రవ్యద్వారేణాన్యత్ర విహితసోమయాగస్య ప్రత్యాభిజ్ఞానాత్కథం తద్విధిః । ఉచ్యతే; తత్కార్యస్యేహాప్రత్యభిజ్ఞానాద్వాజపేయేనేష్ట్వా బృహస్పతిసవేన యజేతేతివత్ । నహ్యత్ర బ్రహ్మవర్చసం బృహస్పతిసవకార్య ప్రతీతమ్, అతోఽఙ్గం బృహస్పతిసవో వాజపేయస్య । ఎవంచ సోమయాగోఽపి దర్శపూర్ణమాసేష్టిం ప్రత్యఙ్గత్వేన విధీయత ఇతి ప్రాప్తే — ఉచ్యతే ; అస్మిన్కాలాఙ్గవిధిసంశయే కాలో విధేయః స్యాత్ । కుతః , అస్య వాక్యస్య కాలప్రధానత్వాత్ । యది కర్మవిధిరేవ స్యాత్ , తర్హి రూపేణ ద్రవ్యదేవతేన భావ్యమ్ ; నచేహ దేవతారూపమస్తి । అథావ్యక్తత్వేనోద్భిదాదిష్వివ సౌమికీ దేవతాఽతిదేశేన ప్రాప్యేత, తర్హి సోమోఽపి ప్రాప్యేతేతి సోమేనేతి వ్యర్థం స్యాదతః సోమయాగప్రత్యభిజ్ఞార్థమేవ తత్ । ప్రత్యభిజ్ఞానే చ న విధిసమ్భవః ; బృహస్పతిసవస్తు వాజపేయప్రకరణే శ్రుతస్తత్ర ప్రకరణాన్తరన్యాయాత్కర్మాన్తరమేవ విధీయతే । నామధేయమపి యజిపరతన్త్రతయా న ప్రత్యభిజ్ఞాపకం, కింతు తత్రైవ ధర్మలక్షణయా వర్తతే । అతో నామ్నైవ ప్రసిద్ధబృహస్పతిసవధర్మాణాం ప్రాపితత్వాద్యుక్తం కర్మవిధానమితి ।
యథాగ్నేయాదీనామితి ।
ఎకాదశే చిన్తితమ్ — ప్రయోజనాభిసంబన్ధాత్ పృథక్త్వం తతః స్యాదైకకర్మ్యమేకశబ్దాభిసంయోగాత్ (జై.అ.౧౧,పా.౧,సూ.౧) । ఆగ్నేయాదిషు సంశయః కిం తన్త్రమేషాం ఫలముత భేదేనేతి । తత్ర పరస్పరనిరపేక్షైరుత్పత్తివిధిభిర్విహితానాం ప్రధానానాం పృథక్ఫలాకాఙ్క్షత్వాత్తత్సంనిధౌ శ్రూయమాణం ఫలం భేదేనాభిసంబధ్యతే; తతః ప్రతిప్రధానం ఫలభేదే ఇతి ప్రాప్తే రాద్ధాన్తః । యద్యప్యేషాం పృథక్త్వం పృథగుత్పత్తివిహితతా; తథాప్యైకకర్మ్యమ్, క్రియత ఇతి వ్యుత్పత్త్యా ఫలం కర్మ, ఎకకర్మ్యమేకఫలత్వమిత్యర్థః । కుతః , ప్రయోజనేన సముచ్చితానాం సబన్ధాద్ధేతోః । స ఎవ కుతః, ఎకశబ్దాభిసంయోగాత్ । దర్శపూర్ణమాసశబ్దేన హి సముదాయవాచినా నిర్దేశ్య ఫలే విధీయన్తే ఆగ్నేయాదయ, యథా గ్రామేణోదపాన ఖేయ ఇతి సముదాయశబ్దనిర్దేశాత్సముదితైః పుంభిరుదపానః ఖన్యతే, న ప్రతిపురుషం కూపభేదః ఎవమిహాపి । నను గణాయానులేపనమిత్యాదౌ సముదాయశబ్దనిర్దిష్టమప్యనులేపనాది ప్రతిపురుషమావర్తతే తద్వత్ కిం న స్యాత్ । నేతి వదామః; యుక్తమనులేపనాదేః సంస్కారత్వాద్దృష్టార్థత్వాచ్చ ప్రతిసంస్కార్యమావృత్తిరిహ ఫలముద్దిశ్య విధీయమానానాముపాదీయమానానామేవాగ్నేయాదీనాం వివక్షితం సాహిత్యమితి ఫలతన్త్రతేతి ।
సంగ్రహే జిజ్ఞాసయోః ఫలాదిభేదం నిర్దిశ్య విభజనే జ్ఞానయోస్తత్కథనమయుక్తమిత్యాశఙ్క్యాహ —
జిజ్ఞాసాయా ఇతి ।
ఇచ్ఛాయా జ్ఞానపరాధీనతయా జ్ఞానఫలమేవ తత్ఫలమిత్యర్థః ।
ఫలభేదే వక్తవ్యే కారణభేదకథనం భాష్యే అనుపయోగీత్యాశఙ్క్యాహ —
న కేవలమితి ।
విధేయావిధేయక్రియాజ్ఞానఫలయోరుత్పాద్యతా । వ్యఙ్గ్యతా చ భేద ఇత్యర్థః ।
అనుష్ఠానాన్తరేత్యత్రాన్తరశబ్దార్థమాహ —
శాబ్దజ్ఞానేతి ।
క్వచిత్ ‘బ్రహ్మవిదాప్నోతి పర’మిత్యాదౌ జ్ఞానఫలం సాధ్యత్వేన ప్రతీతమపి న్యాయబలాద్వచనాన్తరవశాచ్చాభివ్యక్తిపరత్వేన వ్యాఖ్యాయ ఫలభేద ఉక్తః, జిజ్ఞాస్యభేదస్తు ప్రతీతిసమయ ఎవ స్ఫుట ఇత్యాహ —
జిజ్ఞాస్యభేదమితి ।
నను భవతేరకర్మకత్వాద్భావార్థత్వే చ నంపుసకత్వప్రసఙ్గాద్భవ్యశబ్దేన కథం జిజ్ఞాస్యభేదసిద్ధిరత ఆహ —
భవితేతి ।
నను ‘తయోరేవ కృత్యక్తఖలార్థాః’ ఇతి కృత్యానాం భావకర్మణోః స్మరణాత్ ‘అచో యది’ తి సూత్రవిహితయత్ప్రత్యయాన్తస్య భవ్యశబ్దస్య కర్తృవాచిత్వమయుక్తమిత్యాశఙ్క్యాహ —
కర్తరి కృత్య ఇతి ।
‘భవ్యగేయే’త్యాదినా హి సూత్రేణ భావకర్మవాచితానియమమపోద్య కృత్యప్రత్యయాన్తా ఎవ భవ్యాదిశబ్దా వికల్పేన కర్తరి నిపాత్యన్తే । అతో భవతీతి వ్యుత్పత్త్యా భవ్యశబ్దః కర్తృవాచీ । పక్షే చ ‘భావకర్మణోః’ । అస్య చ భవతేరనుపసర్గత్వాత్ప్రాప్తివాచిత్వాభావాచ్చ కర్మాప్రాప్తిః । భావే తు భవ్యమనేనేతి స్యాద్ నేహ స; పుంల్లిఙ్గనిర్దేశాత్, ఉత్పాద్యధర్మాపేక్షణాచ్చ । అతః కర్తరి కృత్య ఇతి ।
నను భవితుః కథం జ్ఞానకాలే సత్త్వాభావ ఇత్యాశఙ్క్య జ్ఞానోత్తరభావిప్రయోజకవ్యాపారాపేక్షణాదిత్యాహ —
భవితా చేతి ।
భవతిర్హ్యసిద్ధకర్తృకక్రియావాచీ న పచ్యాదివత్సిద్ధకర్తృకక్రియస్తతో భవితా స్వతోఽసిద్ధః సన్భావకవ్యాపారాపక్షనిష్పత్తిరర్థాత్సాధ్యో భాతీతి । అత ఎవాహుః – ‘కరోత్యర్థస్య యః కర్తా భవితుః స ప్రయోజకః । భవితా తమపేక్ష్యాథ ప్రయోజ్యత్వం ప్రపద్యతే॥‘ ఇతి ।
భాష్యే భూతశబ్దస్యాతీతవాచిత్వభ్రమం నిరస్యతి —
భూతమితి ।
నన్వాజ్ఞాభ్యర్థనానుజ్ఞానాం లోకే చోదనాత్వాత్కథం వేదే చోదనా? అత ఆహ —
ఆజ్ఞాదీనామితి ।
ఉత్కృష్టపుంస స్వాభిలషితోపాయకార్యత్వాభిధానమాజ్ఞా, యథా గామానయేతి । ఎతదేవ హీనస్యాభ్యర్థనా, యథా మాణవక్రమధ్యాపయేతి । ప్రవృత్తస్య ప్రయోజ్యస్య తద్ధితోపాయోక్తిరనుజ్ఞా, తథా కురు యథా హితమితి । నైతాసాం సంభవో వేదే ఇత్యుపదేశశ్చోదనా । ఉపదేశో హ్యప్రవృత్తనియోజ్యస్య ప్రయోజనోపాయబోధకో లోకేఽవగతో, యథా గోపాలవచసి సుపథకథనపరేఽనేన పథా యాహీతి । నహీహాజ్ఞా; ప్రయోక్తుర్నికర్షాత్ । నాభ్యర్థనా; స్వప్రయోజనాభావాత్ । నాప్యనుజ్ఞా; ప్రయోజ్యస్యాప్రవృత్తత్వాత్తదిహ నియోజ్యస్యాప్రవృత్తస్య హితోపాయకర్తవ్యతోక్తిరపౌరుషేయేఽపి వేదే భవత్యేవేతి । తస్య ధర్మస్య, జ్ఞాయతేఽనేనేతి జ్ఞానం, ప్రమాణముపదేశో విధిరితి జైమినీయసూత్రావయవార్థః ।
స్వవిషయ ఇతి భాష్యే స్వశబ్దేన చోదనాభిధీయత ఇతి మత్వాహ —
స్వసాధ్యే ఇతి ।
స్వస్యాః ప్రతిపాద్యే విషయే భావనాయామిత్యర్థః ।
ధర్మస్యేత్యుక్త్యా భావనోపసర్జనభూతాఽపి శబ్దతోఽర్థతః ప్రాధాన్యాత్ స్వశబ్దార్థ ఇతి గృహీత్వాఽఽహ —
తద్విషయే ఇతి ।
నను భావనాధాత్వర్థయోర్విధిశబ్దేన పురుషప్రవర్తనమశక్యం; ప్రమాణస్య వాయ్వాదివత్ప్రేరకత్వాయోగాదిత్యాశఙ్క్యాహ —
భావనాయా ఇతి ।
సాక్షాద్భావనాయాస్తదవచ్ఛేదకత్వద్వారేణ చార్థాద్ధాత్వర్థస్యేష్టోపాయతాం బోధయతి, విధిర్బోధయిత్వా చ తత్రేచ్ఛాముపాహరతి, ఇచ్ఛంశ్చ పురుషః ప్రవర్తతే, తదనేన క్రమేణ నియుఞ్జానా చోదనా ధర్మమవబోధయతీత్యర్థః । బ్రహ్మచోదనా బ్రహ్మవాక్యమ్ ।
యథా ధర్మచోదనా ప్రవృత్తిహేతుం బోధం జనయతి, నైవం బ్రహ్మచోదనేత్యాహ —
అవబోధస్యేతి ।
బ్రహ్మచోదనయా సిద్ధవస్తువిషయస్య ప్రవృత్త్యహేత్వర్థమాత్రావబోధస్య జన్యత్వాదితి భాష్యార్థః ।
నను — మా నామ జనిధర్మబోధవద్బ్రహ్మబోధాద్విషయే ప్రవృత్తిః, స ఎవ తు విధితః కిం న స్యాదితి శఙ్కతే —
నన్వితి ।
విధ్యేకవాక్యత్వేన వస్తుబోధనాద్వేదాన్తానాం న సిద్ధబోధమాత్రపర్యవసానమిత్యర్థః॥
భాష్యేఽవబోధనిర్దేశ ఎవ విధ్యవిషయత్వే హేతుగర్భ ఇతి వ్యాచష్టే —
అయమభిసంధిరితి ।
యథా విశిష్టవిధౌ విశేషణవిధిరర్థాత్, న విశేషణే తాత్పర్యం , వాక్యభేదాదేవం విషయవిశిష్టప్రతిపత్తివిధిసామర్థ్యాద్బ్రహ్మనిశ్చయ ఇత్యాశఙ్క్యాహ —
న చ బోధస్యేతి ।
విశిష్టక్రియావిధానాద్యుక్తా విశేషణస్య ప్రమా; వైశిష్ఠ్యస్య వాస్తవత్వాత్, ప్రతిపత్తివిధిస్తు న విశేషణసత్తామాక్షిపతి; వాచం ధేనుముపాసీతేత్యాదావారోప్యస్యాపి విధేయధీవిషయత్వాదిత్యర్థః । ఎవం క్రమప్రమాణాభావసిద్ధౌ – ‘బ్రహ్మధీర్న నియోగేన ధర్మబుద్ధేరనన్తరా ।
తత్క్రమే మానహీనత్వాత్స్నానభుజ్యాదిధీరివ॥‘ నిత్యానిత్యవస్తువివేక ఇతి భాష్యమాక్షిపతి —
తద్విషయశ్చేదితి ।
అనిత్యాదబ్రహ్మణో వివేకః కిం నిశ్చయః, ఉత జ్ఞానమాత్రమ్ ।
ఆద్యం దూషయతి —
కృతమితి ।
ద్వితీయే విపర్యయః, సంశయో వా । నాద్యః; తతః శాస్త్రశ్రవణే ప్రవృత్త్యయోగాత్ ।
న ద్వితీయః; ప్రపఞ్చానిత్యత్వానిశ్చయే తద్వైరాగ్యాయోగాదిత్యాహ —
తథాచేతి ।
సమాధత్తే —
తస్మాదితి ।
నిశ్చయ ఎవ వివేకః । న చ శాస్త్రానారమ్భః; ఇదం నిత్యమిదమనిత్యమిత్యనిశ్చయాత్ । ఆత్మానాత్మసముదాయే నిత్యత్వమనిత్యత్వం చ స్తో ధర్మా తయోశ్చ ధర్మిభ్యాం భవితవ్యమిత్యేతావన్మాత్రం నిశ్చితమ్ । యద్యపి ఘటాదేరనిత్యతావధారితా; తథాపి సకలానాత్మసు నావధారితేతి ।
నిత్యత్వస్య వ్యాఖ్యా —
ఋతమితి ।
ఉక్తవివేకస్య ప్రయోజనమాహ —
తథాచేతి ।
సత్యాసత్యయోరుపాదేయానుపాదేయత్వే హేతుమాహ —
తదేతేష్వితి ।
సుఖత్వాన్నిత్యముపాదేయం దుఃఖత్వాదనిత్యం త్యాజ్యమిత్యర్థః । దృష్టేఽనుభవః, ఉపపత్తిస్త్వదృష్టే ।
విగీతం, సదధిష్ఠానమ్, అసత్యత్వాద్గన్ధర్వపురీవదిత్యాదివ్యాప్త్యసిద్ధిమాశఙ్క్యాహ —
న ఖల్వితి ।
న చేయతో వివేకస్య స్వరసత ఉదయే శాస్త్రవిఫలత; సగుణనిర్గుణవివేకాఖణ్డసమన్వయాదేరసిద్ధేరితి ।
న నిత్యాదివివేకమాత్రం వైరాగ్యహేతుః, కింతు తదభ్యాస ఇత్యాహ —
అథాస్యేతి ।
అస్య పురుషశ్రేష్ఠస్య సంసారసమూహేఽ నిత్యత్వాదివిషయం ప్రసంఖ్యానం ధీసన్తతిరుపావర్తతే ఇత్యన్వయః । అవీచిః నరకవిశేషః ।
జాయస్వ మ్నియస్వేతి ।
పునః పునర్జాయతే మ్రియతే చేత్యర్థః । క్రియాసమభిహారే లోడితి పౌనఃపున్యే సర్వలకారాపవాదేన లోటః స్వాదేశస్య చ విధానాత్ । ఆరభ్య బ్రహ్మలోకమవీచిపర్యన్తం జననమరణాభ్యామావర్తమానం క్షణాద్యవాన్తరసర్గపర్యన్తైః కాలైః సంసారసాగరస్యోర్మిభూతైరనిశముహ్యమానమితస్తతో నీయమానమాత్మానమన్యం చ జీవసమూహమవలోక్యేతి యోజనా ।
ఉక్తపరిభావనాయా ఇహాముత్రార్థభోగవిరాగహేతుతామాహ —
తతోఽస్యేతి ।
అనిత్యసంసారస్య కించిదధిష్ఠానమస్తీతి ఇయాన్ వివేకో న తు బ్రహ్మేతి ।
తదుక్తమ్ —
ఈదృశాదితి ।
ఆభోగో మనస్కారః । ఆదర ఇతి యావత్ । అతదాత్మికా ।
వైరాగ్యస్య శమాదిహేతుతామాహ —
తత ఇతి ।
జ్వాలా జటాకారా అస్య సన్తీతి తథోక్తః । శ్రద్ధైవ తత్త్వవిషయా విత్తమస్య న గవాదీతి తథాఽభిహితః ।
మోక్షేచ్ఛా భవతు, కుతస్తావతా బ్రహ్మజిజ్ఞాసా? అత ఆహ —
తస్య చేతి ।
నిత్యాఽ నిత్యవివేకాదిహేతుత్వస్యాథశబ్దాదవగతేః కిమతఃశబ్దేనేత్యాశఙ్క్య నానేన జిజ్ఞాసాం ప్రతి సాధనకలాపస్య హేతుతోచ్యతే, కింతు తత్స్వరూపాఽసిద్ధిపరిహారహేతురభిధీయతే ఇత్యాహ —
అత్రైవమిత్యాదినా ।
శల్కం శకలమ్ । శుచి నరశిరఃకపాలం ప్రాణ్యఙ్గత్వాచ్ఛఙ్క్షవదిత్యస్య ‘నారం స్పృష్ట్వాఽస్థి సస్నేహం సవాసా జలమావిశే’దిత్యాగమవిరోధః ।
కృతకత్వానుమానానుగృహీతాత్తద్యథేతి వాక్యాద్ న్యాయహీనమ్ అపామేత్యాదివాక్యమాపేక్షికామృతత్వాదిపరం వ్యాఖ్యేయమిత్యాహ —
క్షయితేతి ।
యత్త్వభిహితం భాస్కరేణ నిత్యానిత్యవివేకాదేరప్రకృతత్వాన్న తదానన్తర్యమథశబ్దార్థోఽత ఎవ కర్మణాం క్షయిష్ణుఫలత్వం బ్రహ్మజ్ఞానస్య చ మోక్షహేతుత్వమతఃశబ్దేన న పరామ్రష్టుం యుక్తమితి తం భాష్యభావవ్యాఖ్యయాఽనుకమ్పతే ।
అత్ర చేతి ।
తర్హి సకలా వేదాన్తాః పరామృశ్యేరన్ నేత్యాహ —
యోగ్యత్వాదితి ।
అథశబ్దోక్తహేతుత్వసమర్థనయోగ్యత్వాదిత్యర్థః । హేతుమద్బ్రహ్మజిజ్ఞాసాయా హేతూనాం నిత్యానిత్యవివేకాదీనాం సూత్రకారస్య బుద్ధిస్థత్వాత్తదానన్తర్యార్థత్వమథశబ్దస్య యుక్తమేవ ।
చతుర్థీసమాసాభావే హేతుమాహ —
తాదర్థ్యేతి ।
పాణినిః కిల ‘చతుర్థీ తదర్థార్థబలిహితసుఖరక్షితై’రితి తాదర్థ్యసమాసం సస్మార । చతుర్థ్యన్తః శబ్దస్తదర్థవచనాదిభిః శబ్దైః సమస్యతే । చతుర్థ్యన్తశబ్దార్థస్తచ్ఛబ్దేన పరామృశ్యతే । తస్మై ఇదం తదర్థమ్ । యథా కుణ్డలాయ హిరణ్యమిత్యత్ర కుణ్డలం చతుర్థ్యన్తశబ్దార్థస్తచ్ఛేషో హిరణ్యం, తత్ర కుణ్డలశబ్దశ్చతుర్థ్యన్తః, కుణ్డలశేషవాచినా హిరణ్యశబ్దేన సమస్యతే, కుణ్డలహిరణ్యమితి । తథాఽర్థశబ్దాదినాపి, బ్రాహ్మణార్థం పయః ఇత్యాది ద్రష్టవ్యమ్ । కాత్యాయనేన త్వయం సమాసః ప్రకృతివికృత్యోర్నియమితః – ‘చతుర్థీ తదర్థమాత్రేణేతి చేత్తర్హి సర్వత్ర ప్రసఙ్గోఽవిశేషాత్, ‘ప్రకృతివికృత్యోరితి చేదశ్వఘాసాదీనాముపసంఖ్యానమ్’ ఇతి ।
ఎవం చార్థాత్ప్రస్తుతే తన్నిషేధసిద్ధిరిత్యాహ —
ప్రకృతీతి ।
ఇత్యేవమాదౌ బ్రహ్మజిజ్ఞాసేత్యేవమాదావిత్యర్థః ।
నన్వశ్వార్థో ఘాసోఽ శ్వఘాస ఇత్యాదావప్రకృతివికారేఽపి తాదర్థ్యసమాసో దృష్ట ఇత్యాశఙ్క్య కాత్యాయనేనైవ సమాసాన్తరముపసంఖ్యాతమిత్యాహ —
అశ్వఘాసాదయ ఇతి ।
నను షష్ఠీసమాసాభ్యుపగమే బ్రహ్మణో జిజ్ఞాసాఽవ్యావర్తకత్వేన గుణత్వాత్ప్రధానపరిగ్రహ ఇతి భాష్యస్థప్రాధాన్యభఙ్గస్తత్రాహ —
షష్ఠీసమాసేఽపీతి ।
బ్రహ్మోజ్ఝం వేదత్యాగః । ప్రతిపత్తౌ విశేషణత్వేనానుబధ్యత ఇత్యనుబన్ధః । స్వరూపేణ నిరూపితాయాం జిజ్ఞాసాయాం పశ్చాత్సంబన్ధిన్యపేక్షా, బ్రహ్మ చ జ్ఞానద్వారా జిజ్ఞాసారూపనిరూపకమితి ప్రథమోదితాకాఙ్క్షావశేన బ్రహ్మ జిజ్ఞాసాయాః కర్మత్వేన సంబధ్యతే, నను సంబన్ధిమాత్రతయేత్యర్థః ।
జిజ్ఞాసాజ్ఞానయోర్విషయాధీననిరూపణం వైధర్మ్యదృష్టాన్తేన ప్రపఞ్చయతి —
న హీతి ।
నను — ప్రమాణయుక్త్యాది జిజ్ఞాసాయాః కర్మ భవిష్యతి, బ్రహ్మ తు సంబన్ధిత్వేన నిర్దిశ్యతామ్ ।
న; నిర్దిష్టకర్మలాభే కల్పనానుపపత్తేరిత్యాహ —
నన్విత్యాదినా ।
సంభన్త్స్యతే సంబద్ధం భవిష్యతి ।
నను శ్రుతకర్మత్యాగాయోగే స్థితే కథం శేషషష్ఠీ శఙ్క్యత ఇత్యత ఆహ —
నిగూఢాభిప్రాయ ఇతి ।
ప్రమాణాదిబహుప్రతిజ్ఞానాం శ్రౌతత్వసిద్ధిరిత్యభిప్రాయస్య నిగూఢతా ।
నను బ్రహ్మసంబన్ధినీ జిజ్ఞాసేత్యుక్తే కర్మానిర్దేశాదనిరూపితరూపా జిజ్ఞాసా స్యాద్, నేత్యాహ —
సామాన్యేతి ।
బహుప్రతిజ్ఞానాం శ్రౌతత్వలాభాత్కథం ప్రయాసవైయర్థ్యేన పరిహారస్తత్రాహ —
నిగూఢేతి ।
ఎకస్యాపి ప్రధానస్య శ్రౌతత్వం వరం, నతు గుణానాం బహునామపీతి ।
వాచ్యస్యేతి ।
శబ్దోపాత్తత్వేన సాక్షాత్సంనిధిః । ప్రథమాపేక్షితస్యేత్యాకాఙ్క్షా । ప్రథమసంబన్ధార్హస్యేతి యోగ్యతా । ఎతైర్యుక్తస్య కర్మత్వస్య సంబన్ధః ప్రథమః సన్నపి జఘన్యః । ఎతైః రహితస్య సంబన్ధిమాత్రస్య సంబన్ధో జఘన్యః సన్ ప్రథమ ఇతి కల్పనం వ్యాహతమిత్యర్థః । ‘కర్తృకర్మణోః కృతీ’తి కృద్యోగే కర్మణి షష్ఠీస్మరణాద్వాచ్యం కర్మత్వమ్ । జిజ్ఞాసాపదస్య చాకారప్రత్యయాన్తత్వాత్ కృద్యోగః । యస్తు ‘కర్మణిచే’తి కర్మణి షష్ఠ్యా సమాసప్రతిషేధః, స చ ‘ఉభయప్రాప్తౌ కర్మణీ’తి యా కర్తృకర్మణోరుభయోరపి సామర్థ్యాదుపాదానప్రాప్తౌ కర్మణ్యేవేతి నియమితా షష్ఠీ తద్విషయః । యథాఽఽశ్చర్యో గవాం దోహోఽగోపాలకేనేతి । ఎవం హ్యత్రాశ్చర్యం వ్యజ్యేత యది దుర్దోహానాం గవాం దోహే కర్మత్వమకుశలస్య చోగోపాలస్య కర్తృత్వమ్, ప్రస్తుతే తు బ్రహ్మకర్మత్వమేవోపాదీయతే, న కర్తృగతోఽ తిశయ ఇత్యుభయప్రాప్త్యభావాత్ ‘కర్తృకర్మణోః కృతీ’త్యేవ షష్ఠీ; తేన బ్రహ్మజిజ్ఞాసేత్యుపపన్నః సమాసః ఇతి ।
భాష్యే ప్రత్యక్షనిర్దేశో న యుక్త శాబ్దత్వాత్కర్మత్వస్య, తత్రాహ —
ప్రత్యక్షేతి ।
అవిరుద్ధమపి పరోక్షత్వం వ్యాఖ్యేయప్రత్యక్షత్వస్య ప్రతియోగిత్వాద్వ్యాఖ్యాతమ్ । పరమతే కర్మత్వస్య లాక్షణికత్వం చరమాన్వయప్రసఞ్జనార్థమ్ ।
నన్వయుక్తమపి జ్ఞానస్యేచ్ఛావిషయత్వం సౌత్రజిజ్ఞాసాపదాత్ప్రమీయతామ్? న; న్యాయసూత్రే ఉపదేశమాత్రేణాఽవిశ్వాసాదిత్యాహ —
నేతి ।
సాక్షాత్కారసాధనం జ్ఞానమిచ్ఛావిషయ ఇతి ప్రతిజ్ఞాయ ఫలవిషయత్వాదిచ్ఛాయా ఇతి హేతురయుక్తో వ్యధికరణత్వాత్తత్రాహ —
తదుపాయమితి ।
ఫలేచ్ఛాయా ఎవోపాయపర్యన్తం ప్రసారాదవిరోధ ఇత్యర్థః ।
భవతు బ్రహ్మవిషయావగతిరితి ।
స్వరూపావగతిః స్వవిషయవ్యవహారహేతుత్వేన తద్విషయోక్తా ।
బ్రహ్మణోఽపి ధర్మవదసుఖత్వాన్న తదవగతిః పుమర్థ ఇత్యాహ —
ఎవమపీతి ।
శ్రుతిస్వానుభవావగతనిర్దుఃఖానన్దమభిప్రేత్య పరిహారః —
బ్రహ్మావగతిర్హీతి ।
ప్రతిభాన్ ప్రతిభాసమానః । అర్థ్యమానత్వాత్ ప్రార్థ్యమానత్వాత్ ।
అవిద్యానివృత్తిర్న స్వరూపావగత్యా; నిత్యనివృత్త్యాపాతాత్, అపి తు వృత్తిత ఇత్యాహ —
అవిద్యేతి ।
విగలిత(నిఖిల?) దుఃఖేతి వృత్తివ్యక్తస్వరూపాభిప్రాయమ్ ।పదార్థాన్వ్యాఖ్యాయ సూత్రతాత్పర్యమాహ —
తస్మాదిత్యాదినా ।
సూత్రస్యానువాదత్వవ్యావృత్తయే తవ్యప్రత్యయమధ్యాహరతి —
ఎషితవ్యమితి ।
కిమితి జ్ఞానమేషితవ్యం వేదాన్తేభ్య ఎవ తత్సిద్ధేరితి ।
న; సందేహాదినా ప్రతిబన్ధాదిత్యాహ —
తచ్చేతి ।
నన్విచ్ఛాయా విషయసౌన్దర్యలభ్యత్వాత్కిం తత్కర్తవ్యతోపదేశేన? తత్రాహ —
ఇచ్ఛాముఖేనేతి ।
జ్ఞాతుమిచ్ఛా హి సందిగ్ధే విషయే నిర్ణయాయ భవతి, నిర్ణయశ్చ విచారసాధ్య ఇతి తత్కర్తవ్యతాఽర్థాద్గమ్యత ఇత్యర్థః । ఆర్థికే చాస్మిన్నర్థే కర్తవ్యపదాధ్యాహారః । శ్రౌతస్తు ముముక్షానన్తరం బ్రహ్మజ్ఞానేచ్ఛా భవితుం యుక్తా ఇత్యేష ఎవ । తథా చాధికారార్థత్వమథశబ్దస్య నిషేద్ధుం జ్ఞానేచ్ఛా జిజ్ఞాసాశబ్దార్థ ఇత్యుపపాదనేన న విరోధ ఇతి ।
నను ధర్మగ్రహణాద్విధీనామర్థవివక్షా తత్ర కృతా, న వేదాన్తానామ్, నేత్యాహ —
ధర్మగ్రహణస్యేతి ।
ఉపలక్షణతయా వేదాన్తానామర్థవివక్షాప్రతిజ్ఞావద్విచారప్రతిజ్ఞాపి తత్రైవాస్త్విత్యాశఙ్క్యోపరి ప్రతిపాదనాదర్శనాన్నేత్యాహ —
యద్యపీతి ।
బ్రహ్మవిచారప్రతిజ్ఞాయాస్తత్ర సంభవమఙ్గీకృత్య పరిహార ఉక్తః, ఇదానీం సంభవ ఎవ నాస్తీత్యాహ —
నాపీతి ।
అవిరక్తస్య బ్రహ్మవిచారే ప్రవృత్త్యయోగాదిత్యర్థః । బ్రహ్మమీమాంసారమ్భాయేతి ప్రాచా తన్త్రేణాగతతోక్తా ।
నిత్యాదివివేకానన్తర్యాయేతి ।
తత్రత్యప్రథమసూత్రేణేహత్యప్రథమసూత్రస్య । యుష్మదస్మదిత్యాదినా హ్యహంప్రత్యయే జీవస్య ప్రసిద్ధేరసంసారిబ్రహ్మాత్మత్వస్య చాభావాద్ విషయమాచిక్షిపే ।
అత్ర తూపేత్య బ్రహ్మాత్మభావం వేదాన్తేభ్యస్తత్సిధ్యసిద్ధిభ్యామాక్షేప ఇతి విభాగమాహ —
వేదాన్తేభ్య ఇతి ।
సందిగ్ధప్రసిద్ధస్య జిజ్ఞాస్యత్వసంభవాదాక్షేపాయోగమాశఙ్క్యాహ —
నిశ్చయజ్ఞానేనేతి ।
అనిశ్చాయకత్వం తు వేదాన్తానామయుక్తం నిర్దోషత్వాదిత్యాహ —
అపౌరుషేయతేతి ।
నిష్పాదితా ప్రమితిలక్షణా క్రియా యస్య కర్మణో విషయస్య స ఇహ తథోక్తః ।
యద్యపి నిర్దోషో వేదః ; తథాపి సామాన్యతో దృష్టనిబన్ధనవచనవ్యక్త్యాభాసప్రతిబద్ధః సందిగ్ధార్థః స్యాదతో విచారాత్ప్రాగాపాతప్రసిద్ధిం దర్శయన్నప్రసిద్ధత్వపక్షోక్తం దోషముద్ధరతి —
ప్రాగపి బ్రహ్మమీమాంసాయా ఇతి ।
భాష్యే బ్రహ్మాస్తిత్వప్రతిజ్ఞా భాతి, కథం ప్రతీతిపరత్వవ్యాఖ్యేత్యాశఙ్క్య ప్రత్యాయ్యేన ప్రత్యయలక్షణామాహ —
అత్రచేతి ।
ముఖ్యార్థపరిగ్రహే బాధమాహ —
తదస్తిత్వస్యేతి ।
విమర్శే సంశయే । దేహాద్యభేదేనేతి భేదాభేదమతేన శఙ్కా ।
తత్త్వమసివాక్యనిర్దిష్టతత్పదలక్ష్యప్రసిద్ధిముక్త్వా వాచ్యప్రసిద్ధిమాహ —
అవిద్యోపాధికమితి ।
అవిద్యావిషయీకృతమిత్యర్థః ।
శక్తీతి ।
శక్తిజ్ఞానాభ్యాం కారణం లక్ష్యతే । యో హి జానాతి శక్నోతి చ స కరోతి, నేతర ఇత్యనువిధానాదిత్యర్థః ।
సదేవేత్యాదివాక్యాత్ప్రసిద్ధిముక్త్వా పదాదపి సోచ్యత ఇతి వక్తుం పృచ్ఛతి —
కుతః పునరితి ।
వాక్యాత్ప్రసిద్ధస్యైవ పునరపి కుతో హేత్వన్తరాత్ప్రసిద్ధిరిత్యర్థః ।
నను బృహతిధాతురతిశాయనే వర్తతామాపేక్షికం తు తద్, బృహత్ కుమ్భ ఇతివద్ , నేత్యాహ —
అనవచ్ఛిన్నమితి ।
ప్రకరణాదిప్రసఙ్కోచకాభావాదిత్యర్థః । పదాన్తరం సాక్షాన్నిత్యత్వాదిబోధకం నిత్యాదిపదమ్ । ఉక్తవిశేషణానామన్యతమేనాపి రహితస్య న మహత్త్వసిద్ధిరతో బ్రహ్మపదాదుక్తవస్తుసిద్ధిరితి । తత్పదార్థస్య శుద్ధత్వాదేరితి సామానాధికరణే షష్ఠ్యౌ । జీవస్య హి విశుద్ధత్వాద్యేవ తత్పదేన సమర్ప్యతే, న పదార్థాన్తరమితి । ప్రసిద్ధిర్హి జ్ఞానం జ్ఞాతారమాకాఙ్క్షతి, తేన వ్యవహితమపి సర్వస్యేత్యేతదస్తిత్వప్రసిద్ధిరిత్యనేన సంబన్ధనీయమ్ ।
తథా సతి ప్రతిజ్ఞావిశేషణం సత్కైముతికన్యాయం ద్యోతయిష్యతి, నతు సర్వస్యాత్మత్వాదితి హేతువిశేషణం, వైయర్థ్యాదిత్యభిప్రేత్యాహ —
సర్వస్యేతి ।
పాంసుమన్తౌ పాదౌ యస్య స తథా । హలం వహతీతి హాలికః ।
సర్వస్య బ్రహ్మాస్తిత్వప్రసిద్ధిః, సర్వో హి తత్ప్రత్యేతీతి సాధ్యహేత్వోరవిశేషమాశఙ్క్యాహ —
ప్రతీతిమేవేతి ।
అహం న నాస్మీతి ప్రత్యేతీతి యోజనాయామ్ అస్తీత్వం న సిధ్ద్యేత్; అసత్త్వనిషేధేఽప్యనిర్వాచ్యత్వస్యానివారణాత్, అతోఽహమస్మీతి న ప్రత్యేతీతి యోజనైవ సాధ్వీతి ।
అహమితి ప్రతీతేరహంకారమాత్రవిషయత్వాన్నాత్మప్రసిద్ధిః సిధ్యేదితి శఙ్కతే —
నన్వహమితి ।
ఋజుయోజనాయాం హ్యవ్యాప్యాదవ్యాపకప్రసఞ్జనం స్యాత్, నహి ప్రసిద్ధ్యభావో నాస్తిత్వప్రతీత్యా వ్యాప్తః; సుషుప్తౌ విశ్వాభావప్రతీతిప్రసఙ్గాత్, తన్మా భూదితి వ్యవహితేన సంబన్ధయతి —
అహమస్మీతి న ప్రతీయాదితి ।
శఙ్కితురనుశయమపాకరోతి —
అహంకారాస్పదమితి ।
అహమితి ప్రతిభాసస్య చిదచిత్సంవలితవిషయత్వమధ్యాసభాష్యే సమర్థితమ్ । తథాచాహమితి ప్రతీతిరాత్మవిషయాపి, అత ఆత్మప్రసిద్ధ్యభావేఽహమితి ప్రతీతిర్న స్యాదిత్యర్థః ।
తదస్త్వమేతి ।
‘తత్త్వమసి’ వాక్యే తత్పదస్య ప్రకృతసచ్ఛబ్దవాచ్యబ్రహ్మపరామర్శినస్త్వంపదేన సమానాధికరణ్యాదిత్యర్థః ।
నను బ్రహ్మాత్మైకత్వస్య వాక్యార్థస్యాప్రసిద్ధత్వేనాప్రతిపాద్యత్వాక్షేపే పదార్థప్రసిద్ధిప్రదర్శనమనుపయోగీత్యాశఙ్క్యాహ —
తస్మాదితి ।
పదార్థయోరవధృతయోస్తాభ్యాం గృహీతసంబన్ధపదద్వయసమభివ్యాహారాదపూర్వో వాక్యార్థః సుజ్ఞాన ఇత్యర్థః ।
ఎవం తావదాపాతతో వాక్యాత్పదతశ్చ ప్రసిద్ధేర్బ్రహ్మణః శాస్త్రేణ శక్యప్రతిపాదనత్వసంబన్ధం సామర్థ్యాసాధారణరూపవిషయత్వం సమాధాతుమాక్షిపతీత్యాహ —
ఆక్షేప్తేతి ।
బ్రహ్మణ ఆత్మత్వేన లోకప్రసిద్ధ్యభావాద్వాక్యీయప్రసిద్ధిరనూద్యత ఇత్యాహ —
తత్త్వమసీతి ।
నను తృతీయాయా ఇత్థంభావార్థత్వం విహాయాత్మత్వేన హేతునా బ్రహ్మ యది లోకే ప్రసిద్ధమాత్మా చ బ్రహ్మేతి త్వయైవోక్తత్వాదితి వ్యాఖ్యాయతాం, తదా హి లోకశబ్దో రూఢార్థః స్యాత్, ఉచ్యతే; తత్పదార్థమాత్రస్య ప్రసిద్ధిస్తదానూదితా స్యాత్, తస్యాశ్చాజిజ్ఞాస్యత్వం ప్రతి న హేతుత్వమ్; జ్ఞాతేఽపి పదార్థే వాక్యార్థస్య జిజ్ఞాసోపపత్తేరితి ।
స్యాదేతద్యది బ్రహ్మాత్మత్వేన ప్రసిద్ధమితి భాష్యమనుపపన్నమ్; నహి మహావాక్యే బ్రహ్మానువాదేనాత్మత్వం విధీయతే, కింతు లోకసిద్ధజీవానువాదేనాగమమాత్రసిద్ధబ్రహ్మత్వమ్, అత ఆహ —
అభేదవివక్షయేతి ।
అన్యత్ర హి వాక్యార్థబోధోత్తరకాలం పదార్థానాముద్దేశ్యోపాదేయభావో న వ్యావర్తతే, అత్ర త్వఖణ్డవాక్యార్థసాక్షాత్కారే స బాధ్యత ఇతి ద్యోతయితుమాత్మపదే ప్రయోజ్యే బ్రహ్మపదం బ్రహ్మపదే చాత్మపదం ప్రయుక్తమిత్యర్థః ।
నను విరుద్ధా ప్రతిపత్తిర్విప్రతిపత్తిః, సా చ వస్త్వభావసాధికేతి కథం విషయలాభః, తత్రాహ —
తదనేనేతి ।
న విరుద్ధప్రతిపత్తిమాత్రేణాభావావగమః, కింతు ప్రమాణమూలతయా; అతః సాధకబాధకప్రమాణభావే విప్రతిపత్తిః సంశయబీజమిత్యర్థః ।
నను సాధారణాకారదృష్టౌ సంశయో, నత్విహ క్షణికవిజ్ఞానస్థిరభోక్త్రాదావస్తి సాధారణో ధర్మీ ఇత్యాశఙ్క్య విప్రతిపత్త్యన్యథానుపపత్త్యా తం సాధయతి —
వివాదాధికరణమితి ।
దేహ ఆత్మా ఇత్యాదివివాదాశ్రయో ధర్మీ పరాగ్వ్యావృత్తోఽహమాస్పదం సర్వతన్త్రేష్వభ్యుపగత ఇతి మన్తవ్యమ్ ।
తత్ర హేతుమాహ —
అన్యథేతి ।
ఆశ్రయశబ్దో విషయవాచీ । భిన్నవిషయా విప్రతిపత్తయో న స్యురతో వివదమానానామప్యేకమాలమ్బనమవిగీతమ్ ।
అత్రోపపత్తిమాహ —
విరుద్ధా హీతి ।
విప్రతిపత్తిశబ్దావయవప్రతిపత్తిశబ్దార్థస్య జ్ఞానస్య సాలమ్బనత్వాత్ యత్కించిదాలమ్బనం సిద్ధమ్; వీత్యుపసర్గప్రతీతవిరోధవశాచ్చ తదేకమితి సిద్ధ్యతి ।
ఎకార్థోపనిపాతే హి ధియాం విరోధః; అత్ర వైధర్మ్యోదాహరణమాహ —
న హీతి ।
సాధారణధర్మిస్ఫురణేఽపి న శాస్త్రార్థస్య బుద్ధి సమారోహః, నహి సాధారణః శాస్త్రార్థస్తత్రాహ —
తస్మాదితి ।
యస్మాద్విప్రతిపత్తిరేకాలమ్బనా, యత్తశ్చైకస్మిన్నాలమ్బనే పూర్వధీవిషయనిషేధేన విరుద్ధధీరుదేతి; తస్మాత్ప్రతియోగితయా విప్రతిపత్త్యేకస్కన్ధత్వేన తత్త్వంపదార్థతదేకత్వప్రతీతిర్లోకశాస్త్రాభ్యాం సర్వైరేష్టవ్యేతి ।
తర్హి క్వ విగానమత ఆహ —
తదాభాసత్వేతి ।
లౌకాయతికాదీనాం సా ప్రతీతిరాభాసః । ఆస్తికానాం తత్పదార్థప్రతీతేస్తత్త్వమర్థైకత్వప్రతీతేశ్చ గౌణతాయాం తథా త్వంపదార్థధియోఽ సఙ్గసాక్ష్యాలమ్బనత్వే చ విగానమితి ।
త్వంపదార్థవిప్రతిపత్తిప్రదర్శనస్య వాక్యార్థవిప్రతిపత్తౌ పర్యవసానమాహ —
అత్రేతి ।
దేహాదిక్షణికవిజ్ఞానపర్యన్తానామ్ చైతన్యం చేతనత్వమాత్మత్వమిత్యర్థః । భోక్తైవాత్మేతి — పక్షే భోక్తృత్వం కిం విక్రియా, ఉత చిదాత్మత్వమ్ । నాద్యః ।
కర్తృత్వపక్షాదవిశేషాదిత్యాహ —
కర్తృత్వేఽపీతి ।
ద్వితీయం ప్రత్యాహ —
అభోక్తృత్వేఽపీతి ।
సక్రియత్వరూపభోక్తృత్వాభావేఽపీత్యర్థః । సంఖ్యా హి జననమరణాదినియమాన్నిర్విశేషా అపి చేతనాః ప్రతిదేహం భిన్నా ఇతి మేనిరే । భిన్నానాం చ కుమ్భవద్వినాశజాడ్యాపత్తిరతో న నిత్యతత్పదార్థైకతేతి ।
అథవా మైవానుమాయి భేదాదనిత్యతా, ఆత్మభేదాభ్యుపగమ ఎవ బ్రహ్మాత్మైకత్వవిరోధీత్యాహ —
అద్వైతేతి ।
లౌకాయతికాదినిరీశ్వరమతానుభాషణేనైవ తత్పదార్థం ఈశ్వరేఽపి విప్రతిపత్తిః సూచితా, అతస్తాదృశబ్రహ్మాత్మైక్యవాక్యార్థేఽపి విప్రతిపత్తిరర్థాద్యుక్తేత్యాహ —
త్వంపదార్థేతి ।
వేదప్రామాణ్యవాదినో మీమాంసకాదయః । శరీరాదిభ్య ఇతి=శరీరాదిశూన్యపర్యన్తేభ్య ఇతి । జీవాత్మభ్య ఇతి= కర్తృభోక్తృభ్యః ।
కేవలభోక్తృభ్య ఇతి ।
స్వాభావికమస్యేతి = నైయాయికాదిమతేనేత్యర్థః ।
యుక్తివాక్యేతి భాష్యస్థతచ్ఛబ్దస్య ప్రత్యేకం యుక్తివాక్యాభ్యాం సంబన్ధం కరోతి —
యుక్తీతి ।
ఆత్మా స భోక్తురితి పక్షే మూలం యుక్తివాక్యే, అన్యత్ర తదాభాసావితి ।
అనర్థం చేయాదితి భాష్యార్థమాహ —
అపిచేతి ।
భాష్యే తర్కస్య పృథగుక్తేర్వేదాన్తమీమాంసా కిం న తర్కః, నేత్యాహ —
వేదాన్తమీమాంసేతి ।
అర్థాపత్తిరనుమానం చాత్ర తర్కోభిమతః, తద్రూపా వేదాన్తమీమాంసా, తస్యా అవిరోధినః శ్రుతిలిఙ్గాదయస్తార్తీయాః పాఞ్చమికాశ్చ శ్రుత్యర్థాదయో వేదప్రామాణ్యపరిశోధకాః కర్మమీమాంసాయాం విచారితాః । వేదస్య ప్రత్యక్షాదీనాం తదర్థాదీనాం చ లక్షణాదీని న్యాయశాస్త్రైర్విచారితాని । స్మృత్యాదిభిశ్చ వేదానుమానేఽనుమానచిన్తోపయోగః । తేన విహితజాతివ్యక్తిపదార్థవివేకే వేదస్వరూపగ్రహణే చ న్యాయశాస్త్రస్యోపయోగః । సర్వే చైతే ప్రమాణానుగ్రాహకత్వేన తర్కా ఉచ్యన్త ఇతి॥ ఇతి జిజ్ఞాసాధికరణమ్॥౧॥