అక్షరమమ్బరాన్తధృతేః ।
అక్షరశబ్దః సముదాయప్రసిద్ధ్యా వర్ణేషు రూఢః । పరమాత్మని చావయవప్రసిద్ధ్యా యౌగికః । అవయవప్రసిద్ధేశ్చ సముదాయప్రసిద్ధిర్బలీయసీతి వర్ణా ఎవాక్షరమ్ । నచ వర్ణేష్వాకాశస్యోతత్వప్రోతత్వే నోపపద్యేతే, సర్వస్యైవ రూపధేయస్యనామధేయాత్మకత్వాత్ । సర్వం హి రూపధేయం నామధేయసమ్భిన్నమనుభూయతే, గౌరయం వృక్షోఽయమితి । న చోపాయత్వాత్తత్సమ్భేదసమ్భవః । నహి ధూమోపాయా వహ్నిధీర్ధూమసమ్భిన్నం వహ్నిమవగాహతే ధూమోఽయం వహ్నిరితి, కిన్తు వైయధికరణ్యేన ధూమాద్వహ్నిరితి । భవతి తు నామధేయసమ్భిన్నో రూపధేయప్రత్యయో డిత్థోఽయమితి । అపిచ శబ్దానుపాయేఽపి రూపధేయప్రత్యయే లిఙ్గేన్ద్రియజన్మని నామసమ్భేదో దృష్టః । తస్మాన్నామసమ్భిన్నా పృథివ్యాదయోఽమ్బరాన్తా నామ్నా గ్రథితాశ్చ విద్ధాశ్చ, నామాని చ ఓఙ్కారాత్మకాని తద్వ్యాప్తత్వాత్ । “తద్యథా శఙ్కునా సర్వాణి పర్ణాని సన్తృణ్ణాన్యేవమోఙ్కారేణ సర్వా వాక్”(ఛా. ఉ. ౨ । ౨౩ । ౩) ఇతి శ్రుతేః । అత ఓఙ్కారాత్మకాః పృథివ్యాదయోఽమ్బరాన్తా ఇతి వర్ణా ఎవాక్షరం న పరమాత్మేతి ప్రాప్తమ్ । ఎవం ప్రాప్తేఽభిధీయతే - అక్షరం పరమాత్మైవ, న తు వర్ణాః । కుతః । అమ్బరాన్తధృతేః । న ఖల్వమ్బరాన్తాని పృథివ్యాదీని వర్ణా ధారయితుమర్హన్తి, కిన్తు పరమాత్మైవ । తేషాం పరమాత్మవికారత్వాత్ । నచ నామధేయాత్మకం రూపధేయమితి యుక్తం, స్వరూపభేదాత్ , ఉపాయభేదాత్ , అర్థక్రియాభేదాచ్చ । తథాహి - శబ్దత్వసామాన్యాత్మకాని శ్రోత్రగ్రాహ్యాణ్యభిధేయప్రత్యయార్థక్రియాణి నామధేయాన్యనుభూయన్తే । రూపధేయాని తు ఘటపటాదీని ఘటత్వపటత్వాదిసామాన్యాత్మకాని చక్షురాదీన్ద్రియాగ్రాహ్యాణి మధుధారణప్రావరణాద్యర్థక్రియాణి చ భేదేనానుభూయన్తే ఇతి కుతో నామసమ్భేదః । నచ డిత్థోఽయమితి శబ్దసామానాధికరణ్యప్రత్యయః । న ఖలు శబ్దాత్మకోఽయం పిణ్డ ఇత్యనుభవః, కిన్తు యో నానాదేశకాలసమ్ప్లుతః పిణ్డః సోఽయం సంనిహితదేశకాల ఇత్యర్థః । సంజ్ఞా తు గృహీతసమ్బన్ధైరత్యన్తాభ్యాసాత్పిణ్డాభినివేశిన్యేవ సంస్కారోద్బోధసమ్పాతాయాతా స్మర్యతే । యథాహుః - “యత్సంజ్ఞాస్మరణం తత్ర న తదప్యన్యహేతుకమ్ । పిణ్డ ఎవ హి దృష్టః సన్సంజ్ఞాం స్మారయితుం క్షమః ॥ ౧ ॥ సంజ్ఞా హి స్మర్యమాణాపి ప్రత్యక్షత్వం న బాధతే । సంజ్ఞినః సా తటస్థా హి న రూపాచ్ఛాదనక్షమా” ॥ ౨ ॥ ఇతి । నచ వర్ణాతిరిక్తే స్ఫోటాత్మని అలౌకికేఽక్షరపదప్రసిద్ధిరస్తి లోకే । న చైష ప్రామాణిక ఇత్యుపరిష్టాత్ప్రవేదయిష్యతే । నివేదితం చాస్మాభిస్తత్త్వబిన్దౌ । తస్మాచ్ఛ్రోత్రగ్రాహ్యాణాం వర్ణానామమ్బరాన్తధృతేరనుపపత్తేః సముదాయప్రసిద్ధిబాధనావయవప్రసిద్ధ్యా పరమాత్మైవాక్షరమితి సిద్ధమ్ । యే తు ప్రధానం పూర్వపక్షయిత్వానేన సూత్రేణ పరమాత్మైవాక్షరమితి సిద్ధాన్తయన్తి తైరమ్బరాన్తరధృతేరిత్యనేన కథం ప్రధానం నిరాక్రియత ఇతి వాచ్యమ్ । అథ నాధికరణత్వమాత్రం ధృతిః అపి తు ప్రశాసనాధికరణతా । తథా చ శ్రుతిః - “ఎతస్య వాక్షరస్య ప్రశాసనే గార్గి సూర్యాచన్ద్రమసౌ విధృతౌ తిష్ఠతః” (బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౯) ఇతి । తథాప్యమ్బరాన్తధృతేరిత్యనర్థకమ్ । ఎతావద్వక్తవ్యమ్ అక్షరం ప్రశాసనాదితి । ఎతావతైవ ప్రధాననిరాకరణసిద్ధేః । తస్మాద్వర్ణాక్షరతానిరాక్రియైవాస్యార్థః । నచ స్థూలాదీనాం వర్ణేష్వప్రాప్తేరస్థూలమిత్యాదినిషేధానుపపత్తేర్వర్ణేషు శఙ్కైవ నాస్తీతి వాచ్యమ్ । నహ్యవశ్యం ప్రాప్తిపూర్వకా ఎవ ప్రతిషేధా భవన్తి, అప్రాప్తేష్వపి నిత్యానువాదానాం దర్శనాత్ । యథా నాన్తరిక్షే న దివీత్యగ్నిచయననిషేధానువాదః । తస్మాత్ యత్కిఞ్చిదేతత్ ॥ ౧౦ ॥
సా చ ప్రశాసనాత్ ।
ప్రశాసనమాజ్ఞా చేతనధర్మో నాచేతనే ప్రధానే వాఽవ్యాకృతే వా సమ్భవతి । నచ ముఖ్యార్థసమ్భవే కూలం పిపతిషతీతివద్భాక్తత్వముచితమితి భావః ॥ ౧౧ ॥
అన్యభావవ్యావృత్తేశ్చ ।
అమ్బరాన్తవిధరణస్యాక్షరస్యేశ్వరాగద్యదన్యద్వర్ణా వా ప్రధానం వావ్యాకృతం వా తేషామన్యేషాం భావోఽన్యభావస్తమత్యన్తం వ్యావర్తయతి శ్రుతిః - “తద్వా ఎతదక్షరం గార్గి”(బృ. ఉ. ౩ । ౮ । ౧౧) ఇత్యాదికా ।
అనేనైవ సూత్రేణ జీవస్యాప్యక్షరతా నిషిద్ధేత్యత ఆహ -
తథేతి ।
'నాన్యత్” ఇత్యాదికయా హి శ్రుత్యాత్మభేదః ప్రతిషిధ్యతే । తథా చోపాధిభేదాద్భిన్నా జీవా నిషిద్ధా భవన్త్యభేదాభిధానాదిత్యర్థః ।
ఇతోఽపి న శారీరస్యాక్షరశబ్దతేత్యాహ -
అచక్షుష్కమితి ।
అక్షరస్య చక్షురాద్యుపాధిం వారయన్తీ శ్రుతిరౌపాధికస్య జీవస్యాక్షరతాం నిషేధతీత్యర్థః । తస్మాద్వర్ణప్రధానావ్యాకృతజీవానామసమ్భవాత్ , సమ్భవాచ్చ పరమాత్మనః, పరమాత్మైవాక్షరమితి సిద్ధమ్ ॥ ౧౨ ॥
అక్షరమమ్బరాన్తధృతేః॥౧౦॥ అక్షరశబ్దస్య వర్ణబ్రహ్మణోః రూఢినిరూఢిభ్యాం సంశయే ప్రణవసర్వాత్మ్యం న గౌణం ప్రాణసర్వాత్మ్యవదితి ప్రత్యవస్థాననిరా సాత్సఙ్గతిః। పూర్వపక్షమాహ –
అక్షరశబ్ద ఇత్యాదినా ।
రూప్యతే నిరూప్యతే ఇతి రూపమభిధేయం స్వార్థే ధేయప్రత్యయః। అర్థే శబ్దాత్మకత్వానుభవో న తద్గమ్యత్వకృతః। ధూమగమ్యవహ్నేః తాదాత్మ్యానవభాసాదితి।
శబ్దబోధేఽభిధయా మానాన్తరగమ్యార్థబోధే యః శబ్దబోధస్తత్రోపాయత్వప్రయుక్తశఙ్కాఽపి నేత్యాహ –
అపి చేతి ।
గ్రథితాః సంబద్ధాః। విద్ధాః తదాత్మ్యేన। శఙ్కునా పర్ణనాలేన। పర్ణాని పర్ణావయవాః సంతృణ్ణాని విద్ధాని।
కిం తు పరమాత్మైవైతి ।
ధారయితుమర్హతీత్యనుషఙ్గః।
స్వరూపప్రమాణార్థక్రియాభిర్భేదమాహ –
తథా హీతి ।
నను డిత్థోఽయమితి నామసంభేదోఽనుభూయతే, తత ఆహ –
న చ డిత్థ ఇతి ।
యద్యర్థో న శబ్దాత్మా, తర్హి కథమర్థప్రత్యయే శబ్దః ప్రతిభాతి, న హి స తదా స్వేన పరేణ వోచ్చార్యతేఽత ఆహ –
సంజ్ఞా త్వితి ।
సంస్కారోద్బోధస్య సంపాత ఉత్పాదస్తేనాయాతా ప్రాప్తా గృహీతసంబన్ధైః పుంభిః।
యత్సంజ్ఞాస్మరణమితి ।
అన్యహేతుకమ్ అర్థాత్మత్వహేతుకమ్।
నను స్మర్యమాణసంజ్ఞాయాః పరోక్షత్వాత్తద్విశిష్టోఽర్థః కథం ప్రత్యక్షః స్యాదత ఆహ –
సంజ్ఞాహీతి ।
సంజ్ఞినః ప్రత్యక్షత్వం స్మర్యమాణాఽపి సంజ్ఞా న బాధతే।
సా హి తటస్థా అర్థానివిష్టాఽతో నార్థస్వరూపాచ్ఛాదనక్షమేతి॥ భాస్కరస్త్వస్థూలమిత్యాదేః వర్ణేషు అప్రాప్తనిషేధత్వానుపపత్తేః అధికరణమన్యథయామాస, తదనూద్య దూషయతి –
యే త్విత్యాదినా ।
అమ్బరాన్తధృతేః ప్రధానం న నిరాకర్తుం శక్యం; సాధారణత్వాదిత్యర్థః। యత్తు కశ్చిదాహ - భూతభవిష్యదాద్యాధారత్వాదవ్యాకృతమాకాశం, తథా చ ప్రధాననిరాక్రియా - ఇతి। తన్న; తథా సత్యుత్తరసూత్రవైయర్థ్యాత్। అత్ర స ఎవాహ ఆకాశశబ్దస్య రూఢిభఙ్గః ఫలం, నభ ఆశ్రయస్యావ్యాకృతస్య ప్రశాసితృత్వాయోగాదవ్యాకృతాశ్రయస్య తదుపపత్తేరితి। తచ్చ న; ఆత్మన ఆకాశ ఇతి భూతాకాశాశ్రయస్యాత్మత్వావగమాత్। అపి చ ప్రధానస్యాపి నభ ఆశ్రయత్వసాధారణ్యాత్ తద్వ్యుదాసాయ రూఢిభఙ్గ ఇతి వాచ్యమ్। తచ్చాయుక్తమ్; అభగ్నాయామపి రూఢౌ వాక్యశేషస్థప్రశాస్తేర్నిర్ణయలాభాదితి।
న హ్యవశ్యమితి ।
ప్రౌఢ్యైష వాదః। సంభవతి తు ప్రాప్తిరభిధానానురక్తాభిధేయస్య, తత్ప్రకృతికత్వే ప్రకృతివికారానన్యత్వేన ప్రలయావస్థావర్ణేషు స్థౌల్యాదిప్రాప్తేరితి॥ ప్రపఞ్చాధిష్ఠానత్వమాత్రాభ్యుపగమాద్ బ్రహ్మణః ప్రశాసనాశ్రయత్వాఽయోగాద్వాచస్పతిమతే - సా చ ప్రశాసనాదితి (వ్యా.సూ.అ.౧.పా.౩.సూ.౧౧) సూత్రమసంగతమితి కేచిత్। తన్న; రజ్జ్వాం భుజఙ్గవత్ ప్రశాసనవ్యాపారస్యాప్యారోపాత్। హన్త ప్రధానేఽపి తమారోప్య తదపి ప్రశాసితృ కిం న స్యాదితి చేత్, నైతత్; చేతనే దృష్టస్య నియన్తృత్వస్య జగదైశ్వర్యరూపేణ చేతన ఎవ సమారోపసంభవాత్। న హి గజతురగపత్తివృతే రాజామాత్యే రాజత్వమారోపితమితి కుడ్యాదావారోప్యతే। ఆరోపితమపి నియన్తృత్వం బ్రహ్మణి ముఖ్యమేవ ప్రపఞ్చస్థిత్యర్థక్రియాకారిత్వాదకారగతహ్రస్వాదివత్। ప్రధానే తు గౌణమ్।
తదిదమాహ –
న చ ముఖ్యార్థసంభవే ఇతి॥౧౨॥