ಭಾಮತೀವ್ಯಾಖ್ಯಾ
ವೇದಾಂತಕಲ್ಪತರುಃ
 

ತದುಪರ್ಯಪಿ ಬಾದರಾಯಣಃ ಸಂಭವಾತ್ ।

ದೇವರ್ಷೀಣಾಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿಜ್ಞಾನಾಧಿಕಾರಚಿಂತಾ ಸಮನ್ವಯಲಕ್ಷಣೇಽಸಂಗತೇತ್ಯಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಸಂಗಿಕೀಂ ಸಂಗತಿಂ ದರ್ಶಯಿತುಂ ಪ್ರಸಂಗಮಾಹ -

ಅಂಗುಷ್ಠಮಾತ್ರಶ್ರುತಿರಿತಿ ।

ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ದೇವಾದೀನಾಂ ವಿವಿಧವಿಚಿತ್ರಾನಂದಭೋಗಭೋಗಿನಾಂ ವೈರಾಗ್ಯಾಭಾವಾನ್ನಾರ್ಥಿತ್ವಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಯಾಮಿತ್ಯತ ಆಹ -

ತತ್ರಾರ್ಥಿತ್ವಂ ತಾವನ್ಮೋಕ್ಷವಿಷಯಮಿತಿ ।

ಕ್ಷಯಾತಿಶಯಯೋಗ್ಯಸ್ಯ ಸ್ವರ್ಗಾದ್ಯುಪಭೋಗೇಽಪಿ ಭಾವಾದಸ್ತಿ ವೈರಾಗ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ನನು ದೇವಾದೀನಾಂ ವಿಗ್ರಹಾದ್ಯಭಾವೇನೇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥಸಂನಿಕರ್ಷಜಾಯಾಃ ಪ್ರಮಾಣಾದಿವೃತ್ತೇರನುಪಪತ್ತೇರವಿದ್ವತ್ತಯಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಭಾವೇನ ನಾಧಿಕಾರ ಇತ್ಯತ ಆಹ -

ತದಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಪಿ ತೇಷಾಮಿತಿ ।

ಯಥಾ ಚ ಮಂತ್ರಾದಿಭ್ಯಸ್ತದವಗಮಸ್ತಥೋಪರಿಷ್ಟಾದುಪಪಾದಯಿಷ್ಯತೇ ।

ನನು ಶೂದ್ರವದುಪನಯನಾಸಂಭವೇನಾಧ್ಯಯನಾಭಾವಾತ್ತೇಷಾಮನಧಿಕಾರ ಇತ್ಯತ ಆಹ -

ನ ಚೋಪನಯನಶಾಸ್ತ್ರೇಣೇತಿ ।

ನ ಖಲು ವಿಧಿವತ್ ಗುರುಮುಖಾದ್ಗೃಹ್ಯಮಾಣೋ ವೇದಃ ಫಲವತ್ಕರ್ಮಬ್ರಹ್ಮಾವಬೋಧಹೇತುಃ, ಅಪಿ ತ್ವಧ್ಯಯನೋತ್ತರಕಾಲಂ ನಿಗಮನಿರುಕ್ತವ್ಯಾಕರಣಾದಿವಿದಿತಪದತದರ್ಥಸಂಗತೇರಧಿಗತಶಾಬ್ದನ್ಯಾಯತತ್ತ್ವಸ್ಯ ಪುಂಸಃ ಸ್ಮರ್ಯಮಾಣಃ । ಸ ಚ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಿಹ ಜನ್ಮನೀವ ದೇವದೀನಾಂ ಪ್ರಾಚಿ ಭವೇ ವಿಧಿವದಧೀತ ಆಮ್ನಾಯ ಇಹ ಜನ್ಮನಿ ಸ್ಮರ್ಯಮಾಣಃ । ಅತ ಏವ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರತಿಭಾತೋ ವೇದಃ ಸಂಭವತೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ನ ಚ ಕರ್ಮಾನಧಿಕಾರೇ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾನಧಿಕಾರೋ ಭವತೀತ್ಯಾಹ -

ಯದಪಿ ಕರ್ಮಸ್ವನಧಿಕಾರಕಾರಣಮುಕ್ತಮಿತಿ ।

ವಸ್ವಾದೀನಾಂ ಹಿ ನ ವಸ್ವಾದ್ಯಂತರಮಸ್ತಿ । ನಾಪಿ ಭೃಗ್ವಾದೀನಾಂ ಭೃಗ್ವಾದ್ಯಂತರಮಸ್ತಿ । ಪ್ರಾಚಾಂ ವಸುಭೃಗುಪ್ರಭೃತೀನಾಂ ಕ್ಷೀಣಾಧಿಕಾರತ್ವೇನೇದಾನೀಂ ದೇವರ್ಷಿತ್ವಾಭಾವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ॥ ೨೬ ॥

ವಿರೋಧಃ ಕರ್ಮಣೀತಿ ಚೇನ್ನಾನೇಕಪ್ರತಿಪತ್ತೇರ್ದರ್ಶನಾತ್ ।

ಮಂತ್ರಾದಿಪದಸಮನ್ವಯಾತ್ಪ್ರತೀಯಮಾನೋಽರ್ಥಃ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾವಿರೋಧೇ ಸತ್ಯುಪೇಯಃ ನ ತು ವಿರೋಧೇ । ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿರುದ್ಧಂ ಚೇದಂ ವಿಗ್ರಹವತ್ತ್ವಾದಿ ದೇವತಾಯಾಃ । ತಸ್ಮಾತ್ ‘ಯಜಮಾನಃ ಪ್ರಸ್ತರಃ’ ಇತ್ಯಾದಿವದುಪಚರಿತಾರ್ಥೋ ಮಂತ್ರಾದಿರ್ವ್ಯಾಖ್ಯೇಯಃ । ತಥಾಚ ವಿಗ್ರಹಾದ್ಯಭಾವಾಚ್ಛಬ್ದೋಪಹಿತಾರ್ಥೋಽರ್ಥೋಪಹಿತೋ ವಾ ಶಬ್ದೋ ದೇವತೇತ್ಯಚೇತನತ್ವಾನ್ನ ತಸ್ಯಾಃ ಕ್ವಚಿದಪ್ಯಧಿಕಾರ ಇತಿ ಶಂಕಾರ್ಥಃ ।

ನಿರಾಕರೋತಿ -

ನ ।

ಕಸ್ಮಾತ್ ।

ಅನೇಕರೂಪಪ್ರತಿಪತ್ತೇಃ ।

ಸೈವ ಕುತ ಇತ್ಯತ ಆಹ -

ದರ್ಶನಾತ್

ಶ್ರುತಿಷು ಸ್ಮೃತಿಷು ಚ । ತಥಾಹಿ - ಏಕಸ್ಯಾನೇಕಕಾಯನಿರ್ಮಾಣಮದರ್ಶನಾದ್ವಾ ನ ಯುಜ್ಯತೇ, ಬಾಧದರ್ಶನಾದ್ವಾ । ತತ್ರಾದರ್ಶನಮಸಿದ್ಧಂ, ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಭ್ಯಾಂ ದರ್ಶನಾತ್ । ನಹಿ ಲೌಕಿಕೇನ ಪ್ರಮಾಣೇನಾದೃಷ್ಟತ್ವಾದಾಗಮೇನ ದೃಷ್ಟಮದೃಷ್ಟಂ ಭವತಿ, ಮಾ ಭೂದ್ಯಾಗಾದೀನಾಮಪಿ ಸ್ವರ್ಗಾದಿಸಾಧನತ್ವಮದೃಷ್ಟಮಿತಿ ಮನುಷ್ಯಶರೀರಸ್ಯ ಮಾತಾಪಿತೃಸಂಯೋಗಜತ್ವನಿಯಮಾದಸತಿ ಪಿತ್ರೋಃ ಸಂಯೋಗೇ ಕುತಃ ಸಂಭವಃ, ಸಂಭವೇ ವಾನಗ್ನಿತೋಽಪಿ ಧೂಮಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಬಾಧದರ್ಶನಮಿತಿ ಚೇತ್ । ಹಂತ ಕಿಂ ಶರೀರತ್ವೇನ ಹೇತುನಾ ದೇವಾದಿಶರೀರಮಪಿ ಮಾತಾಪಿತೃಸಂಯೋಗಜಂ ಸಿಷಾಧಯಿಷಸಿ । ತಥಾ ಚಾನೇಕಾಂತೋ ಹೇತ್ವಾಭಾಸಃ, ಸ್ವೇದಜೋದ್ಭಿಜ್ಜಾನಾಂ ಶರೀರಾಣಾಮತದ್ಧೇತುತ್ವಾತ್ । ಇಚ್ಛಾಮಾತ್ರನಿರ್ಮಾಣತ್ವಂ ದೇಹಾದೀನಾಮದೃಷ್ಟಚರಮಿತಿ ಚೇತ್ , ನ । ಭೂತೋಪಾದಾನತ್ವೇನೇಚ್ಛಾಮಾತ್ರನಿರ್ಮಾಣತ್ವಾಸಿದ್ಧೇಃ । ಭೂತವಶಿನಾಂ ಹಿ ದೇವಾದೀನಾಂ ನಾನಾಕಾಯಚಿಕೀರ್ಷಾವಶಾದ್ಭೂತಕ್ರಿಯೋತ್ಪತ್ತೌ ಭೂತಾನಾಂ ಪರಸ್ಪರಸಂಯೋಗೇನ ನಾನಾಕಾಯಸಮುತ್ಪಾದಾತ್ । ದೃಷ್ಟಾ ಚ ವಶಿನ ಇಚ್ಛಾವಶಾದ್ವಶ್ಯೇ ಕ್ರಿಯಾ, ಯಥಾ ವಿಷವಿದ್ಯಾವಿದ ಇಚ್ಛಾಮಾತ್ರೇಣ ವಿಷಶಕಲಪ್ರೇರಣಮ್ । ನಚ ವಿಷವಿದ್ಯಾವಿದೋ ದರ್ಶನೇನಾಧಿಷ್ಠಾನದರ್ಶನಾದ್ವ್ಯವಹಿತವಿಪ್ರಕೃಷ್ಟಭೂತಾದರ್ಶನಾದ್ದೇವಾದೀನಾಂ ಕಥಮಧಿಷ್ಠಾನಮಿತಿ ವಾಚ್ಯಮ್ । ಕಾಚಾಭ್ರಪಟಲಪಿಹಿತಸ್ಯ ವಿಪ್ರಕೃಷ್ಟಸ್ಯ ಚ ಭೌಮಶನೈಶ್ಚರಾದೇರ್ದರ್ಶನೇನ ವ್ಯಭಿಚಾರಾತ್ । ಅಸಕ್ತಾಶ್ಚ ದೃಷ್ಟಯೋ ದೇವಾದೀನಾಂ ಕಾಚಾಭ್ರಪಟಲಾದಿವನ್ಮಹೀಮಹೀಧರಾದಿಭಿರ್ನ ವ್ಯವಧೀಯಂತೇ । ನ ಚಾಸ್ಮದಾದಿವತ್ತೇಷಾಂ ಶರೀರಿತ್ವೇನ ವ್ಯವಹಿತಾವಿಪ್ರಕೃಷ್ಟಾದಿದರ್ಶನಾಸಂಭವೋಽನುಮೀಯತ ಇತಿ ವಾಚ್ಯಮ್ , ಆಗಮವಿರೋಧಿನೋಽನುಮಾನಸ್ಯೋತ್ಪಾದಾಯೋಗಾತ್ । ಅಂತರ್ಧಾನಂ ಚಾಂಜನಾದಿನಾ ಮನುಜಾನಾಮಿವ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಭವತಾಮುಪಪದ್ಯತೇ, ತೇನ ಸಂನಿಹಿತಾನಾಮಪಿ ನ ಕ್ರತುದೇಶೇ ದರ್ಶನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ।

ತಸ್ಮಾತ್ಸೂಕ್ತಮ್ - ಅನೇಕಪ್ರತಿಪತ್ತೇರಿತಿ -

ತಥಾ ಹಿ ಕತಿ ದೇವಾ ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯೇತಿ ।

ವೈಶ್ವದೇವಶಸ್ತ್ರಸ್ಯ ಹಿ ನಿವಿದಿ ‘ಕತಿ ದೇವಾಃ’ ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ನಿವಿದೈವೋತ್ತರಂ ದತ್ತಂ ಶಾಕಲ್ಯಾಯ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇನ -

ತ್ರಯಶ್ಚ ತ್ರೀ ಚ ಶತಾ ತ್ರಯಶ್ಚ ತ್ರೀ ಚ ಸಹಸ್ರೇತಿ ।

ನಿವಿನ್ನಾಮ ಶಸ್ಯಮಾನದೇವತಾಸಂಖ್ಯಾವಾಚಕಾನಿ ಮಂತ್ರಪದಾನಿ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ವೈಶ್ವದೇವಸ್ಯ ನಿವಿದಿ ಕತಿ ದೇವಾಃ ಶಸ್ಯಮಾನಾಃ ಪ್ರಸಂಖ್ಯಾತಾ ಇತಿ ಶಾಕಲ್ಯೇನ ಪೃಷ್ಟೇ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ಯೋತ್ತರಂ - “ತ್ರಯಶ್ಚ ತ್ರೀ ಚ ಶತಾ”(ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೧) ಇತ್ಯಾದಿ । ಯಾವತ್ಸಂಖ್ಯಾಕಾ ವೈಶ್ವದೇವನಿವಿದಿ ಸಂಖ್ಯಾತಾ ದೇವಾಸ್ತ ಏತಾವಂತ ಇತಿ ।

ಪುನಶ್ಚ ಶಾಕಲ್ಯೇನ “ಕತಮೇ ತೇ” (ಬೃ. ಉ. ೩ । ೯ । ೧) ಇತಿ ಸಂಖ್ಯೇಯೇಷು ಪೃಷ್ಟೇಷು ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ಯೋತ್ತರಮ್ -

ಮಹಿಮಾನ ಏವೈಷಾಮೇತೇ ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶತ್ತ್ವೇವ ದೇವಾ ಇತಿ ।

ಅಷ್ಟೌ ವಸವ ಏಕಾದಶ ರುದ್ರಾ ದ್ವಾದಶಾದಿತ್ಯಾ ಇಂದ್ರಶ್ಚ ಪ್ರಜಾಪತಿಶ್ಚೇತಿ ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶದ್ದೇವಾಃ । ತತ್ರಾಗ್ನಿಶ್ಚ ಪೃಥಿವೀ ಚ ವಾಯುಶ್ಚಾಂತರಿಕ್ಷಂ ಚಾದಿತ್ಯಶ್ಚ ದ್ಯೌಶ್ಚ ಚಂದ್ರಮಾಶ್ಚ ನಕ್ಷತ್ರಾಣಿ ಚೇತಿ ವಸವಃ । ಏತೇ ಹಿ ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಕರ್ಮಫಲಾಶ್ರಯೇಣ ಕಾರ್ಯಕಾರಣಸಂಘಾತರೂಪೇಣ ಪರಿಣಮಂತೋ ಜಗದಿದಂ ಸರ್ವಂ ವಾಸಯಂತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ವಸವಃ । ಕತಮೇ ರುದ್ರಾ ಇತಿ ದಶೇಮೇ ಪುರುಷೇ ಪ್ರಾಣಾಃ ಬುದ್ಧಿಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ದಶ, ಏಕಾದಶಂ ಚ ಮನ ಇತಿ । ತದೇತಾನಿ ಪ್ರಾಣಾಃ, ತದ್ವೃತ್ತಿತ್ವಾತ್ । ತೇ ಹಿ ಪ್ರಾಯಣಕಾಲ ಉತ್ಕ್ರಾಮಂತಃ ಪುರುಷಂ ರೋದಯಂತೀತಿ ರುದ್ರಾಃ । ಕತಮ ಆದಿತ್ಯಾ ಇತಿ ದ್ವಾದಶಮಾಸಾಃ ಸಂವತ್ಸರಸ್ಯಾವಯವಾಃ ಪುನಃ ಪುನಃ ಪರಿವರ್ತಮಾನಾಃ ಪ್ರಾಣಭೃತಾಮಾಯೂಂಷಿ ಚ ಕರ್ಮಫಲೋಪಭೋಗಂ ಚಾದಾಪಯಂತೀತ್ಯಾದಿತ್ಯಾಃ । ಅಶನಿರಿಂದ್ರಃ, ಸಾ ಹಿ ಬಲಂ, ಸಾ ಹೀಂದ್ರಸ್ಯ ಪರಮಾ ಈಶತಾ, ತಯಾ ಹಿ ಸರ್ವಾನ್ಪ್ರಾಣಿನಃ ಪ್ರಮಾಪಯತಿ, ತೇನ ಸ್ತನಯಿತ್ನುರಶನಿರಿಂದ್ರಃ । ಯಜ್ಞಃ ಪ್ರಜಾಪತಿರಿತಿ, ಯಜ್ಞಸಾಧನಂ ಚ ಯಜ್ಞರೂಪಂ ಚ ಪಶವಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ । ಏತ ಏವ ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶದ್ದೇವಾಃ ಷಣ್ಣಾಮಗ್ನಿಪೃಥಿವೀವಾಯ್ವಂತರಿಕ್ಷಾದಿತ್ಯದಿವಾಂ ಮಹಿಮಾನೋ ನ ತತೋ ಭಿದ್ಯಂತೇ । ಷಡೇವ ತು ದೇವಾಃ । ತೇ ತು ಷಡಗ್ನಿಂ ಪೃಥಿವೀಂ ಚೈಕೀಕೃತ್ಯಾಂತರಿಕ್ಷಂ ವಾಯುಂ ಚೈಕೀಕೃತ್ಯ ದಿವಂ ಚಾದಿತ್ಯಂ ಚೈಕೀಕೃತ್ಯ ತ್ರಯೋ ಲೋಕಾಸ್ತ್ರಯ ಏವ ದೇವಾ ಭವಂತಿ । ಏತ ಏವ ಚ ತ್ರಯೋಽನ್ನಪ್ರಾಣಯೋರಂತರ್ಭವಂತೋಽನ್ನಪ್ರಾಣೌ ದ್ವೌ ದೇವೌ ಭವತಃ । ತಾವಪ್ಯಧ್ಯರ್ಧೋ ದೇವ ಏಕಃ । ಕತಮೋಽಧ್ಯರ್ಧಃ, ಯೋಽಯಂ ವಾಯುಃ ಪವತೇ । ಕಥಮಯಮೇಕ ಏವಾಧ್ಯರ್ಧಃ, ಯದಸ್ಮಿನ್ಸತಿ ಸರ್ವಮಿದಮಧ್ಯರ್ಧಂ ವೃದ್ಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ತೇನಾಧ್ಯರ್ಧ ಇತಿ । ಕತಮ ಏಕ ಇತಿ, ಸ ಏವಾಧ್ಯರ್ಧಃ ಪ್ರಾಣ ಏಕೋ ಬ್ರಹ್ಮ । ಸರ್ವದೇವಾತ್ಮತ್ವೇನ ಬೃಹತ್ತ್ವಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ತದೇವ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಾಚಕ್ಷತೇ ಪರೋಕ್ಷಾಭಿಧಾಯಕೇನ ಶಬ್ದೇನ । ತಸ್ಮಾದೇಕಸ್ಯೈವ ದೇವಸ್ಯ ಮಹಿಮವಶಾದ್ಯುಗಪದನೇಕದೇವರೂಪತಾಮಾಹ ಶ್ರುತಿಃ । ಸ್ಮೃತಿಶ್ಚ ನಿಗದವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾ ।

ಅಪಿ ಚ ಪೃಥಗ್ಜನಾನಾಮಪ್ಯುಪಾಯಾನುಷ್ಠಾನವಶಾತ್ಪ್ರಾಪ್ತಾಣಿಮಾದ್ಯೈಶ್ವರ್ಯಾಣಾಂ ಯುಗಪನ್ನಾನಾಕಾಯನಿರ್ಮಾಣಂ ಶ್ರೂಯತೇ, ತತ್ರ ಕೈವ ಕಥಾ ದೇವಾನಾಂ ಸ್ವಭಾವಸಿದ್ಧಾನಾಮಿತ್ಯಾಹ -

ಪ್ರಾಪ್ತಾಣಿಮಾದ್ಯೈಶ್ವರ್ಯಾಣಾಂ ಯೋಗಿನಾಮಿತಿ ।

ಅಣಿಮಾ ಲಘಿಮಾ ಮಹಿಮಾ ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯಮೀಶಿತ್ವಂ ವಶಿತ್ವಂ ಯತ್ರಕಾಮಾವಸಾಯಿತೇತ್ಯೈಶ್ವರ್ಯಾಣಿ ।

ಅಪರಾ ವ್ಯಾಖ್ಯೇತಿ ।

ಅನೇಕತ್ರ ಕರ್ಮಣಿ ಯುಗಪದಂಗಭಾವಪ್ರತಿಪತ್ತಿರಂಗಭಾವಗಮನಂ, ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಾತ್ ।

ತದೇವ ಪರಿಸ್ಫುಟಂ ದರ್ಶಯಿತುಂ ವ್ಯತಿರೇಕಂ ತಾವದಾಹ -

ಕ್ವಚಿದೇಕ ಇತಿ ।

ನ ಖಲು ಬಹುಷು ಶ್ರಾದ್ಧೇಷ್ವೇಕೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಯುಗಪದಂಗಭಾವಂ ಗಂತುಮರ್ಹತಿ ।

ಏಕಸ್ಯಾನೇಕತ್ರ ಯುಗಪದಂಗಭಾವಮಾಹ -

ಕ್ವಚಿಚ್ಚೈಕ ಇತಿ ।

ಯಥೈಕಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಯುಗಪನ್ನಮಸ್ಕಾರಃ ಕ್ರಿಯತೇ ಬಹುಭಿಸ್ತಥಾ ಸ್ವಸ್ಥಾನಸ್ಥಿತಾಮೇಕಾಂ ದೇವತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಬಹುಭಿರ್ಯಜಮಾನೈರ್ನಾನಾದೇಶಾವಸ್ಥಿತೈರ್ಯುಗಪದ್ಧವಿಸ್ತ್ಯಜ್ಯತೇ, ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ತತ್ರಾಸಂನಿಹಿತಾಯಾ ಅಪ್ಯಂಗಭಾವೋ ಭವತಿ । ಅಸ್ತಿ ಹಿ ತಸ್ಯಾ ಯುಗಪದ್ವಿಪ್ರಕೃಷ್ಟಾನೇಕಾರ್ಥೋಪಲಂಭಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಿತ್ಯುಪಪಾದಿತಮ್ ॥ ೨೭ ॥

ಶಬ್ದ ಇತಿ ಚೇನ್ನಾತಃ ಪ್ರಭವಾತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಾಭ್ಯಾಮ್ ।

ಗೋತ್ವಾದಿವತ್ಪೂರ್ವಾವಮರ್ಶಾಭಾವಾದುಪಾಧೇರಪ್ಯೇಕಸ್ಯಾಪ್ರತೀತೇಃ ಪಾಚಕಾದಿವದಾಕಾಶಾದಿಶಬ್ದವದ್ವ್ಯಕ್ತಿವಚನಾ ಏವ ವಸ್ವಾದಿಶಬ್ದಾಃ ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ತಯಾ ಸಹ ಸಂಬಂಧೋ ನಿತ್ಯೋ ಭವೇತ್ । ವಿಗ್ರಹಾದಿಯೋಗೇ ತು ಸಾವಯವತ್ವೇನ ವಸ್ವಾದೀನಾಮನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ತತಃ ಪೂರ್ವಂ ವಸ್ವಾದಿಶಬ್ದೋ ನ ಸ್ವಾರ್ಥೇನ ಸಂಬದ್ಧ ಆಸೀತ್ , ಸ್ವಾರ್ಥಸ್ಯೈವಾಭಾವಾತ್ । ತತಶ್ಚೋತ್ಪನ್ನೇ ವಸ್ವಾದೌ ವಸ್ವಾದಿಶಬ್ದಸಂಬಂಧಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭವಂದೇವದತ್ತಾದಿಶಬ್ದಸಂಬಂಧವತ್ಪುರುಷಬುದ್ಧಿಪ್ರಭವ ಇತಿ ತತ್ಪೂರ್ವಕೋ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯೋಽಪಿ ಪುರುಷಬುದ್ಧ್ಯಧೀನಃ ಸ್ಯಾತ್ । ಪುರುಷಬುದ್ಧಿಶ್ಚ ಮಾನಾಂತರಾಧೀನಜನ್ಮೇತಿ ಮಾನಾಂತರಾಪೇಕ್ಷಯಾ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ವೇದಸ್ಯ ವ್ಯಾಹನ್ಯೇತೇತಿ ಶಂಕಾರ್ಥಃ ।

ಉತ್ತರಮ್ -

ನ ।

ಅತಃ ಪ್ರಭವಾತ್ ।

ವಸುತ್ವಾದಿಜಾತಿವಾಚಕಾಚ್ಛಬ್ದಾತ್ತಜ್ಜಾತೀಯಾಂ ವ್ಯಕ್ತಿಂ ಚಿಕೀರ್ಷಿತಾಂ ಬುದ್ಧಿವಾಲಿಖ್ಯ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಭವನಮ್ । ತದಿದಂ ತತ್ಪ್ರಭವತ್ವಮ್ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ಯದ್ಯಪಿ ನ ಶಬ್ದ ಉಪಾದಾನಕಾರಣಂ ವಸ್ವಾದೀನಾಂ ಬ್ರಹ್ಮೋಪಾದಾನತ್ವಾತ್ , ತಥಾಪಿ ನಿಮಿತ್ತಕಾರಣಮುಕ್ತೇನ ಕ್ರಮೇಣ ।

ನ ಚೈತಾವತಾ ಶಬ್ದಾರ್ಥಸಂಬಂಧಸ್ಯಾನಿತ್ಯತ್ವಂ, ವಸ್ವಾದಿಜಾತೇರ್ವಾ ತದುಪಾಧೇರ್ವಾ ಯಯಾ ಕಯಾಚಿದಾಕೃತ್ಯಾವಚ್ಛಿನ್ನಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವಾದಿತಿ । ಇಮಮೇವಾರ್ಥಮಾಕ್ಷೇಪಸಮಾಧಾನಾಭ್ಯಾಂ ವಿಭಜತೇ -

ನನು ಜನ್ಮಾದ್ಯಸ್ಯ ಯತ ಇತಿ ।

ತೇ ನಿಗದವ್ಯಾಖ್ಯಾತೇ ।

ತತ್ಕಿಮಿದಾನೀಂ ಸ್ವಯಂಭುವಾ ವಾಙ್ನಿರ್ಮಿತಾ ಕಾಲಿದಾಸಾದಿಭಿರಿವ ಕುಮಾರಸಂಭವಾದಿ, ತಥಾಚ ತದೇವ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾಪೇಕ್ಷವಾಕ್ಯತ್ವಾದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮಾಪತಿತಮಿತ್ಯತ ಆಹ -

ಉತ್ಸರ್ಗೋಽಪ್ಯಯಂ ವಾಚಃ ಸಂಪ್ರದಾಯಪ್ರವರ್ತನಾತ್ಮಕ ಇತಿ ।

ಸಂಪ್ರದಾಯೋ ಗುರುಶಿಷ್ಯಪರಂಪರಯಾಧ್ಯಯನಮ್ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ಸ್ವಯಂಭುವೋ ವೇದಕರ್ತೃತ್ವೇಽಪಿ ನ ಕಾಲಿದಾಸಾದಿವತ್ಸ್ವತಂತ್ರತ್ವಮಪಿ ತು ಪೂರ್ವಸೃಷ್ಟ್ಯನುಸಾರೇಣ । ಏತಚ್ಚಾಸ್ಮಾಭಿರುಪಪಾದಿತಮ್ । ಉಪಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ ಚಾಗ್ರೇ ಭಾಷ್ಯಕಾರಃ । ಅಪಿ ಚಾದ್ಯತ್ವೇಽಪ್ಯೇತದ್ದೃಶ್ಯತೇ ।

ತದ್ದರ್ಶನಾತ್ಪ್ರಾಚಾಮಪಿ ಕರ್ತೄಣಾಂ ತಥಾಭಾವೋಽನುಮೀಯತ ಇತ್ಯಾಹ -

ಅಪಿ ಚ ಚಿಕೀರ್ಷಿತಮಿತಿ ।

ಆಕ್ಷಿಪತಿ -

ಕಿಮಾತ್ಮಕಂ ಪುನರಿತಿ ।

ಅಯಮಭಿಸಂಧಿಃ - ವಾಚಕಶಬ್ದಪ್ರಭವತ್ವಂ ಹಿ ದೇವಾನಾಮಭ್ಯುಪೇತವ್ಯಂ, ಅವಾಚಕೇನ ತೇಷಾಂ ಬುದ್ಧಾವನಾಲೇಖನಾತ್ । ತತ್ರ ನ ತಾವದ್ವಸ್ವಾದೀನಾಂ ವಕಾರಾದಯೋ ವರ್ಣಾ ವಾಚಕಾಃ, ತೇಷಾಂ ಪ್ರತ್ಯುಚ್ಚಾರಣಮನ್ಯತ್ವೇನಾಶಕ್ಯಸಂಗತಿಗ್ರಹತ್ವಾತ್ , ಅಗೃಹೀತಸಂಗತೇಶ್ಚ ವಾಚಕತ್ವೇಽತಿಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ಅಪಿ ಚೈತೇ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ವಾ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮಭಿದಧೀರನ್ , ಮಿಲಿತಾ ವಾ । ನ ತಾವತ್ಪ್ರತ್ಯೇಕಮ್ , ಏಕವರ್ಣೋಚ್ಚಾರಣಾನಂತರಮರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾದರ್ಶನಾತ್ , ವರ್ಣಾಂತರೋಚ್ಚಾರಣಾನರ್ಥಕ್ಯಪ್ರಸಂಗಾಚ್ಚ । ನಾಪಿ ಮಿಲಿತಾಃ, ತೇಷಾಮೇಕವಕ್ತೃಪ್ರಯುಜ್ಯಮಾನಾನಾಂ ರೂಪತೋ ವ್ಯಕ್ತಿತೋ ವಾ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣಮಪವರ್ಗಿಣಾಂ ಮಿಥಃ ಸಾಹಿತ್ಯಸಂಭವಾಭಾವಾತ್ । ನಚ ಪ್ರತ್ಯೇಕಸಮುದಾಯಾಭ್ಯಾಮನ್ಯಃ ಪ್ರಕಾರಃ ಸಂಭವತಿ । ನಚ ಸ್ವರೂಪಸಾಹಿತ್ಯಾಭಾವೇಽಪಿ ವರ್ಣಾನಾಮಾಗ್ನೇಯಾದೀನಾಮಿವ ಸಂಸ್ಕಾರದ್ವಾರಕಮಸ್ತಿ ಸಾಹಿತ್ಯಮಿತಿ ಸಾಂಪ್ರತಂ, ವಿಕಲ್ಪಾಸಹತ್ವಾತ್ । ಕೋ ನು ಖಲ್ವಯಂ ಸಂಸ್ಕಾರೋಽಭಿಮತಃ, ಕಿಮಪೂರ್ವಮಾಗ್ನೇಯಾದಿಜನ್ಯಮಿವ, ಕಿಂವಾ ಭಾವನಾಪರನಾಮಾ ಸ್ಮೃತಿಪ್ರಸವಬೀಜಮ್ । ನ ತಾವತ್ಪ್ರಥಮಃ ಕಲ್ಪಃ । ನಹಿ ಶಬ್ದಃ ಸ್ವರೂಪತೋಽಂಗತೋ ವಾಽವಿದಿತೋಽವಿದಿತಸಂಗತಿರರ್ಥಧೀಹೇತುರಿಂದ್ರಿಯವತ್ । ಉಚ್ಚರಿತಸ್ಯ ಬಧಿರೇಣಾಗೃಹೀತಸ್ಯ ಗೃಹೀತಸ್ಯ ವಾಽಗೃಹೀತಸಂಗತೇರಪ್ರತ್ಯಾಯಕತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾದ್ವಿದಿತೋ ವಿದಿತಸಂಗತಿರ್ವಿದಿತಸಮಸ್ತಜ್ಞಾಪನಾಂಗಶ್ಚ ಶಬ್ದೋ ಧೂಮಾದಿವತ್ಪ್ರತ್ಯಾಯಕೋಽಭ್ಯುಪೇಯಃ । ತಥಾಚಾಪೂರ್ವಾಭಿಧಾನೋಽಸ್ಯ ಸಂಸ್ಕಾರಃ ಪ್ರತ್ಯಾಯನಾಂಗಮಿತ್ಯರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾತ್ಪ್ರಾಗವಗಂತವ್ಯಃ । ನಚ ತದಾ ತಸ್ಯಾವಗಮೋಪಾಯೋಽಸ್ತಿ । ಅರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾತ್ತು ತದವಗಮಂ ಸಮರ್ಥಯಮಾನೋ ದುರುತ್ತರಮಿತರೇತರಾಶ್ರಯಮಾವಿಶತಿ, ಸಂಸ್ಕಾರಾವಸಾಯಾದರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಃ, ತತಶ್ಚ ತದವಸಾಯ ಇತಿ । ಭಾವನಾಭಿಧಾನಸ್ತು ಸಂಸ್ಕಾರಃ ಸ್ಮೃತಿಪ್ರಸವಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಾತ್ಮನಃ । ನಚ ತದೇವಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಪ್ರಸವಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಪಿ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ । ನಾಪಿ ತಸ್ಯೈವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಂತರಮ್ । ನಹಿ ಯೈವ ವಹ್ನೇರ್ದಹನಶಕ್ತಿಃ ಸೈವ ತಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶನಶಕ್ತಿಃ । ನಾಪಿ ದಹನಶಕ್ತೇಃ ಪ್ರಕಾಶನಶಕ್ತಿಃ ಅಪಿಚ ವ್ಯುತ್ಕ್ರಮೇಣೋಚ್ಚರಿತೇಭ್ಯೋ ವರ್ಣೇಭ್ಯಃ ಸೈವಾಸ್ತಿ ಸ್ಮೃತಿಬೀಜಂ ವಾಸನೇತ್ಯರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಃ ಪ್ರಸಜ್ಯೇತ । ನ ಚಾಸ್ತಿ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ಕಥಂಚಿದಪಿ ವರ್ಣಾ ಅರ್ಥಧೀಹೇತವಃ । ನಾಪಿ ತದತಿರಿಕ್ತಃ ಸ್ಫೋಟಾತ್ಮಾ । ತಸ್ಯಾನುಭವಾನಾರೋಹಾತ್ । ಅರ್ಥಧಿಯಸ್ತು ಕಾರ್ಯಾತ್ತದವಗಮೇ ಪರಸ್ಪರಾಶ್ರಯಪ್ರಸಂಗ ಇತ್ಯುಕ್ತಪ್ರಾಯಮ್ । ಸತ್ತಾಮಾತ್ರೇಣ ತು ತಸ್ಯ ನಿತ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥಧೀಹೇತುಭಾವೇ ಸರ್ವದಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯೋತ್ಪಾದಪ್ರಸಂಗಃ, ನಿರಪೇಕ್ಷಸ್ಯ ಹೇತೋಃ ಸದಾತನತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾದ್ವಾಚಕಾಚ್ಛಬ್ದಾದ್ವಾಚ್ಯೋತ್ಪಾದ ಇತ್ಯನುಪಪನ್ನಮಿತಿ ।

ಅತ್ರಾಚಾರ್ಯದೇಶೀಯ ಆಹ -

ಸ್ಫೋಟಮಿತ್ಯಾಹೇತಿ ।

ಮೃಷ್ಯಾಮಹೇ ನ ವರ್ಣಾಃ ಪ್ರತ್ಯಾಯಕಾ ಇತಿ । ನ ಸ್ಫೋಟ ಇತಿ ತು ನ ಮೃಷ್ಯಾಮಃ । ತದನುಭವಾನಂತರಂ ವಿದಿತಸಂಗತೇರರ್ಥಧೀಸಮುತ್ಪಾದಾತ್ । ನಚ ವರ್ಣಾತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ತಸ್ಯಾನುಭವೋ ನಾಸ್ತಿ । ಗೌರಿತ್ಯೇಕಂ ಪದಂ, ಗಾಮಾನಯ ಶುಕ್ಲಮಿತ್ಯೇಕಂ ವಾಕ್ಯಮಿತಿ ನಾನಾವರ್ಣಪದಾತಿರಿಕ್ತೈಕಪದವಾಕ್ಯಾವಗತೇಃ ಸರ್ವಜನೀನತ್ವಾತ್ । ನ ಚಾಯಮಸತಿ ಬಾಧಕೇ ಏಕಪದವಾಕ್ಯಾನುಭವಃ ಶಕ್ಯೋ ಮಿಥ್ಯೇತಿ ವಕ್ತುಮ್ । ನಾಪ್ಯೌಪಾಧಿಕಃ । ಉಪಾಧಿಃ ಖಲ್ವೇಕಧೀಗ್ರಾಹ್ಯತಾ ವಾ ಸ್ಯಾತ್ , ಏಕಾರ್ಥಧೀಹೇತುತಾ ವಾ । ನ ತಾವದೇಕಧೀಗೋಚರಾಣಾಂ ಧವಖದಿರಪಲಾಶಾನಾಮೇಕನಿರ್ಭಾಸಃ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಸಮಸ್ತಿ । ತಥಾ ಸತಿ ಧವಖದಿರಪಲಾಶಾ ಇತಿ ನ ಜಾತು ಸ್ಯಾತ್ । ನಾಪ್ಯೇಕಾರ್ಥಧೀಹೇತುತಾ । ತದ್ಧೇತುತ್ವಸ್ಯ ವರ್ಣೇಷು ವ್ಯಾಸೇಧಾತ್ । ತದ್ಧೇತುತ್ವೇನ ತು ಸಾಹಿತ್ಯಕಲ್ಪನೇಽನ್ಯೋನ್ಯಾಶ್ರಯಪ್ರಸಂಗಃ । ಸಾಹಿತ್ಯಾತ್ತದ್ಧೇತುತ್ವಂ ತದ್ಧೇತುತ್ವಾಚ್ಚ ಸಾಹಿತ್ಯಮಿತಿ । ತಸ್ಮಾದಯಮಬಾಧಿತೋಽನುಪಾಧಿಶ್ಚ ಪದವಾಕ್ಯಗೋಚರ ಏಕನಿರ್ಭಾಸಾನುಭವೋ ವರ್ಣಾತಿರಿಕ್ತಂ ವಾಚಕಮೇಕಮವಲಂಬತೇ ಸ ಸ್ಫೋಟ ಇತಿ ತಂ ಚ ಧ್ವನಯಃ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ವ್ಯಂಜಯಂತೋಽಪಿ ನ ದ್ರಾಗಿತ್ವೇವ ವಿಶದಯಂತಿ, ಯೇನ ದ್ರಾಗರ್ಥಧೀಃ ಸ್ಯಾತ್ । ಅಪಿ ತು ರತ್ನತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನವದ್ಯಥಾಸ್ವಂ ದ್ವಿತ್ರಿಚತುಷ್ಪಂಚಷಡ್ದರ್ಶನಜನಿತಸಂಸ್ಕಾರಪರಿಪಾಕಸಚಿವಚೇತೋಲಬ್ಧಜನ್ಮನಿ ಚರಮೇ ಚೇತಸಿ ಚಕಾಸ್ತಿ ವಿಶದಂ ಪದವಾಕ್ಯತತ್ತ್ವಮಿತಿ ಪ್ರಾಗನುತ್ಪನ್ನಾಯಾಸ್ತದನಂತರಮರ್ಥಧಿಯ ಉದಯ ಇತಿ ನೋತ್ತರೇಷಾಮಾನರ್ಥಕ್ಯಂ ಧ್ವನೀನಾಮ್ । ನಾಪಿ ಪ್ರಾಚಾಂ, ತದಭಾವೇ ತಜ್ಜನಿತಸಂಸ್ಕಾರತತ್ಪರಿಪಾಕಾಭಾವೇನಾನುಗ್ರಹಾಭಾವಾತ್ । ಅಂತ್ಯಸ್ಯ ಚೇತಸಃ ಕೇವಲಸ್ಯಾಜನಕತ್ವಾತ್ । ನಚ ಪದಪ್ರತ್ಯಯವತ್ , ಪ್ರತ್ಯೇಕಮವ್ಯಕ್ತಾಮರ್ಥಧಿಯಮಾಧಾಸ್ಯಂತಿ ಪ್ರಾಂಚೋ ವರ್ಣಾಃ, ಚರಮಸ್ತು ತತ್ಸಚಿವಃ ಸ್ಫುಟತರಾಮಿತಿ ಯುಕ್ತಮ್ । ವ್ಯಕ್ತಾವ್ಯಕ್ತಾವಭಾಸಿತಾಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಜ್ಞಾನನಿಯಮಾತ್ । ಸ್ಫೋಟಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಚ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತ್ವಾತ್ । ಅರ್ಥಧಿಯಸ್ತ್ವಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾಯಾ ಮಾನಾಂತರಜನ್ಮನೋ ವ್ಯಕ್ತ ಏವೋಪಜನೋ ನ ವಾ ಸ್ಯಾನ್ನ ಪುನರಸ್ಫುಟ ಇತಿ ನ ಸಮಃ ಸಮಾಧಿಃ । ತಸ್ಮಾನ್ನಿತ್ಯಃ ಸ್ಫೋಟ ಏವ ವಾಚಕೋ ನ ವರ್ಣಾ ಇತಿ ।

ತದೇತದಾಚಾರ್ಯದೇಶೀಯಮತಂ ಸ್ವಮತಮುಪಪಾದಯನ್ನಪಾಕರೋತಿ -

ವರ್ಣಾ ಏವ ತು ನ ಶಬ್ದ ಇತಿ ।

ಏವಂ ಹಿ ವರ್ಣಾತಿರಿಕ್ತಃ ಸ್ಫೋಟೋಽಭ್ಯುಪೇಯೇತ, ಯದಿ ವರ್ಣಾನಾಂ ವಾಚಕತ್ವಂ ನ ಸಂಭವೇತ್ , ಸ ಚಾನುಭವಪದ್ಧತಿಮಧ್ಯಾಸೀತ । ದ್ವಿಧಾ ಚ ವಾಚಕತ್ವಂ ವರ್ಣಾನಾಂ, ಕ್ಷಣಿಕತ್ವೇನಾಶಕ್ಯಸಂಗತಿಗ್ರಹತ್ವಾದ್ವಾ ವ್ಯಸ್ತಸಮಸ್ತಪ್ರಕಾರದ್ವಯಾಭಾವಾದ್ವಾ । ನ ತಾವತ್ಪ್ರಥಮಃ ಕಲ್ಪಃ । ವರ್ಣಾನಾಂ ಕ್ಷಣಿಕತ್ವೇ ಮಾನಾಭಾವಾತ್ । ನನು ವರ್ಣಾನಾಂ ಪ್ರತ್ಯುಚ್ಚಾರಣಮನ್ಯತ್ವಂ ಸರ್ವಜನಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ । ನ । ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾಯಮಾನತ್ವಾತ್ । ನ ಚಾಸತ್ಯಪ್ಯೇಕತ್ವೇ ಜ್ವಾಲಾದಿವತ್ಸಾದೃಶ್ಯನಿಬಂಧನಮೇತತ್ , ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಮಿತಿ ಸಾಂಪ್ರತಮ್ । ಸಾದೃಶ್ಯನಿಬಂಧನತ್ವಮಸ್ಯ ಬಲವದ್ಬಾಧಕೋಪನಿಪಾತಾದ್ವಾಸ್ಥೀಯೇತ, ಕ್ವಚಿಜ್ಜ್ವಾಲಾದೌ ವ್ಯಭಿಚಾರದರ್ಶನಾದ್ವಾ । ತತ್ರ ಕ್ವಚಿದ್ವ್ಯಭಿಚಾರದರ್ಶನೇನ ತದುತ್ಪ್ರೇಕ್ಷಾಯಾಮುಚ್ಯತೇ ವೃದ್ಧೇಃ ಸ್ವತಃಪ್ರಾಮಾಣ್ಯವಾದಿಭಿಃ “ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೇತ ಹಿ ಯೋ ಮೋಹಾದಜ್ಞಾತಮಪಿ ಬಾಧನಮ್ । ಸ ಸರ್ವವ್ಯವಹಾರೇಷು ಸಂಶಯಾತ್ಮಾ ಕ್ಷಯಂ ವ್ರಜೇತ್” ॥ ಇತಿ । ಪ್ರಪಂಚಿತಂ ಚೈತದಸ್ಮಾಭಿರ್ನ್ಯಾಯಕಣಿಕಾಯಾಮ್ । ನ ಚೇದಂ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಂ ಗತ್ವಾದಿಜಾತಿವಿಷಯಂ ನ ಗಾದಿವ್ಯಕ್ತಿವಿಷಯಂ, ತಾಸಾಂ ಪ್ರತಿನರಂ ಭೇದೋಪಲಂಭಾದತ ಏವ ಶಬ್ದಭೇದೋಪಲಂಭಾದ್ವಕ್ತೃಭೇದ ಉನ್ನೀಯತೇ “ಸೋಮಶರ್ಮಾಧೀತೇ ನ ವಿಷ್ಣುಶರ್ಮಾ” ಇತಿ ಯುಕ್ತಮ್ । ಯತೋ ಬಹುಷು ಗಕಾರಮುಚ್ಚಾರಯತ್ಸು ನಿಪುಣಮನುಭವಃ ಪರೀಕ್ಷ್ಯತಾಮ್ । ಯಥಾ ಕಾಲಾಕ್ಷೀಂ ಚ ಸ್ವಸ್ತಿಮತೀಂ ಚೇಕ್ಷಮಾಣಸ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಭೇದಪ್ರಥಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಮೇವ ತದನುಗತಮೇಕಂ ಸಾಮಾನ್ಯಂ ಪ್ರಥತೇ, ತಥಾ ಕಿಂ ಗಕಾರಾದಿಷು ಭೇದೇನ ಪ್ರಥಮಾನೇಷ್ವೇವ ಗತ್ವಮೇಕಂ ತದನುಗತಂ ಚಕಾಸ್ತಿ, ಕಿಂವಾ ಯಥಾ ಗೋತ್ವಮಾಜಾನತ ಏಕಂ ಭಿನ್ನದೇಶಪರಿಮಾಣಸಂಸ್ಥಾನವ್ಯಕ್ತ್ಯುಪಧಾನಭೇದಾದ್ಭಿನ್ನದೇಶಮಿವಾಲ್ಪಮಿವ ಮಹದಿವ ದೀರ್ಘಮಿವ ವಾಮನಮಿವ ತಥಾಗವ್ಯಕ್ತಿರಾಜಾನತ ಏಕಾಪಿ ವ್ಯಂಜಕಭೇದಾತ್ತದ್ಧರ್ಮಾನುಪಾತಿನೀವ ಪ್ರಥತ ಇತಿ ಭವಂತ ಏವ ವಿದಾಂಕುರ್ವಂತು । ತತ್ರ ಗವ್ಯಕ್ತಿಭೇದಮಂಗೀಕೃತ್ಯಾಪಿ ಯೋ ಗತ್ವಸ್ಯೈಕಸ್ಯ ಪರೋಪಧಾನಭೇದಕಲ್ಪನಾಪ್ರಯಾಸಃ ಸ ವರಂ ಗವ್ಯಕ್ತಾವೇವಾಸ್ತು ಕಿಮಂತರ್ಗಡುನಾ ಗತ್ವೇನಾಭ್ಯುಪೇತೇನ । ಯಥಾಹುಃ - “ತೇನ ಯತ್ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯತೇ ಜಾತೇಸ್ತದ್ವರ್ಣಾದೇವ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ । ವ್ಯಕ್ತಿಲಭ್ಯಂ ತು ನಾದೇಭ್ಯ ಇತಿ ಗತ್ವಾದಿಧೀರ್ವೃಥಾ” ॥ ನಚ ಸ್ವಸ್ತಿಮತ್ಯಾದಿವತ್ ಗವ್ಯಕ್ತಿಭೇದಪ್ರತ್ಯಯಃ ಸ್ಫುಟಃ ಪ್ರತ್ಯುಚ್ಚಾರಣಮಸ್ತಿ । ತಥಾ ಸತಿ ದಶ ಗಕಾರಾನುದಚಾರಯಚ್ಚೈತ್ರ ಇತಿ ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಯಃ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಸ್ಯಾದ್ದಶಕೃತ್ವ ಉದಚಾರಯದ್ಗಕಾರಮಿತಿ । ನ ಚೈಷ ಜಾತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯೋಽಭ್ಯಾಸೋ ಯಥಾ ಶತಕೃತ್ವಸ್ತಿತ್ತಿರೀನುಪಾಯುಂಕ್ತ ದೇವದತ್ತ ಇತಿ । ಅತ್ರ ಹಿ ಸೋರಸ್ತಾಡಂ ಕ್ರಂದತೋಽಪಿ ಗಕಾರಾದಿವ್ಯಕ್ತೌ ಲೋಕಸ್ಯೋಚ್ಚಾರಣಾಭ್ಯಾಸಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ವಿನಿರ್ವೃತ್ತಿಃ ।

ಚೋದಕಃ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಬಾಧಕಮುತ್ಥಾಪಯತಿ -

ಕಥಂ ಹ್ಯೇಕಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಬಹೂನಾಮುಚ್ಚಾರಯತಾಮಿತಿ ।

ಯತ್ ಯುಗಪದ್ವಿರುದ್ಧಧರ್ಮಸಂಸರ್ಗವತ್ತತ್ ನಾನಾ, ಯಥಾ ಗವಾಶ್ವಾದಿರ್ದ್ವಿಶಫೈಕಶಫಕೇಶರಗಲಕಂಬಲಾದಿಮಾನ್ । ಯುಗಪದುದಾತ್ತಾನುದಾತ್ತಾದಿವಿರುದ್ಧಧರ್ಮಸಂಸರ್ಗವಾಂಶ್ಚಾಯಂ ವರ್ಣಃ । ತಸ್ಮಾನ್ನಾನಾ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ । ನ ಚೋದಾತ್ತಾದಯೋ ವ್ಯಂಜಕಧರ್ಮಾಃ, ನ ವರ್ಣಧರ್ಮಾ ಇತಿ ಸಾಂಪ್ರತಮ್ । ವ್ಯಂಜಕಾ ಹ್ಯಸ್ಯ ವಾಯವಃ । ತೇಷಾಮಶ್ರಾವಣತ್ವೇ ಕಥಂ ತದ್ಧರ್ಮಾಃ ಶ್ರಾವಣಾಃ ಸ್ಯುಃ । ಇದಂ ತಾವದತ್ರ ವಕ್ತವ್ಯಮ್ । ನಹಿ ಗುಣಗೋಚರಮಿಂದ್ರಿಯಂ ಗುಣಿನಮಪಿ ಗೋಚರಯತಿ, ಮಾ ಭೂವನ್ ಘ್ರಾಣರಸನಶ್ರೋತ್ರಾಣಾಂ ಗಂಧರಸಶಬ್ದಗೋಚರಾಣಾಂ ತದ್ವಂತಃ ಪೃಥಿವ್ಯುದಕಾಕಾಶಾ ಗೋಚರಾಃ । ಏವಂ ಚ ಮಾ ನಾಮ ಭೂದ್ವಾಯುಗೋಚರಂ ಶ್ರೋತ್ರಮ್ , ತದ್ಗುಣಾಂಸ್ತೂದಾತ್ತಾದೀನ್ ಗೋಚರಯಿಷ್ಯತಿ । ತೇ ಚ ಶಬ್ದಸಂಸರ್ಗಾಗ್ರಹಾತ್ ಶಬ್ದಧರ್ಮತ್ವೇನಾಧ್ಯವಸೀಯಂತೇ ।

ನಚ ಶಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಾವಧೃತೈಕತ್ವಸ್ಯ ಸ್ವರೂಪತ ಉದಾತ್ತಾದಯೋ ಧರ್ಮಾಃ ಪರಸ್ಪರವಿರೋಧಿನೋಽಪರ್ಯಾಯೇಣ ಸಂಭವಂತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ಯಥಾ ಮುಖಸ್ಯೈಕಸ್ಯ ಮಣಿಕೃಪಾಣದರ್ಪಣಾದ್ಯುಪಧಾನವಶಾನ್ನಾನಾದೇಶಪರಿಮಾಣಸಂಸ್ಥಾನಭೇದವಿಭ್ರಮಃ, ಏವಮೇಕಸ್ಯಾಪಿ ವರ್ಣಸ್ಯ ವ್ಯಂಜಕಧ್ವನಿನಿಬಂಧನೋಽಯಂ ವಿರುದ್ಧನಾನಾಧರ್ಮಸಂಸರ್ಗವಿಭ್ರಮಃ, ನ ತು ಭಾವಿಕೋ ನಾನಾಧರ್ಮಸಂಸರ್ಗ ಇತಿ ಸ್ಥಿತೇಽಭ್ಯುಪೇತ್ಯ ಪರಿಹಾರಮಾಹ ಭಾಷ್ಯಕಾರಃ -

ಅಥವಾ ಧ್ವನಿಕೃತ ಇತಿ ।

ಅಥವೇತಿ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಂ ವ್ಯಾವರ್ತಯತಿ । ಭವೇತಾಂ ನಾಮ ಗುಣಗುಣಿನಾವೇಕೇಂದ್ರಿಯಗ್ರಾಹ್ಯೌ, ತಥಾಪ್ಯದೋಷಃ । ಧ್ವನೀನಾಮಪಿ ಶಬ್ದವಚ್ಛ್ರಾವಣತ್ವಾತ್ ।

ಧ್ವನಿಸ್ವರೂಪಂ ಪ್ರಶ್ನಪೂರ್ವಕಂ ವರ್ಣೇಭ್ಯೋ ನಿಷ್ಕರ್ಷಯತಿ -

ಕಃ ಪುನರಯಮಿತಿ ।

ನ ಚಾಯಮನಿರ್ಧಾರಿತವಿಶೇಷವರ್ಣತ್ವಸಾಮಾನ್ಯಮಾತ್ರಪ್ರತ್ಯಯೋ ನ ತು ವರ್ಣಾತಿರಿಕ್ತತದಭಿವ್ಯಂಜಕಧ್ವನಿಪ್ರತ್ಯಯ ಇತಿ ಸಾಂಪ್ರತಮ್ । ತಸ್ಯಾನುನಾಸಿಕತ್ವಾದಿಭೇದಭಿನ್ನಸ್ಯ ಗಾದಿವ್ಯಕ್ತಿವತ್ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಾಭಾವಾತ್ , ಅಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾಯಮಾನಸ್ಯ ಚೈಕತ್ವಾಭಾವೇನ ಸಾಮಾನ್ಯಭಾವಾನುಪಪತ್ತೇಃ । ತಸ್ಮಾದವರ್ಣಾತ್ಮಕೋ ವೈಷ ಶಬ್ದಃ, ಶಬ್ದಾತಿರಿಕ್ತೋ ವಾ ಧ್ವನಿಃ, ಶಬ್ದವ್ಯಂಜಕಃ ಶ್ರಾವಣೋಽಭ್ಯುಪೇಯಃ ಉಭಯಥಾಪಿ ಚಾಕ್ಷು ವ್ಯಂಜನೇಷು ಚ ತತ್ತದ್ಧ್ವನಿಭೇದೋಪಧಾನೇನಾನುನಾಸಿಕತ್ವಾದಯೋಽವಗಮ್ಯಮಾನಾಸ್ತದ್ಧರ್ಮಾ ಏವ ಶಬ್ದೇ ಪ್ರತೀಯಂತೇ ನ ತು ಸ್ವತಃ ಶಬ್ದಸ್ಯ ಧರ್ಮಾಃ । ತಥಾ ಚ ಯೇಷಾಮನುನಾಸಿಕತ್ವಾದಯೋ ಧರ್ಮಾಃ ಪರಸ್ಪರವಿರುದ್ಧಾ ಭಾಸಂತೇ ಭವತು ತೇಷಾಂ ಧ್ವನೀನಾಮನಿತ್ಯತಾ । ನಹಿ ತೇಷು ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಮಸ್ತಿ । ಯೇಷು ತು ವರ್ಣೇಷು ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಂ ನ ತೇಷಾಮನುನಾಸಿಕತ್ವಾದಯೋ ಧರ್ಮಾ ಇತಿ ನಾನಿತ್ಯಾಃ ।

ಏವಂ ಚ ಸತಿ ಸಾಲಂಬನಾ ಇತಿ ।

ಯದ್ಯೇಷ ಪರಸ್ಯಾಗ್ರಹೋ ಧರ್ಮಿಣ್ಯಗೃಹ್ಯಮಾಣೇ ತದ್ಧರ್ಮಾ ನ ಶಕ್ಯಾ ಗ್ರಹೀತುಮಿತಿ, ಏವಂ ನಾಮಾಸ್ತು ತಥಾ ತುಷ್ಯತು ಪರಃ । ತಥಾಪ್ಯದೋಷ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ತದನೇನ ಪ್ರಬಂಧೇನ ಕ್ಷಣಿಕತ್ವೇನ ವರ್ಣಾನಾಮಶಕ್ಯಸಂಗತಿಗ್ರಹತಯಾ ಯದವಾಚಕತ್ವಮಾಪಾದಿತಂ ವರ್ಣಾನಾಂ ತದಪಾಕೃತಮ್ ।

ವ್ಯಸ್ತಸಮಸ್ತಪ್ರಕಾರದ್ವಯಾಸಂಭವೇನ ತು ಯದಾಸಂಜಿತಂ ತನ್ನಿರಾಚಿಕೀರ್ಷುರಾಹ -

ವರ್ಣೇಭ್ಯಶ್ಚಾರ್ಥಪ್ರತೀತೇರಿತಿ ।

ಕಲ್ಪನಾಮಮೃಷ್ಯಮಾಣ ಏಕದೇಶ್ಯಾಹ -

ನ ಕಲ್ಪಯಾಮೀತಿ ।

ನಿರಾಕರೋತಿ -

ನ ।

ಅಸ್ಯಾ ಅಪಿ ಬುದ್ಧೇರಿತಿ ।

ನಿರೂಪಯತು ತಾವದ್ಗೌರಿತ್ಯೇಕಂ ಪದಮಿತಿ ಧಿಯಮಾಯುಷ್ಮಾನ್ । ಕಿಮಿಯಂ ಪೂರ್ವಾನುಭೂತಾನ್ಗಕಾರಾದೀನೇವ ಸಾಮಸ್ತ್ಯೇನಾವಗಾಹತೇ ಕಿಂವಾ ಗಕಾರಾದ್ಯತಿರಿಕ್ತಂ, ಗವಯಮಿವ ವರಾಹಾದಿಭ್ಯೋ ವಿಲಕ್ಷಣಮ್ । ಯದಿ ಗಕಾರಾದಿವಿಲಕ್ಷಣಮವಭಾಸಯೇತ್ , ಗಕಾರಾದಿರೂಷಿತಃ ಪ್ರತ್ಯಯೋ ನ ಸ್ಯಾತ್ । ನಹಿ ವರಾಹಧೀರ್ಮಹಿಷರೂಷಿತಂ ವರಾಹಮವಗಾಹತೇ । ಪದತತ್ತ್ವಮೇಕಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಮಭಿವ್ಯಂಜಯಂತೋ ಧ್ವನಯಃ ಪ್ರಯತ್ನಭೇದಭಿನ್ನಾಸ್ತುಲ್ಯಸ್ಥಾನಕರಣನಿಷ್ಪಾದ್ಯತಯಾನ್ಯೋನ್ಯವಿಸದೃಶತತ್ತತ್ಪದವ್ಯಂಜಕಧ್ವನಿಸಾದೃಶ್ಯೇನ ಸ್ವವ್ಯಂಜನೀಯಸ್ಯೈಕಸ್ಯ ಪದತತ್ತ್ವಸ್ಯ ಮಿಥೋ ವಿಸದೃಶಾನೇಕಪದಸಾದೃಶ್ಯಾನ್ಯಾಪಾದಯಂತಃ ಸಾದೃಶ್ಯೋಪಧಾನಭೇದಾದೇಕಮಪ್ಯಭಾಗಮಪಿ ನಾನೇವ ಭಾಗವದಿವ ಭಾಸಯಂತಿ, ಮುಖ್ಯಮಿವೈಕಂ ನಿಯತವರ್ಣಪರಿಮಾಣಸ್ಥಾನಸಂಸ್ಥಾನಭೇದಮಪಿ ಮಣಿಕೃಪಾಣದರ್ಪಣಾದಯೋಽನೇಕವರ್ಣಪರಿಮಾಣಸಂಸ್ಥಾನಭೇದಮ್ । ಏವಂ ಚ ಕಲ್ಪಿತಾ ಏವಾಸ್ಯ ಭಾಗಾ ವರ್ಣಾ ಇತಿ ಚೇತ್ , ತತ್ಕಿಮಿದಾನೀಂ ವರ್ಣಭೇದಾನಸತ್ಯಪಿ ಬಾಧಕೇ ಮಿಥ್ಯೇತಿ ವಕ್ತುಮಧ್ಯವಸಿತೋಽಸಿ । ಏಕಧೀರೇವ ನಾನಾತ್ವಸ್ಯ ಬಧಿಕೇತಿ ಚೇತ್ , ಹಂತಾಸ್ಯಾಂ ನಾನಾ ವರ್ಣಾಃ ಪ್ರಥಂತ ಇತಿ ನಾನಾತ್ವಾವಭಾಸ ಏಕೈಕತ್ವಂ ಕಸ್ಮಾನ್ನ ಬಾಧತೇ । ಅಥವಾ ವನಸೇನಾದಿಬುದ್ಧಿವದೇಕತ್ವನಾನಾತ್ವೇ ನ ವಿರುದ್ಧೇ । ನೋ ಖಲು ಸೇನಾವನಬುದ್ಧೀ ಗಜಪದಾತಿತುರಗಾದೀನಾಂ ಚಂಪಕಾಶೋಕಕಿಂಶುಕಾದೀನಾಂ ಚ ಭೇದಮಪಬಾಧಮಾನೇ ಉದೀಯೇತೇ, ಅಪಿ ತು ಭಿನ್ನಾನಾಮೇವ ಸತಾಂ ಕೇನಚಿದೇಕೇನೋಪಾಧಿನಾವಚ್ಛಿನ್ನಾನಾಮೇಕತ್ವಮಾಪಾದಯತಃ । ನಚ ಪರೋಪಾಧಿಕೇನೈಕತ್ವೇನ ಸ್ವಾಭಾವಿಕಂ ನಾನಾತ್ವಂ ವಿರುಧ್ಯತೇ । ನಹ್ಯೌಪಚಾರಿಕಮಗ್ನಿತ್ವಂ ಮಾಣವಕಸ್ಯ ಸ್ವಾಭಾವಿಕನರತ್ವವಿರೋಧಿ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರತ್ಯೇಕವರ್ಣಾನುಭವಜನಿತಭಾವನಾನಿಚಯಲಬ್ಧಜನ್ಮನಿ ನಿಖಿಲವರ್ಣಾವಗಾಹಿನಿ ಸ್ಮೃತಿಜ್ಞಾನ ಏಕಸ್ಮಿನ್ಭಾಸಮಾನಾನಾಂ ವರ್ಣಾನಾಂ ತದೇಕವಿಜ್ಞಾನವಿಷಯತಯಾ ವೈಕಾರ್ಥಧೀಹೇತುತಯಾ ವೈಕತ್ವಮೌಪಚಾರಿಕಮವಗಂತವ್ಯಮ್ । ನ ಚೈಕಾರ್ಥಧೀಹೇತುತ್ವೇನೈಕತ್ವಮೇಕತ್ವೇನ ಚೈಕಾರ್ಥಧೀಹೇತುಭಾವ ಇತಿ ಪರಸ್ಪರಾಶ್ರಯಮ್ । ನಹ್ಯರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾತ್ಪೂರ್ವಮೇತಾವಂತೋ ವರ್ಣಾ ಏಕಸ್ಮೃತಿಸಮಾರೋಹಿಣೋ ನ ಪ್ರಥಂತೇ । ನ ಚ ತತ್ಪ್ರಥನಾನಂತರಂ ವೃದ್ಧಸ್ಯಾರ್ಥಧೀರ್ನೋನ್ನೀಯತೇ, ತದುನ್ನಯನಾಚ್ಚ ತೇಷಾಮೇಕಾರ್ಥಧಿಯಂ ಪ್ರತಿ ಕಾರಕತ್ವಮೇಕಮವಗಮ್ಯೈಕಪದತ್ವಾಧ್ಯವಸಾನಮಿತಿ ನಾನ್ಯೋನ್ಯಾಶ್ರಯಮ್ । ನ ಚೈಕಸ್ಮೃತಿಸಮಾರೋಹಿಣಾಂ ಕ್ರಮಾಕ್ರಮವಿಪರೀತಕ್ರಮಪ್ರಯುಕ್ತಾನಾಮಭೇದೋ ವರ್ಣಾನಾಮಿತಿ ಯಥಾಕಥಂಚಿತ್ಪ್ರಯುಕ್ತೇಭ್ಯ ಏತೇಭ್ಯೋಽರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಪ್ರಸಂಗ ಇತಿ ವಾಚ್ಯಮ್ । ಉಕ್ತಂ ಹಿ - “ಯಾವಂತೋ ಯಾದೃಶಾ ಯೇ ಚ ಪದಾರ್ಥಪ್ರತಿಪಾದನೇ । ವರ್ಣಾಃ ಪ್ರಜ್ಞಾತಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಸ್ತೇ ತಥೈವಾವಬೋಧಕಾಃ” ॥ ಇತಿ । ನನು ಪಂಕ್ತಿಬುದ್ಧಾವೇಕಸ್ಯಾಮಕ್ರಮಾಯಾಮಪಿ ವಾಸ್ತವೀ ಶಾಲಾದೀನಾಮಸ್ತಿ ಪಂಕ್ತಿರಿತಿ ತಥೈವ ಪ್ರಥಾ ಯುಕ್ತಾ, ನಚ ತಥೇಹ ವರ್ಣಾನಾಂ ನಿತ್ಯಾನಾಂ ವಿಭೂನಾಂ ಚಾಸ್ತಿ ವಾಸ್ತವಃ ಕ್ರಮಃ, ಪ್ರತ್ಯಯೋಪಾಧಿಸ್ತು ಭವೇತ್ , ಸಚೈಕ ಇತಿ, ಕುತಸ್ತ್ಯಃ ಕ್ರಮ ಏಷಾಮಿತಿ ಚೇತ್ , । ನ ಏಕಸ್ಯಾಮಪಿ ಸ್ಮೃತೌ ವರ್ಣರೂಪವತ್ಕ್ರಮವತ್ಪೂರ್ವಾನುಭೂತತಾಪರಾಮರ್ಶಾತ್ । ತಥಾಹಿ - ಜಾರಾರಾಜೇತಿ ಪದಯೋಃ ಪ್ರಥಯಂತ್ಯೋಃ ಸ್ಮೃತಿಧಿಯೋಸ್ತತ್ತ್ವೇಽಪಿ ವರ್ಣಾನಾಂ ಕ್ರಮಭೇದಾತ್ಪದಭೇದಃ ಸ್ಫುಟತರಂ ಚಕಾಸ್ತಿ । ತಥಾಚ ನಾಕ್ರಮವಿಪರೀತಕ್ರಮಪ್ರಯುಕ್ತಾನಾಮವಿಶೇಷಃ ಸ್ಮೃತಿಬುದ್ಧಾವೇಕಸ್ಯಾಂ ವರ್ಣಾನಾಂ ಕ್ರಮಪ್ರಯುಕ್ತಾನಾಮ್ । ಯಥಾಹುಃ - “ಪದಾವಧಾರಣೋಪಾಯಾನ್ಬಹೂನಿಚ್ಛಂತಿ ಸೂರಯಃ । ಕ್ರಮನ್ಯೂನಾತಿರಿಕ್ತತ್ವಸ್ವರವಾಕ್ಯಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತೀಃ” ॥ ಇತಿ । ಶೇಷಮತಿರೋಹಿತಾರ್ಥಮ್ । ದಿಙ್ಮಾತ್ರಮತ್ರ ಸೂಚಿತಂ, ವಿಸ್ತರಸ್ತು ತತ್ತ್ವಬಿಂದಾವವಗಂತವ್ಯ ಇತಿ । ಅಲಂ ವಾ ನೈಯಾಯಿಕೈರ್ವಿವಾದೇನ ।

ಸಂತ್ವನಿತ್ಯಾ ಏವ ವರ್ಣಾಸ್ತಥಾಪಿ ಗತ್ವಾದ್ಯವಚ್ಛೇದೇನೈವ ಸಂಗತಿಗ್ರಹೋಽನಾದಿಶ್ಚ ವ್ಯವಹಾರಃ ಸೇತ್ಸ್ಯತೀತ್ಯಾಹ -

ಅಥಾಪಿ ನಾಮೇತಿ ॥ ೨೮ ॥

ಅತ ಏವ ಚ ನಿತ್ಯತ್ವಮ್ ।

ನನು ಪ್ರಾಚ್ಯಾಮೇವ ಮೀಮಾಂಸಾಯಾಂ ವೇದಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವಂ ಸಿದ್ಧಂ ತತ್ಕಿಂ ಪುನಃ ಸಾಧ್ಯತ ಇತ್ಯತ ಆಹ -

ಸ್ವತಂತ್ರಸ್ಯ ಕರ್ತುರಸ್ಮರಣಾದೇವ ಹಿ ಸ್ಥಿತೇ ವೇದಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವ ಇತಿ ।

ನಹ್ಯನಿತ್ಯಾಜ್ಜಗದುತ್ಪತ್ತುಮರ್ಹತಿ, ತಸ್ಯಾಪ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಮತ್ತ್ವೇನ ಸಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾನ್ನಿತ್ಯೋ ವೇದಃ ಜಗದುತ್ಪತ್ತಿಹೇತುತ್ವಾತ್ , ಈಶ್ವರವದಿತಿ ಸಿದ್ಧಮೇವ ನಿತ್ಯತ್ವಮನೇನ ದೃಢೀಕೃತಮ್ । ಶೇಷಮತಿರೋಹಿತಾರ್ಥಮ್ ॥ ೨೯ ॥

ಸಮಾನನಾಮರೂಪತ್ವಾಚ್ಚಾವೃತ್ತಾವಪ್ಯವಿರೋಧೋ ದರ್ಶನಾತ್ಸ್ಮೃತೇಶ್ಚ ।

ಶಂಕಾಪದೋತ್ತರತ್ವಾತ್ಸೂತ್ರಸ್ಯ ಶಂಕಾಪದಾನಿ ಪಠತಿ -

ಅಥಾಪಿ ಸ್ಯಾದಿತಿ ।

ಅಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಾವಿಚ್ಛೇದೇ ಹಿ ಸಂಬಂಧನಿತ್ಯತ್ವಂ ಭವೇತ್ । ಏವಮಧ್ಯಾಪಕಾಧ್ಯೇತೃಪರಂಪರಾವಿಚ್ಛೇದೇ ವೇದಸ್ಯ ನಿತ್ಯತ್ವಂ ಸ್ಯಾತ್ । ನಿರನ್ವಯಸ್ಯ ತು ಜಗತಃ ಪ್ರವಿಲಯೇಽತ್ಯಂತಾಸತಶ್ಚಾಪೂರ್ವಸ್ಯೋತ್ಪಾದೇಽಭಿಧಾನಾಭಿಧೇಯಾವತ್ಯಂತಮುಚ್ಛಿನ್ನಾವಿತಿ ಕಿಮಾಶ್ರಯಃ ಸಂಬಂಧಃ ಸ್ಯಾತ್ । ಅಧ್ಯಾಪಕಾಧ್ಯೇತೃಸಂತಾನವಿಚ್ಛೇದೇ ಚ ಕಿಮಾಶ್ರಯೋ ವೇದಃ ಸ್ಯಾತ್ । ನಚ ಜೀವಾಸ್ತದ್ವಾಸನಾವಾಸಿತಾಃ ಸಂತೀತಿ ವಾಚ್ಯಮ್ । ಅಂತಃಕರಣಾದ್ಯುಪಾಧಿಕಲ್ಪಿತಾ ಹಿ ತೇ ತದ್ವಿಚ್ಛೇದೇ ನ ಸ್ಥಾತುಮರ್ಹಂತಿ । ನಚ ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ತದ್ವಾಸನಾ, ತಸ್ಯ ವಿದ್ಯಾತ್ಮನಃ ಶುದ್ಧಸ್ವಭಾವಸ್ಯ ತದಯೋಗಾತ್ । ಬ್ರಹ್ಮಣಶ್ಚ ಸೃಷ್ಟ್ಯಾದಾವಂತಃಕರಣಾನಿ ತದವಚ್ಛಿನ್ನಾಶ್ಛ ಜೀವಾಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭವಂತೋ ನ ಪೂರ್ವಕರ್ಮಾವಿದ್ಯಾವಾಸನಾವಂತೋ ಭವಿತುಮರ್ಹಂತಿ, ಅಪೂರ್ವತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾದ್ವಿರುದ್ಧಮಿದಂ ಶಬ್ದಾರ್ಥಸಂಬಂಧವೇದನಿತ್ಯತ್ವಂ ಸೃಷ್ಟಿಪ್ರಲಯಾಭ್ಯುಪಗಮೇನೇತಿ । ಅಭಿಧಾತೃಗ್ರಹಣೇನಾಧ್ಯಾಪಕಾಧ್ಯೇತಾರಾವುಕ್ತೌ ।

ಶಂಕಾಂ ನಿರಾಕರ್ತುಂ ಸೂತ್ರಮವತಾರಯತಿ -

ತತ್ರೇದಮಭಿಧೀಯತೇ ಸಮಾನನಾಮರೂಪತ್ವಾದಿತಿ ।

ಯದ್ಯಪಿ ಮಹಾಪ್ರಲಯಸಮಯೇ ನಾಂತಃಕರಣಾದಯಃ ಸಮುದಾಚರದ್ವೃತ್ತಯಃ ಸಂತಿ ತಥಾಪಿ ಸ್ವಕಾರಣೇಽನಿರ್ವಾಚ್ಯಾಯಾಮವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಲೀನಾಃ ಸೂಕ್ಷ್ಮೇಣ ಶಕ್ತಿರೂಪೇಣ ಕರ್ಮವಿಕ್ಷೇಪಕಾವಿದ್ಯಾವಾಸನಾಭಿಃ ಸಹಾವತಿಷ್ಠಂತ ಏವ । ತಥಾ ಚ ಸ್ಮೃತಿಃ - “ಆಸೀದಿದಂ ತಮೋಭೂತಮಪ್ರಜ್ಞಾತಮಲಕ್ಷಣಮ್ । ಅಪ್ರತರ್ಕ್ಯಮವಿಜ್ಞೇಯಂ ಪ್ರಸುಪ್ತಮಿವ ಸರ್ವತಃ ॥”(ಮ.ಸ್ಮೃ. ೧.೫.) ಇತಿ । ತೇ ಚಾವಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪರಮೇಶ್ವರೇಚ್ಛಾಪ್ರಚೋದಿತಾ ಯಥಾ ಕೂರ್ಮದೇಹೇ ನಿಲೀನಾನ್ಯಂಗಾನಿ ತತೋ ನಿಃಸರಂತಿ, ಯಥಾ ವಾ ವರ್ಷಾಪಾಯೇ ಪ್ರಾಪ್ತಮೃದ್ಭಾವಾನಿ ಮಂಡೂಕಶರೀರಾಣಿ ತದ್ವಾಸನಾವಾಸಿತತಯಾ ಘನಘನಾಘನಾಸಾರಾವಸೇಕಸುಹಿತಾನಿ ಪುನರ್ಮಂಡೂಕದೇಹಭಾವಮನುಭವಂತಿ, ತಥಾ ಪೂರ್ವವಾಸನಾವಶಾತ್ಪೂರ್ವಸಮಾನನಾಮರೂಪಾಣ್ಯುತ್ಪದ್ಯಂತೇ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ಯದ್ಯಪೀಶ್ವರಾತ್ಪ್ರಭವಃ ಸಂಸಾರಮಂಡಲಸ್ಯ, ತಥಾಪೀಶ್ವರಃ ಪ್ರಾಣಭೃತ್ಕರ್ಮಾವಿದ್ಯಾಸಹಕಾರೀ ತದನುರೂಪಮೇವ ಸೃಜತಿ । ನಚ ಸರ್ಗಪ್ರಲಯಪ್ರವಾಹಸ್ಯಾನಾದಿತಾಮಂತರೇಣೈತದುಪಪದ್ಯತ ಇತಿ ಸರ್ಗಪ್ರಲಯಾಭ್ಯಯುಪಗಮೇಽಪಿ ಸಂಸಾರಾನಾದಿತಾ ನ ವಿರುಧ್ಯತ ಇತಿ ।

ತದಿದಮುಕ್ತಮ್ -

ಉಪಪದ್ಯತೇ ಚಾಪ್ಯುಪಲಭ್ಯತೇ ಚ ।

ಆಗಮತ ಇತಿ ।

ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಭವತ್ವನಾದಿತಾ ಸಂಸಾರಸ್ಯ, ತಥಾಪಿ ಮಹಾಪ್ರಲಯಾಂತರಿತೇ ಕುತಃ ಸ್ಮರಣಂ ವೇದಾನಾಮಿತ್ಯತ ಆಹ -

ಅನಾದೌ ಚ ಸಂಸಾರೇ ಯಥಾ ಸ್ವಾಪಪ್ರಬೋಧಯೋರಿತಿ ।

ಯದ್ಯಪಿಪ್ರಾಣಮಾತ್ರಾವಶೇಷತಾತನ್ನಿಃಶೇಷತೇ ಸುಷುಪ್ತಪ್ರಲಯಾವಸ್ಥಯೋರ್ವಿಶೇಷಃ, ತಥಾಪಿ ಕರ್ಮವಿಕ್ಷೇಪಸಂಸ್ಕಾರಸಹಿತಲಯಲಕ್ಷಣಾ ವಿದ್ಯಾವಶೇಷತಾಸಾಮ್ಯೇನ ಸ್ವಾಪಪ್ರಲಯಾವಸ್ಥಯೋರಭೇದ ಇತಿ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಮ್ । ನನು ನಾಪರ್ಯಾಯೇಣ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಸುಷುಪ್ತಾವಸ್ಥಾ, ಕೇಷಾಂಚಿತ್ತದಾ ಪ್ರಬೋಧಾತ್ , ತೇಭ್ಯಶ್ಚ ಸುಪ್ತೋತ್ಥಿತಾನಾಂ ಗ್ರಹಣಸಂಭವಾತ್ , ಪ್ರಾಯಣಕಾಲವಿಪ್ರಕರ್ಷಯೋಶ್ಚ ವಾಸನೋಚ್ಛೇದಕಾರಣಯೋರಭಾವೇನ ಸತ್ಯಾಂ ವಾಸನಾಯಾಂ ಸ್ಮರಣೋಪಪತ್ತೇಃ ಶಬ್ದಾರ್ಥಸಂಬಂಧವೇದವ್ಯಹಾರಾನುಚ್ಛೇದೋ ಯುಜ್ಯತೇ ।

ಮಹಾಪ್ರಲಯಸ್ತ್ವಪರ್ಯಾಯೇಣ ಪ್ರಾಣಭೃನ್ಮಾತ್ರವರ್ತೀ, ಪ್ರಾಯಣಕಾಲವಿಪ್ರಕರ್ಷೌ ಚ ತತ್ರ ಸಂಸ್ಕಾರಮಾತ್ರೋಚ್ಛೇದಹೇತೂ ಸ್ತ ಇತಿ ಕುತಃ ಸುಷುಪ್ತವತ್ಪೂರ್ವಪ್ರಬೋಧವ್ಯವಹಾರವದುತ್ತರಪ್ರಬೋಧವ್ಯವಹಾರ ಇತಿ ಚೋದಯತಿ -

ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಸ್ವಾಪ ಇತಿ ।

ಪರಿಹರತಿ -

ನೈಷ ದೋಷಃ । ಸತ್ಯಪಿ ವ್ಯವಹಾರೋಚ್ಛೇದಿನೀತಿ ।

ಅಯಮಭಿಸಂಧಿಃ - ನ ತಾವತ್ಪ್ರಾಯಣಕಾಲವಿಪ್ರಕರ್ಷೌ ಸರ್ವಸಂಸ್ಕಾರೋಚ್ಛೇದಕೌ, ಪೂರ್ವಾಭ್ಯಸ್ತಸ್ಮೃತ್ಯನುಬಂಧಾಜ್ಜಾತಸ್ಯ ಹರ್ಷಭಯಶೋಕಸಂಪ್ರತಿಪತ್ತೇರನುಪಪತ್ತೇಃ । ಮನುಷ್ಯಜನ್ಮವಾಸನಾನಾಂ ಚಾನೇಕಜಾತ್ಯಂತರಸಹಸ್ರವ್ಯವಹಿತಾನಾಂ ಪುನರ್ಮನುಷ್ಯಜಾತಿಸಂವರ್ತಕೇನ ಕರ್ಮಣಾಭಿವ್ಯಕ್ತ್ಯಭಾವಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ತಸ್ಮಾನ್ನಿಕೃಷ್ಟಧಿಯಾಮಪಿ ಯತ್ರ ಸತ್ಯಪಿ ಪ್ರಾಯಣಕಾಲವಿಪ್ರಕರ್ಷಾದೌ ಪೂರ್ವವಾಸನಾನುವೃತ್ತಿಃ, ತತ್ರ ಕೈವ ಕಥಾ ಪರಮೇಶ್ವರಾನುಗ್ರಹೇಣ ಧರ್ಮಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯೈಶ್ವರ್ಯಾತಿಶಯಸಂಪನ್ನಾನಾಂ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಪ್ರಭೃತೀನಾಂ ಮಹಾಧಿಯಾಮ್ । ಯಥಾವಾ ಆ ಚ ಮನುಷ್ಯೇಭ್ಯ ಆ ಚ ಕೃಮಿಭ್ಯೋ ಜ್ಞಾನಾದೀನಾಮನುಭೂಯತೇ ನಿಕರ್ಷಃ, ಏವಮಾ ಮನುಷ್ಯೇಭ್ಯ ಏವ ಆ ಚ ಭಗವತೋ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಜ್ಜ್ಞಾನಾದೀನಾಂ ಪ್ರಕರ್ಷೋೇಽಪಿ ಸಂಭಾವ್ಯತೇ । ತಥಾಚ ತದಭಿವದಂತೋ ವೇದಸ್ಮೃತಿವಾದಾಃ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮಪ್ರತ್ಯೂಹಮಶ್ನುವತೇ । ಏವಂ ಚಾತ್ರಭವತಾಂ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾದೀನಾಂ ಪರಮೇಶ್ವರಾನುಗೃಹೀತಾನಾಮುಪಪದ್ಯತೇ ಕಲ್ಪಾಂತರಸಂಬಂಧಿನಿಖಿಲವ್ಯವಹಾರಾನುಸಂಧಾನಮಿತಿ । ಸುಗಮಮನ್ಯತ್ ।

ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಅಸ್ತು ಕಲ್ಪಾಂತರವ್ಯವಹಾರಾನುಸಂಧಾನಂ ತೇಷಾಮ್ । ಅಸ್ಯಾಂ ತು ಸೃಷ್ಟಾವನ್ಯ ಏವ ವೇದಾಃ, ಅನ್ಯ ಏವ ಚೈಷಾಮರ್ಥಾಃ, ಅನ್ಯ ಏವ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾಃ, ಧರ್ಮಾಚ್ಚಾನರ್ಥೋಽರ್ಥಶ್ಚಾಧರ್ಮಾತ್ , ಅನರ್ಥಶ್ಚೇಪ್ಸಿತೋಽರ್ಥಶ್ಚಾನೀಪ್ಸಿತಃ ಅಪೂರ್ವತ್ವಾತ್ಸರ್ಗಸ್ಯ । ತಸ್ಮಾತ್ಕೃತಮತ್ರ ಕಲ್ಪಾಂತರವ್ಯವಹಾರಾನುಸಂಧಾನೇನ, ಅಕಿಂಚಿತ್ಕರತ್ವಾತ್ । ತಥಾ ಚ ಪೂರ್ವವ್ಯವಹಾರೋಚ್ಛೇದಾಚ್ಛಬ್ದಾರ್ಥಸಂಬಂಧಶ್ಚ ವೇದಶ್ಚಾನಿತ್ಯೌ ಪ್ರಸಜ್ಯೇಯಾತಾಮಿತ್ಯತ ಆಹ -

ಪ್ರಾಣಿನಾಂ ಚ ಸುಖಪ್ರಾಪ್ತಯ ಇತಿ ।

ಯಥಾವಸ್ತುಸ್ವಭಾವಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ಹಿ ಸರ್ಗಃ ಪ್ರವರ್ತತೇ, ನತು ಸ್ವಭಾವಸಾಮರ್ಥ್ಯಮನ್ಯಥಯಿತುಮರ್ಹತಿ । ನಹಿ ಜಾತು ಸುಖಂ ತತ್ತ್ವೇನ ಜಿಹಾಸ್ಯತೇ, ದುಃಖಂ ಚೋಪಾದಿತ್ಸ್ಯತೇ । ನಚ ಜಾತು ಧರ್ಮಾಧರ್ಮಯೋಃ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾವಿಪರ್ಯಯೋ ಭವತಿ । ನಹಿ ಮೃತ್ಪಿಂಡಾತ್ಪಟಃ, ಘಟಶ್ಚ ತಂತುಭ್ಯೋ ಜಾಯತೇ । ತಥಾ ಸತಿ ವಸ್ತುಸಾಮರ್ಥ್ಯನಿಯಮಾಭಾವಾತ್ಸರ್ವಂ ಸರ್ವಸ್ಮಾದ್ಭವೇದಿತಿ ಪಿಪಾಸುರಪಿ ದಹನಮಾಹೃತ್ಯ ಪಿಪಾಸಾಮುಪಶಮಯೇತ್ , ಶೀತಾರ್ತೋ ವಾ ತೋಯಮಾಹೃತ್ಯ ಶೀತಾರ್ತಿಮಿತಿ । ತೇನ ಸೃಷ್ಟ್ಯಂತರೇಽಪಿ ಬ್ರಹ್ಮಹತ್ಯಾದಿರನರ್ಥಹೇತುರೇವಾರ್ಥಹೇತುಶ್ಚ ಯಾಗಾದಿರಿತ್ಯಾನುಪೂರ್ವ್ಯಂ ಸಿದ್ಧಮ್ । ಏವಂ ಯ ಏವ ವೇದಾ ಅಸ್ಮಿನ್ಕಲ್ಪೇ ತ ಏವ ಕಲ್ಪಾಂತರೇ, ತ ಏವ ಚೈಷಾಮರ್ಥಾಃ ತ ಏವ ಚ ವರ್ಣಾಶ್ರಮಾಃ । ದೃಷ್ಟಸಾಧರ್ಮ್ಯಸಂಭವೇ ತದ್ವೈಧರ್ಮ್ಯಕಲ್ಪನಮನುಮಾನಾಗಮವಿರುದ್ಧಮ್ । “ಆಗಮಾಶ್ಚೇಹ ಭೂಯಾಂಸೋ ಭಾಷ್ಯಕಾರೇಣ ದರ್ಶಿತಾಃ । ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿಪುರಾಣಾಖ್ಯಾಸ್ತದ್ವ್ಯಾಕೋಪೋಽನ್ಯಥಾ ಭವೇತ್” ॥

ತಸ್ಮಾತ್ಸುಷ್ಠೂಕ್ತಮ್ -

ಸಮಾನನಾಮರೂಪತ್ವಾಚ್ಚಾವೃತ್ತಾವಪ್ಯವಿರೋಧ ಇತಿ ।

'ಅಗ್ನಿರ್ವಾ ಅಕಾಮಯತ” ಇತಿ ಭಾವಿನೀಂ ವೃತ್ತಿಮಾಶ್ರಿತ್ಯ ಯಜಮಾನ ಏವಾಗ್ನಿರುಚ್ಯತೇ । ನಹ್ಯಗ್ನೇರ್ದೇವತಾಂತರಮಗ್ನಿರಸ್ತಿ ॥ ೩೦ ॥

ಮಧ್ವಾದಿಷ್ವಸಂಭವಾದನಧಿಕಾರಂ ಜೈಮಿನಿಃ ।

ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸ್ವಧಿಕಾರಂ ದೇವರ್ಷೀಣಾಂ ಬ್ರುವಾಣಃ ಪ್ರಷ್ಟವ್ಯೋ ಜಾಯತೇ, ಕಿಂ ಸರ್ವಾಸು ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ ಸ್ವವಿಶೇಷೇಣ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಕಿಂವಾ ಕಾಸುಚಿದೇವ ಕೇಷಾಂಚಿತ್ । ಯದ್ಯವಿಶೇಷೇಣ ಸರ್ವಾಸು, ತತೋ ಮಧ್ವಾದಿವಿದ್ಯಾಸ್ವಸಂಭವಃ ।

ಕಥಮ್ । ಅಸೌ ವಾ ಆದಿತ್ಯೋ ದೇವಮಧ್ವಿತ್ಯತ್ರ ಹಿ ಮನುಷ್ಯಾ ಆದಿತ್ಯಂ ಮಧ್ವಧ್ಯಾಸೇನೋಪಾಸೀರನ್ ।

ಉಪಾಸ್ಯೋಪಾಸಕಭಾವೋ ಹಿ ಭೇದಾಧಿಷ್ಠಾನೋ ನ ಸ್ವಾತ್ಮನ್ಯಾದಿತ್ಯಸ್ಯ ದೇವತಾಯಾಃ ಸಂಭವತಿ । ನ ಚಾದಿತ್ಯಾಂತರಮಸ್ತಿ । ಪ್ರಾಚಾಮಾದಿತ್ಯಾನಾಮಸ್ಮಿನ್ಕಲ್ಪೇ ಕ್ಷೀಣಾಧಿಕಾರತ್ವಾತ್ ।

ಪುನಶ್ಚಾದಿತ್ಯವ್ಯಪಾಶ್ರಯಾಣಿ ಪಂಚ ರೋಹಿತಾದೀನ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯೇತಿ ।

ಅಯಮರ್ಥಃ - “ಅಸೌ ವಾ ಆದಿತ್ಯೋ ದೇವಮಧು”(ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧ । ೧) ಇತಿ ದೇವಾನಾಂ ಮೋದಹೇತುತ್ವಾನ್ಮಧ್ವಿವ ಮಧು । ಭ್ರಾಮರಮಧುಸಾರೂಪ್ಯಮಾಹಾಸ್ಯ ಶ್ರುತಿಃ - “ತಸ್ಯ ಮಧುನೋ ದ್ಯೌರೇವ ತಿರಶ್ಚೀನವಂಶಃ”(ಛಾ. ಉ. ೩ । ೧ । ೧) । ಅಂತರಿಕ್ಷಂ ಮಧ್ವಪೂಪಃ । ಆದಿತ್ಯಸ್ಯ ಹಿ ಮಧುನೋಽಪೂಪಃ ಪಟಲಮಂತರಿಕ್ಷಮಾಕಾಶಂ, ತತ್ರಾವಸ್ಥಾನಾತ್ । ಯಾನಿ ಚ ಸೋಮಾಜ್ಯಪಯಃಪ್ರಭೃತೀನ್ಯಗ್ನೌ ಹೂಯತೇ ತಾನ್ಯಾದಿತ್ಯರಶ್ಮಿಭಿರಗ್ನಿಸಂವಲಿತೈರೂತ್ಪನ್ನಪಾಕಾನ್ಯಮೃತೀಭಾವಮಾಪನ್ನಾನ್ಯಾದಿತ್ಯಮಂಡಲಮೃಙ್ಮಂತ್ರಮಧುಪೈರ್ನೀಯಂತೇ । ಯಥಾ ಹಿ ಭ್ರಮರಾಃ ಪುಷ್ಪೇಭ್ಯ ಆಹೃತ್ಯ ಮಕರಂದಂ ಸ್ವಸ್ಥಾನಮಾನಯಂತ್ಯೇವಮೃಙ್ಮಂತ್ರಭ್ರಮರಾಃ ಪ್ರಯೋಗಸಮವೇತಾರ್ಥಸ್ಮಾರಣಾದಿಭಿರೃಗ್ವೇದವಿಹಿತೇಭ್ಯಃ ಕರ್ಮಕುಸುಮೇಭ್ಯ ಆಹೃತ್ಯ ತನ್ನಿಷ್ಪನ್ನಂ ಮಕರಂದಮಾದಿತ್ಯಮಂಡಲಂ ಲೋಹಿತಾಭಿರಸ್ಯ ಪ್ರಾಚೀಭೀ ರಶ್ಮಿನಾಡೀಭಿರಾನಯಂತಿ, ತದಮೃತಂ ವಸವ ಉಪಜೀವಂತಿ । ಅಥಾಸ್ಯಾದಿತ್ಯಮಧುನೋ ದಕ್ಷಿಣಾಭೀ ರಶ್ಮಿನಾಡೀಭಿಃ ಶುಕ್ಲಾಭಿರ್ಯಜುರ್ವೇದವಿಹಿತಕರ್ಮಕುಸುಮೇಭ್ಯ ಆಹೃತ್ಯಾಗ್ನೌ ಹುತಂ ಸೋಮಾದಿ ಪೂರ್ವವದಮೃತಭಾವಮಾಪನ್ನಂ ಯಜುರ್ವೇದಮಂತ್ರಭ್ರಮರಾ ಆದಿತ್ಯಮಂಡಲಮಾನಯಂತಿ, ತದೇತದಮೃತಂ ರುದ್ರಾ ಉಪಜೀವಂತಿ । ಅಥಾಸ್ಯಾದಿತ್ಯಮಧುನಃ ಪ್ರತೀಚೀಭೀ ರಶ್ಮಿನಾಡೀಭಿಃ ಕೃಷ್ಣಾಭಿಃ ಸಾಮವೇದವಿಹಿತಕರ್ಮಕುಸುಮೇಭ್ಯ ಆಹೃತ್ಯಾಗ್ನೌ ಹುತಂ ಸೋಮಾದಿ ಪೂರ್ವವದಮೃತಭಾವಮಾಪನ್ನಂ ಸಾಮಮಂತ್ರಸ್ತೋತ್ರಭ್ರಮರಾ ಆದಿತ್ಯಮಂಡಲಮಾನಯಂತಿ, ತದಮೃತಮಾದಿತ್ಯಾ ಉಪಜೀವಂತಿ । ಅಥಾಸ್ಯಾದಿತ್ಯಮಧುನ ಉದೀಚಿಭಿರತಿಕೃಷ್ಣಾಭೀ ರಶ್ಮಿನಾಡೀಭಿರಥರ್ವವೇದವಿಹಿತೇಭ್ಯಃ ಕರ್ಮಕುಸುಮೇಭ್ಯ ಆಹೃತ್ಯಾಗ್ನೌ ಹುತಂ ಸೋಮಾದಿ ಪೂರ್ವವದಮೃತಭಾವಮಾಪನ್ನಮಥರ್ವಾಂಗಿರಸಮಂತ್ರಭ್ರಮರಾಃ, ತಥಾಶ್ವಮೇಧವಾಚಃಸ್ತೋಮಕರ್ಮಕುಸುಮಾತ್ ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಮಂತ್ರಭ್ರಮರಾ ಆದಿತ್ಯಮಂಡಲಮಾನಯಂತಿ । ಅಶ್ವಮೇಧೇ ವಾಚಃಸ್ತೋಮೇ ಚ ಪಾರಿಪ್ಲವಂ ಶಂಸಂತಿ ಇತಿ ಶ್ರವಣಾದಿತಿಹಾಸಪುರಾಣಮಂತ್ರಾಣಾಮಪ್ಯಸ್ತಿ ಪ್ರಯೋಗಃ । ತದಮೃತಂ ಮರುತ ಉಪಜೀವಂತಿ । ಅಥಾಸ್ಯ ಯಾ ಆದಿತ್ಯಮಧುನ ಊರ್ಧ್ವಾ ರಶ್ಮಿನಾಡ್ಯೋ ಗೋಪ್ಯಾಸ್ತಾಭಿರುಪಾಸನಭ್ರಮರಾಃ ಪ್ರಣವಕುಸುಮಾದಾಹೃತ್ಯಾದಿತ್ಯಮಂಡಲಮಾನಯಂತಿ, ತದಮೃತಮುಪಜೀವಂತಿ ಸಾಧ್ಯಾಃ । ತಾ ಏತಾ ಆದಿತ್ಯವ್ಯಪಾಶ್ರಯಾಃ ಪಂಚ ರೋಹಿತಾದಯೋ ರಶ್ಮಿನಾಡ್ಯ ಋಗಾದಿಸಂಬದ್ಧಾಃ ಕ್ರಮೇಣೋಪದಿಶ್ಯೇತಿ ಯೋಜನಾ । ಏತದೇವಾಮೃತಂ ದೃಷ್ಟ್ವೋಪಲಭ್ಯ ಯಥಾಸ್ವಂ ಸಮಸ್ತೈಃ ಕರಣೈರ್ಯಶಸ್ತೇಜ ಇಂದ್ರಿಯಸಾಕಲ್ಯವೀರ್ಯಾನ್ನಾದ್ಯಾನ್ಯಮೃತಂ ತದುಪಲಭ್ಯಾದಿತ್ಯೇ ತೃಪ್ಯತಿ । ತೇನ ಖಲ್ವಮೃತೇನ ದೇವಾನಾಂ ವಸ್ವಾದೀನಾಂ ಮೋದನಂ ವಿದಧದಾದಿತ್ಯೋ ಮಧು । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ನ ಕೇವಲಮುಪಾಸ್ಯೋಪಾಸಕಭಾವ ಏಕಸ್ಮಿನ್ವಿರುಧ್ಯತೇ, ಅಪಿ ತು ಜ್ಞಾತೃಜ್ಞೇಯಭಾವಶ್ಚ ಪ್ರಾಪ್ಯಪ್ರಾಪಕಭಾವಶ್ಚೇತಿ ।

ತಥಾಗ್ನಿಃ ಪಾದ ಇತಿ ।

ಅಧಿದೈವತಂ ಖಲ್ವಾಕಾಶೇ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿವಿಧಾನಾರ್ಥಮುಕ್ತಮ್ । ಆಕಾಶಸ್ಯ ಹಿ ಸರ್ವಗತತ್ವಂ ರೂಪಾದಿಹೀನತ್ವೇ ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಸಾರೂಪ್ಯಂ, ತಸ್ಯ ಚೈತಸ್ಯಾಕಾಶಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಶ್ಚತ್ವಾರಃ ಪಾದಾ ಅಗ್ನ್ಯಾದಯಃ “ಅಗ್ನಿಃ ಪಾದಃ” ಇತ್ಯಾದಿನಾ ದರ್ಶಿತಾಃ । ಯಥಾ ಹಿ ಗೋಃ ಪಾದಾ ನ ಗವಾ ವಿಯುಜ್ಯಂತ, ಏವಮಗ್ನ್ಯಾದಯೋಽಪಿ ನಾಕಾಶೇನ ಸರ್ವಗತೇನೇತ್ಯಾಕಾಶಸ್ಯ ಪಾದಾಃ ।

ತದೇವಮಾಕಾಶಸ್ಯ ಚತುಷ್ಪದೋ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟಿಂ ವಿಧಾಯ ಸ್ವರೂಪೇಣ ವಾಯುಂ ಸಂವರ್ಗಗುಣಕಮುಪಾಸ್ಯಂ ವಿಧಾತುಂ ಮಹೀಕರೋತಿ -

ವಾಯುರ್ವಾವ ಸಂವರ್ಗಃ ।

ತಥಾ ಸ್ವರೂಪೇಣೈವಾದಿತ್ಯಂ ಬ್ರಹ್ಮದೃಷ್ಟ್ಯೋಪಾಸ್ಯಂ ವಿಧಾತುಂ ಮಹೀಕರೋತಿ -

ಆದಿತ್ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯಾದೇಶಃ

ಉಪದೇಶಃ । ಅತಿರೋಹಿತಾರ್ಥಮನ್ಯತ್ ॥ ೩೧ ॥

ಯದ್ಯುಚ್ಯೇತ ನಾವಿಶೇಷೇಣ ಸರ್ವೇಷಾಂ ದೇವರ್ಷೀಣಾಂ ಸರ್ವಾಸು ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸ್ವಧಿಕಾರಃ, ಕಿಂತು ಯಥಾಸಂಭವಮಿತಿ । ತತ್ರೇದಮುಪತಿಷ್ಠತೇ -

ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಭಾವಾಚ್ಚ ।

ಲೌಕಿಕೌ ಹ್ಯಾದಿತ್ಯಾದಿಶಬ್ದಪ್ರಯೋಗಪ್ರತ್ಯಯೌ ಜ್ಯೋತಿರ್ಮಂಡಲಾದಿಷು ದೃಷ್ಟೌ । ನ ಚೈತೇಷಾಮಸ್ತಿ ಚೈತನ್ಯಮ್ । ನಹ್ಯೇತೇಷು ದೇವದತ್ತಾದಿವತ್ತದನುರೂಪಾ ದೃಶ್ಯಂತೇ ಚೇಷ್ಟಾಃ ।

ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದೇತಿಹಾಸಪುರಾಣಲೋಕೇಭ್ಯ ಇತಿ ।

ತತ್ರ “ಜಗೃಭ್ಮಾತೇ ದಕ್ಷಿಣಮಿಂದ್ರಹಸ್ತಮ್” ಇತಿ ಚ, “ಕಾಶಿರಿಂದ್ರ ಇತ್” ಇತಿ ಚ । ಕಾಶಿರ್ಮುಷ್ಟಿಃ । ತಥಾ “ತುವಿಗ್ರೀವೋ ವಪೋದರಃ ಸುಬಾಹುರಂಧಸೋ ಮದೇ । ಇಂದ್ರೋ ವೃತ್ರಾಣಿ ಜಿಘ್ನತೇ”(ಋ.ಸಂ. ೮-೭-೧೭) ಇತಿ ವಿಗ್ರಹವತ್ತ್ವಂ ದೇವತಾಯಾ ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದಾ ಅಭಿವದಂತಿ । ತಥಾ ಹವಿರ್ಭೋಜನಂ ದೇವತಾಯಾ ದರ್ಶಯಂತಿ - “ಅದ್ಧೀಂದ್ರ ಪಿಬ ಚ ಪ್ರಸ್ಥಿತಸ್ಯ”(ಋ.ಸಂ. ೧೦-೧೧೬-೭) ಇತ್ಯಾದಯಃ । ತಥೇಶನಮ್ - “ಇಂದ್ರೋ ದಿವ ಇಂದ್ರ ಈಶೇ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಇಂದ್ರೋ ಅಪಾಮಿಂದ್ರ ಇತ್ಪರ್ವತಾನಾಮ್ । ಇಂದ್ರೋ ವೃಧಾಮಿಂದ್ರ ಇನ್ಮೇಧಿರಾಣಾಮಿಂದ್ರಃ ಕ್ಷೇಮೇ ಯೋಗೇ ಹವ್ಯ ಇಂದ್ರಃ”(ಋ.ಸಂ. ೧೦-೮೯-೧೦) ಇತಿ, ತಥಾ “ಈಶಾನಮಸ್ಯ ಜಗತಃ ಸ್ವರ್ದೃಶಮೀಶಾನಮಿಂದ್ರ ತಸ್ಥುಷಃ”(ಋ.ಸಂ. ೭-೩೨-೨೨) ಇತಿ । ತಥಾ ವರಿವಸಿತಾರಂ ಪ್ರತಿ ದೇವತಾಯಾಃ ಪ್ರಸಾದಂ ಪ್ರಸನ್ನಾಯಾಶ್ಚ ಫಲದಾನಂ ದರ್ಶಯತಿ “ಆಹುತಿಭಿರೇವ ದೇವಾನ್ ಹುತಾದಃ ಪ್ರೀಣಾತಿ ತಸ್ಮೈ ಪ್ರೀತಾ ಇಷಮೂರ್ಜಂ ಚ ಯಚ್ಛಂತಿ” ಇತಿ, “ತೃಪ್ತ ಏವೈನಮಿಂದ್ರಃ ಪ್ರಜಯಾ ಪಶುಭಿಸ್ತರ್ಪಯತಿ” ಇತಿ ಚ । ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರಕಾರಾ ಅಪ್ಯಾಹುಃ - “ತೇ ತೃಪ್ತಾಸ್ತರ್ಪಯಂತ್ಯೇನಂ ಸರ್ವಕಾಮಫಲೈಃ ಶುಭೈಃ” । ಇತಿ ಪುರಾಣವಚಾಂಸಿ ಚ ಭೂಯಾಂಸಿ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದಿಪಂಚಕಪ್ರಪಂಚಮಾಪಕ್ಷತೇ । ಲೌಕಿಕಾ ಅಪಿ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದಿಪಂಚಕಂ ಸ್ಮರಂತಿ ಚೋಪಚರಂತಿ ಚ । ತಥಾಹಿ - ಯಮಂ ದಂಡಹಸ್ತಮಾಲಿಖಂತಿ, ವರುಣಂ ಪಾಶಹಸ್ತಮ್ , ಇಂದ್ರಂ ವಜ್ರಹಸ್ತಮ್ । ಕಥಯಂತಿ ಚ ದೇವತಾ ಹವಿರ್ಭುಜ ಇತಿ । ತಥೇಶನಾಮಿಮಾಮಾಹುಃ - ದೇವಗ್ರಾಮೋ ದೇವಕ್ಷೇತ್ರಮಿತಿ । ತಥಾಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಸಾದಂ ಚ ಪ್ರಸನ್ನಾಯಾಶ್ಚ ಫಲದಾನಮಾಹುಃ - ಪ್ರಸನ್ನೋಽಸ್ಯ ಪಶುಪತಿಃ ಪುತ್ರೋಽಸ್ಯ ಜಾತಃ । ಪ್ರಸನ್ನೋಽಸ್ಯ ಧನದೋ ಧನಮನೇನ ಲಬ್ಧಮಿತಿ ।

ತದೇತತ್ಪೂರ್ವಪಕ್ಷೀ ದೂಷಯತಿ -

ನೇತ್ಯುಚ್ಯತೇ । ನಹಿ ತಾವಲ್ಲೋಕೋ ನಾಮೇತಿ ।

ನ ಖಲುಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿವ್ಯತಿರಿಕ್ತೋ ಲೋಕೋ ನಾಮ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಮಸ್ತಿ, ಕಿಂತು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿಮೂಲಾ ಲೋಕಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ ಸತ್ಯತಾಮಶ್ನುತೇ, ತದಭಾವೇ ತ್ವಂಧಪರಂಪರಾವನ್ಮೂಲಾಭಾವಾದ್ವಿಪಲ್ವತೇ । ನಚ ವಿಗ್ರಹಾದೌ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದೀನಾಮನ್ಯತಮಮಸ್ತಿ ಪ್ರಮಾಣಮ್ । ನ ಚೇತಿಹಾಸಾದಿ ಮೂಲಂ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ, ತಸ್ಯಾಪಿ ಪೌರುಷೇಯತ್ವೇನ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದ್ಯಪೇಕ್ಷಣಾತ್ ।

ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದೀನಾಂ ಚಾತ್ರಾಭಾವಾದಿತ್ಯಾಹ -

ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಮಪೀತಿ ।

ನನೂಕ್ತಂ ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದೇಭ್ಯೋ ವಿಗ್ರಹಾದಿಪಂಚಕಪ್ರಸಿದ್ಧಿರಿತಿ, ಅತ ಆಹ -

ಅರ್ಥವಾದಾ ಅಪೀತಿ ।

ವಿಧ್ಯುದ್ದೇಶೇನೈಕವಾಕ್ಯತಾಮಾಪದ್ಯಮಾನಾ ಅರ್ಥವಾದಾ ವಿಧಿವಿಷಯಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಲಕ್ಷಣಾಪರಾ ನ ಸ್ವಾರ್ಥೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ಭವಿತುಮರ್ಹಂತಿ । “ಯತ್ಪರಃ ಶಬ್ದಃ ಸ ಶಬ್ದಾರ್ಥಃ” ಇತಿ ಹಿ ಶಾಬ್ದನ್ಯಾಯವಿದಃ । ಪ್ರಮಾಣಾಂತರೇಣ ತು ಯತ್ರ ಸ್ವಾರ್ಥೇಽಪಿ ಸಮರ್ಥ್ಯತೇ, ಯಥಾ ವಾಯೋಃ ಕ್ಷೇಪಿಷ್ಠತ್ವಮ್ , ತತ್ರ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಶಾತ್ಸೋಽಭ್ಯುಪೇಯತೇ ನ ತು ಶಬ್ದಸಾಮರ್ಥ್ಯಾತ್ । ಯತ್ರ ತು ನ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಮಸ್ತಿ, ಯಥಾ ವಿಗ್ರಹಾದಿಪಂಚಕೇ, ಸೋಽರ್ಥಃ ಶಬ್ದಾದೇವಾವಗಂತವ್ಯಃ । ಅತತ್ಪರಶ್ಚ ಶಬ್ದೋ ನ ತದವಗಮಯುತಿಮಲಮಿತಿ । ತದವಗಮಪರಸ್ಯ ತತ್ರಾಪಿ ತಾತ್ಪರ್ಯಮಭ್ಯುಪೇತವ್ಯಮ್ । ನ ಚೈಕಂ ವಾಕ್ಯಮುಭಯಪರಂ ಭವತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಭಿದ್ಯೇತ । ನಚ ಸಂಭವತ್ಯೇಕವಾಕ್ಯತ್ವೇ ವಾಕ್ಯಭೇದೋ ಯುಜ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾನಧಿಗತಾ ವಿಗ್ರಹಾದಿಮತ್ತಾ ಅನ್ಯಪರಾಚ್ಛಬ್ದಾದವಗಂತವ್ಯೇತಿ ಮನೋರಥಮಾತ್ರಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಮಂತ್ರಾಶ್ಚ ವ್ರೀಹ್ಯಾದಿವಚ್ಛ್ರುತ್ಯಾದಿಭಿಸ್ತತ್ರ ತತ್ರ ವಿನಿಯುಜ್ಯಮಾನಾಃ ಪ್ರಮಾಣಭಾವಾನನುಪ್ರವೇಶಿನಃ ಕಥಮುಪಯುಜ್ಯಂತಾಂ ತೇಷ ತೇಷು ಕರ್ಮಸ್ವಿತ್ಯಪೇಕ್ಷಾಯಾಂ ದೃಷ್ಟೇ ಪ್ರಕಾರೇ ಸಂಭವತಿ ನಾದೃಷ್ಟಕಲ್ಪನೋಚಿತಾ । ದೃಷ್ಟಶ್ಚ ಪ್ರಕಾರಃ ಪ್ರಯೋಗಸಮವೇತಾರ್ಥಸ್ಮಾರಣಂ, ಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಚಾನುತಿಷ್ಠಂತಿ ಖಲ್ವನುಷ್ಠಾತಾರಃ ಪದಾರ್ಥಾನ್ । ಔತ್ಸರ್ಗಿಕೀ ಚಾರ್ಥಪರತಾ ಪದಾನಾಮಿತ್ಯಪೇಕ್ಷಿತಪ್ರಯೋಗಸಮವೇತಾರ್ಥಸ್ಮರಣತಾತ್ಪರ್ಯಾಣಾಂ ಮಂತ್ರಾಣಾಂ ನಾನಧಿಗತೇ ವಿಗ್ರಹಾದಾವಪಿ ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ಯುಜ್ಯತ ಇತಿ ನ ತೇಭ್ಯೋಽಪಿ ತತ್ಸಿದ್ಧಿಃ । ತಸ್ಮಾದ್ದೇವತಾವಿಗ್ರಹವತ್ತಾದಿಭಾವಗ್ರಾಹಕಪ್ರಮಾಣಾಭಾವಾತ್ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಷಷ್ಠಪ್ರಮಾಣಗೋಚರತಾಸ್ಯೇತಿ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ ॥ ೩೨ ॥

ಏವಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇಽಭಿಧೀಯತೇ -

ಭಾವಂ ತು ಬಾದರಾಯಣೋಽಸ್ತಿ ಹಿ ।

ತುಶಬ್ದಃ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಂ ವ್ಯಾವರ್ತಯತಿಇತ್ಯಂತಮ್

ಇತ್ಯಾದಿ

ಭೂತಧಾತೋರಾದಿತ್ಯಾದಿಷ್ವಚೇತನತ್ವಮಭ್ಯುಪಗಮ್ಯತೇ

ಇತ್ಯಂತಮ್ ಅತಿರೋಹಿತಾರ್ಥಮ್ ।

ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದಾದಿವ್ಯವಹಾರಾದಿತಿ ।

ಆದಿಗ್ರಹಣೇನೇತಿಹಾಸಪುರಾಣಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ಗೃಹ್ಯಂತೇ । ಮಂತ್ರಾದೀನಾಂ ವ್ಯವಹಾರಃ ಪ್ರವೃತ್ತಿಸ್ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಾದಿತಿ ।

ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಮನುಭಾಷತೇ -

ಯದಪ್ಯುಕ್ತಮಿತಿ ।

ಏಕದೇಶಿಮತೇನ ತಾವತ್ಪರಿಹರತಿ -

ಅತ್ರ ಬ್ರೂಮ ಇತಿ ।

ತದೇತತ್ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಿಣಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ದೂಷಯತಿ -

ಅತ್ರಾಹ

ಪೂರ್ವಪಕ್ಷೀ । ಶಾಬ್ದೀ ಖಲ್ವಿಯಂ ಗತಿಃ, ಯತ್ತಾತ್ಪರ್ಯಾಧೀನವೃತ್ತಿತ್ವಂ ನಾಮ । ನಹ್ಯನ್ಯಪರಃ ಶಬ್ದೋಽನ್ಯತ್ರ ಪ್ರಮಾಣಂ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ । ನಹಿ ಶ್ವಿತ್ರಿನಿರ್ಣೇಜನಪರಂ ಶ್ವೇತೋ ಧಾವತೀತಿ ವಾಕ್ಯಮಿತಃ ಸಾರಮೇಯಗಮನಂ ಗಮಯಿತುಮರ್ಹತಿ । ನಚ ನಞ್ವತಿ ಮಹಾವಾಕ್ಯೇಽವಾಂತರವಾಕ್ಯಾರ್ಥೋ ವಿಧಿರೂಪಃ ಶಕ್ಯೋಽವಗಂತುಮ್ । ನಚ ಪ್ರತ್ಯಯಮಾತ್ರಾತ್ಸೋಽಪ್ಯರ್ಥೋಽಸ್ಯ ಭವತಿ, ತತ್ಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ಭ್ರಾಂತಿತ್ವಾತ್ । ನ ಪುನಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದೀನಾಮಿಯಂ ಗತಿಃ । ನಹ್ಯುದಕಾಹರಣಾರ್ಥಿನಾ ಘಟದರ್ಶನಾಯೋನ್ಮೀಲಿತಂ ಚಕ್ಷುರ್ಘಟಪಟೌ ವಾ ಪಟಂ ವಾ ಕೇವಲಂ ನೋಪಲಭತೇ ।

ತದೇವಮೇಕದೇಶಿನಿ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಿಣಾ ದೂಷಿತೇ ಪರಮಸಿದ್ಧಾಂತವಾದ್ಯಾಹ -

ಅತ್ರೋಚ್ಯತೇ ವಿಷಮ ಉಪನ್ಯಾಸ ಇತಿ ।

ಅಯಮಭಿಸಂಧಿಃ - ಲೋಕೇ ವಿಶಿಷ್ಟಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಾಯನಾಯ ಪದಾನಿ ಪ್ರಯುಕ್ತಾನಿ ತದಂತರೇಣ ನ ಸ್ವಾರ್ಥಮಾತ್ರಸ್ಮಾರಣೇ ಪರ್ಯವಸ್ಯಂತಿ । ನಹಿ ಸ್ವಾರ್ಥಸ್ಮಾರಣಮಾತ್ರಾಯ ಲೋಕೇ ಪದಾನಾಂ ಪ್ರಯೋಗೋ ದೃಷ್ಟಪೂರ್ವಃ । ವಾಕ್ಯಾರ್ಥೇ ತು ದೃಶ್ಯತೇ । ನ ಚೈತಾನ್ಯಸ್ಮಾರಿತಸ್ವಾರ್ಥಾನಿ ಸಾಕ್ಷಾದ್ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಂ ಪ್ರತ್ಯಾಯಯಿತುಮೀಶತೇ ಇತಿ ಸ್ವಾರ್ಥಸ್ಮಾರಣಂ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮಿತಯೇಽವಾಂತರವ್ಯಾಪಾರಃ ಕಲ್ಪಿತಃ ಪದಾನಾಮ್ । ನಚ ಯದರ್ಥಂ ಯತ್ತತ್ತೇನ ವಿನಾ ಪರ್ಯವಸ್ಯತೀತಿ ನ ಸ್ವಾರ್ಥಮಾತ್ರಭಿಧಾನೇ ಪರ್ಯವಸಾನಂ ಪದಾನಾಮ್ । ನಚ ನಞ್ವತಿ ವಾಕ್ಯೇ ವಿಧಾನಪರ್ಯವಸಾನಮ್ । ತಥಾ ಸತಿ ನಞ್ಪದಮನರ್ಥಕಂ ಸ್ಯಾತ್ । ಯಥಾಹುಃ - “ಸಾಕ್ಷಾದ್ಯದ್ಯಪಿ ಕುರ್ವಂತಿ ಪದಾರ್ಥಪ್ರತಿಪಾದನಮ್ । ವರ್ಣಾಸ್ತಥಾಪಿ ನೈತಸ್ಮಿನ್ಪರ್ಯವಸ್ಯಂತಿ ನಿಷ್ಫಲೇ ॥ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಮಿತಯೇ ತೇಷಾಂ ಪ್ರವೃತ್ತೌ ನಾಂತರೀಯಮ್ । ಪಾಕೇ ಜ್ವಾಲೇವ ಕಾಷ್ಠಾನಾಂ ಪದಾರ್ಥಪ್ರತಿಪಾದನಮ್” ॥ ಇತಿ । ಸೇಯಮೇಕಸ್ಮಿನ್ವಾಕ್ಯೇ ಗತಿಃ । ಯತ್ರ ತು ವಾಕ್ಯಸ್ಯೈಕಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾಂತರೇಣ ಸಂಬಂಧಸ್ತತ್ರ ಲೋಕಾನುಸಾರತೋ ಭೂತಾರ್ಥವ್ಯುತ್ಪತ್ತೌ ಚ ಸಿದ್ಧಾಯಾಮೇಕೈಕಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ತತ್ತದ್ವಿಶಿಷ್ಟಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಾಯನೇನ ಪರ್ಯವಸಿತವೃತ್ತಿನಃ ಪಶ್ಚಾತ್ಕುತಶ್ಚಿದ್ಧೇತೋಃ ಪ್ರಯೋಜನಾಂತರಾಪೇಕ್ಷಾಯಾಮನ್ವಯಃ ಕಲ್ಪ್ಯತೇ । ಯಥಾ “ವಾಯುರ್ವೈ ಕ್ಷೇಪಿಷ್ಠಾ ದೇವತಾ ವಾಯುಮೇವ ಸ್ವೇನ ಭಾಗಧೇಯೇನೋಪಧಾವತಿ ಸ ಏವೈನಂ ಭೂತಿಂ ಗಮಯತಿ ವಾಯವ್ಯಂ ಶ್ವೇತಮಾಲಭೇತ”(ಕೃ.ಯ. ೨.೧.೧) ಇತ್ಯತ್ರ । ಇಹ ಹಿ ಯದಿ ನ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಾಧ್ಯಯನವಿಧಿಃ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಶಬ್ದವಾಚ್ಯಂ ವೇದರಾಶಿಂ ಪುರುಷಾರ್ಥತಾಮನೇಷ್ಯತ್ತತೋ ಭೂತಾರ್ಥಮಾತ್ರಪರ್ಯವಸಿತಾ ನಾರ್ಥವಾದಾ ವಿಧ್ಯುದ್ದೇಶೇನೈಕವಾಕ್ಯತಾಮಾಗಮಿಷ್ಯನ್ । ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯವಿಧಿವಶಾತ್ಕೈಮರ್ಥ್ಯಾಕಾಂಕ್ಷಾಯಾಂ ವೃತ್ತಾಂತಾದಿಗೋಚರಾಃ ಸಂತಸ್ತತ್ಪ್ರತ್ಯಾಯನದ್ವಾರೇಣ ವಿಧೇಯಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಂ ಲಕ್ಷಯಂತಿ, ನ ಪುನರವಿವಕ್ಷಿತಸ್ವಾರ್ಥಾ ಏವ ತಲ್ಲಕ್ಷಣೇ ಪ್ರಭವಂತಿ, ತಥಾ ಸತಿ ಲಕ್ಷಣೈವ ನ ಭವೇತ್ । ಅಭಿಧೇಯಾವಿನಾಭಾವಸ್ಯ ತದ್ಬೀಜಸ್ಯಾಭಾವಾತ್ । ಅತ ಏವ ಗಂಗಾಯಾಂ ಘೋಷ ಇತ್ಯತ್ರ ಗಂಗಾಶಬ್ದಃ ಸ್ವಾರ್ಥಸಂಬದ್ಧಮೇವ ತೀರಂ ಲಕ್ಷಯತಿ ನ ತು ಸಮುದ್ರತೀರಂ, ತತ್ಕಸ್ಯ ಹೇತೋಃ, ಸ್ವಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಾಸತ್ತ್ಯಭಾವಾತ್ । ನ ಚೈತತ್ಸರ್ವಂ ಸ್ವಾರ್ಥಾವಿವಕ್ಷಾಯಾಂ ಕಲ್ಪತೇ । ಅತ ಏವ ಯತ್ರ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಾ ಅರ್ಥವಾದಾ ದೃಶ್ಯಂತೇ, ಯಥಾ - ‘ಆದಿತ್ಯೋ ವೈ ಯೂಪಃ’ ‘ಯಜಮಾನಃ ಪ್ರಸ್ತರಃ’ ಇತ್ಯೇವಮಾದಯಃ, ತತ್ರ ಯಥಾ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾವಿರೋಧಃ, ಯಥಾ ಚ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥತಾ, ತದುಭಯಸಿದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ “ಗುಣವಾದಸ್ತು”(ಜೈ.ಸೂ. ೧।೨।೧೦ ) ಇತಿ ಚ “ತತ್ಸಿದ್ಧಿಃ” ಇತಿ ಚಾಸೂತ್ರಯಜ್ಜೈಮಿನಿಃ । ತಸ್ಮಾದ್ಯತ್ರ ಸೋಽರ್ಥೋಽರ್ಥವಾದಾನಾಂ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿರುದ್ಧಸ್ತತ್ರ ಗುಣವಾದೇನ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಲಕ್ಷಣೇತಿ ಲಕ್ಷಿತಲಕ್ಷಣಾ । ಯತ್ರ ತು ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಸಂವಾದಸ್ತತ್ರ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾದಿವಾರ್ಥವಾದಾದಪಿ ಸೋಽರ್ಥಃ ಪ್ರಸಿಧ್ಯತಿ, ದ್ವಯೋಃ ಪರಸ್ಪರಾನಪೇಕ್ಷಯೋಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಯೋರಿವೈಕತ್ರಾರ್ಥೇ ಪ್ರವೃತ್ತೇಃ । ಪ್ರಮಾತ್ರಪೇಕ್ಷಯಾ ತ್ವನುವಾದಕತ್ವಮ್ । ಪ್ರಮಾತಾ ಹ್ಯವ್ಯುತ್ಪನ್ನಃ ಪ್ರಥಮಂ ಯಥಾ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿಭ್ಯೋಽರ್ಥಮವಗಚ್ಛತಿ ನ ತಥಾಮ್ನಾಯತಃ, ತತ್ರ ವ್ಯುತ್ಪತ್ತ್ಯಾದ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ । ನತು ಪ್ರಮಾಣಾಪೇಕ್ಷಯಾ, ದ್ವಯೋಃ ಸ್ವಾರ್ಥೇಽನಪೇಕ್ಷತ್ವಾದಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ನನ್ವೇವಂ ಮಾನಾಂತರವಿರೋಧೇಽಪಿ ಕಸ್ಮಾದ್ಗುಣವಾದೋ ಭವತಿ, ಯಾವತಾ ಶಬ್ದವಿರೋಧೇ ಮಾನಾಂತರಮೇವ ಕಸ್ಮಾನ್ನ ಬಾಧ್ಯತೇ, ವೇದಾಂತೈರಿವಾದ್ವೈತವಿಷಯೈಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಯಃ ಪ್ರಪಂಚಗೋಚರಾಃ, ಕಸ್ಮಾದ್ವಾಽರ್ಥವಾದವದ್ವೇದಾಂತಾ ಅಪಿ ಗುಣವಾದೇನ ನ ನೀಯಂತೇ । ಅತ್ರೋಚ್ಯತೇ - ಲೋಕಾನುಸಾರತೋ ದ್ವಿವಿಧೋ ಹಿ ವಿಷಯಃ ಶಬ್ದಾನಾಮ್ , ದ್ವಾರತಶ್ಚ ತಾತ್ಪರ್ಯತಶ್ಚ । ಯಥೈಕಸ್ಮಿನ್ವಾಕ್ಯೇ ಪದಾನಾಂ ಪದಾರ್ಥಾ ದ್ವಾರತೋ ವಾಕ್ಯಾರ್ಥಶ್ಚ ತಾತ್ಪರ್ಯತೋ ವಿಷಯಃ ಏವಂ ವಾಕ್ಯದ್ವಯೈಕವಾಕ್ಯತಾಯಾಮಪಿ । ಯಥೇಯಂ ದೇವದತ್ತೀಯಾ ಗೌಃ ಕ್ರೇತವ್ಯೇತ್ಯೇಕಂ ವಾಕ್ಯಮ್ , ಏಷಾ ಬಹುಕ್ಷೀರೇತ್ಯಪರಂ ತದಸ್ಯ ಬಹುಕ್ಷೀರತ್ವಪ್ರತಿಪಾದನಂ ದ್ವಾರಮ್ । ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ತು ಕ್ರೇತವ್ಯೇತಿ ವಾಕ್ಯಾಂತರಾರ್ಥೇ । ತತ್ರ ಯದ್ದ್ವಾರತಸ್ತತ್ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿರೋಧೇಽನ್ಯಥಾ ನೀಯತೇ । ಯಥಾ ವಿಷಂ ಭಕ್ಷಯೇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಮಾ ಅಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಭುಂಕ್ಷ್ವೇತಿ ವಾಕ್ಯಾಂತರಾರ್ಥಪರಂ ಸತ್ । ಯತ್ರ ತು ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ತತ್ರ ಮಾನಾಂತರವಿರೋಧೇ ಪೌರುಷೇಯಪ್ರಮಾಣಮೇವ ಭವತಿ । ವೇದಾಂತಾಸ್ತು ಪೌರ್ವಾಪರ್ಯಪರ್ಯಾಲೋಚನಯಾ ನಿರಸ್ತಸಮಸ್ತಭೇದಪ್ರಪಂಚಬ್ರಹ್ಮಪ್ರತಿಪಾದನಪರಾ ಅಪೌರುಷೇಯತಾ ಸ್ವತಃಸಿದ್ಧತಾತ್ತ್ವಿಕಪ್ರಮಾಣಭಾವಾಃ ಸಂತಸ್ತ್ತಾತ್ತ್ವಿಕಪ್ರಮಾಣಭಾವಾತ್ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದೀನಿ ಪ್ರಚ್ಯಾವ್ಯ ಸಾಂವ್ಯವಹಾರಿಕೇ ತಸ್ಮಿನ್ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಯಂತಿ । ನ ಚ ‘ಆದಿತ್ಯೋ ವೈ ಯೂಪಃ’ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮಾದಿತ್ಯಸ್ಯ ಯೂಪತ್ವಪ್ರತಿಪಾದನಪರಮಪಿ ತು ಯೂಪಸ್ತುತಿಪರಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿರೋಧೇ ದ್ವಾರೀಭೂತೋ ವಿಷಯೋ ಗುಣವಾದೇನ ನೀಯತೇ । ಯತ್ರ ತು ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಂ ವಿರೋಧಕಂ ನಾಸ್ತಿ, ಯಥಾ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದೌ, ತತ್ರ ದ್ವಾರತೋಽಪಿ ವಿಷಯಃ ಪ್ರತೀಯಮಾನೋ ನ ಶಕ್ಯಸ್ತ್ಯಕ್ತುಮ್ । ನಚ ಗುಣವಾದೇನ ನೇತುಂ, ಕೋ ಹಿ ಮುಖ್ಯೇ ಸಂಭವತಿ ಗೌಣಮಾಶ್ರಯೇದತಿಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ತಥಾ ಸತ್ಯನಧಿಗತಂ ವಿಗ್ರಹಾದಿ ಪ್ರತಿಪಾದಯತ್ ವಾಕ್ಯಂ ಭಿದ್ಯೇತೇತಿ ಚೇತ್ ಅದ್ಧಾ । ಭಿನ್ನಮೇವೈತದ್ವಾಕ್ಯಮ್ । ತಥಾ ಸತಿ ತಾತ್ಪರ್ಯಭೇದೋಽಪೀತಿ ಚೇತ್ । ನ । ದ್ವಾರತೋಽಪಿ ತದವಗತೌ ತಾತ್ಪರ್ಯಾಂತರಕಲ್ಪನಾಽಯೋಗಾತ್ । ನಚ ಯಸ್ಯ ಯತ್ರ ನ ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ತಸ್ಯ ತತ್ರಾಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ, ತಥಾ ಸತಿ ವಿಶಿಷ್ಟಪರಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಿಶೇಷಣೇಷ್ವಪ್ರಮಾಣಮಿತಿ ವಿಶಿಷ್ಟಪರಮಪಿ ನ ಸ್ಯಾತ್ , ವಿಶೇಷಣಾವಿಷಯತ್ವಾತ್ । ವಿಶಿಷ್ಟವಿಷಯತ್ವೇನ ತು ತದಾಕ್ಷೇಪೇ ಪರಸ್ಪರಾಶ್ರಯತ್ವಮ್ । ಆಕ್ಷೇಪಾದ್ವಿಶೇಷಣಪ್ರತಿಪತ್ತೌ ಸತ್ಯಾಂ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಷಯತ್ವಂ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಷಯತ್ವಾಚ್ಚ ತದಾಕ್ಷೇಪಃ । ತಸ್ಮಾದ್ವಿಶಿಷ್ಟಪ್ರತ್ಯಯಪರೇಭ್ಯೋಽಪಿ ವಿಶೇಷಣಾನಿ ಪ್ರತೀಯಮಾನಾನಿ ತಸ್ಯೈವ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ವಿಷಯತ್ವೇನಾನಿಚ್ಛತಾಪ್ಯಭ್ಯುಪೇಯಾನಿ ಯಥಾ, ತದ್ಯಾನ್ಯಪರೇಭ್ಯೋಽಪ್ಯರ್ಥವಾದವಾಕ್ಯೇಭ್ಯೋ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದಯಃ ಪ್ರತೀಯಮಾನಾ ಅಸತಿ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರವಿರೋಧೇ ನ ಯುಕ್ತಾಸ್ತ್ಯಕ್ತುಮ್ । ನಹಿ ಮುಖ್ಯಾರ್ಥಸಂಭವೇ ಗುಣವಾದೋ ಯುಜ್ಯತೇ । ನಚ ಭೂತಾರ್ಥಮಪ್ಯಪೌರುಷೇಯಂ ವಚೋ ಮಾನಾಂತರಾಪೇಕ್ಷಂ ಸ್ವಾರ್ಥೇ, ಯೇನ ಮಾನಾಂತರಾಸಂಭವೇ ಭವೇದಪ್ರಮಾಣಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್ । ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ತಾತ್ಪರ್ಯೈಕ್ಯೇಽಪಿ ಯದಿ ವಾಕ್ಯಭೇದಃ, ಕಥಂ ತರ್ಹ್ಯರ್ಥೈಕತ್ವಾದೇಕಂ ವಾಕ್ಯಮ್ । ನ । ತತ್ರ ತತ್ರ ಯಥಾಸ್ವಂ ತತ್ತತ್ಪದಾರ್ಥವಿಶಿಷ್ಟೈಕಪದಾರ್ಥಪ್ರತೀತಿಪರ್ಯವಸಾನಸಂಭವಾತ್ । ಸ ತು ಪದಾರ್ಥಾಂತರವಿಶಿಷ್ಟಃ ಪದಾರ್ಥ ಏಕಃ ಕ್ವಚಿದ್ದ್ವಾರಭೂತಃ ಕ್ವಚಿದ್ದ್ವಾರೀತ್ಯೇತಾವಾನ್ ವಿಶೇಷಃ । ನನ್ವೇವಂ ಸತಿ ಓದನಂ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಗ್ರಾಮಂ ಗಚ್ಛತೀತ್ಯತ್ರಾಪಿ ವಾಕ್ಯಭೇದಪ್ರಸಂಗಃ । ಅನ್ಯೋ ಹಿ ಸಂಸರ್ಗ ಓದನಂ ಭುಕ್ತ್ವೇತಿ, ಅನ್ಯಸ್ತು ಗ್ರಾಮಂ ಗಚ್ಛತೀತಿ । ನ । ಏಕತ್ರ ಪ್ರತೀತೇರಪರ್ಯವಸಾನಾತ್ । ಭುಕ್ತ್ವೇತಿ ಹಿ ಸಮಾನಕರ್ತೃಕತಾ ಪೂರ್ವಕಾಲತಾ ಚ ಪ್ರತೀಯತೇ । ನ ಚೇಯಂ ಪ್ರತೀತಿರಪರಕಾಲಕ್ರಿಯಾಂತರಪ್ರತ್ಯಯಮಂತರೇಣ ಪರ್ಯವಸ್ಯತಿ । ತಸ್ಮಾದ್ಯಾವತಿ ಪದಸಮೂಹೇ ಪದಾಹಿತಾಃ ಪದಾರ್ಥಸ್ಮೃತಯಃ ಪರ್ಯವಸಂತಿ ತಾವದೇಕಂ ವಾಕ್ಯಮ್ । ಅರ್ಥವಾದವಾಕ್ಯೇ ಚೈತಾಃ ಪರ್ಯವಸ್ಯಂತಿ ವಿನೈವ ವಿಧಿವಾಕ್ಯಂ ವಿಶಿಷ್ಟಾರ್ಥಪ್ರತೀತೇಃ । ನ ಚ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ಪದಾಭ್ಯಾಂ ವಿಶಿಷ್ಟಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಪರ್ಯವಸಾನಾತ್ ಪಂಚಷಟ್ಪದವತಿ ವಾಕ್ಯೇ ಏಕಸ್ಮಿನ್ನಾನಾತ್ವಪ್ರಸಂಗಃ । ನಾನಾತ್ವೇಽಪಿ ವಿಶೇಷಣಾನಾಂ ವಿಶೇಷ್ಯಸ್ಯೈಕತ್ವಾತ್ , ತಸ್ಯ ಚ ಸಕೃಚ್ಚಛ್ರುತಸ್ಯ ಪ್ರಧಾನಭೂತಸ್ಯ ಗುಣಭೂತವಿಶೇಷಣಾನುರೋಧೇನಾವರ್ತನಾಯೋಗಾತ್ । ಪ್ರಧಾನಭೇದೇ ತು ವಾಕ್ಯಭೇದ ಏವ । ತಸ್ಮಾದ್ವಿಧಿವಾಕ್ಯಾದರ್ಥವಾದವಾಕ್ಯಮನ್ಯದಿತಿ ವಾಕ್ಯಯೋರೇವ ಸ್ವಸ್ವವಾಕ್ಯಾರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾವಸಿತವ್ಯಾಪಾರಯೋಃ ಪಶ್ಚಾತ್ಕುತಶ್ಚಿದಪೇಕ್ಷಾಯಾಂ ಪರಸ್ಪರಾನ್ವಯ ಇತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ।

ಅಪಿ ಚ ವಿಧಿಭಿರೇವೇಂದ್ರಾದಿದೈವತ್ಯಾನೀತಿ ।

ದೇವತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಹವಿರವಮೃಶ್ಯ ಚ ತದ್ವಿಷಯಸ್ವತ್ವತ್ಯಾಗ ಇತಿ ಯಾಗಶರೀರಮ್ । ನಚ ಚೇತಸ್ಯನಾಲಿಖಿತಾ ದೇವತೋದ್ದೇಷ್ಟುಂ ಶಕ್ಯಾ । ನಚ ರೂಪರಹಿತಾ ಚೇತಸಿ ಶಕ್ಯತ ಆಲೇಖಿತುಮಿತಿ ಯಾಗವಿಧಿನೈವ ತದ್ರೂಪಾಪೇಕ್ಷಿಣಾ ಯಾದೃಶಮನ್ಯಪರೇಭ್ಯೋಽಪಿ ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದೇಭ್ಯಸ್ತದ್ರೂಪಮವಗತಂ ತದಭ್ಯುಪೇಯತೇ, ರೂಪಾಂತರಕಲ್ಪನಾಯಾಂ ಮಾನಾಭಾವಾತ್ । ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದಯೋರತ್ಯಂತಪರೋಕ್ಷವೃತ್ತಿಪ್ರಸಂಗಾಚ್ಚ । ಯಥಾ ಹಿ “ವ್ರಾತ್ಯೋ ವ್ರಾತ್ಯಸ್ತೋಮೇನ ಯಜತೇ” ಇತಿ ವ್ರಾತ್ಯಸ್ವರೂಪಾಪೇಕ್ಷಾಯಾಂ ಯಸ್ಯ ಪಿತಾ ಪಿತಾಮಹೋ ವಾ ಸೋಮಂ ನ ಪಿಬೇತ್ ಸ ವ್ರಾತ್ಯ ಇತಿ ವ್ರಾತ್ಯಸ್ವರೂಪಮವಗತಂ ವ್ರಾತ್ಯಸ್ತೋಮವಿಧ್ಯಪೇಕ್ಷಿತಂ ಸದ್ವಿಧಿಪ್ರಮಾಣಕಂ ಭವತಿ, ಯಥಾ ವಾ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಯ ರೂಪಮಲೌಕಿಕಂ ‘ಸ್ವರ್ಗಕಾಮೋ ಯಜೇತ’ ಇತಿ ವಿಧಿನಾಪೇಕ್ಷಿತಂ ಸದರ್ಥವಾದತೋಽವಗಮ್ಯಮಾನಂ ವಿಧಿಪ್ರಮಾಣಕಮ್ , ತಥಾ ದೇವತಾರೂಪಮಪಿ । ನನೂದ್ದೇಶೋ ರೂಪಜ್ಞಾನಮಪೇಕ್ಷತೇ ನ ಪುನಾ ರೂಪಸತ್ತಾಮಪಿ, ದೇವತಾಯಾಃ ಸಮಾರೋಪೇಣಾಪಿ ಚ ರೂಪಜ್ಞಾನಮುಪಪದ್ಯತ ಇತಿ ಸಮಾರೋಪಿತಮೇವ ರೂಪಂ ದೇವತಾಯಾ ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದೈರುಚ್ಯತೇ । ಸತ್ಯಂ, ರೂಪಜ್ಞಾನಮಪೇಕ್ಷತೇ । ತಚ್ಚಾನ್ಯತೋಽಸಂಭವಾನ್ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದೇಭ್ಯ ಏವ । ತಸ್ಯ ತು ರೂಪಸ್ಯಾಸತಿ ಬಾಧಕೇಽನುಭವಾರೂಢಂ ತಥಾಭಾವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯಾನ್ಯಥಾತ್ವಮನನುಭೂಯಮಾನಮಸಾಂಪ್ರತಂ ಕಲ್ಪಯಿತುಮ್ । ತಸ್ಮಾದ್ವಿಧ್ಯಪೇಕ್ಷಿತಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದೈರನ್ಯಪರೈರಪಿ ದೇವತಾರೂಪಂ ಬುದ್ಧಾವುಪನಿಧೀಯಮಾನಂ ವಿಧಿಪ್ರಮಾಣಕಮೇವೇತಿ ಯುಕ್ತಮ್ ।

ಸ್ಯಾದೇತತ್ । ವಿಧ್ಯಪೇಕ್ಷಾಯಾಮನ್ಯಪರಾದಪಿ ವಾಕ್ಯಾದವಗತೋಽರ್ಥಃ ಸ್ವೀಕ್ರಿಯತೇ, ತದಪೇಕ್ಷೈವ ತು ನಾಸ್ತಿ, ಶಬ್ದರೂಪಸ್ಯ ದೇವತಾಭಾವಾತ್ , ತಸ್ಯ ಚ ಮಾನಾಂತರವೇದ್ಯತ್ವಾದಿತ್ಯತ ಆಹ -

ನ ಚ ಶಬ್ದಮಾತ್ರಮಿತಿ ।

ನ ಕೇವಲಂ - ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದತೋ ವಿಗ್ರಹಾದಿಸಿದ್ಧಿಃ, ಅಪಿ ತು ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಲೋಕಸ್ಮರಣೇಭ್ಯೋ ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದಮೂಲೇಭ್ಯೋ ವಾ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಮೂಲೇಭ್ಯೋ ವೇತ್ಯಾಹ -

ಇತಿಹಾಸೇತಿ । ಶ್ಲಿಷ್ಯತೇ

ಯುಜ್ಯತೇ । ನಿಗದಮಾತ್ರವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮನ್ಯತ್ । ತದೇವಂ ಮಂತ್ರಾರ್ಥವಾದಾದಿಸಿದ್ಧೇ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದೌ ಗುರ್ವಾದಿಪೂಜಾವದ್ದೇವತಾಪೂಜಾತ್ಮಕೋ ಯಾಗೋ ದೇವತಾಪ್ರಸಾದಾದಿದ್ವಾರೇಣ ಸಫಲೋಽವಕಲ್ಪತೇ । ಅಚೇತನಸ್ಯ ತು ಪೂಜಾಮಪ್ರತಿಪದ್ಯಮಾನಸ್ಯ ತದನುಪಪತ್ತಿಃ । ನ ಚೈವಂ ಯಜ್ಞಕರ್ಮಣೋ ದೇವತಾಂ ಪ್ರತಿ ಗುಣಭಾವಾದ್ದೇವತಾತಃ ಫಲೋತ್ಪಾದೇ ಯಾಗಭಾವನಾಯಾಃ ಶ್ರುತಂ ಫಲವತ್ತ್ವಂ ಯಾಗಸ್ಯ ಚ ತಾಂ ಪ್ರತಿ ತತ್ಫಲಾಂಶಂ ವಾ ಪ್ರತಿ ಶ್ರುತಂ ಕರಣತ್ವಂ ಹಾತವ್ಯಮ್ । ಯಾಗಭಾವನಾಯಾ ಏವ ಹಿ ಫಲವತ್ಯಾ ಯಾಗಲಕ್ಷಣಸ್ವಕರಣಾವಾಂತರವ್ಯಾಪಾರತ್ವಾದ್ದೇವತಾಭೋಜನಪ್ರಸಾದಾದೀನಾಮ್ , ಕೃಷಿಕರ್ಮಣ ಇವ ತತ್ತದವಾಂತರವ್ಯಾಪಾರಸ್ಯ ಸಸ್ಯಾಧಿಗಮಸಾಧನತ್ವಮ್ । ಆಗ್ನೇಯಾದೀನಾಮಿವೋತ್ಪತ್ತಿಪರಮಾಪೂರ್ವಾವಾಂತರವ್ಯಾಪಾರಾಣಾಂ ಭವನ್ಮತೇ ಸ್ವರ್ಗಸಾಧನತ್ವಮ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಕರ್ಮಣೋಽಪೂರ್ವಾವಾಂತರವ್ಯಾಪಾರಸ್ಯ ವಾ ದೇವತಾಪ್ರಸಾದಾವಾಂತರವ್ಯಾಪಾರಸ್ಯ ವಾ ಫಲವತ್ತ್ವಾತ್ ಪ್ರಧಾನತ್ವಮುಭಯಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ಪಕ್ಷೇ ಸಮಾನಂ, ನತು ದೇವತಾಯಾ ವಿಗ್ರಹಾದಿಮತ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯಮಿತಿ ನ ಧರ್ಮಮೀಮಾಂಸಾಯಾಃ ಸೂತ್ರಮ್ - “ಅಪಿ ವಾ ಶಬ್ದಪೂರ್ವತ್ವಾದ್ಯಜ್ಞಕರ್ಮ ಪ್ರಧಾನಂ ಗುಣತ್ವೇ ದೇವತಾಶ್ರುತಿಃ”(ಜೈ.ಸೂ. ೯.೧.೯) ಇತಿ ವಿರುಧ್ಯತೇ । ತಸ್ಮಾತ್ಸಿದ್ಧೋ ದೇವತಾನಾಂ ಪ್ರಾಯೇಣ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸ್ವಧಿಕಾರ ಇತಿ ॥ ೩೩ ॥

ನ ಖಲ್ವಿತಿ ; ಮನುಷ್ಯೇತಿ ; ಸಂಭವೇ ಚೇತಿ ; ಹಂತೇತಿ ; ಇಚ್ಛಾಮಾತ್ರೇತಿ ; ಭೂತವಶಿನಾಂ ಹೀತಿ ; ಅಸಕ್ತಾಶ್ಚೇತಿ ; ವೈಶ್ವದೇವೇತಿ ; ಶಸ್ತ್ರಸ್ಯೇತಿ ; ಏತಾವಂತ ಇತಿ ; ತದ್ವೃತ್ತಿತ್ವಾದಿತಿ ; ಅಶನಿರಿಂದ್ರ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ; ಏತ ಏವೇತಿ ; ಸ ಏವೇತಿ ; ಅನೇಕತ್ರೇತಿ ॥೨೭॥ ; ಗೋತ್ವಾದಿವದಿತಿ ; ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾಪೇಕ್ಷವಾಕ್ಯತ್ವಾದಿತಿ ; ಆಕ್ಷಿಪತೀತಿ ; ಅಯಮಿತಿ ; ನ ತಾವದಿತ್ಯಾದಿನಾ ; ನ ಹೀತಿ ; ಅರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾದಿತಿ ; ನ ಚ ತದೇವೇತಿ ; ನ ಹೀತಿ ; ಸತ್ತೇತಿ ; ನಾನೇತಿ ; ತಂ ಚೇತಿ ; ನ ಚ ಪದಪ್ರತ್ಯಯವದಿತಿ ; ಏವಂ ಹೀತಿ ; ದ್ವಿಧೇತಿ ; ನ ಚೇದಮಿತಿ ; ಅತ ಏವೇತಿ ; ಯತ ಇತಿ ; ತತ್ರೇತಿ ; ನ ಚೇತಿ ; ನ ಚೈಷ ಇತಿ ; ಚೋದಕ ಇತಿ ; ಇದಂ ತಾವದಿತಿ ; ತೇ ಚೇತಿ ; ನ ಚೇತಿ ; ವ್ಯಂಜಕಧ್ವನೀತಿ ; ನ ಚಾಯಮಿತಿ ; ಪದತತ್ತ್ವಮಿತಿ ; ಸಾದೃಶ್ಯೋಪಧಾನೇತಿ ; ಅನ್ಯೋನ್ಯೇತಿ ; ತುಲ್ಯಸ್ಥಾನೇತಿ ; ಪ್ರತ್ಯೇಕಮಿತಿ ; ಕಲ್ಪಿತಾ ಏವೇತಿ ; ತತ್ಕಿಮಿತಿ ; ಅಥವೇತಿ ; ತಸ್ಮಾದಿತಿ ; ನ ಹೀತಿ ; ನನ್ವಿತ್ಯಾದಿನಾ ; ಪದಾವಧಾರಣೇತಿ ; ಸ್ವತಂತ್ರಸ್ಯೇತಿ ; ನಿತ್ಯೋ ವೇದ ಇತಿ ; ನ ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇತಿ ; ಬ್ರಹ್ಮಣಶ್ಚೇತಿ ; ಶಕ್ತಿರೂಪೇಣೇತಿ ; ಪರಾಕ್ರಾಂತಂ ಚಾತ್ರ ಸೂರಿಭಿರಿತಿ ; ಯಥಾ ವೇತಿ ; ಏತದುಕ್ತಮಿತಿ ; ನ ಚ ಸರ್ಗೇತಿ ; ಸ್ಯಾದೇತದಿತಿ ; ಯದ್ಯಪೀತಿ ; ನ ಹೀತಿ ; ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸ್ವಿತಿ ; ಅಸಾವಿತಿ ; ದೇವಾನಾಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ; ಪಟಲಮಿತಿ ; ತತ್ರೇತಿ ; ಯಾನಿ ಚೇತಿ ; ಯಾನಿ ಚೇತಿ ; ಯಥಾ ಹಿ ಭ್ರಮರಾ ಇತಿ ; ಅಥಾಸ್ಯೇತ್ಯಾದಿನಾ ; ಅತಿಕೃಷ್ಣಾಭಿರಿತಿ ; ಅಥರ್ವಾಂಗಿರಸೇತಿ ; ತಥಾಶ್ವಮೇಧೇತಿ ; ಅಶ್ವಮೇಧೇತಿ ; ಊರ್ಧ್ವಾ ಇತಿ ; ತಾ ಏತಾ ಇತಿ ; ಉಪಲಭ್ಯೇತಿ ; ಇಂದ್ರಿಯಸಾಕಲ್ಯೇತಿ ; ನ ಕೇವಲಮಿತಿ ; ಯದ್ಯುಚ್ಯೇತೇತಿ ; ಇದಿತಿ ; ದೃಷ್ಟೇ ಪ್ರಕಾರೇ ಇತಿ ; ದೃಷ್ಟಶ್ಚೇತಿ ; ಸ್ಮೃತ್ವಾ ಚೇತಿ ; ಔತ್ಸರ್ಗಿಕೀ ಚೇತಿ ; ನ ಚೇತಿ ; ನ ಪುನರಿತಿ ; ಅಯಮಭಿಸಂಧಿರಿತಿ ; ನ ಹೀತಿ ; ವಾಕ್ಯಾರ್ಥೇ ತ್ವಿತಿ ; ನ ಚ ನಞ್ವತೀತಿ ; ಯತ್ರ ತ್ವಿತಿ ; ಲೋಕಾನುಸಾರತ ಇತಿ ; ಭೂತಾರ್ಥೇತಿ ; ಕುತಶ್ಚಿದ್ಧೇತೋರಿತಿ ; ಇಹ ಹೀತಿ ; ಅತ ಏವೇತಿ ; ಗುಣವಾದಸ್ತ್ವಿತಿ ; ತಸ್ಮಾದ್ಯತ್ರೇತಿ ; ಯತ್ರ ತ್ವಿತಿ ; ಪ್ರಮಾತ್ರಪೇಕ್ಷಯೇತಿ ; ನನ್ವೇವಮಿತಿ ; ಅತ್ರೋಚ್ಯತ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ; ಅದ್ಧೇತಿ ; ತಥಾ ಸತೀತಿ ; ನೇತಿ ; ನ ಚೇತಿ ; ವಿಶಿಷ್ಟವಿಷಯತ್ವೇನೇತಿ ; ತಸ್ಮಾದಿತಿ ; ನ ಚ ಭೂತಾರ್ಥಮಪೀತಿ ; ಸ್ಯಾದೇತದಿತಿ ; ನೇತಿ ; ಸ ತ್ವಿತಿ ; ನನ್ವೇವಂ ಸತೀತ್ಯಾದಿನಾ ; ನ ಚ ದ್ವಾಭ್ಯಾಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ; ಪ್ರಧಾನಭೇದೇ ತ್ವಿತಿ ; ದೇವತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯೇತ್ಯಾದಿನಾ ; ರೂಪಾಂತರೇತಿ ; ತದೇವಮಿತಿ ; ಅಚೇತನಸ್ಯೇತಿ ; ನ ಚೈವಮಿತಿ ; ಯಾಗೇತಿ ; ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಣಮಿತಿ ; ಪ್ರಹಿಣೋತಿ ; ಯೋ ಹ ವಾ ಇತಿ ; ತೇ ಹೋಚುರಿತಿ ;

ತದುಪರ್ಯಪಿ ಬಾದರಾಯಣಃ ಸಂಭವಾತ್॥೨೬॥ ಅಧಿಕಾರಚಿಂತೇಯಂ ಯದ್ಯಪಿ ನ ದೇವಾದಿಪ್ರವೃತ್ಯರ್ಥಾ, ತಥಾಪಿ ಕ್ರಮಮುಕ್ತಿಫಲೋಪಾಸ್ತಿಷು ಭೋಗದ್ವಾರಾ ಮೋಕ್ಷಕಾಮಮನುಷ್ಯಪ್ರವೃತ್ಯರ್ಥಾ ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥೇತಿ ಕಾಮಾದೇರುಪಲಕ್ಷಣಮ್। ನನು ಸ್ವಯಂ ಪ್ರತಿಭಾನಾವಸರೇ ಗುರುಮುಖಾದ್ವೇದಗ್ರಹಣಾಭಾವಾದಪುರುಷಾರ್ಥತ್ವಂ ಜ್ಞಾನಸ್ಯಾತ ಆಹ –

ನ ಖಲ್ವಿತಿ ।

ಸ್ಮರ್ಯಮಾಣಃ ಫಲವದ್ಬ್ರಹ್ಮಾವಬೋಧಹೇತುರಿತ್ಯನುಷಂಗಃ॥೨೬॥ ಚತುರ್ಥ್ಯಂತಶಬ್ದಪ್ರತೀತಮಾತ್ರಂ ಶಬ್ದೋಪಹಿತಂ ತಾದೃಗರ್ಥನಿಯಮಿತಃ ಶಬ್ದೋ ವಾ ದೇವತಾ। ಸ್ವರ್ಗಾದಿಸಾಧನತ್ವಂ ಯಾಗಾದೀನಾಂ ಲೋಕೇ ಅದೃಷ್ಟತ್ವಾದ್ವೇದೇಽಪ್ಯದೃಷ್ಟಮಿತಿ ಪ್ರಸಜ್ಯೇತ ತನ್ಮಾ ಭೂದಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಅದರ್ಶನಾದ್ವಾಧಾದ್ವೇತಿ ವಿಕಲ್ಪಯೋಃ ಆದ್ಯಂ ನಿರಸ್ಯ, ದ್ವಿತೀಯಂ ಶಂಕತೇ -

ಮನುಷ್ಯೇತಿ ।

ದೇವಾದಯೋ ನ ಶರೀರಿಣಃ, ಮಾತಾಪಿತೃರಹಿತತ್ವಾದ್ ಘಟವತ್।

ವಿಪಕ್ಷೇ ದಂಡಮಾಹ –

ಸಂಭವೇ ಚೇತಿ ।

ಯೂಕಾದಾವನೇಕಾಂತತ್ವಮಾಹ –

ಹಂತೇತಿ ।

ನನು ಯೂಕಾದೇಃ ಸ್ವೇದಾದ್ಯಸ್ತಿ ದೇಹಹೇತುಃ, ನ ತು ದೇವಾನಾಂ; ತಥಾ ಚೇಚ್ಛಾಮಾತ್ರಂ ಹೇತುರ್ವಾಚ್ಯಃ, ಸ ಚಾಯುಕ್ತ ಇತ್ಯಾಹ –

ಇಚ್ಛಾಮಾತ್ರೇತಿ ।

ಭೂತಾನಾಮಧಿಷ್ಠಾತ್ರಭಾವಾದನಾರಂಭಕತ್ವಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಭೂತವಶಿನಾಂ ಹೀತಿ ।

ಪರ್ವತಾದಿವ್ಯವಹಿತಾನಾಂ ದೂರಸ್ಥತ್ವೇನ ವಿಪ್ರಕೃಷ್ಟಾನಾಂ ಚ ಭೂತಾನಾಮದರ್ಶನಾತ್ ದೇವಾದೀನಾಮನಧಿಷ್ಠಾತೃತ್ವಮಿತಿ ನ ವಾಚ್ಯಮ್; ಕಾಚಾಖ್ಯಧಾತುನಾ ಮೇಘಸಮೂಹೇನ ಚ ಚ್ಛನ್ನಸ್ಯ ದೂರಸ್ಥಸ್ಯಾಪಿ ದರ್ಶನಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ನನು ಸ್ವಚ್ಛತ್ವಾತ್ ಕಾಚಾದೀನಾಮಸ್ಮದಾದಿದೃಗವ್ಯವಧಾಯಕತ್ವಂ, ಶೈಲಭೂಮ್ಯಾದಯಸ್ತು ದೇವಾದೀನಾಂ ವ್ಯವಧಾಯಕಾ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಪ್ರಭಾವವಶಾನ್ನೇತ್ಯಾಹ –

ಅಸಕ್ತಾಶ್ಚೇತಿ ।

ಅಪ್ರತಿಬದ್ಧಾ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಪ್ರಭವತಾಮ್ ಈಶ್ವರಾಣಾಮ್। ಕತಿ ದೇವಾ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೇತ್ಯೇತಾವಾನ್ ಪ್ರಶ್ನಃ ಶಾಕಲ್ಯಸ್ಯ।

ಸ ಹೈತಯೈವ ನಿವಿದಾ ಪ್ರತಿಪೇದೇ ಯಾವಂತೋ ವೈಶ್ವದೇವಸ್ಯ ನಿವಿದ್ಯುಚ್ಯಂತೇ ತ್ರಯಶ್ಚ ತ್ರೀ ಚ ಶತೇತ್ಯಾದ್ಯುತ್ತರೇ ಏವಕಾರದರ್ಶನಾತ್ ಪ್ರಶ್ನೇಽಪಿ ನಿವಿದಿ ಕತೀತಿ ವಿವಕ್ಷಿತಮಿತ್ಯಾಹ –

ವೈಶ್ವದೇವೇತಿ ।

ಶ್ರುತಿಗತವೈಶ್ವದೇವಪದಸ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾ –

ಶಸ್ತ್ರಸ್ಯೇತಿ ।

ತ್ರೀ ತ್ರೀಣಿ ಸಹಸ್ರಾಣಿ । ನಿವೇದ್ಯತೇ ಜ್ಞಾಪ್ಯತೇ ಸಂಖ್ಯಾಽನಯೇತಿ ನಿವಿತ್।

ಏತಾವಂತ ಇತಿ ।

ತ್ರ್ಯಧಿಕತ್ರಿಶತಾನಿ ತ್ರ್ಯಧಿಕತ್ರಿಸಹಸ್ರಾಣಿ ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ। ಮಹಿಮಾನೋ ವಿಸ್ತಾರಾಃ।

ಇಂದ್ರಿಯೇಷು ಪ್ರಾಣಶಬ್ದಸ್ಯ ಪ್ರವೃತ್ತೌ ನಿಮಿತ್ತಮಾಹ -

ತದ್ವೃತ್ತಿತ್ವಾದಿತಿ ।

ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಾಣಾದ್ವೃತ್ತಿರ್ವರ್ತನಂ ಯೇಷಾಂ ತೇ ತಥಾ।

ಶ್ರುತೌ ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶತಾಂ ಪೂರಣೌ ಇಂದ್ರಪ್ರಜಾಪತೀ ಉಕ್ತೌ, ತೌ ಚ ಸ್ತನಯಿತ್ನುಯಜ್ಞತ್ವೇನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತೌ, ಪುನಃ ಕತಮಃ ಸ್ತನಯಿತ್ನುಃ ಕತಮೋ ಯಜ್ಞ ಇತಿ ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಯಥಾಕ್ರಮಮಶನಿರಿತಿ ಪಶವ ಇತಿ ಚ ಪ್ರಯುಕ್ತಂ ತದುಪಪಾದಯತಿ –

ಅಶನಿರಿಂದ್ರ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಸಾ ಹ್ಯಶನಿರಿಂದ್ರಸ್ಯ ಪರಮೇಶನಾ ಪರಮೈಶ್ವರ್ಯಮ್। ಅರೂಪಂ ಯಜ್ಞಂ ದ್ರವ್ಯತಯಾ ರೂಪಯಂತೋ ಯಜ್ಞಸ್ಯ ರೂಪಂ ಪಶವಸ್ತೇ ಪ್ರಜಾಪತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಷಡಾದ್ಯಂತರ್ಭಾವಕ್ರಮೇಣೇತಿ ಭಾಷ್ಯಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ಏತ ಏವೇತಿ ।

ಪವತೇ ಪುನಾತಿ ಜಗತ್। ಅಧ್ಯರ್ಧಶಬ್ದ ಏಕಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ಯೌಗಿಕಃ।

ಸ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ಯದ್ ಇತ್ಯಾಚಕ್ಷತ ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ -

ಸ ಏವೇತಿ ।

ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ಅಂಗುಲ್ಯಗ್ರೇಣ ಚಂದ್ರಾದಿಸ್ಪರ್ಶಃ। ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯಮಿಚ್ಛಾನಭಿಘಾತಃ, ಯಥಾ ಭೂಮಾವುದಕ ಇವೋನ್ಮಜ್ಜನಾದಿ। ಈಶಿತ್ವಂ ಭೂತಭೌತಿಕಾನಾಮುತ್ಪತ್ತಿಲಯಾದಾವೈಶ್ವರ್ಯಮ್। ವಶಿತ್ವಂ ತೇಷಾಂ ನಿಯಂತೃತ್ವಮ್। ಯತ್ರ ಕಾಮಾವಸಾಯಿತಾ ನಾಮ ಸಂಕಲ್ಪಾದೇವ ಸಕಲವಿಷಯಲಾಭಃ। ಅನೇಕೇಷಾಂ ಶರೀರಾಣಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಿರಿತಿ ಪ್ರಥಮಾ ವ್ಯಾಖ್ಯಾ।

ದ್ವಿತೀಯಾಂ ವಿವಿನಕ್ತಿ –

ಅನೇಕತ್ರೇತಿ ॥೨೭॥

ಗೋತ್ವಾದಿವದಿತಿ ।

ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾ ಹಿ ಪೂರ್ವಾವಮರ್ಶಃ, ಸ ಹಿ ನ ವಸ್ವಾದಾವದೃಷ್ಟೇ ಸಂಭವೀ, ಏವ ಏವೋಪಾಧ್ಯಭಾವಃ। ಮಂತ್ರಾದಿಸಿದ್ಧೇ ‘ವಸ್ವಾದಾವಸೌ ವಸುರಸಾವಪಿ ವಸುರಿತಿ ಪರಾಮರ್ಶಸಂಭವಃ। ತ್ರಿದಿವತ್ವಾದಿಜಾತ್ಯವಚ್ಛಿನ್ನೇಶ್ವರ್ಯೇಷು ಪಾಕತ್ವಾವಚ್ಛಿನ್ನಪಾಕಯೋಗೇಷ್ವಿವ ಔಪಾಧಿಕತ್ವೇಽಪಿ ಶಕ್ಯಃ ಸಂಗತಿಗ್ರಹ ಇತ್ಯುತ್ತರಾರ್ಥಃ। ಆಕ್ಷೇಪಸಮಾಧಾನೇ ನಿಗದವ್ಯಾಖ್ಯಾತೇ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾಪೇಕ್ಷವಾಕ್ಯತ್ವಾದಿತಿ ।

ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾಪೇಕ್ಷತ್ವಮೇವ ಹೇತುಃ, ಶಬ್ದಂ ಪ್ರತಿ ಸಂದೇಹಾತ್ಪ್ರಶ್ನೇ ಸ್ಫೋಟ ಇತಿ ಪೂರ್ವಪಕ್ಷೋ ವರ್ಣತ್ವೇನ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಇತಿ ನ ಭ್ರಮಿತವ್ಯಮ್। ಸ್ಫೋಟವಾದಿನಾಽಪಿ ನಿತ್ಯಶಬ್ದಾತ್ ದೇವಾದ್ಯುತ್ಪತ್ತ್ಯಭ್ಯುಪಗಮೇನ ಸೂತ್ರವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾತ್। ತಸ್ಮಾದ್ವರ್ಣಾತ್ಸ್ಫೋಟಾಚ್ಚ ದೇವಾದ್ಯುತ್ಪತ್ತ್ಯಾಕ್ಷೇಪಃ ಕ್ರಿಯತೇ; ವರ್ಣಾನಾಮನಿತ್ಯತ್ವಾತ್ಸ್ಫೋಟಸ್ಯ ಚ ಅಪ್ರಾಮಾಣಿಕತ್ವಾದಿತಿ।

ಸ್ಫೋಟಪಕ್ಷಸ್ತ್ವೇಕದೇಶಿನ ಇತ್ಯಭಿಪ್ರೇತ್ಯಾಹ –

ಆಕ್ಷಿಪತೀತಿ ।

ನನ್ವನಿತ್ಯತ್ವೇಽಪಿ ವರ್ಣಾನಾಂ ಮಹಾಭೂತವದ್ದೇವಾದಿಹೇತುತೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಅಯಮಿತಿ ।

ಯಥಾಽಽಗ್ನೇಯಾದೀನಾಂ ಫಲಕರಣತ್ವಾನ್ಯಥಾನುಪಪತ್ತ್ಯವಸೇಯಮಪೂರ್ವಮ್, ಏವಂ ವರ್ಣಾನಾಮ್ ಅರ್ಥಧೀಹೇತುತ್ವಾನ್ಯಥಾನುಪಪತ್ತಿಸಿದ್ಧಃ ಸಂಸ್ಕಾರಃ, ಸ ಚಾರ್ಥಾಪತ್ತೇಃ ಪ್ರಾಗಜ್ಞಾತತ್ವಾದಪೂರ್ವಮುತ ವರ್ಣೋಪಲಂಭಜೋ ವರ್ಣೇ ಸ್ಮೃತಿಕರ ಇತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯ ಕ್ರಮೇಣ ದೂಷಯತಿ –

ನ ತಾವದಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಅರ್ಥಧೀಪ್ರಸವಾವಸೇಯಸಂಸ್ಕಾರಃ ಕಿಮಜ್ಞಾತಃ ಶಬ್ದಸಹಕಾರೀ, ಉತ ಜ್ಞಾತಃ।

ನಾದ್ಯ ಇತ್ಯಾಹ –

ನ ಹೀತಿ ।

ಸ್ವರೂಪೇಣಾವಿದಿತಸ್ಯ ಅರ್ಥಧೀಹೇತುತ್ವನಿಷೇಧೋ ದೃಷ್ಟಾಂತಾರ್ಥಃ। ಯಥಾ ಸ್ವರೂಪೇಣ ವಿದಿತಸ್ಯಾರ್ಥಬುದ್ಧ್ಯಾ ಹೇತುತ್ವಮೇವಮಂಗತೋಽಪೀತ್ಯರ್ಥಃ। ಅವಿದಿತಸಂಗತಿರಿತಿ ಹೇತ್ವರ್ಥಃ। ಶಬ್ದಃ ಸಹಾಂಗೇನ ಜ್ಞಾತೋಽರ್ಥಧೀಹೇತುಃ ಸಂಬಂಧಗ್ರಹಣಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಬೋಧಕತ್ವಾದ್ ಧೂಮವದಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಇಂದ್ರಿಯವದಿತಿ ವೈಧರ್ಮ್ಯೋಪಮಾ। ಅಬಧಿರೇಣ ಗೃಹೀತಸ್ಯ ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಅಪೂರ್ವಸಂಸ್ಕಾರೋ ಯದಾ ಜ್ಞಾತವ್ಯಃ, ತದಾಽರ್ಥಧಿಯಃ ಪ್ರಾಗೇವ ಜ್ಞೇಯಃ, ಕಾರಣಸ್ಯ ತಜ್ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಾತ್ಪ್ರಾಗ್ಭಾವನಿಯಮಾತ್, ಅಥ ಜಾತಾಯಾಮರ್ಥಬುದ್ಧೌ ತದವಗಮಸ್ತದೇತರೇತರಾಶ್ರಯಮಾಹ –

ಅರ್ಥಪ್ರತ್ಯಯಾದಿತಿ ।

ಆಗ್ನೇಯಾದೀನಾಂ ತ್ವನಾರಬ್ಧಫಲಾನಾಮೇವ ವೇದೇನ ಫಲಕರಣಭಾವಾವಗಮಾತ್ ಶಕ್ಯಮರ್ಥಾಪತ್ತ್ಯಾ ಅಪೂರ್ವಾವಧಾರಣಂ, ವರ್ಣಾನಾಂ ತು ನಾರ್ಥಧೀಹೇತುತ್ವೇ ಮಾನಮಸ್ತೀತಿ ಭಾವಃ। ಭಾವನಾಖ್ಯಸ್ತು ಯಃ ಸಂಸ್ಕಾರಃ ಸ ಆತ್ಮನೋ ವರ್ಣಸ್ಯ ಸ್ವಸ್ಯೈವ ವಿಷಯಸ್ಯ ಸ್ಮೃತಿಪ್ರಸವಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್। ತಥಾ ಚಾಸ್ಮಾದ್ವರ್ಣವಿಷಯಾ ಸ್ಮೃತಿರೇವ ಸ್ಯಾತ್, ಯದಿ ಪುನಸ್ತತೋಽರ್ಥಧೀಃ ಸ್ಯಾತ್। ತದಾ ವಕ್ತವ್ಯಂ ಕಿಂ ತದೇವಾರ್ಥಧೀಜನನಶಕ್ತಿರುತ ತತೋಽರ್ಥಶಕ್ತಿರುದೇತಿ।

ನ ದ್ವಾವಪೀತ್ಯಾಹ –

ನ ಚ ತದೇವೇತಿ ।

ಉಭಯತ್ರ ಕ್ರಮೇಣ ನಿದರ್ಶನಮಾಹ –

ನ ಹೀತಿ ।

ಅಪೂರ್ವಸಂಸ್ಕಾರಪಕ್ಷೇ ಉಕ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಾಶ್ರಯಃ ಸ್ಫೋಟೇಽಪ್ಯುಕ್ತತುಲ್ಯಮ್, ಸ್ಫೋಟೇ ಜ್ಞಾತೇಽರ್ಥಧೀಸ್ತತಶ್ಚ ಸ್ಫೋಟಧೀರಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಸತ್ತಾಯಾ ಹೇತುತ್ವಾನ್ನೇತರೇತರಾಶ್ರಯ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಸತ್ತೇತಿ ।

ನಾನೇತಿ ।

ನಾನಾವರ್ಣಾತಿರಿಕ್ತೈಕಪದಾವಗತೇಃ ನಾನಾಪದಾತಿರಿಕ್ತೈಕವಾಕ್ಯಾವಗತೇಶ್ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ। ಸಾಹಿತ್ಯಮ್ ಏಕತ್ವಮ್। ನನ್ವಜ್ಞಾತೇಷು ವರ್ಣೇಷು ಪದವಾಕ್ಯಾಪ್ರತೀತೇರ್ನ ಶಬ್ದಾಂತರಕಲ್ಪನಾವಕಾಶಃ। ನೈತತ್; ಸ್ಫೋಟಸ್ಯ ವರ್ಣಾವ್ಯಂಗ್ಯತೋಪಪತ್ತೇಃ। ಸ್ಯಾದೇತತ್ - ಸ ಕಿಮೇಕೈಕವರ್ಣಾತ್ಸ್ಫುಟತಿ, ಕಿಂ ವಾ ಮಿಲಿತೇಭ್ಯಃ। ನಾದ್ಯಃ; ಏಕವರ್ಣಾದೇವ ಸ್ಫೋಟವ್ಯಕ್ತೌ ತತ ಏವಾರ್ಥಧೀಸಿದ್ಧೇರಿತರವೈಯರ್ಥ್ಯಾತ್।

ನ ಚರಮಃ; ವರ್ಣಸಾಹಿತ್ಯಸ್ಯ ಭವತೈವ ವ್ಯಾಸೇಧಾದ್ ಅತ ಆಹ –

ತಂ ಚೇತಿ ।

ಸಮುದಿತವ್ಯಂಜಕತ್ವಮನಭ್ಯುಪೇತಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಪಕ್ಷೇಽಪಿ ನ ಪರವೈಯರ್ಥ್ಯಮ್। ಯಥಾ ರತ್ನಸ್ಯ ಪ್ರತೀಂದ್ರಿಯಸನ್ನಿಕರ್ಷಮಭಿವ್ಯಕ್ತಾವಪಿ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ತಿಸೃಭಿಃ ಚತಸೃಭಿಃ ಪಂಚಭಿಃ ಷಡ್ಭಿರ್ವಾ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಭಿಃ ಜನಿತಸಂಸ್ಕಾರಕೃತಪರಿಪಾಕರೂಪಸಹಕಾರಿಸಂಪನ್ನಾಂತಃಕರಣೇನ ಜನಿತೇ ಚರಮಪ್ರತ್ಯಯೇ ವಿಶದಂ ಚಕಾಸ್ತಿ ರತ್ನತತ್ತ್ವಂ, ನ ಪ್ರಾಕ್ಷು ಪ್ರತ್ಯಯೇಷು, ನಾಪಿ ತೈರ್ವಿರಹಿತೇ ಚರಮಚೇತಸಿ, ಏವಂ ಸ್ಫೋಟಃ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ಧ್ವನಿಭಿರ್ವ್ಯಕ್ತೋಽಪಿ ಧ್ವನ್ಯಂತರಜನಿತಾಭಿರಭಿವ್ಯಕ್ತಿಭಿರ್ಯೇ ಸಂಸ್ಕಾರಾ ಜಾಯಂತೇ ತತ್ತತ್ಪರಿಪಾಕವನ್ಮನಃಪರಿಣಾಮೇ ಚರಮೇ ಚಕಾಸ್ತಿ ತದನಂತರಂ ಚಾರ್ಥಧೀರ್ನ ಪ್ರಾಗಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಯದಿ ಪ್ರಾಚೀನಧ್ವನಿಜನ್ಯಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿಜಸಂಸ್ಕಾರಸಹಿತಚರಮಪ್ರತ್ಯಯಃ ಸ್ಫುಟಸ್ಫೋಟದರ್ಶಕೋ ಹಂತ ತರ್ಹ್ಯರ್ಥೋಽಪಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ಧ್ವನಿಭಿರ್ವ್ಯಜ್ಯತಾಂ ಪೂರ್ವಾರ್ಥವ್ಯಕ್ತಿಸಂಸ್ಕಾರಸಹಿತಮಂತ್ಯಂ ಚೇತಸ್ತತ್ತ್ವಮರ್ಥಸ್ಯ ವ್ಯನಕ್ತು ತತ್ರಾಹ –

ನ ಚ ಪದಪ್ರತ್ಯಯವದಿತಿ ।

ಅಭಿಹಿತಶ್ಚೇದರ್ಥೋ ನಾವ್ಯಕ್ತಃ, ಸಂದಿಗ್ಧಸ್ತು ನಾಭಿಹಿತಃ ಸ್ಯಾತ್, ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೇ ತು ಪ್ರತಿಸನ್ನಿಕರ್ಷಂ ವಿಶದಾವಿಶದನಿಶ್ಚಯಸಂಭವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಸ್ಫೋಟೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ವಿಕಲ್ಪಯತಿ –

ಏವಂ ಹೀತಿ ।

ವರ್ಣೇಷು ವಾಚಕತ್ವಾಽನುಪಪತ್ತೌ ವಾಚಕಶಬ್ದಪ್ರಸಿದ್ಧ್ಯನ್ಯಥಾನುಪಪತ್ತಿಃ ಸ್ಫೋಟೇ ಪ್ರಮಾಣಮುತ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ವರ್ಣೇಷು ವಾಚಕತ್ವಾನುಪಪತ್ತಿಮಪಿ ವಿಕಲ್ಪಯತಿ –

ದ್ವಿಧೇತಿ ।

ವ್ಯಸ್ತಾನಾಮ್ ಏಕೈಕವರ್ಣಾನಾಂ ಸಮಸ್ತಾನಾಂ ವಾ ವಾಚಕತ್ವಮಿತಿ ಯತ್ಪ್ರಕಾರದ್ವಯಂ ತಸ್ಯಾಭಾವಾದ್ವೇತ್ಯರ್ಥಃ। ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರೇಣ ಬಾಧಾನುಪಪತ್ತೇರಿತಿ ಭಾಷ್ಯಂ, ತತ್ರ ಬಾಧಕಪ್ರಮಾಣಾಭಾವಾದೇವ ಬಾಧಾನುಪಪತ್ತೇರಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ತತ್ರ ಸಾಮಾನ್ಯತೋ ದೃಷ್ಟಸ್ಯಾತಿಪ್ರಸಂಗಾದಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಮಭಿಧಾಯ ವರ್ಣಭೇದಗ್ರಾಹಕಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಬಾಧಕಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ನ ಚೇದಮಿತಿ ।

ಇದಂ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಂ ಗಕಾರತ್ವಾದಿಜಾತಿವಿಷಯಂ ನ ಗಕಾರಾದಿವ್ಯಕ್ತಿವಿಷಯಮಿತ್ಯೇತಚ್ಚ ನ ಯುಕ್ತಮಿತ್ಯನ್ವಯಃ।

ತಾಸಾಂ ವ್ಯಕ್ತೀನಾಂ ಪ್ರತಿನರಂ ಭೇದೋಪಲಂಭಾದಿತಿ ಶಂಕಾಯಾ ಏವ ಹೇತುಸ್ತಸ್ಯ ಚ ಸಮರ್ಥನಮ್ –

ಅತ ಏವೇತಿ ।

ಅಯುಕ್ತತ್ವೇ ಹೇತುಮಾಹ –

ಯತ ಇತಿ ।

ಬಹುಷು ಗಕಾರಮುಚ್ಚಾರಯತ್ಸು ಯೋಽನುಭವೋ ಜಾಯತೇ ಸ ಕಿಂ ವ್ಯಕ್ತಿಭೇದಾವಮರ್ಶಪುರಸ್ಸರಂ ಜಾತಿವಿಷಯಃ, ಉತ ಔಪಾಧಿಕಭೇದವದೇಕವ್ಯಕ್ತಿವಿಷಯ ಇತಿ ನಿಪುಣಂ ನಿರೂಪ್ಯತಾಮ್। ತನ್ನಿರೂಪಣೇ ಚ ಧ್ವನ್ಯುಪಾಧಿಕೃತಭೇದಮಂತರೇಣ ಸ್ವಭಾವಿಕವ್ಯಕ್ತಿಭೇದೋ ನ ಭಾಸತಃ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ವ್ಯಕ್ತಿಭೇದಪಕ್ಷೇ ಚ ಕಲ್ಪನಾಗೌರವಮಾಹ –

ತತ್ರೇತಿ ।

ಯೇನ ವರ್ಣೇಷು ವ್ಯಕ್ತಿಭೇದೋ ನ ಸ್ಫುಟಸ್ತೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ। ಯತ್ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಂ ಜಾತೇಃ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ವ್ಯಕ್ತಿಲಭ್ಯಂ ಭೇದಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ವ್ಯಕ್ತ್ಯಾ ಜಾತಿಬುದ್ಧ್ಯುಪಪಾದನೇ ಗೋತ್ವಾದ್ಯುಚ್ಛೇದಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ನ ಚೇತಿ ।

ದಶವಾರಮುಚ್ಚಾರಿತವಾನ್ ಇತ್ಯೇಕಸ್ಯೈವ ಗಕಾರಸ್ಯೋಚ್ಚಾರಣೇಷ್ವಾವೃತ್ತಿಪ್ರತೀತೇಃ।

ಉಕ್ತೈಕ್ಯಸ್ಯಾನ್ಯಥಾಸಿದ್ಧಿಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ನ ಚೈಷ ಇತಿ ।

ಸೋರಸ್ತಾಡಂ ಸಾವಿಷ್ಕಾರಮ್। ಏವಂ ತಾವಂತ ಏವೇತಿ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಾದಿತ್ಯಾರಭ್ಯ ಯತ್ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಮಿತ್ಯಂತಂ ಭಾಷ್ಯಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮ್। ಅನಂತರಂ ಕಥಂ ಹೀತಿ ಭಾಷ್ಯಂ ತತ್ ಹಿಶಬ್ದಸಂಯುಕ್ತಮಪಿ ನ ಪೂರ್ವಹೇತ್ವರ್ಥಮ್। ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾಯಾ ಹಿ ಭೇದಪ್ರತ್ಯಯಬಾಧಕತ್ವಂ ಪ್ರಸ್ತುತಂ, ತದ್ಧೇತುತ್ವೇ ಚ ಭೇದ ಏವ ನಿಷೇಧಃ, ನೈಕಸ್ಯಾನೇಕರೂಪತ್ವಮ್; ಏಕತ್ವಸ್ಯ ಸ್ಫೋಟವಾದಿನಾಽನಂಗೀಕಾರಾತ್। ಯತ್ತು ಕೇಚಿದ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾರೋ ವರ್ಣೇಷು ಭೇದಾಭೇದನಿಷೇಧೋಽಯಮಿತಿ ವದಂತಿ। ತತ್ಪ್ರಕೃತಾಸಂಗತೇರಯುಕ್ತಮ್।

ತತ ಇದಂ ಭಾಷ್ಯಂ ಪ್ರಕೃತೇ ಸಂಗಮಯತಿ –

ಚೋದಕ ಇತಿ ।

ಉಕ್ತಮಪಿ ಬಾಧಕಂ ಗತಿನಿರೂಪಣಾಯ ಪುನರುತ್ಥಾಪಯತೀತ್ಯರ್ಥಃ। ಗಲಕಂಬಲಃ ಸಾಸ್ನಾ। ಉಪಕ್ರಮೇ ಉಕ್ತಕಂಠಾದಿಸ್ಥಾನಘಟಿತಾ ವಾಯವೋಽಶ್ರಾವಣಾ ಇತಿ ತದ್ಧರ್ಮಾ ವರ್ಣೇಷ್ವಾರೋಪಿತಾ ನ ಶ್ರಾವಣಾಃ ಸ್ಯುಃ।

ಅತ ಉದಾತ್ತಾದಯೋ ವರ್ಣಧರ್ಮಾ ಇತಿ ಮತಂ ಗ್ರಂಥಾದ್ಬಹಿರೇವ ದೂಷಯತಿ –

ಇದಂ ತಾವದಿತಿ ।

ಭವಂತ್ವಶ್ರಾವಣವಾಯುಧರ್ಮಾಃ ಶ್ರಾವಣಾಃ ಕಥಂ ತೇಷಾಂ ಶಬ್ದಧರ್ಮತ್ವಪ್ರತೀತಿರತ ಆಹ –

ತೇ ಚೇತಿ ।

ನನು ಕಿಮಿತ್ಯಾರೋಪೇಣ? ಸ್ವತ ಉದಾತ್ತಾದಯಃ ಶಬ್ದಸ್ಯ ಸಂತು, ನೇತ್ಯಾಹ –

ನ ಚೇತಿ ।

ಅನೇನ ಆವೃತ್ತ್ಯಾ ಕಥಂ ಹೀತ್ಯೇತದೇವ ಭಾಷ್ಯಂ ಪರಿಹಾರಪರತಯಾ ಯೋಜ್ಯತೇ।

ವ್ಯಂಜಕಧ್ವನೀತಿ ।

ಧ್ವನಯಂತಿ ವ್ಯಂಜಯಂತೀತಿ ವಾಯವ ಏವ ಧ್ವನಯಃ। ಅಶಬ್ದಾತ್ಮಕಃ ಶ್ರಾವಣೋ ಧ್ವನಿಃ ಪದಾರ್ಥಾಂತರಮ್; ವರ್ಣವಿಶೇಷಾಪ್ರತೀತೌ ಪ್ರತೀತೇರಿತ್ಯುಕ್ತಂ ಭಾಷ್ಯೇ।

ಸಾ ಜಾತಿವಿಷಯತ್ವೇನಾಽನ್ಯಥಾಸಿದ್ಧೇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಪರಿಹರತಿ –

ನ ಚಾಯಮಿತಿ ।

ತಸ್ಯ ಧ್ವನೇರ್ಭಿನ್ನತ್ವಾನ್ನ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞಾನಮಸ್ತಿ। ಅತೋ ಧ್ವನ್ಯುಲ್ಲೇಖಿಪ್ರತ್ಯಯಸ್ಯ ನ ಜಾತಿವಿಷಯತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಅಕ್ಷು ಸ್ವರೇಷು। ಏವಂ ಚ ಸತೀತಿ ದೂಷಣಾಂಗೀಕರಣವಾದಃ; ದೂಷಣಾಪ್ರಾಪ್ತೇರುಕ್ತತ್ವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಪದಬುದ್ಧೌ ವರ್ಣೋಲ್ಲೇಖಸ್ಯಾನ್ಯಥಾಸಿದ್ಧಿಂ ಶಂಕತೇ –

ಪದತತ್ತ್ವಮಿತಿ ।

ಏಕಮಭಾಗಮಭಿವ್ಯಂಜಯಂತೋ ನಾನೇವ ಭಾಗವದಿವ ಭಾಸಯಂತೀತ್ಯನ್ವಯಃ। ನಾನೇವೇತ್ಯವಯವಿಭೇದಭಾನಾಭಿಪ್ರಾಯಮ್। ಭಾಗವದಿತ್ಯವಯವಪ್ರತೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯಮ್।

ವಿಭಾಗಾರೋಪೇ ಹೇತುಮಾಹ –

ಸಾದೃಶ್ಯೋಪಧಾನೇತಿ ।

ಸಾದೃಶ್ಯಮೇವೋಪಧಾನಮುಪಾಧಿಃ।

ಸಾದೃಶ್ಯೇ ಭೇದಮುಪಪಾದಯತಿ –

ಅನ್ಯೋನ್ಯೇತಿ ।

ಯೇ ಹಿ ಗಕಾರೌಕಾರವಿಸರ್ಜನೀಯಾ ಗಂಗಾ ಔಷ್ಣ್ಯಂ ವೃಕ್ಷಃ ಇತಿ ಚ ವಿಸದೃಶಪದವ್ಯಂಜಕಾಃ, ತೈಃ ಸದೃಶಾ ಅಪರೇ ಗಕಾರಾದಯೋ ಧ್ವನಯೋ ಗೌರಿತ್ಯೇಕಂ ಪದಂ ವ್ಯಂಜಯಂತಿ।

ಧ್ವನೀನಾಂ ಸಾದೃಶೇ ಹೇತುಃ –

ತುಲ್ಯಸ್ಥಾನೇತಿ ।

ಭಿನ್ನಪದಾವ್ಯಂಜಕಧ್ವನಿಸದೃಶಧ್ವನಿವ್ಯಕ್ತೇ ಏಕಸ್ಮಿನ್ನಪಿ ಪದೇ ಸಂತಿ ಭಿನ್ನಪದಸಾದೃಶ್ಯಾನೀತಿ ಭೇದಭ್ರಮ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ನನು ಪದಾಂತರೇಷು ಕಿಯತಾಂ ಧ್ವನೀನಾಂ ವಿಸದೃಶತ್ವಾತ್ಕಥಂ ವ್ಯಂಜಕಸಾದೃಶ್ಯಮತ ಉಕ್ತ –

ಪ್ರತ್ಯೇಕಮಿತಿ ।

ಗಕಾರಾದೀನಾಮುಭಯತ್ರ ಪ್ರತ್ಯೇಕಂ ಪದವ್ಯಂಜಕತ್ವಾದ್ ಗೌರಿತ್ಯತ್ರ ಗಕಾರಾದೀನಾಮಸ್ತಿ ಭಿನ್ನಪದವ್ಯಂಜಕಗಕಾರಾದಿಸಾದೃಶ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಏಕವಿಧಪ್ರಯತ್ನಜನ್ಯಧ್ವನೀನಾಂ ನ ಪದೇ ಭೇದಾರೋಪಹೇತುತೇತಿ – ಪ್ರಯತ್ನಭೇದೇತ್ಯುಕ್ತಮ್ ।

ವಿಭಾಗಾರೋಪೇಽಪಿ ಕಥಂ ವರ್ಣರೂಪಿತಪದಪ್ರತಿಭಾನಮತ ಆಹ –

ಕಲ್ಪಿತಾ ಏವೇತಿ ।

ವ್ಯಂಜಕವರ್ಣಾತ್ಮತ್ವಂ ವ್ಯಂಗ್ಯಭಾಗೇಷ್ವಾರೋಪ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಏತದಪಾಕರೋತಿ –

ತತ್ಕಿಮಿತಿ ।

ಔಪಾಧಿಕತ್ವಸ್ವಾಭಾವಿಕತ್ವಾಭ್ಯಾಮೇಕತ್ವಾನಾನಾತ್ವೇ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಯತಿ –

ಅಥವೇತಿ ।

ನನ್ವತ್ರೋಪಾಧ್ಯಭಾವ ಉಕ್ತಸ್ತತ್ರಾಹ –

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಏಕಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನಾರೋಹೇಽಪ್ಯೇಕಸ್ಮೃತಿವಿಷಯತ್ವಂ ವರ್ಣಾನಾಮುಪಾಧಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಉಪಚಾರೇ ಹಿ ಸತಿ ನಿಮಿತ್ತಾನುಸರಣಂ, ನ ತು ನಿಮಿತ್ತಾನುಸಾರೇಣೋಪಚಾರ ಇತಿ ನ ಧವಖದಿರಾದಿಷ್ವತಿಪ್ರಸಂಗಃ। ಏತೇನ ಸಮುದಿತಾನಾಂ ವರ್ಣಾನಾಮರ್ಥಧೀಹೇತುತ್ವಮುಪಪಾದಿತಮ್।

ಬಾಲೇನ ಸ್ವಸ್ಯೈಕಸ್ಮೃತ್ಯಾರೂಢವರ್ಣಾನಾಂ ಮಧ್ಯಮವೃದ್ಧಂ ಪ್ರತ್ಯೇಕಾರ್ಥಧೀಹೇತುತಾಮನುಮಾಯ, ಏಕಪದತ್ವಾಧ್ಯವಸಾಯಾತ್ ನೇತರೇತರಾಶ್ರಯಮಿತ್ಯಾಹ –

ನ ಹೀತಿ ।

ರಾಜೇತಿ ಕ್ರಮಪ್ರಯೋಗೋ ಜಾರೇತಿ ವಿಪರೀತಕ್ರಮಃ। ಬಹುಭ್ಯೋ ಯುಗಪದಕ್ರಮಃ ಪ್ರಯೋಗಃ। ಯಾವಂತಃ ಯತ್ಸಂಖ್ಯಾಕಾಃ। ಯಾದೃಶಾಃ ಯತ್ಕ್ರಮಾದಿಮಂತಃ। ಯೇ ಚ ಯತ್ಸ್ವರೂಪಾಃ।

ಭಾಷ್ಯೇ ಪಂಕ್ತಿಬುದ್ಧೌ ಪಿಪೀಲಿಕಾಕ್ರಮವತ್ ಸ್ಮೃತೌ ವರ್ಣಕ್ರಮಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯುಕ್ತಂ ತದಾಕ್ಷಿಪ್ಯ ಸಮಾಧತ್ತೇ –

ನನ್ವಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ನಿತ್ಯಾನಾಂ ನ ಕಾಲತೋ ವಿಭೂನಾಂ ವಾ ನ ದೇಶತಃ ಕ್ರಮಃ।

ಪದಾವಧಾರಣೇತಿ ।

ರಾಜಾ ಜಾರೇತ್ಯತ್ರ, ಕ್ರಮ ಉಪಾಯಃ। ಗೌರ್ಗೋಮಾನಿತ್ಯತ್ರ ನ್ಯೂನಾತಿರಿಕ್ತತ್ವೇ। ಸ್ವರೋ ಭಾಷಿಕಾದಿಃ ಪಂಚಜನಾ ಇತ್ಯಾದೌ। ವಾಕ್ಯಂ ಪದಾಂತರಸಮಭಿವ್ಯಾಹಾರಃ, ಯಥಾಽಶ್ವೋ ಗಚ್ಛತೀತಿ ನ ಲುಙಂತಮಾಖ್ಯಾತಮ್, ಕ್ರಿಯಾಂತರೋಪಾದಾನಾತ್। ಶ್ರುತಿಃ ಉದ್ಭಿದೋ ಯಾಗನಾಮಪರತ್ವಂ ಸಮಾನಾಧಿಕರಣಶ್ರುತಿಗಮ್ಯಮ್। ಸ್ಮೃತಿರ್ಯುಗಪತ್ಸರ್ವವರ್ಣವಿಷಯಾ। ವೃದ್ಧವ್ಯವಹಾರೇತ್ಯಾದಿ ಕಲ್ಪನಾ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಂತಂ ಭಾಷ್ಯಮತಿರೋಹಿತಾರ್ಥಮಿತ್ಯರ್ಥಃ॥೨೮॥
 ಶಾಸ್ತ್ರಯೋನಿತ್ವಾವಿರೋಧಾಯಾಹ –

ಸ್ವತಂತ್ರಸ್ಯೇತಿ ।

ನಿತ್ಯೋ ವೇದ ಇತಿ ।

ಅವಾಂತರಪ್ರಲಯಸ್ಥತ್ವಂ ನಿತ್ಯತ್ವಮತೋ ದೃಷ್ಟೇನ ವ್ಯಭಿಚಾರೋ ಭಾರತೀವಿಲಾಸೋಕ್ತೋಽನವಕಾಶಃ। ಅತ ಏವ ನ ಹ್ಯನಿತ್ಯಾದಿತಿ ವರ್ಣಿತಾನುಕೂಲತರ್ಕೇಽಪಿ ಅನಿತ್ಯಾತ್ಪ್ರಲಯಾವಸ್ಥಾಯಾಮವಿದ್ಯಮಾನಾನ್ನ ಜಗದುತ್ಪತ್ತುಮರ್ಹತಿ। ತದಾನೀಮಸತೋ ನಿಯತಪ್ರಾಕ್ಸತ್ತ್ವರೂಪಕಾರಣತ್ವಾಯೋಗಾತ್ ಅನ್ಯತ ಉತ್ಪತ್ತೌ ತಸ್ಯಾಪಿ ತದೈವೋತ್ಪಾದ್ಯತ್ವೇನಾಪರ್ಯವಸಾನಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಕರ್ತುರಸ್ಮರಣಾತ್ಸಿದ್ಧಮೇವ ನಿತ್ಯತ್ವಮನೇನಾನುಮಾನೇನ ದೃಢೀಕೃತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ॥೨೯॥ ಸಮಾನನಾಮೇತಿ ಸೂತ್ರಂ (ಬ್ರ.ಸೂ.ಅ.೧.ಪಾ.೩ ಸೂ.೩೦) ಮಹಾಪ್ರಲಯೇ ಜಾತೇರಭಾವಾತ್ ಶಬ್ದಾರ್ಥಸಂಬಂಧಾನಿತ್ಯತ್ವಮಾಶಂಕ್ಯ ಪರಿಹಾರಾರ್ಥಮ್। ವೇದಸ್ಯ ವಾಕ್ಯರೂಪಸ್ಯೇತ್ಯರ್ಥಃ।

ನನು ಜೀವಾನವಸ್ಥಾನೇಽಪಿ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಭಿಧಾನಾದಿವಾಸಿತಮಸ್ತ್ಯತ ಆಹ –

ನ ಚ ಬ್ರಹ್ಮಣ ಇತಿ ।

ನಿರವಿದ್ಯಸ್ಯ ಅವಿದ್ಯಾಸಿದ್ಧಪ್ರಮಾಣಾನಾಶ್ರಯತ್ವಾನ್ನ ತಜ್ಜವಾಸನಾಶ್ರಯತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಅಥಾನಪೇಕ್ಷ್ಯ ವಾಸನಾಃ ಬ್ರಹ್ಮ ಜಗತ್ಸೃಜೇತ್, ತತ್ರಾಹ –

ಬ್ರಹ್ಮಣಶ್ಚೇತಿ ।

ಅಧ್ಯಾಪಕಾಧ್ಯೇತ್ರೋಃ ಉಚ್ಚಾರಯಿತೃತ್ವಾದ್ಭಾಷ್ಯೇ ಅಭಿಧಾತೃಗ್ರಹಣೇನೋಕ್ತಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಸೂಕ್ಷ್ಮೇಣೇತ್ಯಸ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾ

ಶಕ್ತಿರೂಪೇಣೇತಿ ।

ಕರ್ಮವಿಕ್ಷೇಪಿಕಾಽವಿದ್ಯಾಭ್ರಾಂತಯಸ್ತಾಸಾಂ ವಾಸನಾಭಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಭ್ರಮಾತ್ಸಂಸ್ಕಾರತಶ್ಚಾನ್ಯಾ ಮಂಡೂಕಮೃದುದಾಹೃತೇಃ। ಭಾವರೂಪಾ ಮತಾಽವಿದ್ಯಾ ಸ್ಫ್ಟಂ ವಾಚಸ್ಪತೇರಿಹ॥ ಅಪ್ರಜ್ಞಾತಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತಃ। ಅಲಕ್ಷಣಮ್ ಅನನುಮೇಯಮ್। ಅಪ್ರತರ್ಕ್ಯಮ್ ತರ್ಕಾಗೋಚರಃ। ಅವಿಜ್ಞೇಯಮ್ ಆಗಮತಃ। ಸಾಕ್ಷಿಸಿದ್ಧಸ್ಯ ಹ್ಯಜ್ಞಾನಸ್ಯಾಗಮಾದಿಭಿರಸತ್ತ್ವನಿವೃತ್ತಿಃ ಕ್ರಿಯತೇ। ನನು - ಕಿಂ ಭಾವರೂಪಯಾಽವಿದ್ಯಯಾ ಪ್ರಯೋಜನಮ್? ಅಜ್ಞಾತಶುಕ್ತಿಬ್ರಹ್ಮವಿವರ್ತತ್ವೇನ ರಜತಜಗದ್ಭ್ರಮಸಿದ್ಧೇಃ। ಅಜ್ಞಾತತ್ವಸ್ಯ ಚ ಜ್ಞಾನಾಭಾವಾದುಪಪತ್ತೇಃ। ತನ್ನ; ಸ್ವಯಂಪ್ರಭಪ್ರತ್ಯಗ್ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ಸ್ವವಿಷಯಪ್ರಮಾಣಾನುದಯೇಽಪಿ ಯಥಾವತ್ಪ್ರಕಾಶಾಪತ್ತೌ ಜಗದ್ಭ್ರಮಾಭಾವಪ್ರಸಂಗಾತ್। ನ ಹಿ ಸ್ವಯಂಪ್ರಭಂ ಸವೇದನಂ ಸ್ವವಿಷಯಪ್ರಮಾಣಾನುದಯಾನ್ನ ಭಾತಿ। ಯದ್ಯಪಿ ಶುಕ್ತಿಂ ಸ್ವತ ಏವ ಜಡಾಮವಿದ್ಯಾ ನಾವೃಣೋತಿ; ತಥಾಪಿ ತತ್ಸ್ಥಾನಿರ್ವಾಚ್ಯಭಾವರೂಪರಜತೋಪಾದಾನತ್ವೇನ ಏಷ್ಟವ್ಯೇತಿ ಭಾವರೂಪಾವಿದ್ಯಾ ಸಪ್ರಯೋಜನಾ। ಪ್ರಮಾಣಂ ತು ಡಿತ್ಥಪ್ರಮಾ, ಡಿತ್ಥಗತತ್ವೇ ಸತಿ ಯಃ ಪ್ರಮಾಭಾವಃ ತತ್ತ್ವಾನಧಿಕರಣಾನಾದಿಸ್ವಪ್ರಾಗಭಾವನಿವರ್ತಿಕಾ, ಪ್ರಮಾತ್ವಾದ್, ಡಪಿತ್ಥಪ್ರಮಾವತ್। ಯೇ ತು ಪ್ರಮಾ ಸ್ವಪ್ರಾಗಭಾವನಿವೃತ್ತಿರೇವ, ನ ತು ನಿವರ್ತಿಕೇತಿ ಮನ್ಯಂತೇ, ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ನಿವರ್ತಿಕೇತ್ಯಸ್ಯ ಸ್ಥಾನೇ ನಿವೃತ್ತಿರಿತಿ ಪಠಿತವ್ಯಮ್। ನ ಚೈತದಸಮವೇತತ್ವಮೇತದನ್ಯಸಮವೇತತ್ವಂ ಚೋಪಾಧಿಃ; ಏತತ್ಸುಖಾದೀನಾಮ್ ಏತನ್ನಿಷ್ಠಪ್ರಮಾಭಾವತ್ವರಹಿತಾನಾದಿಸ್ವಪ್ರಾಗಭಾವನಿವರ್ತಕತ್ವೇನ ಸಾಧ್ಯೇ ವಿದ್ಯಮಾನೇಽಪಿ ಉಪಾಧ್ಯಭಾವೇನ ಸಾಧ್ಯಾವ್ಯಾಪ್ತೇರಿತಿ। ತ್ವದುಕ್ತಮರ್ಥಂ ನ ಜಾನಾಮೀತಿ ವ್ಯವಹಾರಾನ್ಯಥಾನುಪಪತ್ತಿಶ್ಚ ಮಾನಮ್। ನ ಚ ಪ್ರಮಾಣತೋ ನ ಜಾನಾಮಿ ಕಿಂತು ಜಾನೇ ಇತಿ ವ್ಯಪದೇಶಾರ್ಥಃ, ತಥಾ ಸತಿ ಕೋ ಮದುಕ್ತೋಽರ್ಥ ಇತ್ಯುಕ್ತೇಽನುವದೇನ್ನ ಚ ಶಕ್ನೋತಿ। ನ ಚ ಸಾಮಾನ್ಯೇನ ಜ್ಞಾತೇ ವಿಶೇಷತೋಽಜ್ಞಾನಮ್; ಸಾಮಾನ್ಯಸ್ಯ ಜ್ಞಾತತ್ವಾತ್, ವಿಶೇಷಸ್ಯ ಚಾಬುದ್ಧಸ್ಯಾಜ್ಞಾನವ್ಯಾವರ್ತಕತ್ವೇನ ಪ್ರತಿಭಾಸಾಯೋಗಾತ್, ಪ್ರಮಿತತ್ವೇ ಚಾಜ್ಞಾತತ್ವವ್ಯಾಘಾತಾತ್, ಸ್ಮೃತತ್ವೇ ಚಾನುವಾದಾಪಾತಾತ್। ಮಮ ತು ಭಾವರೂಪಾಜ್ಞನಸ್ಯ ಸವಿಷಯಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಿಣ್ಯಧ್ಯಾಸಾತ್ಪ್ರತಿಭಾಸೋ ನ ಮಾನತ ಇತ್ಯವಿರೋಧಃ। ನ ಚ - ಮಾನಾಭಾವ ಏವ ತಸ್ಮಿನ್ನಧ್ಯಸ್ತೋ ಭಾಸತ ಇತಿ - ವಾಚ್ಯಮ್; ಸ್ವಪ್ರಭೇ ಭಾವರೂಪಾವಿದ್ಯಾತಿರೋಧಾನಮಂತರೇಣ ಅಧ್ಯಾಸಾಯೋಗಸ್ಯೋಕ್ತತ್ವಾತ್।

ಪರಾಕ್ರಾಂತಂ ಚಾತ್ರ ಸೂರಿಭಿರಿತಿ ।

ತೇ ಚಾವಧಿಮುಚಿತಕಾಲಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪೂರ್ವಸಮಾನನಾಮರೂಪಾಣಿ ಭೂತ್ವೋತ್ಪದ್ಯಂತ ಇತ್ಯನ್ವಯಃ। ಪರಮೇಶ್ವರೇಚ್ಛಾ ಈಕ್ಷಣಮ್। ಈಕ್ಷಿತುಃ ಪರಮೇಶಸ್ಯ ವಾಚಸ್ಪತಿಮುಖೋದ್ಗತೇಃ। ನಿಜುಹುವೇ ಪರೇಶಾನಮಸಾವಿತ್ಯತಿಸಾಹಸಮ್॥ ಈಕ್ಷಣಂ ಚ ಜೀವಾಜ್ಞಾತಸ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ವಿವರ್ತ ಆಕಾಶಾದಿವದಿತಿ ನ ಪ್ರಮಾತೃತ್ವೇನ ಅವಿದ್ಯಾವತ್ತ್ವಪ್ರಸಂಗಃ।

ಕೂರ್ಮಾಂಗಾನಾಂ ದರ್ಶನಾದರ್ಶನಮಾತ್ರಂ ನೋತ್ಪತ್ತಿರಿತ್ಯುದಾಹರಣಾಂತರಮಾಹ –

ಯಥಾ ವೇತಿ ।

ಘನಾಃ ನಿಬಿಡಾಃ। ಘನಾಘನಾಃ ಮೇಘಾಃ। ತತ್ಕೃತಾಸಾರೇಣ ಸಂತತಧಾರಾವರ್ಷೇಣ ಸುಹಿತಾನಿ ಬೃಂಹಿತಾನಿ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಅವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಪೂರ್ವವಾಸನಾಸ್ರಯತ್ವೇನ ಜಗತ್ಕಾರಣತ್ವೇ ಬ್ರಹ್ಮಣೋ ಜಗತ್ಕಾರಣತ್ವವಿರೋಧಮಾಶಂಕ್ಯೋಪಕರಣಸ್ಯ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾವಿಘಾತಕತ್ವೇನ ಪರಿಹರತಿ –

ಏತದುಕ್ತಮಿತಿ ।

ತತಶ್ಚಾನಾದಿತ್ವಂ ಸಂಸಾರಸ್ಯೇತ್ಯಾಹ –

ನ ಚ ಸರ್ಗೇತಿ ।

ಉಪಪದ್ಯತೇ ಚೋಕ್ತನ್ಯಾಯೇನಾನಾದಿತ್ವಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಏವಂ ಪದಪದಾರ್ಥಸಂಬಂಧೇ ವಿರೋಧಂ ಪರಿಹೃತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವಿಚ್ಛೇದಾದ್ವಾಕ್ಯನಿತ್ಯತ್ವವಿರೋಧಮುಕ್ತಮನುವದತಿ –

ಸ್ಯಾದೇತದಿತಿ ।

ಭಾಷ್ಯಸ್ಯಸುಷುಪ್ತಿದೃಷ್ಟಾಂತಸ್ಯ ವೈಷಮ್ಯಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ಯದ್ಯಪೀತಿ ।

ಲೀಯತೇಽಸ್ಯಾಂ ಸರ್ವಕಾರ್ಯಮಿತಿ ಲಯಲಕ್ಷಣಾಽವಿದ್ಯಾ। ಶ್ಲೋಕೇ ಉಕ್ತೋ ಯೋ ವಿರೋಧಃ। ಯಜಮಾನೋ ಭಾವಿನ್ಯಾ ವೃತ್ತ್ಯಾ ಯದಾಽಗ್ನಿರಿದಾನೀಮಗ್ನಯೇ ವಿರ್ವಪತಿ, ತದಾ ಭವಿಷ್ಯದದ್ಯತನಾಗ್ನ್ಯೋಸ್ತುಲ್ಯನಾಮತಾ।

ನನು ಕಿಮಿತಿ ಭಾವಿನ್ಯಾ ವೃತ್ತ್ಯಾ ಯಜಮಾನೋಽಗ್ನಿರುಚ್ಯತೇಽಗ್ನಿದೇವತೈವಾಗ್ನಯೇ ನಿರ್ವಪತು, ನೇತ್ಯಾಹ –

ನ ಹೀತಿ ।

ಸತ್ತ್ವೇ ವಾ ಸ ಏವಾಸ್ಮಾಭಿರುದ್ದೇಷ್ಟುಂ ಶಕ್ಯತೇ ಯಾಗಕಾಲೇ ಇತಿ ಪ್ರಾಚೀನೋ ವೃಥಾ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ದೇವಾದೀನಾಂ ಸ್ವಮಿಶ್ರವಿದ್ಯಾಸ್ವನಧಿಕಾರೇಽಪಿ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಧಿಕಾರಸಂಭವಾತ್ ಆಕ್ಷೇಪಾಯೋಗಮಾಶಂಕ್ಯ ವಿಕಲ್ಪಮುಖೇನ ಸೂತ್ರಮವತಾರಯತಿ –

ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾಸ್ವಿತಿ ।

ಮಧುವಿದ್ಯಾವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರತೀಕತ ಆದತ್ತೇ –

ಅಸಾವಿತಿ ।

ತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ದೇವಾನಾಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಭ್ರಮರೈರ್ನಿರ್ವೃತ್ತಂ ಭ್ರಾಮರಮ್। ದ್ಯೌಃ ಸ್ವರ್ಗಃ, ತಿರ್ಯಗ್ಗತವಂಶೇ ಇವಾದಿತ್ಯಂ ಮಧು ಹಿ ತತ್ರ ಲಗ್ನಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಅಂತರಿಕ್ಷಮಪೂಪ ಇತಿ ಶ್ರುತಿಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ಆದಿತ್ಯಸ್ಯ ಅಪೂಪವ್ಯಾಖ್ಯಾ –

ಪಟಲಮಿತಿ ।

ಪ್ರಸಿದ್ಧಂ ಮಧ್ವಪೂಪಸಾಮ್ಯಮಾಹ –

ತತ್ರೇತಿ ।

ಶ್ರುತಿನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಂಚಾಮೃತಾನ್ಯಾಹ –

ಯಾನಿ ಚೇತಿ ।

ಏವಂ ಹ್ಯಾಮನಂತಿ ‘‘ತಸ್ಯಾದಿತ್ಯಸ್ಯ ಯೇ ಪ್ರಾಂಚೋ ರಶ್ಮಯಃ, ತಾ ಏವಾಸ್ಯ ಪ್ರಾಚ್ಯೋ ಮಧುನಾಡ್ಯಃ, ಋಚ ಏವ ಮಧುಕೃತಃ, ಋಗ್ವೇದ ಏವ ಪುಷ್ಪಂ, ತಾ ಅಮೃತಾ ಆಪಃ, ತಾ ವಾ ಏತಾ ಋಚಃ, ಏತಮೃಗ್ವೇದಮಭ್ಯತಪಃ, ತಸ್ಯಾಭಿತಪ್ತಸ್ಯ ಯಶಸ್ತೇಜ ಇಂದ್ರಿಯಂ ವೀರ್ಯಮನ್ನಾದ್ಯಂ ರಸೋಽಜಾಯತ, ತದ್ವ್ಯಕ್ಷರತ್ ತದಾದಿತ್ಯಮಭಿತೋಽಶ್ರಯತ್, ತದ್ವಾ ಏತದ್ಯದೇತದಾದಿತ್ಯಸ್ಯ ರೋಹಿತಂ ರೂಪ’’ಮಿತ್ಯಾದಿ। ಮಧುನಾಡ್ಯಃ ಮಧ್ವಾಧಾರಚ್ಛಿದ್ರಾಣೀತ್ಯರ್ಥಃ। ವ್ಯಕ್ಷರತ್ ವಿಶೇಷೇಣಾಗಮತ್, ಗತ್ವಾ ಚಾದಿತ್ಯಸ್ಯ ಪೂರ್ವಭಾಗಮಾಶ್ರಿತವದಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ತಾ ಅಮೃತಾ ಆಪ ಇತ್ಯೇತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ಯಾನಿ ಚೇತಿ ।

ಯಾದೃಙ್ ಮಧುಕರೈರ್ನಿರ್ವರ್ತ್ಯತೇ ಮಧು ತದಾಪಃ। ತಾಶ್ಚಾಮೃತಸಾಧನತ್ವಾದಮೃತಾ ಇತಿ ಶ್ರುತ್ಯಕ್ಷರಾರ್ಥಃ।

ಋಚ ಏವ ಮಧುಕೃತ ಇತ್ಯೇತದ್ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ಯಥಾ ಹಿ ಭ್ರಮರಾ ಇತಿ ।

ಮಂತ್ರೈಃ ಪ್ರಯುಕ್ತಂ ಕರ್ಮಫಲಾತ್ಮಕಂ ರಸಂ ಸ್ರವತೀತ್ಯೃಚಾಂ ಮಧುಪಸಾಮ್ಯಮ್।

ಅಥ ಯೇಽಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಾ ಇತ್ಯಾದಿ ಶ್ರುತಿಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ಅಥಾಸ್ಯೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಪರಃ ಕೃಷ್ಣಮಿತ್ಯಮೃತಂ ಶ್ರುತೌ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಂ ತದ್ರಶ್ಮ್ಯುಪಾಧಿಕಮಿತ್ಯಭಿಪ್ರೇಯಾಹ –

ಅತಿಕೃಷ್ಣಾಭಿರಿತಿ ।

ಚತುರ್ಥಪರ್ಯಾಯೇಽಥರ್ವಾಂಗಿರಸೋ ಮಧುಕೃತ ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಂ ಪುಷ್ಪಮಿತ್ಯುಕ್ತಮ್। ತತ್ರಾಥರ್ವಾಂಗಿರಸಮಂತ್ರಾಣಾಂ ಮಧುಕರತ್ವಾಭಿಧಾನಾತ್ತೈಃ ಪ್ರಯೋಜ್ಯಮ್, ಅಥರ್ವವೈದಿಕಂ ಕರ್ಮ ಪುಷ್ಪಂ ಸೂಚಿತಮ್।

ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಮಂತ್ರಾ ಯತ್ರ ಪ್ರಯುಜ್ಯಂತೇ ತಸ್ಯ ಕರ್ಮಣಃ ಪುಷ್ಪತ್ವೇನ ನಿರ್ದೇಶಾತ್ ತನ್ಮಂತ್ರಾ ಮಧುಕೃತ ಇತ್ಯರ್ಥಾದುಕ್ತಮಿತಿ ಮನಸಿ ನಿಧಾಯಾಹ –

ಅಥರ್ವಾಂಗಿರಸೇತಿ ।

ಕರ್ಮಕುಸುಮೇಭ್ಯ ಆಹೃತ್ಯ, ಅಗ್ನೌ ಹುತಮಮೃತಮಥರ್ವಮಂತ್ರಾ ಆದಿತ್ಯಮಂಡಲಂ ನಯಂತೀತ್ಯನ್ವಯಃ।

ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಮಂತ್ರಪ್ರಯೋಗಯೋಗ್ಯಂ ಕರ್ಮಾಹ –

ತಥಾಶ್ವಮೇಧೇತಿ ।

ಕರ್ಮಕುಸುಮಾದಾಹೃತ್ಯೇತ್ಯನುಷಂಗಾಲ್ಲಭ್ಯತೇ।

ನನು ಕಥಮಿತಿಹಾಸಾದಿಮಂತ್ರಾಣಾಂ ವಾಚಸ್ತೋಮಸಂಬಂಧೋಽತ ಆಹ –

ಅಶ್ವಮೇಧೇತಿ ।

ಪಾರಿಪ್ಲವಃ ಯದೃಚ್ಛಯಾ ಬುದ್ಧಿಸ್ಥಮಂತ್ರಶಂಸನಮ್। ಸರ್ವಾಣ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ಪಾರಿಪ್ಲವೇ ಶಂಸಂತೀತಿ ಶ್ರವಣಾದೈತಿಹಾಸಿಕಾನ್ಯಪಿ ಗೃಹ್ಯಂತ ಇತಿ ಭಾವಃ। ವಿಕಲ್ಪೇನಾತ್ರ ವಿಜ್ಞೇಯಂ ಪುಷ್ಪಭ್ರಮರಚಿಂತನಮ್। ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಸ್ಥಮಥ ವಾಽಥರ್ವವೇದಗಮ್॥ ನ ಚ ಯಥಾಶ್ರುತಂ ಶಕ್ಯಂ ಘಟಯಿತುಮ್; ಇತಿಹಾಸಪುರಾಣಾಥರ್ವಣಮಂತ್ರಯೋಃ ಅಸಾಧಾರಣಸಂಬಂಧಾಭಾವಾದತಃ ಕುಸುಸಮಧುಕರಚಿಂತನೈಕಪ್ರಯೋಜನಾನಾಂ ಕರ್ಮಮಂತ್ರಾಣಾಮಗತ್ಯಾ ವಿಕಲ್ಪ ಇತಿ। ಅಥ ಯೇಽಸ್ಯೋರ್ಧ್ವಾ ರಶ್ಮಯಸ್ತಾ ಏವಾಸ್ಯೋರ್ಧ್ವಾ ಮಧುನಾಡ್ಯೋ ಗುಹ್ಯಾ ಏವಾದೇಶಾ ಮಧುಕೃತೋ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಪುಷ್ಪಮಿತಿ।

ಪಂಚಮಪರ್ಯಾಯಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ –

ಊರ್ಧ್ವಾ ಇತಿ ।

ಆದಿಶ್ಯಂತ ಇತ್ಯಾದೇಶಾ ಉಪಾಸನಾನಿ ತೇಷಾಂ ಭ್ರಮರಾಣಾಂ ಗೋಪ್ಯಾನಾಮಾಶ್ರಯತ್ವಾನ್ನಾಡೀನಾಂ ಗೋಪ್ಯತ್ವಮುಕ್ತಮ್।

ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಾಂ ಮಧುವಿದ್ಯಾಮುಪಸಂಹರತಿ –

ತಾ ಏತಾ ಇತಿ ।

ನಾಡೀನಿರ್ದೇಶೋಽಮೃತಾದ್ಯುಪಲಕ್ಷಣಾರ್ಥಃ।

ಯಶ ಆದ್ಯಮೃತಸ್ಯಾಚಾಕ್ಷುಷತ್ವಾದ್ದೃಷ್ಟ್ವೇತಿ ಜ್ಞಾನಮಾತ್ರ ವಿವಕ್ಷೇತ್ಯಾಹ –

ಉಪಲಭ್ಯೇತಿ ।

ಶ್ರುತಾವಿಂದ್ರಿಯಮಿತಿ ತತ್ಸಾಕಲ್ಯವಿವಕ್ಷಾ, ಇಂದ್ರಿಯಮಾತ್ರಸಂಬಂಧಸ್ಯ ಸಿದ್ಧತ್ವೇನ ಫಲತ್ವಾಭಾವಾದಿತ್ಯಾಹ –

ಇಂದ್ರಿಯಸಾಕಲ್ಯೇತಿ ।

ಅನ್ನಂ ಚ ತದಾದ್ಯಮತ್ತುಂ ಯೋಗ್ಯಂ ವಸ್ವಾದ್ಯುಪಜೀವ್ಯಾನ್ಯಮೃತಾನಿ।

ವಿಜಾನತಾಮಿತ್ಯಾದಿಭಾಷ್ಯಾರ್ಥಮಾಹ –

ನ ಕೇವಲಮಿತಿ ।

ಏಕಸ್ಮಿನ್ನಾದಿತ್ಯೇ ಉಪಾಸ್ಯೋಪಾಸಕಭಾವೋ ವಿರುದ್ಧಃ, ವಸ್ವಾದೌ ತು ಸ ಚ ಪ್ರಾಪ್ಯಪ್ರಾಪಕಭಾವಶ್ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ॥೩೧॥ ದೇವಾದೀನಾಂ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಸರ್ವಾವಿದ್ಯಾಸು ಕಿಮಧಿಕಾರಃ, ಉತ ಯಥಾಸಂಭವಮಿತಿ ವಿಕಲ್ಪ್ಯ ಪ್ರತಮಂ ನಿರಸ್ಯ ದ್ವಿತೀಯಂ ಶಂಕತೇ –

ಯದ್ಯುಚ್ಯೇತೇತಿ ।

ಭಾಷ್ಯೇ ವಾಕ್ಯಶೇಷಪ್ರಸಿದ್ಧಿಃ। ಪುರಸ್ತಾದುದೇತಾ ಪಶ್ಚಾದಸ್ತಮೇತೇತ್ಯಾದಿಃ। ಹೇ ಇಂದ್ರ, ತೇ ದಕ್ಷಿಣಂ ಹಸ್ತಂ ಜಗೃಭ್ಮ ಗೃಹೀತವಂತೋ ವಯಮ್ ಇಮೇ ರೋದಸೀ ಇಂದ್ರ ಯದಿ ಗೃಹ್ಣಸಿ, ತರ್ಹಿ ತೇ ತವ ಕಾಶಿರ್ಮುಷ್ಟಿಃ ಮುಷ್ಟೌ ಸಂಮಾತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಮುಷ್ಟಿಪ್ರಕಾರಮಭಿನಯತಿ –

ಇದಿತಿ ।

ಇತ್ಥಮಿತ್ಯರ್ಥಃ। ತುವಿಗ್ರೀವಃ ಪೃಥುಗ್ರೀವಃ। ವಪಾಚ್ಛಿದ್ರಂ ಸಾವಕಾಶೋದರ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಅತ ಏವ ಅಂಧಸೋಽನ್ನಸ್ಯೋಪಯುಕ್ತಸ್ಯ ಮದೇ ಹರ್ಷೇ ಸತಿ ಇಂದ್ರೋ ವೃತ್ರಾಣಿ ಶತ್ರೂನ್ ಜಿಘ್ನತೇ ಹತವಾನಿತಿ। ಪ್ರಸ್ಥಿತಸ್ಯೋಪಕಲ್ಪಿತಸ್ಯ ಪಕ್ವಸ್ಯ ಹವಿಷೋ ಭಾಗಮದ್ಧಿ ಸೋಮಸ್ಯ ಸುತಸ್ಯ ಭಾಗಂ ಪಿಬ ಚೇತ್ಯರ್ಥಃ। ಈಶನಾಮೈಶ್ವರ್ಯಂ ದೇವತಾಯಾ ದರ್ಶಯತೀತ್ಯನುಷಂಗಃ। ಇಂದ್ರೋ ದಿವಃ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಯೇಶೇ ಈಷ್ಟೇ ಇತಿ ಸರ್ವತ್ರಾನುಷಂಗಃ। ಅಪಾಂ ಪಾತಾಲಸ್ಯ। ವೃಧಾಂ ವೀರುಧಾಂ ಸ್ಥಾವರಾಣಾಮ್। ಮೇಧಿರಾಣಾಂ ಮೇಧಾವತಾಂ ಜಂಗಮಾನಾಮಿತಿ ಯಾವತ್। ಪ್ರಾಪ್ತಸ್ಯ ರಕ್ಷಣೇ ಕ್ಷೇಮೇ ಯೋಗೇ ಚಾಪ್ರಾಪ್ತಪ್ರಾಪಣೇ ಇಂದ್ರ ಈಷ್ಟೇಽತೋ ಹವ್ಯ ಇಂದ್ರೋ ಯಷ್ಟವ್ಯ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಹೇ ಇಂದ್ರ, ಜಗತೋ ಜಂಗಮಸ್ಯ ತಸ್ಥುಷಃ ಸ್ಥಾವರಸ್ಯ ಚೇಶಾನಂ ಸ್ವರ್ದೃಶಂ ದಿವ್ಯಜ್ಞಾನಂ ತ್ವಾಂ ಸ್ತುಮ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ವರಿವಸಿತಾರಂ ಪೂಜಯಿತುಮ್। ಆಹುತಿಭಿಃ ಹುತಾದೌ ದೇವಾನ್ ಪ್ರೀಣಯತಿ। ಹುತಮದಂತೀತಿ ಹುತಾದಃ। ತಸ್ಮೈ ಹೋತ್ರೇ ಪ್ರೀತಾ ದೇವಾ ಇಷಮನ್ನಮೂರ್ಜಂ ಬಲಂ ಚ ಪ್ರಯಚ್ಛಂತೀತಿ। ವಿಗ್ರಹೋ ಹವಿಷಾಂ ಭೋಗ ಐಶ್ವರ್ಯಂ ಚ ಪ್ರಸನ್ನತಾ।

ಫಲಪ್ರದಾನಮಿತ್ಯೇತತ್ಪಂಚಕಂ ವಿಗ್ರಹಾದಿಕಮ್॥ ಯೇ ಸಿದ್ಧವಾದಿನೋ ಮಂತ್ರಾ ನ ತೇ ವಿಧಿಕ್ಷಮಾ ಇತಿ ತತ್ಸ್ವರೂಪಮೇವ ಶ್ರುತ್ಯಾದಿಭಿಃ ಐಂದ್ರ್ಯಾತ್ಯಾದಿಭಿಸ್ತತ್ರ ತತ್ರ ಕರ್ಮಣಿ ವಿನಿಯುಜ್ಯತೇ, ಅತೋ ನ ಪ್ರಮಾಣಂ ಚೇತ್ತರ್ಹಿ ಕಿಮುಚ್ಚಾರಣಮಾತ್ರೋಪಯೋಗಾ ಅವಿವಕ್ಷಿತಾರ್ಥಾಃ? ನೇತ್ಯಾಹ –

ದೃಷ್ಟೇ ಪ್ರಕಾರೇ ಇತಿ ।

ನನ್ವನಧಿಗತಮೇಯಾಭಾವೇ ಕಥಂ ದೃಷ್ಟಾರ್ಥತ್ವಮ್, ಅತ ಆಹ –

ದೃಷ್ಟಶ್ಚೇತಿ ।

ಪ್ರಯೋಗಸಮವೇತೋ ದ್ರವ್ಯದೇವತಾದಿಃ ಸ ಚ ವಿಧಿಭಿರ್ಜ್ಞಾತ ಇತಿ ಸ್ಮಾರ್ಯಃ। ಮಂತ್ರಾಶ್ಚ ವಿಧಯ ಇವ ನಿರಪೇಕ್ಷಾ ದೇವತಾದ್ಯಭಿದಧತೀತಿ ನಾಪ್ರಮಾಣಮ್।

ನನು ಸ್ಮೃತೇರವಿಹಿತಾಯಾಃ ಕಥಂ ದ್ವಾರತ್ವಮತ ಆಹ –

ಸ್ಮೃತ್ವಾ ಚೇತಿ ।

ಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದ್ ದ್ವಾರತೇತ್ಯರ್ಥಃ।

ನನು ಯಥಾ ದೇವತಾಸ್ಮರಣೇ ಮಂತ್ರಾಣಾಂ ತಾತ್ಪರ್ಯಮ್, ಏವಂ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದಾವಪ್ಯಸ್ತು, ವಿಗ್ರಹಾದೇರಪಿ ಮಂತ್ರಪದೈರವಗಮಾದತ ಆಹ –

ಔತ್ಸರ್ಗಿಕೀ ಚೇತಿ ।

ಉದ್ದಿಶ್ಯ ತ್ಯಾಗಸ್ಯ ಹಿ ದೇವತಾಸ್ವರೂಪಮೇವಾಪೇಕ್ಷಿತಂ, ನ ವಿಗ್ರಹಾದಿ, ತದ್ಬೋಧಕಪದಾನಾಂ ತು ಉತ್ಸರ್ಗಪ್ರಾಪ್ತಮಪ್ಯರ್ಥಪರತ್ವಂ ವಿಧ್ಯನಪೇಕ್ಷಿತತ್ವಾದಪೋದ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ॥೩೨॥ ಶ್ವಿತ್ರೀ ತ್ವಗಾಮಯತ್ವಾನ್। ನಿರ್ಣೇಜನಂ ಶೋಧನಮ್। ಶ್ವೇತೋ ವಸ್ತ್ರಂ ಧಾವತಿ ಶೋಧಯತೀತಿ ವಿವಕ್ಷಾಯಾಮಿತಃ ಶ್ವಾ ಧಾವತಿ ಗಚ್ಛತೀತಿ ನಾರ್ಥಧೀರಿತಿ।

ವೇದೇಽಪಿ ನ ತಾತ್ಪರ್ಯಾದ್ ವಿನಾಽರ್ಥಧೀರಿತ್ಯಾಹ –

ನ ಚೇತಿ ।

ಯದಿ ತಾತ್ಪರ್ಯಾಚ್ಛಾಬ್ದಧೀಃ, ತರ್ಹಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿಷ್ವಪಿ ತಥಾ ಸ್ಯಾದತ ಆಹ –

ನ ಪುನರಿತಿ ।

ಭಾಷ್ಯಕೃದ್ಭಿಃ ನಿಷೇಧೇಷು ಪದಾನ್ವಯೈಕ್ಯಾದವಂತರವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಅಗ್ರಹಣಮಿತ್ಯುಕ್ತಮಯುಕ್ತಮ್; ಸಾಧ್ಯಾವಿಶಿಷ್ಟತ್ವಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾನ್ವಯಭೇದೇ ದಂಡಂ ನಞ್ಪದವೈಯರ್ಥ್ಯಾಪತ್ತಿಮಾಹ –

ಅಯಮಭಿಸಂಧಿರಿತಿ ।

ಅನ್ವಯಮುಕ್ತ್ವಾ ವ್ಯತಿರೇಕಮಾಹ –

ನ ಹೀತಿ ।

ಉಪಸಂಹರತಿ –

ವಾಕ್ಯಾರ್ಥೇ ತ್ವಿತಿ ।

ಮಾ ಭೂತ್ ಸ್ವಾರ್ಥಮಾತ್ರಾಭಿಧಾನೇ ಪರ್ಯವಸಾನಂ, ಕಿಮತಃ? ತತ್ರಾಹ –

ನ ಚ ನಞ್ವತೀತಿ ।

ಏವಂ ಪದೈಕವಾಕ್ಯತಾಂ ಸೋದಾಹರಣಂ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ ವಿಧ್ಯರ್ಥವಾದೇಷು ವಾಕ್ಯೈಕವಾಕ್ಯತಾಮಾಹ –

ಯತ್ರ ತ್ವಿತಿ ।

ನನು - ವಿಧಿದ್ವಯಸ್ಯೈಷಾ ವಾಕ್ಯೈಕವಾಕ್ಯತಾಽತ ಆಹ –

ಲೋಕಾನುಸಾರತ ಇತಿ ।

ಕ್ರಯ್ಯಾ ಗೌರ್ದೇವದತ್ತೀಯಾ ಯತೋ ಬಹುಕ್ಷೀರೇತ್ಯಾದೌ ಬಹುಕ್ಷೀರತ್ವಾದೇಃ ಆಪ್ತವಾಕ್ಯಾವಗತೇಃ ವಿಧ್ಯರ್ಥವಾದಯೋರಪ್ಯಸ್ತಿ ವಾಕ್ಯೈಕವಾಕ್ಯತೇತ್ಯರ್ಥಃ।

ನನು ಕಾರ್ಯಾನ್ವಿತ ಏವ ಪದಾರ್ಥಸ್ತತ್ಕುತೋಽರ್ಥವಾದಪದಾನಾಂ ಪೃಥಗನ್ವಯೋಽತ ಆಹ –

ಭೂತಾರ್ಥೇತಿ ।

ಕುತಶ್ಚಿದ್ಧೇತೋರಿತಿ ।

ಯೋ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾಂತರೈಕವಾಕ್ಯತ್ವೇ ಹೇತುಃ ಸೂಚಿತಸ್ತಂ ವಿವೃಣೋತಿ –

ಇಹ ಹೀತಿ ।

ಅನೇನ ಭಿನ್ನವಾಕ್ಯಾರ್ಥಪರ್ಯವಸಾಯಿನಾಂ ಪದಾನಾಂ ಕಾ ನು ಖಲ್ವಪೇಕ್ಷಿತಿ ಶಂಕಾ ವಾರ್ಯತೇ। ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯವಿಧಿಃ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಶಬ್ದವಾಚ್ಯಂ ವೇದರಾಶಿಂ ಪುರುಷಾರ್ಥಪ್ರಕಾಶಕತಾಂ ಯದಿ ನಾನೇಷ್ಯಾದ್ ನ ಪ್ರಾಪಯೇತ್, ತತೋ ಭೂತಾರ್ಥಮಾತ್ರಪರ್ಯವಸಿತಾಃ ಸಂತೋಽರ್ಥವಾದಾ ವಿಧ್ಯುದ್ದೇಶೇನೇಕವಾಕ್ಯತಾಂ ನಾಗಮಿಷ್ಯನ್ ನ ಗಚ್ಛೇಯುಃ। ಪ್ರಾಪಯತಿ ತ್ವಧ್ಯಯನವಿಧಿರ್ವೇದಸ್ಯ ಪುರುಷಾರ್ಥತಾಮ್, ತಸ್ಮಾದೇಕವಾಕ್ಯತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನುಯುರಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ನನು ಯದಿ ಲಕ್ಷಣಾಯಾಮಭಿಧೇಯವಿವಕ್ಷಾ, ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಾರ್ಥವಾದೇಷು ಸಾ ಸ್ಯಾತ್? ತತ್ರಾಭಿಧೇಯಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧತ್ವಾದೇವ ವಿವಕ್ಷಾನುಪಪತ್ತೇಸ್ತತ್ರಾಹ –

ಅತ ಏವೇತಿ ।

ಅಥವಾಽರ್ಥವಾದೇಷು ಸ್ವಾರ್ಥವಿವಕ್ಷಾಯಾ ಇದಂ ಗಮಕಮುಕ್ತಮ್, ಇತರಥಾ ಹಿ ಗೌಣಾಲಂಬನಚಿಂತಾ ಮುಧಾ ಸ್ಯಾದಿತಿ। ಯಥಾ ಪ್ರಮಾಣಾಂತರಾವಿರೋಧಃ ತಥಾಽಸೂತ್ರಯತ್ ಗುಣವಾದಸ್ತ್ವಿತಿ ಸೂತ್ರೇಣ(ಜೈ.ಅ.೧.ಪಾ.೨.ಸೂ.೧೦)। ಯಥಾ ಚ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥತಾ ಯೇನ ಗುಣಯೋಗೇನ ಸ್ತುತ್ಯರ್ಥತೇತ್ಯರ್ಥಃ, ತಥಾಽಸೂತ್ರಯತ್ತತ್ಸಿದ್ಧಿ(ಜೈ.ಅ.೧.ಪಾ.೪.ಸೂ.೨೨) ರಿತ್ಯನೇನೇತ್ಯರ್ಥಃ॥ ಯಜಮಾನಃ ಪ್ರಸ್ತರ ಇತಿ ಕಿಂ ವಿಧಿರುತಾರ್ಥವಾದ ಇತಿ। ವಿಶಯೇ ವಿಧಿರಪೂರ್ವಾರ್ಥಲಾಭಾದಿತಿ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸಿದ್ಧಾಂತಃ। ಯದಿ ಪ್ರಸ್ತರಕಾರ್ಯೇ ಯಜಮಾನೋ ವಿಧೀಯೇತ, ತದಾ ‘‘ಪ್ರಸ್ತರಂ ಪ್ರಹರತೀ’’ತಿ ಶಾಸ್ತ್ರಾದ್ ಯಜಮಾನೋಽಗ್ನೌ ಹೂಯೇತ, ತತಃ ಪ್ರಯೋಗೋ ನ ಸಮಾಪ್ಯೇತ। ಅಥ ಯಜಮಾನಕಾರ್ಯೇ ಪ್ರಸ್ತರೋ ವಿಧೀಯೇತ, ತದಾನೀಮಶಕ್ಯವಿಧಿಃ। ನ ಹಿ ಪ್ರಥಮ-ಲೂನದರ್ಭಮುಷ್ಟಿಃ ಪ್ರಸ್ತರಃ ಶಕ್ನೋತಿ ಚೇತನಯಜಮಾನಕಾರ್ಯಂ ಕರ್ತುಮ್। ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಸ್ತರಂ ಬರ್ಹಿಷ ಉತ್ತರಂ ಸಾದಯತೀತ್ಯಸ್ಯ ವಿಧೇರರ್ಥವಾದಃ। ದ್ವಿತೀಯಾದಿಮುಷ್ಟಿರ್ಬರ್ಹಿಃ।

ಕಥಂ ತರ್ಹಿ ಸಾಮಾನಾಧಿಕರಣ್ಯಮ್? ಅತ್ರ ಸೂತ್ರಂ –

ಗುಣವಾದಸ್ತ್ವಿತಿ ।

(ಜೈ.ಅ.೧.ಪಾ.೨.ಸೂ.೧೦) ಕೋ ಗುಣಃ? ಇತ್ಯಪೇಕ್ಷಾಯಾಂ ಚ ತತ್ಸಿದ್ಧಿರಿತಿ ಸೂತ್ರಮ್(ಜೈ.ಅ.೧.ಪಾ.೪.ಸೂ.೨೨)। ತಸ್ಯ ಯಜಮಾನಸ್ಯ ಕಾರ್ಯಂ ಕ್ರತುನಿರ್ವೃತ್ತಿಃ ತತ್ಪ್ರಸ್ತರಾದಪಿ ಸಿದ್ಧ್ಯತಿ। ಸ ಹಿ ಜುಹ್ವಾಧಾರತಯಾ ಕ್ರತುಂ ನಿರ್ವರ್ತಯತಿ ಇತಿ। ಆದಿತ್ಯೋ ಯೂಪ ಇತ್ಯತ್ರ ತೇಜಸ್ವಿತ್ವಂ ಗುಣಃ; ತೇಜಸಾ ಘೃತೇನ ಯೂಪಸ್ಯೋಕ್ತತ್ವಾದಿತಿ।

ನನು ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಾರ್ಥವಾದೇಷು ಕಥಮಭಿಧೇಯಾವಿನಾಭಾವನಿಮಿತ್ತಾ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಲಕ್ಷಣಾ? ವಿರೋಧಾದೇವಾಭಿಧೇಯಾಭಾವಾದತ ಆಹ –

ತಸ್ಮಾದ್ಯತ್ರೇತಿ ।

ಯಜಮಾನಾದಿಶಬ್ದೈಃ ತತ್ಸಿದ್ಧ್ಯಾದಿ ಲಕ್ಷ್ಯತೇ, ತತಶ್ಚ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ। ಲಕ್ಷಿತೇನ ಯಲ್ಲಕ್ಷ್ಯಂ ತದಪ್ಯಭಿಧೇಯೇನಾವಿನಾಭೂತಮೇವ; ತದವಿನಾಭೂತಂ ಪ್ರತ್ಯವಿನಾಭೂತತ್ವಾತ್।

ನನ್ವನುವಾದಕಾರ್ಥವಾದಾನಾಮಪ್ರಮಾಣಕತ್ವಾತ್ಕಥಂ ವಿಧಿಭಿರ್ವಾಕ್ಯೈಕವಾಕ್ಯತಾಽತ ಆಹ –

ಯತ್ರ ತ್ವಿತಿ ।

ನ ಸ್ಮೃತಿವತ್ಸಾಪೇಕ್ಷತ್ವಂ; ಕಿಂತು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿಭಿಸ್ತುಲ್ಯವಿಷಯತ್ವಮ್। ನ ಚೈತಾವತಾ ಭವತ್ಯಪ್ರಮಾಣತಾ; ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾನುಮಾನಯೋರಪಿ ತುಲ್ಯವಿಷಯತ್ವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ತರ್ಹಿ ಕಥಮನುವಾದಕತ್ವಪ್ರಸಿದ್ಧಿರತ ಆಹ –

ಪ್ರಮಾತ್ರಪೇಕ್ಷಯೇತಿ ।

ಪ್ರಮಾತರಿ ಚರಮಪ್ರತ್ಯಯಾಧಾಯಕತ್ವಾತ್ ಆಶ್ರಯಸ್ಯಾನುವಾದಕತ್ವಸಿದ್ಧಿರಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಯದಿ ಮಾನಾಂತರಸಿದ್ಧಾರ್ಥತ್ವೇಽಪ್ಯರ್ಥವಾದಾನಾಮನಪೇಕ್ಷತ್ವಮ್, ತರ್ಹಿ ವಿರುದ್ಧಾರ್ಥಾನಾಮಪಿ ತದಸ್ತು; ಗೌಣಾರ್ಥತ್ವೇನ ಕಿಮ್? ಇತಿ ಶಂಕತೇ –

ನನ್ವೇವಮಿತಿ ।

ತತ್ಪರತಯಾ ನಿರವಕಾಶಾ ವೇದಾಂತಾ ಬಾಧಂತೇ ವಿರೋಧಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಾದಿ, ನಾರ್ಥವಾದಾಃ; ಅತತ್ಪರತ್ವೇನ ಸಾವಕಾಶತ್ವಾದಿತಿ ವಿಶೇಷೇಣ ಪ್ರತಿಬಂದೀಂ ಪರಿಹರತಿ –

ಅತ್ರೋಚ್ಯತ ಇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಇಷ್ಟಪ್ರಸಂಗತಾಮಾಹ –

ಅದ್ಧೇತಿ ।

ವಿಧ್ಯನ್ವಿತೋಽರ್ಥವಾದೋ ಮಹಾವಾಕ್ಯೀಭೂಯ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಂ ಬೋಧಯತಿ, ಸ್ವರೂಪೇಣ ತ್ವವಾಂತರವಾಕ್ಯೀಭೂಯ ವಿಗ್ರಹಾದಿ ವಕ್ತೀತ್ಯರ್ಥಃ। ವಾಕ್ಯದ್ವಿತ್ವಮೇಷ್ಟುಮಶಕ್ಯಮ್; ಪ್ರತ್ಯರ್ಥಂ ತಾತ್ಪರ್ಯಭೇದೇನ ವಾಕ್ಯವೃತ್ತಿಪ್ರಸಂಗಾತ್।

ಆವೃತ್ತಿಂ ಚ ಪೌರುಷೇಯೀಂ ವೇದೋ ನಾನುಮನ್ಯೇತೇತಿ ಶಂಕತೇ –

ತಥಾ ಸತೀತಿ ।

ನ ವಜ್ರಹಸ್ತೇಂದ್ರದೇವತಾತ್ವಾತ್ ಪ್ರಶಸ್ತಮೈಂದ್ರಂ ದಧಿ, ವಜ್ರಹಸ್ತಶ್ಚ ಸೋಽಸ್ತೀತ್ಯಾವೃತ್ತಿಂ ಬ್ರೂಮಃ, ಕಿಂತು ಸ್ತೋತುಮೇವ ಯೋಽರ್ಥೋಽರ್ಥವಾದೇನಾಶ್ರಿತಸ್ತಂ ನೋಪೇಕ್ಷಾಮಹ ಇತಿ ಪರಿಹರತಿ –

ನೇತಿ ।

ನನು ತಾತ್ಪರ್ಯಾಭಾವೇ ಶಬ್ದಾತ್ಕಥಂ ದ್ವಾರಭೂತವಿಗ್ರಹಾದಿಪ್ರಮಿತಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಂ ಪ್ರಶಿಥಿಲಯತಿ –

ನ ಚೇತಿ ।

ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಯತ್ರಾರ್ಥೇ ನ ತತ್ಪರಂ ತತ್ರ ತದಪ್ರಮಾಣಂ ಚೇತ್, ತರ್ಹಿ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಧೇರ್ವಿಶಿಷ್ಟಪರತ್ವಂ ನ ಸ್ಯಾತ್। ತಸ್ಯ ಹಿ, ವಿಶೇಷಣೇಷ್ವಪಿ ನಾಗೃಹೀತವಿಶೇಷಣನ್ಯಾಯೇನ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಂ ವಾಚ್ಯಮ್। ನ ಚ ತೇಷು ತಾತ್ಪರ್ಯಮ್; ಪ್ರತಿವಿಶೇಷಣಮಾವೃತ್ತ್ಯಾಪಾತಾತ್। ತಥಾ ಚ ವಿಶೇಷಣಪ್ರಮಿತೌ ವಿಶಿಷ್ಟೇಽಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಾಪಾತಾದಿತಿ। ನನು ವಿಶಿಷ್ಟವಿಧಿರಪರ್ಯತಸ್ಯನ್ ವಿಶೇಷಣವಿಧೀನಾಕ್ಷಿಪತೀತ್ಯಾರ್ಥಿಕಾ ವಿಶೇಷಣವಿಧಯಃ ಕಲ್ಪ್ಯಂತೇ, ಅತೋ ನ ವಾಕ್ಯಭೇದಃ। ಯಥಾಽಽಹುಃ - ಶ್ರೂಯಮಾಣಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ನ್ಯೂನಾಧಿಕವಿಕಲ್ಪನೇ। ಲಕ್ಷಣಾವಾಕ್ಯಭೇದಾದಿದೋಷೋ ನಾನುಮಿತೇ ಹ್ಯಸೌ’ ಇತಿ।

ಏವಂ ಶಂಕಿತ್ವಾ ಪರಿಹರತಿ –

ವಿಶಿಷ್ಟವಿಷಯತ್ವೇನೇತಿ ।

ಪ್ರತೀತೋ ಹಿ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಧಿರ್ವಿಶೇಷಣವಿಧೀನಾಕ್ಷಿಪೇತ್, ತತ್ಪ್ರತೀತಿರೇವ ನ ವಿಶೇಷಣಪ್ರತೀತಿಮಂತರೇಣೇತಿ ಇತರೇತರಾಶ್ರಯ ಇತಿ ಭಾವಃ। ನನು ಪದೈಃ ಪದಾರ್ಥಾ ಯೋಗ್ಯತಾದಿವಶೇನ ವಿಶೇಷಣವಿಶೇಷ್ಯಭೂತಾ ಲೋಕತೋಽವಗಮ್ಯಂತೇ, ತದವಗತೌ ಚ ಪ್ರತೀತೋ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಧಿರಾಕ್ಷೇಪ್ತಾ ವಿಶೇಷಣವಿಧೀನಾಮ್। ಸತ್ಯಮ್; ನ ಸರ್ವತ್ರ ವಿಶೇಷಣಂ ಲೋಕಸಿದ್ಧಮಿತಿ ಶಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಮ್। ಕ್ವಚಿದ್ಧಿ ವಾಕ್ಯೈಕಗಮ್ಯಮಪಿ ವಿಶೇಷಣಂ ಭವತಿ। ‘ಯಥೈತಸ್ಯೈವ ರೇವತೀಷು ವಾರವಂತೀಯಮಗ್ನಿಷ್ಟೋಮಸಾಮ ಕೃತ್ವಾ ಪಶುಕಾಮೋ ಹ್ಯೇತೇನ ಯಜೇತೇ’ತಿ।

ಅತ್ರ ಹಿ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಧೌ ರೇವತೀನಾಮೃಚಾಂ ವಾರವಂತೀಯಸಾಮ್ನಶ್ಚ ಸಂಬಂಧೋ ವಿಶೇಷಣಂ ವಾಕ್ಯೈಕಗಮ್ಯಮ್ ಇತಿ ಭಾವೇನೋಪಸಂಹರತಿ –

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ನನ್ವರ್ಥವಾದಾ ಮಾನಂತಾರಾಪೇಕ್ಷಾಃ ಸಿದ್ಧಾರ್ಥತ್ವಾತ್ ಪುಂವಾಕ್ಯವತ್। ನ ಚ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದೌ ಮಾನಾಂತರಮಸ್ತೀತ್ಯಪ್ರಮಾಣ್ಯಮ್।

ಯದ್ಧಿ ಸಾಪೇಕ್ಷಂ ತನ್ಮೂಲಮಾನರಹಿತಮಪ್ರಮಾಣಮಿತ್ಯತ ಆಹ –

ನ ಚ ಭೂತಾರ್ಥಮಪೀತಿ ।

ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಸತಃ ಸಾಪೇಕ್ಷತ್ವೇ ಪೌರುಷೇಯತ್ವಮುಪಾಧಿರಿತಿ ಸಮನ್ವಯಸೂತ್ರೇ (ಬ್ರ.ಅ.೧.ಪಾ.೧.ಸೂ.೪) ಉಕ್ತಮಿತ್ಯರ್ಥಃ।

ಯದಿ ವಿಧೇಃ ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯಪರಾ ಅಪ್ಯರ್ಥವಾದಾ ಭಿನ್ನಂ ವಾಕ್ಯಂ, ತರ್ಹಿ ನ್ಯಾಯವಿರೋಧ ಇತ್ಯಾಹ –

ಸ್ಯಾದೇತದಿತಿ ।

ದ್ವಿತೀಯೇ ಸ್ಥಿತಮ್ - ‘ಅರ್ಥೈಕತ್ವಾದೇಕಂ ವಾಕ್ಯಂ ಸಾಕಾಂಕ್ಷಂ ಚೇದ್ವಿಭಾಗೇ’ ಸ್ಯಾತ್ (ಜೈ.ಸೂ.ಅ.೨.ಪಾ.೧.ಸೂ.೪೬)। ದೇವಸ್ಯ ತ್ವಾ ಸವಿತುಃ ಪ್ರಸವೇ ಇತಿ ಮಂತ್ರ ಏಕಂ ವಾಕ್ಯಂ ಭಿನ್ನಂ ವೇತಿ ಸಂಶಯೇ ಪದಾನಾಮರ್ಥಭೇದಾತ್ಸಮುದಾಯಸ್ಯಾವಾಚಕತ್ವಾದ್ಭಿನ್ನಮಿತಿ ಪ್ರಾಪ್ತೇಽಭಿಧೀಯತೇ। ಏಕಪ್ರಯೋಜನೋಪಯೋಗಿವಿಶಿಷ್ಟಾರ್ಥಸ್ಯೈಕ್ಯಾತ್ ತದ್ಬೋಧಕಪದಾನ್ಯೇಕಂ ವಾಕ್ಯಮ್। ತಚ್ಚ ತರ್ಹ್ಯೇವ ಸ್ಯಾದ್ಯದ್ದಿ ಪದವಿಭಾಗೇ ಸತಿ ಪದವೃಂದಂ ಸಾಕಾಂಕ್ಷಂ ಭವೇತ್। ‘‘ಭಗೋ ವಾಂ ವಿಭಜತ್ವರ್ಯಮಾ ವಾಂ ವಿಭಜ’’ತ್ವಿತ್ಯತ್ರ ಸತ್ಯಪಿ ವಿಭಜತ್ಯರ್ಥೈಕತ್ವೇ ಅನಾಕಾಂಕ್ಷತ್ವೇನ ವಾಕ್ಯಭೇದಾತ್, ‘ಸ್ಯೋನಂ ತೇ ಸದನಂ ಕೃಣೋಮಿ ತಸ್ಮಿನ್ಸೀದೇ’ತ್ಯತ್ರ ಸತ್ಯಪಿ ಸಾಕಾಂಕ್ಷಾತ್ವೇಽರ್ಥಭೇದೇನ ವಾಕ್ಯಭೇದಾತ್। ಏಕತ್ರ ಹಿ ಸದನಕರಣಂ ಪ್ರಕಾಶ್ಯಮನ್ಯತ್ರ ಪುರೋಡಾಶಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನಮಿತಿ ವಾಕ್ಯಭೇದೋಽತ ಉಭಯಂ ಸೂಚಿತಮ್। ತಾತ್ಪರ್ಯೈಕ್ಯೇಽಪಿ ವಾಕ್ಯಭೇದಾಭ್ಯುಪಗಮ ಏತದಧಿಕರಣವಿರುದ್ಧ ಇತ್ಯರ್ಥಃ।

ಪರಿಹರತಿ –

ನೇತಿ ।

ಯಥಾ ಹಿ ಸತ್ಯಪಿ ವಾಕ್ಯೈಕ್ಯೇ ಪ್ರಯಾಜಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮ್ ಅವಾಂತರಭೇದ ಏವಮರ್ಥವಾದಾನಾಮಪ್ಯಸ್ತು। ತ್ವಯಾಽಪಿ ಹಿ ಸ್ತುತಿಂ ಲಕ್ಷಯಿತುಂ ತತ್ತತ್ಪದಾರ್ಥವಿಶಿಷ್ಟೈಕಪದಾರ್ಥಪ್ರತೀತಿರಭ್ಯುಪೇಯಾ, ಅನ್ಯಥಾಽಭಿಧೇಯಾವಿನಾಭಾವೋ ನ ಸ್ಯಾದ್ ಇತ್ಯುಕ್ತತ್ವಾತ್। ತಥಾ ಚ ತಸ್ಯಾಂ ಪರ್ಯವಸ್ಯಂತ್ವರ್ಥವಾದಾಸ್ತತೋ ವಿಧ್ಯೇಕವಾಕ್ಯತಾಂ ಚ ಯಾಂತ್ವಿತಿ ಭಾವಃ।

ಏವಂ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಯಾಜಾದಿವಾಕ್ಯಾನಾಮರ್ಥವಾದವಾಕ್ಯಾನಾಂ ಚ ಕೋ ಭೇದೋಽತ ಆಹ –

ಸ ತ್ವಿತಿ ।

ಸ್ತುತಿಪ್ರತಿಪತ್ತಿದ್ವಾರಂ ವಿಗ್ರಹಾದಿ, ಪ್ರಯಾಜಾದಿ ತು ನಾನ್ಯಪ್ರತೀತೌ ದ್ವಾರಮ್, ಕಿಂತು ತದ್ ದ್ವಾರಿ। ಸ್ವಯಂ ತಾತ್ಪರ್ಯವಿಷಯ ಇತಿ ಯಾವತ್।

ಯದಿ ವಿಧ್ಯೇಕವಾಕ್ಯತ್ವೇಽಪ್ಯರ್ಥವಾದೇಷು ಪೃಥಕ್ಪದಾರ್ಥಸಂಸರ್ಗಪ್ರತೀತೇಃ ವಾಕ್ಯಭೇದಃ ತರ್ಹ್ಯತಿಪ್ರಸಂಗ ಇತಿ ಶಂಕಿತ್ವಾ ಪ್ರತೀತಿಪರ್ಯವಸಾನತದಭಾವಾಭ್ಯಾಂ ವೈಷಮ್ಯಮಾಹ –

ನನ್ವೇವಂ ಸತೀತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಯದ್ಯರ್ಥವಾದೇಷು ದ್ವಾರಭೂತಾರ್ಥಭೇದಾದ್ ವಾಕ್ಯಭೇದಸ್ತದಾಽಪ್ಯತಿಪ್ರಸಂಗ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ಪರಿಹರತಿ –

ನ ಚ ದ್ವಾಭ್ಯಾಮಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಪಂಚ ಷಡ್ ವಾ ಪದಾನ್ಯಸ್ಯೇತಿ ಪಂಚಷಟ್ಪದವತ್। ಅರುಣಯೇತ್ಯಾದಿ ವಾಕ್ಯಮ್। ಅತ್ರ ನಾವಾಂತರವಾಕ್ಯಭೇದಪ್ರಸಂಗಃ; ವಿಶೇಷಣಾನಾಂ ಭೇದೇಽಪಿ ವಿಶೇಷ್ಯಕಯಾದೇಃ ಏಕತ್ವಾತ್ತಸ್ಯ ಚ ಗುಣಾನುರೋಧೇನಾವೃತ್ತ್ಯಯೋಗಾತ್। ಗುಣಾ ಏವ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮುಚ್ಚೇಯಾ ಇತ್ಯೇಕವಾಕ್ಯತೇತ್ಯರ್ಥಃ।

ವಿಶೇಷ್ಯೈಕ್ಯೇ ವಿಶೇಷಣಭೇದೇಽಪಿ ನ ವಾಕ್ಯಭೇದ ಇತ್ಯೇತದ್ವ್ಯತಿರೇಕಪ್ರದರ್ಶನೇನೋಪಪಾದಯತಿ –

ಪ್ರಧಾನಭೇದೇ ತ್ವಿತಿ ।

‘‘ಆಯುರ್ಯಜ್ಞೇನ ಕಲ್ಪತಾಂ ಪ್ರಾಣೋ ಯಜ್ಞೇನ ಕಲ್ಪತಾ’’ ಮಿತ್ಯಾದೌ ಹಿ ಪ್ರಧಾನಭೇದಾದ್ವಾಕ್ಯಭೇದಃ ತದಭಾವಾದರುಣಾದಾವೇಕವಾಕ್ಯತೋಪಪತ್ತೇರ್ನ ಪ್ರತಿಬಂಧಾವಕಾಶ ಇತಿ। ನನ್ವತತ್ಪರಾದಪಿ ವೇದಾದರ್ಥಃ ಪ್ರಮೀಯೇತ, ಸ ಯದಿ ತಾತ್ಪರ್ಯಗಮ್ಯಾರ್ಥೋಪಯೋಗೀ ವಿಶಿಷ್ಟವಿಧಾವಿವ ವಿಶೇಷಣಂ ದೇವತಾವಿಗ್ರಹಾದಿ ತು ನ ತಥೇತಿ ಶಂಕಾಪನುತ್ತ್ಯರ್ಥಮಪಿ ಚೇತ್ಯಾದಿ ಭಾಷ್ಯಮ್।

ತದಾದಾಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಿ –

ದೇವತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ನನು ದೇವತಾ ಆರೋಪಿತೋಲ್ಲಿಖ್ಯತಾಂ ತತ್ರಾಹ –

ರೂಪಾಂತರೇತಿ ।

ಅಸ್ಯೈವ ಪ್ರಪಂಚೋ ನನೂದ್ದೇಶ ಇತ್ಯಾದಿಚೋದ್ಯಪರಿಹಾರೌ।

ದೃಷ್ಟಾನುಸಾರಾಚ್ಚ ಚೇತನಾ ದೇವತೇತ್ಯಾಹ –

ತದೇವಮಿತಿ ।

ಶಬ್ದಮಾತ್ರತ್ವೇ ತು ನೈವಮಿತ್ಯಾಹ –

ಅಚೇತನಸ್ಯೇತಿ ।

ದೇವತಾತಃ ಫಲೋತ್ಪತ್ತೌ ಶ್ರುತಹಾನಿಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –

ನ ಚೈವಮಿತಿ ।

ಯಜೇತ ಸ್ವರ್ಗಕಾಮ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಹಿ ಯಾಗೇನ ಸ್ವರ್ಗಂ ಭಾವಯೇದಿತ್ಯರ್ಥಃ। ತತ್ರ ಯಾಗಭಾವನಾಯಾಃ ಫಲವತ್ತ್ವಂ ಶ್ರುತಮ್। ಅರ್ಥಾಚ್ಚ ಯಾಗಸ್ಯ ಭಾವನಾಂ ಪ್ರತಿ ತದೀಯಫಲಾಂಶಂ ವಾ ಪ್ರತಿ ಕರಣತ್ವಂ ಶ್ರುತಂ ಯತ್ ತನ್ನ ಹಾತವ್ಯಮ್।

ಅತ್ರ ಹೇತುಮಾಹ –

ಯಾಗೇತಿ ।

ನವಮೇ ಸ್ಥಿತಮ್ - ‘ದೇವತಾ ವಾ ಪ್ರಯೋಜಯೇದತಿಥಿವದ್ಭೋಜನಸ್ಯ ತದರ್ಥತ್ವಾತ್’ (ಜೈ.ಸೂ.ಸ್.೬.ಪಾ.೧.ಸೂ.೬) ದೇವತಾ ಧರ್ಮಾನ್ ಪ್ರಯೋಜಯೇದತಿಥಿವದ್ಭೋಜನಸ್ಯ ಯಾಗಸ್ಯ ತದರ್ಥತ್ವಾದ್ ಯಥಾಽತಿಥಿಪ್ರೀತ್ಯರ್ಥಾ ಧರ್ಮಾ ಇತಿ ಪ್ರಾಪ್ತೇ - ಅಪಿ ವೇತಿ (ಜೈ.ಸೂ.ಅ.೬.ಪಾ.೧.ಸೂ.೬) ರಾದ್ಧಾಂತಃ। ಯಜ್ಞಕರ್ಮ ಪ್ರಧಾನಮಂಗಗ್ರಾಹಿ , ನ ದೇವತಾ; ಯಜೇನ ಸ್ವರ್ಗಕಾಮ ಇತಿ ಯಾಗಗತಫಲಸಾಧನತಾಯಾಃ ಶಬ್ದಪೂರ್ವತ್ವಾತ್। ದೇವತಾ ತೂದ್ದೇಶ್ಯಾ ಭೂತತ್ವಾದ್ಭವ್ಯಸ್ಯ ಯಾಗಸ್ಯ ಗುಣ ಇತಿ ತದ್ಗುಣತ್ವೇ ದೇವತಾಶಬ್ದೋ ವರ್ತತ ಇತಿ। ತದಸ್ಮನ್ಮತೇ ಽಪ್ಯವಿರುದ್ಧಮ್; ಗುನತ್ವಸ್ವೀಕಾರಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ॥೩೩॥ ಏತ ಇತೀತಿ ಸನ್ನಿಹಿತವಾಚಿ - ಏತಶಬ್ದೋ ದೇವಾನಾಂ ಕರಣೇಷ್ವನುಗ್ರಾಹಕತ್ವೇನ ಸನ್ನಿಹಿತಾನಾ ಸ್ಮಾರಕಃ। ಅಸೃಗ್ ರುಧಿರಮ್। ತತ್ಪ್ರಧಾನದೇಹರಮಣಾನ್ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಸೃಗ್ರಶಬ್ದಃ। ಇಂದುಮಂಡಲಸ್ಥಪಿತೄಣಾಮಿಂದುಶಬ್ದಃ। ಪವಿತ್ರಂ ಸೋಮಂ ಸ್ವಾಂತಸ್ತಿರಸ್ಕುರ್ವತಾ ಗ್ರಹಾಣಾಂ ತಿರಃಪವಿತ್ರಶಬ್ದಃ। ಋಚೋ ಽಸ್ತುವತಾಂ ಸ್ತೋತ್ರಾಣಾಂ ಗೀತಿರೂಪಾಣಾಂ ಶವಶಬ್ದಃ। ಸ್ತೋತ್ರಾನಂತರಂ ಪ್ರಯೋಗಂ ವಿಶತಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರಾಣಾಂ ವಿಶ್ವಶಬ್ದಃ। ವ್ಯಾಪಿವಸ್ತುವಾಚ್ಯಭಿಶಬ್ದಯುಕ್ತೋಽಭಿಸೌಭಗೇತಿಶಬ್ದೋಽನ್ಯಾಸಾಂ ಪ್ರಜಾನಾಂ ಸ್ಮಾರಕ ಇತಿ॥ ಸ ಮನಸೇತಿ। ಸ ಪ್ರಜಾಪತಿರ್ಮನಸಾ ಸಹ ವಾಚಂ ಮಿಥುನಭಾವಂ ಸಮಭವದಭಾವಯತ್। ತ್ರಯೀಪ್ರಕಾಶಿತಾಂ ಸೃಷ್ಟಿಂ ಮನಸಾಽಽಲೋಚಿತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ। ನಾಮ ರೂಪಂ ಚೇತಿ ಸ್ಮೃತೌ ನಿಷ್ಪನ್ನಕರ್ಮಣಾಮನುಷ್ಠಾಪನಮುಕ್ತಮ್। ಸರ್ವೇಷಾಂ ತ್ವಿತ್ಯತ್ರ ಕರ್ಮಣಾಮೇವ ಸೃಷ್ಟಿರಿತಿ ವಿವೇಕಃ॥ ಯಜ್ಞೇನೇತಿ ಪುಣ್ಯೇನ ವಾಚೋ ವೇದಸ್ಯ ಪದವೀಯಮ್। ಭಾವಪ್ರಧಾನೋ ನಿರ್ದೇಶಃ। ಪದವೀಯತಾಂ ಮಾರ್ಗಯೋಗ್ಯತಾಂ ವೇದಗ್ರಹಣಯೋಗ್ಯತಾಮಿತ್ಯೇತತ್। ಆಯನ್ ಆಪ್ತವಂತಃ। ತತಃ ಋಷಿಷು ಪ್ರವಿಷ್ಟಾಂ ತಾಂ ವಾಚಮನ್ವವಿಂದನ್ ಅನುಲಬ್ಧವಂತಃ। ಯದಾ। ಸುಪ್ತ ಇತ್ಯತ್ರ ಪ್ರಾಣಃ ಪರಮಾತ್ಮಾ ಸರ್ವೇ ಪ್ರಾಣಾಶ್ಚಕ್ಷುರಾದಯಃ ತೇಭ್ಯೋಽನಂತರಂ ತದನುಗ್ರಾಹಕಾ ಆದಿತ್ಯಾದಿದೇವಾಃ। ತತೋ ಲೋಕಾ ವಿಷಯಾಃ। ಇಹ ವಾಕ್ಯೇ ಕಲ್ಪಿತಸ್ಯ ಅಜ್ಞಾತಸತ್ತ್ವಾಭಾವಾತ್ ಪ್ರತೀತ್ಯಪ್ರತೀತಿಭ್ಯಾಮುತ್ಪತ್ತಿಲಯಾಭಿಧಾನಮ್। ವ್ಯಾವಹಾರಿಕಸತ್ತ್ವೇ ಶ್ರುತೇರನಾಸ್ಥಾ॥

ಯೋ ಬ್ರಹ್ಮಾಣಮಿತಿ ।

ಪ್ರಹಿಣೋತಿ ।

ದದಾತಿ ಆತ್ಮಾಕಾರಬುದ್ಧೌ ಪ್ರಕಾಶತ ಇತಿ ತಥೋಕ್ತಃ। ತತ್ತ್ವಮಸ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಜಬುದ್ಧಿವಿಷಯಮಿತ್ಯೇತತ್। ದಶತಯ್ಯೋ ದಶಮಂಡಲಾತ್ಮಕಃ ಋಗ್ವೇದಃ, ತತ್ರ ಭವಾ ದಾಶತಯ್ಯಃ।

ಯೋ ಹ ವಾ ಇತಿ ।

ಆರ್ಷೇಯಮೃಷಿಸಂಬಂಧಃ। ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ವಿನಿಯೋಗಃ। ಆರ್ಷೇಯಾದೀನ್ಯವಿದಿತಾನಿ ಯಸ್ಯ ಮಂತ್ರಸ್ಯ ಸ ತಥಾಽಧ್ಯಾಪಯತಿ ಅಧ್ಯಯನಂ ಕಾರಯತಿ। ಸ್ಥಾಣುಂ ಸ್ಥಾವರಮ್। ಗರ್ತಮ್ ನರಕಮ್। ಶರ್ವರ್ಯಂತೇ ಪ್ರಲಯಾಂತೇ। ಪರ್ಯಯೇ ಪರ್ಯಾಯೇ। ಚಕ್ಷುರಾದ್ಯಭಿಮಾನಿನೋ ದೇವಾಃ ಸಾಂಪ್ರತೈಃ ತುಲ್ಯಾಃ॥ ತದಿತಿ ತತ್ರ ಬ್ರಹ್ಮವೇದನಾತ್ಸರ್ವಭಾವ ಇತಿ ಸ್ಥಿತೇ ಯೋ ಯೋ ದೇವಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪ್ರತಿಬುದ್ಧವಾನಾತ್ಮಾನಮಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮೀತಿ ಸ ಪ್ರತಿಬೋದ್ಧೈವ ತದ್ ಬ್ರಹ್ಮಾಭವತ್॥

ತೇ ಹೋಚುರಿತಿ ।

ತೇ ದೇವಾ ಅಸುರಾಶ್ಚೋಚುಃ ಕಿಲಾನ್ಯೋನ್ಯಂ ಹಂತ ಯದ್ಯನುಮತಿರ್ಭವತಾಂ, ತರ್ಹಿ ತಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿಚಾರಯಾಮಃ, ಯಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿಚಾರಣಾಪೂರ್ವಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸರ್ವಾನ್ ಲೋಕಾನ್ ಕಾಮಾನ್ ಫಲಾನಿ ಚಾಪ್ನೋತಿ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ವಿದ್ಯಾಗ್ರಹಣಾರ್ಥಮ್ ಇಂದ್ರವಿರೋಚನೌ ದೇವಾಸುರರಾಜೌ ಪ್ರಜಾಪತಿಸಕಾಶಮಾಜಗ್ಮತುಃ॥ ಪೃಥ್ವ್ಯಾಪ್ಯೇತಿ ಪಾದತಲಮಾರಭ್ಯಾಜಾನೋಃ, ಜಾನೋರಾರಭ್ಯಾನಾಭಿ, ನಾಭೇರಾರಭ್ಯಾಗ್ರೀವಂ, ಗ್ರೀವಾಯಾ ಆಕೇಶಪ್ರರೋಹದೇಶಂ ತತಶ್ಚಾಬ್ರಹ್ಮರಂಧ್ರಂ ಕ್ರಮೇಣ ಪೃಥಿವ್ಯಾದಿಭೂತಧಾರಣಯಾ ಪೃಥಿವ್ಯಾದಿಪಂಚಾತ್ಮಕೇ ಭೂತಗಣೇ ಸಮುತ್ಥಿತೇ ಜಿತೇ ಸತಿ ಯೋಗಗುಣೇ ಚ ಅಣಿಮಾದೌ ಪ್ರವೃತ್ತೇ ಯೋಗಾಭಿವ್ಯಕ್ತಾಗ್ನಿಮಯಂ ತೇಜೋಮಯಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಶರೀರಂ ಪ್ರಾಪ್ತಸ್ಯ ಯೋಗಿನೋ ನ ಜರಾದೀತ್ಯರ್ಥಃ। ತಥಾ ಚಾವೋಚನ್ನಾಚಾರ್ಯಾಃ ಪ್ರಪಂಚಸಾರೇ - ಅವನಿಜಲಾನಲಮಾರುತವಿಹಾಯಸಾಂ ಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ತದ್ಬಿಂಬೈಃ। ಸಾರೂಪ್ಯಮಾತ್ಮನಶ್ಚ ಪ್ರತಿನೀತ್ವಾ ತತ್ತದಾಶು ಜಯತಿ ಸುಧೀಃ॥ ಇತಿ। ಬಿಂಬಾನಿ ಭೂತಮಂಡಲಾನಿ। ತಚ್ಛಕ್ತಯಶ್ಚ ನಿವೃತ್ತ್ಯಾದ್ಯಾಸ್ತತ್ರೈವೋಕ್ತಾಃ।

ಇತಿ ಅಷ್ಟಮಂ ದೇವತಾಧಿಕರಣಮ್॥