భామతీవ్యాఖ్యా
వేదాన్తకల్పతరుః
 

భూమా సమ్ప్రసాదాదధ్యుపదేశాత్ ।

నారదః ఖలు దేవర్షిః కర్మవిదనాత్మవిత్తయా శోచ్యమాత్మానం మన్యమానో భగవన్తమాత్మజ్ఞమాజానసిద్ధం మహాయోగినం సనత్కుమారముపససాద । ఉపసద్య చోవాచ , భగవన్ , అనాత్మజ్ఞతాజనితశోకసాగరపారముత్తారయతు మాం భగవానితి । తదుపశ్రుత్య సనత్కుమారేణ ‘నామ బ్రహ్మేత్యుపాస్స్వ’ ఇత్యుక్తే నారదేన పృష్టం కింనామ్నోఽస్తి భూయ ఇతి । తత్ర సనత్కుమారస్య ప్రతివచనమ్ - “వాగ్వావ నామ్నో భూయసీ”(ఛా. ఉ. ౭ । ౨ । ౧) ఇతి తదేవం నారదసనత్కుమారయోర్భూయసీ । ప్రశ్నోత్తరే వాగిన్ద్రియముపక్రమ్య మనఃసఙ్కల్పచిత్తధ్యానవిజ్ఞానబలాన్నతోయవాయుసహితతేజోనభఃస్మరాశాప్రాణేషు పర్యవసితే । కర్తవ్యాకర్తవ్యవివేకః సఙ్కల్పః, తస్య కారణం పూర్వాపరవిషయనిమిత్తప్రయోజననిరూపణం చిత్తమ్ । స్మరః స్మరణమ్ । ప్రాణస్య చ సమస్తక్రియాకారకఫలభేదేన పిత్రాద్యాత్మత్వేన చ రథారనాభిదృష్టాన్తేన సర్వప్రతిష్ఠత్వేన చ ప్రాణభూయస్త్వదర్శినోఽతివాదిత్వేన చ నామాదిప్రపఞ్చాదాశాన్తాద్భూయస్త్వముక్త్వాపృష్ట ఎవ నారదేన సనత్కుమార ఎకగ్రన్థేన “ఎష తు వా అతివదతి యః సత్యేనాతివదతి”(ఛా. ఉ. ౭ । ౧౫ । ౧) ఇతి సత్యాదీన్కృతిపర్యన్తానుక్త్వోపదిదేశ - “సుఖం త్వేవ విజిజ్ఞాసితవ్యమ్”(ఛా. ఉ. ౭ । ౨౨ । ౧) ఇతి । తదుపశ్రుత్య నారదేన - “సుఖం త్వేవ భగవో విజిజ్ఞాసే”(ఛా. ఉ. ౭ । ౨౧ । ౧) ఇత్యుక్తే సనత్కుమారః “యో వై భూమా తత్సుఖమ్”(ఛా. ఉ. ౭ । ౨౩ । ౧) ఇత్యుపక్రమ్య భూమానం వ్యుత్పాదయామ్బభూవ - “యత్ర నాన్యత్పశ్యతి”(ఛా. ఉ. ౭ । ౨౪ । ౧) ఇత్యాదినా । తదీదృశే విషయే విచార ఆరభ్యతే । తత్ర సంశయఃకిం ప్రాణో భూమా స్యాదాహో పరమాత్మేతి । భావభవిత్రోస్తాదాత్మ్యవివక్షయా సామానాధికరణ్యం సంశయస్య బీజముక్తం భాష్యకృతా । తత్ర “ఎతస్మిన్ గ్రన్థసన్దర్భే యదుక్తాద్భూయసోఽన్యతః । ఉచ్యమానం తు తద్భూయ ఉచ్యతే ప్రశ్నపూర్వకమ్” ॥ నచ ప్రాణాత్కిం భూయ ఇతి పృష్టమ్ । నాపి భూమా వాస్మాద్భూయానితి ప్రత్యుక్తమ్ । తస్మాత్ప్రాణభూయస్త్వాభిధానానన్తరమపృష్ఠేన భూమోచ్యమానః ప్రాణస్యైవ భవితుమర్హతి । అపిచ భూమేతి భావో న భవితారమన్తరేణ శక్యో నిరూపయితుమితి భవితారమపేక్షమాణః ప్రాణస్యానన్తర్యేణ బుద్ధిసంనిధానాత్తమేవ భవితారం ప్రాప్య నిర్వృణోతి । “యస్యోభయం హవిరార్తిమార్చ్ఛేత్” ఇత్యత్రార్తిరివార్తం హవిః । యథాహుః “మృష్యామహే హవిషా విశేషణమ్” ఇతి । న చాత్మనః ప్రకరణాదాత్మైవ బుద్ధిస్థ ఇతి తస్యైవ భూమా స్యాదితి యుక్తమ్ । సనత్కుమారస్య ‘నామ బ్రహ్మేత్యుపాస్స్వ’ ఇతి ప్రతీకోపదేశరూపేణోత్తరేణ నారదప్రశ్నస్యాపి తద్విషయత్వేన పరమాత్మోపదేశప్రకరణస్యానుత్థానాత్ । అతద్విషయత్వే చోత్తరస్య ప్రశ్నోత్తరయోర్వైయధికరణ్యేన విప్రతిపత్తేరప్రామాణ్యప్రసఙ్గాత్ । తస్మాదసతి ప్రకరణే ప్రాణస్యానన్తర్యాత్తస్యైవ భూమేతి యుక్తమ్ । తదేతత్సంశయబీజం దర్శయతా భాష్యకారేణ సూచితం పూర్వపక్షసాధనమితి న పునరుక్తమ్ । నచ భూయోభూయః ప్రశ్నాత్పరమాత్మైవ నారదేన జిజ్ఞాసిత ఇతి యుక్తమ్ । ప్రాణోపదేశానన్తరం తస్యోపరమాత్ । తదేవం ప్రాణ ఎవ భూమేతి స్థితే యద్యత్తద్విరోధితయా వచః ప్రతిభాతి తత్తదనుగుణతయా నేయమ్ । నీతం చ భాష్యకృతా ।

స్యాదేతత్ । “ఎష తు వా అతివదతి”(ఛా. ఉ. ౭ । ౧౭ । ౧) ఇతి తుశబ్దేన ప్రాణదర్శినోఽతివాదినో వ్యవచ్ఛిద్య సత్యేనాతివాదిత్వం వదన్ కథం ప్రాణస్య భూమానమభిదధీతేత్యత ఆహ -

ప్రాణమేవ త్వితి ।

ప్రాణదర్శినశ్చాతివాదిత్వమితి ।

నామాద్యాశాన్తమతీత్య వదనశీలత్వమిత్యర్థః । ఎతదుక్తం భవతి - నాయం తుశబ్దః ప్రాణాతివాదిత్వాద్వయవచ్ఛినత్తి, అపితు తదతివాదిత్వమపరిత్యజ్య ప్రత్యుత తదనుకృష్య తస్యైవ ప్రాణస్య సత్యస్య శ్రవణమననశ్రద్ధానిష్ఠాకృతిభిర్విజ్ఞానాయ నిశ్చయాయ సత్యేనాతివదతీతి ప్రాణవ్రతమేవాతివాదిత్వముచ్యతే । తుశబ్దో నామాద్యతివాదిత్వాద్వ్యవచ్ఛినత్తి । న నామాద్యాశాన్తవాద్యతివాది, అపితు సత్యప్రాణవాద్యతివాదీత్యర్థః । అత్ర చాగమాచార్యోపదేశాభ్యాం సత్యస్య శ్రవణమ్ । అథాగమావిరోధిన్యాయనివేశనం మననం, మత్వా చ గురుశిష్యసబ్రహ్మచారిభిరనసూయుభిః సహ సంవాద్య తత్త్వం శ్రద్ధత్తే । శ్రద్ధానన్తరం చ విషయాన్తరదర్శీ విరక్తస్తతో వ్యావృత్తస్తత్త్వజ్ఞానాభ్యాసం కరోతి, సేయమస్య కృతిః ప్రయత్నః । అథ తత్త్వజ్ఞానాభ్యాసనిష్ఠా భవతి, యదనన్తరమేవ తత్త్వవిజ్ఞానమనుభవః ప్రాదుర్భవతి । తదేతద్బాహ్యా । అప్యాహుః - “భూతార్థభావనాప్రకర్షపర్యన్తజం యోగిజ్ఞానమ్” ఇతి భావనాప్రకర్షస్య పర్యన్తో నిష్ఠా తస్మాజ్జాయతే తత్త్వానుభవ ఇతి । తస్మాత్ప్రాణ ఎవ భూమేతి ప్రాప్తేఽభిధీయతే “ఎష తు వా అతివదతి యః సత్యేనాతివదతి”(ఛా. ఉ. ౭ । ౧౭ । ౧) ఇత్యుక్త్వా భూమోచ్యతే । తత్ర సత్యశబ్దః పరమార్థే నిరూఢవృత్తిః శ్రుత్యా పరమార్థమాహ । పరమార్థశ్చ పరమాత్మైవ । తతో హ్యన్యత్సర్వం వికారజాతమనృతం కయాచిదపేక్షయా కథఞ్చిత్సత్యముచ్యతే । తథాచ “ఎష తు వా అతివదతి యః సత్యేనాతివదతి”(ఛా. ఉ. ౭ । ౧౭ । ౧) ఇతి బ్రహ్మణోఽతివాదిత్వం శ్రుత్యాన్యనిరపేక్షయా లిఙ్గాదిభ్యో బలీయస్యావగమితం కథమివ సంనిధానమాత్రాత్ శ్రుత్యాద్యపేక్షాదతిదుర్బలాత్కథం చిత్ప్రాణవిషయత్వేన శక్యం వ్యాఖ్యాతుమ్ । ఎవం చ ప్రాణాదూర్ధ్వం బ్రహ్మణి భూమావగమ్యమానో న ప్రాణవిషయో భవితుమర్హతి, కిన్తు సత్యస్య పరమాత్మన ఎవ । ఎవం చానాత్మవిద ఆత్మానం వివిదిషోర్నారదస్య ప్రశ్నే పరమాత్మానమేవాస్మై వ్యాఖ్యాస్యామీత్యభిసన్ధిమాన్సనత్కుమారః సోపానారోహణన్యాయేన స్థూలాదారభ్య తత్తద్భూమవ్యుత్పాదనక్రమేణ భూమానమతిదుర్జ్ఞానతయా పరమసూక్ష్మం వ్యుత్పాదయామాస । నచ ప్రశ్నపూర్వతాప్రవాహపతితేనోత్తరేణ సర్వేణ ప్రశ్నపూర్వేణైవ భవితవ్యమితి నియమోఽస్తీత్యాదిసుగమేన భాష్యేణ వ్యుత్పాదితమ్ । విజ్ఞానాదిసాధనపరమ్పరా మననశ్రద్ధాదిః, ప్రాణాన్తే చానుశాసనే తావన్మాత్రేణైవ ప్రకరణసమాప్తేర్న ప్రాణస్యాన్యాయత్తతోచ్యేత । తదభిధానే హి సాపేక్షత్వేన న ప్రకరణం సమాప్యేత । తస్మాన్నేదం ప్రాణస్య ప్రకరణమపి తు యదాయత్తః ప్రాణస్తస్య, స చాత్మేత్యాత్మన ఎవ ప్రకరణమ్ ।

శఙ్కతే -

ప్రకరణాన్త ఇతి ।

ప్రాణప్రకరణసమాప్తావిత్యర్థః ।

నిరాకరోతి -

న ।

స భగవ ఇతి ।

సన్దంశన్యాయేన హి భూమ్న ఎతత్ప్రకరణం, స చేద్భూమా ప్రాణః, ప్రాణస్యైతత్ప్రకరణం భవేత్ । తచ్చాయుక్తమిత్యుక్తమ్ ॥ ౮ ॥

న కేవలం శ్రుతేర్భూమాత్మతా పరమాత్మనః, లిఙ్గాదపీత్యాహ సూత్రకారః -

ధర్మోపపత్తేశ్చ ।

యదపి పూర్వపక్షిణా కథఞ్చిన్నీతం తదనుభాష్య భాష్యకారో దూషయతి -

యోఽప్యసౌ సుషుప్తావస్థాయామితి ।

సుషుప్తావస్థాయామిన్ద్రియాద్యసంయోగ్యాత్మైవ । న ప్రాణః । పరమాత్మప్రకరణాత్ । అన్యదార్తమ్ । వినశ్వరమిత్యర్థః । అతిరోహితార్థమన్యత్ ॥ ౯ ॥

వాక్ప్రేరకత్వాత్ వాచో మనో భూయః। కుర్యామితి నిశ్చయస్య మనసః కర్తవ్యాదివివేకః సంకల్పః కారణమ్। తస్య చాతీతాదివిషయసాధ్యప్రయోజనజ్ఞానం చిత్తమ్। తస్మాదపి లోకికవిషయాత్ శాస్త్రీయదేవతాద్యైకాగ్ర్యం ధ్యానం ఫలతో భూయః। ధ్యానస్య విజ్ఞానం శాస్త్రీయం కారణం తస్య మనోగతం బలం ప్రతిభానసామర్థ్యం కారణమ్। తస్యాద్యమానమన్నమ్। తస్యాపః। ఎవమాకాశపర్యన్తం జ్ఞేయమ్। ఆకాశస్య భోగ్యత్వే స్మరః స్మరణమ్। తస్యాశా తయా హీష్టం తాత్పర్యేణ స్మరతి। ప్రాణో నామాద్యాశాన్తసర్వహేతుతయా భూయాన్ ఇత్యుత్తరభూయస్త్వం ద్రష్టవ్యమ్। భవతు ప్రాణే ప్రశ్నప్రత్యుక్తిపర్యవసానమ్; తథాపి న తస్య భూమత్వశఙ్కా, ఎష త్వితి తుశబ్దేన గ్రన్థం విచ్ఛిద్య భూమోపదేశాదిత్యాశఙ్క్య విషయప్రదర్శనావసర ఎవ సంశయోపయోగితయా పూర్వపక్షసమ్భావనమాహ –

ప్రాణస్యేతి ।

సర్వాత్మత్వలిఙ్గాత్ ప్రాణ ఎవ భూమా, తుశబ్దస్తు సత్యప్రాణవేదిన ఎవ నామాద్యతివాదిత్వాత్ విశేషార్థ ఇతి సంభవః పూర్వపక్షస్యేత్యర్థః॥ ప్రాణస్య భూమత్వే లిఙ్గాన్తరమాహ –

అపృష్ట ఎవేతి ।

యది ప్రాణాదన్యో భూమా, తర్హి ప్రాగ్వత్ప్రశ్నేన భావ్యమిత్యర్థః।

భూమశబ్దస్య నిష్కృష్టబహుత్వవచనత్వాత్ కిం ప్రాణో భూమేతి భాష్యే సామానాధికరణ్యాయోగమాశఙ్క్య ఆహ –

భావభవిత్రోరితి ।

భాష్యకారేణ ప్రాణసన్నిధిరాత్మప్రకరణం చ సంశయబీజముక్తమయుక్తమ్, ప్రబలదుర్బలాభ్యాం సంశయాయోగాదిత్యాశఙ్క్యాహ –

సంశయస్యేతి ।

ఇదం హి విశుద్ధవిజ్ఞానేన భాష్యకృతోక్తమ్ అతో యథాశ్రుతాలోచిభిః నావజ్ఞేయమ్। ఉపపత్తిం త్వనన్తరమేవ వక్ష్యామ ఇతి భావః।

పూర్వపక్షమాహ –

ఎతస్మిన్నితి ।

యో వై భూమేత్యుక్తో భూమా, న ప్రాణాదన్యః, అస్తి భగవ ఆశాయా భూయ ఇతి ప్రశ్నాతిరిక్తప్రశ్నావిషయత్వే సతి ఎతద్గ్రన్థస్థభూమరూపత్వాత్, ఆశాపేక్షప్రాణభూమవత్ ఇత్యనుమానం సూచితమ్। ఆర్తిమాత్రస్య ఉద్దేశ్యత్వాఽపర్యసానాత్ హవిషా విశేషణం సహామహే, పర్యవసితస్య హి ఉద్దేశ్యస్య విశేషణం వాక్యభేదౌ అహంగ్రహస్యేవ ఎకత్వమితి శబరస్వామిన ఆహుః।

సంశయబీజోపపత్తిమనన్తరమేవ వక్ష్యామ ఇత్యవాదిష్మ, తామిదానీమాహ –

న చాత్మన ఇత్యాదినా॥

నిర్ణోతార్థప్రతీకవిషయోత్తరవశాత్ ప్రశ్నోఽపి ప్రతీకపరః, ఆత్మశబ్దశ్చ నామాదిషు ఆరోప్యమాణబ్రహ్మవిషయః।

ప్రశ్నస్య ఆరోప్యావిషయత్వే దూషణమాహ –

అతదితి ।

ప్రశ్నో యద్యాత్మవిషయః స్యాత్ తద ఉత్తరస్య ప్రతీకవిషయస్య అతద్విషయత్వమ్ అపృష్టవిషయత్వం స్యాత్, తదా చ ప్రశ్నోత్తరయోః వైయధికరణ్యమిత్యర్థః। ప్రశ్నస్యేతి యది పాఠో లభ్యతే తదా సుగమమితి॥

తదేతదితి ।

ప్రకరణానుత్థానమ్। ప్రకరణమేవ ప్రాణసన్నిధిసమకక్షత్వేన సంశయబీజం దర్శయతా భాష్యకారేణ ప్రకరణత్వమస్య న నిశ్చితం, సన్నిధిమాత్రమాత్మశబ్దస్యేతి సూచితమ్। అత ఎవ పూర్వపక్షావసరే పునర్నోక్తమిత్యర్థః। పూర్వపక్షస్తు ప్రాణస్య ఆత్మశబ్దాదపి అతిసన్నిధానాత్ ఉత్థిత ఇత్యుక్తమపి చ భూమేతి భావ ఇత్యత్ర। అపి తు ఇత్యస్య నామాద్యతివాదిత్వాత్ వ్యవచ్ఛినత్తీతి వక్ష్యమాణేనాన్వయః।

ఫలితమాహ –

తదితి ।

వాక్యేన ప్రాణవ్రతస్య పునరుక్తౌ ప్రయోజనమాహ –

న నామేతి ।

సత్యాదిపరమ్పరయేతి భాష్యోక్తం సత్యాది దర్శయతి –

అత్ర చేతి ।

యదవాది ప్రతీకవిషయో బహోర్భావ ఇతి విగ్రహే ‘పృథ్వాదిభ్య ఇమనిజ్వా’ ఇతీమనిచ్ప్రత్యయే బహుశబ్దోపరి కృతే బహోర్లోపో భూ చ బహోరితి సూత్రేణ బహోరుత్తరేషామిమనాదీనామికారస్య లోపే బహోః స్థానే భూ-ఆదేశే చ భూమేతి రూపమ్। గార్హపత్యో హ వా ఎషోఽపాన ఇత్యాదినా అగ్నిత్వేన నిరూపితత్వాత్ ప్రాణాగ్నయః। పురే శరీరే దేవో మన-ఉపాధికో జీవః। అథ తదా యత్సుఖం తదస్మిన్ శరీరే భవతి స వా ఎవ ఎతస్మిన్ సంప్రసాదే స్వప్రాన్తే బుద్ధాన్తే ఇతి స్వప్నజాగ్రద్భ్యాం సహ సుషుప్తే సంప్రసాదశబ్దః పఠితః। ఉపక్రమోపసంహారయోః శోకతమసోః అభిధానాత్ విసంవాద ఇతి శఙ్కాయామ్ ఉత్తరం భాష్యం - తమ ఇతి శోకాదికారణమితి॥౯॥

ఇతి ద్వితీయం భూమాధికరణమ్॥