భామతీవ్యాఖ్యా
వేదాన్తకల్పతరుః
 

వాక్యాన్వయాత్ ।

నను మైత్రేయీబ్రాహ్మణోపక్రమే యాజ్ఞవల్క్యేన గార్హస్థ్యాశ్రమాదుత్తమాశ్రమం యియాసతా మైత్రైయ్యా భార్యాయాః కాత్యాయన్యా సహార్థసంవిభాగకరణ ఉక్తే మైత్రేయీ యాజ్ఞవల్క్యం పతిమమృతత్వార్థినీ పప్రచ్ఛ, యన్ను మ ఇయం భగోః సర్వా పృథ్వీ విత్తేన పూర్ణా స్యాత్కిమహం తేనామృతా స్యాముత నేతి । తత్ర నేతి హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః । యథైవోపకరణవతాం జీవితం తథైవ తే జీవితం స్యాదమృతత్వస్య తు నాశాస్తి విత్తేన । ఎవం విత్తేనామృతత్వాశా భవేద్యది విత్తసాధ్యాని కర్మాణ్యమృతత్వే ఉపయుజ్యేరన్ । తదేవ తు నాస్తి, జ్ఞానసాధ్యత్వాదమృతత్వస్య కర్మణాం చ జ్ఞానవిరోధినాం తత్సహభావిత్వానుపపత్తేరితి భావః । సా హోవాచ మైత్రేయీ యేనాహం నామృతా స్యాం కిమహం తేనం కుర్యాం యదేవ భగవాన్ వేద తదేవ మే బ్రూహి । అమృతత్వసాధనమితి శేషః । తత్రామృతత్వసాధనజ్ఞానోపన్యాసాయ వైరాగ్యపూర్వకత్వాత్తస్య రాగవిషయేషు తేషు తేషు పతిజాయాదిషు వైరాగ్యముత్పాదయితుం యాజ్ఞవల్క్యో “న వా అరే పత్యుః కామాయ”(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౬) ఇత్యాదివాక్యసన్దర్భమువాచ । ఆత్మౌపాధికం హి ప్రియత్వమేషాం న తు సాక్షాత్ప్రియాణ్యేతాని ।

తస్మాదేతేభ్యః పతిజాయాదిభ్యో విరమ్య యత్ర సాక్షాత్ప్రేమ స ఎవ

ఆత్మా వా అరే ద్రష్టవ్యః శ్రోతవ్యో మన్తవ్యో నిదిధ్యాసితవ్యః ।

వాశబ్దోఽవధారణే । ఆత్మైవ ద్రష్టవ్యః సాక్షాత్కర్తవ్యః । ఎతత్సాధనాని చ శ్రవణాదీని విహితాని శ్రోతవ్య ఇత్యాదినా । కస్మాత్ । ఆత్మనో వా అరే దర్శనేన శ్రవణాదిసాధనేనేదం జగత్సర్వంవిదితం భవతీతి వాక్యశేషః । యతో నామరూపాత్మకస్య జగతస్తత్త్వం పారమార్థికం రూపమాత్మైవ భుజఙ్గస్యేవ సమారోపితస్య తత్త్వం రజ్జుః । తస్మాదాత్మని విదితే సర్వమిదం జగత్తత్త్వం విదితం భవతి, రజ్జ్వామివ విదితాయాం సమారోపితస్య భుజఙ్గస్య తత్త్వం విదితం భవతి, యతస్తస్మాదాత్మైవ ద్రష్టవ్యో న తు తదతిరిక్తం జగత్ స్వరూపేణ ద్రష్టవ్యమ్ । కుతః । యతో “బ్రహ్మ తం పరాదాత్”(బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౬) బ్రాహ్మణజాతిర్బ్రాహ్మణోఽహమిత్యేవమభిమాన ఇతి యావత్ । పరాదాత్ పరాకుర్యాదమృతత్వపదాత్ । కం, యోఽన్యత్రాత్మనో బ్రహ్మ బ్రాహ్మణజాతిం వేద । ఎవం క్షత్రియాదిష్వపి ద్రష్టవ్యమ్ । ఆత్మైవ జగతస్తత్త్వం న తు తదతిరిక్తం కిఞ్చిత్తదితి । అత్రైవ భగవతీ శ్రుతిరుపపత్తిం దృష్టాన్తప్రబన్ధేనాహ । యత్ ఖలు యద్గ్రహం వినా న శక్యతే గ్రహీతుం తత్తతో న వ్యతిరిచ్యతే । యథా రజతం శుక్తికాయాః, భుజఙ్గో వా రజ్జోః, దున్దుభ్యాదిశబ్దసామాన్యాద్వా తత్తచ్ఛబ్దభేదాః । న గృహ్యన్తే చ చిద్రూపగ్రహణం వినా స్థితికాలే నామరూపాణి । తస్మాన్న చిదాత్మనో భిద్యన్తే ।

తదిదముక్తమ్ -

స యథా దున్దుభేర్హన్యమానస్యేతి ।

దున్దుభిగ్రహణేన తద్గతం శబ్దసామాన్యముపలక్షయతి । న కేవలం స్థితికాలే నామరూపప్రపఞ్చశ్చిదాత్మాతిరేకేణాగ్రహణాచ్చిదాత్మనో న వ్యతిరిచ్యతేఽపి తు నామరూపోత్పత్తేః ప్రాగపి చిద్రూపావస్థానాత్ తదుపాదానత్వాచ్చ నామరూపప్రపఞ్చస్య తదనతిరేకః, రజ్జూపాదానస్యేవ భుజఙ్గస్య రజ్జోరనతిరేక ఇత్యేతద్దృష్టాన్తేన సాధయతి భగవతీ శ్రుతిః - “స యథార్ద్రైధోఽగ్రేరభ్యాహితస్య పృథగ్ధూమా వినిశ్చరన్త్యేవం వా అరేఽస్య మహతో భూతస్య నిఃశ్వసితమేతద్యదృగ్వేదః”(బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౦) ఇత్యాదినా చతుర్విధో మన్త్ర ఉక్తః । ఇతిహాస ఇత్యాదినాష్టవిధం బ్రాహ్మణముక్తమ్ । ఎతదుక్తం భవతి - యథాగ్నిమాత్రం ప్రథమమవగమ్యతే క్షుద్రాణాం విస్ఫులిఙ్గానాముపాదానమ్ । అథ తతో విస్ఫులిఙ్గా వ్యుచ్చరన్తి । న చైతేఽగ్నేస్తత్త్వాన్యత్వాభ్యాం శక్యన్తే నిర్వుక్తమ్ । ఎవమృగ్వేదాదయోఽప్యల్పప్రయత్నాద్బ్రహ్మణో వ్యుచ్చరన్తో న తతస్తత్త్వాన్యత్వాభ్యాం నిరుచ్యన్తే । ఋగాదిభిర్నామోపలక్ష్యతే । యదా చ నామధేయస్యేయం గతిస్తదా తత్పూర్వకస్య రూపధేయస్య కైవ కథేతి భావః । న కేవలం తదుపాదానత్వాత్తతో న వ్యతిరిచ్యతే నామరూపప్రపఞ్చః, ప్రలయసమయే చ తదనుప్రవేశాత్తతో న వ్యతిరిచ్యతే । యథా సాముద్రమేవామ్భః పృథివీతేజఃసమ్పర్కాత్కాఠిన్యముపగతం సైన్ధవం ఖిల్యః, స హి స్వాకరే సముద్రే క్షిప్తోఽమ్భ ఎవ భవతి, ఎవం చిదమ్భోధౌ లీనం జగచ్చిదేవ భవతి న తు తతోఽతిరిచ్యత ఇతి ।

ఎతద్దృష్టాన్తప్రబన్ధేనాహ -

స యథా సర్వాసామపామిత్యాది ।

దృష్టాన్తప్రబన్ధముక్త్వా దార్ష్టాన్తికే యోజయతి -

ఎవం వా అరే ఇదం మహదితి ।

బృహత్వేన బ్రహ్మోక్తమ్ । ఇదం బ్రహ్మేత్యర్థః । భూతం సత్యమ్ । అనన్తం నిత్యమ్ । అపారం సర్వగతమ్ ।

విజ్ఞానఘనః ।

విజ్ఞానైకరస ఇతి యావత్ । ఎతేభ్యః కార్యకారణభావేన వ్యవస్థితేభ్యో భూతేభ్యః సముత్థాయ సామ్యేనోత్థాయ । కార్యకారణసఙ్ఘాతస్య హ్యవచ్ఛేదాద్దుఃఖిత్వశోకిత్వాదయస్తదవచ్ఛిన్నే చిదాత్మని తద్విపరీతేఽపి ప్రతీయన్తే, యథోదకప్రతిబిమ్బితే చన్ద్రమసి తోయగతాః కమ్పాదయః । తదిదం సామ్యేనోత్థానమ్ । యదా త్వాగమాచార్యోపదేశపూర్వకమనననిదిధ్యాసనప్రకర్షపర్యన్తజోఽస్య బ్రహ్మస్వరూపసాక్షాత్కార ఉపావర్తతే తదా నిర్మృష్టనిఖిలసవాసనావిద్యామలస్య కార్యకారణసఙ్ఘాతభూతస్య వినాశే తాన్యేవ భూతాని నశ్యన్త్యను తదుపాధిశ్చిదాత్మనః ఖిల్యభావో వినశ్యతి । తతో న ప్రేత్య కార్యకారణభూతనివృత్తౌ రూపగన్ధాదిసంజ్ఞాస్తీతి । న ప్రేత్య సంజ్ఞాస్తీతి సంజ్ఞామాత్రనిషేధాదాత్మా నాస్తీతి మన్యమానా సా మైత్రేయీ హోవాచ, అత్రైవ మా భగవానమూముహన్మోహితవాన్ న ప్రేత్య సంజ్ఞాస్తీతి । స హోవాచ యాజ్ఞవల్క్యః స్వాభిప్రాయం, ద్వైతే హి రూపాదివిశేషసంజ్ఞానిబన్ధనో దుఃఖిత్వాద్యభిమానః । ఆనన్దజ్ఞానైకరసబ్రహ్మాద్వయానుభవే తు తత్కేన కం పశ్యేత్ , బ్రహ్మ వా కేన విజానీయాత్ । నహి తదాస్య కర్మర్భావోఽస్తి స్వప్రకాశత్వాత్ । ఎతదుక్తం భవతి - న సంజ్ఞామాత్రం మయా వ్యాసేధి, కిన్తు విశేషసంజ్ఞేతి । తదేవమమృతత్వఫలేనోపక్రమాత్ , మధ్యే చాత్మవిజ్ఞానేన సర్వవిజ్ఞానం ప్రతిజ్ఞాయ తదుపపాదనాత్ , ఉపసంహారే చ మహద్భూతమనన్తమిత్యాదినా చ బ్రహ్మరూపాభిధానాత్ , ద్వైతనిన్దయా చాద్వైతగుణకీర్తనాద్బ్రహ్మైవ మైత్రేయీబ్రాహ్మణే ప్రతిపాద్యం న జీవాత్మేతి నాస్తి పూర్వపక్ష ఇత్యనారభ్యమేవేదమధికరణమ్ । అత్రోచ్యతే - భోక్తృత్వజ్ఞాతృతాజీవరూపోత్థానసమాధయే మైత్రేయీబ్రాహ్మణే పూర్వపక్షేణోపక్రమః కృతః । పతిజాయాదిభోగ్యసమ్బన్ధో నాభోక్తుర్బ్రహ్మణో యుజ్యతే, నాపిజ్ఞానకర్తృత్వమకర్తుః సాక్షాచ్చ మహతో భూతస్య విజ్ఞానాత్మభావేన సముత్థానాభిధానం విజ్ఞానాత్మన ఎవ ద్రష్టవ్యత్వమాహ । అన్యథా బ్రహ్మణో ద్రష్టవ్యత్వపరేఽస్మిన్ బ్రాహ్మణే తస్య విజ్ఞానాత్మత్వేన సముత్థానాభిధానమనుపయుక్తం స్యాత్తస్య తు ద్రష్టవ్యముపయుజ్యత ఇత్యుపక్రమమాత్రం పూర్వపక్షః కృతః ।

భోక్త్రర్థత్వాచ్చ భోగ్యజాతస్యేతి

తదుపోద్బలమాత్రమ్ । సిద్ధాన్తస్తు నిగదవ్యాఖ్యాతేన భాష్యేణోక్తః ॥ ౧౯ ॥

తదేవం పౌర్వాపర్యాలోచనయా మైత్రేయీబ్రాహ్మణస్య బ్రహ్మదర్శనపరత్వే స్థితే భోక్త్రా జీవాత్మనోపక్రమమాచార్యదేశీయమతేన తావత్సమాధత్తే సూత్రకారః -

ప్రతిజ్ఞాసిద్ధేర్లిఙ్గమాశ్మరథ్యః ।

యథా హి వహ్నేర్వికారా వ్యుచ్చరన్తో విస్ఫులిఙ్గా న వహ్నేరత్యన్తం భిద్యన్తే, తద్రూపనిరూపణత్వాత్ , నాపి తతోఽత్యన్తమభిన్నాః, వహ్నేరివ పరస్పరవ్యావృత్త్యభావప్రసఙ్గాత్ , తథా జీవాత్మనోఽపి బ్రహ్మవికారా న బ్రహ్మణోఽత్యన్తం భిద్యన్తే, చిద్రూపత్వాభావప్రసఙ్గాత్ । నాప్యత్యన్తం న భిద్యన్తే, పరస్పరం వ్యావృత్త్యభావప్రసఙ్గాత్ , సర్వజ్ఞం ప్రత్యుపదేశవైయర్థ్యాచ్చ । తస్మాత్కథఞ్చిద్భేదో జీవాత్మనామభేదశ్చ । తత్ర తద్విజ్ఞానేన సర్వవిజ్ఞానప్రతిజ్ఞాసిద్ధయే విజ్ఞానాత్మపరమాత్మనోరభేదముపాదాయ పరమాత్మని దర్శయితవ్యే విజ్ఞానాత్మనోపక్రమ ఇత్యాశ్మరథ్య ఆచార్యో మేనే ॥ ౨౦ ॥

ఆచార్యదేశీయాన్తరమతేన సమాధత్తే -

ఉత్క్రమిష్యత ఎవంభావాదిత్యౌడులోమిః ।

జీవో హి పరమాత్మనోఽత్యన్తం భిన్న ఎవ సన్ దేహేన్ద్రియమనోబుద్ధ్యుపధానసమ్పర్కాత్సర్వదా కలుషః, తస్య చ జ్ఞానధ్యానాదిసాధనానుష్ఠానాత్సమ్ప్రసన్నస్య దేహేన్ద్రియాదిసఙ్ఘాతాదుత్క్రమిష్యతః పరమాత్మనైక్యోపపత్తేరిదమభేదేనోపక్రమణమ్ । ఎతదుక్తం భవతి - భవిష్యన్తమభేదముపాదాయ భేదకాలేఽప్యభేద ఉక్తః । యథాహుః పాఞ్చరాత్రికాః - “ఆముక్తేర్భేద ఎవ స్యాజ్జీవస్య చ పరస్య చ । ముక్తస్య తు న భేదోఽస్తి భేదహేతోరభావతః” ॥ ఇతి ।

అత్రైవ శ్రుతిముపన్యస్యతి -

శ్రుతిశ్చైవమితి ।

పూర్వం దేహేన్ద్రియాద్యుపాధికృతం కలుషత్వమాత్మన ఉక్తమ్ । సమ్ప్రతి స్వాభావికమేవ జీవస్య నామరూపప్రపఞ్చాశ్రయత్వలక్షణం కాలుష్యం పార్థివానామణూనామివ శ్యామత్వం కేవలం పాకేనేవ ।

జ్ఞానధ్యానాదినా తదపనీయ జీవః పరాత్పరతరం పురుషముపైతీత్యాహ -

క్వచిచ్చ జీవాశ్రయమపీతి ।

నదీనిదర్శనమ్ “యథా సోమ్యేమా నద్యః”(ప్ర.ఉ. ౬-౫) ఇతి ॥ ౨౧ ॥

తదేవమాచార్యదేశీయమతద్వయముక్త్వాత్రాపరితుష్యన్నాచార్యమతమాహ సూత్రకారః -

అవిస్థితేరితి కాశకృత్స్నః ।

ఎతద్వ్యాచష్టే -

అస్యైవ పరమాత్మన ఇతి ।

న జీవ ఆత్మనోఽన్యః । నాపి తద్వికారః కిన్త్వాత్మైవావిద్యోపాధానకల్పితావచ్ఛేదః । ఆకాశ ఇవ ఘటమణికాదికల్పితావచ్ఛేదో ఘటాకాశో మణికాకాశో న తు పరమాకాశాదన్యస్తద్వికారో వా । తతశ్చ జీవాత్మనోపక్రమః పరామాత్మనైవోపక్రమస్తస్య తతోఽభేదాత్ । స్థూలదర్శిలోకప్రతీతిసౌకర్యాయౌపాధికేనాత్మరూపేణోపక్రమః కృతః ।

అత్రైవ శ్రుతిం ప్రమాణయతి -

తథా చేతి ।

అథ వికారః పరమాత్మనో జీవః కస్మాన్న భవత్యాకాశాదివదిత్యాహ -

న చ తేజఃప్రభృతీనామితి ।

న హి యథా తేజఃప్రభృతీనామాత్మవికారత్వం శ్రూయతే ఎవం జీవస్యేతి ।

ఆచార్యత్రయమతం విభజతే -

కాశకృత్స్నస్యాచార్యస్యేతి ।

ఆత్యన్తికే సత్యభేదే కార్యకారణభావాభావాదనాత్యన్తికోఽభేద ఆస్థేయః, తథాచ కథఞ్చిద్భేదోఽపీతి తమాస్థాయ కార్యకారణభావ ఇతి మతత్రయముక్త్వా కాశకృత్స్నీయమతం సాధుత్వేన నిర్ధారయతి -

తత్ర తేషు మధ్యే । కాశకృత్స్నీయం మతమితి ।

ఆత్యన్తికే హి జీవపరమాత్మనోరభేదే తాత్త్వికేఽనాద్యవిద్యోపాధికల్పితో భేదస్తత్త్వమసీతి జీవాత్మనో బ్రహ్మభావతత్త్వోపదేశశ్రవణమనననిదిధ్యాసనప్రకర్షపర్యన్తజన్మనా సాక్షాత్కారేణ విద్యయా శక్యః సమూలకాషం కషితుం, రజ్జ్వామహివిభ్రమ ఇవ రజ్జుతత్త్వసాక్షాత్కారేణ, రాజపుత్రస్యేవ చ మ్లేచ్ఛకులే వర్ధమానస్యాత్మని సమారోపితో మ్లేచ్ఛభావో రాజపుత్రోఽసీతి ఆప్తోపదేశేన । న తు మృద్వికారః శరావాదిః శతశోఽపి మృన్మృదితి చిన్త్యమానస్తజ్జన్మనా మృద్భావసాక్షాత్కారేణ శక్యో నివర్తయితుం, తత్కస్య హేతోః, తస్యాపి మృదో భిన్నాభిన్నస్య తాత్త్వికత్వాత్ , వస్తుతస్తు జ్ఞానేనోచ్ఛేత్తుమశక్యత్వాత్ , సోఽయం ప్రతిపిపాదయిషితార్థానుసారః । అపి చ జీవస్యాత్మవికారత్వే తస్య జ్ఞానధ్యానాదిసాధనానుష్ఠానాత్స్వప్రకృతావప్యయే సతి నామృతత్వస్యాశాస్తీత్యపురుషార్థత్వమమృతత్వప్రాప్తిశ్రుతివిరోధశ్చ ।

కాశకృత్స్నమతే త్వేతదుభయం నాస్తీత్యాహ -

ఎవం చ సతీతి ।

నను యది జీవో న వికారః కిన్తు బ్రహ్మైవ కథం తర్హి తస్మిన్నామరూపాశ్రయత్వశ్రుతిః, కథఞ్చ “యథాగ్నేః క్షుద్రా విస్ఫులిఙ్గా” (బృ. ఉ. ౨ । ౧ । ౨౦) ఇతి బ్రహ్మవికారశ్రుతిరిత్యాశఙ్కాముపసంహారవ్యాజేన నిరాకరోతి -

అతశ్చ స్వాశ్రయస్యేతి ।

యతః ప్రతిపిపాదయిషితార్థానుసారశ్చామృతత్వప్రాప్తిశ్చ వికారపక్షే న సమ్భవతః, అతశ్చేతి యోజనా ।

ద్వితీయపూర్వపక్షబీజమనయైవ త్రిసూత్ర్యాపాకరోతి -

యదప్యుక్తమితి ।

శేషమతిరోహితార్థం వ్యాఖ్యాతార్థం చ । తృతీయపూర్వపక్షబీజనిరాసే కాశకృత్స్నీయేనైవేత్యవధారణం తన్మతాశ్రయణేనైవ తస్య శక్యనిరాసత్వాత్ । ఐకాన్తికే హ్యద్వైతే ఆత్మనోఽన్యకర్మకరణే “కేన కం పశ్యేత్”(బృ. ఉ. ౪ । ౫ । ౧౫) ఇతి ఆత్మనశ్చ కర్మత్వం “విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాత్” (బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౧౪) ఇతి శక్యం నిషేద్ధుమ్ । భేదాభేదపక్షే వైకాన్తికే వా భేదే సర్వమేతదద్వైతాశ్రయమశక్యమిత్యవధారణస్యార్థః ।

న కేవలం కాశకృత్స్నీయదర్శనాశ్రయణేన భూతపూర్వగత్యా విజ్ఞాతృత్వమపి తు శ్రుతిపౌర్వాపర్యపర్యాలోచనయాప్యేవమేవేత్యాహ -

అపి చ యత్ర హీతి ।

కస్మాత్ పునః కాశకృత్స్నస్య మతమాస్థీయతే నేతరేషామాచార్యాణామిత్యత ఆహ -

దర్శితం తు పురస్తాదితి ।

కాశకృత్స్నీయస్య మతస్య శ్రుతిప్రబన్ధోపన్యాసేన పునః శ్రుతిమత్త్వం స్మృతిమత్త్వం చోపసంహారోపక్రమమాహ -

అతశ్చేతి ।

క్వచిత్పాఠ ఆతశ్చేతి । తస్యావశ్యం చేత్యర్థః । జననజరామరణభీతయో విక్రియాస్తాసాం సర్వాసాం “మహానజః”(బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ఇత్యాదినా ప్రతిషేధః । పరిణామపక్షేఽన్యస్య చాన్యభావపక్షే ఐకాన్తికాద్వైతప్రతిపాదనపరాః “ఎకమేవాద్వితీయమ్” (ఛా. ఉ. ౬ । ౨ । ౧) ఇత్యాదయః, ద్వైతదర్శననిన్దాపరాశ్చ “అన్యోఽసావన్యోఽహమస్మి” (బృ. ఉ. ౧ । ౪ । ౧౦) ఇత్యాదయః, జన్మజరాదివిక్రియాప్రతిషేధపరాశ్చ “ఎష మహానజః”(బృ. ఉ. ౪ । ౪ । ౨౫) ఇత్యాదయః శ్రుతయ ఉపరుధ్యేరన్ । అపిచ యది జీవపరమాత్మనోర్భేదాభేదావాస్థీయేయాతాం తతస్తయోర్మిథో విరోధాత్సముచ్చయాభావాదేకస్య బలీయస్త్వే నాత్మని నిరపవాదం విజ్ఞానం జాయేత, బలీయసైకేన దుర్బలపక్షావలమ్బినో జ్ఞానస్య బాధనాత్ । అథ త్వగృహ్యమాణవిశేషతయా న బలాబలావధారణం, తతః సంశయే సతి న సునిశ్చితార్థమాత్మని జ్ఞానం భవేత్ । సునిశ్చితార్థం చ జ్ఞానం మోక్షోపాయః శ్రూయతే - “వేదాన్తవిజ్ఞానసునిశ్చితార్థాః” (ము. ఉ. ౩ । ౨ । ౬) ఇతి ।

తదేతదాహ -

అన్యథా ముముక్షూణామితి ।

'ఎకత్వమనుపశ్యతః” ఇతి శ్రుతిర్న పునరేకత్వానేకత్వే అనుపశ్యత ఇతి ।

నను యది క్షేత్రజ్ఞపరమాత్మనోరభేదో భావికః, కథం తర్హి వ్యపదేశబుద్ధిభేదౌ క్షేత్రజ్ఞః పరమాత్మేతి కథఞ్చ నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తస్వభావస్య భగవతః సంసారితా । అవిద్యాకృతనామరూపోపాధివశాదితి చేత్ । కస్యేయమవిద్యా । న తావజ్జీవస్య, తస్య పరమాత్మనో వ్యతిరేకాభావాత్ । నాపి పరమాత్మనః, తస్య విద్యైకరసస్యావిద్యాశ్రయత్వానుపపత్తేః । తదత్ర సంసారిత్వాసంసారిత్వవిద్యావిద్యావత్త్వరూపవిరుద్ధధర్మసంసర్గాద్బుద్ధివ్యపదేశభేదాచ్చాస్తి జీవేశ్వరయోర్భేదోఽపి భావిక ఇత్యత ఆహ -

స్థితే చ పరమాత్మక్షేత్రజ్ఞాత్మైకత్వేతి ।

న తావద్భేదాభేదావేకత్ర భావికౌ భవితుమర్హత ఇతి విప్రపఞ్చితం ప్రథమే పాదే । ద్వైతదర్శననిన్దయా చైకాన్తికాద్వైతప్రతిపాదనపరాః పౌర్వాపర్యాలోచనయా సర్వే వేదాన్తాః ప్రతీయన్తే । తత్ర యథా బిమ్బాదవదతాత్తాత్త్వికే ప్రతిబిమ్బానామభేదేఽపి నీలమణికృపాణకాచాద్యుపధానభేదాత్కాల్పనికో జీవానాం భేదో బుద్ధివ్యపదేశభేదౌ వర్తయతి, ఇదం బిమ్బమవదాతమిమాని చ ప్రతిబిమ్బాని నీలోత్పలపలాశశ్యామలాని వృత్తదీర్ఘాదిభేదభాఞ్జి బహూనీతి, ఎవం పరమాత్మనః శుద్ధస్వభావాజ్జీవానమభేద ఐకాన్తికేఽప్యనిర్వచనీయానాద్యవిద్యోపధానభేదాత్కాల్పనికో జీవానాం భేదో బుద్ధివ్యపదేశభేదావయం చ పరమాత్మా శుద్ధవిజ్ఞానానన్దస్వభావ ఇమే చ జీవా అవిద్యాశోకదుఃఖాద్యుపద్రవభాజ ఇతి వర్తయతి । అవిద్యోపధానం చ యద్యపి విద్యాస్వభావే పరమాత్మని న సాక్షాదస్తి తథాపి తత్ప్రతిబిమ్బకల్పజీవద్వారేణ పరస్మిన్నుచ్యతే । న చైవమన్యోన్యాశ్రయో జీవవిభాగాశ్రయాఽవిద్యా, అవిద్యాశ్రయశ్చ జీవవిభాగ ఇతి, బీజాఙ్కురవదనాదిత్వాత్ । అత ఎవ కానుద్దిశ్యైష ఈశ్వరో మాయామారచయత్యనర్థికాం, ఉద్దేశ్యానాం సర్గాదౌ జీవానామభావాత్ , కథం చాత్మానం సంసారిణం వివిధవేదనాభాజం కుర్యాదిత్యాద్యనుయోగో నిరవకాశః । న ఖల్వాదిమాన్ సంసారః, నాప్యాదిమానవిద్యాజీవవిభాగః, యేనానుయుజ్యేతేతి । అత్ర చ నామగ్రహణేనావిద్యాముపలక్షయతి ।

స్యాదేతత్ । యది న జీవాత్ బ్రహ్మ భిద్యతే, హన్త జీవః స్ఫుట ఇతి బ్రహ్మాపి తథా స్యాత్ , తథా చ “నిహితం గుహాయామ్”(తై. ఉ. ౨ । ౧ । ౧) ఇతి నోపపద్యత ఇత్యత ఆహ -

న హి సత్యమితి ।

యథా హి బిమ్బస్య మణికృపాణాదయో గుహా ఎవం బ్రహ్మణోఽపి ప్రతిజీవం భిన్నా అవిద్యా గుహా ఇతి । యథా ప్రతిబిమ్బేషు భాసమానేషు బిమ్బం తదభిన్నమపి గుహ్యమేవం జీవేషు భాసమానేషు తదభిన్నమపి బ్రహ్మ గుహ్యమ్ ।

అస్తు తర్హి బ్రహ్మణోఽన్యద్గుహ్యమిత్యత ఆహ -

న చ బ్రహ్మణోఽన్య ఇతి ।

యే తు

ఆశ్మరథ్యప్రభృతయః

నిర్బన్ధం కుర్వన్తి తే వేదాన్తార్థమితి ।

బ్రహ్మణః సర్వాత్మనా భాగశో వా పరిణామాభ్యుపగమే తస్య కార్యత్వాదనిత్యత్వాచ్చ తదాశ్రితో మోక్షోఽపి తథా స్యాత్ । యది త్వేవమపి మోక్షం నిత్యమకృతకం బ్రూయుస్తత్రాహ -

న్యాయేనేతి ।

ఎవం యే నదీసముద్రనిదర్శనేనాముక్తేర్భేదం ముక్తస్య చాభేదం జీవస్యాస్థిషత తేషామపి న్యాయేనాసఙ్గతిః । నో జాతు ఘటః పటో భవతి । ననూక్తం యథా నదీ సముద్రో భవతీతి । కా పునర్నద్యభిమతా ఆయుష్మతః । కిం పాథఃపరమాణవ ఉతైషాం సంస్థానభేద ఆహోస్విత్తదారబ్ధోఽవయవీ । తత్ర సంస్థానభేదస్య వావయవినో వా సముద్రనివేశే వినాశాత్ కస్య సముద్రేణైకతా । నదీపాథఃపరమాణూనాం తు సముద్రపాథఃపరమాణుభ్యః పూర్వవస్థితేభ్యో భేద ఎవ నాభేదః । ఎవం సముద్రాదపి తేషాం భేద ఎవ । యే తు కాశకృత్స్నీయమేవ మతమాస్థాయ జీవం పరమాత్మనోంఽశమాచఖ్యుస్తేషాం కథం “నిష్కలం నిష్క్రియం శాన్తమ్”(శ్వే. ఉ. ౬ । ౧౯) ఇతి న శ్రుతివిరోధః । నిష్కలమితి సావయవత్వం వ్యాసేధి న తు సాంశత్వమ్ , అంశశ్చ జీవః పరమాత్మనో నభస ఇవ కర్ణనేమిమణ్డలావచ్ఛిన్నం నభః శబ్దశ్రవణయోగ్యం, వాయోరివ చ శరీరావచ్ఛిన్నః పఞ్చవృత్తిః ప్రాణ ఇతి చేత్ । న తావన్నభో నభసోంఽశః, తస్య తత్త్వాత్ । కర్ణనేమిమణ్డలావచ్ఛిన్నమంశ ఇతి చేత్ , హన్త తర్హి ప్రాప్తాప్రాప్తవివేకేన కర్ణనేమిమణ్డలం వా తత్సంయోగో వేత్యుక్తం భవతి । నచ కర్ణనేమిమణ్డలం తస్యాంశః, తస్య తతో భేదాత్ । తత్సంయోగో నభోధర్మత్వాత్తస్యాంశ ఇతి చేత్ । న । అనుపపత్తేః । నభోధర్మత్వే హి తదనవయవం సర్వత్రాభిన్నమితి తత్సంయోగః సర్వత్ర ప్రథేత । నహ్యస్తి సమ్భవోఽనవయవమవ్యాప్యవర్తత ఇతి । తస్మాత్తత్రాస్తి చేద్వ్యాప్యైవ । న చేద్వ్యాప్నోతి తత్ర నాస్త్యేవ । వ్యాప్యైవాస్తి కేవలం ప్రతిసమ్బన్ధ్యధీననిరూపణతయా న సర్వత్ర నిరూప్యత ఇతి చేత్ , న నామ నిరూప్యతామ్ । తత్సంయుక్తం తు నభః శ్రవణయోగ్యం సర్వత్రాస్తీతి సర్వత్ర శ్రవణప్రసఙ్గః । నచ భేదాభేదయోరన్యతరేణాంశః శక్యో నిర్వక్తుం న చోభాభ్యాం, విరుద్ధయోరేకత్రాసమవాయాదిత్యుక్తమ్ । తస్మాదనిర్వచనీయానాద్యవిద్యాపరికల్పిత ఎవాంశో నభసో న భావిక ఇతి యుక్తమ్ । నచ కాల్పనికో జ్ఞానమాత్రాయత్తజీవితః కథమవిజ్ఞాయమానోఽస్తి, అసంశ్చాంశః కథం శబ్దశ్రవణలక్షణాయ కార్యాయ కల్పతే, న జాతు రజ్జ్వామజ్ఞాయమాన ఉరగో భయకమ్పాదికార్యాయ పర్యాప్త ఇతి వాచ్యమ్ । అజ్ఞాతత్వాసిద్ధేః కార్యవ్యఙ్గత్వాదస్య । కార్యోత్పాదాత్పూర్వమజ్ఞాతం కథం కార్యోత్పాదాఙ్గమితి చేత్ । న । పూర్వపూర్వకార్యోత్పాదవ్యఙ్గ్యత్వాదసత్యపి జ్ఞానే తత్సంస్కారానువృత్తేరనాదిత్వాచ్చ కల్పనా తత్సంస్కారప్రవాహస్య । అస్తు వానుపపత్తిరేవ కార్యకారణయోర్మాయాత్మకత్వాత్ । అనుపపత్తిర్హి మాయాముపోద్బలయత్యనుపపద్యమానార్థత్వాన్మాయాయాః । అపి చ భావికాంశవాదినాం మతే భావికాంశస్య జ్ఞానేనోచ్ఛేత్తుమశక్యత్వాన్న జ్ఞానధ్యానసాధనో మోక్షః స్యాత్ । తదేవమకాశాంశ ఇవ శ్రోత్రమనిర్వచనీయమ్ । ఎవం జీవో బ్రహ్మణోంఽశ ఇతి కాశకృత్స్నీయం మతమితి సిద్ధమ్ ॥ ౨౨ ॥

నన్విత్యాదినా ; ఎవమితి ; అమృతత్వేతి ; ఆత్మేతి ; కుత ఇతి ; యత్ఖల్వితి ; యదా చేతి ; ఎతదితి ; దార్ష్టాన్తికే ఇతి ; స హోవాచేతి ; ఆనన్దేతి ; బ్రహ్మ వేతి ; అత్రోచ్యత ఇతి ; భోక్తృత్వేతి ; పతీతి ; నాపీతి ; సాక్షాచ్చేతి ; సిద్ధాన్తస్త్వితి ; తదేవమిత్యాదినా ; ఆచార్యదేశీయేతి ; ప్రతిజ్ఞేతి ; జీవో హీతి ; న చ తేజ ఇతి ; ఆత్యన్తికే ఇతి ; కాశకృత్స్నీయేనైవేతి ; ఐకాన్తికే హీతి ; న కేవలమితి ; కస్మాత్పునరితి ; శ్రుతిప్రబన్ధేతి ; జననేతి ; పరిణామేతి ; అపి చేతి ; విరోధాదితి ; నాత్మనీతి ; అథ త్వితి ; ఎకత్వమితి ; కథం తర్హీతి ; కథం చేతి ; అవిద్యేత్యాదినా ; న తావద్భేదాభేదావితి ; ద్వైతేతి ; తత్ర యథేత్యాదినా ; న ఖల్వితి ; అత్ర చేతి ; యథా హీతి ; అస్తు తర్హీతి ; అపి త్విత్యాదినా ఇతీత్యన్తేన ; బ్రహ్మణ ఇతి ; ఎవమితి ; ఎవం సముద్రాదపీతి ; యే త్విత్యాదినా ; వాయోరితి ; న హీతి ; వ్యాప్యైవేతి ; న నామేతి ; న చేతి ; న చ కాల్పనిక ఇతి ; అసంశ్చేతి ; అజ్ఞాతత్వేతి ; కార్యేతి ; కార్యోత్పాదాదితి ; న పూర్వేతి ; అసత్యపీతి ; అనాదిత్వాచ్చేతి ; అస్తు వేతి ;

వాక్యాన్వయాత్॥౧౯॥ అత్ర జీవబ్రహ్మాలిఙ్గాభ్యాం విశయః। పూర్వత్ర బ్రహ్మోపక్రమాత్ తత్పరత్వదిహాపి జీవోపక్రమాత్తత్పరతేతి సఙ్గతిః। క్వచిత్సమన్వయస్య జీవమాత్రపర్యవసాననిషేధాత్పాదసఙ్గతిః। మైత్రేయీబ్రాహ్మాణార్థమనుక్రామన్ ప్రాతర్దననయేన గతార్థతామాశఙ్కతే –

నన్విత్యాదినా।

యియాసతా గన్తుమిచ్ఛతా। కాత్యాయన్యా ద్వితీయభార్యయా। యత్ యది। భగోః భగవన్ తేనామృతా కిం స్యామితి ప్రశ్నః। ఉపకరణవతామ్ అశనవసనాదిమతామ్।

సిద్ధరూపస్య విత్తస్య అమృతత్వసాధనభావాప్రాప్తేః ప్రతిషేధాయోగమాశఙ్క్య తత్సాధ్యకర్మద్వారా ప్రాప్తిముపపాదయతి –

ఎవమితి ।

శ్రుతౌ తచ్ఛబ్దార్థమాహ –

అమృతత్వేతి ।

అమృతత్వసాధనజ్ఞానోపన్యాసాయ వైరాగ్యముత్పాదయితుం వాక్యసన్దర్భమువాచేత్యన్వయః।

వాక్యసన్దర్భం వ్యాఖ్యాతి –

ఆత్మేతి ।

ఆత్మా వా అరే ఇతి కృతసన్ధికో వైశబ్దోఽనుకారాద్వాదశబ్ద ఉక్తః। విహితాని విధివన్నిగదైర్బోధితానీత్యర్థః। కస్మాదిత్యత్ర ద్రష్టవ్య ఇత్యనుషఙ్గః శ్రవణాదీని సాధనాని యస్య తత్తథోక్తమ్। ఆత్మనో వేత్యాదివాక్యే విదితమిత్యస్యానన్తరం భవతీతి శేషో ద్రష్టవ్య ఇత్యర్థః। మతిర్మననమ్। విజ్ఞానం నిదిధ్యాసనమ్। శ్రవణాదినా యద్దర్శనం తేనేత్యర్థః।

ఆత్మదర్శనఫలముక్త్వాఽనాత్మదృష్టౌ దోషదర్శకం వాక్యమవతారయతి –

కుత ఇతి ।

బ్రాహ్మణ్యాద్యభిమానో నియోజ్యత్వావిర్భావనేనాత్మతత్త్వాద్ భ్రంశయేదిత్యర్థః।

స యథా దున్దుభేర్హన్యమానస్య న బ్రాహ్యాన్ శబ్దాన్ శక్నుయాద్గ్రహణాయ దున్దుభేస్తు గ్రహణేన దున్దుభ్యాఘాతస్య వా శబ్దో గృహీత ఇత్యాదిశ్రుతిసూచితమనుమానం విశదయతి –

యత్ఖల్వితి ।

స దృష్టాన్తో యథా లోకే దున్దుభేర్హన్యమానస్య లక్షణయా హన్యమానదున్దుభ్యభివ్యక్తశబ్దత్వసామాన్యస్య విశేషభూతాన్ సామాన్యాద్బాహ్యత్వేన గ్రహీతుం న శక్నుయాదితి వ్యతిరేకః। ఎవమన్వయోఽపి। దున్దుభిశబ్దస్య గ్రహణేన తద్విశేషశబ్దో దున్దుభ్యాఘాతసంజ్ఞకో గృహీతః, ఆఘాతస్య వా గ్రహణేన తదవాన్తరవిశేషశబ్దో గృహీత ఇతి శ్రుత్యర్థః। ఆర్ద్రైరేధోభిరిద్ధ ఆర్ద్రైధాః। అభ్యాహితః ఉపచితః। పఞ్చమ్యర్థే షష్ఠ్యౌ। ధూమగ్రహణం విస్ఫులిఙ్గాద్యుపలక్షణార్థమ్। కిం తన్నిః శ్వసితం తదాహ శ్రుతిః - యదృగ్వేదో యజుర్వేదః సామవేదోఽథర్వాఙ్గిరస ఇతిహాసః పురాణం విద్యా ఉపనిషదః శ్లోకాః సూత్రాణ్యనువ్యాఖ్యానాని వ్యాఖ్యానానీతి। అథర్వాఙ్గిరసోన్తశ్చతుర్విధో మన్త్రః। ఇతిహాసః - ఉర్వశీ హాప్సరాః పురూరవసమైలం చకమే ఇత్యాది। పురాణం – సాదేవ సోమ్యేదమగ్ర ఆసీదిత్యాది సర్గాదికథకమ్। విద్యాః - దేవయజనవిద్యాద్యాః। ఉపనిషదః - ప్రియమిత్యేతదుపాసీతేత్యాద్యా రహస్యోపాసనాః। శ్లోకాః - బ్రాహ్మణప్రభవా మన్త్రాస్తదేతే శ్లోకా ఇత్యాదౌ నిర్దిష్టాః। సూత్రాణ్యాత్మేత్యేవోపాసీతేత్యాదివస్తుసగ్రహవాక్యాని। అనువ్యాఖ్యానాని సంగ్రహవివరాణాని। వ్యాఖ్యానాని మన్త్రవ్యాఖ్యాః। ఇత్యష్టవిధం బ్రాహ్మణమిత్యర్థః।

శ్రుతౌ శబ్దసృష్ఠ్యర్థాదర్థసృష్టిరుక్తేతి వదన్నామరూపప్రపఞ్చకారణతాం వ్యాచక్షణ ఇతి భాష్యాభిప్రాయమాహ –

యదా చేతి ।

సిద్ధాన్త ఎవ ప్రకట ఇతి గతార్థత్వం శఙ్క్యతేఽతః శఙ్కావసరేఽపి యుక్తా సిద్ధాన్తభాప్యవ్యాఖ్యా। స యథా సైన్ధవఖిల్య ఇతి వాక్యేన జ్ఞాననిమిత్త ఆత్యన్తికః ప్రలయః ప్రపఞ్చస్యోక్తస్తమాహ - యథా సాముద్రమితి। ఖిల్యో ఘనః।

ఆత్యన్తికప్రలయే పరాకృతో లయో దృష్టాన్తత్వేనోచ్యత ఇత్యాహ –

ఎతదితి ।

సముద్రేఽపాం లయః ప్రాకృతలయే దృష్టాన్తో న త్వాత్యన్తికలయే। సర్వేషాం స్పర్శానాం త్వగేకాయనమిత్యాదిదృష్టాన్తప్రబన్ధః।

తత్ర హి మహాప్రలయసమయే త్వగాదిశబ్దలక్ష్యస్పర్శత్వాదిసామాన్యేషు తద్విశేషాణాం తేషాం చ సామాన్యానాం క్రమేణ బ్రహ్మణి లయ ఉచ్యతే ఇతి। ‘ఎవం వా అరే ఇదం మహ’దితి శ్రుతిం వ్యాచక్షాణ ఉదాహరతి –

దార్ష్టాన్తికే ఇతి ।

అవచ్ఛేదోఽల్పత్వమ్। ‘యత్ర హి ద్వైతమివ భవతి తదితర ఇతరం పశ్య’తీతి వాక్యం విభజతే –

స హోవాచేతి ।

‘యత్ర త్వస్య సర్వమాత్మైవాభూత్తత్కేన విజానీయా’దితి వాక్యం వివృణోతి –

ఆనన్దేతి ।

విషయాభావేఽప్యాత్మభూతం బ్రహ్మ జానీయాదితి శఙ్కాపనుత్తయే విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయా’దితి వాక్యం, తద్వ్యాచష్టే –

బ్రహ్మ వేతి ।

యేనాహం నామృతా స్యామిత్యమృతత్వోపక్రమాద్ దున్దుభ్యాదిభిస్తదుపపాదనాత్। బ్రహ్మ తం పరాదాదిత్యాది ద్వైతనిన్దా। ఇదం బ్రహ్మేదం క్షత్రమిత్యారభ్యేదం సర్వం యదయమాత్మేత్యన్తమద్వైతగుణకీర్తనమ్। అస్తీత్యాఖ్యాతప్రతిరూపకమవ్యయమ్। విద్యామానపూర్వపక్షమిత్యర్థః। యద్యపీహ జీవబ్రహ్మలిఙ్గసందేహే సర్వాత్మబ్రహ్మణ్యన్తర్భవన్తో జీవధర్మా న బ్రహ్మపరతయా యోజ్యన్తే।

ప్రాతర్దనాధికరణే (బ్ర.అ.౧.పా.౧.సూ.౨౬) ఎవ తత్సిద్ధేః నాపి ప్రసిద్ధజీవానువాదేనాప్రసిద్ధబ్రహ్మాత్మబోధనపరతాఽవధార్యతే, సుషుప్త్యుత్క్రాన్త్యాధికరణే(బ్ర.అ.౧.పా.౩.సూ.౪౪) తత్సిద్ధేః; తథాపి జీవమనూద్య బ్రహ్మత్వాబోధనాదనువాద్యవిధేయయోర్భేదాభేదావితి మతనిరాసేన ఐకాన్తికమద్వైతం ప్రతిపాద్యత ఇత్యాహ –

అత్రోచ్యత ఇతి ।

మైత్రేయీబ్రాహ్మణవిషయే జీవమాత్రపరత్వపూర్వపక్షేణ ప్రస్తావమాత్రం కృతం, తత్కిమర్థమత ఆహ –

భోక్తృత్వేతి ।

భోక్తృత్వాదీనాం భేదపరత్వేన శఙ్క్యమానానాం సమాధయే ఇత్యర్థః।

భోక్తృత్వం విభజతే –

పతీతి ।

ఆత్మనస్తు కామాయ పతిః ప్రియో భవతి, ఆత్మనస్తు కామాయ జాయా ప్రియేత్యాదిసంబన్ధ ఇత్యర్థః।

జ్ఞాతృతామాహ –

నాపీతి ।

విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాదితి శ్రుతమిత్యర్థః।

జీవరూపేణ బ్రహ్మణ ఉత్థానముత్పత్తిమాహ –

సాక్షాచ్చేతి ।

భోక్తృత్వాదేరర్థాపత్త్యా జీవధీః, ఇహ తు బ్రహ్మణ ఉత్పత్త్యా ముఖత ఎవేతి సాక్షాద్గ్రహణమ్। భాష్యే భోక్త్రర్థత్వాద్భోగ్యజాతస్య జీవజ్ఞానాత్ సర్వజ్ఞానోపచార ఇతి జీవపక్షస్యోపబృంహణాభాసో దున్దుభ్యాదిభిః సర్వజ్ఞానోపపాదనాదుపచారాఽయోగాదిత్యర్థః।

సిద్ధాన్తభాష్యం గతార్థత్వవర్ణనచ్ఛలేన వివృతమిత్యభిప్రేత్యాహ –

సిద్ధాన్తస్త్వితి ।

లిఙ్గత్రయసమాధిం శ్లోకోక్తం దర్శయతి –

తదేవమిత్యాదినా ।

పూర్వపక్షమాహ –

ఆచార్యదేశీయేతి ।

ప్రతిజ్ఞేతి ।

తద్రూపేణ వహ్నిరూపేణ నిరూపణం యేషాం తే తథా। అత్యన్తమభేదే బ్రహ్మవత్పరస్పరమవ్యావృత్తిప్రసఙ్గాత్ బ్రహ్మవ్యతిరిక్తజీవాభావే చ తస్యైవోపదేశః స్యాత్ తస్య చాయుక్తత్వాదిత్యర్థః। పరమాత్మని దర్శయితవ్యే యో విజ్ఞానాత్మనోపక్రమః స తయోరభేదమాదాయ।

స చాభేదః ప్రతిజ్ఞాసిద్ధయే ఇతి యోజనా॥౨౦॥ ఆశ్మరథ్యమతాద్భినత్తి –

జీవో హీతి ।

ఉపాధిసంపర్కో హేతుః కాలుష్యే, న జీవపరభేదే। సర్వదేతి అనాదికాలే। భేదహేతోః గమకస్య సంసారిత్వాదేరీశ్వరవిరుద్ధధర్మస్యేత్యర్థః। వృద్ధవైశేషికదృష్ట్యాఽనాద్యణుశ్యామతోదాహృతా। యథా నద్యః స్యాన్దమానాః సముద్రేఽస్తం గచ్ఛన్తి నామరూపే విహాయేత్యుదాహర్తవ్యమ్। తద్ధి తథా విద్వానిత్యస్య పూర్వార్ధమ్।

అర్థసామ్యాత్తు యథా సోమ్యేమా నద్యః స్యన్దమానాః సముద్రం ప్రాప్యాస్తం గచ్ఛన్తీత్యుదాహరత్॥౨౧॥ అనేన జీవేనాత్మనేతి సామానాధికరణ్యం కార్యకారణభావేన భేదాభేదపరమితి శఙ్కితే పరిహరతి –

న చ తేజ ఇతి ।

ఆశ్మరథ్యమతే కార్యకరణభావస్య వాస్తవత్వేనాన్యూనత్వాత్కియానపీతి భాష్యనిర్దేశాయోగమాశఙ్క్యాహ –

ఆత్యన్తికే ఇతి ।

అభేదే ఆత్యన్తికే సతి విద్యమాన ఇతి చ్ఛేదః। ఆస్థితే కథంచిదభేదేఽపీషద్భేద ఆపతతీతి స కార్యకారణభావనిర్వాహక ఇతి లక్షణయా తథోక్త ఇత్యర్థః। ననూచ్ఛేదాభిధానమేతదితి శేషం భాష్యం న సంజ్ఞామాత్రం వ్యాసేధీత్యాదిగ్రన్థేన వ్యాఖ్యాతార్థమిత్యర్థః।

భాష్యే - విజ్ఞాతారమితి కర్తృనిర్దేశలిఙ్గం కాశకృత్స్నమతేనైవ పరిహరణీయమిత్యేవకారస్యాభిప్రాయమాహ –

కాశకృత్స్నీయేనైవేతి ।

శక్యనిరాకరణత్వమేవ దర్శయతి –

ఐకాన్తికే హీతి ।

‘‘యత్ర త్వస్య సర్వమాత్మైవాభూత్తత్ కేన కం పశ్యే’’ దిత్యాత్మనోఽన్యకర్మకరణే నిషిద్ధే తత ఆత్మనం జానాత్వితి శఙ్కాయాం స్వప్రకాశం విజ్ఞాతారం కేన విజానీయాదితి తత్కర్మత్వం ప్రతిషిద్ధమ్। ఎతాని భేదపక్షే భేదాభేదపక్షే చ నిషేద్ధుం న శక్యాని ప్రమాణాదేః సత్త్వాదిత్యర్థః। అత్యన్తభిన్నస్య తత్కేనేతి ప్రతిషేధో విజ్ఞాతారమితి వ్యావృత్తత్వేన జీవగ్రహణాఽనిషేధ ఇతి కేనచిదయుక్తముక్తమ్, ఆత్మైవాభూదితి భేదాభేదప్రతిషేధాత్ యత్ర హి ద్వైతమివేతి ఇవకారేణ ద్వైతవైతథ్యోపక్రమాచ్చ। శ్రుత్యనుసారికాశకృత్స్నమతాదత్యన్తాద్వైతసిద్ధౌ జీవస్య యత్ జ్ఞాతృత్వమవిద్యావస్థాయాం భూతం తదాలోచనేన తన్నిర్దేశ ఇత్యర్థాత్స్థితమ్।

ఇదానీం పౌరుషేయీం కాశకృత్స్నదృష్టిమనపేక్ష్య శ్రుతిత ఎవ నిర్ధార్యతే ఇత్యాహ –

న కేవలమితి ।

యది శ్రుతివిత్కాశకృత్స్న ఇతి తన్మతమాదృతం, హన్త కిం న శ్రుతివిద ఇతరే ఆచార్యాః? ఇతి శఙ్కతే –

కస్మాత్పునరితి ।

పుంగౌరవేణ శ్రుత్యనుమానాద్వరం ప్రత్యక్షశ్రుతిదృష్టం మతం గృహీతమితి పరిహారార్థః। దర్శితం తు పురస్తాద్ । యత్ర హీత్యాదిశ్రుతిమత్త్వమిత్యర్థః।

ఉక్తశ్రుత్యుదాహరణభాష్యస్య పౌనరుక్త్యమాశఙ్క్య బహువాక్యప్రదర్శకత్వేన పరిహరతి –

శ్రుతిప్రబన్ధేతి ।

స్మృతిమత్త్వం చ స్మృత్యుపన్యాసేనేతి శేషః। భాష్యగత ఉపసంహార ఉపక్రమే యస్య తచ్ఛుతిమత్త్వం తథోక్తమ్। ఉపసంహారోక్తిస్తద్ద్వారాప్యజామిత్వాయ। అతశ్చేత్యాద్యభ్యుపగన్తవ్య ఇత్యన్తం భాష్యముపసంహారార్థమ్, తతః పరం శ్రుతిప్రబన్ధోపన్యసాయ। ఆతశ్చేతి పాఠే బహుప్రమాణదృష్టిరవశ్యతయా సూచితా।

భాష్యకారేణ స వా ఎష ఇతి శ్రుతిముదాహృత్య సర్వవిక్రియాప్రతిషేధాదితి తాత్పర్యమభాణి తద్విశదయతి –

జననేతి ।

శ్రుతావమర ఇత్యపక్షయప్రతిషేధః।

భాష్యస్థశ్రుతీనామనన్యథాసిద్ధిమాహ –

పరిణామేతి ।

అన్యథా నిరపవాదవిజ్ఞానానుపపత్తేరితి భాష్యం వ్యాకరోతి –

అపి చేతి ।

భేదాభేదావవిరుద్ధావుత విరుద్ధౌ, నాద్య ఇత్యాహ –

విరోధాదితి ।

అవిరోధశ్చేద్భేదేఽప్యత్యన్తాభేదావిరోధాన్న భేదాభేదావకాశ ఇతి భావః।

ద్వితీయే విషమబలౌ, సమబలౌ వా; ఆద్యమనూద్య ప్రత్యాహ –

నాత్మనీతి ।

భాష్యే - నిరపవాదత్వమబాధ్యత్వమ్।

ద్వితీయమనుభాష్య దూషయన్ సునిశ్చితార్థత్వానుపపత్తేశ్చేతి భాష్యభావమాహ –

అథ త్వితి ।

సమబలబోధితవిపర్యయే విషయే సంశయః సత్ప్రతిపక్షానుమానవదిత్యర్థః। భేదాభేదవ్యవస్థా చేద్ధింసావిధినిషేధవత్। కార్యకారణయోస్తర్హి నైకత్ర స్తో భిదాభిదే॥ యథాగ్నీషోమీయహింసాయాం విధిః, వృథాహింసాయాం నిషేధః, నైకత్రైవ; ఎవం కారణమేకం కార్యాణి నానేతి భేదవాద ఎవ స్యాత్। సామానాధికరణ్యం యద్ధేమకుణ్డలగం న తత్।

భేదాభేదావగాహీతి ప్రాగ్వాచస్పతినేరితమ్॥ భాష్యస్థశ్రుత్యా భేదాభేదౌ నిరస్తావిత్యాహ –

ఎకత్వమితి ।

స్థితప్రజ్ఞేతి భాష్యే స్థితిర్నిస్సంశయతా।

లోకప్రసిద్ధ్యా జీవేశ్వరభేదమాహ –

కథం తర్హీతి ।

అనుమానాదప్యాహ –

కథం చేతి ।

యద్విరుద్ధర్మవత్తయా దహనతుహినవత్తయా చ జీవేశావిత్యర్థః।

స్వాభావికం విరుద్ధధర్మవత్త్వమసిద్ధమౌపాధికం తు బిమ్బప్రతిబిమ్బయోరనేకాన్తమితి శఙ్కిత్వా పరిహరతి భేదవాదీ –

అవిద్యేత్యాదినా ।

భాష్యకృద్భిః శ్రౌతాభేదసిద్ధౌ మృషా భేద ఇతి ప్రతిపాదితం తదయుక్తమ్।

భేదాభేదసంభవాదిత్యాశఙ్క్యాహ –

న తావద్భేదాభేదావితి ।

అవిద్యాశ్రయం త్వవిద్యోపధానం చేత్యాదినా వక్ష్యామ ఇతి తావచ్ఛబ్దః।

మా భూతామేకత్ర భేదాభేదౌ, భేద ఎవాస్తు, నేత్యాహ –

ద్వైతేతి ।

లోకప్రసిద్ధిమ్ అన్యథాసిద్ధయత్యనుమానం వాఽనేకాన్తయతి –

తత్ర యథేత్యాదినా ।

పరస్మిన్నుచ్యతే ప్రాచీనైరాచార్యైరవిద్యా బ్రహ్మణీతి వదద్భిరిత్యర్థః। అనాదిత్వమాత్రే బీజాఙ్కురదృష్టాన్తో న తు జీవావిద్యావ్యక్తిభేదే। ఉత్పత్తౌ హీతరేతాశ్రయదోషః అనాద్యోర్జీవావిద్యయోశ్చ నోత్పత్తిః। ఇతరేతరాధీనత్వం తు స్యాత్। తచ్చ దృష్టమవిద్యాతత్సంబన్ధయోర్వాచ్యవాచకత్వాదీనాం చేత్యర్థః। యదత్రాహ కేశవః - యద్యుపాధివిశిష్టస్య సంసారో నాశితాత్మనః। తల్లక్షితస్య చేద్ బ్రహ్మ ముక్త్వా తద్రూపముచ్యతామ్॥ ఇతి। తన్న; యతో న విశేషణమ్ అవిద్యా, నాప్యుపలక్షణమ్, కిం తూపాధిః। కః పునరేషాం భేదః? ఉచ్యతే। కార్యాన్వయిత్వేన విభేదకం హి విశేషణం నైల్యమివోత్పలస్య। అనన్వయిత్వేన తు భేదకానామ్ ఉపాధితా ఉపలక్షణతా చ సిద్ధా। తత్ర చ - యావత్కార్యమవస్థాయ భేదహేతోరుపాధితా। కాదాచిత్కతయా భేదధీహేతురుపలక్షణమ్॥ నీలోత్పలమానయేత్యత్ర హి నైల్యం వ్యావృత్తిప్రయుక్తానయనకార్యాన్వయి సదుత్పలం రక్తాద్వ్యావర్తయతి। అలక్తకకాకౌ తు స్ఫుటికగృహకార్యయోర్నాన్వీయేతే। అలక్తకం తు యావద్రక్తస్ఫటికానయనమనువర్తతే। కాకస్తు న చైత్రగృహగమనం యావదనువర్తతే। తదిహాఽవిద్యా న విశేషణమితి న తన్నాశే జీవనాశః। న చోపలక్షణమితి న బ్రహ్మణి సంసారో యావత్సంసారం చానువర్తిష్యతే। తన్నివృత్తౌ చ జీవః స్వం బ్రహ్మభావమేష్యతి। త్వయాపి లిఙ్గరీరావచ్ఛేదాభ్యుపగమాత్ సమౌ పర్యనుయోగపరిహారౌ। న చౌపాధికస్య సత్యత్వమిత్యనన్తరమేవ వక్ష్యత ఇతి।

అత ఎవేత్యేతద్వివృణోతి –

న ఖల్వితి ।

అవిద్యాధీనజీవవిభాగస్యానాదిత్వాదుద్దేశ్యాభావోఽసిద్ధః। అనాదిత్వాచ్చ మాయాయా ఆరచనాభావః। సంసారస్యానాదిత్వాత్సంసారిణం కథం కుర్యాదిత్యచోద్యమిత్యర్థః। న మాయాకృతసంసారే ప్రయోజనానుయోగో గన్ధర్వనగరాదిభ్రమవదిత్యాదిశబ్దార్థః।

అవిద్యోపాధివర్ణనం నామమాత్రభేదాదితి భాష్యవిరుద్ధమిత్యాశఙ్క్యాహ –

అత్ర చేతి ।

నామేత్యవస్తుత్వేనావిద్యోక్తిరిత్యర్థః।

యదా దర్పణాదయోఽపి ముఖాదావవదాతత్వాదేర్భానాభానే తన్వతే, తదా కైవావిద్యాయాః కథేత్యాహ –

యథా హీతి ।

అవిద్యా గుహా న గిరిదరీ। సా చైకస్మిన్ స్వయంప్రభేనిరంశేఽపి భానాభానే వర్తయత్యసంభావనీయావభాసచతురత్వాదితి భాష్యటీకయోర్భావః।

నన్వైక్యసిద్ధావుపాధినా భానాభానసమర్థనమ్, తదేవాసిద్ధమితి శఙ్కతే –

అస్తు తర్హీతి ।

యే తు నిర్బన్ధం కుర్వన్తీతి భాష్యం వ్యాఖ్యానపూర్వకం ప్రతీకత ఆదత్తే –

అపి త్విత్యాదినా ఇతీత్యన్తేన ।

ఆశ్మరథ్యస్య వేదాన్తార్థబాధకత్వం భాష్యోక్తం స్ఫుటయతి –

బ్రహ్మణ ఇతి ।

భాగశః పరిణామే కార్యత్వం సావయవత్వాత్తతశ్చానిత్యత్వం సర్వాత్మనా పరిణామే చ సర్వాభావాదనిత్యత్వం సాక్షాదిత్యర్థః। అనేన కృతకమనిత్యమితి భాష్యం వ్యాఖ్యాతమ్। న్యాయేనాసఙ్గతిర్వ్యాఘాతాత్।

ఔడులోమేర్న్యాయాసఙ్గతిమాహ –

ఎవమితి ।

భిన్నయోరైక్యాయోగాదేకత్వశాస్త్రవికత్థనమసఙ్గతమిత్యర్థః। సంస్థానభేదో నైరన్తర్యేణావస్థానమ్।

అథ నదీపాథఃపరమాణవః సముద్రావయవినైక్యం యాన్తి తత్రాహ –

ఎవం సముద్రాదపీతి ।

భాస్కరస్య మతమనూద్య దూషయతి –

యే త్విత్యాదినా ।

సావయవత్వమవయవారబ్ధత్వం సాంశత్వం భాగవత్త్వమాత్రమితి పరో మేనే। శబ్దశ్రవణయోగ్యమిత్యాజ్ఞానదశాయాం కార్యకరత్వాత్ సత్యత్వమిత్యుక్తమ్।

దిగారభ్యం శ్రోత్రమితి మతే దృష్టాన్తమాహ –

వాయోరితి ।

నేమ్యాకారకర్ణవలయతత్సంయోగయోః ప్రాప్తయోరాకాశాంశనిర్దేశాదన్యథా చానిర్దేశాత్ కల్పితనభోఽవచ్ఛేదానభ్యుపగమాచ్చ కర్ణస్తత్సంయోగో వా ఆకాశాశం ఇత్యుక్తం స్యాదిత్యర్థః। కిం వ్యాపీ సంయోగో న వా।

ఆద్యమనుపలమ్భాన్నిరస్య ద్వితీయం నిరస్యతి –

న హీతి ।

వ్యాప్తిపక్షమాదాయా ఽనుపలమ్భస్య అన్యథాసిద్ధిమాశఙ్క్యాహ –

వ్యాప్యైవేతి ।

కర్ణస్య పరిచ్ఛేదాత్క్వాచిత్కప్రథేత్యర్థః।

పరిహృతేఽపి సర్వత్ర ప్రథనప్రసఙ్గే తత్కార్యస్య సర్వత్రాపత్తిమాహ –

న నామేతి ।

అజ్ఞాతస్య తస్య శబ్దధీహేతుత్వాదిత్యర్థః।

ఇదానీమంశమాత్రే సాధారణం దూషణమాహ –

న చేతి ।

భిన్నయోః నాశాంశిత్వమశ్వమహిషవన్నాభిన్నస్యైకైవన్నాపి భిన్నాభిన్నయోస్తద్విరోధస్య సమన్వయసూత్రే (బ్ర.అ.౧.పా.౧.సూ.౪) ఉక్తత్వాదిత్యర్థః।

నర్భోశస్యావిద్యాకల్పితత్వమాక్షిప్య సమాధత్తే –

న చ కాల్పనిక ఇతి ।

యత్కాల్పనికం న తదజ్ఞాతదశాయామస్తి రజ్జుభుజఙ్గవచ్ఛ్రోత్రలక్షణాంశో యది కాల్పనికత్వేన జ్ఞానమాత్రప్రాప్తజీవికః ప్రతీతసత్తాకస్తర్హి కథమజ్ఞాయమానేఽస్తి।

ఇష్టప్రసఙ్గత్తామాశఙ్క్యాహ –

అసంశ్చేతి ।

అజ్ఞాతత్వేన హి శ్రోత్రం శబ్దధీహేతుస్తదజ్ఞాతదశాయాం యద్యసత్స్యాత్తతః శబ్దధీర్న స్యాదిత్యర్థః।

అజ్ఞాతత్వం తదానీమసిద్ధమిత్యాపాదకాసిద్ధిమాహ –

అజ్ఞాతత్వేతి ।

కుతోఽసిద్ధిరత ఆహ –

కార్యేతి ।

నిగూఢోఽత్రాభిసన్ధిస్తమజానన్ శఙ్కతే –

కార్యోత్పాదాదితి ।

శబ్దోపలబ్ధికార్యలిఙ్గకానుమానాద్యా శ్రోత్రస్యాభివ్యక్తిః సా కార్యాత్పరాచీతి ప్రాక్ కార్యాదసచ్ఛ్రోత్రం స్యాత్తద్బలాత్తు తత్సత్త్వే చక్రకం సతి శ్రోత్రే తత్కార్యం తస్మిన్సన్తి శ్రోత్రానుమానం తతశ్చ శ్రోత్రసత్త్వమితి తథా చ నియతప్రాక్సత్త్వాత్మకకారణత్వమస్య న స్యాదిత్యర్థః।

నిగూఢాభిసన్ధిం ప్రకటయతి –

న పూర్వేతి ।

పూర్వపూర్వకార్యలిఙ్గకానుమిత్యుపాధికసత్త్వవతః శ్రోత్రాదిదానీన్తనకార్యోదయ ఇత్యుక్తమ్; అజానతామపి శ్రోత్రం శబ్దోపలమ్భాదితి చేత్తత్రాహ –

అసత్యపీతి ।

యథా కల్పితప్రతీతిః సత్త్వాపాధిస్తథా తత్సంస్కారోఽపీత్యర్థః। ఎతదుక్తం భవతి - అభాసమానం కార్యకరం శ్రోత్రమితి న వాస్తవం సత్త్వం కల్ప్యమ్; భ్రమసంస్కారోపాధికసత్వసంభవాదితి।

అథ సంస్కారః కుతః? ప్రాక్తనానుమితేరితి చేత్ తర్హి అనవస్థేతి శఙ్కాం పరిహరతి –

అనాదిత్వాచ్చేతి ।

అథ నైకైకస్యానాదిత్వం న చ ప్రవాహో నామ వస్త్వత ఆహ –

అస్తు వేతి ।

నోపపద్యతేఽర్థః పరమార్థత్వం యస్యాస్తస్యా భావస్తత్త్వమ్। కర్ణనేమిమణ్డలోపాధ్యధీనం సత్త్వమ్ శ్రోత్రస్యేతి నాజ్ఞాతసత్త్వవిరోధో నిరుపాధికభ్రమేషు ప్రతీతికసత్తా ఇతి వా పరిహారః। కిం చ - ఆరభ్యం శ్రోత్రమస్మాకం నభసా దిగ్భిరేవ వా। వాయోః సాంశత్వతః ప్రాణో భాగః సత్యశ్చ సంభవేత్॥ రూపాణి శరీరాణి విచిత్య నిర్మాయ తేషాం నామాని కృత్వా తేషు ప్రవిశ్యాభివదన్ య ఆస్తే ఎతం మహాన్తం పురుషమహం వేదేత్యర్థః॥౨౨॥

ఇతి షష్ఠం వాక్యాన్వయాధికరణమ్॥