అనుకృతేస్తస్య చ ।
'అభానం తేజసో దృష్టం సతి తేజోఽన్తరే యతః । తేజోధాత్వన్తరం తస్మాదనుకారాచ్చ గమ్యతే” ॥ బలీయసా హి సౌరేణ తేజసా మన్దం తేజశ్చన్ద్రతారకాద్యభిభూయమానం దృష్టం, న తు తేజసోఽన్యేన । యేఽపి పిధాయకాః ప్రదీపస్య గృహఘటాదయో న తే స్వభాసా ప్రదీపం భాసయితుమీశతే । శ్రూయతే చ - “తస్య భాసా సర్వమిదం విభాతి”(ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇతి । సర్వశబ్దః ప్రకృతసూర్యాద్యపేక్షః । న చాతుల్యరూపేఽనుభానమిత్యనుకారః సమ్భవతి । నహి గావో వరాహమనుధావన్తీతి కృష్ణవిహఙ్గానుధావనముపపద్యతే గవామ్ , అపి తు తాదృశసూకరానుధావనమ్ । తస్మాద్యద్యపి “యస్మిన్ద్యౌః పృథివీ చాన్తరిక్షమోతమ్” (ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౫) ఇతి బ్రహ్మ ప్రకృతం, తథాప్యభిభవానుకారసామర్థ్యలక్షణేన లిఙ్గేన ప్రకరణబాధయా తేజోధాతురవగమ్యతే, న తు బ్రహ్మ, లిఙ్గానుపపత్తేః । తత్ర తం తస్యేతి చ సర్వనామపదాని ప్రదర్శనీయమేవావమ్రక్ష్యన్తి । నచ తచ్ఛబ్దః పూర్వోక్తపరామర్శీతి నియమః సమస్తి । నహి “తేన రక్తం రాగాత్”(పా.సూ. ౪.౨.౧) “తస్యాపత్యమ్”(పా.సూ. ౪-౧-౯౨) ఇత్యాదౌ పూర్వోక్తం కిఞ్చిదస్తి । తస్మాత్ప్రమాణాన్తరాప్రతీతమపి తేజోఽన్తరమలౌకికం శబ్దాదుపాస్యత్వేన గమ్యత ఇతి ప్రాప్తే ఉచ్యతే - “బ్రహ్మణ్యేవ హి తల్లిఙ్గం న తు తేజస్యలౌకికే । తస్మాన్న తదుపాస్యత్వే బ్రహ్మ జ్ఞేయం తు గమ్యతే” ॥ “తమేవ భాన్తత్”(ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇత్యత్ర కిమలౌకికం తేజః కల్పయిత్వా సూర్యాదీనామనుభానముపపద్యతామ్ , కింవా “భారూపః సత్యసఙ్కల్పః” (ఛా. ఉ. ౩ । ౧౪ । ౨) ఇతి శ్రుత్యన్తరప్రసిద్ధేన బ్రహ్మణో భానేన సూర్యాదీనాం భానముపపాద్యతామితి విశయే న శ్రుతసమ్భవేఽశ్రుతస్య కల్పనా యుజ్యత ఇత్యప్రసిద్ధం నాలౌకికముపాస్యం తేజో యుజ్యతే, అపి తు శ్రుతిప్రసిద్ధం బ్రహ్మైవ జ్ఞేయమితి ।
తదేతదాహ -
ప్రాజ్ఞ ఎవాత్మా భవితుమర్హతి ।
విరోధమాహ -
సమత్వాచ్చేతి ।
నను స్వప్రతిభానే సూర్యాదయశ్చాక్షుషం తేజోఽపేక్షన్తే । న హ్యన్ధేనైతే దృశ్యన్తే । తథా తదేవ చాక్షుషం తేజో బాహ్యసౌర్యాదితేజ ఆప్యాయితం రూపాది ప్రకాశయతి నానాప్యాయితమ్ , అన్ధకారేఽపి రూపదర్శనప్రసఙ్గాదిత్యత ఆహ -
యం భాన్తమనుభాయురితి ।
నహి తేజోన్తరస్య తేజోఽన్తరాపేక్షాం వ్యాసేధామః, కిన్తు తద్భానమనుభానమ్ । నచ లోచనభానమనుభాన్తి సూర్యాదయః ।
తదిదముక్తమ్ -
నహి ప్రదీప ఇతి ।
పూర్వపక్షమనుభాష్య వ్యభిచారమాహ -
యదప్యుక్తమితి ।
ఎతదుక్తం భవతి - యది స్వరూపసామ్యాభావమభిప్రేత్యానుకారో నిరాక్రియతే, తదా వ్యభిచారః । అథ క్రియాసామ్యాభావం, సోఽసిద్ధః । అస్తి హి వాయురజసోః స్వరూపవిసదృశయోరపి నియతదిగ్దేశవహనక్రియాసామ్యమ్ । వన్హ్యయః పిణ్డయోస్తు యద్యపి దహనక్రియా న భిద్యతే తథాపి ద్రవ్యభేదేన క్రియాభేదం కల్పయిత్వా క్రియాసాదృశ్యం వ్యాఖ్యేయమ్ ।
తదేవమనుకృతేరితి విభజ్య తస్య చేతి సూత్రావయవం విభజతే -
తస్య చేతి చతుర్థమితి ।
జ్యోతిషాం సూర్యాదీనాం బ్రహ్మ జ్యోతిఃప్రకాశకమిత్యర్థః ।
తేజోఽన్తరేణానిన్ద్రియభావమాపన్నేన సూర్యాదితేజో విభాతీత్యప్రసిద్ధమ్ । సర్వశబ్దస్య హి స్వరసతో నిఃశేషాభిధానం వృత్తిః । సా తేజోధాతావలౌకికే రూపమాత్రప్రకాశకే సఙ్కుచేత్ । బ్రహ్మణి తు నిఃశేషజగదవభాసకే న సర్వశబ్దస్య వృత్తిః సఙ్కుచతీతి -
తత్రశబ్దమాహరన్నితి ।
సర్వత్ర ఖల్వయం తత్రశబ్దః పూర్వోక్తపరామర్శీ । “తేన రక్తం రాగాత్”(పా.సూ. ౪.౨.౧) ఇత్యాదావపి ప్రకృతేః పరస్మిన్ప్రత్యయేఽర్థభేదేఽన్వాఖ్యాయమానే ప్రాతిపదికప్రకృత్యర్థస్య పూర్వవృత్తత్వమస్తీతి తేనేతి తత్పరామర్శాన్న వ్యభిచారః । తథాచ సర్వనామశ్రుతిరేవ బ్రహ్మోపస్థాపయతి । తేన భవతు నామ ప్రకరణాల్లిఙ్గం బలీయః, శ్రుతిస్తు లిఙ్గాద్బలీయసీతి శ్రౌతమిహ బ్రహ్మైవ గమ్యత ఇతి ।
అపి చాపేక్షితానపేక్షితాభిధానయోరపేక్షితాభిధానం యుక్తం, దృష్టార్థత్వాదిత్యాహ -
అనన్తరం చ హిరణ్మయే పరే కోశ ఇతి ।
అస్మిన్వాక్యే జ్యోతిషాం జ్యోతిరిత్యుక్తం, తత్ర కథం తత్జ్యోతిషాం జ్యోతిరిత్యపేక్షాయామిదముపతిష్ఠతే -
న తత్ర సూర్య ఇతి ।
స్వాతన్త్ర్యేణ తూచ్యమానేఽనపేక్షితం స్యాదదృష్టార్థమితి ।
బ్రహ్మణ్యపి చైషాం భానప్రతిషేధోఽవకల్పత ఇతి ।
అయమభిప్రాయః - “న తత్ర సూర్యో భాతి”(ము. ఉ. ౨ । ౨ । ౧౧) ఇతి నేయం సతిసప్తమీ, యతః సూర్యాదీనాం తస్మిన్ సత్యభిభవః ప్రతీయేత । అపి తు విషయసప్తమీ । తేన న తత్ర బ్రహ్మణి ప్రకాశయితవ్యే సూర్యాదయః ప్రకాశకతయా భాన్తి, కిన్తు బ్రహ్మైవ సూర్యాదిషు ప్రకాశయితవ్యేషు ప్రకాశకత్వేన భాతి ।
తచ్చ స్వయమ్ప్రకాశమ్ ,
అగృహ్యో నహి గృహ్యత ఇత్యాదిశ్రుతిభ్య ఇతి ॥ ౨౨ ॥
అపి చ స్మర్యతే ।
న తద్భాసయత ఇతి
బ్రహ్మణోఽగ్రాహ్యత్వముక్తమ్ ।
యదాదిత్యగతమ్
ఇత్యనేన తస్యైవ గ్రాహకత్వముక్తమితి ॥ ౨౩ ॥
అనుకృతేస్తస్య చ॥౨౨॥ సప్తమ్యాః సతి వాక్యే చ సాధారణ్యాత్సంశయః। పూర్వమ్ ఎతం త్వేత త ఇత్యేతచ్ఛబ్దస్య ప్రకృతార్థతాద్ దహరస్య జీవతా నిరాసి, తదసాధుః; తత్రేత్యాదౌ సర్వనామ్నః ప్రకృతార్థత్వానియమాదితి శఙ్కానిరాసాత్సంగతిః। తత్రేతి విషయసప్తమీస్వీకారే తద్భాసయతీతి ణిజధ్యాహారప్రసఙ్గాత్సతిసప్తమీమాదాయ పూర్వపక్షమాహ –
అభానమితి ।
తస్మాత్తేజఃప్రత్యభిభావకత్వలిఙ్గాత్ అనుభానలక్షణానుకారాచ్చ తత్రశబ్దేన తేజోరూపం పదార్థాన్తరం గమ్యత ఇతి ద్వితీయార్ధస్యార్థః।
ప్రథమార్థం వ్యాచష్టే –
బలీయసేతి ।
విమతం, తేజః, తదభిభావకత్వాత్, సూర్యవదిత్యనుమానమసూచి।
తస్యానైకాన్తికత్వమాశఙ్క్యాహ –
యేఽపీతి ।
భాసకత్వే సతి తేజోఽభిభావకత్వం హేతురిత్యర్థః।
నన్విన్ద్రియాతిరిక్తస్య తేజసః కథం తేజఃప్రకాశత్వమత ఆహ –
శ్రూయతే చేతి ।
అస్య తేజసోఽయం విశేషః శ్రుతిత ఆశ్రిత ఇత్యర్థః। అభిభవానుకారయోరతేజసి బ్రహ్మణి శ్రుతివశాదాశ్రయణే తు గౌరవమితి పూర్వవాద్యాశయః।
నను తస్య భాసేతి సర్వజ్ఞత్వే బ్రహ్మలిఙ్గే కథం తేజశ్శఙ్కా, అత ఆహ –
సర్వశబ్ద ఇతి ।
ద్వితీయార్ధం వ్యాఖ్యాతి –
న చేతి ।
నను మన్త్రస్థతచ్ఛబ్దైః ప్రకృతం బ్రహ్మ పరామృశ్యతేఽత ఆహ –
తత్రేతి ।
ఉపరిష్టాత్ప్రదర్శనీయం వక్ష్యమాణమేవ అవమ్రక్ష్యన్తి తస్య పరామర్శం కరిష్యన్తి। రాగవాచినః శబ్దాత్తేనేతి తృతీయసమర్థాద్రక్తమ్ ఇత్యర్థేఽణ్ ప్రత్యయో భవతి। యథా కాషాయః పట ఇతి। తస్యేతి షష్ఠీసమర్థాదపత్యేఽణ్ ప్రత్యయో భవతి యథౌపగవ ఇతి। అనయోః సూత్రయోస్తచ్ఛబ్దౌ న ప్రకృతార్థౌ; తదదర్శనాత్।
బ్రహ్మణ్యేవేతి ।
యదనుభానం మన్త్రే తద్ బ్రహ్మణ్యేవ లిఙ్గమ్। తస్య భారూప ఇత్యాదిశ్రుతౌ చైతన్యప్రకాశత్వసిద్ధేః తదధ్యస్తసూర్యాదేస్తదనుభానసంభవాత్। న తేజస్యేవంభూతే తస్యాలౌకికత్వాదనిశ్చితత్వాచ్చ వేదే।
అపి చ తేజఃపక్షే ఉపాస్తికల్పనాదదృష్టార్థం వాక్యం స్యాద్, బ్రహ్మపక్షే తు ప్రస్తుతస్య జ్యోతిషః సమర్పణాత్ దృష్టార్థత్వమిత్యాహ –
తస్మాదితి ।
విరోధమాహేతి ।
అనపేక్షాద్వారకం భాస్యభాసకత్వవిరోధమాహేత్యర్థః।
కిం భానేఽనపేక్షా తేజసః, ఉత భాసకత్వే ఇతి వికల్ప్య క్రమేణ దూషయిత్వా సమాధత్తే –
నహీతి ।
భాసమానతేజసా న తేజో భాతీతి నియమాద్విరోధ ఇత్యర్థః। ఆదిత్యాదేర్బ్రహ్మానుకారాభావః కిం స్వతో విసదృశత్వాత్, ఉత తదీయక్రియయా సమానక్రియానాశ్రయత్వాత్।
ఆద్యమనూద్య ప్రత్యాహ –
యదీతి ।
ధూలిపవనయోః అయోదహనయోశ్చ వ్యభిచార ఇత్యర్థః।
ద్వితీయమనూద్య దూషయతి –
అథేతి ।
బ్రహ్మణః సూర్యాదేశ్చ క్రియాసామ్యాభావో హేతునా సాధ్యః, తత్ర యది స్వరూపసామ్యాభావో హేతుత్వేనోచ్యేత, తదా యత్ర స్వరూపసామ్యాభావస్తత్ర క్రియాసామ్యాభావోఽసిద్ధ ఇత్యర్థః।
నన్వయసి న దహనక్రియా కథం వహ్నితుల్యాక్రియత్వమత ఆహ –
వహ్నీతి ।
ఎకైవ దహనక్రియా వహ్నౌ స్వతః, సైవ తత్సంశ్లేషాదయసి సమారోపితా అతః క్రియాసామ్యమిత్యర్థః।
జ్యోతిషాం జ్యోతిరితి భాష్యోదాహృతశ్రుతిం వ్యాచష్టే –
జ్యోతిషామితి ।
తేజోన్తరేణ తు సూర్యాదితేజో విభాతీత్యప్రసిద్ధమితి భాష్యే ఇన్ద్రియత్వమనాపన్నేనేతి విశేషణీయమ్, ఇన్ద్రియేణ సూర్యాదిభానాదిత్యాహ –
అనిన్ద్రియభావమితి ।
అథవా న సూర్యాదీనామితి భాష్యం వ్యాచష్టే –
సర్వశబ్దస్య హీతి ।
అలౌకికే తేజోధాతౌ స్వీకృతే సతి భాస్యవాచిసర్వశబ్దస్య వృత్తీ రూపరూపిపైకార్థసమవాయిషు సంకుచేదలౌకికతేజసో రూపాదిషు మధ్యే రూపమాత్రప్రకాశకత్వాదిత్యర్థః।
తేన రక్తమితి ।
ప్రకృతేః పరో యః ప్రత్యయః తస్మిన్ యోఽర్థవిశేషః తస్మిన్ అన్వాఖ్యాయమానే ప్రత్యయాధస్తనప్రకృత్యర్థస్యాస్తి ప్రస్తుతత్వమిత్యర్థః।
ఎవమనుకారలిఙ్గబ్రహ్మణి సామ్యర్థ్యమానప్రతిషేధం సమర్థయతే –
న తత్రేతి ।
ణిజధ్యాహారప్రసఙ్గం పరిహరతి –
తేనేతి ।
తత్రేతి ।
విషయే నిర్దిష్టే సూర్యాదేర్భానం ప్రకాశకతయైవ ప్రాప్నోతి, తతః ప్రకాశకతయేతి నాధ్యాహారాభిప్రాయమపి తు వ్యాఖ్యా। అగృహ్య ఇతి ప్రతిజ్ఞాయ న హి గృహ్యత ఇతి హిశబ్దేన అగ్రాహ్యత్వహేతుసాధకం దృగ్రపత్వం శ్రుత్యా సూచితమ్।
న తత్రేతి ।
న తస్మిన్ బ్రహ్మణి భాస్యే సూర్యాదయో భాసకత్వేన న భాన్తి। కుతోఽయమస్మద్గోచరోఽర్గ్నిర్భాతి, కిం బహునా? సర్వం జగత్తమేవ పరమేశ్వరం స్వతో భాన్తమనుభాతి।
కిం బ్రహ్మభానాదన్యజ్జడభానం యథా దీపప్రకాశాదన్యద్ ఘటజ్ఞానం నేత్యాహ -
తస్య భాసేతి ।
యథాగ్నిసంశ్లేషాదయో దహతీత్యుచ్యతే, ఎవమధిష్ఠానబ్రహ్మభాసైవ జగద్విభాతి, నాన్యజ్జగద్భానమిత్యర్థః॥౧౩॥౧౪॥