ಅನಿಯಮಃ ಸರ್ವಾಸಾಮವಿರೋಧಃ ಶಬ್ದಾನುಮಾನಾಭ್ಯಾಮ್ ।
ಪ್ರಕರಣಂ ಹಿ ಧರ್ಮಾಣಾಂ ನಿಯಾಮಕಮ್ । ಯದಿ ತು ತನ್ನಾದ್ರಿಯತೇ ತತೋ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸಜ್ಯೋತಿಷ್ಟೋಮಾದಿಧರ್ಮಾಃ ಸಂಕೀರ್ಯೇರನ್ । ನಚ ತೇಷಾಂ ವಿಕೃತಿಷು ಸೌರ್ಯಾದಿಷು ದ್ವಾದಶಾಹಾದಿಷು ಚೋದಕತಃ ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ಸರ್ವತ್ರೌಪದೇಶಿಕತ್ವಾತ್ । ನಚ ದರ್ವಿಹೋಮಸ್ಯಾಪ್ರಕೃತಿವಿಕಾರಸ್ಯಾಧರ್ಮಕತ್ವಮ್ । ನಚ ಸರ್ವಧರ್ಮಯುಕ್ತಂ ಕರ್ಮ ಕಿಂಚಿದಪಿ ಶಕ್ಯಮನುಷ್ಠಾತುಮ್ । ನ ಚೈವಂ ಸತಿ ಶ್ರುತ್ಯಾದಯೋಽಪಿ ವಿನಿಯೋಜಕಾಸ್ತೇಷಾಮಪಿ ಹಿ ಪ್ರಕರಣೇನ ಸಾಮಾನ್ಯಸಂಬಂಧೇ ಸತಿ ವಿನಿಯೋಜಕತ್ವಾತ್ । ಯತ್ರಾಪಿ ವಿನಾಪ್ರಕರಣಂ ಶ್ರುತ್ಯಾದಿಭ್ಯೋ ವಿನಿಯೋಗೋಽವಗಮ್ಯತೇ ತತ್ರಾಪಿ ತನ್ನಿರ್ವಾಹಾಯ ಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾವಶ್ಯಂ ಕಲ್ಪನೀಯತ್ವಾತ್ । ತಸ್ಮಾತ್ಪ್ರಕರಣಂ ವಿನಿಯೋಗಾಯ ತನ್ನಿಯಮಾಯ ಚಾವಶ್ಯಾಭ್ಯುಪೇತವ್ಯಮನ್ಯಥಾ ಶ್ರುತ್ಯದೀನಾಮಪ್ರಾಮಾಣ್ಯಪ್ರಸಕ್ತೇಃ । ತಸ್ಮಾದ್ಯಾಸ್ವೇವೋಪಾಸನಾಸು ದೇವಯಾನಃ ಪಿತೃಯಾಣೋ ವಾ ಪಂಥಾ ಆಮ್ನಾತಸ್ತಾಸ್ವೇವ ನ ತೂಪಾಸನಾಂತರೇಷು ತದನಾಮ್ನಾನಾತ್ । ನಚ “ಯೇ ಚೇಮೇಽರಣ್ಯೇ ಶ್ರದ್ಧಾ ತಪ ಇತ್ಯುಪಾಸತೇ”(ಛಾ. ಉ. ೫ । ೧೦ । ೧) ಇತಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಚನಾತ್ಸರ್ವವಿದ್ಯಾಸು ತತ್ಪಥಪ್ರಾಪ್ತಿಃ । ಶ್ರದ್ಧಾತಪಃಪರಾಯಣಾನಾಮೇವ ತತ್ರ ತತ್ಪಥಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ಶ್ರೂಯತೇ, ನ ತು ವಿದ್ಯಾಪರಾಯಣಾನಾಮ್ । ಅಪಿಚೈವಂ ಸತ್ಯೇಕಸ್ಯಾಂ ವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಮಾರ್ಗೋಪದೇಶಃ ಸರ್ವಾಸು ವಿದ್ಯಾಸ್ವಿತ್ಯೇಕತ್ರೈವ ಮಾರ್ಗೋಪದೇಶಃ ಕರ್ತವ್ಯೋ ನ ವಿದ್ಯಾಂತರೇ । ವಿದ್ಯಾಂತರೇ ಚ ಶ್ರೂಯತೇ । ತಸ್ಮಾನ್ನ ಸರ್ವೋಪಾಸನಾಸು ಪಥಿಪ್ರಾಪ್ತಿರಿತಿ ಪ್ರಾಪ್ತಮ್ । ಏವಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಉಚ್ಯತೇ “ಯೇ ಚೇಮೇಽರಣ್ಯೇ ಶ್ರದ್ಧಾ ತಪ ಇತ್ಯುಪಾಸತೇ”(ಛಾ. ಉ. ೫ । ೧೦ । ೧) ಇತಿ ನ ಶ್ರದ್ಧಾತಪೋಮಾತ್ರಸ್ಯ ಪಥಿಪ್ರಾಪ್ತಿಮಾಹಾಪಿ ತು ವಿದ್ಯಯಾ ತದಾರೋಹಂತೀತ್ಯತ್ರ ನಾವಿದ್ವಾಂಸಸ್ತಪಸ್ವಿನ ಇತಿ ಕೇವಲಸ್ಯ ತಪಸಃ ಶ್ರದ್ಧಾಯಾಶ್ಚ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಪ್ರತಿಷೇಧಾದ್ವಿದ್ಯಾಸಹಿತೇ ಶ್ರದ್ಧಾತಪಸೀ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ಯುಪಾಯತಯಾ ವದನ್ ವಿದ್ಯಾಂತರೀಲಾನಾಮಪಿ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾವಿದ್ಭಿಃ ಸಮಾನಮಾರ್ಗತಾಂ ದರ್ಶಯತಿ । ತಥಾನ್ಯತ್ರಾಪಿ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾಧಿಕಾರೇಽಭಿಧೀಯತೇ “ಯ ಏವಮೇತಾದ್ವಿದುರ್ಯೇ ಚಾಮೀ ಅರಣ್ಯೇ ಶ್ರದ್ಧಾಂ ಸತ್ಯಮುಪಾಸತೇ”(ಛಾ. ಉ. ೫ । ೨ । ೧೫) ಇತಿ । ಸತ್ಯಶಬ್ದಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯೇವಾನಪೇಕ್ಷಪ್ರವೃತ್ತಿತ್ವಾತ್ । ತದೇವ ಹಿ ಸತ್ಯಮನ್ಯಸ್ಯ ಮಿಥ್ಯಾತ್ವೇನ ಕಥಂಚಿದಾಪೇಕ್ಷಿಕಸತ್ಯತ್ವಾತ್ । ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದಾಂ ಚೇತ್ಥಂವಿತ್ತಯೈವೋಪಾತ್ತತ್ವಾತ್ । ವಿದ್ಯಾಸಾಹಚರ್ಯಾಚ್ಚ ವಿದ್ಯಾಂತರಪರಾಯಣಾನಾಮೇವೇದಮುಪಾದಾನಂ ನ್ಯಾಯ್ಯಮ್ । ಮಾರ್ಗದ್ವಯಭ್ರಷ್ಟಾನಾಂ ಚಾಧೋಗತಿಶ್ರವಣಾತ್ । ತತ್ರಾಪಿ ಚ ಯೋಗ್ಯತಯಾ ದೇವಯಾನಸ್ಯೈವೇಹಾಧ್ವನೋಽಭಿಸಂಬಂಧಃ । ಏತದುಕ್ತಂ ಭವತಿ - ಭವೇತ್ಪ್ರಕರಣಂ ನಿಯಾಮಕಂ ಯದ್ಯನಿಯಮಪ್ರತಿಪಾದಕಂ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರೌತಂ ಸ್ಮಾರ್ತಂ ವಾ ನ ಸ್ಯಾದಸ್ತಿ ತು ತತ್ತಸ್ಯ ಚ ಪ್ರಕರಣಾದ್ಬಲೀಯಸ್ತ್ವಮ್ । ತಸ್ಮಾದನಿಯಮೋ ವಿದ್ಯಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ಸಗುಣೇಷು ದೇವಯಾನಃ ಪಂಥಾ ಅಸಕೃನ್ಮಾರ್ಗೋಪದೇಶಸ್ಯ ಚ ಪ್ರಯೋಜನಂ ವರ್ಣಿತಂ ಭಾಷ್ಯಕೃತೇತಿ ॥ ೩೧ ॥
ಅನಿಯಮಃ ಸರ್ವಾಸಾಮವಿರೋಧಃ ಶಬ್ದಾನುಮಾನಾಭ್ಯಾಮ್ ॥೩೧॥ ಸಗುಣನಿರ್ಗುಣವಿದ್ಯಾಸು ಗತಿಭಾವಾಽಭಾವವ್ಯಾವಸ್ಥಾವತ್ಸಗುಣಾಸ್ವಪಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪ್ರಾಪ್ತೌ ತದಪವಾದಾರ್ಥಮಾರಭ್ಯತೇ ।
ನನು ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತೇರ್ಗತ್ಯಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ತತ್ಫಲಾಸು ಸಕಲಸಗುಣವಿದ್ಯಾಸು ಲಿಂಗಾದ್ಗತಿಸಿದ್ಧೇಃ ಕಥಂ ಪ್ರಕರಣೇನ ದುರ್ಬಲೇನ ಗತಿವ್ಯವಸ್ಥಾ ಶಂಕ್ಯತೇ ? ತತ್ರಾಹ –
ಪ್ರಕರಣಂ ಹೀತಿ ।
ಲಿಂಗಸ್ಯ ಸಾಮಾನ್ಯಸಂಬಂಧಸಾಪೇಕ್ಷತ್ವಾತ್ಪ್ರಕೃತೇ ಚ ತದಭಾವಾದವಿನಿಯೋಜಕತ್ವೇ ಪ್ರಕರಣಾದ್ವ್ಯವಸ್ಥೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಯದಿ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾಸು ಶ್ರುತಾಪಿ ಗತಿರ್ವಿದ್ಯಾಂತರೇ ಸಂಚಾರ್ಯೇತ , ತತೋಽತಿಪ್ರಸಂಗ ಇತ್ಯಾಹ –
ಯದಿ ತ್ವಿತಿ ।
ಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾನಿಯಾಮಕತ್ವೇ ಯತ್ರ ಕ್ವಚಿಚ್ಛ್ರುತಂ ಸರ್ವತ್ರ ಶ್ರುತಿಮೇವೇತಿ ದರ್ಶಪೂರ್ಣಮಾಸವಿಕೃತಿಷು ಸೌರ್ಯಾದಿಷು ಜ್ಯೋತಿಷ್ಟೋಮವಿಕೃತಿಷು ದ್ವಾದಶಾಹಾದಿಷು ಚ ಪ್ರಾಕೃತಧರ್ಮಾಣಾಮತಿದೇಶತಃ ಪ್ರಾಪ್ತಿರ್ನ ಸ್ಯಾತ್ಸರ್ವೇಷಾಂ ಸರ್ವತ್ರೌಪದೇಶಿಕತ್ವಪ್ರಸಂಗಾದಿತ್ಯಾಹ –
ನ ಚ ತೇಷಾಮಿತಿ ।
ಅತಿಪ್ರಸಂಗಾಂತರಮಾಹ –
ನ ಚ ದರ್ವಿಹೋಮಸ್ಯೇತಿ ।
‘‘ಯದೇಕಯಾ ಜುಹುಯಾದ್ದರ್ವಿಹೋಮಂ ಕುರ್ಯಾದಿ’’ತಿ ಶ್ರೂಯತೇ । ಯತ್ರೈಕಯಾ ಋಚಾ ಜುಹುಯಾದ್ ಹೋತುಮಾರಭೇತ , ತತ್ರ ದರ್ವಿಹೋಮಂ ಕುರ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಯೇ ಹೋಮಾಃ ಕುತಶ್ಚಿತ್ಪ್ರಕೃತೇರ್ಧರ್ಮಂ ನ ಗೃಹ್ಣಂತಿ , ನ ಚ ಕೇಭ್ಯಶ್ಚಿತ್ಸ್ವಧರ್ಮಂ ಪ್ರಯಚ್ಛಂತಿ , ತೇಷಾಂ ದರ್ವಿಹೋಮ ಇತಿ ನಾಮ , ತೇಷು ನಾಽಽರಾದುಪಕಾರಕಮಂಗಮಸ್ತಿ । ತತ್ರ ದರ್ವಿಹೋಮಾ ಧರ್ಮಗ್ರಾಹಿಣೋ ನ ವೇತಿ ಸಂದೇಹೇ ಉತ್ಪತ್ತಾವಶ್ರುತದೇವತಾತ್ಮಕಾಽವ್ಯಕ್ತತ್ವೇನ ಸೋಮಯಾಗಸಾಮ್ಯಾತ್ ತದ್ವಿಕೃತಿತ್ವಾತ್ತದ್ಧರ್ಮಪ್ರಾಪ್ತಾವಷ್ಟಮೇ ಸಿದ್ಧಾಂತಿತಮ್ - ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಂ ಜುಹೋತೀತ್ಯಾದೇರಿವ ದರ್ವಿಹೋಮಸ್ಯ ಹೋಮತ್ವಾತ್ ಸೋಮಸ್ಯ ಚ ಯಾಗತ್ವಾದ್ ವೈಷಮ್ಯೇಣ ನ ಪ್ರಕೃತಿವಿಕೃತಿಭಾವಃ । ಅವ್ಯಕ್ತತ್ವಂ ಚ ಸತಿ ಯಾಗತ್ವೇ ವಿಶೇಷಸಂಬಂಧನಿಮಿತ್ತಂ ನ ಯಾಗಹೋಮತ್ವರೂಪಾತ್ಯಂತವೈಲಕ್ಷಣ್ಯೇ ಪ್ರಕೃತಿವಿಕೃತಿಭಾವಮವಗಮಯಿತುಮರ್ಹತಿ । ಅಸ್ತು ತರ್ಹಿ ನಾರಿಷ್ಟಹೋಮಪ್ರಕೃತಿಕತ್ವಂ ದರ್ವಿಹೋಮಾನಾಮ್ ? ತದಪಿ ನ ; ನ ತಾವದಗ್ನಿಹೋತ್ರಸ್ಯ ನಾರಿಷ್ಟಪ್ರಕೃತಿಕತ್ವಮುಭಯತ್ರಾಪಿ ಕತಿಪಯಧರ್ಮಸದ್ಭಾವೇನಾಗೃಹ್ಯಮಾಣವಿಶೇಷತ್ವಾತ್ । ನಚ ಹೋಮಾಂತರಾಣಾಂ ನಾರಿಷ್ಟಪ್ರಕೃತಿಕತ್ವಮ್ ; ತೇಷಾಂ ನಾರಿಷ್ಟಪ್ರಕೃತಿಕತ್ವಮಗ್ನಿಹೋತ್ರಪ್ರಕೃತಿಕತ್ವಂ ವೇತ್ಯವಿನಿಗಮಪ್ರಸಂಗಾತ್ । ತಸ್ಮಾದಪೂರ್ವೋ ದರ್ವಿಹೋಮ ಇತಿ । ತದೇವಮಪ್ರಕೃತಿವಿಕೃತಿಭೂತಸ್ಯ ದರ್ವಿಹೋಮಸ್ಯಾಧರ್ಮಕತ್ವಂ ಸಿಧ್ಯತಿ । ಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾನಿಯಾಮಕತ್ವೇ ಯತ್ರ ಕ್ವಾಪಿ ಶ್ರುತಸ್ಯ ದರ್ವಿಹೋಮಶೇಷತ್ವಾಪತ್ತೇರಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಅಪಿ ಚ ಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾಽನಿಯಾಮಕತ್ವೇ ಸರ್ವೇ ಧರ್ಮಾಃ ಸರ್ವಕರ್ಮಣಾಂ ಸ್ಯುಃ , ತಥಾ ಚಾಶಕ್ಯಾನುಷ್ಠಾನತೇತ್ಯಾಹ –
ನ ಚ ಸರ್ವಧರ್ಮೇತಿ ।
ನನು ಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾನಿಯಾಮಕತ್ವೇಽಪಿ ಶ್ರುತ್ಯಾದಿಭಿಃ ಶೇಷಶೇಷಿಭಾವಾವಗಮಃ ಸ್ಯಾದತ ಆಹ –
ನ ಚೈವಂ ಸತೀತಿ ।
ಶ್ರುತ್ಯಾದಯೋ ಹಿ ದ್ವಿಪ್ರಕಾರಾಃ ಕೇಚಿತ್ಸಾಮಾನ್ಯೇನ ಪ್ರವರ್ತಂತೇ ಯಥಾ ವ್ರೀಹೀನ್ ಪ್ರೋಕ್ಷತೀತಿ , ಕೇಚಿದ್ವಿಶೇಷತೋ ಯಥೇಂದ್ರ್ಯಾ ಗಾರ್ಹಪತ್ಯಮಿತಿ ।
ಆದ್ಯೇಷ್ವಾಹ –
ತೇಷಾಮಪೀತಿ ।
ಇತರಥಾಽಽನರ್ಥಕ್ಯಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ದ್ವಿತೀಯೇಷ್ವಾಹ –
ಯತ್ರಾಪೀತಿ ।
ವಿಶೇಷತಸ್ತು ಶ್ರುತಿವಿನಿಯುಕ್ತಸ್ಯಾಪಿ ಧರ್ಮಸ್ಯ ಪ್ರಕರಣಾನಪೇಕ್ಷಾಯಾಮಾನರ್ಥಕ್ಯಮೇವ ಸ್ಯಾತ್ । ನ ಹ್ಯೈಂದ್ರ್ಯಾ ಗಾರ್ಹಪತ್ಯಪ್ರಕಾಶನಮಾತ್ರೇಣ ಕಿಂಚಿತ್ಫಲಂ ಲಭ್ಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ । ಯತ್ರ ಸ್ವಯಮೇವ ಪ್ರಕರಣಂ ವಿನಿಯೋಜಕಂ ಯಥಾ ಪ್ರಯಾಜಾದಿಷು , ತತ್ರ ವಿನಿಯೋಗಾಯ ಯತ್ರ ಶ್ರುತ್ಯಾದೀನಿ ವಿನಿಯೋಜಕಾನಿ ತತ್ರ ವಿನಿಯೋಗನಿರ್ವಾಹಾಯ ಪ್ರಕರಣಮವಶ್ಯಾಭ್ಯುಪೇಯಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಪ್ರಕರಣಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾದ್ಬಾಧಮಾಶಂಕ್ಯಾಹ –
ನ ಚ ಯೇ ಚೇತಿ ।
ಛಾಂದೋಗ್ಯಸ್ಥಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾವಾಕ್ಯಗತಶ್ರದ್ಧಾತಪಸೋರ್ವಾಕ್ಯಾಂತರವಶೇನ ವಿದ್ಯಾಲಕ್ಷಣಾರ್ಥತ್ವಂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಯ ವಾಕ್ಯೇನ ಪ್ರಕರಣಬಾಧಯಾ ಸರ್ವಸಗುಣಾಹಂಗ್ರಹವಿದ್ಯಾನಾಮರ್ಚಿರಾದಿದ್ವಾರಾ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನತ್ವಮುಕ್ತಮ್ , ಇದಾನೀಂ ವಾಜಸನೇಯಕಗತಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಸತ್ಯಬ್ರಹ್ಮೋಪಾಸನಸ್ಯಾರ್ಚಿರಾದಿಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನತ್ವಪ್ರತೀತೇರಪ್ಯೇವಮೇವೇತ್ಯಾಹ –
ತಥಾನ್ಯತ್ರಾಪೀತಿ ।
ನನು ಸತ್ಯಶಬ್ದೇನ ಫಲಾಽವ್ಯಭಿಚಾರಾತ್ಪಂಚಾಗ್ನಯ ಏವೋಚ್ಯಂತಾಮ್ , ಅತ ಆಹ –
ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದಾಂ ಚೇತಿ ।
ನ ಕೇವಲಂ ಲೌಕಿಕಸತ್ಯಸ್ಯಾಪೇಕ್ಷಿಕತ್ವಾದ್ ಬ್ರಹ್ಮಣಶ್ಚ ನಿರಂಕುಶಸತ್ಯತ್ವಾತ್ಸತ್ಯಮುಪಾಸತ ಇತಿ ಬ್ರಹ್ಮೋಪಾಸನಾಯಾ ಗ್ರಹಣಮಪಿ ತು ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾಸನ್ನಿಧಾನಾದಪೀತ್ಯಾಹ –
ವಿದ್ಯಾಸಾಹಚರ್ಯಾಚ್ಚೇತಿ ।
ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರಮಾರ್ಗಹೀನಾನಾಮ’’ಥ ಯ ಏತೌ ಪಂಥಾನೌ ನ ವಿದು’’ರಿತ್ಯಧೋಗತಿಶ್ರವಣಾದ್ವಿದ್ಯಾಂತರಶೀಲಾನಾಂ ಮಾರ್ಗದ್ವಯೇಽಂತರ್ಭಾವಶ್ಚೇತ್ತರ್ಹ್ಯುಪಾಸಕಾನಾಂ ದಕ್ಷಿಣಮಾರ್ಗಪ್ರಾಪ್ತಿರಸ್ತೀತಿ , ನೇತ್ಯಾಹ –
ತತ್ರಾಪಿ ಚ ಯೋಗ್ಯತಯೇತಿ ।
ವಿದ್ಯಯಾ ತದಾರೋಹಂತೀತಿ ವಿದ್ಯಾದೇವಯಾನಯೋಃ ಸಬಂಧುಂ ಯೋಗ್ಯತಯೇತ್ಯರ್ಥಃ ।
ಯತ್ತು ಪ್ರಕರಣಸ್ಯಾನಿಯಾಮಕತ್ವೇ ದೂಷಣಜಾತಮುಕ್ತಂ , ತದನಂಗೀಕಾರಪರಾಸ್ತಮಿತ್ಯಾಹ –
ಭವೇತ್ಪ್ರಕರಣಮಿತಿ ।
ವಾಕ್ಯಬಾಧಿತವಿಷಯಾದನ್ಯತ್ರ ಪ್ರಕರಣಸ್ಯ ನಿಯಾಮಕತ್ವಮಿಷ್ಯತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ । ಶ್ರೌತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಯೇ ಚೇಮೇಽರಣ್ಯೇ ಶ್ರದ್ಧಾ ಸತ್ಯಮುಪಾಸತ ಇತ್ಯಾದಿ , ಸ್ಮಾರ್ತೇ ಶುಕ್ಲಕೃಷ್ಣೇ ಗತೀ ಹ್ಯೇತೇ ಇತ್ಯಾದಿ । ವಿದ್ಯಾಂತರೇಷ್ವಪಿ ದೇವಯಾನಃ ಪಂಥಾ ಅಸ್ತೀತಿ ಶೇಷಃ ।
ಯತ್ತೂಕ್ತಮೇಕಸ್ಯ ಶ್ರುತಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಸ್ಯ ಸರ್ವತ್ರೋಪಸಂಹಾರಶ್ಚೇತ್ತರ್ಹ್ಯುಪಕೋಸಲವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಪಂಚಾಗ್ನಿವಿದ್ಯಾಯಾಂ ಚಾನೇಕತ್ರ ಮಾರ್ಗೋಕ್ತಿವೈಯರ್ಥ್ಯಮಿತಿ , ತತ್ರಾಹ –
ಅಸಕೃದಿತಿ ।
ಉಭಯತ್ರಾನುಚಿಂತನಂ ಭಾಷ್ಯೋಕ್ತಂ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ॥೩೧॥ ಯತ್ರ ಯಸ್ಮಿನ್ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಕಾಮಾಃ ಕ್ಷುದ್ರವಿಷಯಾಃ ಪರಾಗತಾ ನಿವೃತ್ತಾ ಭವಂತಿ ತದ್ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾಖ್ಯಂ ಸ್ಥಾನಂ ವಿದ್ಯಯಾಽಽರೋಹಂತಿ ತತ್ರ ಚ ಸ್ಥಾನೇ ದಕ್ಷಿಣಾ ದಕ್ಷಿಣಮಾರ್ಗಗಾ ನ ಯಂತಿ । ತಪಸ್ವಿನೋಽಪ್ಯವಿದ್ವಾಂಸೋ ನ ಯಂತಿ , ಯೇ ಏತತ್ಪಂಚಾಗ್ನಿರೂಪಂ ವಿದುಃ ಯೇ ಚಾರಣ್ಯೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಇಮೇ ವನಸ್ಥಾದಯಃ ಶ್ರದ್ಧಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಸತ್ಯಮವಿತಥಂ ಪರಂ ಬ್ರಹ್ಮೋಪಾಸತೇ , ಉಭಯೇಽಪ್ಯರ್ಚಿರಾದಿಮಾರ್ಗಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವಂತೀತಿ ಶೇಷಃ । ಏತೌ ಪಂಥಾನೌ ದಕ್ಷಿಣೋತ್ತರೌ ಯೇ ನ ವಿದುರೇತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನಂ ನಾನುತಿಷ್ಠಂತೀತ್ಯರ್ಥಃ । ತೇ ಕೀಟಾದಯೋ ಭವಂತಿ , ಕೀಟಾ ಗೋಮಯಾದಿಸಂಭವಾಃ । ಪತಂಗಾಃ ಶಲಭಾಃ । ದಂದಶೂಕಃ ಸರ್ಪಃ ॥