ब्रह्मसूत्रभाष्यम्
द्वितीयोऽध्यायःतृतीयः पादः
न्यायनिर्णयव्याख्या
 
समाध्यभावाच्च ॥ ३९ ॥
योऽप्ययमौपनिषदात्मप्रतिपत्तिप्रयोजनः समाधिरुपदिष्टो वेदान्तेषुआत्मा वा अरे द्रष्टव्यः श्रोतव्यो मन्तव्यो निदिध्यासितव्यः’ (बृ. उ. २ । ४ । ५)सोऽन्वेष्टव्यः विजिज्ञासितव्यःओमित्येवं ध्यायथ आत्मानम्’ (मु. उ. २ । २ । ६) इत्येवंलक्षणः, सोऽप्यसत्यात्मनः कर्तृत्वे नोपपद्येततस्मादप्यस्य कर्तृत्वसिद्धिः ॥ ३९ ॥

सूत्रं विवृणोति -

योऽपीति ।

ज्ञानोपायं समाधिमनुतिष्ठन्नकर्तात्मेति दुर्वचनमित्यर्थः ।

शास्त्रार्थवत्त्वादिहेतूनां फलमुपसंहरति -

तस्मादिति ।

उक्तहेतुषु प्रत्येकं साधकत्वं सम्भावयितुमपिशब्दः ॥ ३९ ॥