భామతీవ్యాఖ్యా
వేదాన్తకల్పతరుః
 

అన్తస్తద్ధర్మోపదేశాత్ ।

పూర్వస్మిన్నధికరణేఽపాస్తసమస్తవిశేషబ్రహ్మప్రతిపత్త్యర్థముపాయతామాత్రేణ పఞ్చ కోశా ఉపాధయః స్థితాః, నతు వివక్షితాః । బ్రహ్మైవ తు ప్రధానం “బ్రహ్మ పుచ్ఛం ప్రతిష్ఠా” ఇతి జ్ఞేయత్వేనోపక్షిప్తమితి నిర్ణీతమ్ । సమ్ప్రతి తు బ్రహ్మ వివక్షితోపాధిభేదముపాస్యత్వేనోపక్షిప్యతే, నతు విద్యాకర్మాతిశయలబ్ధోత్కర్షో జీవాత్మాదిత్యపదవేదనీయ ఇతి నిర్ణీయతే । తత్ “మర్యాదాధారరూపాణి సంసారిణి పరే న తు । తస్మాదుపాస్యః సంసారీ కర్మానధికృతో రవిః” ॥ “హిరణ్యశ్మశ్రుః” (ఛా. ఉ. ౧ । ౬ । ౬) ఇత్యాదిరూపశ్రవణాత్ , “య ఎషోఽన్తరాదిత్యే”(ఛా. ఉ. ౧ । ౬ । ౬), “య ఎషోఽన్తరక్షిణీ”(ఛా. ఉ. ౧ । ౭ । ౫) ఇతి చాధారభేదశ్రవణాత్ , “యే చాముష్మాత్పరాఞ్చో లోకాస్తేషాం చేష్టే దేవకామానాం చ” ఇత్యైశ్వర్యమర్యాదాశ్రుతేశ్చ సంసార్యేవ కార్యకారణసఙ్ఘాతాత్మకో రూపాదిసమ్పన్న ఇహోపాస్యః, నతు పరమాత్మా “అశబ్దమస్పర్శమ్” (క. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౫) ఇత్యాదిశ్రుతిభిః అపాస్తసమస్తరూపశ్చ, “స్వే మహిమ్ని”(ఛా. ఉ. ౭ । ౨౪ । ౧) ఇత్యాదిశ్రుతిభిరపాకృతాధారశ్చ, “ఎష సర్వేశ్వరః” (బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౨) ఇత్యాదిశ్రుతిభిరధిగతనిర్మర్యాదైశ్వర్యశ్చ శక్య ఉపాస్యత్వేనేహ ప్రతిపత్తుమ్ । సర్వపాప్మవిరహశ్చాదిత్యపురుషే సమ్భవతి, శాస్త్రస్య మనుష్యాధికారతయా దేవతాయాః పుణ్యపాపయోరనధికారాత్ । రూపాదిమత్త్వాన్యథానుపపత్త్యా చ కార్యకారణాత్మకే జీవే ఉపాస్యత్వేన వివక్షితే యత్తావదృగాద్యాత్మకతయాస్య సర్వాత్మకత్వం శ్రూయతే తత్కథఞ్చిదాదిత్యపురుషస్యైవ స్తుతిరితి ఆదిత్యపురుష ఎవోపాస్యో న పరమాత్మేత్యేవం ప్రాప్తమ్ । అనాధారత్వే చ నిత్యత్వం సర్వగతత్వం చ హేతుః । అనిత్యం హి కార్యం కారణాధారమితి నానాధారం, నిత్యమప్యసర్వగతం చ యత్తస్మాదధరభావేనాస్థితం తదేవ తస్యోత్తరస్యాధార ఇతి నానాధారం, తస్మాదుభయముక్తమ్ । ఎవం ప్రాప్తేఽభిధీయతే “అన్తస్తద్ధర్మోపదేశాత్” । “సార్వాత్మ్యసర్వదురితవిరహాభ్యామిహోచ్యతే । బ్రహ్మైవావ్యభిచారిభ్యాం సర్వహేతుర్వికారవత్” ॥ నామనిరుక్తేన హి సర్వపాప్మాపాదానతయస్యోదయ ఉచ్యతే । న చాదిత్యస్య దేవతాయాః కర్మానధికారేఽపి సర్వపాప్మవిరహః ప్రాగ్భవీయధర్మాధర్మరూపపాప్మసమ్భవే సతి । న చైతేషాం ప్రాగ్భవీయో ధర్మ ఎవాస్తి న పాప్మేతి సామ్ప్రతమ్ । విద్యాకర్మాతిశయసముదాచారేఽప్యనాదిభవపరమ్పరోపార్జితానాం పాప్మనామపి ప్రసుప్తానాం సమ్భవాత్ । నచ శ్రుతిప్రామాణ్యాదాదిత్యశరీరాభిమానినః సర్వపాప్మవిరహ ఇతి యుక్తం, బ్రహ్మవిషయత్వేనాప్యస్యాః ప్రామాణ్యోపపత్తేః । నచ వినిగమనాహేత్వభావః, తత్ర తత్ర సర్వపాప్మవిరహస్య భూయోభూయో బ్రహ్మణ్యేవ శ్రవణాత్ । తస్యైవ చేహ ప్రత్యభిజ్ఞాయమానస్య వినిగమనాహేతోర్విద్యమానత్వాత్ । అపిచ సార్వాత్మ్యం జగత్కారణస్య బ్రహ్మణ ఎవోపపద్యతే, కారణాదభేదాత్కార్యజాతస్య, బ్రహ్మణశ్చ జగత్కారణత్వాత్ । ఆదిత్యశరీరాభిమానినస్తు జీవాత్మనో న జగత్కారణత్వమ్ । నచ ముఖ్యార్థసమ్భవే ప్రాశస్త్యలక్షణయా స్తుత్యర్థతా యుక్తా । రూపవత్త్వం చాస్య పరానుగ్రహాయ కాయనిర్మాణేన వా, తద్వికారతయా వా సర్వస్య కార్యజాతస్య, వికారస్య చ వికారవతోఽనన్యత్వాత్తాదృశరూపభేదేనోపదిశ్యతే, యథా “సర్వగన్ధః సర్వరసః” (ఛా. ఉ. ౩ । ౧౪ । ౨) ఇతి । నచ బ్రహ్మనిర్మితం మాయారూపమనువదచ్ఛాస్త్రమశాస్త్రం భవతి, అపితు తాం కుర్వత్ ఇతి నాశాస్త్రత్వప్రసఙ్గః । యత్ర తు బ్రహ్మ నిరస్తసమస్తోపాధిభేదం జ్ఞేయత్వేనోపక్షిప్యతే, తత్ర శాస్త్రమ్ “అశబ్దమస్పర్శమరూపమవ్యయమ్”(క. ఉ. ౧ । ౩ । ౧౫) ఇతి ప్రవర్తతే । తస్మాద్రూపవత్త్వమపి పరమాత్మన్యుపపద్యతే । ఎతేనైవ మర్యాదాధారభేదావపి వ్యాఖ్యాతౌ । అపి చాదిత్యదేహాభిమానినః సంసారిణోఽన్తర్యామీ భేదేనోక్తః, స ఎవాన్తరాదిత్య ఇత్యన్తఃశ్రుతిసామ్యేన ప్రత్యభిజ్ఞాయమానో భవితుమర్హతి ।

తస్మాత్తే ధనసనయ ఇతి ।

ధనవన్తో విభూతిమన్త ఇతి యావత్ ।

కస్మాత్పునర్విభూతిమత్త్వం పరమేశ్వరపరిగ్రహే ఘటత ఇత్యత ఆహ -

యద్యద్విభూతిమదితి ।

సర్వాత్మకత్వేఽపి విభూతిమత్స్వేవ పరమేశ్వరస్వరూపాభివ్యక్తిః, న త్వవిద్యాతమఃపిహితపరమేశ్వరస్వరూపేష్వవిభూతిమత్స్విత్యర్థః ।

లోకకామేశితృత్వమపీతి ।

అతోఽత్యన్తాపారార్థ్యన్యాయేన నిరాఙ్కుశమైశ్వర్యమిత్యర్థః ॥ ౨౦ ॥ ॥ ౨౧ ॥

అన్తస్తద్ధార్మోపదేశాత్॥౨౦॥ నిర్విశేషం పరం బ్రహ్మ సాక్షాత్కర్తుమనీశ్వరాః । యే మన్దాస్తేఽనుకమ్ప్యన్తే సవిశేషనిరూపణైః॥౧॥ వశీకృతే మనస్యేషాం సగుణబ్రహ్మశీలనాత్ । తదేవావిర్భవేత్సాక్షాదపేతోపాధికల్పనమ్॥౨॥ సమన్వయస్య సవిశేషపరత్వమపోద్యానన్దమయాధికరణ ఉత్సర్గః స్థాపితః । ఇదానీమపవాదచిన్తార్థత్వేనాధికరణమవతారయన్ ప్రఘట్టకసఙ్గాతిమాహ —

పూర్వస్మిన్నితి ।

యద్యప్యపవాదాపవాదత్వాత్ పుచ్ఛబ్రహ్మచిన్తా ప్రాతర్దనవిచారసన్నిధౌ కర్తుం యుక్తా; తథాప్యవాన్తరసఙ్గతిమాలోచ్య కామాచ్చ నానుమానాపేక్షే (బ్ర.అ.౧.పా.౧.సూ.౧౮) తి ప్రధాననిరాసస్యేక్షత్యధికరణా(బ్ర.అ.౧.పా౧.సూ.౫) నన్తరం బుద్ధిస్థతాం చాపేక్ష్య ప్రథమం కృతా । ఉతాదిత్యపదవేదనీయో జీవ ఉపాస్యత్వేన న తూపక్షిప్యత ఇత్యనుషఙ్గః ।

ఇహ రూపవత్వసర్వపాప్మవిరహాభ్యాం సంశయే పూర్వత్ర ముఖ్యత్రితయాఖ్యబహుప్రమాణానుసారాన్నిర్విశేషనిర్ణయవద్ రూపవత్త్వాదిబహుప్రమాణవశాత్సంసారీ హిరణ్మయః పురుషః ఇత్యవాన్తరసఙ్గతిమభిప్రేత్య పూర్వపక్షం సఙ్కలయతి —

మర్యాదేతి ।

సర్వపాప్మవిరహస్యాన్యథాసిద్ధిమాహ —

కర్మేతి ।

ఇన్ద్రస్య వృత్రవధేన బ్రహ్మహత్యాశ్రవణాదస్తి దేవానాం కర్మాధికార ఇతి భారతివిలాసః । తన్న ; గవాం సత్రాసనశ్రవణాత్ (తాసాం) తేషామప్యధికారప్రసఙ్గాత్ । అసంభవస్తూభయత్ర తుల్యః । నహ్యైన్ద్రే దధని ఇన్ద్రస్యాధికారసంభవః । న చ నిషేధాధికారః; ‘‘న హ వై దేవాన్ పాపం గచ్ఛతీ’’ తి శ్రుతేః । అథ  ప్రాకృతస్యైవ । పాపస్య ఫలానారమ్భకత్వమేతచ్ఛ్రుత్యర్థః, తర్హి తదేవ పాప్మోదయస్యాలమ్బనమస్తు, కర్మానధికృతత్వోక్తేః తత్ప్రదర్శనార్థత్వాదితి అముష్మాదాదిత్యాత్పరాఞ్చః ।

నహ్యనాధారస్యేతి భాష్యం వ్యాచష్టే —

అనాధారత్వే చేతి ।

నిత్యత్వమితి స్వమహిమప్రతిష్ఠితత్వస్య వ్యాఖ్యా ।

కథం నిత్యత్వేనాఽనాధారత్వసిద్ధిస్తత్రాహ —

అనిత్యం హీతి ।

తర్హి తత ఎవానాధారత్వసిద్ధౌ కిం సర్వగతత్వేనాత ఆహ —

నిత్యమపీతి ।

నిత్యమపి అసర్వగతం చేత్తన్న భవత్యాధారరహితం, యతో యద్వస్తు తస్మాన్నిత్యాదధరభావేనావస్థితం, తదేవ తస్య నిత్యస్యోపరిస్థితస్యాధారో భవతి । తస్మాత్సర్వగతత్వమపి నిత్యత్వవిశేషణత్వేనానాధారత్వే హేతుర్వక్తవ్య ఇత్యర్థః ।

సర్వాత్మత్వసర్వదురితవిరహయోః రూపవత్త్వాదిభ్యః కిం బలమత ఆహ —

అవ్యభిచారిభ్యామితి ।

న బ్రహ్మణోఽన్యత్ర తయోః సంభవ ఇత్యర్థః ।

బ్రహ్మణి సర్వాత్మత్వసంభవమాహ —

సర్వేతి ।

రూపవత్త్వాదేర్బ్రహ్మణ్యపి సమ్భవద్వ్యభిచారమాహ —

వికారవదితి ।

కార్యోపహితమిత్యర్థః ।

సర్వదురితవిరహముదాహృతవాక్యేనాపి ప్రమిమీతే —

నామేతి ।

పాప్మభ్య ఇతి అపాదానే పఞ్చమీ । తతః సర్వే పాప్మనోఽపాదానాం యస్యోదయస్య తస్య భావస్తత్తా తద్రూపేణోదయ ఉద్గమ ఉచ్యత ఇతి । రూపవత్త్వం తాదృశేన రూపవిశేషేణోపదిశ్యత ఇత్యన్వయః ।

నను హిరణ్మయత్వం కథం? తద్ధి శరీరస్యాత ఆహ —

వికారస్య చేతి ।

నన్వవికారిబ్రహ్మణో మాయామయం రూపం వక్తవ్యం, తశ్చ మిథ్యార్థప్రకాశకతయా శాస్త్రాప్రామాణ్యమత ఆహ —

నచేతి ।

యథా లోకే మాయావిదర్శితమాయానువాదివాక్యం ప్రమాణమేవం శాస్త్రమపి ।

అప్రామాణ్యం తర్హి కదా స్యాదత ఆహ —

అపిత్వితి ।

మాయాం మిథ్యాబుద్ధిం కుర్వదశాస్త్రం స్యాద్, నతు తాం కరోతి; తస్యాః ప్రాగేవ సిద్ధత్వాదిత్యర్థః ।

విభూతిమత్స్వేవేశ్వరావస్థానే సార్వాత్మ్యవిరోధమాశఙ్క్యాభివ్యక్తిమాత్రం తత్ర, సత్తా తు సర్వత్రేత్యాహ —

సర్వేతి ।

లోకకామేశితృత్వశ్రవణాద్దేవమనుష్యైరీశ్వరాజ్ఞా వినాఽశితుమపి న శక్యమిత్యన్తః పారార్థ్యన్యాయః । సైవర్క్ తత్ సామేతి తచ్ఛబ్దైశ్చాక్షుషపురుషపరామర్శః । ఋగాదివిధేయాపేక్షయా స్త్రీలిఙ్గనిర్దేశః । ఉక్థం శస్త్రవిశేషః । తత్సాహచర్యాత్సామస్తోత్రం ఋగుక్థాదన్యచ్ఛస్త్రం బ్రహ్మ త్రయో వేదాః పృథివ్యగ్న్యాద్యాత్మకే చేత్యాదిభాష్యమ్ । తత్ర ఋగాధిదైవం పృథివ్యన్తరిక్షద్యునక్షత్రాదిత్యగతశుక్లభారూపా సామ చాగ్నివాయ్వాదిత్యచన్ద్రమ ఆదిత్యగతపరకృష్ణాఖ్యాతికృష్ణరూపాదికమామ్నాతమియమేవర్గగ్నిః సామేత్యాదినా । అధ్యాత్మం చ ఋగ్వాక్చక్షుః శ్రోత్రాదిగతశుక్లభాలక్షణా తావదుక్తా । సామ చ ప్రాణచ్ఛాయాత్మమనోక్షిస్థకృష్ణభారూపమామ్నాతమ్ — వాగేవర్క్ ప్రాణః సామేత్యాదినా । ఎవమాత్మకే ఋక్సామే తస్య గేష్ణ్యౌ పర్వణీ॥ ఇతి సప్తమమన్తరధికరణమ్॥