ಅನುಕೃತೇಸ್ತಸ್ಯ ಚ ।
'ಅಭಾನಂ ತೇಜಸೋ ದೃಷ್ಟಂ ಸತಿ ತೇಜೋಽಂತರೇ ಯತಃ । ತೇಜೋಧಾತ್ವಂತರಂ ತಸ್ಮಾದನುಕಾರಾಚ್ಚ ಗಮ್ಯತೇ” ॥ ಬಲೀಯಸಾ ಹಿ ಸೌರೇಣ ತೇಜಸಾ ಮಂದಂ ತೇಜಶ್ಚಂದ್ರತಾರಕಾದ್ಯಭಿಭೂಯಮಾನಂ ದೃಷ್ಟಂ, ನ ತು ತೇಜಸೋಽನ್ಯೇನ । ಯೇಽಪಿ ಪಿಧಾಯಕಾಃ ಪ್ರದೀಪಸ್ಯ ಗೃಹಘಟಾದಯೋ ನ ತೇ ಸ್ವಭಾಸಾ ಪ್ರದೀಪಂ ಭಾಸಯಿತುಮೀಶತೇ । ಶ್ರೂಯತೇ ಚ - “ತಸ್ಯ ಭಾಸಾ ಸರ್ವಮಿದಂ ವಿಭಾತಿ”(ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೧) ಇತಿ । ಸರ್ವಶಬ್ದಃ ಪ್ರಕೃತಸೂರ್ಯಾದ್ಯಪೇಕ್ಷಃ । ನ ಚಾತುಲ್ಯರೂಪೇಽನುಭಾನಮಿತ್ಯನುಕಾರಃ ಸಂಭವತಿ । ನಹಿ ಗಾವೋ ವರಾಹಮನುಧಾವಂತೀತಿ ಕೃಷ್ಣವಿಹಂಗಾನುಧಾವನಮುಪಪದ್ಯತೇ ಗವಾಮ್ , ಅಪಿ ತು ತಾದೃಶಸೂಕರಾನುಧಾವನಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ಯದ್ಯಪಿ “ಯಸ್ಮಿಂದ್ಯೌಃ ಪೃಥಿವೀ ಚಾಂತರಿಕ್ಷಮೋತಮ್” (ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೫) ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಕೃತಂ, ತಥಾಪ್ಯಭಿಭವಾನುಕಾರಸಾಮರ್ಥ್ಯಲಕ್ಷಣೇನ ಲಿಂಗೇನ ಪ್ರಕರಣಬಾಧಯಾ ತೇಜೋಧಾತುರವಗಮ್ಯತೇ, ನ ತು ಬ್ರಹ್ಮ, ಲಿಂಗಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ತತ್ರ ತಂ ತಸ್ಯೇತಿ ಚ ಸರ್ವನಾಮಪದಾನಿ ಪ್ರದರ್ಶನೀಯಮೇವಾವಮ್ರಕ್ಷ್ಯಂತಿ । ನಚ ತಚ್ಛಬ್ದಃ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಪರಾಮರ್ಶೀತಿ ನಿಯಮಃ ಸಮಸ್ತಿ । ನಹಿ “ತೇನ ರಕ್ತಂ ರಾಗಾತ್”(ಪಾ.ಸೂ. ೪.೨.೧) “ತಸ್ಯಾಪತ್ಯಮ್”(ಪಾ.ಸೂ. ೪-೧-೯೨) ಇತ್ಯಾದೌ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಂ ಕಿಂಚಿದಸ್ತಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾಪ್ರತೀತಮಪಿ ತೇಜೋಽಂತರಮಲೌಕಿಕಂ ಶಬ್ದಾದುಪಾಸ್ಯತ್ವೇನ ಗಮ್ಯತ ಇತಿ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಉಚ್ಯತೇ - “ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವ ಹಿ ತಲ್ಲಿಂಗಂ ನ ತು ತೇಜಸ್ಯಲೌಕಿಕೇ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ತದುಪಾಸ್ಯತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಞೇಯಂ ತು ಗಮ್ಯತೇ” ॥ “ತಮೇವ ಭಾಂತತ್”(ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೧) ಇತ್ಯತ್ರ ಕಿಮಲೌಕಿಕಂ ತೇಜಃ ಕಲ್ಪಯಿತ್ವಾ ಸೂರ್ಯಾದೀನಾಮನುಭಾನಮುಪಪದ್ಯತಾಮ್ , ಕಿಂವಾ “ಭಾರೂಪಃ ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪಃ” (ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧೪ । ೨) ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಂತರಪ್ರಸಿದ್ಧೇನ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಭಾನೇನ ಸೂರ್ಯಾದೀನಾಂ ಭಾನಮುಪಪಾದ್ಯತಾಮಿತಿ ವಿಶಯೇ ನ ಶ್ರುತಸಂಭವೇಽಶ್ರುತಸ್ಯ ಕಲ್ಪನಾ ಯುಜ್ಯತ ಇತ್ಯಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ನಾಲೌಕಿಕಮುಪಾಸ್ಯಂ ತೇಜೋ ಯುಜ್ಯತೇ, ಅಪಿ ತು ಶ್ರುತಿಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಜ್ಞೇಯಮಿತಿ ।
ತದೇತದಾಹ -
ಪ್ರಾಜ್ಞ ಏವಾತ್ಮಾ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ ।
ವಿರೋಧಮಾಹ -
ಸಮತ್ವಾಚ್ಚೇತಿ ।
ನನು ಸ್ವಪ್ರತಿಭಾನೇ ಸೂರ್ಯಾದಯಶ್ಚಾಕ್ಷುಷಂ ತೇಜೋಽಪೇಕ್ಷಂತೇ । ನ ಹ್ಯಂಧೇನೈತೇ ದೃಶ್ಯಂತೇ । ತಥಾ ತದೇವ ಚಾಕ್ಷುಷಂ ತೇಜೋ ಬಾಹ್ಯಸೌರ್ಯಾದಿತೇಜ ಆಪ್ಯಾಯಿತಂ ರೂಪಾದಿ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ ನಾನಾಪ್ಯಾಯಿತಮ್ , ಅಂಧಕಾರೇಽಪಿ ರೂಪದರ್ಶನಪ್ರಸಂಗಾದಿತ್ಯತ ಆಹ -
ಯಂ ಭಾಂತಮನುಭಾಯುರಿತಿ ।
ನಹಿ ತೇಜೋಂತರಸ್ಯ ತೇಜೋಽಂತರಾಪೇಕ್ಷಾಂ ವ್ಯಾಸೇಧಾಮಃ, ಕಿಂತು ತದ್ಭಾನಮನುಭಾನಮ್ । ನಚ ಲೋಚನಭಾನಮನುಭಾಂತಿ ಸೂರ್ಯಾದಯಃ ।
ತದಿದಮುಕ್ತಮ್ -
ನಹಿ ಪ್ರದೀಪ ಇತಿ ।
ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಮನುಭಾಷ್ಯ ವ್ಯಭಿಚಾರಮಾಹ -
ಯದಪ್ಯುಕ್ತಮಿತಿ ।
ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ಯದಿ ಸ್ವರೂಪಸಾಮ್ಯಾಭಾವಮಭಿಪ್ರೇತ್ಯಾನುಕಾರೋ ನಿರಾಕ್ರಿಯತೇ, ತದಾ ವ್ಯಭಿಚಾರಃ । ಅಥ ಕ್ರಿಯಾಸಾಮ್ಯಾಭಾವಂ, ಸೋಽಸಿದ್ಧಃ । ಅಸ್ತಿ ಹಿ ವಾಯುರಜಸೋಃ ಸ್ವರೂಪವಿಸದೃಶಯೋರಪಿ ನಿಯತದಿಗ್ದೇಶವಹನಕ್ರಿಯಾಸಾಮ್ಯಮ್ । ವನ್ಹ್ಯಯಃ ಪಿಂಡಯೋಸ್ತು ಯದ್ಯಪಿ ದಹನಕ್ರಿಯಾ ನ ಭಿದ್ಯತೇ ತಥಾಪಿ ದ್ರವ್ಯಭೇದೇನ ಕ್ರಿಯಾಭೇದಂ ಕಲ್ಪಯಿತ್ವಾ ಕ್ರಿಯಾಸಾದೃಶ್ಯಂ ವ್ಯಾಖ್ಯೇಯಮ್ ।
ತದೇವಮನುಕೃತೇರಿತಿ ವಿಭಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಚೇತಿ ಸೂತ್ರಾವಯವಂ ವಿಭಜತೇ -
ತಸ್ಯ ಚೇತಿ ಚತುರ್ಥಮಿತಿ ।
ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಸೂರ್ಯಾದೀನಾಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಯೋತಿಃಪ್ರಕಾಶಕಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ತೇಜೋಽಂತರೇಣಾನಿಂದ್ರಿಯಭಾವಮಾಪನ್ನೇನ ಸೂರ್ಯಾದಿತೇಜೋ ವಿಭಾತೀತ್ಯಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ । ಸರ್ವಶಬ್ದಸ್ಯ ಹಿ ಸ್ವರಸತೋ ನಿಃಶೇಷಾಭಿಧಾನಂ ವೃತ್ತಿಃ । ಸಾ ತೇಜೋಧಾತಾವಲೌಕಿಕೇ ರೂಪಮಾತ್ರಪ್ರಕಾಶಕೇ ಸಂಕುಚೇತ್ । ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ತು ನಿಃಶೇಷಜಗದವಭಾಸಕೇ ನ ಸರ್ವಶಬ್ದಸ್ಯ ವೃತ್ತಿಃ ಸಂಕುಚತೀತಿ -
ತತ್ರಶಬ್ದಮಾಹರನ್ನಿತಿ ।
ಸರ್ವತ್ರ ಖಲ್ವಯಂ ತತ್ರಶಬ್ದಃ ಪೂರ್ವೋಕ್ತಪರಾಮರ್ಶೀ । “ತೇನ ರಕ್ತಂ ರಾಗಾತ್”(ಪಾ.ಸೂ. ೪.೨.೧) ಇತ್ಯಾದಾವಪಿ ಪ್ರಕೃತೇಃ ಪರಸ್ಮಿನ್ಪ್ರತ್ಯಯೇಽರ್ಥಭೇದೇಽನ್ವಾಖ್ಯಾಯಮಾನೇ ಪ್ರಾತಿಪದಿಕಪ್ರಕೃತ್ಯರ್ಥಸ್ಯ ಪೂರ್ವವೃತ್ತತ್ವಮಸ್ತೀತಿ ತೇನೇತಿ ತತ್ಪರಾಮರ್ಶಾನ್ನ ವ್ಯಭಿಚಾರಃ । ತಥಾಚ ಸರ್ವನಾಮಶ್ರುತಿರೇವ ಬ್ರಹ್ಮೋಪಸ್ಥಾಪಯತಿ । ತೇನ ಭವತು ನಾಮ ಪ್ರಕರಣಾಲ್ಲಿಂಗಂ ಬಲೀಯಃ, ಶ್ರುತಿಸ್ತು ಲಿಂಗಾದ್ಬಲೀಯಸೀತಿ ಶ್ರೌತಮಿಹ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಗಮ್ಯತ ಇತಿ ।
ಅಪಿ ಚಾಪೇಕ್ಷಿತಾನಪೇಕ್ಷಿತಾಭಿಧಾನಯೋರಪೇಕ್ಷಿತಾಭಿಧಾನಂ ಯುಕ್ತಂ, ದೃಷ್ಟಾರ್ಥತ್ವಾದಿತ್ಯಾಹ -
ಅನಂತರಂ ಚ ಹಿರಣ್ಮಯೇ ಪರೇ ಕೋಶ ಇತಿ ।
ಅಸ್ಮಿನ್ವಾಕ್ಯೇ ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಿತ್ಯುಕ್ತಂ, ತತ್ರ ಕಥಂ ತತ್ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಿತ್ಯಪೇಕ್ಷಾಯಾಮಿದಮುಪತಿಷ್ಠತೇ -
ನ ತತ್ರ ಸೂರ್ಯ ಇತಿ ।
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೇಣ ತೂಚ್ಯಮಾನೇಽನಪೇಕ್ಷಿತಂ ಸ್ಯಾದದೃಷ್ಟಾರ್ಥಮಿತಿ ।
ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಪಿ ಚೈಷಾಂ ಭಾನಪ್ರತಿಷೇಧೋಽವಕಲ್ಪತ ಇತಿ ।
ಅಯಮಭಿಪ್ರಾಯಃ - “ನ ತತ್ರ ಸೂರ್ಯೋ ಭಾತಿ”(ಮು. ಉ. ೨ । ೨ । ೧೧) ಇತಿ ನೇಯಂ ಸತಿಸಪ್ತಮೀ, ಯತಃ ಸೂರ್ಯಾದೀನಾಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಸತ್ಯಭಿಭವಃ ಪ್ರತೀಯೇತ । ಅಪಿ ತು ವಿಷಯಸಪ್ತಮೀ । ತೇನ ನ ತತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಪ್ರಕಾಶಯಿತವ್ಯೇ ಸೂರ್ಯಾದಯಃ ಪ್ರಕಾಶಕತಯಾ ಭಾಂತಿ, ಕಿಂತು ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸೂರ್ಯಾದಿಷು ಪ್ರಕಾಶಯಿತವ್ಯೇಷು ಪ್ರಕಾಶಕತ್ವೇನ ಭಾತಿ ।
ತಚ್ಚ ಸ್ವಯಂಪ್ರಕಾಶಮ್ ,
ಅಗೃಹ್ಯೋ ನಹಿ ಗೃಹ್ಯತ ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಭ್ಯ ಇತಿ ॥ ೨೨ ॥
ಅಪಿ ಚ ಸ್ಮರ್ಯತೇ ।
ನ ತದ್ಭಾಸಯತ ಇತಿ
ಬ್ರಹ್ಮಣೋಽಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಮುಕ್ತಮ್ ।
ಯದಾದಿತ್ಯಗತಮ್
ಇತ್ಯನೇನ ತಸ್ಯೈವ ಗ್ರಾಹಕತ್ವಮುಕ್ತಮಿತಿ ॥ ೨೩ ॥
ಅನುಕೃತೇಸ್ತಸ್ಯ ಚ॥೨೨॥ ಸಪ್ತಮ್ಯಾಃ ಸತಿ ವಾಕ್ಯೇ ಚ ಸಾಧಾರಣ್ಯಾತ್ಸಂಶಯಃ। ಪೂರ್ವಮ್ ಏತಂ ತ್ವೇತ ತ ಇತ್ಯೇತಚ್ಛಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಾರ್ಥತಾದ್ ದಹರಸ್ಯ ಜೀವತಾ ನಿರಾಸಿ, ತದಸಾಧುಃ; ತತ್ರೇತ್ಯಾದೌ ಸರ್ವನಾಮ್ನಃ ಪ್ರಕೃತಾರ್ಥತ್ವಾನಿಯಮಾದಿತಿ ಶಂಕಾನಿರಾಸಾತ್ಸಂಗತಿಃ। ತತ್ರೇತಿ ವಿಷಯಸಪ್ತಮೀಸ್ವೀಕಾರೇ ತದ್ಭಾಸಯತೀತಿ ಣಿಜಧ್ಯಾಹಾರಪ್ರಸಂಗಾತ್ಸತಿಸಪ್ತಮೀಮಾದಾಯ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಮಾಹ –
ಅಭಾನಮಿತಿ ।
ತಸ್ಮಾತ್ತೇಜಃಪ್ರತ್ಯಭಿಭಾವಕತ್ವಲಿಂಗಾತ್ ಅನುಭಾನಲಕ್ಷಣಾನುಕಾರಾಚ್ಚ ತತ್ರಶಬ್ದೇನ ತೇಜೋರೂಪಂ ಪದಾರ್ಥಾಂತರಂ ಗಮ್ಯತ ಇತಿ ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧಸ್ಯಾರ್ಥಃ।
ಪ್ರಥಮಾರ್ಥಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –
ಬಲೀಯಸೇತಿ ।
ವಿಮತಂ, ತೇಜಃ, ತದಭಿಭಾವಕತ್ವಾತ್, ಸೂರ್ಯವದಿತ್ಯನುಮಾನಮಸೂಚಿ।
ತಸ್ಯಾನೈಕಾಂತಿಕತ್ವಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –
ಯೇಽಪೀತಿ ।
ಭಾಸಕತ್ವೇ ಸತಿ ತೇಜೋಽಭಿಭಾವಕತ್ವಂ ಹೇತುರಿತ್ಯರ್ಥಃ।
ನನ್ವಿಂದ್ರಿಯಾತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ತೇಜಸಃ ಕಥಂ ತೇಜಃಪ್ರಕಾಶತ್ವಮತ ಆಹ –
ಶ್ರೂಯತೇ ಚೇತಿ ।
ಅಸ್ಯ ತೇಜಸೋಽಯಂ ವಿಶೇಷಃ ಶ್ರುತಿತ ಆಶ್ರಿತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಅಭಿಭವಾನುಕಾರಯೋರತೇಜಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಶ್ರುತಿವಶಾದಾಶ್ರಯಣೇ ತು ಗೌರವಮಿತಿ ಪೂರ್ವವಾದ್ಯಾಶಯಃ।
ನನು ತಸ್ಯ ಭಾಸೇತಿ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮಲಿಂಗೇ ಕಥಂ ತೇಜಶ್ಶಂಕಾ, ಅತ ಆಹ –
ಸರ್ವಶಬ್ದ ಇತಿ ।
ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಿ –
ನ ಚೇತಿ ।
ನನು ಮಂತ್ರಸ್ಥತಚ್ಛಬ್ದೈಃ ಪ್ರಕೃತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಪರಾಮೃಶ್ಯತೇಽತ ಆಹ –
ತತ್ರೇತಿ ।
ಉಪರಿಷ್ಟಾತ್ಪ್ರದರ್ಶನೀಯಂ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಮೇವ ಅವಮ್ರಕ್ಷ್ಯಂತಿ ತಸ್ಯ ಪರಾಮರ್ಶಂ ಕರಿಷ್ಯಂತಿ। ರಾಗವಾಚಿನಃ ಶಬ್ದಾತ್ತೇನೇತಿ ತೃತೀಯಸಮರ್ಥಾದ್ರಕ್ತಮ್ ಇತ್ಯರ್ಥೇಽಣ್ ಪ್ರತ್ಯಯೋ ಭವತಿ। ಯಥಾ ಕಾಷಾಯಃ ಪಟ ಇತಿ। ತಸ್ಯೇತಿ ಷಷ್ಠೀಸಮರ್ಥಾದಪತ್ಯೇಽಣ್ ಪ್ರತ್ಯಯೋ ಭವತಿ ಯಥೌಪಗವ ಇತಿ। ಅನಯೋಃ ಸೂತ್ರಯೋಸ್ತಚ್ಛಬ್ದೌ ನ ಪ್ರಕೃತಾರ್ಥೌ; ತದದರ್ಶನಾತ್।
ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವೇತಿ ।
ಯದನುಭಾನಂ ಮಂತ್ರೇ ತದ್ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವ ಲಿಂಗಮ್। ತಸ್ಯ ಭಾರೂಪ ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೌ ಚೈತನ್ಯಪ್ರಕಾಶತ್ವಸಿದ್ಧೇಃ ತದಧ್ಯಸ್ತಸೂರ್ಯಾದೇಸ್ತದನುಭಾನಸಂಭವಾತ್। ನ ತೇಜಸ್ಯೇವಂಭೂತೇ ತಸ್ಯಾಲೌಕಿಕತ್ವಾದನಿಶ್ಚಿತತ್ವಾಚ್ಚ ವೇದೇ।
ಅಪಿ ಚ ತೇಜಃಪಕ್ಷೇ ಉಪಾಸ್ತಿಕಲ್ಪನಾದದೃಷ್ಟಾರ್ಥಂ ವಾಕ್ಯಂ ಸ್ಯಾದ್, ಬ್ರಹ್ಮಪಕ್ಷೇ ತು ಪ್ರಸ್ತುತಸ್ಯ ಜ್ಯೋತಿಷಃ ಸಮರ್ಪಣಾತ್ ದೃಷ್ಟಾರ್ಥತ್ವಮಿತ್ಯಾಹ –
ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।
ವಿರೋಧಮಾಹೇತಿ ।
ಅನಪೇಕ್ಷಾದ್ವಾರಕಂ ಭಾಸ್ಯಭಾಸಕತ್ವವಿರೋಧಮಾಹೇತ್ಯರ್ಥಃ।
ಕಿಂ ಭಾನೇಽನಪೇಕ್ಷಾ ತೇಜಸಃ, ಉತ ಭಾಸಕತ್ವೇ ಇತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯ ಕ್ರಮೇಣ ದೂಷಯಿತ್ವಾ ಸಮಾಧತ್ತೇ –
ನಹೀತಿ ।
ಭಾಸಮಾನತೇಜಸಾ ನ ತೇಜೋ ಭಾತೀತಿ ನಿಯಮಾದ್ವಿರೋಧ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಆದಿತ್ಯಾದೇರ್ಬ್ರಹ್ಮಾನುಕಾರಾಭಾವಃ ಕಿಂ ಸ್ವತೋ ವಿಸದೃಶತ್ವಾತ್, ಉತ ತದೀಯಕ್ರಿಯಯಾ ಸಮಾನಕ್ರಿಯಾನಾಶ್ರಯತ್ವಾತ್।
ಆದ್ಯಮನೂದ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಾಹ –
ಯದೀತಿ ।
ಧೂಲಿಪವನಯೋಃ ಅಯೋದಹನಯೋಶ್ಚ ವ್ಯಭಿಚಾರ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।
ದ್ವಿತೀಯಮನೂದ್ಯ ದೂಷಯತಿ –
ಅಥೇತಿ ।
ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸೂರ್ಯಾದೇಶ್ಚ ಕ್ರಿಯಾಸಾಮ್ಯಾಭಾವೋ ಹೇತುನಾ ಸಾಧ್ಯಃ, ತತ್ರ ಯದಿ ಸ್ವರೂಪಸಾಮ್ಯಾಭಾವೋ ಹೇತುತ್ವೇನೋಚ್ಯೇತ, ತದಾ ಯತ್ರ ಸ್ವರೂಪಸಾಮ್ಯಾಭಾವಸ್ತತ್ರ ಕ್ರಿಯಾಸಾಮ್ಯಾಭಾವೋಽಸಿದ್ಧ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।
ನನ್ವಯಸಿ ನ ದಹನಕ್ರಿಯಾ ಕಥಂ ವಹ್ನಿತುಲ್ಯಾಕ್ರಿಯತ್ವಮತ ಆಹ –
ವಹ್ನೀತಿ ।
ಏಕೈವ ದಹನಕ್ರಿಯಾ ವಹ್ನೌ ಸ್ವತಃ, ಸೈವ ತತ್ಸಂಶ್ಲೇಷಾದಯಸಿ ಸಮಾರೋಪಿತಾ ಅತಃ ಕ್ರಿಯಾಸಾಮ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।
ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಜ್ಯೋತಿರಿತಿ ಭಾಷ್ಯೋದಾಹೃತಶ್ರುತಿಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –
ಜ್ಯೋತಿಷಾಮಿತಿ ।
ತೇಜೋಂತರೇಣ ತು ಸೂರ್ಯಾದಿತೇಜೋ ವಿಭಾತೀತ್ಯಪ್ರಸಿದ್ಧಮಿತಿ ಭಾಷ್ಯೇ ಇಂದ್ರಿಯತ್ವಮನಾಪನ್ನೇನೇತಿ ವಿಶೇಷಣೀಯಮ್, ಇಂದ್ರಿಯೇಣ ಸೂರ್ಯಾದಿಭಾನಾದಿತ್ಯಾಹ –
ಅನಿಂದ್ರಿಯಭಾವಮಿತಿ ।
ಅಥವಾ ನ ಸೂರ್ಯಾದೀನಾಮಿತಿ ಭಾಷ್ಯಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –
ಸರ್ವಶಬ್ದಸ್ಯ ಹೀತಿ ।
ಅಲೌಕಿಕೇ ತೇಜೋಧಾತೌ ಸ್ವೀಕೃತೇ ಸತಿ ಭಾಸ್ಯವಾಚಿಸರ್ವಶಬ್ದಸ್ಯ ವೃತ್ತೀ ರೂಪರೂಪಿಪೈಕಾರ್ಥಸಮವಾಯಿಷು ಸಂಕುಚೇದಲೌಕಿಕತೇಜಸೋ ರೂಪಾದಿಷು ಮಧ್ಯೇ ರೂಪಮಾತ್ರಪ್ರಕಾಶಕತ್ವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ।
ತೇನ ರಕ್ತಮಿತಿ ।
ಪ್ರಕೃತೇಃ ಪರೋ ಯಃ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ತಸ್ಮಿನ್ ಯೋಽರ್ಥವಿಶೇಷಃ ತಸ್ಮಿನ್ ಅನ್ವಾಖ್ಯಾಯಮಾನೇ ಪ್ರತ್ಯಯಾಧಸ್ತನಪ್ರಕೃತ್ಯರ್ಥಸ್ಯಾಸ್ತಿ ಪ್ರಸ್ತುತತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।
ಏವಮನುಕಾರಲಿಂಗಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಸಾಮ್ಯರ್ಥ್ಯಮಾನಪ್ರತಿಷೇಧಂ ಸಮರ್ಥಯತೇ –
ನ ತತ್ರೇತಿ ।
ಣಿಜಧ್ಯಾಹಾರಪ್ರಸಂಗಂ ಪರಿಹರತಿ –
ತೇನೇತಿ ।
ತತ್ರೇತಿ ।
ವಿಷಯೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟೇ ಸೂರ್ಯಾದೇರ್ಭಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಕತಯೈವ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ತತಃ ಪ್ರಕಾಶಕತಯೇತಿ ನಾಧ್ಯಾಹಾರಾಭಿಪ್ರಾಯಮಪಿ ತು ವ್ಯಾಖ್ಯಾ। ಅಗೃಹ್ಯ ಇತಿ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯ ನ ಹಿ ಗೃಹ್ಯತ ಇತಿ ಹಿಶಬ್ದೇನ ಅಗ್ರಾಹ್ಯತ್ವಹೇತುಸಾಧಕಂ ದೃಗ್ರಪತ್ವಂ ಶ್ರುತ್ಯಾ ಸೂಚಿತಮ್।
ನ ತತ್ರೇತಿ ।
ನ ತಸ್ಮಿನ್ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಭಾಸ್ಯೇ ಸೂರ್ಯಾದಯೋ ಭಾಸಕತ್ವೇನ ನ ಭಾಂತಿ। ಕುತೋಽಯಮಸ್ಮದ್ಗೋಚರೋಽರ್ಗ್ನಿರ್ಭಾತಿ, ಕಿಂ ಬಹುನಾ? ಸರ್ವಂ ಜಗತ್ತಮೇವ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ಸ್ವತೋ ಭಾಂತಮನುಭಾತಿ।
ಕಿಂ ಬ್ರಹ್ಮಭಾನಾದನ್ಯಜ್ಜಡಭಾನಂ ಯಥಾ ದೀಪಪ್ರಕಾಶಾದನ್ಯದ್ ಘಟಜ್ಞಾನಂ ನೇತ್ಯಾಹ -
ತಸ್ಯ ಭಾಸೇತಿ ।
ಯಥಾಗ್ನಿಸಂಶ್ಲೇಷಾದಯೋ ದಹತೀತ್ಯುಚ್ಯತೇ, ಏವಮಧಿಷ್ಠಾನಬ್ರಹ್ಮಭಾಸೈವ ಜಗದ್ವಿಭಾತಿ, ನಾನ್ಯಜ್ಜಗದ್ಭಾನಮಿತ್ಯರ್ಥಃ॥೧೩॥೧೪॥