ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕೋಪನಿಷದ್ಭಾಷ್ಯಮ್
ಚತುರ್ಥೋಽಧ್ಯಾಯಃತೃತೀಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಮ್
ಆನಂದಗಿರಿಟೀಕಾ (ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ)
 
ಸ ಯೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ರಾದ್ಧಃ ಸಮೃದ್ಧೋ ಭವತ್ಯನ್ಯೇಷಾಮಧಿಪತಿಃ ಸರ್ವೈರ್ಮಾನುಷ್ಯಕೈರ್ಭೋಗೈಃ ಸಂಪನ್ನತಮಃ ಸ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಪರಮ ಆನಂದೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕಃ ಪಿತೃಣಾಂ ಜಿತಲೋಕಾನಾಮಾನಂದೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಪಿತೃಣಾಂ ಜಿತಲೋಕಾನಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕೋ ಗಂಧರ್ವಲೋಕ ಆನಂದೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಗಂಧರ್ವಲೋಕ ಆನಂದಾಃ ಸ ಏಕಃ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮಾನಂದೋ ಯೇ ಕರ್ಮಣಾ ದೇವತ್ವಮಭಿಸಂಪದ್ಯಂತೇಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕ ಆಜಾನದೇವಾನಾಮಾನಂದೋ ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯೋಽವೃಜಿನೋಽಕಾಮಹತೋಽಥ ಯೇ ಶತಮಾಜಾನದೇವಾನಾಮಾನಂದಾಃ ಸ ಏಕಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕ ಆನಂದೋ ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯೋಽವೃಜಿನೋಽಕಾಮಹತೋಽಥ ಯೇ ಶತಂ ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕ ಆನಂದಾಃ ಸ ಏಕೋ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕ ಆನಂದೋ ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯೋಽವೃಜಿನೋಽಕಾಮಹತೋಽಥೈಷ ಏವ ಪರಮ ಆನಂದ ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ ಸಮ್ರಾಡಿತಿ ಹೋವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಸೋಹಂ ಭಗವತೇ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮ್ಯತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹೀತ್ಯತ್ರ ಹ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ಬಿಭಯಾಂಚಕಾರ ಮೇಧಾವೀ ರಾಜಾ ಸರ್ವೇಭ್ಯೋ ಮಾಂತೇಭ್ಯ ಉದರೌತ್ಸೀದಿತಿ ॥ ೩೩ ॥
ಯಸ್ಯ ಪರಮಾನಂದಸ್ಯ ಮಾತ್ರಾ ಅವಯವಾಃ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಭಿರ್ಮನುಷ್ಯಪರ್ಯಂತೈಃ ಭೂತೈಃ ಉಪಜೀವ್ಯಂತೇ, ತದಾನಂದಮಾತ್ರಾದ್ವಾರೇಣ ಮಾತ್ರಿಣಂ ಪರಮಾನಂದಮ್ ಅಧಿಜಿಗಮಯಿಷನ್ ಆಹ, ಸೈಂಧವಲವಣಶಕಲೈರಿವ ಲವಣಶೈಲಮ್ । ಸಃ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ, ರಾದ್ಧಃ ಸಂಸಿದ್ಧಃ ಅವಿಕಲಃ ಸಮಗ್ರಾವಯವ ಇತ್ಯರ್ಥಃ, ಸಮೃದ್ಧಃ ಉಪಭೋಗೋಪಕರಣಸಂಪನ್ನಃ ಭವತಿ ; ಕಿಂ ಚ ಅನ್ಯೇಷಾಂ ಸಮಾನಜಾತೀಯಾನಾಮ್ ಅಧಿಪತಿಃ ಸ್ವತಂತ್ರಃ ಪತಿಃ, ನ ಮಾಂಡಲಿಕಃ ; ಸರ್ವೈಃ ಸಮಸ್ತೈಃ, ಮಾನುಷ್ಯಕೈರಿತಿ ದಿವ್ಯಭೋಗೋಪಕರಣನಿವೃತ್ತ್ಯರ್ಥಮ್ , ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮೇವ ಯಾನಿ ಭೋಗೋಪಕರಣಾನಿ ತೈಃ — ಸಂಪನ್ನಾನಾಮಪಿ ಅತಿಶಯೇನ ಸಂಪನ್ನಃ ಸಂಪನ್ನತಮಃ — ಸ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಪರಮ ಆನಂದಃ । ತತ್ರ ಆನಂದಾನಂದಿನೋಃ ಅಭೇದನಿರ್ದೇಶಾತ್ ನ ಅರ್ಥಾಂತರಭೂತತ್ವಮಿತ್ಯೇತತ್ ; ಪರಮಾನಂದಸ್ಯೈವ ಇಯಂ ವಿಷಯವಿಷಯ್ಯಾಕಾರೇಣ ಮಾತ್ರಾ ಪ್ರಸೃತೇತಿ ಹಿ ಉಕ್ತಮ್ ‘ಯತ್ರ ವಾ ಅನ್ಯದಿವ ಸ್ಯಾತ್’ (ಬೃ. ಉ. ೪ । ೩ । ೩೧) ಇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯೇನ ; ತಸ್ಮಾತ್ ಯುಕ್ತೋಽಯಮ್ — ‘ಪರಮ ಆನಂದಃ’ ಇತ್ಯಭೇದನಿರ್ದೇಶಃ । ಯುಧಿಷ್ಠಿರಾದಿತುಲ್ಯೋ ರಾಜಾ ಅತ್ರ ಉದಾಹರಣಮ್ । ದೃಷ್ಟಂ ಮನುಷ್ಯಾನಂದಮ್ ಆದಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಶತಗುಣೋತ್ತರೋತ್ತರಕ್ರಮೇಣ ಉನ್ನೀಯ ಪರಮಾನಂದಮ್ , ಯತ್ರ ಭೇದೋ ನಿವರ್ತತೇ ತಮಧಿಗಮಯತಿ ; ಅತ್ರ ಅಯಮಾನಂದಃ ಶತಗುಣೋತ್ತರೋತ್ತರಕ್ರಮೇಣ ವರ್ಧಮಾನಃ ಯತ್ರ ವೃದ್ಧಿಕಾಷ್ಠಾಮನುಭವತಿ, ಯತ್ರ ಗಣಿತಭೇದೋ ನಿವರ್ತತೇ, ಅನ್ಯದರ್ಶನಶ್ರವಣಮನನಾಭಾವಾತ್ , ತಂ ಪರಮಾನಂದಂ ವಿವಕ್ಷನ್ ಆಹ — ಅಥ ಯೇ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಏವಂಪ್ರಕಾರಾಃ ಶತಮಾನಂದಭೇದಾಃ, ಸ ಏಕಃ ಪಿತೃಣಾಮ್ ; ತೇಷಾಂ ವಿಶೇಷಣಮ್ —ಜಿತಲೋಕಾನಾಮಿತಿ ; ಶ್ರಾದ್ಧಾದಿಕರ್ಮಭಿಃ ಪಿತೄನ್ ತೋಷಯಿತ್ವಾ ತೇನ ಕರ್ಮಣಾ ಜಿತೋ ಲೋಕೋ ಯೇಷಾಮ್ , ತೇ ಜಿತಲೋಕಾಃ ಪಿತರಃ ; ತೇಷಾಂ ಪಿತೃಣಾಂ ಜಿತಲೋಕಾನಾಂ ಮನುಷ್ಯಾನಂದಶತಗುಣೀಕೃತಪರಿಮಾಣ ಏಕ ಆನಂದೋ ಭವತಿ । ಸೋಽಪಿ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಗಂಧರ್ವಲೋಕೇ ಏಕ ಆನಂದೋ ಭವತಿ । ಸ ಚ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮ್ ಏಕ ಆನಂದಃ ; ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದಿಶ್ರೌತಕರ್ಮಣಾ ಯೇ ದೇವತ್ವಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವಂತಿ, ತೇ ಕರ್ಮದೇವಾಃ । ತಥೈವ ಆಜಾನದೇವಾನಾಮ್ ಏಕ ಆನಂದಃ ; ಆಜಾನತ ಏವ ಉತ್ಪತ್ತಿತ ಏವ ಯೇ ದೇವಾಃ, ತೇ ಆಜಾನದೇವಾಃ ; ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯಃ ಅಧೀತವೇದಃ, ಅವೃಜಿನಃ ವೃಜಿನಂ ಪಾಪಮ್ ತದ್ರಹಿತಃ ಯಥೋಕ್ತಕಾರೀತ್ಯರ್ಥಃ, ಅಕಾಮಹತಃ ವೀತತೃಷ್ಣಃ ಆಜಾನದೇವೇಭ್ಯೋಽರ್ವಾಕ್ ಯಾವಂತೋ ವಿಷಯಾಃ ತೇಷು —ತಸ್ಯ ಚ ಏವಂಭೂತಸ್ಯ ಆಜಾನದೇವೈಃ ಸಮಾನ ಆನಂದ ಇತ್ಯೇತದನ್ವಾಕೃಷ್ಯತೇ ಚ - ಶಬ್ದಾತ್ । ತಚ್ಛತಗುಣೀಕೃತಪರಿಮಾಣಃ ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕೇ ಏಕ ಆನಂದೋ ವಿರಾಟ್ಶರೀರೇ ; ತಥಾ ತದ್ವಿಜ್ಞಾನವಾನ್ ಶ್ರೋತ್ರಿಯಃ ಅಧೀತವೇದಶ್ಚ ಅವೃಜಿನ ಇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವತ್ । ತಚ್ಛತಗುಣೀಕೃತಪರಿಮಾಣ ಏಕ ಆನಂದೋ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕೇ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾತ್ಮನಿ ; ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿ ಪೂರ್ವವದೇವ । ಅತಃ ಪರಂ ಗಣಿತನಿವೃತ್ತಿಃ ; ಏಷ ಪರಮ ಆನಂದ ಇತ್ಯುಕ್ತಃ, ಯಸ್ಯ ಚ ಪರಮಾನಂದಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾದ್ಯಾನಂದಾ ಮಾತ್ರಾಃ, ಉದಧೇರಿವ ವಿಪ್ರುಷಃ । ಏವಂ ಶತಗುಣೋತ್ತರೋತ್ತರವೃದ್ಧ್ಯುಪೇತಾ ಆನಂದಾಃ ಯತ್ರ ಏಕತಾಂ ಯಾಂತಿ, ಯಶ್ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಃ, ಅಥ ಏಷ ಏವ ಸಂಪ್ರಸಾದಲಕ್ಷಣಃ ಪರಮ ಆನಂದಃ ; ತತ್ರ ಹಿ ನಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತಿ ನಾನ್ಯಚ್ಛೃಣೋತಿ ; ಅತೋ ಭೂಮಾ, ಭೂಮತ್ವಾದಮೃತಃ ; ಇತರೇ ತದ್ವಿಪರೀತಾಃ । ಅತ್ರ ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವೇ ತುಲ್ಯೇ ; ಅಕಾಮಹತತ್ವಕೃತೋ ವಿಶೇಷಃ ಆನಂದಶತಗುಣವೃದ್ಧಿಹೇತುಃ ; ಅತ್ರ ಏತಾನಿ ಸಾಧನಾನಿ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವಾಕಾಮಹತತ್ವಾನಿ ತಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಆನಂದಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತೌ ಅರ್ಥಾದಭಿಹಿತಾನಿ, ಯಥಾ ಕರ್ಮಾಣಿ ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದೀನಿ ದೇವಾನಾಂ ದೇವತ್ವಪ್ರಾಪ್ತೌ ; ತತ್ರ ಚ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವಲಕ್ಷಣೇ ಕರ್ಮಣೀ ಅಧರಭೂಮಿಷ್ವಪಿ ಸಮಾನೇ ಇತಿ ನ ಉತ್ತರಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನೇ ಅಭ್ಯುಪೇಯೇತೇ ; ಅಕಾಮಹತತ್ವಂ ತು ವೈರಾಗ್ಯತಾರತಮ್ಯೋಪಪತ್ತೇಃ ಉತ್ತರೋತ್ತರಭೂಮ್ಯಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನಮಿತ್ಯವಗಮ್ಯತೇ । ಸ ಏಷ ಪರಮಃ ಆನಂದಃ ವಿತೃಷ್ಣಶ್ರೋತ್ರಿಯಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಃ ಅಧಿಗತಃ । ತಥಾ ಚ ವೇದವ್ಯಾಸಃ — ‘ಯಚ್ಚ ಕಾಮಸುಖಂ ಲೋಕೇ ಯಚ್ಚ ದಿವ್ಯಂ ಮಹತ್ಸುಖಮ್ । ತೃಷ್ಣಾಕ್ಷಯಸುಖಸ್ಯೈತೇ ನಾರ್ಹತಃ ಷೋಡಶೀಂ ಕಲಾಮ್’ (ಮೋ. ಧ. ೧೭೭ । ೫೦) ಇತಿ । ಏಷ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಃ, ಹೇ ಸಮ್ರಾಟ್ — ಇತಿ ಹ ಉವಾಚ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ । ಸೋಽಹಮ್ ಏವಮ್ ಅನುಶಿಷ್ಟಃ ಭಗವತೇ ತುಭ್ಯಮ್ ಸಹಸ್ರಂ ದದಾಮಿ ಗವಾಮ್ ; ಅತ ಊರ್ಧ್ವಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೈವ ಬ್ರೂಹಿ — ಇತಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾತಮೇತತ್ । ಅತ್ರ ಹ ವಿಮೋಕ್ಷಾಯೇತ್ಯಸ್ಮಿನ್ವಾಕ್ಯೇ, ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಃ ಬಿಭಯಾಂಚಕಾರ ಭೀತವಾನ್ ; ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯಸ್ಯ ಭಯಕಾರಣಮಾಹ ಶ್ರುತಿಃ — ನ ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯೋ ವಕ್ತೃತ್ವಸಾಮರ್ಥ್ಯಾಭಾವಾದ್ಭೀತವಾನ್ , ಅಜ್ಞಾನಾದ್ವಾ ; ಕಿಂ ತರ್ಹಿ ಮೇಧಾವೀ ರಾಜಾ ಸರ್ವೇಭ್ಯಃ, ಮಾ ಮಾಮ್ , ಅಂತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಶ್ನನಿರ್ಣಯಾವಸಾನೇಭ್ಯಃ, ಉದರೌತ್ಸೀತ್ ಆವೃಣೋತ್ ಅವರೋಧಂ ಕೃತವಾನಿತ್ಯರ್ಥಃ ; ಯದ್ಯತ್ ಮಯಾ ನಿರ್ಣೀತಂ ಪ್ರಶ್ನರೂಪಂ ವಿಮೋಕ್ಷಾರ್ಥಮ್ , ತತ್ತತ್ ಏಕದೇಶತ್ವೇನೈವ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನಸ್ಯ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪುನಃ ಪುನಃ ಮಾಂ ಪರ್ಯನುಯುಂಕ್ತ ಏವ, ಮೇಧಾವಿತ್ವಾತ್ — ಇತ್ಯೇತದ್ಭಯಕಾರಣಮ್ — ಸರ್ವಂ ಮದೀಯಂ ವಿಜ್ಞಾನಂ ಕಾಮಪ್ರಶ್ನವ್ಯಾಜೇನ ಉಪಾದಿತ್ಸತೀತಿ ॥

ಸ ಯೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಿತ್ಯದಿವಾಕ್ಯತಾತ್ಪರ್ಯಮಾಹ —

ಯಸ್ಯೇತಿ ।

ಯಥಾ ಸೈಂಧವಾವಯವೈಃ ಸೈಂಧವಾಚಲಂ ಲೋಕೋ ಬೋಧಯತಿ ತಥಾ ತಸ್ಯಾಽಽನಂದಸ್ಯ ಮಾತ್ರಾ ನಾಮಾವಯವಾಸ್ತತ್ಪ್ರದರ್ಶನದ್ವಾರೇಣಾವಯವಿನಂ ಪರಮಾನಂದಮಧಿಗಮಯಿತುಮಿಚ್ಛನ್ನನಂತರೋ ಗ್ರಂಥಃ ಪ್ರವೃತ್ತ ಇತ್ಯರ್ಥಃ ।

ತಾತ್ಪರ್ಯಮುಕ್ತ್ವಾಽಕ್ಷರಾಣಿ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —

ಸ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದಿತ್ಯಾದಿನಾ ।

ರಾದ್ಧತ್ವಮವಿಕಲತ್ವಂ ಚೇತ್ಸಮೃದ್ಧತ್ವೇನ ಪುನರುಕ್ತಿರಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಸಮಗ್ರೇತಿ ।

ತದೇವ ಸಮೃದ್ಧತ್ವಮಪೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯ ವ್ಯಾಕರೋತಿ —

ಉಪಭೋಗೇತಿ ।

ಅಂತರ್ಬಹಿಃಸಂಪತ್ತಿಭೇದಾದಪುನರುಕ್ತಿರಿತಿ ಭಾವಃ ।

ನ ಕೇವಲಮುಕ್ತಮೇವ ತಸ್ಯ ವಿಶೇಷಣಂ ಕಿಂತು ವಿಶೇಷಣಾಂತರಂ ಚಾಸ್ತೀತ್ಯಾಹ —

ಕಿಂಚೇತಿ ।

ವಿಶೇಷಣತಾತ್ಪರ್ಯಮಾಹ —

ದಿವ್ಯೇತಿ ।

ತದನಿವರ್ತನೇ ತ್ವಸ್ಯ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಗಂಧರ್ವಾದಿಷ್ವಂತರ್ಭಾವಃ ಸ್ಯಾದಿತಿ ಭಾವಃ । ಅತಿಶಯೇನ ಸಂಪನ್ನ ಇತಿ ಶೇಷಃ ।

ಅಭೇದನಿರ್ದೇಶಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಮಾಹ —

ತತ್ರೇತಿ ।

ಪ್ರಕೃತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಸಪ್ತಮ್ಯರ್ಥಃ । ಆತ್ಮನಃ ಸಕಾಶಾದಾನಂದಸ್ಯೇತಿ ಶೇಷಃ ।

ಔಪಚಾರಿಕತ್ವಮಭೇದನಿರ್ದೇಶಸ್ಯ ಭವಿಷ್ಯತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಪರಮಾನಂದಸ್ಯೇತಿ ।

ತಸ್ಯೈವ ವಿಷಯತ್ವಂ ವಿಷಯಿತ್ವಮಿತಿ ಸ್ಥಿತೇ ಫಲಿತಮಾಹ —

ತಸ್ಮಾದಿತಿ ।

ಯಥೋಕ್ತೋ ಮನುಷ್ಯೋ ನ ದೃಷ್ಟಿಪಥಮವತರತೀತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಯುಧಿಷ್ಠಿರಾದೀತಿ ।

ಅಥ ಯೇ ಶತಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಿತ್ಯಾದೇಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯಮಾಹ —

ದೃಷ್ಟಮಿತಿ ।

ಶತಗುಣೇನೋತ್ತರತ್ರಾಽಽನಂದಸ್ಯೋತ್ಕರ್ಷಪ್ರದರ್ಶನಕ್ರಮೇಣ ಪರಮಾನಂದಮುನ್ನೀಯ ತಮಧಿಗಮಯತ್ಯುತ್ತರೇಣ ಗ್ರಂಥೇನೇತಿ ಸಂಬಂಧಃ ।

ಪರಮಾನಂದಮೇವ ವಿಶಿನಷ್ಟಿ —

ಯತ್ರೇತಿ ।

ಭೇದಃ ಸಂಖ್ಯಾವ್ಯವಹಾರಃ ।

ಉಕ್ತಮೇವ ಪ್ರಪಂಚಯತಿ —

ಯತ್ರೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ಪರಮಾನಂದೇ ವಿವೃದ್ಧಿಕಾಷ್ಠಾಯಾಂ ಹೇತುಮಾಹ —

ಅನ್ಯೇತಿ ।

ಯದ್ಯಪಿ ಯಸ್ಯೇತ್ಯಾದಿನೋಕ್ತಮೇತತ್ತಥಾಽಪೀಹಾಕ್ಷರವ್ಯಾಖ್ಯಾನಾವಸರೇ ತದೇವ ವಿವೃತಮಿತ್ಯವಿರೋಧಃ । ತತ್ತದಾನಂದಪ್ರದರ್ಶನಾನಂತರ್ಯಂ ತತ್ರ ತತ್ರಾಥಶಬ್ದಾರ್ಥಃ । ತತ್ತದ್ವಾಕ್ಯೋಪಕ್ರಮೋ ವಾ । ಏವಂಪ್ರಕಾರತ್ವಂ ಸಮೃದ್ಧತ್ವಾದಿ । ಪಿತೃಣಾಮಾನಂದ ಇತಿ ಸಂಬಂಧಃ । ಶ್ರಾದ್ಧಾದಿಕರ್ಮಭಿರಿತ್ಯಾದಿಶಬ್ದೇನ ಪಿಂಡಪಿತೃಯಜ್ಞಾದಿ ಗೃಹ್ಯತೇ ।

ಕೇ ತೇ ಕರ್ಮದೇವಾ ನಾಮ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಅಗ್ನಿಹೋತ್ರಾದೀತಿ ।

ಯಥಾ ಗಂಧರ್ವಾನಂದಃ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಕರ್ಮದೇವಾನಾಮೇಕ ಆನಂದಸ್ತಥಾ ಕರ್ಮದೇವಾನಂದಃ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಸನ್ನಾಜಾನದೇವಾನಾಮೇಕ ಆನಂದೋ ಭವತೀತ್ಯಾಹ —

ತಥೈವೇತಿ ।

ಕುತ್ರ ವೀತತೃಷ್ಣತ್ವಂ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ಆಜಾನದೇವೇಭ್ಯ ಇತಿ ।

ಶ್ರೋತ್ರಿಯಾದಿವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಕೃತಾಸಂಗತಿಮಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ತಸ್ಯ ಚೇತಿ ।

ಏವಂಭೂತಸ್ಯ ವಿಶೇಷಣತ್ರಯವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯೇತಿ ಯಾವತ್ ।

ಪ್ರಜಾಪತಿಲೋಕಶಬ್ದಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾಶಬ್ದಾದರ್ಥಭೇದಮಾಹ —

ವಿರಾಡಿತಿ ।

ಯಥಾ ವಿರಾಡಾತ್ಮನ್ಯಾಜಾನದೇವಾನಂದಃ ಶತಗುಣೀಕೃತಃ ಸನ್ನೇಕ ಆನಂದೋ ಭವತಿ ತಥಾ ವಿರಾಡಾತ್ಮೋಪಾಸಿತಾ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾದಿವಿಶೇಷಣೋ ವಿರಾಜಾ ತುಲ್ಯಾನಂದಃ ಸ್ಯಾದಿತ್ಯಾಹ —

ತಥೇತಿ ।

ತಚ್ಛತಗುಣೀಕೃತೇತಿ ತಚ್ಛಬ್ದೋ ವಿರಾಡಾನಂದವಿಷಯಃ ।

ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾದಿವಿಶೇಷಣವಾನಪಿ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭೋಪಾಸಕಸ್ತೇನ ತುಲ್ಯಾನಂದೋ ಭವತೀತ್ಯಾಹ —

ಯಶ್ಚೇತಿ ।

ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾನಂದಾದುಪರಿಷ್ಟಾದಪಿ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದೇ ಗಣಿತಭೇದೇ ಪ್ರಾಕರಣಿಕೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯಾಹ —

ಅತಃ ಪರಮಿತಿ ।

ಏಷೋಽಸ್ಯ ಪರಮ ಆನಂದ ಇತ್ಯುಪಕ್ರಮ್ಯ ಕಿಮಿತ್ಯಾನಂದಾಂತರಮುಪದರ್ಶಿತಮಿತ್ಯಾಶಂಕ್ಯಾಽಽಹ —

ಏಷ ಇತಿ ।

ತಥಾಽಪಿ ಸೌಷುಪ್ತಂ ಸರ್ವಾತ್ಮತ್ವಮುಪೇಕ್ಷಿತಮಿತಿ ಚೇನ್ನೇತ್ಯಾಹ —

ಯಸ್ಯ ಚೇತಿ ।

ಪ್ರಕೃತಸ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದಸ್ಯಾಪರಿಚ್ಛಿನ್ನತ್ವಮಾಹ —

ತತ್ರ ಹೀತಿ ।

ಅನವಚ್ಛಿನ್ನತ್ವಫಲಮಾಹ —

ಭೂಮತ್ವಾದಿತಿ।

ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದಾದಿತರೇ ಪರಿಚ್ಛಿನ್ನಾ ಮರ್ತ್ಯಾಶ್ಚೇತ್ಯಾಹ —

ಇತರ ಇತಿ ।

ಅಥ ಯತ್ರಾನ್ಯತ್ಪಶ್ಯತೀತ್ಯಾದಿಶ್ರುತೇರಿತಿ ಭಾವಃ ।

ಶ್ರೋತ್ರಿಯಾದಿಪದಾನಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾಯ ತಾತ್ಪರ್ಯಂ ದರ್ಶಯತಿ —

ಅತ್ರ ಚೇತಿ ।

ಮಧ್ಯೇ ವಿಶೇಷಣೇಷು ತ್ರಿಷ್ವಿತಿ ಯಾವತ್ । ತುಲ್ಯೇ ಸರ್ವಪರ್ಯಾಯೇಷ್ವಿತಿ ಶೇಷಃ ।

ವಿಶೇಷಣಾಂತರೇ ವಿಶೇಷಮಾಹ —

ಅಕಾಮಹತತ್ವೇತಿ ।

ಯಥೋಕ್ತಂ ವಿಭಾಗಮುಪಪಾದಯಿತುಂ ಸಿದ್ಧಮರ್ಥಮಾಹ —

ಅತ್ರೈತಾನೀತಿ ।

ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಂ ಸಪ್ತಮ್ಯರ್ಥಃ । ತಸ್ಯ ತಸ್ಯಾಽಽನಂದಸ್ಯೇತಿ ದೈವಪ್ರಾಜಾಪತ್ಯಾದಿನಿರ್ದೇಶಃ ।

ಅರ್ಥಾದಭಿಹಿತತ್ವೇ ದೃಷ್ಟಾಂತಮಾಹ —

ಯಥೇತಿ।

ಯೇ ಕರ್ಮಣಾ ದೇವತ್ವಮಿತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದ್ದೇವಾನಂದಾಪ್ತೌ ಯಥಾ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಾಧನಾನ್ಯುಕ್ತಾನಿ ತಥಾ ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿಶ್ರುತಿಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದೇತಾನ್ಯಪಿ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾದೀನಿ ತತ್ತದಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತೌ ಸಾಧನಾನಿ ವಿವಕ್ಷಿತಾನೀತ್ಯರ್ಥಃ ।

ನನು ತ್ರಯಾಣಾಮವಿಶೇಷಶ್ರುತೌ ಕಥಂ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾವೃಜಿನತ್ವಯೋಃ ಸರ್ವತ್ರ ತುಲ್ಯತ್ವಂ ನ ಹಿ ತೇ ಪೂರ್ವಭೂಮಿಷು ಶ್ರುತೇ ತಥಾ ಚಾಕಾಮಹತತ್ವವದಾನಂದೋತ್ಕರ್ಷೇ ತಯೋರಪಿ ಹೇತುತೇತಿ ತತ್ರಾಽಽಹ —

ತತ್ರ ಚೇತಿ ।

ನಿರ್ಧಾರಣಾರ್ಥಾ ಸಪ್ತಮೀ । ನ ಹಿ ಶ್ರೋತ್ರಿಯತ್ವಾದಿಶೂನ್ಯಃ ಸಾರ್ವಭೌಮಾದಿದಿಸುಖಮನುಭವಿತುಮುತ್ಸಹತೇ । ತಥಾ ಚ ಸರ್ವತ್ರ ಶ್ರೋತ್ರಿಂದ್ರಿಯತ್ವಾದೇಸ್ತುಲ್ಯತ್ವಾನ್ನ ತದಾನಂದಾತಿರೇಕಪ್ರಾಪ್ತಾವಸಾಧಾರಣಂ ಸಾಧನಮಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಯದುಕ್ತಮಾನಂದಶತಗುಣವೃದ್ಧಿಹೇತುರಕಾಮಹತತ್ವಕೃತೋ ವಿಶೇಷ ಇತಿ ತದುಪಪಾದಯತಿ —

ಅಕಾಮಹತತ್ವಂ ತ್ವಿತಿ ।

ಪೂರ್ವಪೂರ್ವಭೂಮಿಷು ವೈರಾಗ್ಯಮುತ್ತರೋತ್ತರಭೂಮ್ಯಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನಂ  ವೈರಾಗ್ಯಸ್ಯ ತರತಮಭಾವೇನ ಪರಮಕಾಷ್ಠೋಪಪತ್ತೇರ್ನಿರತಿಶಯಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಪರಮಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಸಾಧನತ್ವಸಂಭವಾದಿತ್ಯರ್ಥಃ ।

ಯಶ್ಚೇತ್ಯಾದಿವಾಕ್ಯಸ್ಯೇತ್ಥಂ ತಾತ್ಪರ್ಯಮುಕ್ತ್ವಾ ಪ್ರಕೃತೇ ಪರಮಾನಂದೇ ವಿದ್ವದನುಭವಂ ಪ್ರಮಾಣಯತಿ —

ಸ ಏಷ ಇತಿ ।

ನಿರತಿಶಯಮಕಾಮಹತತ್ವಂ ಪರಮಾನಂದಪ್ರಾಪ್ತಿಹೇತುರಿತ್ಯತ್ರ ಪ್ರಮಾಣಮಾಹ —

ತಥಾ ಚೇತಿ ।

ಪ್ರಕೃತಂ ಪ್ರತ್ಯಗ್ಭೂತಂ ಪರಮಾನಂದಮೇಷ ಇತಿ ಪರಾಮೃಶತಿ ।

ಶ್ರುತಿರ್ಮೇಧಾವೀತ್ಯಾದ್ಯಾ ತಾಂ ವ್ಯಾಚಷ್ಟೇ —

ನೇತ್ಯಾದಿನಾ ।

ತಥಾಽಪಿ ಕಿಂ ತದ್ಭಯಕಾರಣಂ ತದಾಹ —

ಯದ್ಯದಿತಿ ।

ಮೇಧಾವಿತ್ವಾತ್ಪ್ರಜ್ಞಾತಿಶಯಶಾಲಿತ್ವಾದಿತಿ ಯಾವತ್ ।

ತದೇವ ಭಯಕಾರಣಂ ಪ್ರಕಟಯತಿ —

ಸರ್ವಮಿತಿ ॥ ೩೩ ॥