ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯೋರ್ಭೇದೇನ ।
'ಆದಿಮಧ್ಯಾವಸಾನೇಷು ಸಂಸಾರಿಪ್ರತಿಪಾದನಾತ್ । ತತ್ಪರೇ ಗ್ರಂಥಸಂದರ್ಭೇ ಸರ್ವಂ ತತ್ರೈವ ಯೋಜ್ಯತೇ” ॥ ಸಂಸಾರ್ಯೇವ ತಾವದಾತ್ಮಾಹಂಕಾರಾಸ್ಪದಪ್ರಾಣಾದಿಪರೀತಃ ಸರ್ವಜನಸಿದ್ಧಃ । ತಮೇವ ಚ “ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು”(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಸಂದರ್ಭ ಆದಿಮಧ್ಯಾವಸಾನೇಷ್ವಾಮೃಶತೀತಿ ತದನುವಾದಪರೋ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ । ಏವಂ ಚ ಸಂಸಾರ್ಯಾತ್ಮೈವ ಕಿಂಚಿದಪೇಕ್ಷ್ಯ ಮಹಾನ್ , ಸಂಸಾರಸ್ಯ ಚಾನಾದಿತ್ವೇನಾನಾದಿತ್ವಾದಜ ಉಚ್ಯತೇ, ನ ತು ತದತಿರಿಕ್ತಃ ಕಶ್ಚಿದತ್ರ ನಿತ್ಯಶುದ್ಧಬುದ್ಧಮುಕ್ತಸ್ವಭಾವಃ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯಃ । ಯತ್ತು ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯೋಃ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನಾತ್ಮನಾ ಸಂಪರಿಷ್ವಕ್ತ ಇತಿ ಭೇದಂ ಮನ್ಯಸೇ, ನಾಸೌ ಭೇದಃ ಕಿಂತ್ವಯಮಾತ್ಮಶಬ್ದಃ ಸ್ವಭಾವವಚನಃ, ತೇನ ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯವಸ್ಥಾಯಾಂ ವಿಶೇಷವಿಷಯಾಭಾವಾತ್ಸಂಪಿಂಡಿತಪ್ರಜ್ಞೇನ ಪ್ರಾಜ್ಞೇನಾತ್ಮನಾ ಸ್ವಭಾವೇನ ಪರಿಷ್ವಕ್ತೋ ನ ಕಿಂಚಿದ್ವೇದೇತ್ಯಭೇದೇಽಪಿ ಭೇದವದುಪಚಾರೇಣ ಯೋಜನೀಯಮ್ । ಯಥಾಹುಃ - “ಪ್ರಾಜ್ಞಃ ಸಂಪಿಂಡಿತಪ್ರಜ್ಞಃ” ಇತಿ । ಪ್ರತ್ಯಾದಯಶ್ಚ ಶಬ್ದಾಃ ಸಂಸಾರಿಣ್ಯೇವ ಕಾರ್ಯಕರಣಸಂಘಾತಾತ್ಮಕಸ್ಯ ಜಗತೋ ಜೀವಕರ್ಮಾರ್ಜಿತತಯಾ ತದ್ಭೋಗ್ಯತಯಾ ಚ ಯೋಜನೀಯಾಃ । ತಸ್ಮಾತ್ಸಂಸಾರ್ಯೇವಾನೂದ್ಯತೇ ನ ತು ಪರಮಾತ್ಮಾ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯತ ಇತಿ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ । ಏವಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇಽಭಿಧೀಯತೇ - ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯೋರ್ಭೇದೇನ ವ್ಯಪದೇಶಾದಿತ್ಯನುವರ್ತತೇ । ಅಯಮಭಿಸಂಧಿಃ - ಕಿಂ ಸಂಸಾರಿಣೋಽನ್ಯಃ ಪರಮಾತ್ಮಾ ನಾಸ್ತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ಸಂಸಾರ್ಯಾತ್ಮಪರಂ “ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ ಪ್ರಾಣೇಷು”(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮ್ , ಆಹೋಸ್ವಿದಿಹ ಸಂಸಾರಿವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ಪರಮಾತ್ಮನೋಽಸಂಕೀರ್ತನಾತ್ಸಂಸಾರಿಣಶ್ಚಾದಿಮಧ್ಯಾವಸಾನೇಷ್ವವಮರ್ಶನಾತ್ಸಂಸಾರ್ಯಾತ್ಮಪರಂ, ನ ತಾವತ್ಸಂಸಾರ್ಯತಿರಿಕ್ತಸ್ಯ ತಸ್ಯಾಭಾವಃ । ತತ್ಪ್ರತಿಪಾದಕಾ ಹಿ ಶತಶ ಆಗಮಾಃ “ಈಕ್ಷತೇರ್ನಾಶಬ್ದಮ್”(ಬ್ರ. ಸೂ. ೧ । ೧ । ೫) “ಗತಿಸಾಮಾನ್ಯಾತ್”(ಬ್ರ. ಸೂ. ೧ । ೧ । ೧೦) ಇತ್ಯಾದಿಭಿಃ ಸೂತ್ರಸಂದರ್ಭೈರುಪಪಾದಿತಾಃ । ನ ಚಾತ್ರಾಪಿ ಸಂಸಾರ್ಯತಿರಿಕ್ತಪರಮಾತ್ಮಸಂಕೀರ್ತನಾಭಾವಃ, ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯೋಸ್ತತ್ಸಂಕೀರ್ತನಾತ್ । ನಚ ಪ್ರಾಜ್ಞಸ್ಯ ಪರಮಾತ್ಮನೋ ಜೀವಾದ್ಭೇದೇನ ಸಂಕೀರ್ತನಂ ಸತಿ ಸಂಭವೇ ರಾಹೋಃ ಶಿರ ಇತಿವದೌಪಚಾರಿಕಂ ಯುಕ್ತಮ್ । ನಚ ಪ್ರಾಜ್ಞಶಬ್ದಃ ಪ್ರಜ್ಞಾಪ್ರಕರ್ಷಶಾಲಿನಿ ನಿರೂಢವೃತ್ತಿಃ ಕಥಂಚಿದಜ್ಞವಿಷಯೋ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತುಮುಚಿತಃ । ನಚ ಪ್ರಜ್ಞಾಪ್ರಕರ್ಷೋಽಸಂಕುಚದ್ವೃತ್ತಿರ್ವಿದಿತಸಮಸ್ತವೇದಿತವ್ಯಾತ್ಸರ್ವವಿದೋಽನ್ಯತ್ರ ಸಂಭವತಿ । ನ ಚೇತ್ಥಂಭೂತೋ ಜೀವಾತ್ಮಾ । ತಸ್ಮಾತ್ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯೋರ್ಭೇದೇನ ಜೀವಾತ್ಪ್ರಾಜ್ಞಸ್ಯ ಪರಮಾತ್ಮನೋ ವ್ಯಪದೇಶಾತ್ “ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ”(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿನಾ ಜೀವಾತ್ಮಾನಂ ಲೋಕಸಿದ್ಧಮನೂದ್ಯ ತಸ್ಯ ಪರಮಾತ್ಮಭಾವೋಽನಧಿಗತಃ ಪ್ರತಿಪಾದ್ಯತೇ । ನಚ ಜೀವಾತ್ಮಾನುವಾದಮಾತ್ರಪರಾಣ್ಯೇತಾನಿ ವಚಾಂಸಿ । ಅನಧಿಗತಾರ್ಥಾವಬೋಧನಪರಂ ಹಿ ಶಾಬ್ದಂ ಪ್ರಮಾಣಂ, ನ ತ್ವನುವಾದಮಾತ್ರನಿಷ್ಠಂ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ । ಅತ ಏವ ಚ ಸಂಸಾರಿಣಃ ಪರಮಾತ್ಮಭಾವವಿಧಾನಾಯಾದಿಮಧ್ಯಾವಸಾನೇಷ್ವನುವಾದ್ಯತಯಾಽವಮರ್ಶ ಉಪಪದ್ಯತೇ । ಏವಂ ಚ ಮಹತ್ತ್ವಂ ಚಾಜತ್ವಂ ಚ ಸರ್ವಗತಸ್ಯ ನಿತ್ಯಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಸಂಭವಾನ್ನಾಪೇಕ್ಷಿಕಂ ಕಲ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ ।
ಯಸ್ತು ಮಧ್ಯೇ ಬುದ್ಧಾಂತಾದ್ಯವಸ್ಥೋಪನ್ಯಾಸಾದಿತಿ ।
ನಾನೇನಾವಸ್ಥಾವತ್ತ್ವಂ ವಿವಕ್ಷ್ಯತೇ । ಅಪಿ ತ್ವವಸ್ಥಾನಾಮುಪಜನಾಪಾಯಧರ್ಮಕತ್ವೇನ ತದತಿರಿಕ್ತಮವಸ್ಥಾರಹಿತಂ ಪರಮಾತ್ಮಾನಂ ವಿವಕ್ಷತಿ, ಉಪರಿತನವಾಕ್ಯಸಂದರ್ಭಾಲೋಚನಾದಿತಿ ॥ ೪೨ ॥
ಪತ್ಯಾದಿಶಬ್ದೇಭ್ಯಃ ।
ಸರ್ವಸ್ಯ ವಶೀ ।
ವಶಃ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತಃ ಪ್ರಭವತ್ಯಯಮ್ , ವ್ಯೂಹಾವಸ್ಥಾನಸಮರ್ಥ ಇತಿ । ಅತ ಏವ ಸರ್ವಸ್ಯೇಶಾನಃ, ಸಾಮರ್ಥ್ಯೇನ ಹ್ಯಯಮುಕ್ತೇನ ಸರ್ವಸ್ಯೇಷ್ಟೇ, ತದಿಚ್ಛಾನುವಿಧಾನಾಜ್ಜಗತಃ । ಅತ ಏವ ಸರ್ವಸ್ಯಾಧಿಪತಿಃ ಸರ್ವಸ್ಯ ನಿಯಂತಾ । ಅಂತರ್ಯಾಮೀತಿ ಯಾವತ್ । ಕಿಂಚ ಸ ಏವಂಭೂತೋ ಹೃದ್ಯಂತರ್ಜ್ಯೋತಿಃ ಪುರುಷೋ ವಿಜ್ಞಾನಮಯೋ ನ ಸಾಧುನಾ ಕರ್ಮಣಾ ಭೂಯಾನುತ್ಕೃಷ್ಟೋ ಭವತೀತ್ಯೇವಮಾದ್ಯಾಃ ಶ್ರುತಯೋಽಸಂಸಾರಿಣಂ ಪರಮಾತ್ಮಾನಮೇವ ಪ್ರತಿಪಾದಯಂತಿ । ತಸ್ಮಾಜ್ಜೀವಾತ್ಮಾನಂ ಮಾನಾಂತರಸಿದ್ಧಮನೂದ್ಯ ತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಭಾವಪ್ರತಿಪಾದನಪರೋ “ಯೋಽಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಃ”(ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೭) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಸಂದರ್ಭ ಇತಿ ಸಿದ್ಧಮ್ ॥ ೪೩ ॥
ಇತಿ ಶ್ರೀಮದ್ವಾಚಸ್ಪತಿಮಿಶ್ರವಿರಚಿತಶಾರೀರಕಭಗವತ್ಪಾದಭಾಷ್ಯವಿಭಾಗೇ ಭಾಮತ್ಯಾಂ ಪ್ರಥಮಸ್ಯಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ತೃತೀಯಃ ಪಾದಃ ॥ ೩ ॥
॥ ಇತಿ ಪ್ರಥಮಾಧ್ಯಾಯಸ್ಯ ಜ್ಞೇಯಬ್ರಹ್ಮಪ್ರತಿಪಾದಕಾಸ್ಪಷ್ಟಶ್ರುತಿಸಮನ್ವಯಾಖ್ಯಸ್ತೃತೀಯಃ ಪಾದಃ ॥
ಸುಷುಪ್ತ್ಯುತ್ಕ್ರಾಂತ್ಯೋರ್ಭೇದೇನ॥೪೨॥ ಅತ್ರ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಶಬ್ದಾದುಪಸಂಹಾರಸ್ಥಸರ್ವೇಶಾನಾದಿಶಬ್ದಾಚ್ಚ ವಿಶಯಃ। ಅಂಗುಷ್ಠಮಾತ್ರ ಇತ್ಯತ್ರ ನೋಪಕ್ರಮೋಪಸಂಹಾರೌ ಜೀವೇ, ಅತ್ರ ತು ಸ್ತ ಇತ್ಯಗತತಾ। ಪೂರ್ವತ್ರ ನಾಮಭೇದರೂಪಾಭ್ಯಾಂ ಭೇದವ್ಯಪದೇಶಾಕಾಶಂ ಬ್ರಹ್ಮೇತ್ಯುಕ್ತಂ, ತತ್ರ ಭೇದವ್ಯಪದೇಶೋಽನೇಕಾಂತೋಽಸತ್ಯಪಿ ಭೇದೇ ‘ಪ್ರಾಜ್ಞೇನಾತ್ಮನಾ ಸಂಪರಿಪ್ವಕ್ತ’ ಇತಿ ಭೇದೋಪಚಾರದರ್ಶನಾದಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –
(???)
ಅತ್ರಾಪಿ ಮುಖ್ಯಭೇದಪರತ್ವಸಾಧ್ಯತ್ವಾತ್ಸಂಗತಿಃ ।
ಪೂರ್ವಪಕ್ಷಮಾಹ –
ಆದೀತಿ ।
ಆದಾವಂತೇ ಚ ವಿಜ್ಞಾನಮಯಶಬ್ದಾದ್ ಮಧ್ಯೇ ಸ್ವಪ್ನಾದ್ಯುಕ್ತೇಃ ಸಂಸಾರಿಪರೇ ಗ್ರಂಥೇ ಸತಿ ‘ಮಹಾನಜ’ ಇತ್ಯಾದಿ ಸರ್ವಂ ಸಂಸಾರಿಣ್ಯೇವ ಯೋಜ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಸಂಪಿಂಡಿತಾ ವಿಷಯಸಂಬಂಧಕೃತವಿಕ್ಷೇಪಾಭಾವಾದ್ ಘನೀಭೂತಾ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಯಸ್ಯ ಸ ತಥಾ, ಸಂಸಾರ್ಯೇವಾನೂದ್ಯತ ಇತಿ। ಅನುವಾದಪ್ರಯೋಜನಂ ಕರ್ಮಾಪೇಕ್ಷಿತಕರ್ತೃಸ್ತುತಿಃ।
ನನ್ವಸಿದ್ಧೇ ಈಶ್ವರ ಧರ್ಮಿಣಿ ಭೇದವ್ಯಪದೇಶೋಽಸಿದ್ಧ ಇತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಹ –
ಅಯಮಭಿಸಂಧಿರಿತಿ ।
ದ್ವಿತೀಯಂ ವಿಕಲ್ಪಂ ನಿರಾಚಷ್ಟೇ –
ನ ಚಾತ್ರೇತಿ ।
ನನ್ವಾತ್ಮಶಬ್ದೋ ಜೀವಸ್ವಭಾವವಚನ ಇತ್ಯುಕ್ತಂ, ತತ್ಕಥಂ ತದತಿರಿಕ್ತೇಶ್ವರವ್ಯಪದೇಶೋಽತ ಆಹ –
ನ ಚ ಪ್ರಾಜ್ಞಸ್ಯೇತಿ ।
ನನು ಜೀವಸ್ಯಾಪಿ ಶಾಸ್ತ್ರಾದಿವಿಷಯಪ್ರಜ್ಞಾಪ್ರಕರ್ಷೋಽಸ್ತಿ, ಅತ ಆಹ –
ಅಸಂಕುಚದ್ವೃತ್ತಿರಿತಿ ।
ನನು ಭೇದೇನ ಜೀವಪರವ್ಯಪದೇಶೇ ವಾಕ್ಯಂ ಭಿದ್ಯೇತಾತ ಆಹ –
ಲೋಕಸಿದ್ಧಮನೂದ್ಯೇತಿ ।
ನನ್ವತಿಲಾಘವಾದನುವಾದ ಏವ ಭವತು, ನೇತ್ಯಾಹ –
ನ ತ್ವಿತಿ ।
ನನ್ವಭ್ಯಾಸಾಜ್ಜೀವಪರತ್ವಂ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ, ನೇತ್ಯಾಹ –
ಅತ ಏವೇತಿ ।
ಯತ ಏವಾನುವಾದಮಾತ್ರಮನರ್ಥಕಮತ ಏವ ಪ್ರಾಣಾದಿವಿವೇಕಾರ್ಥಮುಪಕ್ರಮೇ ಜೀವವರ್ಣನಂ ಸ್ವಪ್ನೇದೇರ್ವ್ಯಭಿಚಾರಿತ್ವಾದನಾತ್ಮಧರ್ಮತ್ವಾರ್ಥಂ ಮಧ್ಯೇ ನಿರ್ದೇಶಃ। ಅಂತೇ ಚ ಶೋಧಿತಜೀವಂ ಪರಾಮೃಶ್ಯ ತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮತ್ವಂ ಬೋಧ್ಯತ ಇತಿ ವಿವೇಕಃ।
ಉಪರಿತನವಾಕ್ಯಸಂದರ್ಭೋಽತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತ್ಯಾದಿಃ॥೪೨॥ ವಶಿಶಬ್ದಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಿ –
ವಶ ಇತಿ ।
ವಶಃ ಶಕ್ತಿರಸ್ಯಾಸ್ತೀತಿ ವಶೀ। ತತಃ ಫಲಿತಮಾಹ
ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತ ಇತಿ ।
ಅಯಮೀಶ್ವರಃ ಸರ್ವಸ್ಯ ಜಗತಃ ಪ್ರಭವತಿ ಪ್ರಭುರ್ಭವತಿ ಪ್ರಭಾವಂ ಪ್ರಕಟಯತಿ।
ವ್ಯೂಹೇತಿ ।
ವ್ಯೂಹೇನ ವಿಭಾಗೇನ ಜಗತೋಽವಸ್ಥಾನೇ ಸಾಧ್ಯೇ ಸಮರ್ಥ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಶಕ್ತಸ್ಯ ತಥೈವ ಕರಣಂ ಸರ್ವೇಶಾನಪದಾರ್ಥಃ। ಪ್ರಕೃತಂ ಜಗತ್ಪ್ರತಿ ನಿಯಂತೃತ್ವಂ ಸರ್ವಾಧಿಪತಿತ್ವಮ್॥ ವಿಜ್ಞಾನಮಂತಃಕರಣಮ್ ತನ್ಮಯಃ ತತ್ಪ್ರಾಯಃ। ಪ್ರಾಣೇಷು ಹೃದೀತಿ ವ್ಯತಿರೇಕಾರ್ಥೇ ಸಪ್ತಮ್ಯೌ, ಪ್ರಾಣಬುದ್ಧ್ಯತಿರಿಕ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ। ಅಂತರಿತಿ ಬುದ್ಧಿವೃತ್ತೇರ್ವಿವಿನಕ್ತಿ, ಜ್ಯೋತಿರಿತ್ಯಜ್ಞಾನಾದ್ಭಿನತ್ತಿ। ಪುರುಷಃ ಪೂರ್ಣಃ। ಯೋಽಯಮೇವಭೂತಃ ಸ ಆತ್ಮೇತಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕೀಯಂ ಪ್ರತಿವಚನಂ ಕತಮ ಆತ್ಮೇತಿ ಜನಕಪ್ರಶ್ನಾನಂತರಮ್। ಅನ್ವಾರೂಢಃ ಅಧಿಷ್ಠಿತಃ। ಉತ್ಸರ್ಜದ್ ವೇದನಾತಃ ಶಬ್ದಂ ಕುರ್ವನ್ ಬುದ್ಧೌ ಧ್ಯಾಯಂತ್ಯಾಂ ಧ್ಯಾಯತೀವ ಚಲಂತ್ಯಾಂ ಚಲತೀವ। ಬುದ್ಧಾಂತೋ ಜಾಗ್ರತ್, ಅತಃ ಕಾಮಾದಿವಿವೇಕಾನಂತರಂ, ವಿಮೋಕ್ಷಾಯ ಬ್ರೂಹೀತಿ ಜನಕಃ ಪೃಚ್ಛತಿ। ತೇನ ಜಾಗ್ರದ್ಭೋಗಾದಿನಾ, ಅನನ್ವಾಗತೋ ಭವತ್ಯಸಂಗತ್ವಾದಿತಿ ಪ್ರತಿವಕ್ತಿ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ। ತದಾ ಸುಷುಪ್ತೌ, ಹೃದಯಸ್ಯ ಬುದ್ಧೇಃ ಸಂಬಂಧಿನಃ ಶೋಕಾಁಸ್ತೀರ್ಣೋ ಭವತಿ॥೪೩॥