న స్థానతోఽపి పరస్యోభయలిఙ్గం సర్వత్ర హి ।
అవాన్తరసఙ్గతిమాహ –
యేన బ్రహ్మణా సుషుప్తాదిష్వితి ।
యద్యపి “తదనన్యత్వమారమ్భణశబ్దాదిభ్యః”(బ్ర. సూ. ౨ । ౧ । ౧౪) ఇత్యత్ర నిష్ప్రపఞ్చమేవ బ్రహ్మోపపాదితం తథాపి ప్రపఞ్చలిఙ్గానాం బహ్వీనాం శ్రుతీనాం దర్శనాద్భవతి పునర్విచికిత్సా అతస్తన్నివారణాయారమ్భః । తస్య చ తత్త్వజ్ఞానమపవర్గోపయోగీతి ప్రయోజనవాన్ విచారః । తత్రోభయలిఙ్గశ్రవణాదుభయరూపత్వం బ్రహ్మణః ప్రాప్తమ్ । తత్రాపి సవిశేషత్వనిర్విశేషత్వయోర్విరోధాత్స్వాభావికత్వానుపపత్తేరేకం స్వతోఽపరం తు పరతః । నచ యత్పరతస్తదపారమార్థికమ్ । నహి చక్షురాదీనాం స్వతఃప్రమాణభూతానాం దోషతోఽప్రామాణ్యమపారమార్థికమ్ । విపర్యయజ్ఞానలక్షణకార్యానుత్పాదప్రసఙ్గాత్ । తస్మాదుభయలిఙ్గకశాస్త్రప్రామాణ్యాదుభయరూపతా బ్రహ్మణః పారమార్థికీతి ప్రాప్త ఉచ్యతే న స్థానత ఉపాధితోఽపి పరస్య బ్రహ్మణ ఉభయచిహ్నత్వసమ్భవః । ఎకం హి పారమార్థికమన్యదధ్యారోపితమ్ । పారమార్థికత్వే హ్యుపాధిజనితస్య రూపస్య బ్రహ్మణః పరిణామో భవేత్ । స చ ప్రాక్ప్రతిషిద్ధః । తత్పారిశేష్యాత్స్ఫటికమణేరివ స్వభావస్వచ్ఛధవలస్య లాక్షారసావసేకోపాధిరరూణిమా సర్వగన్ధత్వాదిరౌపాధికో బ్రహ్మణ్యధ్యస్త ఇతి పశ్యామో నిర్విశేషతాప్రతిపాదనార్థత్వాచ్ఛ్రుతీనామ్ । సవిశేషతాయామపి “యశ్చాయమస్యాం పృథివ్యాం తేజోమయః”(బృ. ఉ. ౨ । ౫ । ౧) ఇత్యాదీనాం శ్రుతీనాం బ్రహ్మైకత్వప్రతిపాదనపరత్వాదేకత్వనానాత్వయోశ్చైకస్మిన్నసమ్భవాదేకత్వాఙ్గత్వేనైవ నానాత్వప్రతిపాదనపర్యవసానాత్ , నానాత్వస్య ప్రమాణాన్తరసిద్ధతయానువాద్యత్వాదేకత్వస్య చానధిగతేర్విధేయత్వోపపత్తేర్భేదదర్శననిన్దయా చ సాక్షాద్భూయసీభిః శ్రుతిభిరభేదప్రతిపాదనాదాకారవద్బ్రహ్మవిషయాణాం చ కాసాఞ్చిచ్ఛ్రుతీనాముపాసనాపరత్వమసతి బాధకేఽన్యపరాద్వచనాత్ప్రతీయమానమపి గృహ్యతే । యథా దేవతానాం విగ్రహవత్త్వమ్ । సన్తి చాత్ర సాక్షాద్వైతాపవాదేనాద్వైతప్రతిపాదనపరాః శతశః శ్రుతయః । కాసాఞ్చిచ్చ ద్వైతాభిధాయినీనాం తత్ప్రవిలయపరత్వమ్ । తస్మాన్నిర్విశేషమేకరూపం చైతన్యైకరసం సద్బ్రహ్మ పరమార్థతః, విశేషాశ్చ సర్వగన్ధత్వవామనీత్వాదయ ఉపాధివశాదధ్యస్తా ఇతి సిద్ధమ్ । శేషమతిరోహితార్థమ్ ॥ ౧౧ ॥
న భేదాదితి చేన్న ప్రత్యేకమతద్వచనాత్ ॥ ౧౨ ॥
అపి చైవమేకే ॥ ౧౩ ॥
అరూపవదేవ హి తత్ప్రధానత్వాత్ ॥ ౧౪ ॥
ప్రకాశవచ్చావైయర్థ్యాత్ ॥ ౧౫ ॥
ఆహ చ తన్మాత్రమ్ ॥ ౧౬ ॥
దర్శయతి చాథో అపి స్మర్యతే ॥ ౧౭ ॥
అత ఎవ చోపమా సూర్యకాదివత్ ॥ ౧౮ ॥
అమ్బువదగ్రహణాత్తు న తథాత్వమ్ ॥ ౧౯ ॥
వృద్ధిహ్రాసభాక్త్వమన్తర్భావాదుభయసామఞ్జస్యాదేవమ్ ॥ ౨౦ ॥
దర్శనాచ్చ ॥ ౨౧ ॥
అత్ర కేచిద్ద్వే అధికరణే కల్పయన్తీతి ।
కిం సల్లక్షణం చ ప్రకాశలక్షణం చ బ్రహ్మ కిం సల్లక్షణమేవ బ్రహ్మోత ప్రకాశలక్షణమేవేతి తత్ర పూర్వపక్షం గృహ్ణాతి –
ప్రకాశవచ్చావైయర్థ్యాత్ ।
చకారాత్సచ్చ । అవైయర్థ్యాత్ ।
బ్రహ్మణి సచ్ఛ్రుతేః సిద్ధాన్తయతి –
ఆహ చ తన్మాత్రమ్ ।
ప్రకాశమాత్రమ్ । నహి సత్త్వం నామ ప్రకాశరూపాదన్యత్ , యథా సర్వగన్ధత్వాదయోఽపి తు ప్రకాశరూపమేవ సదితి నోభయరూపత్వం బ్రహ్మణ ఇత్యర్థః । తదేతదనేనోపన్యస్య దూషితమ్ । సత్తాప్రకాశయోరేకత్వే నోభయలక్షణత్వమ్ । భేదే న స్థానతోఽపీతి నిరాకృతమితి నాధికరణాన్తరం ప్రయోజయతి । పరమార్థతస్త్వభేద ఎవ ప్రకర్షప్రకాశవదితి । సర్వేషాం చ సాధారణే ప్రవిలయార్థత్వే సతి” అరూపవదేవ హి తత్ప్రధానత్వాత్” ఇతి వినిగమనకారణవచనమనవకాశం స్యాత్ । ఎవం హి తస్యావకాశః స్యాద్యాద కాశ్చిదుపాసనాపరతయా రూపమాచక్షీరన్ కాశ్చిన్నీరూపబ్రహ్మప్రతిపాదనపరా భవేయుః । సర్వాసాం తు ప్రవిలయార్థత్వేన నీరూపబ్రహ్మప్రతిపాదనార్థత్వే ఉక్తో వినిగమనహేతుర్న స్యాదిత్యర్థః । ఎకనియోగప్రతీతేః ప్రయాజదర్శపూర్ణమాసవాక్యవదిత్యధికారాభిప్రాయమ్ , అనుబన్ధభేదాత్తు భిన్నోఽనయోరపి నియోగ ఇతి ।
కోఽయం ప్రపఞ్చప్రవిలయ ఇతి ।
వాస్తవస్య వా ప్రపఞ్చస్య ప్రవిలయః సర్పిష ఇవాగ్నిసంయోగాత్ । సమారోపితస్య వా రజ్జ్వాం సర్పభావస్యేవ రజ్జుతత్త్వపరిజ్ఞానాత్ । న తావద్వాస్తవః సర్వసాధారణః పృథివ్యాదిప్రపఞ్చః పురుషమాత్రేణ శక్యః సముచ్ఛేత్తుమ్ । అపిచ ప్రహ్లాదశుకాదిభిః పురుషధౌరేయైః సమూలమున్మూలితః ప్రపఞ్చ ఇతి శూన్యం జగద్భవేత్ । నచ వాస్తవం తత్త్వజ్ఞానేన శక్యం సముచ్ఛేత్తుమ్ । ఆరోపితరూపవిరోధిత్వాత్తత్త్వజ్ఞానస్యేత్యుక్తమ్ । సమారోపితరూపస్తు ప్రపఞ్చో బ్రహ్మతత్త్వజ్ఞాపనపరైరేవ వాక్యైర్బ్రహ్మతత్త్వమవబోధయద్భిః శక్యః సముచ్ఛేత్తుమితి కృతమత్ర విధినా । నహి విధిశతేనాపి వినా తత్త్వావబోధనం ప్రవర్తస్వాత్మజ్ఞాన ఇతి వా కురు ప్రపఞ్చప్రవిలయం వేతి ప్రవర్తితః శక్నోతి ప్రపఞ్చప్రవిలయం కర్తుమ్ । న చాస్యాత్మజ్ఞానవిధిం వినా వేదాన్తార్థబ్రహ్మతత్త్వావబోధో న భవతి । మౌలికస్య స్వాధ్యాయాధ్యయనవిధేరేవ వివక్షితార్థతయా సకలస్య వేదరాశేః ఫలవదర్థావబోధనపరతామాపాదయతో విద్యమానత్వాత్ । అన్యథా కర్మవిధివాక్యాన్యపి విధ్యన్తరమపేక్షేరన్నితి । నచ చిన్తాసాక్షాత్కారయోర్విధిరితి తత్త్వసమీక్షాయామస్మాభిరుపపాదితమ్ । విస్తరేణ చాయమర్థస్తత్రైవ ప్రపఞ్చితః । తస్మాత్ “జర్తిలయవాగ్వా జుహుయాత్” ఇతివద్విధిసరూపా ఎతే “ఆత్మా వా అరే ద్రష్టవ్య”(బృ. ఉ. ౨ । ౪ । ౫) ఇత్యాదయో న తు విధయ ఇతి ।
తదిదముక్తమ్ –
ద్రష్టవ్యాదిశబ్దా అపి తత్త్వాభిముఖీకరణప్రధానా న తత్త్వావబోధవిధిప్రధానా ఇతి ।
అపిచ బ్రహ్మతత్త్వం నిష్ప్రపఞ్చముక్తం న తత్ర నియోజ్యః కశ్చిత్సమ్భవతి । జీవో హి నియోజ్యో భవేత్ , స చేత్ప్రపఞ్చపక్షే వర్తతే కో నియోజ్యస్తస్యోచ్ఛిన్నత్వాత్ । అథ బ్రహ్మపక్షే తథాప్యనియోజ్యః, బ్రహ్మణోఽనియోజ్యత్వాత్ । అథ బ్రహ్మణోఽనన్యోఽప్యవిద్యయాన్య ఇవేతి నియోజ్యః । తదయుక్తమ్ । బ్రహ్మభావం పారమార్థికమవగమయతాగమేనావిద్యాయా నిరస్తత్వాత్ । తస్మాన్నియోజ్యాభావాదపి న నియోగః ।
తదిదముక్తమ్ –
జీవో నామ ప్రపఞ్చపక్షస్యైవేతి ।
అపిచ జ్ఞానవిధిపరత్వే తన్మాత్రాత్తు జ్ఞానస్యానుత్పత్తేస్తత్త్వప్రతిపాదనపరత్వమభ్యుపగమనీయమ్ । తత్ర వరం తత్త్వప్రతిపాదనపరత్వమేవాస్తు తస్యావశ్యాభ్యుపగన్తవ్యత్వేనోభయవాదిసిద్ధత్వాత్ ।
ఎవం చ కృతం తత్త్వజ్ఞానవిధినేత్యాహ –
జ్ఞేయాభిముఖస్యాపీతి ।
నచ జ్ఞానాధానే ప్రమాణానపేక్షస్యాస్తి కశ్చిదుపయోగో విధేః । ఎవం హి తదుపయోగో భవేద్యద్యన్యథాకారం జ్ఞానమన్యథాదధీత ।
నచ తచ్ఛక్యం వాపి యుక్తమిత్యాహ –
నచ ప్రమాణాన్తరేణేతి ।
కిఞ్చాన్యన్నియోగనిష్ఠతయైవ చ పర్యవస్యత్యామ్నాయే యదభ్యుపగతమ్భవద్భిః శాస్త్రపర్యాలోచనయానియోజ్యబ్రహ్మాత్మత్వం జీవస్యేతి తదేతచ్ఛాస్త్రావిరోధాదప్రమాణకమ్ ।
అథైతచ్ఛాస్త్రమనియోజ్యబ్రహ్మాత్మత్వం చ జీవస్య ప్రతిపాదయతి జీవం చ నియుక్తం తతో ద్వ్యర్థం చ విరుద్ధార్థం చ స్యాదిత్యాహ –
అథేతి ।
దర్శపౌర్ణమాసాదివాక్యేషు జీవస్యానియోజ్యస్యాపి వస్తుతోఽధ్యస్తనియోజ్యభావస్య నియోజ్యతా యుక్తా । నహి తద్వాక్యం తస్య నియోజ్యతామాహాపి తు లౌకికప్రమాణసిద్ధాం నియోజ్యతామాశ్రిత్య దర్శపూర్ణమాసౌ విధత్తే । ఇదం తు నియోజ్యతామపనయతి చ నియుఙ్క్తే చేతి దుర్ఘటమితి భావః ।
నియోగపరతాయాం చేతి ।
పౌర్వాపర్యాలోచనయా వేదాన్తానాం తత్త్వనిష్ఠతా శ్రుతా న శ్రుతా నియోగనిష్ఠతేత్యర్థః ।
అపిచ నియోగనిష్ఠత్వే వాక్యస్య దర్శపౌర్ణామాసకర్మణ ఇవాపూర్వావాన్తరవ్యాపారాదాత్మజ్ఞానకర్మణోఽప్యపూర్వావాన్తరవ్యాపారాదేవ స్వర్గాదిఫలవన్మోక్షస్యానన్దరూపఫలస్య సిద్ధిః । తథా చానిత్యత్వం సాతిశయత్వం స్వర్గవద్భవేదిత్యాహ –
కర్మఫలవదితి ।
అపిచ బ్రహ్మవాక్యేష్వితి ।
సప్రపఞ్చనిష్ప్రపఞ్చోపదేశేషు హి సాధ్యానుబన్ధభేదాదేకనియోగత్వమసిద్ధమ్ । దర్శపౌర్ణమాసప్రయాజవాక్యేషు తు యద్యప్యనుబన్ధభేదస్తథాప్యధికారాంశస్య సాధ్యస్య భేదాభావాదభేద ఇతి ॥ ౨౧ ॥
న స్థానతోఽపి హి పరస్యోభయలిఙ్గం సర్వత్ర హి ॥౧౧॥
అత్ర కశ్చిద్ - భిన్నాభిన్నే బ్రహ్మణ్యభిన్నరూపమాత్రం చిన్తనీయమిత్యనేనాధికరణేన విచార్యతే , న తు భేదో నిషిధ్యతే ఇతి – వదతి । తస్య భ్రాన్తిజ్ఞానం బ్రహ్మణి స్యాత్ , నహి రూపరసాధ్యాత్మకే ఘటే రూపవానేవేతి జ్ఞానమభ్రాన్తం భవతి । భిన్నరూపమదృష్ట్వాఽభిన్నరూపం ద్రష్టవ్యమితి చేత్ , తర్హి తస్య భిన్నాకారస్య జ్ఞేయత్వేన బ్రహ్మణ్యనన్తర్భావాద్ ఎకవిజ్ఞానేన సర్వవిజ్ఞానప్రతిజ్ఞోపరోధః । భేదస్య చానుపాస్యతాయాం భిన్నాభిన్నే బ్రహ్మణి సమన్వయనిరూపణం నిష్ఫలమ్ । జ్ఞానార్థో హి సమన్వయః । తస్మాద్ - ఉపాధితోఽపి భేదస్య మాయామాత్రత్వవర్ణనాత్ । నిర్విశేషమిహ బ్రహ్మయాథాత్మ్యం ప్రతిపద్యతే ॥
ప్రపఞ్చలిఙ్గానామితి ।
ప్రపఞ్చో లిఙ్గం సవిశేషబ్రహ్మణస్తద్యాభిః ప్రకాశ్యతే తాః ప్రపఞ్చలిఙ్గాః ।
తస్య చేతి ।
నిష్ప్రపఞ్చబ్రహ్మణ ఇత్యర్థః ।
సిద్ధాన్తాత్పూర్వపక్షస్య విశేషమాహ –
న చేతి ।
నను పరోపాధికం కించిత్సత్యం యథా చక్షురాదీనామప్రమాకరణత్వం కించిన్మిథ్యా యథా స్ఫటికలౌహిత్యం తత్ర సవిశేషనిర్విశేషత్వయోర్యదన్యతరపక్షోపాధికం తత్సత్యమేవేతి కుతో నిర్ణయః ? తత్రాహ –
ఉభయలిఙ్గకశాస్త్రప్రామాణ్యాదితి ।
సవిశేషతాయామపీతి ।
పృథివ్యాద్యుపాధికసవిశేషతాయాం సత్యామపి యశ్చాయమస్యాం పృథివ్యాం సశ్చాయమధ్యాత్మమితి తామనూద్యాయమేవ స ఇత్యద్వైతప్రతిపాదకత్వాదిత్యర్థః ।
నను పృథివ్యాద్యుపాధికభేద ఎకత్వం చ ప్రతీయతామత ఆహ –
ఎకత్వనానాత్వయోశ్చేతి ।
భవతు తర్హి నానాత్వమేవ ప్రతిపాద్యం , నేత్యాహ –
ఎకత్వాఙ్గత్వేనైవేతి ।
తదేవ సాధయతి –
నానాత్వస్యేతి ।
వ్యావహారికప్రమాణసిద్ధభేదానువాదేన పారమార్థికాభేదప్రతిపాదనపరా శ్రుతిరిత్యర్థః ।
జీవబ్రహ్మణోరేకత్వమపి సత్త్వాద్యాత్మనా సిద్ధమితి , తత్రాహ –
ఎకత్వస్య చేతి ।
ఉపాధినిషేధేనైకత్వస్యాసిద్ధేర్విధేయత్వోపపత్తేః - ప్రతిపాద్యత్వోపపత్తేరిత్యర్థః ।
నను భవతు నిర్గుణబ్రహ్మసన్నిధిసమామ్నాతభేదశ్రుతీనాం నిషేధ్యభేదానువాదకత్వమేకత్వస్య ప్రతిపాద్యత్వాద్ , ఉపాసనాప్రకరణపఠితభేదశ్రుతీనాం తు భేదపరత్వమస్తు , ఎకత్వస్య తత్రాప్రతిపాదనాదత ఆహ –
ఆకారవద్బ్రహ్మేతి ।
ఉపాస్తిపరత్వాన్న భేదప్రమాపకత్వమిత్యర్థః ।
నను ద్వా సుపర్ణేత్యాద్యాః శ్రుతయః సన్తి భేదప్రతిపాదనపరాస్తత్రాహ –
కాసాంచిచ్చేతి ।
అస్యాం తావద్ ఋచి బుధ్ద్యుపాధ్యకర్తృత్వనిషేధేన నిర్విశేషః ప్రత్యగాత్మా ప్రతిపాద్యతే ఇతి పైఙ్గ్యుపనిషద్వ్యాఖ్యాతమ్ । ఎవమన్యత్రాపి ద్రష్టవ్యమ్ ॥౧౧॥౧౨॥౧౩॥౧౪॥౧౫॥౧౬॥౧౭॥౧౮॥౧౯॥౨౦॥
ఎకదేశిమతే ద్వితీయాధికరణే వచనవ్యక్తీరాహ –
కిం సల్లక్షణమేవేతి ।
ఎవకారో బోధాద్భేదవ్యవచ్ఛేదార్థః । బోధలక్షణమేవేత్యత్ర తు బోధస్య సత్తాయా భేదవ్యావృత్త్యర్థః । తతశ్చ బోధాత్మికా సత్తా సత్తాత్మకో వా బోధో బ్రహ్మేతి సిద్ధాన్తపక్షః ప్రదర్శితః । సచ్ఛ్రుతేః సదేవేదమిత్యాద్యాయా అవైయర్థ్యార్ధం సత్తావచ్చ బ్రహ్మ మన్తవ్యమిత్యర్థః । తదేతదధికరణవచనమ్ । అనేన అత్ర కేచిదిత్యాదిభాష్యేణేత్యర్థః ।
అత్ర పూర్వపక్షానుత్థానమాహ –
సత్తాప్రకాశయోరితి ।
ప్రకాశవచ్చ బ్రహ్మేత్యుక్తే కిం సత్తాప్రకాశయోరభేద ఉత భేదః ।
ఆద్యే సిద్ధాన్త ఎవేతి న పూర్వపక్షత్వమిత్యాహ –
నోభయలక్షణత్వమితి ।
బ్రహ్మణ ఇతి శేషః ।
ద్వితీయే గతార్థత్వమిత్యాహ –
భేద ఇతి ।
శఙ్కితో భేదః స్వనిరాకారణాయ నాధికరణాన్తరం ప్రయోజయతీత్యర్థః । పూర్వాభ్యుపగమవిరోధప్రసఙ్గాదితి భాష్యార్థోఽపి హేతుః పూర్వపక్షానుత్థాన ఎవ ; పూర్వాధికరణసిద్ధాన్తే స్థితే తద్విరోధేన పూర్వపక్షానుత్థానాదిత్యర్థః । యశ్చ సత్తాప్రకాశయోరేకత్వం కృత్వా సద్బోధాత్మకం బ్రహ్మేతి సిద్ధాన్తః సోఽప్యయుక్తః ; తథా సద్బోధశబ్దయోః పర్యాయత్వప్రసఙ్గాత్ ।
కథం తర్హి సిద్ధాన్తే అఖణ్డత్వసిద్ధిః ? అత ఆహ –
పరమార్థతస్త్వితి ।
అనిర్వాచ్యభేదాభ్యుపగమాత్ర పర్యాయతా । పరమార్థతస్తు బ్రహ్మణో లక్ష్యస్యాభేద ఎవ , యథా ప్రకృష్టప్రకాశశ్చన్ద్ర ఇత్యత్ర ప్రకర్షప్రకాశాభ్యాం లక్ష్యమాణచన్ద్రస్యైకత్వం తద్వదిత్యర్థః । ప్రపఞ్చితం చైతదస్మాభిర్జన్మాదిసూత్రే (బ్ర.అ.౧.పా.సూ.౨) ।
భాష్యముపాదాయ వ్యాచష్టే –
సర్వేషాం చేతి ।
ప్రయాజనియోగానామపి సమిధో యజతీత్యాద్యాఖ్యాతాభిహితానాం దర్శపూర్ణమాసనియోగాద్భేదాద్భాష్యాయోగమాశఙ్క్యాహ –
అధికారాభిప్రాయమితి ।
అధికారః పరమాపూర్వం తదేకమితి తదపేక్షయైకనియోగత్వమ్ । అనుబన్ధోనియోగావచ్ఛేదకో ధాత్వర్థః । స హి ప్రయాజాదావాగ్నేయాదౌ చ ద్రవ్యదేవతాదిభేదాద్ భిన్న ఇతి । కురు ప్రపఞ్చప్రవిలయమితి ప్రవర్తితో న శక్నోతి ప్రబిలయం కర్తుమ్ , ప్రవర్తస్వాత్మజ్ఞానే ఇతి ప్రవర్తితశ్చ న శక్నోత్యాత్మజ్ఞానం కర్తుమిత్యపి ద్రష్ఠవ్యమ్ ।
అయం జ్ఞాతవ్యోఽర్థ ఇతి విధిద్వారేణైవ వాక్యస్య వివక్షితార్థత్వమిత్యాశఙ్క్యాహ –
న చాస్యేతి ।
అధికారిణః ఇత్యర్థః ।
మా భూచ్ఛాబ్దజ్ఞానే విధిః , శబ్దాదేవ తస్యోత్పత్తిః ధ్యానే సాక్షాత్కారే వాఽస్తు తత్రాహ –
న చేతి ।
జర్తిలేతి ।
దశమే స్థితమ్ - ‘‘న చేదన్యం ప్రకల్పయేత్ప్రక్లృప్తౌ చార్థవాదః స్యాదానర్థక్యాత్పరసామర్థ్యాచ్చ’’ (జై.అ.౧౦.పా.౮.సూ.౭) అగ్నిహోత్రం ప్రకృత్యాధీయతే – జర్తిలయవాగ్వా జుహుయాద్ గవీధుకయవాగ్వా వా జుహుయాద్ న గ్రామ్యాన్పశూన్ హినస్తి నారణ్యాననాహుతిర్వై జర్తిలాశ్చ గవీధుకాశ్చ పయసాఽగ్నిహోత్రం జుహుయాదితి । తత్ర కిం జర్తిలగవీధుకవాక్యే విధి , అనాహుతిరితి చ ప్రతిషేధః , పయసేతి చ విధ్యన్తరమ్ । ఉత పయసేత్యేవ విధిరితరస్తదర్థోఽర్థవాద ఇతి । తత్ర అనాహుతిరితి నిన్దాయా నిషేధశేషత్వేన విధిశేషత్వాయోగాన్నిషేధం పరికల్ప్య విధినిషేధసమావేశాద్వికల్ప ఇతి ప్రాప్తే సిద్ధాన్తః । అనాహుతిరిత్యేతన్నిషేధం ప్రకల్పయేద్ యద్యన్యం విధిం స్వశేషిత్వేన న కల్పయేత్ । కల్పయతి త్విదం పయసేతి విధిం స్వశేషిత్వేన । ప్రక్లృప్తౌ చార్థవాదః స్యాత్ । విధ్యేకవాక్యతా హి ప్రత్యక్షవాక్యభేదాపాదికాం ప్రతిషేధకల్పనా వారయతి । కిం చ కల్పితేఽపి ప్రతిషేధే వికల్పః స్యాత్ । జర్తిలగవీధుకయవాగూభ్యాం హోతవ్యం న హోతవ్యమితి । తత్ర ప్రతిషేధకల్పనస్యానర్థక్యమ్ ; హోమార్థత్వేన జర్తిలగవీధుకపయసాం విధిభిరేవ వికల్పసిద్ధేః ।
నను నిన్దాయాః ప్రతిషేధశేషత్వాత్ కథం విధిశేషత్వమత ఉక్తం –
పరసామర్థ్యాచ్చేతి ।
పరేణ పయోహోమవిధినా ఎకవాక్యత్వసామర్థ్యాచ్చేత్యర్థః । ఇహ హి గ్రామ్యారణ్యపశుహింసావిరహాజ్జర్తిలగవీధుకహోమః ప్రశస్తతయా కీర్త్యతే । తదను తతో పయోహోమస్య ప్రశస్తతరత్వార్థమనాహుతివాక్యేన జర్తిలగవీధుకహోమౌ నిన్ద్యేతే తస్మాదర్థవాద ఇతి ॥ నిష్ప్రపఞ్చముక్తమ్ ఎకదేశినాఽపి న స్థానతోఽపీ (బ్ర.అ.౩.పా.౨.సూ.౧౧) త్యాద్యధికరణే ఇత్యర్థః ।
నియోజ్య ఆకాశాదిప్రపఞ్చాన్తర్భూతో బ్రహ్మైవ వా బ్రహ్మణ ఔపాధికావచ్ఛేదో వేతి వికల్పాన్ క్రమేణ నిరస్యతి –
స చేత్యాదినా ।
త్వయా విజ్ఞాతే బ్రహ్మణి తజ్జ్ఞానేన ప్రపఞ్చప్రవిలయః సాధ్య ఇతి వక్తవ్యమ్ । తదా చ జ్ఞానజన్మానన్తరమేవ నియోజ్యస్యోచ్ఛిన్నత్వన్నియోగాసిద్ధిరిత్యర్థః ।
తత్త్వప్రతిపాదనస్య జ్ఞానోత్పత్తావవ్శ్యాపేక్షణీయత్వముక్త్వా విధౌ తదభావమాహ –
న చ జ్ఞానాధాన ఇతి ।
సాధ్యానుబన్ధభేదాదితి ।ద్వేధా హి ప్రాభాకరాణాం శాస్త్రభేదః , సాధ్యభేదాదనుబన్ధభేదాచ్చ । తత్ర సాధ్యం సప్తవిధమ్ - ఉత్పత్తిప్రాప్తిసంస్కృతివికృతికరణోపకారకరణావాన్తరవ్యాపారాధికారరూపమ్ । సంయవనస్య పిణ్డ ఉత్పాద్యః । దోహనస్య పయః ప్రాప్యమ్ । ప్రోక్షణస్య వ్రీహయః సత్కార్యాః । అవఘాతస్య త ఎవ వికార్యాః । ప్రయాజాదీనాం దర్శపూర్ణమాసాదికరణాని ప్రత్యుపకారః సాధ్యః । ఆగ్నేయాదీనాం ప్రత్యేకం కరణావాన్తరవ్యాపారరూపాణ్యపూర్వాణి సాధ్యాని । సర్వేషా చైషామధికారాపూర్వం పరమసాధ్యమితి । తైః సాధ్యైర్నియోగాః పిష్టం సంయౌతీత్యాదిశాస్త్రాణి భిద్యన్తే । తథా ద్రవ్యదేవతాదిరూపభేదాద్ధాత్వర్థభేదస్తతశ్చ నియోగావచ్ఛేదకధాత్వర్థాత్మకవిషయభేద ఇతి । అస్యాం పృథివ్యామధిదైవం యస్తేజోమయశ్చిన్మాత్రస్వరూపోఽమృతమయోఽమృతస్వరూపః పురుషో యశ్చాయమధ్యాత్మం శరీరే భవః శారీరస్తావుభావపి సర్వేషాం భూతానాం మధు ఉపకారకౌ తయోశ్చ సర్వాణి భూతాని మధ్విత్యనుషజ్యతే । చశబ్దాదియం పృథివీ సర్వేషాం భూతానాం మద్విత్యుపక్రమాచ్చ సోఽధిదైవాధ్యాత్మవచ్ఛిన్నః పురుషోఽయమేవ యోఽయమాత్మ సర్వకారణభూత ఇత్యర్థః । శాస్త్రాచార్యసంస్కృతమనసైవేదం బ్రహ్మాప్తవ్యం జ్ఞాతవ్యమ్ । జ్ఞాతే త్విహ బ్రహ్మణి కించన కించిదపి న నాస్తి । యస్త్వవిద్యయా నానేవ ఆభాసం నానారూపం పశ్యతి స మృత్యోర్మరణాన్మృత్యుం మరణం గచ్ఛతి । పునఃపునర్మ్రియతే ఇత్యర్థః । యో భోక్తా జీవస్తం భోగ్య శబ్దాదిప్రేరితారమీశ్వరం చ మత్వా విచార్య త్రివిధమేతద్బ్రహ్మ ప్రోక్తమ్ । బ్రహ్మమితి చ్ఛాన్దసమ్ । బ్రహ్మ మే తు మామితివద్ మే మమ తద్ద్బ్రహ్మ ప్రోక్తమితి వా ।
తదేతదితి ।
తద్ బ్రహ్మ సర్వకారణమేతదేవాత్మరూపం తద్ద్బ్రహ్మ విశేష్యతే । పూర్వం కారణం తస్య న విద్యతే ఇత్యపూర్వమ్ । స్వయం కార్యం న భవతీత్యర్థః । పరం కార్యమస్య న విద్యతే ఇత్యనపరమ్ । స్వయం చ న కార్ణమిత్యర్థః । ఎవంవిధమేతజ్జాతీయమన్యదస్య నాస్తీతి అనన్తరం తథా ఎవంవిధం బాహ్యం విజాతీయమస్య చ నాస్తీత్యబాహ్యమ్ ।
ఎవం తావదపూర్వాదిలక్షణం బ్రహ్మానూద్యాత్మత్వం విహితమ్ , సంప్రత్యాత్మానువాదేన బ్రహ్మత్వం విదధాతి –
అయమితి ।
య ఆత్మాఽయం బ్రహ్మేత్యర్థః । స ఆత్మా కింలక్షణోఽత ఆహ – సర్వానుభూః సాక్షిరూపేణ సర్వమనుభవతీతి సర్వానుభూః । అధీహ్యధ్యాపయ భో భగవన్ । ఆదిరస్య విద్యత ఇత్యాదిమత్తద్ న భవతీత్యనాదిమత్ సత్ కారణమ్ అసత్కార్యం చ తద్రూపేణ బ్రహ్మ నోచ్యతే । పురః పురాణి । ద్విపదో ద్విపదోపలక్షితాని శరీరాణి చక్రే । పురః పురస్తాచ్చక్షురాద్యభివ్యక్తేః పూర్వమేవ స చ ఈశ్వరః పక్షీ లిఙ్గశరీరస్య తైత్తరీయాదౌ పక్షపుచ్ఛాదిసంపాదనాత్ పక్షీతి లిఙ్గశరీరముచ్యతే , తదభిమానీ భూత్వా పురః సృష్టాని శరీరాణి పురుష ఆవిశత్ ప్రవిష్ట ఇతి ॥౨౧॥