ಏವಂ ತಾವತ್ ಸೂತ್ರೇಣಾರ್ಥಾದುಪಾತ್ತಯೋಃ ವಿಷಯಪ್ರಯೋಜನಯೋಃ ಸಿದ್ಧಯೇ ಜೀವಸ್ಯಾಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪತ್ವಮಧ್ಯಾಸಾತ್ಮಕಮುಪದರ್ಶ್ಯ, ಅಸ್ಯಾನರ್ಥಹೇತೋಃ ಪ್ರಹಾಣಾಯೇತಿ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಿರ್ದಿಶತಿ । ಹೇತೋಃ ಪ್ರಹಾಣ್ಯಾ ಹಿ ಹೇತುಮತಃ ಪ್ರಹಾಣಿರಾತ್ಯಂತಿಕೀ ಯತಃ । ನನು ಅನರ್ಥಹೇತುರಧ್ಯಾಸೋಽನಾದಿಃ, ಸ ಕಥಂ ಪ್ರಹೀಯತೇ ? ತಥಾ ಹಿ — ಮನುಷ್ಯಾದಿಜಾತಿವಿಶೇಷಮಾತ್ರಾಧ್ಯಾಸಃ ತತೋ ವಿವಿಕ್ತೇಽಪಿ ನ್ಯಾಯತಃ ಅಹಂಪ್ರತ್ಯಯೇ ಅನಾದಿತ್ವಾತ್ ಪೂರ್ವವದವಿಕಲೋ ವರ್ತತೇ । ನಾಯಂ ದೋಷಃ ॥