భామతీవ్యాఖ్యా
వేదాన్తకల్పతరుః
 

శుగస్య తదనాదరశ్రవణాత్తదాద్రవణాత్సూచ్యతే హి ।

అవాన్తరసఙ్గతిం కుర్వన్నధికరణతాత్పర్యమాహ -

యథా మనుష్యాధికారేతి ।

శఙ్కాబీజమాహ -

తత్రేతి ।

నిర్మృష్టనిఖిలదుఃఖానుషఙ్గే శాశ్వతిక ఆనన్దే కస్య నామ చేతనస్యార్థితా నాస్తి, యేనార్థితాయా అభావాచ్ఛూద్రో నాధిక్రియేత । నాప్యస్య బ్రహ్మజ్ఞానే సామర్థ్యాభావః । ద్వివిధం హి సామర్థ్యం నిజం చాగన్తుకం చ । తత్ర ద్విజాతీనామివ శూద్రాణాం శ్రవణాదిసామర్థ్యం నిజమప్రతిహతమ్ । అధ్యయనాభావాదాగన్తుకసామర్థ్యాభావే సత్యనధికార ఇతి చేత్ , హన్త, ఆధానాభావే సత్యగ్న్యభావాదగ్నిసాధ్యే కర్మణి మా భూదధికారః । నచ బ్రహ్మవిద్యాయామగ్నిః సాధనమితి కిమిత్యనాహితాగ్నయో నాధిక్రియన్తే । న చాధ్యయనాభావాత్తత్సాధనాయామనధికారో బ్రహ్మవిద్యాయామితి సామ్ప్రతమ్ । యతో యుక్తం “యదాహవనీయే జుహోతి”(శ.బ్రా. ౩-౫-౩-౩) ఇత్యాహవనీయస్య హోమాధికరణతయా విధానాత్తద్రూపస్యాలౌకికతయానారభ్యాధీతవాక్యవిహితాదాధానాదన్యతోఽనధిగమాదాధానస్య చ ద్విజాతిసమ్బన్ధితయా విధానాత్తత్సాధ్యోఽగ్నిరలౌకికో న శూద్రస్యాస్తీతి నాహవనీయాదిసాధ్యే కర్మణి శూద్రస్యాధికార ఇతి । నచ తథా బ్రహ్మవిద్యాయామలౌకికమస్తి సాధనం యచ్ఛూద్రస్య న స్యాత్ । అధ్యయననియమ ఇతి చేత్ । న । వికల్పాసహత్వాత్ । తదధ్యయనం పురుషార్థే వా నియమ్యేత , యథా ధనార్జనే ప్రతిగ్రహాది । క్రత్వర్థే వా, యథా ‘వ్రీహీనవహన్తి’ ఇత్యవఘాతః । న తావత్క్రత్వర్థే । నహి “స్వాధ్యాయోఽధ్యేతవ్యః” (తై.ఆ. ౨.౧౫.౧) ఇతి కఞ్చిత్క్రతుం ప్రకృత్య పఠ్యతే, యథా దర్శపూర్ణమాసం ప్రకృత్య ‘వ్రీహీనవహన్తి’ ఇతి । న చానారభ్యాధీతమప్యవ్యభిచరితక్రతుసమ్బన్ధితయా క్రతుముపస్థాపయతి, యేన వాక్యేనైవ క్రతునా సమ్బధ్యేతాధ్యయనమ్ । నహి యథా జుహ్వాది అవ్యభిచరితక్రతుసమ్బద్ధమేవం స్వాధ్యాయ ఇతి । తస్మాన్నైవ క్రత్వర్థే నియమః । నాపి పురుషార్థే । పురుషేచ్ఛాధీనప్రవృత్తిర్హి పురుషార్థో భవతి, యథా ఫలం తదుపాయో వా । తదుపాయేఽపి హి విధితః ప్రాక్ సామాన్యరూపా ప్రవృత్తిః పురుషేచ్ఛానిబన్ధనైవ । ఇతికర్తవ్యతాసు తు సామాన్యతో విశేషతశ్చ ప్రవృత్తిర్విధిపరాధీనైవ । నహ్యనధిగతకరణభేద ఇతికర్తవ్యతాసు ఘటతే । తస్మాద్విధ్యధీనప్రవృత్తితయాఙ్గానాం క్రత్వర్థతా । క్రతురితి హి విధివిషయేణ విధిం పరామృశతి విషయిణమ్ । తేనార్థ్యతే విషయీక్రియత ఇతి క్రత్వర్థః । న చాధ్యయనం వా స్వాధ్యాయో వా తదర్థజ్ఞానం వా ప్రాగ్విధేః పురుషేచ్ఛాధీనప్రవృత్తిః, యేన పురుషార్థః స్యాత్ । యది చాధ్యయనేనైవార్థావబోధరూపం నియమ్యేత తతో మానాన్తరవిరోధః । తద్రూపస్య వినాప్యధ్యయనం పుస్తకాదిపాఠేనాప్యధిగమాత్ । తస్మాత్ “సువర్ణం భార్యం” ఇతివదధ్యయనాదేవ ఫలం కల్పనీయమ్ । తథా చాధ్యయనవిధేరనియామకత్వాచ్ఛూద్రస్యాధ్యయనేన వా పుస్తకాదిపాఠేన వా సామర్థ్యమస్తీతి సోఽపి బ్రహ్మవిద్యాయామధిక్రియేత । మా భూద్వాధ్యయనాభావాత్సర్వత్ర బ్రహ్మవిద్యాయామధికారః, సంవర్గవిద్యాయాం తు భవిష్యతి । “అహ హారేత్వా శూద్ర” ఇతి శూద్రం సమ్బోధ్య తస్యాః ప్రవృత్తేః । న చైష శూద్రశబ్దః కయాచిదవయవవ్యుత్పత్త్యాఽశూద్రే వర్తనీయః, అవయవప్రసిద్ధితః సముదాయప్రసిద్ధేరనపేక్షతయా బలీయస్త్వాత్ । తస్మాద్యథానధీయానస్యేష్టౌ నిషాదస్థపతేరధికారో వచనసామర్థ్యాదేవం సంవర్గవిద్యాయాం శూద్రస్యాధికారో భవిష్యతీతి ప్రాప్తమ్ ।

ఎవం ప్రాప్తే బ్రూమః - న శూద్రస్యాధికారః వేదాధ్యయనాభావాదితి ।

అయమభిసన్ధిః - యద్యపి “స్వాధ్యాయోఽధ్యేతవ్యః” ఇత్యధ్యయనవిధిర్న కిఞ్చిత్ఫలవత్కర్మారభ్యామ్నాతః, నాప్యవ్యభిచరితక్రతుసమ్బన్ధపదార్థగతః, నహి జుహ్వాదివత్స్వాధ్యాయోఽవ్యభిచరితక్రతుసబన్ధః, తథాపి స్వాధ్యాయస్యాధ్యయనసంస్కారవిధిరధ్యయనస్యాపేక్షితోపాయతామవగమయన్ కిం పిణ్డపితృయజ్ఞవత్ స్వర్గం వా, సువర్ణం భార్యమితివదార్థవాదికం వా ఫలం కల్పయిత్వా వినియోగభఙ్గేన స్వాధ్యాయేనాధీయీతేత్యేవమర్థః కల్పతాం, కింవా పరమ్పరయాప్యన్యతోఽపేక్షితమధిగమ్య నిర్వృణోత్వితి విషయే, న దృష్టద్వారేణ పరమ్పరయాప్యన్యతోఽపేక్షితప్రతిలమ్భే చ యథాశ్రుతివినియోగోపపత్తౌ చ సమ్భవన్త్యాం శ్రుతివినియోగభఙ్గేనాధ్యయనాదేవాశ్రుతాదృష్టఫలకల్పనోచితా । దృష్టశ్చ స్వాధ్యాయాధ్యయనసంస్కారః । తేన హి పురుషేణ స ప్రాప్యతే, ప్రాప్తశ్చ ఫలవత్కర్మబ్రహ్మావబోధమభ్యుదయనిఃశ్రేయసప్రయోజనముపజనయతి, నతు సువర్ణధారణాదౌ దృష్టద్వారేణ కిఞ్చిత్పరమ్పరయాప్యస్త్యపేక్షితం పురుషస్య, తస్మాద్విపరివృత్య సాక్షాద్ధారణాదేవ వినియోగభఙ్గేన ఫలం కల్ప్యతే । యదా చాధ్యనసంస్కృతేన స్వాధ్యాయేన ఫలవత్కర్మబ్రహ్మావబోధో భావ్యమానోఽభ్యుదయనిఃశ్రేయసప్రయోజన ఇతి స్థాపితం తదా యస్యాధ్యయనం తస్యైవ కర్మబ్రహ్మావబోధోఽభ్యుదయనిఃశ్రేయసప్రయోజనో నాన్యస్య, యస్య చోపనయనసంస్కారస్తస్యైవాధ్యయనం, స చ ద్విజాతీనామేవేత్యుపనయనాభావేనాధ్యయనసంస్కారాభావాత్ పుస్తకాదిపఠితస్వాధ్యాయజన్యోఽర్థావబోధః శూద్రాణాం న ఫలాయ కల్పత ఇతి శాస్త్రీయసామర్థ్యాభావాన్న శూద్రో బ్రహ్మవిద్యాయామధిక్రియత ఇతి సిద్ధమ్ ।

యజ్ఞేఽనవకౢప్త ఇతి ।

యజ్ఞగ్రహణముపలక్షణార్థమ్ । విద్యాయామనవకౢప్త ఇత్యపి ద్రష్టవ్యమ్ । సిద్ధవదభిధానస్య న్యాయపూర్వకత్వాన్న్యాయస్య చోభయత్ర సామ్యాత్ ।

ద్వితీయం పూర్వపక్షమనుభాషతే -

యత్పునః సంవర్గవిద్యాయామితి ।

దూషయతి -

న తల్లిఙ్గమ్ ।

కుతః ।

న్యాయాభావాత్ ।

న తావచ్ఛూద్రః సంవర్గవిద్యాయాం సాక్షాచ్చోద్యతే, యథా “ఎతయా నిషాదస్థపతిం యాజయేత్” ఇతి నిషాదస్థపతిః । కిన్త్వర్థవాదగతోఽయం శూద్రశబ్దః, స చాన్యతః సిద్ధమర్థవద్యోతయతి న తు ప్రాపయతీత్యధ్వరమీమాంసకాః । అస్మాకం తు అన్యపరాదపి వాక్యాదసతి బాధకే ప్రమాణాన్తరేణార్థోఽవగమ్యమానో విధినా చాపేక్షితః స్వీక్రియత ఎవ । న్యాయశ్చాస్మిన్నర్థే ఉక్తో బాధకః । నచ విధ్యపేక్షాస్తి, ద్విజాత్యధికారప్రతిలమ్భేన విధేః పర్యవసానాత్ । విధ్యుద్దేశగతత్వే త్వయం న్యాయోఽపోద్యతే వచనబలాన్నిషాదస్థపతివన్న త్వేష విధ్యుద్దేశగత ఇత్యుక్తమ్ । తస్మాన్నార్థవాదమాత్రాచ్ఛూద్రాధికారసిద్ధిరితి భావః ।

అపి చ కిమర్థవాదబలాద్విద్యామాత్రేఽధికారః శూద్రస్య కల్పతే సంవర్గవిద్యాయాం వా న తావద్విద్యామాత్ర ఇత్యాహ -

కామం చాయమితి ।

నహి సంవర్గవిద్యాయామర్థవాదః శ్రుతో విద్యామాత్రేఽధికారిణముపనయత్యతిప్రసఙ్గాత్ । అస్తు తర్హి సంవర్గవిద్యాయామేవ శూద్రస్యాధికార ఇత్యత ఆహ -

అర్థవాదస్థత్వాదితి ।

తత్కిమేతచ్ఛూద్రపదం ప్రమత్తగీతం, న చైత్యద్యుక్తం, తుల్యం హి సామ్ప్రదాయికమిత్యత ఆహ -

శక్యతే చాయం శూద్రశబ్ద ఇతి ।

ఎవం కిలాత్రోపాఖ్యాయతే - జానశ్రుతిః పౌత్రాయణో బహుదాయీ శ్రద్ధాదేయో బహుపాక్యః ప్రియాతిథిర్బభూవ । స చ తేషు తేషు గ్రామనగరశృఙ్గాటకేషు వివిధానామన్నపానానాం పూర్ణానతిథిభ్య ఆవసథాన్ కారయామాస । సర్వత ఎత్యైతేష్వావసథేషు మమాన్నపానమర్థిన ఉపయోక్ష్యన్త ఇతి । అథాస్య రాజ్ఞో దానశౌణ్డస్య గుణగరిమసన్తోషితాః సన్తో దేవర్షయో హంసరూపమాస్థాయ తదనుగ్రహాయ తస్య నిదాఘసమయే దోషా హర్మ్యతలస్థస్యోపరి మాలామాబధ్యాజగ్ముః । తేషామగ్రేసరం హంసం సమ్బోధ్య పృష్ఠతః పతన్నేకతమో హంసః సాద్భుతమభ్యువాద । భో భో భల్లాక్ష భల్లాక్ష, జానశ్రుతేరస్య పౌత్రాయణస్య ద్యునిశం ద్యులోక ఆయతం జ్యోతిస్తన్మా ప్రసాఙ్క్షీర్మైతత్త్వా ధాక్షీదితి । తమేవముక్తవన్తమగ్రగామీ హంసః ప్రత్యువాచ । కం వరమేనమేతత్సన్తం సయుగ్వానమివ రైక్వమాత్థ । అయమర్థః - వర ఇతి సోపహాసమవరమాహ । అథవా వరో వరాకోఽయం జానశ్రుతిః । కమిత్యాక్షేపే । యస్మాదయం వరాకస్తస్మాత్కమేనం కిమ్భూతమేతం సన్తం ప్రాణిమాత్రం రైక్వమివ సయుగ్వానమాత్థ । యుగ్వా గన్త్రీ శకటీ తయా సహ వర్తత ఇతి స యుగ్వా రైక్వస్తమివ కమేనం ప్రాణిమాత్రం జానశ్రుతిమాత్థ । రైక్వస్య హి జ్యోతిరసహ్యం నత్వేతస్య ప్రాణిమాత్రస్య । తస్య హి భగవతః పుణ్యజ్ఞానసమ్భారసమ్భృతస్య రైక్వస్య బ్రహ్మవిదో ధర్మే త్రైలోక్యోదరవర్తిప్రాణభృన్మాత్రధర్మోఽన్తర్భవతి న పునా రైక్వధర్మకక్షాం కస్యచిద్ధర్మోఽవగాహత ఇతి । అథైష హంసవచనాదాత్మనోఽత్యన్తనికర్షముత్కర్షకాష్ఠాం చ రైక్వస్యోపశ్రుత్య విషణ్ణమానసో జానశ్రుతిః కితవ ఇవాక్షపరాజితః పౌనఃపున్యేన నిఃశ్వసన్నుద్వేలం కథం కథమపి నిశీథమతివాహయామ్బభూవ । తతో నిశావసానపిశునమనిభృతవన్దారువృన్దప్రారబ్ధస్తుతిసహస్రసంవలితం మఙ్గలతూర్యనిర్ఘోషమాకర్ణ్య తల్పతలస్థ ఎవ రాజా ఎకపదే యన్తారమాహూయాదిదేశ, వయస్య, రైక్వాహ్వయం బ్రహ్మవిదమేకరతిం సయుగ్వానమతివివిక్తేషు తేషు తేషు విపిననగనికుఞ్జనదీపులినాదిప్రదేశేష్వన్విష్య ప్రయత్నతోఽస్మభ్యమాచక్ష్వేతి । స చ తత్ర తత్రాన్విష్యన్ క్వచిదతివివిక్తే దేశే శకటస్యాధస్తాత్ పామానం కణ్డూయమానం బ్రాహ్మణాయనమద్రాక్షీత్ । తం చ దృష్ట్వా రైక్వోఽయం భవితేతి ప్రతిభావానుపవిశ్య సవినయమప్రాక్షీత్ , త్వమసి హే భగవన్ , సయుగ్వా రైక్వ ఇతి । తస్య చ రైక్వభావానుమతిం చ తైస్తైరిఙ్గితైర్గార్హస్థ్యేచ్ఛాం ధనాయాం చోన్నీయ యన్తా రాజ్ఞే నివేదయామాస । రాజా తు తం నిశమ్య గవాం షట్శతాని నిష్కం చ హారం చాశ్వతరీరథం చాదాయ సత్వరం రైక్వం ప్రతిచక్రమే । గత్వా చాభ్యువాద । హై రైక్వ, గవాం షట్శతానీమాని నిష్కశ్చ హారశ్చాయమశ్వతరీరథః, ఎతదాదత్స్వ, అనుశాధి మాం భగవన్నితి । తమేవముక్తవన్తం ప్రతి సాటోపం చ సస్పృహం చోవాచ రైక్వః । అహ హారేత్వా శూద్ర, తవైవ సహ గోభిరస్త్వితి । అహేతి నిపాతః సాటోపమామన్త్రణే । హారేణ యుక్తా ఇత్వా గన్త్రీ రథో హారేత్వా స గోభిః సహ తవైవాస్తు, కిమేతన్మాత్రేణ మమ ధనేనాకల్పవర్తినో గార్హస్థ్యస్య నిర్వాహానుపయోగినేతి భావః । ఆహరేత్వేతి తు పాఠోఽనర్థకతయా చ గోభిః సహేత్యత్ర ప్రతిసమ్బన్ధ్యనుపాదానేన చాచార్యైర్దూషితః । తదస్యామాఖ్యాయికాయాం శక్యః శూద్రశబ్దేన జానశ్రుతీ రాజన్యోఽప్యవయవవ్యుత్పత్త్యా వక్తుమ్ । స హి రైక్వః పరోక్షజ్ఞతాం చిఖ్యాపయిషురాత్మనో జానశ్రుతేః శూద్రేతి శుచం సూచయామాస । కథం పునః శూద్రశబ్దేన శుగుత్పన్నా సూచ్యత ఇతి ।

ఉచ్యతే -

తదాద్రవణాత్ ।

తద్వ్యాచష్టే - శుచమభిదుద్రావ జానశ్రుతిః । శుచం ప్రాప్తవానిత్యర్థః । శుచా వా జానశ్రుతిః దుద్రువే । శుచా ప్రాప్త ఇత్యర్థః । అథవా శుచా రైక్వం జానశ్రుతిర్దుద్రావ గతవాన్ । తస్మాత్తదాద్రవణాదితి తచ్ఛబ్దేన శుగ్వా జానశ్రుతిర్వా రైక్వో వా పరామృశ్యత ఇత్యుక్తమ్ ॥ ౩౪ ॥

క్షత్రియత్వగతేశ్చోత్తరత్ర చైత్రరథేన లిఙ్గాత్ ।

ఇతశ్చ న జాతిశూద్రో జానశ్రుతిః - యత్కారణం

ప్రకరణనిరూపణే క్రియమాణే క్షత్రియత్వమస్య జానశ్రుతేరవగమ్యతే చైత్రరథేన లిఙ్గాదితి వ్యాచక్షాణః ప్రకరణం నిరూపయతి -

ఉత్తరత్ర హి సంవర్గవిద్యావాక్యశేషే ।

చైత్రరథేనాభిప్రతారిణా నిశ్చితక్షత్రియత్వేన సమానాయాం సంవర్గవిద్యాయాం సమభివ్యాహారాల్లిఙ్గాత్సన్దిగ్ధక్షత్రియభావో జానశ్రుతిః క్షత్రియో నిశ్చీయతే । “అథ హ శౌనకం చ కాపేయమభిప్రతారిణం చ కాక్షసేనిం సూదేన పరివిష్యమాణౌ బ్రహ్మచారీ బిభిక్షే”(బృ. ఉ. ౪ । ౩ । ౫) ఇతి ప్రసిద్ధయాజకత్వేన కాపేయేనాభిప్రతారిణో యోగః ప్రతీయతే । బ్రహ్మచారిభిక్షయా చాస్యాశూద్రత్వమవగమ్యతే । నహి జాతు బ్రహ్మచారీ శూద్రాన్ భిక్షతే । యాజకేన చ కాపేయేన యోగాద్యాజ్యోఽభిప్రతారీ । క్షత్రియత్వం చాస్య చైత్రరథిత్వాత్ । “తస్మాచ్చైత్రరథో నామైకః క్షత్రపతిరజాయత” ఇతి వచనాత్ । చైత్రరథిత్వం చాస్య కాపేయేన యాజకేన యోగాత్ ।

ఎతేన వై చిత్రరథం కాపేయా అయాజయన్నితి

ఛన్దోగానాం ద్విరాత్రే శ్రూయతే । తేన చిత్రరథస్య యాజకాః కాపేయాః । ఎష చాభిప్రతారీ చిత్రరథాదన్యః సన్నేవ కాపేయానాం యాజ్యో భవతి । యది చైత్రరథిః స్యాత్ సమానాన్వయానాం హి ప్రాయేణ సమానాన్వయా యాజకా భవన్తి । తస్మాచ్చైత్రరథిత్వాదభిప్రతారీ కాక్షసేనిః క్షత్రియః । తత్సమభివ్యాహారాచ్చ జానశ్రుతిరపి క్షత్రియః సమ్భావ్యతే ।

ఇతశ్చ క్షత్రియో జానశ్రుతిరిత్యాహ -

క్షత్తృప్రేషణాద్యైశ్వర్యయోగాచ్చ ।

క్షత్తృప్రేషణే చార్థసమ్భవే చ తాదృశస్య వదాన్యప్రష్ఠస్యైశ్వర్యం ప్రాయేణ క్షత్రియస్య దృష్టం యుధిష్ఠిరాదివదితి ॥ ౩౫ ॥

సంస్కారపరామర్శాత్తదభావాభిలాపాచ్చ ।

న కేవలముపనీతాధ్యయనవిధిపరామర్శేన న శూద్రస్యాధికారః కిన్తు తేషు తేషు విద్యోపదేశప్రదేషూపనయనసంస్కారపరామర్శాత్ శూద్రస్య తదభావాభిధానాద్బ్రహ్మవిద్యాయామనధికార ఇతి ।

నన్వనుపనీతస్యాపి బ్రహ్మోపదేశః శ్రూయతే - “తాన్హానుపనీయైవ” (ఛా. ఉ. ౫ । ౧౧ । ౭) ఇతి । తథా శూద్రస్యానుపనీతస్యైవాధికారో భవీష్యతీత్యత ఆహ -

తాన్హానుపనీయైవేత్యపి ప్రదర్శితైవోపనయనప్రాప్తిః ।

ప్రాప్తిపూర్వకత్వాత్ప్రతిషేధస్య యేషాముపనయనం ప్రాప్తం తేషామేవ తన్నిషిధ్యతే । తచ్చ ద్విజాతీనామితి ద్విజాతయ ఎవ నిషిద్ధోపనయనా అధిక్రియన్తే న శూద్ర ఇతి ॥ ౩౬ ॥

తదభావనిర్ధారణే చ ప్రవృత్తేః ।

సత్యకామో హ వై జాబాలః ప్రమీతపితృకః స్వాం మాతరం జబాలాం పప్రచ్ఛ, అహమాచార్యకులే బ్రహ్మచర్యం చరిష్యామి, తద్బ్రవీతు భవతీ కిఙ్గోత్రోఽహమితి । సాబ్రవీత్ । త్వజ్జనకపరిచరణపరతయా నాహమజ్ఞాసిషం గోత్రం తవేతి । స త్వాచార్యం గౌతమముపససాద । ఉపసద్యోవాచ, హే భగవన్ , బ్రహ్మచర్యముపేయాం త్వయీతి । స హోవాచ, నావిజ్ఞాతగోత్ర ఉపనీయత ఇతి కిఙ్గోత్రోఽసీతి । అథోవాచ సత్యకామో నాహం వేద స్వం గోత్రం, స్వాం మాతరం జబాలామపృచ్ఛం, సాపి న వేదేతి । తదుపశ్రుత్యాభ్యధాద్గౌతమః, నాద్విజన్మన ఆర్జవయుక్తమీదృశం వచః, తేనాస్మిన్న శూద్రత్వసమ్భావనాస్తీతి త్వాం ద్విజాతిజన్మానముపనేష్య ఇత్యుపనేతుమనుశాసితుం చ జాబాలం గౌతమః ప్రవృత్తః । తేనాపి శూద్రస్య నాధికార ఇతి విజ్ఞాయతే ।

న సత్యాదగా ఇతి ।

న సత్యమతిక్రాన్తవానసీతి ॥ ౩౭ ॥

శ్రవణాధ్యయనార్థప్రతిషేధాత్సమృతేశ్చ ।

నిగదవ్యాఖ్యానేన భాష్యేణ వ్యాఖ్యాతమ్ । అతిరోహితార్థమన్యత్ ॥ ౩౮ ॥

శుగస్య తదనాదరశ్రవణాత్తదాద్రవణాత్సూచ్యతే హి॥౩౪॥ బ్రహ్మవిద్యా శూద్రాధికారా న వేత్యధ్యయనస్య ప్రధానకర్మత్వసంస్కారకర్మత్వాభ్యాం సంశయే పూర్వమ్ అత్రైవర్ణికదేవానా తద్యో య ఇతి లిఙ్గాదధికార ఉక్తస్తద్వద్విద్యాధికారిణః శూద్రశబ్దేన పరామర్శలిఙ్గాచ్ఛూద్రస్యాప్యధికార ఇతి సఙ్గతిం భాష్యారూఢామాహ –

అవాన్తరేతి ।

పూర్వపక్షమాహ –

నిర్మృష్టేతి ।

ఆగన్తుకం శాస్త్రీయమ్।

అధికారలక్షణ ఎవావైద్యత్వాదభావః కర్మణి స్యాత్ (జై.సూ.అ.౬.పా.సూ.౩౭) ఇత్యనధీయానస్యానధికార ఇతి స్థితత్వాద్గతార్థతామాశఙ్కతే –

అధ్యయనేతి ।

ఎతద్ న హి ఆహవనీయాదిరహితేన విద్యా వేదితుం న శక్యత ఇతి భాష్యం వ్యాచక్షాణః పరిహరతి –

హన్తేతి ।

తత్రానగ్నేరగ్నిసాధ్యే కర్మణ్యనధికార స్థితోఽవైద్యత్వమ్ అభ్యుచ్చయమాత్రమ్; అభ్యుచ్చయత్వం చాధ్యయనవిధేః పురుషార్థత్వశఙ్క్యాయాః తత్రానిరాసాత్, ఇహ సంస్కారపరామర్శాదిత్యాదిసూత్రైరధ్యయనవిధేః సంస్కారకర్మవిషయత్వసమర్థనాచ్చ। అతోఽనగ్నీనామపి శూద్రాణామగ్న్యసాధ్యాయాం విద్యాయామధికార ఇతి శఙ్కాయా న గతార్థత్వమిత్యర్థః।

నను కర్మణ్యగ్నివద్విద్యామధ్యయనం హేతురిత్యాశఙ్క్యాహ –

న చేతి ।

అగ్నిః కర్మహేతుః, స చ న శూద్రస్య, అధ్యయనం తు విద్యాయామనియతో హేతుః సంభవతి చ శూద్రస్యేత్యుపపాదయతి –

యత ఇత్యాదినా ।

ఆహవనీయాదిసాధ్యే కర్మణి శూద్రస్య నాధికార ఇత్యేతద్యతః కారణాద్ యుక్తం, యతశ్చ విద్యాయాం శూద్రస్యాసంభవిసాధనమలౌకికం నాస్తి, తతస్త్వదుక్తమసాంప్రతమితి యోజనా।

అగ్నేః కర్మసూపయోగమాహ –

యదాహవనీయే ఇతి ।

నను వ్రీహివదాహవనీయోఽస్తు శూద్రస్య నేత్యాహ –

తద్రూపస్యేతి ।

సంస్కృతోఽగ్నిరాహవనీయః; స చాలౌకిక ఇత్యప్రకరణాధీతాద్వాక్యవిహితాధానాదేవ లభ్య ఇత్యర్థః। ఆధానమపి ద్విజాతిసంబద్ధం యది క్రతుం కఞ్చిదారభ్య విధీయేత, తర్హి క్రత్వన్తరే శూద్రోఽధిక్రియేత, న త్వేతదస్తి; తస్యాగ్నిద్వారా సర్వక్రతుసాధారణ్యాత్ ఇత్యేవమనారభ్యాధీతగ్రహణమ్।

ఆధానమప్యస్తు శూద్రస్య, నేత్యాహ –

ఆధానస్య చేతి ।

వసన్తాదివాక్యేనేత్యర్థః।

విద్యాయామలౌకికం సాధనం నాస్తీత్యసిద్ధమధ్యయనక్రియాయా లౌకికత్వేఽపి తన్నియమస్య వైధత్వాదితి శఙ్కాం పరిహరతి –

న వికల్పాసహత్వాదితి ।

నానోపాయసాధ్యేఽక్షరాధిగమేఽధ్యయనం నియమ్యమానం పురుషార్థే తస్మిన్నియమ్యేతోత క్రత్వర్థే ఇతి వికల్ప్య ద్వితీయం నిరస్యతి –

న తావదితి ।

అధ్యయనియమస్య క్రత్వర్థాశ్రితత్వం ప్రకరణాద్వాక్యాద్వేతి వికల్ప్యాద్యం నిరస్య ద్వితీయం ప్రత్యాహ –

న చాఽనారభ్యేతి ।

వ్యాప్తయా హి జుహ్వా క్రతౌ వ్యాపకే బుద్ధిస్థీకృతే వాక్యం పర్ణతాం క్రతునా సంబన్ధయతి, స్వాధ్యాయస్తు స్వశాఖాత్మకోఽవయవీ న కర్మవిశేషేణ వ్యాప్త ఇత్యనుపస్థాపితే కర్మణి కథం వాక్యమధ్యయనస్య కర్మసబన్ధం బ్రూయాదిత్యర్థః।

నన్వజ్ఞాతోపాయే కథం పురుషేచ్ఛాతః ప్రవృత్తిరత ఆహ –

తదుపాయేఽపి హీతి ।

ఫలమభిలషస్తదుపాయమప్యనుష్ఠేయం మన్యతే, విశేషం తు న వేదేతి।

తర్హి కరణార్థేతికర్తవ్యతాయామపి సామాన్యప్రవృత్తిరిచ్ఛాధీనేత్యాశఙ్క్యాహ –

ఇతికర్తవ్యతాస్వితి ।

అనధిగతః కరణవిశేషో విధితో యేన పుంసా స ఇతికర్తవ్యతాసు న ఘటతే న చేష్టతే। న హి కరణసామాన్యమితికర్తవ్యతోపకార్యం, కిం తు విహితః కథంభావాకాఙ్క్షః కరణవిశేషః, తత్ర య యదఙ్గం సామాన్యతో యచ్చ విశేషతస్తత్ర సర్వత్ర విధ్యధీనైవ ప్రవృత్తిరిత్యర్థః।

నను కథం విధ్యధీనప్రవృత్తికతా క్రత్వర్థతా క్రతువిధ్యోర్భేదాదత ఆహ –

క్రతురితి హీతి ।

క్రతురితి శబ్దో విషయేణ క్రతునా తదభిధాయకం విషయిణం విధిశబ్దం పరామృశతి లక్షణయేత్యర్థః। అర్థ్యతే జ్ఞాయతే।

మా భూవన్నధ్యయనాదయః పుమర్థాః, మా భూచ్చ తదాశ్రితోఽదృష్టనియమోఽర్థావబోధే తు దృష్టే ఎవాధ్యయనం నియమ్యతామత ఆహ –

యది చేతి ।

యస్మాన్న నియమవిధిరతోఽ పూర్వవిధిరిత్యాహ –

తస్మాదితి ।

యదోపనయనాఙ్గకాధ్యయనవిధిః కామ్యః, తదా శూద్రస్య లౌకికాధ్యయనాదినా వేదగ్రహణమిత్యాహ –

తథా చేతి ।

ద్వౌ హీహ పూర్వపక్షౌ – సర్వత్ర శూద్రస్యాధికారః, సంవర్గవిద్యాయామేవ వేతి।

తత్రాద్యం ప్రదర్శ్య, స్వాధ్యాయవిధేర్నియామకత్వముపేత్యైవ ద్వితీయమాహ –

మా భూద్వేతి ।

వాక్యప్రకరణయోరభావేఽపి కల్పనాలాఘవేన సామర్థ్యలక్షణలిఙ్గేన చానుగృహీతస్తవ్యప్రత్యయః కర్మప్రాధాన్యమవగమయన్నధ్యయనస్య సంస్కారకర్మతామాపాదయతీత్యాహ –

తథాపీత్యాదినా ।

వినియోగః పదాన్వయః।

పరమ్పరయేతి ।

అక్షరావాప్తిపదార్థవ్యుత్పత్తివిచారపరయేత్యర్థః। అన్యతోఽనుష్ఠానతోఽపేక్షితమర్థబోధమిత్యర్థః।

అర్థబోధేఽధ్యయనస్య సామర్థ్యం దర్శయతి –

దృష్టశ్చేతి ।

సంస్కారోఽవాప్తిః।

సైవ దర్శ్యతే –

తేన హీతి ।

విపరివృత్త్యేతి ।

శ్రుతవినియోగాద్వ్యావృత్త్యేత్యర్థః।

వినియోగభఙ్గేనేతి ।

సువర్ణధారణేనేతి కృత్వేత్యర్థః।

యదవాది లిఖితపఠితవేదార్థబోధ ఇతి, తత్రాహ –

యదా చేతి ।

ఎవం శూద్రస్య విద్యాయామసామర్థ్యముక్త్వా శాస్త్రపర్యుదాసమాహ –

యజ్ఞ ఇతి ।

అతత్పరః శబ్దో నాజ్ఞాతార్థబోధీతి మతే మా భూల్లిఙ్గాదధికారసిద్ధిః, సిద్ధాన్తే తు కిం న స్యాదత ఆహ –

అస్మాకం త్వితి ।

అసతి బాధకేఽవగమాదర్థసత్తాసిద్ధిరుక్తా, విధినా చాపేక్ష్యత ఇతి సప్రయోజనతా।

శూద్రశబ్దస్యావయవృత్తిప్రదర్శనాయాఖ్యాయికాం శ్రౌతీమనుక్రామతి –

ఎవం కిలేత్యాదినా ।

జనశ్రుతస్యాపత్యం జానశ్రుతిః। పుత్రసంజ్ఞస్యాపత్యం పౌత్రః। తస్యాపత్యం పౌత్రాయణః। శ్రద్ధయార్థిభ్యో దేయం యస్య స తథా। పాక్యమన్నం బహు యస్య గృహే స తథా। శృఙ్గాటకాని చతుష్పథాః। శౌణ్డస్య శూరస్య। తదనుగ్రహాయ ఉత్తమవిద్యాజిజ్ఞాసాం కర్తుమ్। దోషేత్యవ్యయం రాత్రావిత్యర్థః। భల్లాక్ష భల్లాక్ష విరుద్ధలక్షణయాఽన్ధేత్యుపాలమ్భః। ఇత ఆరభ్య ద్యులోకే మా ప్రసాఙ్క్షీః ప్రసక్తిం మా కార్షీః, యది కరోషి, తర్హి తన్మధ్యప్రవిష్టం త్వాం తన్మా ధాక్షీన్మా దహతు, తద్ధక్ష్యతి వరాకో జానశ్రుతిరిత్యేకదేశద్వారోచ్యతే। ఎష తావద్వరాకః ఎనమల్పం । సన్తం కిమేతద్వచనమాత్థేత్యేతచ్ఛబ్దాన్వయః। యుజేర్ధాతోః కర్తరి అన్యేభ్యోఽపి దృశ్యన్త ఇతి క్వనిపి కృతే యుగ్వా। స్వారూఢం పురుషం దేశాన్తరేణ యునక్తీత్యర్థః। ఉద్భేలమపారం। చిన్తావిష్ట్స్య హి రాత్రిర్బహుర్భవతి। పిశునః సూచకః। వన్దారవః స్తావకాస్తేషాం వృన్దం సమూహః। ఎకపదే ఝటితి। యన్తారం సారథిమ్। విపినమరణ్యమ్। నగనికుఞ్జం పర్వతగుహా। పులినం సైకతమ్। బ్రాహ్మణాయనం బ్రాహ్మణవేషమ్। ధనాయా ధనేచ్ఛా శ్రుత్యుక్తనిష్కవ్యాఖ్యా హారమితి। అశ్వతరీభ్యాం యుక్తో రథస్తథోక్తః। ఆటోపః సంభ్రమః। అహ హారే త్వేతి పాఠో వ్యాఖ్యాతః। ఆహరే త్వేతి పాఠే త్వా ఇత్యస్యాత్ర వాక్యే న కేనాపి సంబన్ధ ఇత్యానర్థక్యమ్। శకటోక్తేః ప్రా వ్యాఖ్యాయామస్తి సంబన్ధీతి॥౩౪॥ ఎవం తావన్న్యాయబలేన శూద్రశబ్దలిఙ్గమన్యథా నీతమ్।

సంప్రతి శూద్రాధికారవారకబహులిఙ్గవిరోధాదపి తథేత్యాహ –

క్షత్రియత్వగతేశ్చేత్యారభ్య ఆ అధికరణసమాప్తేః।

నను కాపేయవాజ్యోఽభిప్రతారీ చిత్రరథ ఎవ కిం న స్యాదత ఆహ –

ఎష చేతి ।

నామభేదాదన్వత్వే సతి తద్వంశ్యత్వాత్తద్యాజకేన యాజ్యత్వమిథర్థః। యద్యపి క్షత్రయసమహి హారో న క్షత్రియత్వవ్యాప్తః కాపేయ ఎవ వ్యభిచారాత్తథాపి ద్యోతకతయా సంభావకః।

సర్వం చ వైదికం లిఙ్గమేవభ్దేత్యాహ –

సంభావ్యతే ఇతి ।

ఎవం తావద్వాక్యోపక్రమే సందేహమభ్యుపేత్యైవ వాక్యశేషాన్నిర్ణయః కృతః, ఇదానీం తు నైవ సందేహః; శూద్రశబ్దపరామర్శాత్ప్రాగేవ స హ క్షత్తారమువాచేత్యమాత్యప్రైషాదినా క్షత్రియత్వనిశ్చయాదిత్యాహ –

ఇతశ్చేతి ।

బహుదాయీ బహుపాక్య ఇతి హ్యర్థసంభవోఽధిగతః। అన్యే వదాన్యా దానశీలాః పృష్ఠే యస్య స తథా।

అర్థసంభవే చ నిమిత్తే యదైశ్వర్యం తస్య జానశ్రుతేరవగతం తత్ క్షత్రియస్య దృష్టమిత్యర్థః॥౩౫॥ ఆద్యసూత్రే ఎవాధ్యయననియమస్య సూత్రితత్వాత్ పునరుక్తిమాశఙ్క్యాహ –

న కేవలమితి ।

ఉపనీతస్య యదధ్యయనం తద్విధిపరామర్శ ఆలోచనమ్। ఉపనయనమధ్యయనాఙ్గమేకమ్, అపరం చ విద్యాప్రాప్తయే ఉపసదనాపరపర్యాయమస్తి। హీనవర్ణే రాజన్యాచార్యే ఔపమన్యవాదీనాం బ్రాహ్మణానాముపనయనం ‘‘తాన్హేతి’’ నిషిధ్యతే।

తత ఎవోత్తమవర్ణాచార్యలాభే తేషాముపనయనం ప్రాప్నోత్యన్యథాఽస్యైవ అప్రాప్తనిషేధతాపాతాదిత్యాహ –

యేషామితి ॥౩౬॥౩౭॥౩౮॥

తే హైతే భారద్వాజాదయః షడ్ ఋషయోఽపరం బ్రహ్మ పరత్వేనావగతవన్త ఇతి బ్రహ్మపరాః, తద్ధ్యానానుష్ఠాననిష్ఠాశ్చ బ్రహ్మనిష్ఠాః పరం చ పరమార్థం బ్రహ్మ అన్వేషమాణా ఎవ పిప్పలాదస్తజ్జిజ్ఞాసితం సర్వం వక్ష్యతీతి ప్రతిపేదిరే। తే చ తమేవ భగవన్తముపపసన్నాః తానౌపమన్యవాదీననుపనీయైతద్వైశ్వానరవిజ్ఞానమువాచ అశ్వపతీ రాజా। త్రపుజతుభ్యాం వఙ్గలాక్షాభ్యాం తప్తాభ్యామ్। ద్విజాతీనాం దానం సాధారణమ్, ప్రతిగ్రహస్తు బ్రాహ్మణస్యైవేతి వివక్షితమ్, న తు శూద్రస్యైవ దానం వార్యతే॥

ఇతి నవమమపశూద్రాధికరణమ్॥