ఫలమత ఉపపత్తేః ।
సిద్ధాన్తోపక్రమమిదమధికరణమ్ ।
స్యాదేతత్ । నిత్యశుద్ధబుద్ధముక్తస్వభావస్య బ్రహ్మణః కుత ఈశ్వరత్వం కుతశ్చ ఫలహేతుత్వమపీత్యత ఆహ –
తస్యైవ బ్రహ్మణో వ్యావహారిక్యామితి ।
నాస్య పారమార్థికం రూపమాశ్రిత్యైతచ్చిన్త్యతే కిన్తు సాంవ్యవహారికమ్ । ఎతచ్చ “తపసా చీయతే బ్రహ్మ”(ము.ఉ. ౧-౧-౮) ఇతి వ్యాచక్షాణైరస్మాభిరుపపాదితమ్ । ఇష్టమ్ఫలం స్వర్గః । యథాహుః “యన్న దుఃఖన సమ్భిన్నం నచ గ్రస్తమనన్తరమ్ । అభిలాషోపనీతం చ సుఖం స్వర్గపదాస్పదమ్” ఇతి । అనిష్టమవీచ్యాదిస్థానభోగ్యం, వ్యామిశ్రం మనుష్యభోగ్యమ్ । తత్ర తావత్ప్రతిపాద్యతేఫలమత ఈశ్వరాత్కర్మభిరారాధితాద్భవితుమర్హతి ।
అథ కర్మణ ఎవ ఫలం కస్మాన్న భవతీత్యత ఆహ –
కర్మణస్త్వనుక్షణవినాశినఃప్రత్యక్షవినాశిన ఇతి ।
చోదయతి –
స్యాదేతత్కర్మ వినశ్యదితి ।
ఉపాత్తమపి ఫలం భోక్తుమయోగ్యత్వాద్వా కర్మాన్తరప్రతిబన్ధాద్వా న భుజ్యత ఇత్యర్థః ।
పరిహరతి –
తదపి న పరిశుధ్యతీతి ।
నహి స్వర్గ ఆత్మానం లభతామిత్యధికారిణః కామయన్తే కిన్తు భోగ్యోఽస్మాకమ్భవత్వితి । తేన యాదృశమేభిః కామ్యతే తాదృశస్య ఫలత్వమితి భోగ్యమేవ సత్ఫలమితి । నచ తాదృశం కర్మానన్తరమితి కథం ఫలం, సదపి స్వరూపేణ । అపిచ స్వర్గనరకౌ తీవ్రతమే సుఖదుఃఖే ఇతి తద్విషయేణానుభవేన భోగాపరనామ్నావశ్యం భవితవ్యమ్ । తస్మాదనుభవయోగ్యే అననుభూయమానే శశశృఙ్గవన్న స్త ఇతి నిశ్చీయతే ।
చోదయతి –
అథోచ్యేత మా భూత్కర్మానన్తరం ఫలోత్పాదః । కర్మకార్యాదపూర్వాత్ఫలముత్పత్స్యత ఇతి ।
పరిహరతి –
తదపి నేతి ।
యద్యదచేతనం తత్తత్సర్వం చేతనాధిష్ఠితం ప్రవర్తత ఇతి ప్రత్యక్షాగమాభ్యామవధారితమ్ । తస్మాదపూర్వోణాప్యచేతనేన చేతనాధిష్ఠితేనైవ ప్రవర్తితవ్యం నాన్యథేత్యర్థః ।
న చాపూర్వం ప్రామాణికమపీత్యాహ –
తదస్తిత్వే ఇతి ॥ ౩౮ ॥
శ్రుతత్వాచ్చ ।
అన్నాదః అన్నప్రదః ॥ ౩౯ ॥
సిద్ధాన్తేనోపక్రమ్య పూర్వపక్షం గృహ్ణాతి –
ధర్మం జైమినిరత ఎవ ।
శ్రుతిమాహ –
శ్రూయతే తావదితి ।
నను “స్వర్గకామో యజేత” ఇత్యాదయః శ్రుతయః ఫలం ప్రతి న సాధనతయా యాగం విదధతి । తథాహి - యది యాగాదయ ఎవ క్రియా న తదతిరిక్తా భావనా తథాపి త ఎవ స్వపదేభ్యః పూర్వాపరీభూతాః సాధ్యస్వభావా అవగమ్యన్త ఇతి న సాధ్యాన్తరమపేక్షన్త ఇతి న స్వర్గేణ సాధ్యాన్తరేణ సమ్బద్ధుమర్హన్తి । అథాపి తదతిరేకిణీ భావానాస్తి తథాప్యసౌ భావ్యాపేక్షాపి స్వపదోపాత్తం పూర్వావగతం న భావ్యం ధాత్వర్థమపహాయ న భిన్నపదోపాత్తం పురుషవిశేషణం చ స్వర్గాది భావ్యతయా స్వీకర్తుమర్హతి । న చైకస్మిన్ వాక్యే సాధ్యద్వయసమ్బన్ధసమ్భవః, వాక్యభేదప్రసఙ్గాత్ । న కేవలం శబ్దతో వస్తుతశ్చ పురుషప్రయత్నస్య భావనాయాః సాక్షాద్ధాత్వర్థ ఎవ సాధ్యో న తు స్వర్గాదిస్తస్య తదవ్యాప్యత్వాత్ । స్వర్గాదేస్తు నామపదాభిధేయతయా సిద్ధరూపస్యాఖ్యాతవాచ్యం సాధ్యం ధాత్వర్థం ప్రతి “భూతం భవ్యాయోపదిశ్యతే” ఇతి న్యాయాత్సాధనతయా గుణత్వేనాభిసమ్బన్ధః । తథాచ పారమర్షం సూత్రమ్ “ద్రవ్యాణాం కర్మసంయోగే గుణత్వేనాభిసమ్బన్ధః” ఇతి । తథాచ కర్మణో యాగాదేర్దుఃఖత్వేన పురుషేణాసమీహితత్వాత్ , సమీహితస్య చ స్వర్గాదేరసాధ్యత్వాన్న యాగాదయః పురుషస్యోపకుర్వన్త్యనుపకారిణాం చైషాం న పురుష ఈష్టే అనీశానశ్చ న తేషు సమ్భవత్యధికారీత్యధికారాభావప్రతిపాదితానర్థక్యపరిహారాయ కృత్స్నస్యైవామ్నాయస్య నిర్మృష్టనిఖిలదుఃఖానుషఙ్గనిత్యసుఖమయబ్రహ్మజ్ఞానపరత్వం భేదప్రపఞ్చవిలయనద్వారేణ తథాహి - సర్వత్రైవామ్నాయే క్వచిత్కస్యచిద్భేదస్య ప్రవిలయో గమ్యతే యథా “స్వర్గకామో యజేత” ఇతి శరీరాత్మభావప్రవిలయః । ఇహ ఖల్వాపాతతో దేహాతిరిక్త ఆముష్మికఫలోపభోగసమర్థోఽధికారీ గమ్యతే । తత్రాధికారస్యోక్తేన క్రమేణ నిరాకరణాదసతోఽపి ప్రతీయమానస్య విచారాసహస్యోపాయతామాత్రేణావస్థానాదనేన వాక్యేన దేహాత్మభావప్రవిలయస్తత్పరేణ క్రియతే । “గోదోహనేన పశుకామస్య ప్రణయేత్” ఇత్యత్రాప్యాపాతతోఽధికృతాధికారావగమాదధికారిభేదప్రవిలయః । నిషేధవాక్యాని చ సాక్షాదేవ ప్రవృత్తినిషేధేన విధివాక్యాని చాన్యాని “సాఙ్గ్రహణ్యా యజేత గ్రామకామః” ఇత్యాదీని న సాఙ్గ్రహణ్యాదిప్రవృత్తిపరాణ్యపి తూపాయాన్తరోపదేశేన సేవాదిదృష్టోపాయప్రతిషేధార్థాని । యథా విషం భుఙ్క్షవ మాస్య గృహే భుఙ్క్ష్వేతి । తథాచ రాగాద్యక్షిప్తప్రవృత్తిప్రతిషేధేన శాస్త్రస్య శాస్త్రత్వమప్యుపపద్యతే । రాగనిబన్ధనాం తూపాయోపదేశద్వారేణ ప్రవృత్తిమనుజానతో రాగసంవర్ధనాదశాస్త్రత్వప్రసఙ్గః । తన్నిషేధేన తు బ్రహ్మణి ప్రణిధానమాదధచ్ఛాస్త్రం శాస్త్రం భవేత్ । తస్మాత్కర్మఫలసమ్బన్ధస్యాప్రామాణికత్వాదనాదివిచిత్రావిద్యాసహకారిణ ఈశ్వరాదేవ కర్మానపేక్షాద్విచిత్రఫలోత్పత్తిరితి । కథం తర్హి విధిః కిమత్ర కథం ప్రవర్తనామాత్రత్వాద్విధేస్తస్య చాధికారమన్తరేణాప్యుపపత్తేః ।
నహి యో యః ప్రవర్తయతి స సర్వోఽధికృతమపేక్షతే । పవనాదేః ప్రవర్తకస్య తదనపేక్షత్వాదితి శఙ్కామపాచికీర్షురాహ –
తత్ర చ విధిశ్రుతేర్విషయభావోపగమాద్యాగః స్వర్గస్యోత్పాదక ఇతి గమ్యతే ।
అన్యథా హ్యననుష్ఠాతృకో యాగ ఆపద్యేత । అయమభిసన్ధిః - ఉపదేశో హి విధిః । యథోక్తమ్ “తస్య జ్ఞానముపదేశః”( జై. సూ౦ ౧౧౧౧౫ ) ఇతి । ఉపదేశశ్చ నియోజ్యప్రయోజనే కర్మణి లోకశాస్త్రయోః ప్రసిద్ధః । తద్యథారోగ్యకామో జీర్ణే భుఞ్జీత । ఎష సుపన్థా గచ్ఛతు భవాననేనేతి । న త్వజ్ఞానాదిరివ నియోక్తృప్రయోజనస్తత్రాభిప్రాయస్య ప్రవర్తకత్వాత్ , తస్య చాపౌరుషేయేఽసమ్భవాత్ । అస్య చోపదేశస్య నియోజ్యప్రయోజనవ్యాపారవిషయత్వమనుష్ఠాత్రపేక్షితానుకూలవ్యాపారగోచరత్వమస్మాభిరుపపాదితం న్యాయకణికాయామ్ । తథాచ “స్వర్గకామో యజేత” ఇత్యాదిషు స్వర్గకామాదేః సమీహితోపాయా గమ్యన్తే యాగాదయః । ఇతరథా తు న సాధయితారమనుగచ్ఛేయుః । తదుక్తమృషిణా “అసాధకం తు తాదర్థ్యాత్” ఇతి । అనుష్ఠాత్రపేక్షితోపాయతారహితప్రవర్తనామాత్రార్థత్వే యజేతేత్యాదీనామసాధకం కర్మ యాగాది స్యాత్ । సాధయితారం నాధిగచ్ఛేదిత్యర్థః । న చైతే సాక్షాద్భావనాభావ్యా అపి కర్త్రపేక్షితసాధనతావిధ్యుపహితమర్యాదా భావనోద్దేశ్యా భవితుమర్హన్తి, యేన పుంసామనుపకారకాః సన్తో నాధికారభాజో భవేయుః । దుఃఖత్వేన కర్మణాం చేతనసమీహానాస్పదత్వాత్ । స్వర్గాదీనాం తు భావనాపూర్వరూపకామనోపధానాచ్చ । ప్రీత్యాత్మకత్వాచ్చ । నామపదాభిధేయానామపి పురుషవిశేషణానామపి భావనోద్దేశ్యతాలక్షణభావ్యత్వప్రతీతేః । ఫలార్థప్రవృత్తభావనాభావ్యత్వలక్షణేన చ యాగాదిసాధ్యత్వేన ఫలార్థప్రవృత్తభావనాభావ్యత్వరూపస్య ఫలసాధ్యత్వస్య సమప్రధానత్వాభావేనైకవాక్యసమవాయసమ్భవాత్ , భావనాభావ్యత్వమాత్రస్య చ యాగాదిసాధ్యత్వస్య కరణేఽప్యవిరోధాత్ । అన్యథా సర్వత్ర తదుచ్ఛేదాత్ । పరశ్వాదేరపి ఛిదాదిషు తథాభావాత్ । ఫలస్య సాక్షాద్భావనావ్యాప్యత్వవిరహిణోఽపి తదుద్దేశ్యతయా సర్వత్ర వ్యాపితయా వ్యవస్థానాత్స్వర్గసాధనే యాగాదౌ స్వర్గకామాదేరధికార ఇతి సిద్ధమ్ । న చాప్రాప్తార్థవిషయాః సాఙ్గ్రహణ్యాదియాగవిధయః పరిసఙ్ఖ్యాయకా నియామకా వా భవితుమర్హన్తి । న చాధికారాభావే దేహాత్మప్రవిలయో వాధికారిభేదప్రవిలయో వా శక్య ఉపపాదయితుమ్ । ఆపాతతః ప్రతిభానే చాస్య తత్పరత్వమేవ నార్థాయాతపరత్వమ్ । స్వరసతః ప్రతీయమానేఽర్థే వాక్యస్య తాదర్థ్యే సమ్భవతి న సమ్పాతాయాతపరత్వముచితమ్ । న చైతావతా శాస్త్రత్వవ్యాఘాతః । తస్య స్వర్గాద్యుపాయశాసనేఽపి శాస్త్రత్వోపపత్తేః । పురుషశ్రేయోఽభిధాయకత్వం హి శాస్త్రత్వమ్ । సరాగవీతరాగపురుషశ్రేయోఽభిధాయకత్వేన సర్వపారిషదతయా న తత్త్వవ్యాఘాతః । తస్మాద్విధివిషయభావోపగమాద్యాగః స్వర్గస్యోత్పాదక ఇతి సిద్ధమ్ ।
కర్మణో వా కాచిదవస్థేతి ।
కర్మణోఽవాన్తరవ్యాపారః । ఎతదుక్తం భవతి కర్మణో హి ఫలం ప్రతి యత్సాధనత్వం శ్రుతం, తన్నిర్వాహయితుం తస్యైవావాన్తరవ్యాపారో భవతి । నచ వ్యాపారవతి సత్యేవ వ్యాపారో నాసతీతి యుక్తమ్ । అసత్స్వప్యాగ్నేయాదిషు తదుత్పత్త్యపూర్వాణాం పరమాపూర్వే జనయితవ్యే తదవాన్తరవ్యాపారత్వాత్ । అసత్యపి చ తైలపానకర్మణి తేన పుష్టౌ కర్తవ్యాయామన్తరా తైలపరిణామభేదానాం తదవాన్తరవ్యాపారత్వాత్ । తస్మాత్కర్మకార్యమపూర్వం కర్మణా ఫలే కర్తవ్యే తదవాన్తరవ్యాపార ఇతి యుక్తమ్ ।
యదా పునః ఫలోపజననాన్యథానుపపత్త్యా కిఞ్చిత్కల్ప్యతే తదా –
ఫలస్య వా పూర్వావస్థా ।
అవిచిత్రస్య కారణస్యేతి ।
యదీశ్వరాదేవ కేవలాదితి శేషః । కర్మభిర్వా శుభాశుభైః కార్యద్వైధోత్పాదే రాగాదిమత్త్వప్రసఙ్గ ఇత్యాశయః ॥ ౪౦ ॥
పూర్వం తు బాదరాయణో హేతువ్యపదేశాత్ ।
దృష్టానుసారిణీ హి కల్పనా యుక్తా నాన్యథా । నహి జాతు మృత్పిణ్డదణ్డాదయః కుమ్భకారాద్యనధిష్ఠితాః కుమ్భాద్యారమ్భాయ విభవవన్తో దృష్టాః । నచ విద్యుత్పవనాదిభిరప్రయత్నపూర్వైర్వ్యభిచారః, తేషామపి కల్పనాస్పదతయా వ్యభిచారనిదర్శనత్వానుపపత్తేః । తస్మాదచేతనం కర్మ వాపూర్వం వా న చేతనానధిష్ఠితం స్వతన్త్రం స్వకార్యం ప్రవర్తితుముత్సహతే నచ చైతన్యమాత్రం కర్మస్వరూపసామాన్యవినియోగాదివిశేషవిజ్ఞానశూన్యముపయుజ్యతే, యేన తద్రహితక్షేత్రజ్ఞమాత్రాధిష్ఠానేన సిద్ధసాధ్యత్వముద్భావ్యేత । తస్మాత్తత్తత్ప్రాసాదాట్టాలగోపురతోరణాద్యుపజననిదర్శనసహస్రైః సుపరినిశ్చితం యథా చేతనాధిష్ఠానాదచేతనానాం కార్యారమ్భకత్వమితి తథా చైతన్యం దేవతాయా అసతి బాధకే శ్రుతిస్మృతీతిహాసపురాణప్రసిద్ధం న శక్యం ప్రతిషేద్ధుమిత్యపి స్పష్టం నిరటఙ్కి దేవతాధికరణే । లౌకికశ్చేశ్వరో దానపరిచరణప్రణామాఞ్జలికరణస్తుతిమయీభిరతిశ్రద్ధాగర్భాభిర్భక్తిభిరారాధితః ప్రసన్నః స్వానురూపమారాధకాయ ఫలం ప్రయచ్ఛతి విరోధతశ్చాపక్రియాభిర్విరోధకాయాహితామిత్యపి సుప్రసిద్ధమ్ । తదిహ కేవలం కర్మ వాపూర్వం వా చేతనానధిష్ఠితమచేతనం ఫలం ప్రసూత ఇతి దృష్టవిరుద్ధమ్ । యథా వినష్టం కర్మ న ఫలం ప్రసూత ఇతి కల్ప్యతే దృష్టవిరోధాదేవమిహాపీతి । తథా దేవపూజాత్మకో యాగో దేవతాం న ప్రసాదయన్ ఫలం ప్రసూత ఇత్యపి దృష్టవిరుద్ధమ్ । నహి రాజపూజాత్మకమారాధనం రాజానమప్రసాద్య ఫలాయ కల్పతే । తస్మాద్దృష్టానుగుణ్యాయ యాగాదిభిరపి దేవతాప్రసత్తిరుత్పాద్యతే । తథాచ దేవతాప్రసాదాదేవ స్థాయినః ఫలోత్పత్తేరుపపత్తేః కృతమపూర్వేణ । ఎవమశుభేనాపి కర్మణా దేవతావిరోధనం శ్రుతిస్మృతిప్రసిద్ధమ్ । తతః స్థాయినోఽనిష్టఫలప్రసవః । నచ శుభాశుభకారిణాం తదనురూపం ఫలం ప్రసువానా దేవతా ద్వేషపక్షపాతవతీతి యుజ్యతే । నహి రాజా సాధుకారిణమనుగృహ్ణన్నిగృహ్ణన్ వా పాపకారిణం భవతి ద్విష్టో రక్తో వా తద్వదలౌకికోఽపీశ్వరః । యథా చ పరమాపూర్వే కర్తవ్యే ఉత్పత్త్యపూర్వాణామఙ్గాపూర్వాణాం చోపయోగః । ఎవం ప్రధానారాధనేఽఙ్గారాధనానాముత్పత్త్యారాధనానాం చోపయోగః । స్వామ్యారాధన ఇవ తదమాత్యతత్ప్రణయిజనారాధనానామితి సర్వం సమానమన్యత్రాభినివేశాత్ । తస్మాద్దృష్టావిరోధేన దేవతారాధనాత్ఫలం న త్వపూర్వాత్కర్మణో వా కేవలాద్విరోధతో హేతువ్యపదేశశ్చ శ్రౌతః స్మార్తశ్చ వ్యాఖ్యాతః । యే పునరన్తర్యామివ్యాపారాయా ఫలోత్పాదనాయా నిత్యత్వం సర్వసాధారణత్వమితి మన్యమానా భాష్యకారీయమధికరణం దూషయామ్బభూవుస్తేభ్యో వ్యావహారిక్యామీశిత్రీశితవ్యవిభాగావస్థాయామితి భాష్యం వ్యాచక్షీత ॥ ౪౧ ॥
ఫలమత ఉపపత్తేః ॥౩౮॥ బ్రహ్మవ్యతిరిక్తవస్తుని నిషిద్ధే ఫలదాతృత్వమపి బ్రహ్మణో న స్యాదిత్యాశఙ్క్య వ్యవహారతస్తత్సమర్థ్యతే । సత్యపి సర్వగతత్వేన సమానన్యాయత్వే కర్మణ ఎవ ఫలమిత్యాశఙ్కానిరాసాయారమ్భః । ఎతచ్చేతి బ్రహ్మణ ఉపాధివశాదీక్షణకర్తృత్వమ్ । తపసేతి మన్త్ర ఈక్షత్యధికరణే వ్యాఖ్యాతః । తేన ఫలదాతత్వమప్యౌపాధికముపపాదితమిత్యర్థః ।
భాష్యస్థమిష్టపదం వ్యాచష్టే –
ఇష్టం ఫలమిత్యాదినా ।
అవీచిర్నరకవిశేషః ।
వైషమ్యనైర్ఘృణ్యప్రసఙ్గమీశ్వరస్య పరిహరతి –
కర్మభిరారాధితాదితి ।
యది కర్మ స్వానన్తరకాలమారభేత , తర్హ్యుపలభ్యేతేత్యాశఙ్క్యాహ –
ఉపాత్తమపీతి ।
స్వరూపేణ సదపి కథం ఫలమితి యోజనా ।
భుజ్యమాననపి ఫలం విషయాన్తరవ్యాసఙ్గాన్న దృశ్యత ఇత్యాశఙ్క్యాహ –
తీవ్రతమే ఇతి ।
ప్రత్యక్షాగమాభ్యామితి ।
యః సర్వాణి భూతాన్యన్తరో యమయతీత్యాగమః ॥౩౮॥ అన్నమా సమన్తాద్దదాతీత్యన్నాదః ।
అత్ర భగవతా భాష్యకారేణ విధిశ్రుతేర్విషయభావోపగమాదిత్యాదిభాష్యేణ కర్మణ ఎవ ఫలమితి పూర్వపక్షఘటనాయ స్వర్గకామాధికరణసిద్ధాన్తః సంచిక్షిపే , తన్నివర్త్యామాశఙ్కామాదర్శయంస్తదధికరణపూర్వపక్షమాహ –
నన్విత్యాదినా ।
ధాత్వర్థనిష్పాదకః కర్తృవ్యాపారో భావనా , సైవ క్రియేత్యన్యేషామ్ ।
తత్ర పూర్వస్మిన్పక్షే స్వర్గాద్యనపేక్షామాహ –
తథా హీతి ।
యాగాదీనామేవ క్రియాత్వే తేషాం ధాతుభిరేవ ప్రతీతేః ప్రత్యయపౌనరుక్త్యమాశఙ్క్యాహ – పూర్వాపరీభూతా ఇతి యజేతేత్యత్ర హి యజినా ప్రకృత్యా యాగ ఎవ ప్రతీయతే । ప్రత్యయసహితేన తు తేన స ఎవ పూర్వాపరీభూతో నానాక్షణవ్యాసక్తోఽభిధీయతే ।
పూర్వాపరీభూతత్వం యజత ఇత్యాదివర్తమానాపదేశేష్వప్యస్తీతి లిఙ్గాదిషు వేశేషమాహ –
సాధ్యస్వభావా ఇతి ।
ద్వితీయపక్షే తాదృశభావనాభావ్యః కిం స్వర్గాదిరేవ ? కిం వా యాగాదిరపి ? న ప్రథమ ఇత్యాహ –
తథాప్యసావితి ।
ప్రత్యయార్థభూతా భావనా ధాత్వర్థాతిరిక్తా యద్యపి స్వాతిరిక్తం భావ్యమాకాఙ్క్షతే ; తథాపి ధాత్వర్థ ఎవస్యా భావ్యః , తస్య యజేతేత్యేకపదశ్రుత్యా సాధ్యత్వప్రతీతేః । అత ఎవ చ పూర్వావగతేః న స్వర్గః । తస్య భిన్నపదోపాత్తస్య వాక్యేన సాధ్యత్వస్య ప్రత్యేతవ్యత్వాద్ , వాక్యస్య చ లిఙ్గశ్రుతికల్పనాపేక్షస్య చరమభావిత్వాత్ । కిం చ పురుషవిశేషణస్వర్గస్య న యాగేన సంబన్ధః , ఉపసర్జనస్య పదాన్తరేణాసబన్ధాదిత్యర్థః ।
న ద్వితీయ ఇత్యాహ –
న కేవలమితి ।
యాగాదయో న సాధ్యాన్తరమపేక్షన్తే ఇత్యేతన్న కేవలం శబ్దతః , అపి తు వస్తుతశ్చేత్యర్థః ।
వస్తుసామర్థ్యమేవ దర్శయతి –
పురుషప్రయత్నస్యేతి ।
యది స్వర్గో న సాధ్యః , కథం తర్హి స్వర్గో యాగేన సంబధ్యతేఽత ఆహ –
స్వర్గాదేస్త్వితి ।
ప్రీతిసాధనం చన్దనాది స్వర్గః । తస్య సిద్ధత్వాత్ సాధ్యక్రియాం ప్రతి సాధనత్వేనాన్వయ ఇత్యర్థః ।
ఉక్తేఽర్థే స్వర్గకామాధికరణపూర్వపక్షసూత్రముదాహరతి –
ద్రవ్యాణామితి ।
యది యాగాదేర్న స్వర్గాదిసాధనత్వమ్ , కథం తర్హి పురుషాః ప్రవర్తేరన్నప్రవర్తమానేషు వా తేషు కథం శాస్త్రాణాం ప్రామాణ్యమత ఆహ –
తథా చ కర్మణ ఇత్యాదినా ।
కథం కర్మవిధీనాం బ్రహ్మజ్ఞానపరత్వమత ఆహ –
భేదప్రపఞ్చేతి ।
అప్రవిలాపితే హి ప్రపఞ్చే బ్రహ్మాద్వైతం ప్రత్యేతుమశక్యమితి ।
నను స్వర్గకామవాక్య ఆకాశాదిలయో న భాత్యత ఆహ –
క్వచిదితి ।
అనుక్తే స్వర్గసాధ్యత్వే దేహాతిరిక్తాత్మాప్రతీతిః , ఉక్తే చ వాక్యస్య తత్పరత్వం స్యాదిత్యాశఙ్క్యాహ –
ఆపాతత ఇతి ।
ఆపాతప్రతీతోఽపి తథాఽస్తు దేవతావిగ్రహాదివదత ఆహ –
తత్రేతి ।
నిరాకృతస్య కథం ప్రపఞ్చప్రవిలయప్రమిత్యర్థత్వమత ఆహ –
అసతోఽపీతి ।
అసన్నపి ప్రమిత్యర్థో వపోత్ఖననాదిరివ ప్రాశస్త్యప్రమిత్యర్థ ఇతి భావః ।
స్వర్గకామవాక్యే దేహాత్మభావోపలక్షితజడప్రపఞ్చవిలయముక్త్వా గోదోహనవాక్యే దర్శపూర్ణమాసాధికారిణ ఎవ గోదోహనేఽప్యధికారావగమాదుభయత్రాధికారిభేదప్రవిలాపనద్వారా తదుపలక్షితాత్మభేదః ప్రవిలాప్యత ఇత్యాహ –
గోదోహనేనేతి ।
ఎవం ప్రవృత్తివిషయజడప్రపఞ్చస్య స్వరూపేణ ప్రవిలయం , ప్రవృత్తికర్తుశ్చేతనస్య భేదమాత్రప్రవిలయం చాభిధాయ ప్రవృత్తేః ప్రవిలయమాహ –
నిషేధవాక్యానీతి ।
సాక్షాదేవ ప్రవృత్తినిషేధేనాత్మజ్ఞానోపయోగీనీత్యధ్యాహారః ।
విధివాక్యానీతి ।
ఐహికఫలానీత్యర్థః । పారలౌకికఫలానాం దేహాత్మభావప్రవిలయార్థత్వస్యోక్తత్వాత్ సాగ్రహణీష్ఠ్యాదిప్రవృత్తిపరాణి న భవన్తి ; స్వర్గకామపదవద్ గ్రామకామపదస్యాపి ఫలసమర్పకత్వాయోగాదిత్యర్థః ।
సేవాదిదృష్టోపాయప్రతిషేధార్థానీతి ।
సేవాదివిషయప్రవృత్తిర్హి సాంగ్రహణ్యామనుష్ఠీయమానాయాం న భవతీత్యర్థః ।
ఎవం ముఖ్యార్థపరిగ్రహే బాధకప్రదర్శనేన విధీనాం ప్రపఞ్చలయార్థత్వముక్తమిదానీం లక్షణాస్వీకారే ప్రయోజనమాహ –
తథా చేతి ।
నను యది న కర్మణాం ఫలసాధనత్వమ్ , కథం తర్హి జగద్వైచిత్ర్యమ్ ? అత ఆహ –
అనాదివిచిత్రేతి ।
కథం తర్హి విధిరితి ।
త్వయాఽపి సాంగ్రహణ్యాదీనాం దృష్టార్థప్రవృత్తిపరిసంఖ్యాయకత్వం బ్రువతా విధిర్న త్యక్తః । తథా చ ఫలార్థినోఽధికారిణోఽభావే విధిత్వం న స్యాదిత్యర్థః ।
వాయూదకాదివద్విధేః ప్రవర్తకత్వమిత్యేతత్తవద్ నిషేధన్ స్వర్గకామాధికరణసిద్ధాన్తం దర్శయతి –
ఉపదేశో హీత్యాదినా ।
నను భవతూపదేశో విధిః , కథం తస్య ఫలసాధనవిషయతా ? అత ఆహ –
ఉపదేశశ్చేతి ।
నియోజ్యః ప్రవర్త్యః పురుషస్తదీయం ప్రయోజనం సాధ్యం యస్య కర్మణః తన్నియోజ్యప్రయోజనమ్ ।
నను నియోక్తృపురుషప్రయోజనసాధనం యథాఽఽజ్ఞాదౌ బోధ్యతే , ఎవముపదేశేఽపి కిం న స్యాదత ఆహ –
న త్వజ్ఞాదిరివ నియోక్తృప్రయోజన ఇతి ।
ఉపదేశ ఇత్యనుషఙ్గః । ఉత్తమనియోక్తృకా హ్యాజ్ఞా యథా గామానయేతి । అనుత్తమనియోక్తృకాఽభ్యర్థనా యథా మమ పుత్రమధ్యాపయేతి । ఉభయత్రాపి ప్రవర్తయితుః ప్రయోజనసాధనం బోధ్యతే , నైవముపదేశే ।
తత్ర హేతుమాహ –
తత్రాభిప్రాయస్యేతి ।
ప్రవర్తయితా స్వస్య హితం భవత్వితి యత్ర ప్రవర్తయతి తత్రాజ్ఞాదిస్తదభిప్రాయవిశేషః ప్రవర్తకః । అపౌరుషేయే వేదే తస్యాసంభవాన్నియోజ్యప్రయోజనసాధనముపదిశ్యత ఇత్యర్థః । న చ వాచ్యముపదేశోఽపి నియోజ్యప్రయోజనసాధనవిషయోఽభిప్రాయవిశేష ఇతి కథమసావపౌరుషేయే వేదే సంభవతీతి ; యతః పరస్య స్వస్య వా ప్రయోజనమనభిసంధాయాపి గోపాలాదేర్మార్గాద్యుపదేష్టృత్వం భూతార్థవిషయం దృశ్యతే ।
నను నియోజ్యప్రయోజనసాధనవిషయత్వమనుజ్ఞాయామపి దృశ్యతే , యథేచ్ఛసి తథా కుర్విత్యాదౌ , తత్రాహ –
అస్య చేతి ।
అనుజ్ఞాయాం హి ప్రవృత్తస్య ప్రవర్తనముపదేశే త్వప్రవృత్తస్య తతశ్చాప్రవృత్తప్రవర్తకత్వే సతీతి విశేషణవిషిష్టనియోజ్యప్రయోజనసాధనవిషయత్వముపదేశస్యైవ లక్షణమితి న్యాయకణికాయామ్ ఉపపాదితమిత్యర్థః । నియోజ్యప్రయోజనేత్యాదేర్వ్యాఖ్యానమ్ – అనుష్ఠాత్రపేక్షితేత్యాది ।
ప్రాభాకరాభిమతనియోజ్యవ్యావృత్త్యర్థం సిద్ధాన్తసూత్రగతం తాదర్థ్యాదితి పదం వ్యాచష్టే –
అనుష్ఠాత్రపేక్షితోపాయతారహితేతి ।
తాదర్థ్యాత్ తాదర్థ్యే సతి పూర్వపక్షోక్తప్రవర్తనామాత్రార్థత్వే సతీత్యర్థః ।
యదుక్తం సాక్షాద్భావనాభావ్యో యాగాదిః , స చ దుఃఖరూప ఇత్యప్రవృత్తిరితి , తత్రాహ –
న చైత ఇతి ।
విధివిషయీకృత భావనాయాః శ్రేయఃసాధనత్వాత్ స్వర్గ ఎవోద్దేశ్యో న తు యాగాదయః । యది స్యుస్తర్హ్యప్రవృత్తివిషయతా తేషాం స్యాత్ , తచ్చ నాస్తి ; యాగాదీనాం భావనాం ప్రత్యనీప్సితకర్మతామాత్రత్వాదిత్యర్థః ।
యాగాదీనాం భావనోద్దేశ్యత్వాభావే హేతుః –
దుఃఖత్వేన కర్మణామితి ।
యస్త్వర్గాదేర్భావనాం ప్రతి వ్యవధానాన్న భావ్యత్వమిత్యుక్తం , తత్రాహ –
స్వర్గాదీనాం త్వితి ।
సర్వో హి కామనానన్తరం ప్రవర్తతే , తతశ్చ స్వర్గాదేర్భావనాయాః పూర్వరూపకామనావిషయత్వాదతితరామవ్యవధానమిత్యర్థః ।
యచ్చ ద్రవ్యత్వాత్ స్వర్గాదేః క్రియాశేషత్వమితి , తత్రాహ –
ప్రీత్యాత్మకత్వాచ్చేతి ।
ఎషాం హేతూనాం స్వర్గకామాదేరధికార ఇతి వక్ష్యమాణప్రతిజ్ఞాయాం సంబన్ధః । ప్రీతౌ హి రూఢః స్వర్గశబ్ద ఇతి తచ్ఛేషా క్రియా ఇత్యర్థః ।
యత్తు సుబన్తపదాభిధేయత్వాత్సిద్ధరూపతేతి , తన్న ; తథాపి కామపదాత్సాధ్యత్వప్రతీతిరిత్యభిప్రేత్యాహ –
నామేతి ।
యదపి పురుషవిశేషణత్వాత్స్వర్గాదేర్న భావ్యత్వమితి , తత్రాహ –
పురుషవిశేషణానామపీతి ।
భావనాక్షిప్తకర్త్రనువాదేన విశేషణభూతస్వర్గపరం స్వర్గకామపదం స్వర్గం భావ్యత్వేన సమర్పయతీత్యర్థః ।
యత్తు యాగాదేః స్వర్గాదేశ్చ భావ్యత్వేన వాక్యభేద ఇతి , తత్రాహ –
ఫలార్థప్రవృత్తేతి ।
ఫలార్థం ప్రవర్తస్య పురుషస్య యా భావనా తయా భాష్యత్వ లక్షణేనేతి ప్రథమగ్రన్థే విగ్రహః । ఫలార్థ యా ప్రవృత్తా భావనా తయా భావ్యత్వరూపస్యేతి ద్వితీయగ్రన్థే । తతశ్చ యాగాదేః సాధ్యత్వమన్యత్సాధయితుమ్ , స్వర్గాదేస్తు స్వత ఇతి స్వతన్త్రసాధ్యద్వయాభావాన్న వాక్యభేద ఇత్యుక్తం భవతి ।
నను యాగాదీర్న కరణం స్యాద్ , భావనాభావ్యత్వాత్స్వర్గవదితి , తత్రాహ –
భావనాభావ్యత్వమాత్రస్యేతి ।
పరశ్వాదేరపి తథాభావాద్వ్యాపారావిష్టరూపేణ సాధ్యత్వాదిత్యర్థః । స్వర్గాదీనాం త్వితి గ్రన్థేన భావనాం ప్రతి స్వర్గాదీనామవ్యవధానాతిశయ ఉక్తః ।
ఇదానీం వ్యవధానమఙ్గీకృత్యాప్యుద్దేశ్యత్వేన సాధ్యత్వ ఆకాఙ్క్షాతిశయమాహ –
ఫలస్య సాక్షాదితి ।
తదుద్దేశ్యతయా లక్షణేన ఫలస్య సర్వత్ర వ్యాపితయా వ్యాపిత్వేనావస్థానాదితి యోజనా । వ్యాపిత్వనిర్దేశో లక్షణస్యావ్యాప్త్యతివ్యాప్తిపరిహారార్థః । న చాధికారాభావే ఇతి । స్వర్గభోక్తృర్యాగాధికారాన్యథానుపపత్త్యా హి దేహాత్మత్వాభావావగతిరిత్యర్థః । సంపాతః ఆపాతః ।
యచ్చ ప్రపఞ్చప్రవిలయాదిలక్షణాయాం ప్రయోజనం శాస్త్రత్వసిద్ధిరితి , తత్రాహ –
న చైతావతేత్యాదినా ।
సర్వపారిషదతయా సర్వపరిషత్ప్రసిద్ధతయా ।
యది ప్రాభాకరా మన్వీరన్ , అసతి వ్యాపారవతి న వ్యాపార ఇతి , తాన్ప్రత్యాహ –
అసత్స్వప్యాగ్నేయాదిష్వితి ।
తేషామపి మతే ఆగ్నేయాదివాక్యైర్యాగా ఎవ విధీయన్తే నాపూర్వాణి । అధికారవాక్యసన్నిధిసమామ్నాతానామాగ్నేయాదివాక్యానామధికారాపూర్వానువాదకత్వశఙ్కాయాం కుణ్ఠితశక్తీనాం ద్రాగిత్యేవాపూర్వాన్తరప్రత్యయాజనకత్వాత్తేశ్చ పరమాపూర్వే జనయితవ్యేఽవాన్తరవ్యాపారా జన్యమానా అసత్స్వపి వ్యాపారవత్సు భవతీత్యర్థః ।
అథ లౌకికో వదేత్ , తత్రాహ –
అసత్యపీతి ।
సాపేక్షేశ్వరాత్ ఫలసిద్ధేర్వక్ష్యమాణత్వాదవిచిత్రస్యేతి భాష్యాయోగమాశఙ్క్యాహ –
కేవలాదితీతి ।
తర్హి కర్మాపేక్షత్వపక్షో నిర్దోష ఇతి కథం పూర్వపక్షావకాశః ? తత్రాహ –
కర్మభిర్వేతి ।
కంచిచ్ఛుభం కారయతి కంచిదశుభమితి వైషమ్యప్రసఙ్గః ఇత్యర్థః ॥౪౦॥
కర్మాది చేతనాధిష్ఠితమచేతనత్వాద్ మృద్వదిత్యనుమానస్య జీవైః సిద్ధసాధనత్వమాశఙ్క్యాహ –
న చైతన్యమాత్రమితి ।
కర్మ స్వరూపం తస్య చ శుభస్య సుఖమితరస్య దుఃఖమిత్యేవం సామాన్యవినియోగః । ఆదిశబ్దేన జ్యోతిష్టోమాత్స్వర్గ ఇత్యాదివిశేషవినియోగ ఉచ్యతే । ఫలసిద్ధిపూర్వక్షణే కర్మస్వరూపాదిసాక్షాత్కారవదధిష్ఠితమస్మాభిః సాధ్యత ఇతి న సిద్ధసాధనమిత్యర్థః । ఆగమప్రమితే సంభావనామాత్రాభిధానాత్పత్యురసామఞ్జస్యా (వ్యా.సూ.అ.౨.పా.౨.సూ.౩౭) దిత్యత్రోక్తఖణ్డనానామనవకాశః । దుర్గేషు యో జనానాం నివేశనార్థం భూమికావిశేషో రచ్యతేఽసావట్టాలః । నిరటఙ్కి నిష్టఙ్కితం నిర్ణీతమిత్యర్థః ।
నన్వీశ్వరశ్చేత్ఫలం దదాతి , కిం కర్మభిరత ఆహ –
లౌకికశ్చేశ్వర ఇతి ।
ఈశ్వరస్య కర్మాపేక్షాముక్త్వా కర్మణామీశ్వరాపేక్షాముక్తాం స్మారయతి –
తదిహ కేవలం కర్మేతి ।
న కేవలం కర్మాధిష్ఠానత్వాదీశ్వరసిద్ధిరపి తు కర్మభిరీశ్వరప్రసాదస్య సాధ్యత్వాచ్చేత్యాహ –
తథా దేవపూజాత్మక ఇతి ।
న ప్రసాదయన్నితి=అప్రసాదయన్నిత్యర్థః । నశబ్దోఽయం ప్రతిషేధవచనః । విరోధనం ద్రోహః ।
నను ప్రధానయాగేన పరమేశ్వరః ప్రసీదతు , అఙ్గానుష్ఠానం తర్హి కిమర్థమత ఆహ –
యథా చ పరమాపూర్వ ఇతి ।
అత్ర భాస్కరేణ ప్రలేపే –
భాష్యకారనతేఽన్తర్యామివ్యాపారః ఫలోత్పాదకః , స చ సన్నిధిమాత్రరూప ఇతి నిత్యః , సర్వజీవసాధారణశ్చాతో న తస్యైకైకనీవకర్మభిః సాధ్యత్వమితి , తం భాష్యవ్యాఖ్యానేనానుగృహ్ణాతి – యే పునరితి ।
అవిద్యోపాధివశాదీశ్వరస్యానిత్యః ప్రతిజీవం కర్మసాధ్యశ్చానుగ్రహోఽస్తీత్యర్థః ॥౪౧॥