ಏವಂ - “ಕಾರ್ಯಾನ್ವಯಂ ವಿನಾ ಸಿದ್ಧರೂಪೇ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಮಾನತಾ । ಪುರುಷಾರ್ಥೇ ಸ್ವಯಂ ತಾವದ್ವೇದಾಂತಾನಾಂ ಪ್ರಸಾಧಿತಾ” ॥ ಬ್ರಹ್ಮಜಿಜ್ಞಾಸಾಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯ “ಜನ್ಮಾದ್ಯಸ್ಯ ಯತಃ”(ಬ್ರ.ಸೂ.೧ । ೧ । ೨) ಇತ್ಯಾದಿನಾ “ತತ್ತು ಸಮನ್ವಯಾತ್”(ಬ್ರ.ಸೂ.೧ । ೧ । ೩) ಇತ್ಯಂತೇನ ಸೂತ್ರಸಂದರ್ಭೇಣ ಸರ್ವಜ್ಞೇ ಸರ್ವಶಕ್ತೌ ಜಗದುತ್ಪತ್ತಿಸ್ಥಿತಿವಿನಾಶಕಾರಣೇ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ವೇದಾಂತಾನಾಮುಪಪಾದಿತಮ್ । ತಚ್ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣೀತಿ ಪರಮಾರ್ಥತಃ । ನ ತ್ವದ್ಯಾಪಿ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವೇತಿ ವ್ಯುತ್ಪಾದಿತಮ್ । ತದತ್ರ ಸಂದಿಹ್ಯತೇ - ತಜ್ಜಗದುಪಾದಾನಕಾರಣಂ ಕಿಂ ಚೇತನಮುತಾಚೇತನಮಿತಿ । ಅತ್ರ ಚ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ ಪ್ರವಾದಿನಾಂ ವಿಶೇಷಾನುಪಲಂಭೇ ಸತಿ ಸಂಶಯಃ । ತತ್ರ ಚ ಪ್ರಧಾನಮಚೇತನಂ ಜಗದುಪಾದಾನಕಾರಣಮನುಮಾನಸಿದ್ಧಮನುವದಂತ್ಯುಪನಿಷದ ಇತಿ ಸಾಂಖ್ಯಾಃ । ಜೀವಾಣುವ್ಯತಿರಿಕ್ತಚೇತನೇಶ್ವರನಿಮಿತ್ತಾಧಿಷ್ಠಿತಾಶ್ಚತುರ್ವಿಧಾಃ ಪರಮಾಣವೋ ಜಗದುಪಾದಾನಕಾರಣಮನುಮಿತಮನುವದಂತೀತಿ ಕಾಣಾದಾಃ । ಆದಿಗ್ರಹಣೇನಾಭಾವೋಪಾದಾನತ್ವಾದಿ ಗ್ರಹೀತವ್ಯಮ್ । ಅನಿರ್ವಚನೀಯಾನಾದ್ಯವಿದ್ಯಾಶಕ್ತಿಮಚ್ಚೇತನೋಪಾದಾನಂ ಜಗದಾಗಮಿಕಮಿತಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದಃ । ಏತಾಸಾಂ ಚ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತೀನಾಮನುಮಾನವಾಕ್ಯಾನುಮಾನವಾಕ್ಯತದಾಭಾಸಾ ಬೀಜಮ್ । ತದೇವಂ ವಿಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ ಸಂಶಯೇ ಕಿಂ ತಾವತ್ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ । ತತ್ರ “ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತ್ಯಭಾವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಪರಿಣಾಮಿನಃ । ನ ಸರ್ವಶಕ್ತಿವಿಜ್ಞಾನೇ ಪ್ರಧಾನೇ ತ್ವಸ್ತಿ ಸಂಭವಃ” ॥ ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತೀ ಖಲು ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಕಾರ್ಯದರ್ಶನೋನ್ನೇಯಸದ್ಭಾವೇ । ನ ಚ ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯೇ ಚಿದಾತ್ಮನಿ ಸ್ತಃ, ತಸ್ಯಾಪರಿಣಾಮಿತ್ವಾದೇಕತ್ವಾಚ್ಚ । ತ್ರಿಗುಣೇ ತು ಪ್ರಧಾನೇ ಪರಿಣಾಮಿನಿ ಸಂಭವತಃ । ಯದ್ಯಪಿ ಚ ಸಾಮ್ಯಾವಸ್ಥಾಯಾಂ ಪ್ರಧಾನೇ ಸಮುದಾಚರದ್ವೃತ್ತಿನೀ ಕ್ರಿಯಾಜ್ಞಾನೇ ನ ಸ್ತಃ, ತಥಾಪ್ಯವ್ಯಕ್ತೇನ ಶಕ್ತ್ಯಾತ್ಮನಾ ರೂಪೇಣ ಸಂಭವತ ಏವ । ತಥಾ ಚ ಪ್ರಧಾನಮೇವ ಸರ್ವಜ್ಞಂ ಚ ಸರ್ವಶಕ್ತಿ ಚ । ನ ತು ಬ್ರಹ್ಮ । ಸ್ವರೂಪಚೈತನ್ಯಂ ತ್ವಸ್ಯಾವೃತ್ತಿತಮನುಪಯೋಗಿ ಜೀವಾತ್ಮನಾಮಿವಾಸ್ಮಾಕಮ್ । ನ ಚ ಸ್ವರೂಪಚೈತನ್ಯೇ ಕರ್ತೃತ್ವಮ್ , ಅಕಾರ್ಯತ್ವಾತ್ತಸ್ಯ । ಕಾರ್ಯತ್ವೇ ವಾ ನ ಸರ್ವದಾ ಸರ್ವಜ್ಞತಾ । ಭೋಗಾಪವರ್ಗಲಕ್ಷಣಪುರುಷಾರ್ಥದ್ವಯಪ್ರಯುಕ್ತಾನಾದಿಪ್ರಧಾನಪುರುಷಸಂಯೋಗನಿಮಿತ್ತಸ್ತು ಮಹದಹಂಕಾರಾದಿಕ್ರಮೇಣಾಚೇತನಸ್ಯಾಪಿ ಚೇತನಾನಧಿಷ್ಠಿತಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಪರಿಣಾಮಃ ಸರ್ಗಃ । ದೃಷ್ಟಂ ಚಾಚೇತನಂ ಚೇತನಾನಧಿಷ್ಠಿತಂ ಪುರುಷಾರ್ಥೇ ಪ್ರವರ್ತಮಾನಮ್ । ಯಥಾ ವತ್ಸವಿವೃದ್ಧ್ಯರ್ಥಮಚೇತನಂ ಕ್ಷೀರಂ ಪ್ರವರ್ತತೇ । “ತದೈಕ್ಷತ ಬಹು ಸ್ಯಾಂ ಪ್ರಜಾಯೇಯ” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೩) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾಶ್ಚ ಶ್ರುತಯೋಽಚೇತನೇಽಪಿ ಚೇತನವದುಪಚಾರಾತ್ಸ್ವಕಾರ್ಯೋನ್ಮುಖತ್ವಮಾದರ್ಶಯಂತಿ, ಯಥಾ ಕೂಲಂ ಪಿಪತಿಷತೀತಿ । “ಯತ್ಪ್ರಾಯೇ ಶ್ರೂಯತೇ ಯಚ್ಚ ತತ್ತಾದೃಗವಗಮ್ಯತೇ । ಭಾಕ್ತಪ್ರಾಯೇ ಶ್ರುತಮಿದಮತೋ ಭಾಕ್ತಂ ಪ್ರತೀಯತೇ” ॥ ಅಪಿ ಚಾಹುರ್ವೃದ್ಧಾಃ - “ಯಥಾಗ್ರ್ಯಪ್ರಾಯೇ ಲಿಖಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ವದಂತಿ ಭವೇದಯಮಗ್ರ್ಯಃ” ಇತಿ, ತಥೇದಮಪಿ “ತಾ ಆಪ ಐಕ್ಷಂತ” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೪) “ತತ್ತೇಜ ಐಕ್ಷತ” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೩) ಇತ್ಯಾದ್ಯುಪಚಾರಪ್ರಾಯೇ ಕ್ಷುತಂ “ತದೈಕ್ಷತ”(ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೩) ಇತ್ಯೌಪಚಾರಿಕಮೇವ ವಿಜ್ಞೇಯಮ್ । “ಅನೇನ ಜೀವೇನಾತ್ಮನಾನುಪ್ರವಿಶ್ಯ ನಾಮರೂಪೇ ವ್ಯಾಕರವಾಣಿ” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೩ । ೨) ಇತಿ ಚ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಜೀವಾತ್ಮತ್ವಂ ಜೀವಾರ್ಥಕಾರಿತಯಾಹ । ಯಥಾ ಹಿ ಭದ್ರಸೇನೋ ರಾಜಾರ್ಥಕಾರೀ ರಾಜ್ಞಾ ಭದ್ರಸೇನೋ ಮಮಾತ್ಮೇತ್ಯುಪಚರ್ಯತೇ, ಏವಂ “ತತ್ತ್ವಮಸಿ”(ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೭) ಇತ್ಯಾದ್ಯಾಃ ಶ್ರುತಯೋ ಭಾಕ್ತಾಃ ಸಂಪತ್ತ್ಯರ್ಥಾ ವಾ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಾಃ । “ಸ್ವಮಪೀತೋ ಭವತಿ” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೮ । ೧) ಇತಿ ಚ ನಿರುಕ್ತಂ ಜೀವಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನೇ ಸ್ವಕೀಯೇಽಪ್ಯಯಂ ಸುಷುಪ್ತಾವಸ್ಥಾಯಾಂ ಬ್ರೂತೇ । ಪ್ರಧಾನಾಂಶತಮಃಸಮುದ್ರಕೇ ಹಿ ಜೀವೋನಿದ್ರಾಣಸ್ತಮಸೀವ ಮಗ್ನೋ ಭವತಿ । ಯಥಾಹುಃ - “ಅಭಾವಪ್ರತ್ಯಯಾಲಂಬನಾ ವೃತ್ತಿರ್ನಿದ್ರಾ”(ಯೋ.ಸೂ. ೧.೧೦) ಇತಿ । ವೃತ್ತೀನಾಮನ್ಯಾಸಾಂ ಪ್ರಮಾಣಾದೀನಾಮಭಾವಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಯಕಾರಣಂ ತಮಸ್ತದಾಲಂಬನಾ ನಿದ್ರಾ ಜೀವಸ್ಯ ವೃತ್ತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ । ತಥಾ ಸರ್ವಜ್ಞಂ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯ ಶ್ವೇತಾಶ್ವತರಮಂತ್ರೋಽಪಿ “ಸಕಾರಣಂ ಕರಣಾಧಿಪಾಧಿಪಃ” ಇತಿ ಪ್ರಾಧಾನಾಭಿಪ್ರಾಯಃ । ಪ್ರಧಾನಸ್ಯೈವ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಂ ಪ್ರತಿಪಾದಿತಮಧಸ್ತಾತ್ । ತಸ್ಮಾದಚೇತನಂ ಪ್ರಧಾನಂ ಜಗದುಪಾದಾನಮನುವದಂತಿ ಶ್ರುತಯ ಇತಿ ಪೂರ್ವಃ ಪಕ್ಷಃ । ಏವಂ ಕಾಣಾದಾದಿಮತೇಽಪಿ ಕಥಂಚಿದ್ಯೋಜನೀಯಾಃ ಶ್ರುತಯಃ । ಅಕ್ಷರಾರ್ಥಸ್ತು -
ಪ್ರಧಾನಕಾರಣಪಕ್ಷೇಽಪೀತಿ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯಾಪೀತಿ ।
ಅಪಿಕಾರಾವೇವಕಾರಾರ್ಥೌ ।
ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಸತ್ತ್ವಸಂಪತ್ತ್ಯಾ ಚೇದಸ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞತಾಥ ತಮಃಸಂಪತ್ತ್ಯಾ - ಸರ್ವಜ್ಞತೈವಾಸ್ಯ ಕಸ್ಮಾನ್ನ ಭವತೀತ್ಯತ ಆಹ -
ತೇನ ಚ ಸತ್ತ್ವಧರ್ಮೇಣ ಜ್ಞಾನೇನೇತಿ ।
ಸತ್ತ್ವಂ ಹಿ ಪ್ರಕಾಶಶೀಲಂ ನಿರತಿಶಯೋತ್ಕರ್ಷಂ ಸರ್ವಜ್ಞತಾಬೀಜಮ್ । ತಥಾಹುಃ - “ನಿರತಿಶಯಂ ಸರ್ವಜ್ಞತಾಬೀಜಂ” ಇತಿ । ಯತ್ಖಲು ಸಾತಿಶಯಂ ತತ್ಕ್ವಚಿನ್ನಿರತಿಶಯಂ ದೃಷ್ಟಂ, ಯಥಾ ಕುವಲಾಮಲಕಬಿಲ್ವೇಷು, ಸಾತಿಶಯಂ ಮಹತ್ತ್ವಂ ವ್ಯೋಮ್ನಿ ಪರಮಮಹತಿ ನಿರತಿಶಯಮ್ । ಏವಂ ಜ್ಞಾನಮಪ್ಯೇಕದ್ವಿಬಹುವಿಷಯತಯಾ ಸಾತಿಶಯಮಿತ್ಯನೇನಾಪಿ ಕ್ವಚಿನ್ನಿರತಿಶಯೇನ ಭವಿತವ್ಯಮ್ । ಇದಮೇವ ಚಾಸ್ಯ ನಿರತಿಶಯತ್ವಂ ಯದ್ವಿದಿತಸಮಸ್ತವೇದಿತವ್ಯತ್ವಮ್ । ತದಿದಂ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಂ ಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ನಿರತಿಶಯೋತ್ಕರ್ಷತ್ವೇ ಸಂಭವತಿ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ಯದ್ಯಪಿ ರಜಸ್ತಮಸೀ ಅಪಿ ಸ್ತಃ ತಥಾಪಿ ಪುರುಷಾರ್ಥಪ್ರಯುಕ್ತಗುಣವೈಷಮ್ಯಾತಿಶಯಾತ್ಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ನಿರತಿಶಯೋತ್ಕರ್ಷೇ ಸಾರ್ವಜ್ಞ್ಯಂ ಕಾರ್ಯಮುತ್ಪದ್ಯತ ಇತಿ ಪ್ರಧಾನಾವಸ್ಥಾಯಾಮಪಿ ತನ್ಮಾತ್ರಂ ವಿವಕ್ಷಿತ್ವಾವಿವಕ್ಷಿತ್ವಾ ಚ ತಮಃಕಾರ್ಯಂ ಪ್ರಧಾನಂ ಸರ್ವಜ್ಞಮುಪಚರ್ಯತ ಇತಿ ।
ಅಪಿಭ್ಯಾಮವಧಾರಣಸ್ಯ ವ್ಯವಚ್ಛೇದ್ಯಮಾಹ -
ನ ಕೇವಲಸ್ಯೇತಿ ।
ನಹಿ ಕಿಂಚಿದೇಕಂ ಕಾರ್ಯಂ ಜನಯೇದಪಿ ತು ಬಹೂನಿ । ಚಿದಾತ್ಮಾ ಚೈಕಃ, ಪ್ರಧಾನಂ ತು ತ್ರಿಗುಣಮಿತಿ ತತ ಏವ ಕಾರ್ಯಮುತ್ಪತ್ತುಮರ್ಹತಿ, ನ ಚಿದಾತ್ಮನ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ತವಾಪಿ ಚ ಯೋಗ್ಯತಾಮಾತ್ರೇಣೈವ ಚಿದಾತ್ಮನಃಸರ್Sವಜ್ಞತಾಭ್ಯುಪಗಮೋ ನ ಕಾರ್ಯಯೋಗಾದಿತ್ಯಾಹ -
ತ್ವಯಾಪೀತಿ ।
ನ ಕೇವಲಸ್ಯಾಕಾರ್ಯಕಾರಣಸ್ಯೇತ್ಯೇತತ್ಸಿಂಹಾವಲೋಕಿತೇನ ಪ್ರಪಂಚಯತಿ -
ಪ್ರಾಗುತ್ಪತ್ತೇರಿತಿ ।
ಅಪಿ ಚ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯೇತಿ ।
ಚಸ್ತ್ವರ್ಥಃ ।
ಏವಂ ಪ್ರಾಪ್ತ ಉಚ್ಯತೇ -
ಈಕ್ಷತೇರ್ನಾಶಬ್ದಮ್ ।
ನಾಮರೂಪಪ್ರಪಂಚಲಕ್ಷಣಕಾರ್ಯದರ್ಶನಾದೇತತ್ಕಾರಣಮಾತ್ರವದಿತಿ ಸಾಮಾನ್ಯಕಲ್ಪನಾಯಾಮಸ್ತಿ ಪ್ರಮಾಣಂ, ನ ತು ತದಚೇತನಂ ಚೇತನಮಿತಿ ವಾ ವಿಶೇಷಕಲ್ಪನಾಯಾಮಸ್ತ್ಯನುಮಾನಮಿತ್ಯುಪರಿಷ್ಟಾತ್ಪ್ರವೇದಯಿಷ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾನ್ನಾಮರೂಪಪ್ರಪಂಚಕಾರಣಭೇದಪ್ರಮಾಯಾಮಾಮ್ನಾಯ ಏವ ಭಗವಾನುಪಾಸನೀಯಃ । ತದೇವಮಾಮ್ನಾಯೈಕಸಮಧಿಗಮನೀಯೇ ಜಗತ್ಕಾರಣೇ “ಪೌರ್ವಾಪರ್ಯಪರಾಮರ್ಶಾದ್ಯದಾಮ್ನಾಯೋಽಂಜಸಾ ವದೇತ್ । ಜಗದ್ಬೀಜಂ ತದೇವೇಷ್ಟಂ ಚೇತನೇ ಚ ಸ ಆಂಜಸಃ” ॥ ತೇಷು ತೇಷು ಖಲ್ವಾಮ್ನಾಯಪ್ರದೇಶೇಷು “ತದೈಕ್ಷತ”(ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೩) ಇತ್ಯೇವಂಜಾತೀಯಕೈರ್ವಾಕ್ಯೈರೀಕ್ಷಿತುಃ ಕಾರಣಾಜ್ಜಗಜ್ಜನ್ಮಾಖ್ಯಾಯತ ಇತಿ । ನ ಚ ಪ್ರಧಾನಪರಮಾಣ್ವಾದೇರಚೇತನಸ್ಯೇಕ್ಷಿತೃತ್ವಮಾಂಜಸಮ್ । ಸತ್ತ್ವಾಂಶೇನೇಕ್ಷಿತೃ ಪ್ರಧಾನಂ, ತಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಾದಿತಿ ಚೇನ್ನ । ತಸ್ಯ ಜಾಡ್ಯೇನ ತತ್ತ್ವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ಕಸ್ತರ್ಹಿ ರಜಸ್ತಮೋಭ್ಯಾಂ ಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ವಿಶೇಷಃ । ಸ್ವಚ್ಛತಾ । ಸ್ವಚ್ಛಂ ಹಿ ಸತ್ತ್ವಮ್ । ಅಸ್ವಚ್ಛೇ ಚ ರಜಸ್ತಮಸೀ । ಸ್ವಚ್ಛಸ್ಯ ಚ ಚೈತನ್ಯಬಿಂಬೋದ್ಗ್ರಾಹಿತಯಾ ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವವ್ಯಪದೇಶೋ ನೇತರಯೋಃ, ಅಸ್ವಚ್ಛತಯಾ ತದ್ಗ್ರಾಹಿತ್ವಾಭಾವಾತ್ । ಪಾರ್ಥಿವತ್ವೇ ತುಲ್ಯ ಇವ ಮಣೇರ್ಬಿಂಬೋದ್ಗ್ರಾಹಿತಾ ನ ಲೋಷ್ಟಾದೀನಾಮ್ । ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ತ್ವೀಕ್ಷಿತೃತ್ವಮಾಂಜಸಂ, ತಸ್ಯಾಮ್ನಾಯತೋ ನಿತ್ಯಜ್ಞಾನಸ್ವಭಾವತ್ವವಿನಿಶ್ಚಯಾತ್ । ನನ್ವತ ಏವಾಸ್ಯ ನೇಕ್ಷಿತೃತ್ವಂ, ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಸ್ವಭಾವಭೂತಸ್ಯೇಕ್ಷಣಸ್ಯಾಕ್ರಿಯಾತ್ವೇನ ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ತತ್ಪ್ರತಿ ನಿಮಿತ್ತಭಾವಾಭಾವಾತ್ । ಅಕ್ರಿಯಾನಿಮಿತ್ತಸ್ಯ ಚ ಕಾರಕತ್ವನಿವೃತ್ತೌ ತದ್ವ್ಯಾಪ್ತಸ್ಯ ತದ್ವಿಶೇಷಸ್ಯ ಕರ್ತೃತ್ವಸ್ಯ ನಿವೃತ್ತೇಃ । ಸತ್ಯಂ, ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವಭಾವಶ್ಚೈತನ್ಯಂ ನಿತ್ಯತಯಾ ನ ಕ್ರಿಯಾ, ತಸ್ಯ ತ್ವನವಚ್ಛಿನ್ನಸ್ಯ ತತ್ತದ್ವಿಷಯೋಪಧಾನಭೇದಾವಚ್ಛೇದೇನ ಕಲ್ಪಿತಭೇದಸ್ಯಾನಿತ್ಯತ್ವಂ ಕಾರ್ಯತ್ವಂ ಚೋಪಪದ್ಯತೇ । ತಥಾ ಚೈವಂಲಕ್ಷಣ ಈಕ್ಷಣೇ ಸರ್ವವಿಷಯೇ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಲಕ್ಷಣಂ ಕರ್ತೃತ್ವಮುಪಪನ್ನಮ್ । ಯದ್ಯಪಿ ಚ ಕೂಟಸ್ಥನಿತ್ಯಸ್ಯಾಪರಿಣಾಮಿನ ಔದಾಸೀನ್ಯಮಸ್ಯ ವಾಸ್ತವಂ ತಥಾಪ್ಯನಾದ್ಯನಿರ್ವಚನೀಯಾವಿದ್ಯಾವಚ್ಛಿನ್ನಸ್ಯ ವ್ಯಾಪಾರವತ್ತ್ವಮವಭಾಸತ ಇತಿ ಕರ್ತೃತ್ವೋಪಪತ್ತಿಃ । ಪರೈರಪಿ ಚ ಚಿಚ್ಛೇಕ್ತೇಃ ಕೂಟಸ್ಥನಿತ್ಯಾಯಾ ವೃತ್ತೀಃ ಪ್ರತಿ ಕರ್ತೃತ್ವಮೀದೃಶಮೇವಾಭ್ಯುಪೇಯಂ, ಚೈತನ್ಯಸಾಮಾನ್ಯಾಧಿಕರಣ್ಯೇನ ಜ್ಞಾತೃತ್ವೋಪಲಬ್ಧೇಃ । ನಹಿ ಪ್ರಾಧಾನಿಕಾನ್ಯಂತರ್ಬಹಿಃಕರಣಾನಿ ತ್ರಯೋದಶ ಸತ್ತ್ವಗುಣಪ್ರಧಾನಾನ್ಯಪಿ ಸ್ವಯಮೇವಾಚೇತನಾನಿ, ತದ್ವೃತ್ತಯಶ್ಚ ಸ್ವಂ ವಾ ಪರಂ ವಾ ವೇದಿತುಮುತ್ಸಹಂತೇ । ನೋ ಖಲ್ವಂಧಾಃ ಸಹಸ್ರಮಪಿ ಪಾಂಥಾಃ ಪಂಥಾನಂ ವಿದಂತಿ । ಚಕ್ಷುಷ್ಮತಾ ಚೈಕೇನ ಚೇದ್ವೇದ್ಯತೇ, ಸ ಏವ ತರ್ಹಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶೀ ಸ್ವತಂತ್ರಃ ಕರ್ತಾ ನೇತಾ ತೇಷಾಮ್ । ಏವಂ ಬುದ್ಧಿಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ಸ್ವಯಮಚೇತನಸ್ಯ ಚಿತಿಬಿಂಬಸಂಕ್ರಾಂತ್ಯಾ ಚೇದಾಪನ್ನಂ ಚೈತನ್ಯಸ್ಯ ಜ್ಞಾತೃತ್ವಂ, ಚಿತಿರೇವ ಜ್ಞಾತ್ರೀ ಸ್ವತಂತ್ರಾ, ನಾಂತರ್ಬಹಿಷ್ಕರಣಾನ್ಯಂಧಸಹಸ್ರಪ್ರತಿಮಾನ್ಯಸ್ವತಂತ್ರಾಣಿ । ನ ಚಾಸ್ಯಾಶ್ಚಿತೇಃ ಕೂಟಸ್ಥನಿತ್ಯಾಯಾ ಅಸ್ತಿ ವ್ಯಾಪಾರಯೋಗಃ । ನ ಚ ತದಯೋಗೇಽಪ್ಯಜ್ಞಾತೃತ್ವಂ, ವ್ಯಾಪಾರವತಾಮಪಿ ಜಡಾನಾಮಜ್ಞತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾದಂತಃಕರಣವರ್ತಿನಂ ವ್ಯಾಪಾರಮಾರೋಪ್ಯ ಚಿತಿಶಕ್ತೌ ಕರ್ತೃತ್ವಾಭಿಮಾನಃ । ಅಂತಃಕರಣೇ ವಾ ಚೈತನ್ಯಮಾರೋಪ್ಯ ತಸ್ಯ ಜ್ಞಾತೃತ್ವಾಭಿಮಾನಃ । ಸರ್ವಥಾ ಭವನ್ಮತೇಽಪಿ ನೇದಂ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಂ ಕ್ವಚಿದಪಿ ಜ್ಞಾತೃತ್ವಂ, ಅಪಿ ತು ಸಾಂವ್ಯವಹಾರಿಕಮೇವೇತಿ ಪರಮಾರ್ಥಃ । ನಿತ್ಯಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ಜ್ಞಾನಂ ಪರಿಣಾಮ ಇತಿ ಚ ಭೇದಾಭೇದಪಕ್ಷಮಪಾಕುರ್ವದ್ಭಿರಪಾಸ್ತಮ್ । ಕೂಟಸ್ಥಸ್ಯ ನಿತ್ಯಸ್ಯಾತ್ಮನೋಽವ್ಯಾಪಾರವತ ಏವ ಭಿನ್ನಂ ಜ್ಞಾನಂ ಧರ್ಮ ಇತಿ ಚೋಪರಿಷ್ಟಾದಪಾಕರಿಷ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾದ್ವಸ್ತುತೋಽನವಚ್ಛಿನ್ನಂ ಚೈತನ್ಯಂ ತತ್ತ್ವಾನ್ಯತ್ವಾಭ್ಯಾಮನಿರ್ವಚನೀಯಾವ್ಯಾಕೃತವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಿತನಾಮರೂಪವಿಷಯಾವಚ್ಛಿನ್ನಂ ಸಜ್ಜ್ಞಾನಂ ಕಾರ್ಯಂ, ತಸ್ಯ ಕರ್ತಾ ಈಶ್ವರೋ ಜ್ಞಾತಾ ಸರ್ವಜ್ಞಃ ಸರ್ವಶಕ್ತಿರಿತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ । ತಥಾ ಚ ಶ್ರುತಿಃ - “ತಪಸಾ ಚೀಯತೇ ಬ್ರಹ್ಮ ತತೋಽನ್ನಮಭಿಜಾಯತೇ । ಅನ್ನಾತ್ಪ್ರಾಣೋ ಮನಃ ಸತ್ಯಂ ಲೋಕಾಃ ಕರ್ಮಸು ಚಾಮೃತಮ್ ॥ ಯಃ ಸರ್ವಜ್ಞಃ ಸರ್ವವಿದ್ಯಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಮಯಂ ತಪಃ । ತಸ್ಮಾದೇತದ್ಬ್ರಹ್ಮ ನಾಮ ರೂಪಮನ್ನಂ ಚ ಜಾಯತೇ ॥”(ಮು.ಉ. ೧.೧.೮) ಇತಿ । ತಪಸಾ ಜ್ಞಾನೇನ ಅವ್ಯಾಕೃತನಾಮರೂಪವಿಷಯೇಣ ಚೀಯತೇ ತದ್ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷವದ್ಭವತಿ, ಯಥಾ ಕುವಿಂದಾದಿರವ್ಯಾಕೃತಂ ಪಟಾದಿ ಬುದ್ಧಾವಾಲಿಖ್ಯ ಚಿಕೀರ್ಷತಿ । ಏಕಧರ್ಮವಾನ್ ದ್ವಿತೀಯಧರ್ಮೋಪಜನನೇನ ಉಪಚಿತ ಉಚ್ಯತೇ । ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಾಯಾಂ ಚೋಪಚಯೇ ಸತಿ ತತೋ ನಾಮರೂಪಮನ್ನಮದನೀಯಂ ಸಾಧಾರಣಂ ಸಂಸಾರಿಣಾಂ ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಿತಮಭಿಜಾಯತೇ । ತಸ್ಮಾದವ್ಯಾಕೃತಾದ್ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಿತಾದನ್ನಾತ್ಪ್ರಾಣೋ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭೋ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತ್ಯಧಿಷ್ಠಾನಂ ಜಗತ್ಸೂತ್ರಾತ್ಮಾ ಸಾಧಾರಣೋ ಜಾಯತೇ, ಯಥಾಽವ್ಯಾಕೃತಾತ್ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಿತಾತ್ಪಟಾದವಾಂತರಕಾರ್ಯಂ ದ್ವಿತಂತುಕಾದಿ । ತಸ್ಮಾಚ್ಚ ಪ್ರಾಣಾನ್ಮನ ಅಖ್ಯಂ ಸಂಕಲ್ಪವಿಕಲ್ಪಾದಿವ್ಯಾಕರಣಾತ್ಮಕಂ ಜಾಯತೇ । ತತೋ ವ್ಯಾಕರಣಾತ್ಮಕಾನ್ಮನಸಃ ಸತ್ಯಶಬ್ದವಾಚ್ಯಾನ್ಯಾಕಾಶಾದೀನಿ ಜಾಯಂತೇ । ತೇಭ್ಯಶ್ಚ ಸತ್ಯಾಖ್ಯೇಭ್ಯೋಽನುಕ್ರಮೇಣ ಲೋಕಾ ಭೂರಾದಯಃ ತೇಷು ಮನುಷ್ಯಾದಿಪ್ರಾಣಿನೋ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಕ್ರಮೇಣ ಕರ್ಮಾಣಿ ಧರ್ಮಾಧರ್ಮರೂಪಾಣಿ ಜಾಯಂತೇ । ಕರ್ಮಸು ಚಾಮೃತಂ ಫಲಂ ಸ್ವರ್ಗನರಕಾದಿ । ತಚ್ಚ ಸ್ವನಿಮಿತ್ತಯೋರ್ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋಃ ಸತೋರ್ನ ವಿನಶ್ಯತೀತ್ಯಮೃತಮ್ । ಯಾವದ್ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಭಾವೀತಿ ಯಾವತ್ । ಯಃ ಸರ್ವಜ್ಞಃ ಸಾಮಾನ್ಯತಃ, ಸರ್ವವಿದ್ವಿಶೇಷತಃ । ಯಸ್ಯ ಭಗವತೋ ಜ್ಞಾನಮಯಂ ತಪೋ ಧರ್ಮೋ ನಾಯಾಸಮಯಮ್ , ತಸ್ಮಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಪೂರ್ವಸ್ಮಾದೇತತ್ಪರಂ ಕಾರ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ । ಕಿಂಚ ನಾಮರೂಪಮನ್ನಂ ಚ ವ್ರೀಹಿಯವಾದಿ ಜಾಯತ ಇತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಸಾಮ್ಯಾವಸ್ಥಾಯಾಮನೀಕ್ಷಿತೃತ್ವಾತ್ , ಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಾನಾಂ ಚ ಸತ್ಯಪಿ ಚೈತನ್ಯೇ ಸರ್ಗಾದೌ ವಿಷಯಾನೀಕ್ಷಣಾತ್ , ಮುಖ್ಯಸಂಭವೇ ಚೋಪಚಾರಸ್ಯಾನ್ಯಾಯ್ಯತ್ವಾತ್ , ಮುಮುಕ್ಷೋಶ್ಚಾಯಥಾರ್ಥೋಪದೇಶಾನುಪಪತ್ತೇಃ, ಮುಕ್ತಿವಿರೋಧಿತ್ವಾತ್ , ತೇಜಃಪ್ರಭೃತೀನಾಂ ಚ ಮುಖ್ಯಾಸಂಭವೇನೋಪಚಾರಾಶ್ರಯಣಸ್ಯ ಯುಕ್ತಿಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ , ಸಂಶಯೇ ಚ ತತ್ಪ್ರಾಯಪಾಠಸ್ಯ ನಿಶ್ಚಾಯಕತ್ವಾತ್ , ಇಹ ತು ಮುಖ್ಯಸ್ಯೌತ್ಸರ್ಗಿಕತ್ವೇನ ನಿಶ್ಚಯೇ ಸತಿ ಸಂಶಯಾಭಾವಾತ್ , ಅನ್ಯಥಾ ಕಿರಾತಶತಸಂಕೀರ್ಣದೇಶನಿವಾಸಿನೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಯನಸ್ಯಾಪಿ ಕಿರಾತತ್ವಾಪತ್ತೇಃ, ಬ್ರಹ್ಮೈವೇಕ್ಷಿತ್ರನಾದ್ಯನಿರ್ವಾಚ್ಯಾವಿದ್ಯಾಸಚಿವಂ ಜಗದುಪಾದಾನಂ, ಶುಕ್ತಿರಿವ ಸಮಾರೋಪಿತಸ್ಯ ರಜತಸ್ಯ, ಮರೀಚಯ ಇವ ಜಲಸ್ಯ, ಏಕಶ್ಚಂದ್ರಮಾ ಇವ ದ್ವತೀಯಸ್ಯ ಚದ್ರಮಸಃ । ನ ತ್ವಚೇತನಂ ಪ್ರಧಾನಪರಮಾಣ್ವಾದಿ । ಅಶಬ್ದಂ ಹಿ ತತ್ । ನ ಚ ಪ್ರಧಾನಂ ಪರಮಾಣವೋ ವಾ ತದತಿರಿಕ್ತಸರ್ವಜ್ಞೇಶ್ವರಾಧಿಷ್ಠಿತಾ ಜಗದುಪಾದಾನಮಿತಿ ಸಾಂಪ್ರತಂ ಕಾರ್ಯತ್ವಾತ್ । ಕಾರಣಾತ್ಕಾರ್ಯಾಣಾಂ ಭೇದಾಭಾವಾತ್ ಕಾರಣಜ್ಞಾನೇನ ಸಮಸ್ತಕಾರ್ಯಪರಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಮೃದಾದಿನಿದರ್ಶನೇನಾಗಮೇನ ಪ್ರಸಾಧಿತತ್ವಾತ್ , ಭೇದೇ ಚ ತದನುಪಪತ್ತೇಃ । ಸಾಕ್ಷಾಚ್ಚ “ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) “ನೇಹ ನಾನಾಸ್ತಿ ಕಿಂಚನ” (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೪ । ೧೯) “ಮೃತ್ಯೋಃ ಸ ಮೃತ್ಯುಮಾಪ್ನೋತಿ” (ಕ. ಉ. ೨ । ೪ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿಭಿರ್ಬಹುಭಿರ್ವಚೋಭಿರ್ಬ್ರಹ್ಮಾತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಪಂಚಸ್ಯ ಪ್ರತಿಷೇಧಾಚೇತನೋಪಾದಾನಮೇವ ಜಗತ್ , ಭುಜಂಗ ಇವಾರೋಪಿತೋ ರಜ್ಜೂಪಾದಾನ ಇತಿ ಸಿದ್ಧಾಂತಃ ।
ಸದುಪಾದಾನತ್ವೇ ಹಿ ಸಿದ್ಧೇ ಜಗತಸ್ತದುಪಾದಾನಂ ಚೇತನಮಚೇತನಂ ವೇತಿ ಸಂಶಯ್ಯ ಮೀಮಾಂಸ್ಯೇತ । ಅದ್ಯಾಪಿ ತು ಸದುಪಾದಾನತ್ವಮಸಿದ್ಧಮಿತ್ಯತ ಆಹ -
ತತ್ರೇದಂಶಬ್ದವಾಚ್ಯಮಿತ್ಯಾದಿದರ್ಶಯತಿಇತ್ಯಂತೇನ ।
ತಥಾಪೀಕ್ಷಿತಾ ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕಪ್ರಧಾನಕ್ಷೇತ್ರಜ್ಞಾತಿರಿಕ್ತ ಈಶ್ವರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಯಥಾಹುರ್ಹೈರಣ್ಯಗರ್ಭಾ ಇತ್ಯತಃ ಶ್ರುತಿಃ ಪಠಿತಾ “ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯಮ್” (ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೧) ಇತಿ । “ಬಹು ಸ್ಯಾಮ್”(ಛಾ. ಉ. ೬ । ೨ । ೩) ಇತಿ ಚಾಚೇತನಂ ಕಾರಣಮಾತ್ಮನ ಏವ ಬಹುಭಾವಮಾಹ । ತೇನಾಪಿ ಕಾರಣಾಚ್ಚೇತನಾದಭಿನ್ನಂ ಕಾರ್ಯಮಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ ।
ಯದ್ಯಪ್ಯಾಕಾಶಾದ್ಯಾ ಭೂತಸೃಷ್ಟಿಸ್ತಥಾಪಿ ತೇಜೋಽಬನ್ನಾನಾಮೇವ ತ್ರಿವೃತ್ಕರಣಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾತ್ತತ್ರ ತೇಜಸಃ ಪ್ರಾಥಮ್ಯಾತ್ತೇಜಃ ಪ್ರಥಮಮುಕ್ತಮ್ । ಏಕಮದ್ವಿತೀಯಂ ಜಗದುಪಾದಾನಮಿತ್ಯತ್ರ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಮಪಿ ಪಠತಿ -
ತಥಾನ್ಯತ್ರೇತಿ ।
ಬ್ರಹ್ಮ ಚತುಷ್ಪಾದಷ್ಟಾಶಫಂ ಷೋಡಶಕಲಶಮ್ । ತದ್ಯಥಾ - ಪ್ರಾಚೀ ಪ್ರತೀಚೀ ದಕ್ಷಿಣೋದೀಚೀತಿ ಚತಸ್ರಃ ಕಲಾ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಪ್ರಕಾಶವಾನ್ನಾಮ ಪ್ರಥಮಃ ಪಾದಃ । ತದರ್ಧಂ ಶಫಃ । ತಥಾ ಪೃಥಿವ್ಯಂತರಿಕ್ಷಂ ದ್ಯೌಃ ಸಮುದ್ರ ಇತ್ಯಪರಶ್ಚತಸ್ರಃ ಕಲಾ ದ್ವಿತೀಯಃ ಪಾದೋಽನಂತವಾನ್ನಾಮ । ತಥಾಗ್ನಿಃ ಸೂರ್ಯಶ್ಚಂದ್ರಮಾ ವಿದ್ಯುದಿತಿ ಚತಸ್ರಃ ಕಲಾಃ, ಸ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಮಾನ್ನಾಮ ತೃತೀಯಃ ಪಾದಃ । ಪ್ರಾಣಶ್ಚಕ್ಷುಃ ಶ್ರೋತ್ರಂ ವಾಗಿತಿ ಚತಸ್ರಃ ಕಾಲಾಃ, ಸ ಚತುರ್ಥಮಾಯತನವಾನ್ನಾಮ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಪಾದಃ । ತದೇವಂ ಷೋಡಶಕಲಂ ಷೋಡಶಾವಯವಂ ಬ್ರಹ್ಮೋಪಾಸ್ಯಮಿತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ।
ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಈಕ್ಷತೇರಿತಿ ತಿಪಾ ಧಾತುಸ್ವರೂಪಮುಚ್ಯತೇ । ನ ಚಾವಿವಕ್ಷಿತಾರ್ಥಸ್ಯ ಧಾತುಸ್ವರೂಪಸ್ಯ ಚೇತನೋಪಾದಾನಸಾಧನತ್ವಸಂಭವ ಇತ್ಯತ ಆಹ -
ಈಕ್ಷತೇರಿತಿ
ಧಾತ್ವರ್ಥನಿರ್ದೇಶೋಽಭಿಮತಃ, ವಿಷಯಿಣಾಂ ವಿಷಯಲಕ್ಷಣಾತ್ ।
ಪ್ರಸಿದ್ಧಾ ಚೇಯಂ ಲಕ್ಷಣೇತ್ಯಾಹ -
ಯಜತೇರಿತಿವದಿತಿ ।
‘ಯಃ ಸರ್ವಜ್ಞಃ’ ಇತಿ ಸಾಮಾನ್ಯತಃ; ‘ಸರ್ವವಿತ್’ ಇತಿ ವಿಶೇಷತಃ ।
ಸಾಂಖ್ಯೀಯಂ ಸ್ವಮತಸಮಾಧಾನಮುಪನ್ಯಸ್ಯ ದೂಷಯತಿ -
ಯತ್ತೂಕ್ತಂ ಸತ್ತ್ವಧರ್ಮೇಣೇತಿ ।
ಪುನಃ ಸಾಂಖ್ಯಮುತ್ಥಾಪಯತಿ -
ನನೂಕ್ತಮಿತಿ ।
ಪರಿಹರತಿ -
ತದಪೀತಿ ।
ಸಮುದಾಚರದ್ವೃತ್ತಿ ತಾವನ್ನ ಭವತಿ ಸತ್ತ್ವಂ, ಗುಣವೈಷಮ್ಯಪ್ರಸಂಗೇನ ಸಾಮ್ಯಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ನ ಚಾವ್ಯಕ್ತೇನ ರೂಪೇಣ ಜ್ಞಾನಮುಪಯುಜ್ಯತೇ, ರಜಸ್ತಮಸೋಸ್ತತ್ಪ್ರತಿಬಂಧಸ್ಯಾಪಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮೇಣ ರೂಪೇಣ ಸದ್ಭಾವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಅಪಿ ಚ ಚೈತನ್ಯಪ್ರಧಾನವೃತ್ತಿವಚನೋ ಜಾನಾತಿರ್ನ ಚಾಚೇತನೇ ವೃತ್ತಿಮಾತ್ರೇ ದೃಷ್ಟಚರಪ್ರಯೋಗ ಇತ್ಯಾಹ -
ಅಪಿ ಚ ನಾಸಾಕ್ಷಿಕೇತಿ ।
ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ಯೋಗಿನಾಂ ಸತ್ತ್ವಾಂಶೋತ್ಕರ್ಷಹೇತುಕಂ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಮಿತ್ಯತ ಆಹ -
ಯೋಗಿನಾಂ ತ್ವಿತಿ ।
ಸತ್ತ್ವಾಂಶೋತ್ಕರ್ಷೋ ಹಿ ಯೋಗಿನಾಂ ಚೈತನ್ಯಚಕ್ಷುಷ್ಮತಾಮುಪಕರೋತಿ, ನಾಂಧಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಯದಿ ತು ಕಾಪಿಲಮತಮಪಹಾಯ ಹೈರಣ್ಯಗರ್ಭಮಾಸ್ಥೀಯೇತ ತತ್ರಾಪ್ಯಾಹ -
ಅಥ ಪುನಃ ಸಾಕ್ಷಿನಿಮಿತ್ತಮಿತಿ ।
ತೇಷಾಮಪಿ ಹಿ ಪ್ರಕೃಷ್ಟಸತ್ತ್ವೋಪಾದಾನಂ ಪುರುಷವಿಶೇಷಸ್ಯೈವ ಕ್ಲೇಶಕರ್ಮವಿಪಾಕಾಶಯಾಪರಾಮೃಷ್ಟಸ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಂ, ನ ತು ಪ್ರಧಾನಸ್ಯಾಚೇತನಸ್ಯ । ತದಪಿ ಚಾದ್ವೈತಶ್ರುತಿಭಿರಪಾಸ್ತಮಿತಿ ಭಾವಃ ।
ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಬೀಜಮನುಭಾಷತೇ -
ಯತ್ಪುನರುಕ್ತಂ ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಪೀತಿ ।
ಚೈತನ್ಯಸ್ಯ ಶುದ್ಧಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವೇಽಪ್ಯುಪಹಿತಂ ಸದನಿತ್ಯಂ ಕಾರ್ಯಂ, ಆಕಾಶಮಿವ ಘಟಾವಚ್ಛಿನ್ನಮಿತ್ಯಭಿಸಂಧಾಯ ಪರಿಹರತಿ -
ಇದಂ ತಾವದ್ಭವಾನಿತಿ ।
ಪ್ರತತೌಷ್ಣ್ಯಪ್ರಕಾಶೇ ಸವಿತರಿ
ಇತ್ಯೇತದಪಿ ವಿಷಯಾವಚ್ಛಿನ್ನಪ್ರಕಾಶಃ ಕಾರ್ಯಮಿತ್ಯೇತದಭಿಪ್ರಾಯಮ್ ।
ವೈಷಮ್ಯಂ ಚೋದಯತಿ -
ನನು ಸವಿತುರಿತಿ ।
ಕಿಂ ವಾಸ್ತವಂ ಕರ್ಮಾಭಾವಮಭಿಪ್ರೇತ್ಯ ವೈಷಮ್ಯಮಾಹ ಭವಾನ್ ಉತ ತದ್ವಿವಕ್ಷಾಭಾವಮ್ । ತತ್ರ ಯದಿ ತದ್ವಿವಕ್ಷಾಭಾವಂ, ತದಾ ಪ್ರಕಾಶಯತೀತ್ಯನೇನ ಮಾ ಭೂತ್ಸಾಮ್ಯಂ, ಪ್ರಕಾಶತ ಇತ್ಯನೇನ ತ್ವಸ್ತಿ । ನಹ್ಯತ್ರ ಕರ್ಮ ವಿವಕ್ಷಿತಮ್ ।
ಅಥ ಚ ಪ್ರಕಾಶಸ್ವಭಾವಂ ಪ್ರತ್ಯಸ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಂ ಸವಿತುರಿತಿ ಪರಿಹರತಿ -
ನ ।
ಅಸತ್ಯಪಿ ಕರ್ಮಣೀತಿ ।
ಅಸತ್ಯಪೀತ್ಯವಿವಕ್ಷಿತೇಽಪೀತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಅಥ ವಾಸ್ತವಂ ಕರ್ಮಾಭಾವಮಭಿಸಂಧಾಯ ವೈಷಮ್ಯಮುಚ್ಯೇತ, ತನ್ನ, ಅಸಿದ್ಧತ್ವಾತ್ಕರ್ಮಾಭಾವಸ್ಯ, ವಿವಿಕ್ಷಿತತ್ವಾಚ್ಚಾತ್ರ ಕರ್ಮಣ ಇತಿ ಪರಿಹರತಿ -
ಕರ್ಮಾಪೇಕ್ಷಾಯಾಂ ತ್ವಿತಿ ।
ಯಾಸಾಂ ಸತಿ ಕರ್ಮಣ್ಯವಿವಕ್ಷಿತೇ ಶ್ರುತೀನಾಮುಪಪತ್ತಿಸ್ತಾಸಾಂ ಸತಿ ಕರ್ಮಣಿ ವಿವಕ್ಷಿತೇ ಸುತರಾಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಯತ್ಪ್ರಸಾದಾದಿತಿ ।
ಯಸ್ಯ ಭಗವತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಸಾದಾತ್ ತಸ್ಯ ನಿತ್ಯಸಿದ್ಧಸ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಿತ್ಯಂ ಜ್ಞಾನಂ ಭವತೀತಿ ಕಿಮು ವಕ್ತವ್ಯಮಿತಿ ಯೋಜನಾ । ಯಥಾಹುರ್ಯೋಗಶಾಸ್ತ್ರಕಾರಾಃ - “ತತಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಚೇತನಾಧಿಗಮೋಽಪ್ಯಂತರಾಯಾಭಾವಶ್ಚ”(ಯೋ.ಸೂ. ೧.೨೯) ಇತಿ । ತದ್ಭಾಷ್ಯಕಾರಾಶ್ಚ ‘ಭಕ್ತಿವಿಶೇಷಾದಾವರ್ಜಿತ ಈಶ್ವರಸ್ತಮನುಗೃಹ್ಣಾತಿ ಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯಾದಿನಾ’ ಇತಿ ।
ಸವಿತೃಪ್ರಕಾಶವದಿತಿ ।
ವಸ್ತುತೋ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಕಾರಣಾನಪೇಕ್ಷಾಂ ಸ್ವರೂಪೇಣೋಕ್ತ್ವಾ ವ್ಯತಿರೇಕಮುಖೇನಾಪ್ಯಾಹ -
ಅಪಿ ಚಾವಿದ್ಯಾದಿಮತ ಇತ್ಯಾದಿ ।
ಆದಿಗ್ರಹಣೇನ ಕಾಮಕರ್ಮಾದಯಃ ಸಂಗೃಹ್ಯಂತೇ ।
ನ ಜ್ಞಾನಪ್ರತಿಬಂಧಕಾರಣರಹಿತಸ್ಯೇತಿ ।
ಸಂಸಾರಿಣಾಂ ವಸ್ತುತೋ ನಿತ್ಯಜ್ಞಾನತ್ವೇಽಪ್ಯವಿದ್ಯಾದಯಃ ಪ್ರತಿಬಂಧಕಾರಣಾನಿ ಸಂತಿ, ನ ತು ಈಶ್ವರಸ್ಯಾವಿದ್ಯಾರಹಿತಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಪ್ರತಿಬಂಧಕಾರಣಸಂಭವ ಇತಿ ಭಾವಃ । ನ ತಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಮಾವರಣಾದ್ಯಪಗಮೋ ವಿದ್ಯತೇ, ಅನಾವೃತ್ತತ್ವಾದಿತಿ ಭಾವಃ । ಜ್ಞಾನಬಲೇನ ಕ್ರಿಯಾ । ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ತ್ವಚೇತನಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಬಲಾಭಾವಾಜ್ಜಗತೋ ನ ಕ್ರಿಯೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಪಾಣಿರ್ಗೃಹೀತಾ, ಅಪಾದೋ ಜವನೋ ವೇಗವಾನ್ ವಿಹರಣವಾನ್ । ಅತಿರೋಹಿತಾರ್ಥಮನ್ಯತ್ ।
ಸ್ಯಾದೇತೇತ್ । ಅನಾತ್ಮನಿ ವ್ಯೋಮ್ನಿ ಘಟಾದ್ಯುಪಾಧಿಕೃತೋ ಭವತ್ವವಚ್ಛೇದಕವಿಭ್ರಮಃ, ನ ತು ಆತ್ಮನಿ ಸ್ವಭಾವಸಿದ್ಧಪ್ರಕಾಶೇ ಸ ಘಟತ ಇತ್ಯತ ಆಹ -
ದೃಶ್ಯತೇ ಚಾತ್ಮನ ಏವ ಸತ ಇತಿ ।
ಅಭಿನಿವೇಶಃ
ಮಿಥ್ಯಾಭಿಮಾನಃ ।
ಮಿಥ್ಯಾಬುದ್ಧಿಮಾತ್ರೇಣ ಪೂರ್ವೇಣೇತಿ ।
ಅನೇನಾನಾದಿತಾ ದರ್ಶಿತಾ । ಮಾತ್ರಗ್ರಹಣೇನ ವಿಚಾರಾಸಹತ್ವೇನ ನಿರ್ವಚನೀಯತಾ ನಿರಸ್ತಾ । ಪರಿಶಿಷ್ಟಂ ನಿಗದವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್ ॥ ೫ ॥ ॥ ೬ ॥
ತನ್ನಿಷ್ಠಸ್ಯ ಮೋಕ್ಷೋಪದೇಶಾದಿತಿ ।
ಶಂಕೋತ್ತರತ್ವೇನ ವಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೇಣ ವಾ ಪ್ರಧಾನನಿರಾಕರಣಾರ್ಥಂ ಸೂತ್ರಮ್ । ಶಂಕಾ ಚ ಭಾಷ್ಯೇ ಉಕ್ತಾ ॥ ೭ ॥
ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಜ್ಞೀಪ್ಸಿತಂ, ತಚ್ಚ ನ ಪ್ರಥಮಂ ಸೂಕ್ಷ್ಮತಯಾ ಶಕ್ಯಂ ಶ್ವೇತಕೇತುಂ ಗ್ರಾಹಯಿತುಮಿತಿ ತತ್ಸಂಬದ್ಧಂ ಪ್ರಧಾನಮೇವ ಸ್ಥೂಲತಯಾತ್ಮತ್ವೇನ ಗ್ರಾಹ್ಯತೇ ಶ್ವೇತಕೇತುರರುಂಧತೀಮಿವಾತೀವ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಂ ದರ್ಶಯಿತುಂ ತತ್ಸಂನಿಹಿತಾಂ ಸ್ಥೂಲತಾರಕಾಂ ದರ್ಶಯತೀಯಮಸಾವರುಂಧತೀತಿ । ಅಸ್ಯಾಂ ಶಂಕಾಯಾಮುತ್ತರಮ್ -
ಹೇಯತ್ವಾವಚನಾಚ್ಚ
ಇತಿ ಸೂತ್ರಮ್ । ಚಕಾರೋಽನುಕ್ತಸಮುಚ್ಚಯಾರ್ಥಃ । ತಚ್ಚಾನುಕ್ತಂ ಭಾಷ್ಯ ಉಕ್ತಮ್ ॥ ೮ ॥
ಅಪಿ ಚ ಜಗತ್ಕಾರಣಂ ಪ್ರಕೃತ್ಯ ಸ್ವಪಿತೀತ್ಯಸ್ಯ ನಿರುಕ್ತಂ ಕುರ್ವತೀ ಶ್ರುತಿಶ್ಚೇತನಮೇವ ಜಗತ್ಕಾರಣಂ ಬ್ರೂತೇ । ಯದಿ ಸ್ವಶಬ್ದ ಆತ್ಮವಚನಸ್ತಥಾಪಿ ಚೇತನಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯಾಚೇತನಪ್ರಧಾನತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ಅಥಾತ್ಮೀಯವಚನಸ್ಥಥಾಪ್ಯಚೇತನೇ ಪುರುಷಾರ್ಥತಯಾತ್ಮೀಯೇಽಪಿ ಚೇತನಸ್ಯ ಪ್ರಲಯಾನುಪಪತ್ತಿಃ । ನಹಿ ಮೃದಾತ್ಮಾ ಘಟ ಆತ್ಮೀಯೇಽಪಿ ಪಾಥಸಿ ಪ್ರಲೀಯತೇಽಪಿ ತ್ವಾತ್ಮಭೂತಾಯಾಂ ಮೃದ್ಯೇವ । ನಚ ರಜತಮನಾತ್ಮಭೂತೇ ಹಸ್ತಿನಿ ಪ್ರಲೀಯತೇ, ಕಿಂತ್ವಾತ್ಮಭೂತಾಯಾಂ ಶುಕ್ತಾವೇವೇತ್ಯಾಹ -
ಸ್ವಾಪ್ಯಯಾತ್ ॥ ೯ ॥
ಗತಿಸಾಮಾನ್ಯಾತ್ ।
ಗತಿರವಗತಿಃ ।
ತಾರ್ಕಿಕಸಮಯ ಇವೇತಿ ।
ಯಥಾ ಹಿ ತಾರ್ಕಿಕಾಣಾಂ ಸಮಯಭೇದೇಷು ಪರಸ್ಪರಪರಾಹತಾರ್ಥತಾ, ನೈವಂ ವೇದಾಂತೇಷು ಪರಸ್ಪರಪರಾಹೃತಿಃ, ಅಪಿ ತು ತೇಷು ಸರ್ವತ್ರ ಜಗತ್ಕಾರಣಚೈತನ್ಯಾವಗತಿಃ ಸಮಾನೇತಿ ।
ಚಕ್ಷುರಾದೀನಾಮಿವ ರೂಪಾದಿಷ್ವಿತಿ ।
ಯಥಾ ಹಿ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಚಕ್ಷೂ ರೂಪಮೇವ ಗ್ರಾಹಯತಿ, ನ ಪುನಾ ರಸಾದಿಕಂ ಕಸ್ಯಚಿದ್ದರ್ಶಯತಿ ಕಸ್ಯಚಿದ್ರೂಪಮ್ । ಏವಂ ರಸನಾದಿಷ್ವಪಿ ಗತಿಸಾಮಾನ್ಯಂ ದರ್ಶನೀಯಮ್ ॥ ೧೦ ॥
ಶ್ರುತತ್ವಾಚ್ಚ ।
'ತದೈಕ್ಷತ” ಇತ್ಯತ್ರ ಈಕ್ಷಣಮಾತ್ರಂ ಜಗತ್ಕಾರಣಸ್ಯ ಶ್ರುತಂ ನ ತು ಸರ್ವವಿಷಯಮ್ । ಜಗತ್ಕಾರಣಸಂಬಂಧಿತಯಾ ತು ತದರ್ಥಾತ್ಸರ್ವವಿಷಯಮವಗತಂ, ಶ್ವೇತಾಶ್ವತರಾಣಾಂ ತೂಪನಿಷದಿ ಸರ್ವಜ್ಞ ಈಶ್ವರೋ ಜಗತ್ಕಾರಣಮಿತಿ ಸಾಕ್ಷಾದುಕ್ತಮಿತಿ ವಿಶೇಷಃ ।
ಪರಮಾ ಪರಮಾನಂದಬೋಧಸಲ್ಲಕ್ಷಣಾಂಚಿತಮ್ । ಯಮಾಶ್ಲಿಷ್ಯತಿ ಸರ್ವಜ್ಞಂ ತಂ ವಂದೇ ಪುರುಷೋತ್ತಮಮ್॥
ಕಾರ್ಯಾನ್ವಯಮಿತಿ ।
ಶ್ಲೋಕಪೂರಣಾರ್ಥ ಏವಂಕಾರಃ । ಸ್ವಯಂ ಪುರುಷಾರ್ಥೇ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।
ಯದಿ ಸರ್ವಜ್ಞೇ ವೇದಾಂತಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ಸಿದ್ಧಂ, ಕಿಮಧಿಕರಣಾಂತರೇಣ? ಅತ ಆಹ —
ತಚ್ಚೇತಿ ।
ಸರ್ವಜ್ಞೇ ಜಗತ್ಕಾರಣೇ ಸಮನ್ವಯಪ್ರದರ್ಶನೇನ ಚೇತನಂ ತದಿತ್ಯುಪಕ್ಷಿಪ್ತಮ್ । ತದಾಕ್ಷಿಪ್ಯ ಸಮರ್ಥ್ಯತ ಇತಿ ಸಂಗತಿಃ । ಪ್ರಯೋಜನಂ ತು ‘ತತ್ತ್ವಮಸೀತಿ’ ತಚ್ಛಬ್ದವಾಚ್ಯಪ್ರಧಾನೈಕ್ಯಸಂಪತ್ತಿಃ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷೇ । ಸಿದ್ಧಾಂತೇ ತು ಚೇತನಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮೈಕ್ಯಮಿತಿ । ಜೀವಾಣುವ್ಯತಿರಿಕ್ತೇತಿ ಕಾರಣಸ್ಯ ಜೀವವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಜೀವಾ ಏವ ಸ್ವಕರ್ಮದ್ವಾರಾ ಕರ್ತಾರ ಇತಿ ಮತಂ ನಿರಸ್ತಮ್ । ಅಣುವ್ಯತಿರೇಕೇಣಾಣುಸಂಘಾತವಾದಃ । ಚೇತನಗ್ರಹಣೇನ ಪ್ರಧಾನವಾದಃ । ಪರಮಾಣವ ಇತಿ ಸಿದ್ಧಾಂತಾದ್ಭೇದ ಇತಿ॥ ಆದಿಗ್ರಹಣೇನೇತಿ । ಸಾಂಖ್ಯಾದಯ ಇತಿ ಭಾಷ್ಯೇ ಇತಿ । ಅನುಮಾನವಾಕ್ಯೇತಿ । ಸಿದ್ಧಾಂತೇ ಅನುಮಾನಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಚ ಬೀಜಮ್, ಅನ್ಯತ್ರ ತು ತದಾಭಾಸಾ ಇತಿ ।
ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತ್ಯಭಾವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಪರಿಣಾಮಿನಃ ।
ಸರ್ವಜನನಶಕ್ತಿಸರ್ವವಿಷಯಜ್ಞಾನೇ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ನ ಸ್ತಃ ಕುತಃ? ತಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತ್ಯಭಾವಾತ್, ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಯೋಃ ಶಕ್ತೀ ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತೀ ತಯೋರಭಾವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಯಸ್ಯ ಹಿ ಕಿಂಚಿನ್ಮಾತ್ರಜನನಶಕ್ತಿಃ ಕಿಂಚಿನ್ಮಾತ್ರಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿರ್ವಾ ನ ಸಂಭವತಿ, ಕುತಸ್ತಸ್ಯ ಸರ್ವವಿಷಯಜನನಶಕ್ತಿಃ ಸರ್ವವಿಷಯಜ್ಞಾನಂ ಚ ಭವೇತಾಮ್? ಶಕ್ತಿದ್ವಯಾಭಾವೇ ಹೇತುಮಾಹ —
ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತ್ಯಭಾವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಪರಿಣಾಮಿನಃಅಪರಿಣಾಮಿನ ಇತಿ ।
ಕಾರ್ಯೋನ್ನೇಯೇ ಹಿ ಶಕ್ತೀ, ಕಾರ್ಯೇ ಚ ಜ್ಞಾನಕ್ರಿಯೇ ನಾಸ್ಯ ಸ್ತೋಽಪರಿಣಾಮಿತ್ವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಪ್ರಧಾನೇ ತು ಪರಿಣಾಮಿತ್ವಾದಸ್ತಿ ಸಂಭವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ನನ್ವಪರಿಣಾಮಿನ್ಯಪಿ ಜ್ಞಾನಗುಣಃ ಪ್ರಯತ್ನಗುಣಶ್ಚ ಕಿಂ ನ ಸ್ಯಾತಾಮತ ಆಹ —
ತಸ್ಯಾಪರಿಣಾಮಿತ್ವಾದೇಕತ್ವಾಚ್ಚಏಕತ್ವಾಚ್ಚೇತಿ ।
ಏಕರೂಪತ್ವಾನ್ನಿರ್ಗುಣತ್ವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಥವಾಽಪರಿಣಾಮಿತ್ವಂ ಸಾಧಯತಿ ನಿರವಯವತ್ವಾದಿತಿ ಯಾವತ್ ।
ನನು ಚೇತನತ್ವಾದಪರಿಣಾಮ್ಯಪಿ ಸರ್ವಜ್ಞಮತ ಆಹ —
ಸ್ವರೂಪೇತಿ ।
ಅವೃತ್ತಿಕಂ ಸರ್ವವಿಷಯಪರಿಣಾಮರಹಿತಮ್ ।
ನನ್ವಾವೃತಜ್ಞಾನಾ ಜೀವಾಃ, ಬ್ರಹ್ಮ ತು ಅನಾವೃತಂ ಕಿಂ ನ ಸರ್ವಜ್ಞಮತ ಆಹ —
ನ ಚ ಸ್ವರೂಪೇತಿ ।
ಜ್ಞಾನಕರ್ತೃತ್ವಂ ಹಿ ಜ್ಞಾತೃತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಅಂಗೀಕೃತ್ಯಾಪಿ ಸ್ವರೂಪಸ್ಯ ಕಾರ್ಯತಾಮಾಹ —
ಕಾರ್ಯತ್ವೇ ಚೇತಿ ।
ಸ್ಯಾದೇತತ್ — ಕಥಮಚೇತನಂ ಚೇತನಾನಧಿಷ್ಠಿತಂ ಪ್ರವರ್ತೇತಾತ ಆಹ —
ಭೋಗೇತಿ ।
ಪುರುಷಾರ್ಥೇನ ಪ್ರಯುಕ್ತ ಆಕ್ಷಿಪ್ತಶ್ಚಾಸಾವನಾದಿಃ ಪ್ರಧಾನಪುರುಷಸಂಯೋಗಃ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಪುರುಷಂ ಪ್ರತಿ ಪಾರಾರ್ಥ್ಯಲಕ್ಷಣಃ ಸಂಬಂಧಸ್ತನ್ನಿಮಿತ್ತಃ ಸರ್ಗ ಇತಿ॥
ಗೌಣಶ್ಚೇತ್ (ಬ್ರ.ಅ.೧.ಪಾ.೧.ಸೂ.೬) ಇತ್ಯಾದಿಸೂತ್ರನಿರಸ್ಯಾಃ ಶಂಕಾಃ ಸೌಕರ್ಯಾರ್ಥಮೇಕತ್ರಲಿಖತಿ —
ತದೈಕ್ಷತೇತ್ಯಾದಿನಾ ।
ವೃದ್ಧಾಃ ಶಬರಸ್ವಾಮಿನಃ ।
ಯಜ್ಞಪುರುಷಸ್ಯ ‘‘ಶಿರೋ ಹ ವಾ ಆಗ್ನೇಯೋ ಹೃದಯಮುಪಾಂಶುಯಾಜ’’ ಇತಿ ಪ್ರಧಾನಾಗ್ನೇಯಪ್ರಾಯವಚನಾತ್ ಪ್ರಧಾನಕರ್ಮೋಪಾಂಶುಯಾಜ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಲೋಕೇಽಪ್ಯುದಾಹರತಿ —
ಯಥಾಗ್ನೇತ್ಯಾದಿ ।
ಅಗ್ನಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ।
ಕಥಂ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಜೀವಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನೇ ಲಯೋಽತ ಆಹ —
ಪ್ರಧಾನಾಂಶೇತಿ ।
ಪ್ರಧಾನಸ್ಯಾಂಶಸ್ತಮೋಗುಣಸ್ತಸ್ಯೋದ್ರೇಕೇ ಜೀವೋ ನಿದ್ರಾಂ ಕುರ್ವಂಸ್ತತ್ರ ಮಗ್ನ ಇವ ಭವತ್ಯತಶ್ಚ ವಿವೇಕಾಭಾವಾಲ್ಲಯೋಪಚಾರಃ । ಪ್ರಮಾಣವಿಪರ್ಯಯವಿಕಲ್ಪನಿದ್ರಾಸ್ಮೃತಯಃ (ಪಾತಂ.ಯೋ.ಅ.೧.ಪಾ.೧.ಸೂ.೬) ಇತಿ ಸೂತ್ರೋಕ್ತಾ ನಿದ್ರಾತೋಽನ್ಯಾ ವೃತ್ತಯೋಽಭಾವಂ ಪ್ರತ್ಯಯಂತೇ ಪ್ರತಿಗಚ್ಛಂತ್ಯಸ್ಮಿನ್ನಿತ್ಯಭಾವಪ್ರತ್ಯಯಸ್ತದಾಲಂಬನಾ ಜೀವಸ್ಯ ಯಾ ವೃತ್ತಿಃ ಸಾ ನಿದ್ರೇತಿ ಪಾತಂಜಲಸೂತ್ರಾರ್ಥಃ ।
ಸರ್ವಜ್ಞಂ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯೇತಿ ।
‘ಜ್ಞಃ ಕಾಲಕಾಲೋ ಗುಣೀ ಸರ್ವವಿದ್ಯ ‘ ಇತಿ ಪ್ರಧಾನಕಾರಣಪಕ್ಷೇಽಪಿ ಯೋಜಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತ ಇತಿ ।
ಸರ್ವಶಕ್ತಿತ್ವಂ ತಾವತ್ಪ್ರಧಾನಸ್ಯಾಪ್ಯುಪಪದ್ಯತೇ ಇತಿ ಚ ಭಾಷ್ಯೇಽಪಿಕಾರದರ್ಶನಾದನವಧಾರಣೇನಾತ್ರ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷ ಇತಿ ಕೇಚಿದ್ವ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ, ತದ್ವ್ಯಾವರ್ತಯತಿ —
ಅಪಿಕಾರಾವಿತಿ ।
ಇಹ ಹಿ ‘ಗೌಣಶ್ಚೇ’ದಿತೀಕ್ಷಣೇ ಗೌಣತ್ವಶಂಕಾ ಮುಖ್ಯೇಕ್ಷಣವತೋ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಕಾರಣತ್ವಾಸಂಭವನಿಶ್ಚಯವತ ಏವ । ತಥಾಚ ನಾನವಧಾರಣಮ್ । ತತ್ಪರತಯೈವ ವೇದಾಂತವಾಕ್ಯಾನಿ ಯೋಜಯತೀತಿ ಚ ಭಾಷ್ಯಂ ವಿಪರ್ಯಯೇಣ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಂ ದ್ಯೋತಯತಿ । ಯದಾ ಯೋಗೈಶ್ವರ್ಯಾತ್ ಸತ್ತ್ವಂ ನಿರತಿಶಯೋತ್ಕರ್ಷಂ ಭವತಿ, ತದಾ ತತ್ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವೇ ಬೀಜಂ ಭವತೀತಿ ಸೂತ್ರಾರ್ಥಃ ।
ನಿರತಿಶಯತಾಂ ಸತ್ತ್ವಸ್ಯ ತತ್ಕಾರ್ಯಜ್ಞಾನಸ್ಯ ನಿರತಿಶಯತ್ವಸಾಧನೇನೋಪಪಾದಯತಿ —
ಯತ್ಖಲ್ವಿತಿ ।
ಕುವಲಂ ಬದರಮ್ । ಜ್ಞಾನತ್ವಂ, ನಿರತಿಶಯಕಿಂಚಿದಾಶ್ರಿತಂ, ಸಾತಿಶಯವೃತ್ತಿಜಾತಿತ್ವಾತ್, ಪರಿಮಾಣತ್ವವದಿತಿ ಸಮುದಾಯಾರ್ಥಃ ।
ನಿರತಿಶಯತ್ವೇ ಕಥಂ ಸರ್ವವಿಷಯತಾ? ನ ಹಿ ನಭಃ ಪರಿಮಾಣಂ ಸರ್ವವಿಷಯಮತ ಆಹ —
ಇದಮೇವೇತಿ ।
ಜ್ಞೇಯಭೂಮ್ನಾ ಹಿ ಜ್ಞಾನಭೂಮಾ, ತತೋ ನಿರತಿಶಯತ್ವಂ , ಸರ್ವವಿಷಯತ್ವಮಾನಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ಅಪಿಭ್ಯಾಮ್ ಏವಕಾರಾರ್ಥತ್ವೇನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾಭ್ಯಾಮ್ । ಸಿಂಹಾವಲೋಕಿತೇನೇತಿ ಪುನರುಕ್ತಿಪರಿಹಾರಃ । ಚಕಾರೋ ವಿಶೇಷವಾಚೀ ತುಶಬ್ದಸಮಾನಾರ್ಥಃ॥
ನನ್ವನುಮಾನಸಿದ್ಧಾನುವಾದಿಷು ವೇದಾಂತೇಷು ಕಥಮೀಕ್ಷತಿಶ್ರವಣಾದ್ ಬ್ರಹ್ಮನಿರ್ಣಯಸ್ತತ್ರಾಹ —
ನಾಮರೂಪೇತಿ ।
ಪ್ರವೇದಯಿಷ್ಯತೇ ತರ್ಕಪಾದೇ (ಬ್ರ.ಅ.೨.ಪಾ.೨) ।
ಪೌರ್ವಾಪರ್ಯೇತಿ ।
ಪೌರ್ವಾಪರ್ಯಮುಪಕ್ರಮೋಪಸಂಹಾರೌ । ಪರಾಮರ್ಶೋ ಮಧ್ಯೇ ನಿರ್ದೇಶಃ । ಏಭಿರ್ಯದಾಮ್ನಾಯೋ ಮುಖ್ಯವೃತ್ತ್ಯಾ ವದೇತ್ತದೇವ ಜಗದ್ಬೀಜಂ, ಸ ಚಾಮ್ನಾಯಶ್ಚೇತನೇ ಮುಖ್ಯೋ ನ ಪ್ರಧಾನ ಇತಿ ।
ಭವತು ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಪ್ರಕೃತಿರ್ಮುಖ್ಯಾ, ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಕಥಂ ಮುಖ್ಯ ಇತಿ ಶಂಕತೇ —
ನನ್ವಿತಿ ।
ಅತ ಏವ ನಿತ್ಯಜ್ಞಾನತ್ವಾದೇವ ।
ಯದವಾದ್ಯಪರಿಣಾಮಿತ್ವಾನ್ನ ಜ್ಞಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇತಿ , ತತ್ರಾಹ —
ಯದ್ಯಪಿ ಚೇತಿ ।
ಉಪಾಧ್ಯಪೇಕ್ಷಂ ಜ್ಞಾತೃತ್ವಂ ಗೌಣಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕೇಕ್ಷಿತೃತ್ವಾಸಂಭವಾದಿದಮೇವ ಮುಖ್ಯಮಿತ್ಯಾಹ —
ಪರೈರಪೀತಿ ।
ಚೈತನ್ಯಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯೇನೇತಿ ।
ಯತ್ರಾತ್ಮನಿ ಸ್ವರೂಪಭೂತಂ ಚೈತನ್ಯಂ ತತ್ರೈವ ಜ್ಞಾತೃತ್ವೋಪಲಬ್ಧೇಸ್ತಸ್ಯ ಚ ಪರಿಣಾಮಾನಭ್ಯುಪಗಮಾತ್ಪರೈರಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ನನು ಕಿಂ ಚಿತಿಶಕ್ತೇರ್ಜ್ಞಾತೃತ್ವೇನ, ಪ್ರಧಾನವಿಕಾರಾ ಏವ ಜ್ಞಾಸ್ಯಂತಿ? ನೇತ್ಯಾಹ —
ನ ಹೀತಿ ।
ಭವತು ಕಾಪಿಲೇ ಮತೇಽಲೀಕಂ ಜ್ಞಾತೃತ್ವಂ, ಭಾಟ್ಟೇ ತು ತಾತ್ತ್ವಿಕಂ ತದನಭ್ಯುಪಗಚ್ಛತಸ್ತವ ಗೌಣಂ ಸ್ಯಾದತ ಆಹ —
ನಿತ್ಯಸ್ಯೇತಿ ।
ಅಸ್ತು ತರ್ಹಿ ನ್ಯಾಯಮತೇ ವಾಸ್ತವಮತ ಆಹ —
ಕೂಟಸ್ಥೇತಿ ।
ಅವ್ಯಾಪಾರವತ ಇತಿ ಚ್ಛೇದಃ । ಧರ್ಮೋ ಗುಣಃ । ಉಪರಿಷ್ಟಾತ್ ‘ಜ್ಞೋಽತ ಏವ’(ಬ್ರ.ಅ.೨.ಪಾ.೩.ಸೂ.೧೮) ಇತ್ಯಾದೌ ।
ಔಪಾಧಿಕಮೀಕ್ಷಣಕರ್ತೃತ್ವಮಿತ್ಯತ್ರ ಶ್ರುತೀ ದರ್ಶಯತಿ —
ತಥಾ ಚೇತಿ ।
ಜ್ಞಾನಂ ಸಾಧನೇನೋಪಲಕ್ಷಿತಂ ತದ್ವಿಷಯನಾಮರೂಪವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಾವದ್ಭವತಿ । ಅಯಂ ಧರ್ಮದ್ವಯಯೋಗ ಉಪಚಯಃ ।
ತತೋಽನ್ನಮಭಿಜಾಯತ ಇತ್ಯೇತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —
ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಾಯಾಂ ಚೇತಿ ।
ಉತ್ಪನ್ನವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಯಾ ನಾಮರೂಪಪ್ರಪಂಚಸ್ಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿರಭಿಜಾಯತ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾಽನ್ನಶಬ್ದೇನ ನಾಮರೂಪಮುಚ್ಯತೇ, ತತ್ರ ನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಾನ್ನಗುಣಯೋಗಮಾಹ —
ಸಾಧಾರಣಮಿತಿ ।
ಅನ್ನಾದಿತಿ ಕ್ರಮಾರ್ಥಾ ಪಂಚಮೀ । ವ್ಯಾಚಿಕೀರ್ಷಿತತ್ವಾನಂತರಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಸೃಷ್ಟಿಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮಭೂತಸೃಷ್ಠ್ಯನಂತರಮಿತಿ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ । ಮಣೀನಾಮಿವ ಸೂತ್ರಂ ಜಗತೋ ಸೂತ್ರಂ ವಿಧಾರಕಃ ಸೂತ್ರಾತ್ಮಾ ।
ಸಮುದಾಯೇ ಸಿಸೃಕ್ಷಿತೇ ಪ್ರಥಮಮೇಕದೇಶೋತ್ಪತ್ತೌ ನಿದರ್ಶನಮಾಹ —
ಯಥೇತಿ ।
ಮನ ಇತ್ಯಾದಾವಪಿ ಪೂರ್ವಪೂರ್ವಸರ್ಗಾನಂತರಮಿತಿ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮಿತ್ಯಾಹ —
ತಸ್ಮಾಚ್ಚೇತಿ ।
ಮನಆಖ್ಯಮಿತಿ ।
ವ್ಯಷ್ಟಿ ಮನ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸಂಕಲ್ಪಾದಿವೃತ್ತಿವ್ಯಕ್ತೀಕರಣಾತ್ಮಕಂ ತತ್ಕಾರಣಮಿತಿ ಯಾವತ್ ।
ಸತ್ಯಮಿತ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ —
ಆಕಾಶಾದೀನೀತಿ ।
ಸ್ಥೂಲಾನೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತೇಷು ಹಿ ಪೃಥಿವ್ಯಾದಿಭೂತತ್ರಯಮ್ ಅಪರೋಕ್ಷತ್ವಾತ್ಸತ್ ವಾಯ್ವಾಕಾಶೌ ಪರೋಕ್ಷತ್ವಾತ್ಸತ್ಯಮಿತಿ ತತ್ತ್ವಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಃ ।
ಕರ್ಮಸೃಷ್ಟಿಂ ಸಿದ್ಧವತ್ಕೃತ್ಯ ಶ್ರುತ್ಯಾ ಕರ್ಮಸು ಚೇತ್ಯುಕ್ತಂ, ತಾಮಾಹ —
ತೇಷ್ವಿತಿ ।
ಸಪ್ತಮೀ ನಿಮಿತ್ತಾರ್ಥಾ । ಜ್ಞಾನಮಯಮ್ ಇತ್ಯೌಪಾಧಿಕಮೀಕ್ಷಣಮುಕ್ತಮ್ ।
ಅನ್ನಾತ್ಪ್ರಾಣ ಇತ್ಯತ್ರ ಪಂಚಮ್ಯಾಃ ಕ್ರಮಾರ್ಥತ್ವಸ್ವೀಕಾರಾದಿಹಾಪಿ ತತ್ಪ್ರಸಂಗಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ —
ಪೂರ್ವಸ್ಮಾದಿತಿ ।
ನಿಯತಪೂರ್ವಕಾಲವರ್ತಿತ್ವಂ ಕಾರಣತ್ವಂ ತಚ್ಛಬ್ದಾರ್ಥ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ನಿಯತಪೂರ್ವಸತಃ ಸರ್ವಜ್ಞಾಜ್ಜಾಯಮಾನಸ್ಯ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಪರಕಾಲವರ್ತಿತ್ವೇನ ಕಾರ್ಯತ್ವಮೇತಚ್ಛಬ್ದಾರ್ಥ ಇತ್ಯಾಹ —
ಏತದಿತಿ ।
ನಾಮ ದೇವದತ್ತ ಇತ್ಯಾದಿ । ರೂಪಂ ಶುಕ್ಲಾದಿ ।
ಮುಮುಕ್ಷೋಶ್ಚೇತಿ ।
‘ತನ್ನಿಷ್ಠಸ್ಯ’ (ಬ್ರ.ಅ.೧.ಪಾ.೧.ಸೂ.೭) ಇತಿ ಸೂತ್ರಾರ್ಥಾನುಕರ್ಷಃ । ಅಯಥಾಭೂತಪ್ರಧಾನಾತ್ಮತ್ವೋಪದೇಶಶ್ಚ ಮುಕ್ತಿವಿರೋಧೀ ।
ಯದವಾದಿ “ಯತ್ಪ್ರಾಯೇ ಶ್ರೂಯತ’’ ಇತಿ, ತತ್ರಾಹ —
ಸಂಶಯೇ ಚೇತಿ ।
ದ್ವಿತೀಯೇ ಸ್ಥಿತಮ್ – ‘ವಿಶಯೇ ಪ್ರಾಯದರ್ಶನಾತ್’ (ಜೈ.ಅ.೧.ಪಾ.೩.ಸೂ.೧೬) । ‘‘ವತ್ಸಮಾಲಭೇತ ವತ್ಸನಿಕಾಂತಾ ಹಿ ಪಶವ’’ ಇತ್ಯತ್ರ ಕಿಮಾಲಭತಿರ್ಯಜಿಮತ್ಕರ್ಮಾಭಿಧಾನಃ, ಉತ ಸ್ಪರ್ಶಮಾತ್ರವಚನ ಇತಿ ಸಶಯೇ ‘ವಾಯವ್ಯಂ ಶ್ವೇತಮಾಲಭೇತೇ’ತ್ಯಾದಾವಾಲಭತಿಃ ಪ್ರಾಣಿದ್ರವ್ಯಸಂಯುಕ್ತೋ ಯಜಿಮತ್ಕರ್ಮಾಭಿಧಾನೋ ದೃಷ್ಟ ಇತೀಹಾಪಿ ತಥಾತ್ವೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ — ರಾದ್ಧಾಂತಃ, ವಾಯವ್ಯಾದೌ ದ್ರವ್ಯದೇವತಾಸಂಬಂಧಾದ್ಯಾಗಪ್ರತೀತೇರ್ಯಜಿಮತ್ಸಂಜ್ಞಪನಾಭಿಧಾಯ್ಯಾಲಭತಿಃ, ಇಹ ತು ನ, ದ್ರವ್ಯದೇವತಾಸಂಬಂಧಾಭಾವಾತ್, ಕಿಂತು ಗೋದೋಹನಾದಿಸಂಸ್ಕಾರಕರ್ಮಸನ್ನಿಧೌ ಶ್ರವಣಾತ್ ಸ್ಪರ್ಶಮಾತ್ರಸಂಸ್ಕಾರಕರ್ಮವಚನ ಇತಿ॥
ಪ್ರಕೃತೇ ವೈಷಮ್ಯಾಮಾಹ —
ಇಹತ್ವಿತಿ ।
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಅಯನಮಾಶ್ರಯೋ ಯಸ್ಯ ಸ್ವಯಂ ತ್ವಾಭಾಸ ಇತಿ । ಆರೋಪೇ ಸಾದೃಶ್ಯನಿಯಮಭಂಗಾಯ ಮರೀಚ್ಯುದಾಹರಣಮ್ । ಚೇತನಭೇದಾರೋಪೇ ಚಂದ್ರಭೇದಃ ।
ಪಾತಂಜಲಾದಿಮತೇಽಪ್ಯಾಹ —
ನಚೇತಿ ।
ತನ್ಮತೇ ಕಾರ್ಯಾಣಾಮಧಿಷ್ಠಾತುರುಪಾದಾನಾಚ್ಚ ಭೇದಾತ್ ಶ್ರುತೌ ಚ ತದಭಾವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಚೇತನಂ ಕಾರಣಮಿತಿ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯೇ ತತ್ಸತ್ತ್ವೋಕ್ತಿರನರ್ಥಿಕೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ —
ಸದಿತಿ ।
ಅಧಿಕರಣಾನುಕ್ರಮಣೇ ಉಕ್ತೋಽರ್ಥೋ ಭಾಷ್ಯಾರೂಢಃ ಕ್ರಿಯತೇ —
ತಥಾಪೀಕ್ಷಿತೇತಿ ।
ಸಿದ್ಧಾಂತೇಽಪ್ಯನಿರ್ವಾಚ್ಯಾ ತ್ರಿಗುಣಾಸ್ತಿ ಮಾಯಾ, ತತ ಉಕ್ತಂ —
ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕೇತಿ ।
ತೇನಾಪೀತಿ ।
ಚೇತನಕಾರಣೇನಾತ್ಮನ ಏವ ಬಹುಭವನಕಥನೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಆಕಾಶೋಪಕ್ರಮಸೃಷ್ಟಿಶ್ರುತ್ಯಾ ತೇಜಃ ಪ್ರಾಥಮ್ಯಶ್ರುತೇರ್ವಿಯದಧಿಕರಣ (ಬ್ರ.ಅ.೨.ಪಾ.೩.ಸೂ.೧) ಸಿದ್ಧಾಂತೋ ನಾಸ್ತೀತಿ ಕೃತ್ವಾಚಿಂತಯೈವ ವಿರೋಧಮಾಹ —
ಯದ್ಯಪೀತಿ ।
ಛಂದೋಗ್ಯೇ ಹಿ – ‘‘ತಾಸಾಂ ತ್ರಿವೃತಂ ತ್ರಿವೃತಮೇಕೈಕಾಮಕರೋದಿ’’ತಿ ತಿಸೃಣಾಂ ದೇವತಾನಾಂ ತೇಜೋಬನ್ನಾನಾಮೇವ ತ್ರಿವೃತ್ಕರಣಮನಂತರಂ ವಕ್ಷ್ಯತಿ, ನ ಗಗನಪವನಯೋಃ, ತತ್ರ ಚ ತೇಜಃ ಪ್ರಥಮಮಿತಿ ಸ್ವರೂಪೋತ್ಪತ್ತಾವಪಿ ತದುಪಚಾರ ಇತಿ॥ ಸಂಪ್ರದಾಯಾಧ್ವನಾ ಪಂಚೋಕರಣಂ ಯದ್ಯಪಿ ಸ್ಥಿತಮ್ । ತಥಾಪಿ ಯುಕ್ತಿಯುಕ್ತತ್ವಾದ್ವಾಚಸ್ಪತಿಮತಂ ಶುಭಮ್॥ ಪೃಥಿವ್ಯಬನಲಾತ್ಮತ್ವಂ ಗಗನೇ ಪವನೇ ಚ ಚೇತ್ । ರೂಪವತ್ತ್ವಮಹತ್ವಾಭ್ಯಾಂ ಚಾಕ್ಷುಷತ್ವಂ ಪ್ರಸಜ್ಯತೇ॥ ಅರ್ಧಭೂಯಸ್ತ್ವತಃ ಕ್ಷಿತ್ಯಾದ್ಯವಿಭಾವನಕಲ್ಪನೇ । ವ್ಯವಹಾರಪಥಾ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಮುಧಾ ಪಂಚೀಕೃತಿರ್ಭವೇತ್॥ ಅನಪೇಕ್ಷ್ಯ ಫಲಂ ವೇದಸಿದ್ಧೇತ್ಯೇಷೇಷ್ಯತೇ ಯದಿ । ತ್ರಿವೃತ್ಕೃತಿಃ ಶ್ರುತಾ ಪಂಚೀಕೃತಿರ್ನ ಕ್ವಚನ ಶ್ರುತಾ॥ ತಸ್ಮಾತ್ಸುಷ್ಠೂಚ್ಯತೇ ತೇಜೋಽಬನ್ನಾನಾಮೇವ ತ್ರಿವೃತ್ಕರಣಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾದಿತಿ । ಪಂಚೀಕರಣಮೇವಮ್ — ಪಂಚಭೂತಾನಿ ಪ್ರಥಮಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ದ್ವಿಧಾ ವಿಭಜ್ಯಂತೇ ತತ ಏಕೈಕಮರ್ಧಂ ಚತುರ್ಧಾ ಕ್ರಿಯತೇ । ತೇ ಚ ಚತ್ವಾರೋ ಭಾಗಾ ಇತರಭೂತೇಷು ಚತುರ್ಷು ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯಂತೇ । ತತ್ರಾಕಾಶಸ್ಯ ಸ್ವಾರ್ಧೇನ ಭೂತಾಂತರಾಗತಪಾದಚತುಷ್ಕೇಣ ಚ ಪಂಚೀಕರಣಮ್ । ಏವಂ ಭೂತಾಂತರೇಷು ಯೋಜನಾ । ತ್ರಿವೃತ್ಕರಣೇ ತು ತ್ರೀಣಿ ಭೂತಾನಿ ದ್ವಿಧಾ ವಿದಾರ್ಯ ಪ್ರತಿಭೂತಮೇಕೈಕಮರ್ಧಂ ದ್ವಿಧಾ ಪ್ರಸ್ಫೋಷ್ಠ್ಯೇತರಭೂತದ್ವಯೇ ಯೋಜನಮಿತಿ ।
ಅಭ್ಯುಚ್ಚಯಾಯ ಶ್ರುತ್ಯಾಂತರೋದಾಹರಣಮಿತ್ಯಾಹ —
ಏಕಮಿತಿ ।
ಬ್ರಹ್ಮ ಚತುಷ್ಪಾದಿತಿ ।
ಕ್ವಚಿಚ್ಚ ಷೋಡಶಕಲಂ ಪುರುಷಂ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯೇತ್ಯಸ್ಯ ಭಾಷ್ಯಸ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್ । ಪಶೋಃ ಪಾದೇಷು ಹಿ ಪುರತಃ ಖುರೌ ಪೃಷ್ಠತಶ್ಚ ದ್ವೌ ಪಾರ್ಷ್ಣಿಸ್ಥಾನೀಯಾವವಯವೌ ದೃಶ್ಯೇತೇ । ತದ್ವತ್ಪರಮಾತ್ಮನ್ಯಪಿ ಚತುಷ್ಪಾತ್ತ್ವೇನ ಷೋಡಶಕಲತ್ವೇನ ಚ ಪಶುರೂಪಕಲ್ಪನಯೋಪಾಸನಮ್॥ ಇದಮುದಾಹರಣಮತ್ರ ನ ಸಂಗಚ್ಛತೇ; ಪ್ರಶ್ನೋಪನಿಷದಿ ಹಿ – ‘‘ಇಹೈವಾಂತಃ ಶರೀರೇ ಸೋಮ್ಯ ಸ ಪುರುಷೋ ಯಸ್ಮಿನ್ನೇತಾಃ ಷೋಡಶ ಕಲಾಃ ಪ್ರಭವಂತೀತಿ’’ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯ ‘‘ಸ ಈಕ್ಷಾಂಚಕೇ ಕಸ್ಮಿನ್ನ್ವಹಮುತ್ಕಾಂತೇ ಉತ್ಕಾಂತೋ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಕಸ್ಮಿನ್ವಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಸ್ಯಾಮಿತಿ ಸ ಪ್ರಾಣಮಸೃಜತ್ಪ್ರಾಣಾಚ್ಛ್ರದ್ಧಾಂ ಸ್ವಂ ವಾಯುರ್ಜ್ಯೋತಿರಾಪಃ ಪೃಥಿವೀಮಿಂದ್ರಿಯಂ ಮನೋಽನ್ನಮನ್ನಾದ್ಧೀರ್ಯಂ ತಪೋ ಮಂತ್ರಾಃ ಕರ್ಮ ಲೋಕಾ ಲೋಕೇಷು ನಾಮ ಚೇತಿ’’ ಪಠ್ಯತೇ ।
ಛಾಂದೋಗ್ಯೇ ತು —
ದಿಗಾದ್ಯವಯವಃ ಷೋಡಶಕಲ ಉಪಾಸ್ಯೋ, ನ ಚ ತತ್ರ ಸ ಈಕ್ಷಾಂಚಕೇ ಇತಿ ಶ್ರವಣಮಸ್ತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ ನ್ಯಾಯನಿಷ್ಠಂ ಶಾಸ್ತ್ರಮಿತಿ ದ್ಯೋತಯಿತುಮನುದಾಹರಣಮಪ್ಯುದಾಹೃತಮ್ । ಅಥವಾ — ಏವಂ ಕಥಂ ಚಿತ್ಸಮರ್ಥನೀಯಮ್ । ಪರಬ್ರಹ್ಮಪ್ರಮಿತ್ಯರ್ಥಾಂ ಸೃಷ್ಟಿಮಾಶ್ರಿತ್ಯ ಶಾಸತಿ । ಉಪಾಸನಾನಿ ವೇದಾಂತಾಸ್ತತ ಏತದುದಾಹೃತಮ್॥ ಯಾ ಹಿ ಕಲಾಃ ಪ್ರಶ್ನೇ ಪರಮಾತ್ಮಪ್ರಮಿತಿಪ್ರಯೋಜನಾಸ್ತತ ಉತ್ಪಾನ್ನಾ ಇತ್ಯುಕ್ತಾಸ್ತಭಿರ್ವಿಶಿಷ್ಟಃ ಛಾಂದೋಗ್ಯೇ ಸ ಏವೋಪಾಸ್ಯ ಉಕ್ತಃ । ತತ್ರ ಯದ್ಯಪಿ ಶ್ರದ್ಧಾದಯಶ್ಛಾಂದೋಗ್ಯೇ ನ ಪಠಿತಾಃ ನಾಪಿ ದಿಗಾದಯಃ ಪ್ರಶ್ನೇ, ನ ಚ ಗುಣॊಪಸಂಹಾರಃ, ಸಗುಣನಿರ್ಗುಣತ್ವೇನ ವಿದ್ಯಾಭೇದಾದುಪಸಂಹಾರೇ ಚಾಧಿಕಸಂಖ್ಯಾಪತ್ತೌ ಷೋಡಶಕಲತ್ವಭಂಗಾತ್; ತಥಾಪಿ ಪೃಥಿವೀಂದ್ರಿಯಮನಃ ಪ್ರಾಣಾದಯಃ ಕಿಯಂತಃ ಸಮಾ ಉಭಯತ್ರಾಪಿ, ದಿಗಾದಯಸ್ತು ಲೋಕೇಷ್ವಂತರ್ಭವಂತಿ, ನ ಚ ಯಾವತ್ಸೃಷ್ಟಾವುಕ್ತಂ ತಾವತ್ಸರ್ವಮುಪಾಸ್ತಾವುಪಸಂಹ್ರಿಯತೇ; ಯೇನ ಸಂಖ್ಯಾತಿರಿಚ್ಯತೇ, ಉಪಯೋಗಿ ತು । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಶ್ನಚ್ಛಾಂದೋಗ್ಯಯೋರೇಕತ್ವಾತ್ ಷೋಡಶಕಲಸ್ಯ ಶಕ್ಯತೇ ವಕ್ತುಂ ದಿಗಾದ್ಯವಯವಂ ಷೋಡಶಕಲಂ ಪ್ರಸ್ತುತ್ಯ ಸ ಈಕ್ಷಾಂಚಕ್ರೇ ಇತಿ ಶ್ರೂಯತ ಇತಿ । ಏವಂಚ ನಿರ್ಗುಣಪ್ರಕರಣೇ ಕಲಾಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗೋಽನ್ಯತ್ರೋಪಾಸ್ಯತ್ವಾಭಿಪ್ರಾಯಃ ಸನ್ ಸೋಪಯೋಗ ಇತಿ । ಕಲಾಃ ಷೋಡಶ ಭೂತಾನಿ ಪ್ರಾಣೋಽಕ್ಷಂ ನಾಮ ಕರ್ಮ ಚ । ಶ್ರದ್ಧಾ ಲೋಕಾಸ್ತಪೋ ಮನೋ ವೀರ್ಯಂ ಶರೀರಕಮ್॥
ಪ್ರಸಿದ್ಧೇತಿ ।
ಲಕ್ಷಣಾಯಾ ಏವ ನಿರುಢತ್ವಾರ್ಥಂ ಪ್ರಯೋಗಾನುಗಮೋ ನ ವಾಚಕತ್ವಾಯೇತ್ಯರ್ಥಃ । ಸಪ್ತಮೇ ಸ್ಥಿತಮ್ — ಇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾವಿಧೇರ್ಯಜತೇಃ ಪೂರ್ವವತ್ತ್ವಮ್ (ಜೈ.ಅ.೭.ಪಾ.೪.ಸೂ.೧) ಸೌರ್ಯಾದಿಷ್ವನಾಮ್ನಾನಾದನಿತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಕತ್ವೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ — ಉಚ್ಯತೇ; ತಥಾ ಲೋಕೇ ಶಾಕಾದಿಷು ಸಿದ್ಧೇಷು ವದತ್ಯೋದನಂ ಪಚೇತಿ, ತಥೇಹ ಸಿದ್ಧವತ್ಕೃತ್ಯ ಸಾಮಾನ್ಯೇನೇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾಂ ಕರಣಂ ವಿಹಿತಮ್ । ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ವಿಕೃತಿಷ್ವವಿಧೇಃ ಸೌರ್ಯಾದೀನಾಂ ವಿಕೃತಿಯಾಗಾನಾಂ ದರ್ಶಾದಿಪ್ರಕೃತಿವಿಹಿತಪೂರ್ವೇತಿಕರ್ತವ್ಯತಾವತ್ತ್ವಮಿತಿ । । ಸಮುದಾಚರಣಂ ವ್ಯಕ್ತಿಃ । ತೇಷಾಮಪಿ ಹೈರಣ್ಯಗರ್ಭಾಣಾಂ ಮತೇ ಕ್ಲೇಶೈರವಿದ್ಯಾಽಸ್ಮಿತಾರಾಗದ್ವೇಷಾಭಿನಿವೇಶಧರ್ಮಾಧರ್ಮಕರ್ಮಣಾಂ ವಿಪಾಕೇನ ತತ್ಫಲೇನ ಆಶಯೇನ ಫಲಭೋಗವಾಸನಯಾ ಅಸ್ಪೃಷ್ಟಸ್ಯ ಪುರುಷಸ್ಯೈವ ಪ್ರಕೃಷ್ಟಸತ್ತ್ವೋಪಾದಾನಂ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಂ, ನಾಚೇತನಸ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ನಚೈತದಪಿಭೇದಮತಂ ಶ್ರದ್ಧೇಯಮಿತ್ಯಾಹ —
ತದಪಿ ಚೇತಿ ।
ಇದಂ ತಾವದಿತ್ಯಾದಿದೋಷೋಽಸ್ತೀತ್ಯಂತಂ ಭಾಷ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಪ್ರಕೃತ್ಯರ್ಥಸ್ಯೇಕ್ಷಣಸ್ಯಾಂಜಸ್ಯಪ್ರದರ್ಶನಪರಮ್ ।
ಜ್ಞಾನನಿತ್ಯತ್ವ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಪ್ರತ್ಯಯಾರ್ಥಾನುಪಪತ್ತಿಮಾಶಂಕ್ಯ ಪರಿಹ್ರಿಯತೇ, ತದಭಿಪ್ರಾಯಮಾಹ —
ಏತದಪೀತಿ ।
ಅನುಪಹಿತನಿತ್ಯಚೈತನ್ಯೇ ಕರ್ತೃತ್ವಾಭಾವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಸವಿತೃಪ್ರಕಾಶ್ಯಸ್ಯ ರೂಪಾದೇರ್ಭಾವಾದಸತ್ಯಪೀತಿ ಭಾಷ್ಯಾಯೋಗಮಾಶಂಕ್ಯ ವಿಕಲ್ಪಮುಖೇನಾವತಾರಯತಿ ಕಿಮಿತಿ । ಸವಿತರಿ ಕರ್ಮಾಸ್ತಿ, ಇಹ ತು ನೇತಿ ವಸ್ತುತ ಏವ ಕರ್ಮಾಭಾವ ಉದಾಹರಣಾದ್ವೈಷಮ್ಯಮಭಿಮತಮ್, ಉತ ದೃಷ್ಟಾಂತೇ ಕರ್ಮ ವಿದ್ಯತೇ ವಿವಕ್ಷಿತಂ ಚ, ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕೇ ತು ಯದ್ಯಪಿ ವಿದ್ಯತೇ, ತಥಾಪ್ಯವಿವಕ್ಷಿತಂ; ತವ ಮತೇಽಧ್ಯಸ್ತತ್ವಾದೃಶ್ಯಸ್ಯೇತಿ ಮತಮ್ । ತತ್ರ ದ್ವಿತೀಯೇ ವಿಕಲ್ಪೇ ಕಿಂ ಸವಿತಾ ಪ್ರಕಾಶಯತೀತ್ಯಸ್ಮಾದೈಕ್ಷತೇತ್ಯಸ್ಯ ದಾರ್ಷ್ಟಾಂತಿಕಸ್ಯ ವೈಷಮ್ಯಮುತ ಪ್ರಕಾಶತ ಇತ್ಯಸ್ಮಾತ್ ।
ಆದ್ಯಮಭ್ಯುಪಗಮೇನ ಪರಿಹರತಿ —
ತದಾ ಪ್ರಕಾಶಯತೀತ್ಯನೇನೇತಿ ।
ನ ದ್ವಿತೀಯ ಇತ್ಯಾಹ —
ಪ್ರಕಾಶತೇ ಇತ್ಯನೇನೇತಿ ।
ನಹ್ಯತ್ರೇತಿ ।
ಅಕರ್ಮಕತ್ವಾತ್ಪ್ರಕಾಶತೇರಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಏವಂಚ ಸತ್ಯೈಕ್ಷತೇತ್ಯೇತದಪೀಕ್ಷಣಂ ಕರೋತೀತ್ಯೇವಂಪರಂ, ನತ್ವಾಲೋಚಯತೀತ್ಯೇವಮರ್ಥಮಿತಿ । ಪ್ರಕಾಶತ ಇತಿ ಕರ್ತೃತ್ವವ್ಯಪದೇಶದರ್ಶನಾದಿತ್ಯಯಮೇವ ಭಾಷ್ಯಪಾಠಃ ಸಾಧುರ್ನ ಣಿಜಂತಃ ।
ಆದ್ಯವಿಕಲ್ಪಯೋರ್ಮಧ್ಯೇ ಪ್ರಥಮಂ ಪ್ರತ್ಯಾಹ —
ಅಥೇತಿ ।
ಐಕ್ಷತೇತ್ಯತ್ರ ಕರ್ಮಾವಿವಕ್ಷಾಮುಪೇತ್ಯ ಪ್ರಕಾಶತ ಇತಿವತ್ಕರ್ತೃತ್ವನಿರ್ದೇಶ ಉಪಪಾದಿತಃ, ಇದಾನೀಮವಿವಕ್ಷಾಪ್ಯಸಿದ್ಧೇತ್ಯಾಹ —
ವಿವಕ್ಷಿತತ್ವಾಚ್ಚೇತಿ ।
ನ ಖಲ್ವಸ್ಮಾಕಂ ಕ್ವಚಿದ್ವಾಸ್ತವಂ ದೃಶ್ಯಮಸ್ತ್ಯತೋಽಪ್ಯಸ್ತತಯೈವ ಕರ್ಮತ್ವಸ್ಯ ವಿವಕ್ಷೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಯಾ ತು ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವೇ ಸಾಕ್ಷಿಣೀ ಸತ್ತ್ವೋತ್ಕರ್ಷೇ ಯೋಗಿಸಾರ್ವಜ್ಞಪ್ರಸಿದ್ಧಿರುಕ್ತಾ, ಸಾ ಸಮಾ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಪಿ; ಚೇತನೇಶ್ವರಪ್ರಸಾದಾಯತ್ತಯೋಗಿಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಸ್ಯ ಪಾತಂಜಲತಂತ್ರೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧತ್ವಾದ್, ಇತ್ಯೇವಮರ್ಥ ಯತ್ಪ್ರಸಾದಾದಿತ್ಯಾದಿಭಾಷ್ಯಂ, ತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —
ಯಸ್ಯೇತಿ ।
ತತ ಈಶ್ವರಪ್ರಣಿಧಾನಾತ್ಪ್ರತ್ಯಗಾತ್ಮಾಧಿಗಮೋಽಂತರಾಯಸ್ಯ ರಾಗಾದೇರಪ್ಯಭಾವ ಇತಿ ಸೂತ್ರಾರ್ಥಃ ।
ವಸ್ತುತೋ ನಿತ್ಯಸ್ಯೇತಿ ।
ಔಪಾಧಿಕತ್ವೇನಾನಿತ್ಯತ್ವಸ್ಯೋಕ್ತತ್ವಾದಿತಿ ।
ಕಾರಣಾನಪೇಕ್ಷಾಮಿತಿ ।
ಕರ್ಮಮಾತ್ರಮುಪಾಧಿಮೀಕ್ಷಣಮಪೇಕ್ಷತೇ, ನ ಶರೀರಾದೀತಿಭಾವಃ ।
ಸ್ವರೂಪೇಣೇತಿ ।
ಅನ್ವಯೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಜ್ಞಾನಾಭಿವ್ಯಕ್ತಯೇ ಕರ್ತವ್ಯಂ ನಾಸ್ತೀತ್ಯಾಹ —
ಆವರಣಾದೀತಿ ।
ಜ್ಞಾನಮೇವ ಬಲಂ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮುಪಾಧ್ಯವಚ್ಛಿನ್ನಫಲೋತ್ಪತ್ತೌ, ತೇನ ಬಲೇನ ಫಲಭೂತಾನುಭವಸ್ಯ ಕರಣಂ ಕ್ರಿಯಾ, ಸಾ ಚ ನ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯೇತ್ಯಾಹ —
ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ತ್ವಿತಿ ।
ಅಭಿನಿವೇಶಸ್ಯೈವ ಮಿಥ್ಯಾಬುದ್ಧಿತ್ವಾತ್ಕಥಂ ತಸ್ಯೈವ ತಂ ಪ್ರತಿ ಹೇತುತ್ವಮತ ಆಹ —
ಪೂರ್ವೇಣೇತಿ ।
ನನು ಲಯಲಕ್ಷಣಾಽವಿದ್ಯೋಪಾದಾನಮಸ್ತಿ ಕಥಂ ಮಾತ್ರಶಬ್ದೋಽತ ಆಹ —
ಮಾತ್ರೇತಿ ।೫ ।೬ ।
ಗೌಣಶ್ಚೇದಿತಿ ।
(ಬ್ರ.ಅ.೧.ಪಾ.೧ಸೂ.೬) ಸೂತ್ರಸಂಬಂಧಿಭಾಷ್ಯಮನುಕ್ರಮಣಿಕಾಯಾಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮಿತ್ಯುಪರಿತನಭಾಷ್ಯಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —
ಶಂಕೋತ್ತರತ್ವೇನೇತ್ಯಾದಿನಾ॥
ಯಃ ಸದಾಖ್ಯಃ । ಏಷೋಽಣಿಮಾಽಣೋರ್ಭಾವಃ । ಭಾವಭವಿತ್ರೋರಭೇದಾದಣುಃ॥ ಏತಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ಭಾವ ಐತದಾತ್ಮ್ಯಮ್ । ಅಯಮಪಿ ಪ್ರಯೋಗೋ ಭವಿತೃಪರಃ । ಏತದಾತ್ಮಕಂ ಜಗತ್॥ ಸತ್ಯೇನ ತಪ್ತಪರಶುಂ ಗೃಹ್ವತೋ ಮೋಕ್ಷವತ್ಸತ್ಯಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಸ್ಯ ಮೋಕ್ಷ ಉಕ್ತಃ ‘ತಪ್ತಂ ಪರಶುಂ ಗೃಹ್ಣಾತೀ’ತ್ಯತ್ರ॥ ಉಕ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಃ ।
ಅರ್ಥವಾದಪ್ರಕಲ್ಪಿತೇನೇತಿ ।
‘‘ಏತಾನಿ ವಾವ ತಾನಿ ಜ್ಯೋತೀಂಷಿ ಯ ಏತಸ್ಯ ಸ್ತೋಮಾ’’ ಇತಿ ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಾಜ್ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಟ್ವೇನ ರೂಪಿತತ್ರಿವೃದಾದಿಸ್ತುತಿಸಮುದಾಯವತ್ತ್ವಾತ್ಕ್ರತೌ ಜ್ಯೋತಿಃ ಶಬ್ದಃ॥೭॥ ಹೇ ಶ್ವೇತಕೇತೋ ಪುತ್ರ ತಮಪ್ಯಾದೇಶಮ್ ಆದಿಶ್ಯತೇ ಇತಿ ಶಾಸ್ತ್ರಾಚಾರ್ಯೋಪದೇಶಗಮ್ಯಂ ವಸ್ತ್ವಪ್ರಾಕ್ಷೀಃ ಪೃಷ್ಟವಾನಸಿತ್ವಮಾಚಾರ್ಯಮ್ । ಯೇನ ಶ್ರುತೇನ ಶಾಸ್ತ್ರತೋಽಶ್ರುತಮಪ್ಯನ್ಯಚ್ಛ್ರುತಂ ಭವತಿ, ಅಮತಮನ್ಯನ್ಮತಂ ತರ್ಕತೋ ಏನ ಮತೇನ , ಅವಿಜ್ಞಾತಮನಿದಿಧ್ಯಾಸಿತಂ ವಿಜ್ಞಾತಂ ಭವತಿ ಯೇನ ವಿಜ್ಞಾತೇನೇತಿ ।
ಅನ್ಯಜ್ಞಾನಾದನ್ಯನ್ನ ಜ್ಞೇಯಮಿತಿ ಪುತ್ರಪ್ರಶ್ನಃ —
ಕಥಂ ನ್ವಿತಿ ।
ನಾನ್ಯತ್ವಂ ಕಾರ್ಯಸ್ಯ ಕಾರಣಾದಿತ್ಯಾಹ —
ಯಥಾ ಸೋಮ್ಯೇತಿ ।
ಯೋ ವಿಕಾರಃ ಸ ವಾಚಾರಂಭಣಂ ವಾಗಾಲಂಬನಮ್, ಉಚ್ಯತೇ ಪರಮ್ । ನಾಮಧೇಯಂ ನಾಮಮಾತ್ರಂ, ನಾರ್ಥ ಇತಿ॥೮॥ ಮನಃಶಬ್ದವಾಚ್ಯೋ ಭವತೀತಿ । ಲಕ್ಷ್ಯೋ ಭವತಿ । ‘‘ಏವಮೇವ ಖಲು ಸೋಮ್ಯ ತನ್ಮನ‘‘ ಇತಿ ಸ್ವಪ್ನೋಪನ್ಯಾಸವಾಕ್ಯೇ ಅರ್ಥವಾದಸ್ಯಾಪಿ ಸ್ವಪಿತಿನಾಮನಿರ್ವಚನಸ್ಯ ಯಥಾರ್ಥತ್ವಾಯ ಹೃದಯಾದಿನಿರುಕ್ತ್ಯುದಾಹರಣಮ್ । ತಸ್ಯ ಹೃದಯಶಬ್ದಸ್ಯ । ಏತನ್ನಿರುಕ್ತಂ ನಿರ್ವಚನಮ್ । ‘‘ಅಶನಾಯಾಪಿಪಾಸೇ ಸೋಮ್ಯ ವಿಜಾನೀಹಿ’’ ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯಾಷಿತಸ್ಯಾನ್ನಸ್ಯ ದ್ರವೀಕರಣೇನ ನಯನಾಜ್ಜರಣಾದಾಪೋಽಶನಾಯಾ । ಏಕವಚನಂ ಛಾಂದಸಮ್ । ದ್ರಾವಕೋದಕಾಪನಯತಾಚ್ಛೋಷಣಾದುದನ್ಯಂ ತೇಜಃ । ಆಕಾರಶ್ಛಾಂದಸಃ॥೧॥ ಪ್ರಾಣಾಃ ಚಕ್ಷುರಾದಯಃ । ಯಥಾಯತನಂ ಯಥಾಗೋಲಕಮ್ । ಪ್ರಾಣೇಭ್ಯೋಽನಂತರಮಾದಿತ್ಯಾದ್ಯಾ ಅನುಗ್ರಾಹಕಾ ದೇವಾಃ । ಲೋಕ್ಯಂತ ಇತಿ ಲೋಕಾಃ ವಿಷಯಾಃ॥೧೦॥ ಕರಣಾಧಿಪಾನಾಂ ಜೀವನಾಮಧಿಪಃ॥೧೧॥